Δεν με νοιάζει το μονοπάτι εμπρός·

του Θεού το θέλημα κάνω· αυτό είν’ το κάλεσμά μου.

Ούτε το μέλλον μου με νοιάζει.

Εφόσον τον Θεό επέλεξα ν’ αγαπώ, πιστή θα είμαι μέχρι τέλους.

Όσο μεγάλοι κι αν είναι οι κίνδυνοι κι οι κακουχίες,

όσο ανώμαλο και δύσβατο το μονοπάτι εμπρός,

αφού στόχος μου είν’ η μέρα που θ’ αποκτήσει δόξα ο Θεός,

τα πάντα θ’ απαρνηθώ και θ’ αγωνιστώ να συνεχίσω.

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσο αγχωμένος είν’ ο Θεός;

Πώς να συνεργαστείς με τον Θεό, τις ανησυχίες Του να συμμεριστείς;

Θα αναλογίζομαι περισσότερο πώς τον Θεό να παρηγορώ.

Εφόσον τον Θεό θέλω ν’ αγαπώ, τον εαυτό μου θα προσφέρω.

Ήρθ’ η ώρα να είμαστε πιστοί στον Θεό· θα υποφέρουμε για τη μαρτυρία μας.

Ο Θεός τόσο υπέφερε για μας· ώρα ν’ ανταποδώσουμε την αγάπη Του.

Αδελφοί και αδελφές, ας σηκωθούμε.

Κανείς και τίποτα να μας σταματήσει δεν μπορεί απ’ το ν’ αγαπάμε τον Θεό.

Τα πάντα εγκαταλείπουμε και πιστοί είμαστε στον Θεό, ώστε νωρίτερα ν’ αναπαυθεί.

Ας υποδεχθούμε τη μέρα που ο Θεός δόξα αποκτά, τη μέρα που δόξα αποκτά.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»