Σημείο δέκατο πέμπτο: Να προστατεύουν κάθε είδους σημαντικό προσωπικό εργασίας, προφυλάσσοντάς το από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου, και να το κρατούν ασφαλές, ώστε να εξασφαλίσουν πως τα διάφορα σημαντικά έργα μπορούν να προχωρήσουν με μεθοδικότητα

Πού μείναμε την προηγούμενη φορά στη συναναστροφή πάνω στο θέμα των ευθυνών των επικεφαλής και των εργατών; (Την προηγούμενη φορά, συναναστραφήκαμε κυρίως πάνω στις τρεις τελευταίες εκδηλώσεις στο πλαίσιο της δέκατης τέταρτης ευθύνης των επικεφαλής και των εργατών σχετικά με τη διάκριση των διαφόρων ειδών ανθρώπων με βάση την ανθρώπινη φύση τους. Αυτές οι τρεις εκδηλώσεις είναι: ότι είναι δειλοί και καχύποπτοι, ότι έχουν την τάση να πηγαίνουν γυρεύοντας για μπελάδες και ότι έχουν περίπλοκο υπόβαθρο.) Την προηγούμενη φορά, ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή πάνω στα τρία τελευταία θέματα στο πλαίσιο της δέκατης τέταρτης ευθύνης των επικεφαλής και των εργατών, οπότε σήμερα θα συναναστραφούμε πάνω στη δέκατη πέμπτη ευθύνη. Ποια είναι η δέκατη πέμπτη ευθύνη; («Σημείο δέκατο πέμπτο: Να προστατεύουν κάθε είδους σημαντικό προσωπικό εργασίας, προφυλάσσοντάς το από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου, και να το κρατούν ασφαλές, ώστε να εξασφαλίσουν πως τα διάφορα σημαντικά έργα μπορούν να προχωρήσουν με μεθοδικότητα».) «Να προστατεύουν κάθε είδους σημαντικό προσωπικό εργασίας, προφυλάσσοντάς το από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου, και να το κρατούν ασφαλές». Αυτή η ευθύνη έχει να κάνει με μια άλλη πτυχή των ευθυνών των επικεφαλής και των εργατών· είναι επίσης ένα συγκεκριμένο αντικείμενο του έργου που πρέπει να εκτελούν σωστά οι επικεφαλής και οι εργάτες. Σε τι αφορά αυτό το αντικείμενο του έργου; (Αφορά στο να διατηρείται ασφαλής ο εκλεκτός λαός του Θεού.) Έχει να κάνει με ζητήματα προσωπικής ασφάλειας. Άραγε, δεν απαντάται συχνά αυτό το θέμα στο εκκλησιαστικό έργο; Μήπως σας είναι άγνωστο αυτό το θέμα; (Όχι.) Αυτό το θέμα δεν είναι άγνωστο στους Κινέζους αδελφούς και αδελφές, επειδή στο κοινωνικό περιβάλλον της Κίνας οι πιστοί διώκονται και συλλαμβάνονται, κι επομένως χρειάζονται εγγυήσεις ασφάλειας όταν κάνουν το καθήκον τους, καθώς και σε όλες τις πτυχές της ζωής. Επομένως, αυτό το έργο εμπίπτει στο πεδίο των ευθυνών των επικεφαλής και των εργατών· δεν είναι κάτι προαιρετικό. Ανεξάρτητα αν μια χώρα έχει θρησκευτική ελευθερία, η κατάλληλη διευθέτηση της διαμονής του προσωπικού που κάνει διάφορα σημαντικά καθήκοντα είναι ένα συγκεκριμένο αντικείμενο του έργου που πρέπει ν’ αναλαμβάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Τα σημεία εστίασης ή οι συγκεκριμένες απαιτήσεις αυτού του έργου μπορεί να διαφέρουν, αλλά κατά βάση σχετίζονται όλα με το κατά πόσο οι αδελφοί και οι αδελφές μπορούν να κάνουν τα καθήκοντά τους με ασφάλεια και σιγουριά, και με το κατά πόσο μπορούν να διασφαλιστούν τα αποτελέσματα των καθηκόντων τους. Μην αμελείς, λοιπόν, αυτό το έργο ούτε να το θεωρείς άσχετο μ’ εσένα επειδή ζεις σε μια δημοκρατική χώρα. Ανεξάρτητα από το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας στην οποία ζεις ή από το κατά πόσο διώκονται εκεί οι πιστοί, αυτό το έργο εμπίπτει στο πεδίο των ευθυνών των επικεφαλής και των εργατών. Είναι έργο που πρέπει να εκτελούν οι επικεφαλής και οι εργάτες· κανείς δεν εξαιρείται, και δεν θα πρέπει να θεωρείται «επιπρόσθετο» έργο. Σήμερα, λοιπόν, ας συναναστραφούμε πάνω σε όλα τα διαφορετικά ζητήματα που έχουν να κάνουν μ’ αυτό το θέμα.

Το εύρος του σημαντικού προσωπικού εργασίας

Κατ’ αρχάς, ας εξετάσουμε τι σημαίνει η φράση «κάθε είδους σημαντικό προσωπικό εργασίας» που αναφέρεται στη δέκατη πέμπτη ευθύνη. Άραγε, δεν είναι αυτό ένα θέμα πάνω στο οποίο πρέπει να συναναστραφούμε; (Ναι.) Σε τι αναφέρεται, λοιπόν, η φράση «κάθε είδους σημαντικό προσωπικό εργασίας»; Ας εξακριβώσουμε, πρώτα, σε ποιους στοχεύει αυτό το έργο. Ποιος μπορεί να μιλήσει γι’ αυτό; (Το κάθε είδους σημαντικό προσωπικό εργασίας περιλαμβάνει τους αδελφούς και τις αδελφές στις ομάδες βίντεο, στις ομάδες παραγωγής ταινιών, στις ομάδες διόρθωσης κειμένων και στις ομάδες ύμνων, καθώς και εκείνους που κάνουν άλλα σημαντικά καθήκοντα. Επιπλέον, περιλαμβάνει κάποιους αδελφούς και αδελφές που επιτελούν κύριους ρόλους σε διάφορα σημαντικά αντικείμενα του έργου, καθώς και τους επιβλέποντες κάθε ομάδας.) Ποιος άλλος θα ήθελε να προσθέσει κάτι σ’ αυτό; (Περιλαμβάνει, επίσης, τους επικεφαλής και τους εργάτες.) Πράγματι, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να προστατεύονται καλά. Ποιους άλλους; (Υπάρχει, επίσης, σημαντικό προσωπικό που χειρίζεται γενικές υποθέσεις, όπως το προσωπικό που ασχολείται με τα οικονομικά.) (Και οι αδελφοί και οι αδελφές που καταζητούνται ή έχουν ποινικό μητρώο, επειδή πιστεύουν στον Θεό και κάνουν καθήκοντα, χρειάζονται επίσης προστασία.) Αυτή είναι μια άλλη κατηγορία και πρόκειται για μια ειδική ομάδα. Ας συνοψίσουμε πόσες κατηγορίες υπάρχουν. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τους επικεφαλής και τους εργάτες. Η δεύτερη κατηγορία συνίσταται στο προσωπικό που είναι αναγκαίο για τα διάφορα αντικείμενα του έργου στον οίκο του Θεού, ιδίως στους επικεφαλής και τους επιβλέποντες των ομάδων των διαφόρων αντικειμένων του έργου και στο προσωπικό που έχει καλό επίπεδο, πνευματική κατανόηση και την ικανότητα να συλλαμβάνει τις αρχές και να επωμίζεται αυτόνομα σημαντικό έργο. Υπάρχουν πολλά είδη προσωπικού που χειρίζεται διάφορα αντικείμενα του έργου, όπως το κειμενικό έργο, το έργο των ύμνων, το έργο παραγωγής ταινιών και ούτω καθεξής, καθώς και τα μέλη του προσωπικού που, μεταξύ άλλων, κηρύττουν το ευαγγέλιο, καταθέτουν μαρτυρία ή υπηρετούν ως υπεύθυνοι του ευαγγελικού έργου. Επιπλέον, αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει το προσωπικό που χειρίζεται το έργο των οικονομικών, της φύλαξης και των εξωτερικών υποθέσεων. Αυτά τα άτομα διαδραματίζουν υποστηρικτικό ρόλο στο εκκλησιαστικό έργο και είναι αναγκαία· περιλαμβάνονται όλα στο προσωπικό που χειρίζεται διάφορα αντικείμενα του έργου. Αυτή είναι η δεύτερη κύρια κατηγορία. Η τρίτη κύρια κατηγορία περιλαμβάνει εκείνους που ασχολούνται με το επικίνδυνο έργο της εκκλησίας. Συγκεκριμένα, σε χώρες με απολυταρχικά καθεστώτα όπου δεν υπάρχει θρησκευτική ελευθερία, υπάρχουν κάποια άκρως επικίνδυνα αντικείμενα του έργου, όπως το τύπωμα βιβλίων, η μεταφορά βιβλίων, η φύλαξη των περιουσιακών στοιχείων της εκκλησίας, καθώς και η φιλοξενία και η διευθέτηση της διαμονής του προσωπικού που κάνει σημαντικά καθήκοντα. Ποιους άλλους περιλαμβάνει; (Υπάρχει και κάποιο προσωπικό γενικών υποθέσεων που μεταφέρει πληροφορίες προς τα έξω· τα καθήκοντα που κάνει είναι, επίσης, σχετικά επικίνδυνα.) Αυτά τα άτομα θεωρείται επίσης ότι ασχολούνται με επικίνδυνο έργο. Ωστόσο, αυτοί οι άνθρωποι σε καμία περίπτωση δεν κάνουν περιστασιακά αυτό το έργο· αντιθέτως, ειδικεύονται στη διεκπεραίωση αυτών των σημαντικών και επικίνδυνων εργασιών, όπως η μετάδοση πληροφοριών, η διανομή εργασιακών ρυθμίσεων, η διανομή όλων των βίντεο, των ταινιών ή των ηχογραφήσεων των κηρυγμάτων του οίκου του Θεού, και ούτω καθεξής. Σε απολυταρχικές χώρες χωρίς θρησκευτική ελευθερία, πρέπει να είναι ξεκάθαρο στους επικεφαλής και τους εργάτες ποιοι από τον εκλεκτό λαό του Θεού κάνουν σημαντικά καθήκοντα κι αναλαμβάνουν επικίνδυνο έργο. Με λίγα λόγια, αυτά τα άτομα είναι επίσης μία κατηγορία σημαντικού προσωπικού εργασίας, και οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να λαμβάνουν ιδιαίτερα υπόψη την ασφάλειά τους· δεν μπορεί να παραβλέπεται. Αυτή είναι η τρίτη κατηγορία. Η τέταρτη κατηγορία είναι άλλη μία αναγκαία ομάδα στο εκκλησιαστικό έργο. Αυτά τα άτομα διαθέτουν ιδιαίτερες δεξιότητες και χαρίσματα· για παράδειγμα, είναι επιδέξια στο κήρυγμα του ευαγγελίου, στα κηρύγματα, στο πότισμα της εκκλησίας ή στην ανάληψη της ευθύνης για την οργάνωση συγκεκριμένων αντικειμένων του έργου. Αυτά τα άτομα μπορεί να είναι επικεφαλής και εργάτες, επιβλέποντες των διαφόρων αντικειμένων του έργου ή άνθρωποι που ασχολούνται με επικίνδυνο έργο. Χωρίς τέτοιους ανθρώπους, θα υπήρχε κενό στο σημαντικό έργο που χειρίζονται και κανείς άλλος δεν θα μπορούσε ν’ αναπληρώσει τον ρόλο τους. Επομένως, αυτά τα άτομα πρέπει να προστατεύονται και πρέπει να διασφαλίζεται η ασφάλειά τους. Αυτή είναι μία κατηγορία ανθρώπων. Άλλη μία κατηγορία είναι εκείνοι που, σε χώρες όπου διώκονται οι θρησκείες, καταζητούνται ή έχουν ποινικό μητρώο λόγω της πίστης τους στον Θεό. Ανεξάρτητα από το εύρος του εντάλματος ή από το συγκεκριμένο έργο που αναλαμβάνουν εντός της εκκλησίας, εφόσον καταζητούνται λόγω της πίστης τους στον Θεό κι επειδή κάνουν το καθήκον τους, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να βρίσκουν τρόπους να τους προστατεύουν, μεριμνώντας ώστε να διαμένουν σε σχετικά ασφαλείς τοποθεσίες για να κάνουν το καθήκον τους. Από όλες τις χώρες στις οποίες διώκεται η θρησκευτική πίστη, οι διώξεις που γίνονται στην Κίνα είναι οι πιο σοβαρές. Σε διάφορες επαρχίες και περιφέρειες σε ολόκληρη την Κίνα, πολλοί άνθρωποι έχουν συλληφθεί ή καταζητούνται και δεν μπορούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Σε όλο τον κόσμο και σε κάθε ήπειρο υπάρχουν κάποιες χώρες με παρόμοιες συνθήκες, στις οποίες διώκεται η θρησκευτική πίστη όπως στην Κίνα και στις οποίες υπάρχουν άνθρωποι που, επειδή αποδέχθηκαν τον Παντοδύναμο Θεό, αντιμετωπίζουν διώξεις και δεν μπορούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Για εκείνους που διώκονται και δεν μπορούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να μεριμνούν ώστε να τοποθετούνται στην εκκλησία πλήρους απασχόλησης το γρηγορότερο δυνατόν. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να τους εγκαθιστούν σε σχετικά ασφαλή περιβάλλοντα ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες, ώστε να μπορούν να κάνουν τα καθήκοντά τους. Αυτό είναι ένα αντικείμενο του έργου που έχει προτεραιότητα και πρέπει να γίνεται σωστά. Αυτά τα άτομα που έχουν συλληφθεί ή που καταζητούνται αποτελούν την πέμπτη κατηγορία προσωπικού που χρειάζεται προστασία. Υπάρχει άλλη μία κατηγορία στο προσωπικό που χειρίζεται διάφορα αντικείμενα σημαντικού έργου, η οποία είναι ειδική κατηγορία. Αυτά τα άτομα μπορεί να μην είναι επί του παρόντος επικεφαλής ή εργάτες ή να μην ασχολούνται με επικίνδυνο έργο, αλλά έχουν κάνει στο παρελθόν πολλά καθήκοντα και το έργο τους έχει καλύψει ευρύ φάσμα. Γνωρίζουν πολλές οικογένειες υποδοχής και γνωρίζουν, επίσης, κάποιο προσωπικό που κάνει σημαντικά καθήκοντα. Επομένως, αν συλλαμβάνονταν αυτά τα άτομα, θα προκαλούνταν καταστροφή και στο εκκλησιαστικό έργο. Αυτά τα άτομα πρέπει ν’ αναφέρονται ως «γνώστες» και θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται επίσης στο κάθε είδους σημαντικό προσωπικό εργασίας. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να διασφαλίζουν την ασφάλειά τους, με σκοπό να προστατεύεται η ασφάλεια όλου του εκλεκτού λαού του Θεού και να διασφαλίζεται ότι το εκκλησιαστικό έργο μπορεί να προχωρήσει κανονικά. Κάποια άτομα συγκεκριμένα σ’ αυτήν την κατηγορία είναι αρκετά απρόσεκτα· δεν ξέρουν να προσέχουν και δεν έχουν πολλή σοφία. Τείνουν μονίμως να ενεργούν από ενθουσιασμό, κάνοντας προς τα έξω πράγματα που είναι επιπόλαια. Επειδή δεν έχουν ποτέ συλληφθεί ούτε βασανιστεί, δεν έχουν επίγνωση του ενεχόμενου κινδύνου και των δυνητικών συνεπειών αν κάτι πήγαινε στραβά, πόσο μάλλον κατανοούν ποια θα ήταν η σοβαρότητα αυτών των συνεπειών. Επειδή θεωρούν ότι απλώς πιστεύουν στον Θεό και δεν κάνουν τίποτα κακό, δεν φοβούνται τίποτα. Ως αποτέλεσμα, αφού εργαστούν για ένα διάστημα στην περιοχή, μπορεί να γίνουν αρκετά γνωστοί και να τεθούν υπό κυβερνητική παρακολούθηση. Άραγε, δεν αποτελεί κίνδυνο αυτό; Μόλις συλληφθούν, αν δεν μπορέσουν ν’ αντέξουν τα βασανιστήρια της ανάκρισης, ίσως γίνουν Ιούδες και προδώσουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Αυτό θα επέφερε τεράστιες απώλειες στην εκκλησία και θα ενοχοποιούσε άλλους αδελφούς και αδελφές, με αποτέλεσμα να διατρέχουν τον κίνδυνο να συλληφθούν και να φυλακιστούν, κι αυτό θα είχε σοβαρό αντίκτυπο στα διάφορα αντικείμενα του έργου της εκκλησίας. Επομένως, η εκκλησία θα πρέπει επίσης να δίνει προτεραιότητα στην προστασία τέτοιων ατόμων. Αν δεν μπορεί να βρεθεί τοπικά ένα ασφαλές μέρος για να κρυφτούν, θα πρέπει να μεταφέρονται σ’ ένα σχετικά ασφαλές μέρος αλλού, για να κάνουν το καθήκον τους. Αυτή είναι ακόμη μία κατηγορία ανθρώπων. Λόγω της ιδιαιτερότητας των συνθηκών αυτών των ανθρώπων, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να μεριμνούν για τη διαμονή τους, κι επομένως συμπεριλαμβάνονται κι αυτοί στο κάθε είδους σημαντικό προσωπικό εργασίας. Πόσες κατηγορίες ανθρώπων υπάρχουν συνολικά; (Έξι κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία είναι οι επικεφαλής και οι εργάτες. Η δεύτερη απαρτίζεται από το αναγκαίο προσωπικό που χειρίζεται διάφορα αντικείμενα του έργου στον οίκο του Θεού: τους επιβλέποντες, τους επικεφαλής των ομάδων και τους υπεύθυνους του ευαγγελικού έργου, καθώς κι εκείνους που μπορούν να επωμιστούν έργο. Η τρίτη κατηγορία είναι το προσωπικό που ασχολείται με επικίνδυνο εκκλησιαστικό έργο. Η τέταρτη κατηγορία είναι όσοι έχουν ιδιαίτερες δεξιότητες και χαρίσματα. Η πέμπτη κατηγορία συνίσταται στους ανθρώπους που έχουν ποινικό μητρώο, σε όσους διώκονται και σε όσους καταζητούνται. Και η έκτη κατηγορία είναι οι γνώστες.) Καλύψαμε, κατά βάση, όλο το σημαντικό προσωπικό που εμπλέκεται στα διάφορα αντικείμενα του έργου, αλλά υπάρχει μία κατηγορία που πρέπει να προστεθεί: Αν οι αδελφοί ή οι αδελφές στην εκκλησία, επειδή βγήκαν έξω για να κάνουν το καθήκον τους, επειδή συνελήφθησαν ή επειδή αντιμετώπισαν οποιοδήποτε άλλο απρόσμενο περιστατικό, δεν είναι σε θέση να φροντίσουν τα ανήλικα παιδιά τους, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να μεριμνούν ώστε αυτά τα παιδιά να διαμείνουν σ’ ένα κατάλληλο νοικοκυριό για να έχουν ένα μέσο διαβίωσης. Είναι κι αυτό ένα ειδικό αντικείμενο του έργου. Παρόλο που αυτό το αντικείμενο του έργου δεν σχετίζεται με το εκκλησιαστικό έργο και προκύπτει μόνο από μια σειρά ειδικών περιστάσεων, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει ν’ αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη διευθέτηση της κατάλληλης διαμονής αυτών των παιδιών. Αν δεν έχουν κατάλληλους συγγενείς ή αν οι συγγενείς τους είναι άπιστοι και δεν είναι πρόθυμοι να τα δεχθούν, τότε θα πρέπει να τα δέχεται η εκκλησία. Η εκκλησία όχι μόνο θα πρέπει να βρίσκει μια κατάλληλη οικογένεια για να τα φιλοξενήσει, αλλά θα πρέπει και να ορίζει αδελφούς και αδελφές που θα είναι υπεύθυνοι για τη φροντίδα τους. Μόλις βρεθεί ένα κατάλληλο μέρος για τη διαμονή τους, αν πιστεύουν στον Θεό, αυτό θα είναι σίγουρα ιδανικό, κι όταν ενηλικιωθούν, θα μπορούν να κάνουν το καθήκον τους στην εκκλησία. Αν δεν πιστεύουν στον Θεό, τότε μόλις ενηλικιωθούν και εισέλθουν στην κοινωνία, δεν θα έχουν πλέον κάποια σύνδεση με την εκκλησία και η ευθύνη μας θα έχει εκπληρωθεί. Πέρα από αυτό το σημείο, δεν θα χρειάζεται να μας απασχολούν τα ζητήματά τους. Είναι σωστό αυτό; (Ναι.) Παρόλο που αυτό το έργο δεν αφορά τα διάφορα αντικείμενα του εκκλησιαστικού έργου, θα πρέπει και πάλι να συμπεριληφθεί στο πεδίο των ευθυνών των επικεφαλής και των εργατών. Αν οι άνθρωποι που κάνουν το καθήκον τους στην εκκλησία έχουν παιδιά τα οποία χρειάζονται ένα μέρος για να μείνουν, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν ν’ αγνοήσουν το ζήτημα, εκτός κι αν δεν είναι ενήμεροι γι’ αυτό. Αν το γνωρίζουν, θα πρέπει να κάνουν ερωτήσεις, να το χειριστούν και ν’ αναλάβουν αυτήν την ευθύνη για την κατάλληλη διαμονή αυτών των παιδιών. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι αδελφοί και οι αδελφές που κάνουν το καθήκον τους —και ιδίως εκείνοι που αναλαμβάνουν σημαντικό έργο— δεν έχουν καμία ανησυχία γι’ αυτό το ζήτημα. Δεν είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί σωστά αυτό το αντικείμενο του έργου, έτσι δεν είναι; (Όχι.) Υπάρχουν τουλάχιστον έξι κατηγορίες σημαντικού προσωπικού εργασίας. Η έβδομη κατηγορία είναι επιπρόσθετη, καθώς αντιπροσωπεύει πολύ ειδικές περιστάσεις. Το προσωπικό διαφόρων ειδών που αναφέρθηκε στις πρώτες έξι κατηγορίες μπορεί να μην υπάρχει στο σύνολό του σε κάθε ποιμαντική περιοχή ή σε κάθε χώρα. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τη χώρα, η προστασία των επικεφαλής και των εργατών και όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα αποτελεί καίριο αντικείμενο του έργου. Πρόκειται για ένα αντικείμενο του έργου στο οποίο πρέπει να δίνουν προσοχή όλοι οι επικεφαλής και οι εργάτες, και είναι μια ευθύνη που πρέπει να εκπληρώνουν σωστά.

Η προφύλαξη του σημαντικού προσωπικού εργασίας από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου

Ι. Απαιτήσεις ασφάλειας για τις οικογένειες υποδοχής

Τώρα που ξεκαθαρίσαμε ποιο είναι το σημαντικό προσωπικό εργασίας, ας εξετάσουμε το συγκεκριμένο έργο που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, δηλαδή το να προστατεύουν το κάθε είδους σημαντικό προσωπικό εργασίας, προφυλάσσοντάς το από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου, και να το κρατούν ασφαλές. Ποιο συγκεκριμένο έργο πρέπει να γίνεται, λοιπόν, για να προστατεύονται αποτελεσματικά αυτοί οι άνθρωποι από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου, ώστε να θεωρείται ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν εκπληρώσει τις ευθύνες τους; Σε ό,τι έχει να κάνει με την επιτέλεση συγκεκριμένου έργου, κάποιοι επικεφαλής και εργάτες νιώθουν ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο, στύβουν το μυαλό τους, δυσκολεύονται και ενοχλούνται, καθώς δεν είναι σίγουροι πώς να ενεργήσουν. Υπάρχει μια σημαντική αρχή για τη διευθέτηση της διαμονής αυτού του σημαντικού προσωπικού εργασίας: Θα πρέπει να προστατεύεται από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου, ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλειά του. Είτε το σημαντικό προσωπικό εργασίας διαμένει στα σπίτια αδελφών είτε σε ενοικιαζόμενα σπίτια, το ουσιαστικό σημείο είναι ότι πρέπει να διασφαλίζεται η ασφάλειά του. Το να διασφαλίζεται η ασφάλειά του σημαίνει να προστατεύεται από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου. Τι πρέπει να κάνουν, λοιπόν, οι επικεφαλής και οι εργάτες για να προστατεύουν αυτό το προσωπικό από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου; Πρέπει να μεριμνούν ώστε όσοι κάνουν σημαντικά καθήκοντα να διαμένουν σε κατάλληλες τοποθεσίες. Ας το εξετάσουμε αυτό από δύο πτυχές: Η μία είναι το εσωτερικό περιβάλλον της οικογένειας υποδοχής, και η άλλη είναι το εξωτερικό περιβάλλον. Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό περιβάλλον, κατ’ αρχάς ο οικοδεσπότης πρέπει να είναι αληθινός πιστός, να είναι πρόθυμος να παρέχει φιλοξενία, να μπορεί να τηρεί την εμπιστευτικότητα, να ενεργεί με προσοχή και ν’ αντιμετωπίζει σοφά τον εξωτερικό κόσμο. Αν προκύψουν ειδικές περιστάσεις, θα πρέπει να γνωρίζει πώς ν’ αντιδράσει· θα πρέπει να είναι σε θέση να τις χειριστεί και να τις αντιμετωπίσει με προνοητικότητα κι όχι με παθητικότητα. Επιπλέον, θα πρέπει να έχει καλή φήμη στη γύρω περιοχή ή ίσως κάποιο κύρος και κάποιες διασυνδέσεις στην τοπική κοινωνία. Ακόμη κι αν δεν έχει επιρροή, θα πρέπει τουλάχιστον να είναι κάποιος που παραμένει στη θέση που του αρμόζει και που ζει μια αξιοπρεπή ζωή και δεν γυρεύει ποτέ μπελάδες ούτε προσελκύει ύποπτους ανθρώπους στο σπίτι του. Δεν θα πρέπει να έχει φίλους που μαζεύονται για να παίξουν ματζόνγκ ή να πιουν. Επιπλέον, οι σχέσεις του με τον έξω κόσμο και με τους γείτονές του πρέπει να είναι σχετικά κανονικές. Θα πρέπει να μην εμπλέκεται σε αντιπαραθέσεις για χρέη και θα πρέπει να μην έχει διαμάχες με τους γείτονές του. Με άλλα λόγια, το οικιακό περιβάλλον του οικοδεσπότη θα πρέπει να είναι σχετικά ήσυχο, ο ίδιος θα πρέπει να μην έχει περίπλοκες σχέσεις, και θα πρέπει να είναι ελάχιστοι οι ξένοι που έρχονται στο σπίτι του για να προκαλέσουν αναστατώσεις, και ούτω καθεξής· όλες οι πτυχές θα πρέπει να είναι κατάλληλες. Επιπλέον, τα παιδιά ή οι συγγενείς του οικοδεσπότη θα πρέπει να στηρίζουν την πίστη του στον Θεό ή τουλάχιστον να μην είναι αντίθετοι με τη φιλοξενία αδελφών, κι ασφαλώς να μην περιφέρονται μιλώντας απερίσκεπτα γι’ αυτά τα πράγματα. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Δεν είναι εύκολο να βρεθεί μια οικογένεια υποδοχής που να πληροί όλα αυτά τα κριτήρια!» Αυτό αναφέρεται στην εύρεση ενός σχετικά κατάλληλου μέρους· δεν απαιτείται η απόλυτη τελειότητα. Τουλάχιστον, το περιβάλλον διαβίωσης θα πρέπει να είναι κατάλληλο —ήσυχο και χωρίς εξωτερικές παρεμβολές— κι αυτό πληροί την απαίτηση για την προστασία του σημαντικού προσωπικού εργασίας από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου. Σε κάποιες οικογένειες υποδοχής, παρόλο που δεν είναι πιστοί όλα τα μέλη της οικογένειας, ο άνθρωπος που παρέχει την φιλοξενία έχει κύρος εντός του νοικοκυριού και λαμβάνει τις αποφάσεις. Τα παιδιά του ή οι συγγενείς του που είναι άπιστοι δεν τολμούν να επέμβουν στην πίστη του στον Θεό ούτε στο γεγονός ότι φιλοξενεί αδελφούς και αδελφές· ακόμη κι αν διαφωνούν μέσα τους, δεν θα τολμούσαν να κοινοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες σε ανθρώπους εκτός της οικογένειας. Αν πράγματι συμβεί κάτι, μπορούν ακόμη και να βοηθήσουν στην παροχή προστασίας. Έτσι, οι αδελφοί και οι αδελφές που μένουν σ’ αυτό το σπίτι φιλοξενίας μπορούν επίσης να παραμείνουν ανεπηρέαστοι από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου. Σε κάποιες περιπτώσεις, ο οικοδεσπότης είναι άτολμος, φοβάται ότι τα παιδιά του μπορεί να εκθέσουν την πίστη του στον Θεό, ότι οι γείτονές του μπορεί να μάθουν για την πίστη του και να τον καταγγείλουν, και ιδίως ότι τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν άσχημα και να συλληφθεί. Μόλις αρχίσει να φιλοξενεί αδελφούς και αδελφές, είναι κάθε μέρα στα καρφιά, δεν μπορεί να φάει κατά τη διάρκεια της μέρας ούτε να κοιμηθεί το βράδυ, και περνά όλη μέρα μέσα στην ανησυχία και τον φόβο, σαν κλέφτης. Όποτε ακούει ότι πρόκειται να συμβεί κάτι, για παράδειγμα ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να ελέγξει τις καταχωρίσεις των νοικοκυριών ή ότι θα έρθουν κρατικοί υπάλληλοι στο σπίτι του για να κάνουν κάτι με διάφορες προφάσεις, φοβάται σε υπερβολικό βαθμό και ζητά διαρκώς από τους αδελφούς και τις αδελφές να φύγουν αμέσως, ώστε να μην ενοχοποιηθεί ο ίδιος. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές το βλέπουν αυτό, θα πρέπει να μετακομίζουν αμέσως, καθώς ένα τέτοιο μέρος δεν είναι κατάλληλο για φιλοξενία· μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο ως προσωρινός σταθμός για μερικές μέρες. Αν τα παιδιά, οι συγγενείς ή οι φίλοι της οικογένειας υποδοχής είναι κακοί άνθρωποι που, μόλις μάθουν ότι ο οικοδεσπότης δέχεται πιστούς, μπορεί να έρθουν για να προκαλέσουν αναστατώσεις ή ακόμη και να παραδώσουν τους αδελφούς και τις αδελφές στην αστυνομία, τότε αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Μια τέτοια οικογένεια υποδοχής δεν είναι κατάλληλη για να διαμείνει κάποιος σ’ αυτήν. Κάποιοι γονείς ενεργούν σαν σκλάβοι μπροστά στα παιδιά τους· μπορεί να πουν: «Δεν υπάρχει πρόβλημα, τα παιδιά μου με ακούνε», αλλά, στην πραγματικότητα, η υπακοή των παιδιών τους εξαρτάται από την περίσταση. Όταν εμπλέκονται τα δικά τους συμφέροντα, τα παιδιά δεν πρόκειται ν’ ακούσουν τους γονείς τους. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν θα τολμούσε να πει στα παιδιά του ότι φιλοξενεί αδελφούς και αδελφές. Αν το μάθαιναν τα παιδιά του ή οι συγγενείς του, σίγουρα θα έδιωχναν τους αδελφούς και τις αδελφές, και ο οικοδεσπότης δεν θα μπορούσε να τους σταματήσει· δεν έχει τον τελευταίο λόγο στο ίδιο του το νοικοκυριό. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν είναι κατάλληλος να παρέχει φιλοξενία· μπορεί να έχει την επιθυμία, αλλά του λείπει το θάρρος για κάτι τέτοιο. Άραγε, ένας δειλός άνθρωπος θα τολμούσε πραγματικά να φιλοξενήσει κάποιον; Αν δεν μπορείς να διασφαλίσεις την ασφάλεια των αδελφών, τότε δεν είσαι κατάλληλος γι’ αυτό το καθήκον· δεν θα πρέπει να προσφερθείς γι’ αυτό και δεν θα πρέπει να δίνεις κενές υποσχέσεις στους επικεφαλής και τους εργάτες ούτε θα πρέπει ν’ αποδέχεσαι αυτό το καθήκον. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες μεριμνήσουν για τη φιλοξενία αδελφών σ’ ένα τέτοιο νοικοκυριό, πιστεύετε ότι αυτό θα είναι κατάλληλο; (Όχι.) Είναι εντελώς ακατάλληλο. Μη στέλνεις τους αδελφούς και τις αδελφές στο στόμα του λύκου. Ίσως οι αδελφοί και οι αδελφές να ήταν αρκετά ασφαλείς αν ζούσαν αλλού· αν μεριμνήσεις για τη διαμονή τους στο σπίτι αυτού του ανθρώπου, όπου τα παιδιά του ή οι συγγενείς του είναι άπιστοι και θα μπορούσαν να τους καταγγείλουν μόλις ανακαλύψουν ότι μένουν εκεί πιστοί, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τη ζωή τους, δεν θα ήταν συμφορά γι’ αυτόν τον οικοδεσπότη; Αν ο οικοδεσπότης είναι πρόθυμος να διακινδυνεύσει τη ζωή του για να προστατεύσει τους αδελφούς και τις αδελφές σε τέτοιες συνθήκες και μπορεί να διασφαλίσει αποτελεσματικά την ασφάλειά τους, κι αν συνήθως επιδεικνύει αρκετή σοφία, τότε αυτή η οικογένεια υποδοχής μπορεί και πάλι ν’ αποτελεί κατάλληλη επιλογή. Ωστόσο, αν δεν μπορεί να διακινδυνεύσει τη ζωή του για να προστατεύσει τους αδελφούς και τις αδελφές και, όταν οι άπιστοι στην οικογένειά του απειλήσουν να καταγγείλουν τους αδελφούς και τις αδελφές και να τους παραδώσουν στην αστυνομία, εκείνος δεν έχει άλλη λύση παρά να ζαρώσει σαν μια χελώνα που κρύβεται στο καβούκι της, με αποτέλεσμα να μην προστατεύσει τους αδελφούς και τις αδελφές κι απλώς να επιτρέψει στους άπιστους να τους καταγγείλουν, τότε αυτό το νοικοκυριό δεν είναι κατάλληλο να παρέχει φιλοξενία. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές μείνουν εκεί προσωρινά για μερικές μέρες κι έπειτα μετακομίσουν αμέσως σ’ ένα κατάλληλο μέρος μόλις βρεθεί, τότε είναι μόλις και μετά βίας ανεκτό. Δεν θα ήταν πρέπον να μείνουν μακροπρόθεσμα σ’ ένα τέτοιο σπίτι για να κάνουν το καθήκον τους. Η οικογένεια υποδοχής πρέπει τουλάχιστον να είναι σε θέση να προστατεύει την ασφάλεια των αδελφών· αυτή είναι μία από τις απαιτήσεις που ισχύουν για μια οικογένεια υποδοχής. Προκειμένου όσοι κάνουν το καθήκον τους ν’ αποφύγουν τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου, κατ’ αρχάς, το περιβάλλον διαβίωσής τους θα πρέπει να είναι κατάλληλο· επιπλέον, ο ίδιος ο οικοδεσπότης θα πρέπει να είναι κατάλληλος από κάθε άποψη, δηλαδή, θα πρέπει να μπορεί να προστατεύει το σημαντικό προσωπικό εργασίας από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου. Μόνο αν είναι σε θέση να το πετύχει αυτό, θα μπορούν οι επικεφαλής και οι εργάτες να μεριμνήσουν για τη διαμονή σημαντικού προσωπικού εργασίας στο σπίτι του. Αν ο οικοδεσπότης έχει λίγη πίστη και είναι ανίκανος και άβουλος, αν δεν μπορεί να έχει τον τελευταίο λόγο στο ίδιο του το νοικοκυριό και οποιοδήποτε από τα παιδιά του ή οποιοσδήποτε συγγενείς του που δεν πιστεύει στον Θεό μπορεί να έρθει και να πάρει τον έλεγχο, τότε αυτό είναι πολύ προβληματικό. Ένα τέτοιο μέρος είναι εντελώς ακατάλληλο για φιλοξενία. Ακόμη κι αν το σπίτι είναι μεγάλο, έχει πολλά δωμάτια, ένα άνετο περιβάλλον και κατά τα άλλα καλές συνθήκες, και πάλι δεν είναι κατάλληλο για φιλοξενία. Δεν αρκεί μόνο ένα κατάλληλο περιβάλλον διαβίωσης· θα πρέπει να είναι κατάλληλος και ο οικοδεσπότης. Το κύριο σημείο εδώ είναι ότι ο οικοδεσπότης πρέπει πρώτα να είναι σε θέση να διασφαλίσει ότι το προσωπικό που κάνει τα καθήκοντά του και το οποίο φιλοξενεί προστατεύεται από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου. Μόνο τότε θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το περιβάλλον διαβίωσης. Ένα ελαφρώς λιγότερο ιδανικό περιβάλλον είναι και πάλι αποδεκτό· ακόμη κι αν είναι μικρότερος ο χώρος, περιορισμένο το διαδίκτυο, πιο απλό το φαγητό ή λιγότερο εύκολη η πρόσβαση σε νερό. Εφόσον ο οικοδεσπότης είναι κατάλληλος, είναι σε θέση ν’ αντιδράσει στον κίνδυνο όταν αυτός προκύψει, να διαχειριστεί διάφορες πολύπλοκες καταστάσεις και ιδίως να χειριστεί κατάλληλα τυχόν ειδικές περιστάσεις που μπορεί να προκύψουν, προκειμένου να προστατεύσει την ασφάλεια των αδελφών, τότε ανταποκρίνεται στα πρότυπα ως οικοδεσπότης. Οι απαιτήσεις μας για το περιβάλλον διαβίωσης μιας οικογένειας υποδοχής δεν είναι μεγάλες· το πιο σημαντικό είναι να μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλεια. Δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες πάνω σ’ αυτό το σημείο.

II. Απαιτήσεις ως προς το περιβάλλον στην τοποθεσία της κατοικίας

Σε σχέση με το εξωτερικό περιβάλλον γύρω από την κατοικία της οικογένειας υποδοχής, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι το κατά πόσο είναι ασφαλές. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες της οικογένειας υποδοχής ή το αν η κατοικία είναι το σπίτι ενός αδελφού ή μιας αδελφής ή ένα ενοικιαζόμενο σπίτι, είναι απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη κατά πόσο είναι ασφαλές το εξωτερικό περιβάλλον της κατοικίας· αυτό είναι το πιο σημαντικό σημείο. Κατ’ αρχάς, είναι κατάλληλο μόνο αν η πίστη αυτής της οικογένειας υποδοχής στον Θεό δεν είναι ευρέως γνωστή κι αν δεν υπάρχουν αρχεία σχετικά με την πίστη της στην Υπηρεσία Δημόσιας Ασφάλειας. Αν, στο παρελθόν, όταν οι αδελφοί και οι αδελφές συναθροίζονταν εκεί, οι γείτονες το κατήγγειλαν αυτό στην κυβέρνηση και η κυβέρνηση γνωρίζει ήδη ότι αυτή η οικογένεια πραγματοποιεί τακτικά συναθροίσεις με αγνώστους, τότε αυτή η τοποθεσία δεν είναι κατάλληλη για φιλοξενία. Σε περίπτωση ενοικίασης, και πάλι δεν είναι κατάλληλη η ενοικίαση του σπιτιού μιας τέτοιας οικογένειας. Αυτή είναι μία πτυχή. Επιπλέον, σε κάποια μέρη, η δημόσια ασφάλεια είναι ανεπαρκής, με συχνά συμβάντα ληστειών, δολοφονιών και διάφορα άλλα περιστατικά. Επίσης, οι κάτοικοι είναι σχετικά περίπλοκα άτομα και η αστυνομία πηγαίνει συχνά εκεί για να ελέγξει τις καταχωρίσεις των νοικοκυριών και τα δελτία ταυτότητας, καθώς και για να διερευνήσει υπόπτους εγκλημάτων, μεταξύ άλλων. Πείτε Μου, αν μένατε σ’ ένα τέτοιο μέρος, δεν θα δεχόσασταν συχνά παρεμβολές; (Ναι.) Ούτε τέτοια μέρη είναι κατάλληλα για διαβίωση. Η αστυνομία έρχεται και χτυπάει την πόρτα κάθε τρεις και λίγο, αναφέροντας ότι συνέβη εκεί κοντά μια κλοπή ή μια δολοφονία και ζητώντας συνεργασία στη διερεύνηση, λέγοντας στους ανθρώπους αν δουν τον δράστη, να το αναφέρουν αμέσως. Η αστυνομία έρχεται πάντα να χτυπήσει την πόρτα με πρόσχημα κάθε λογής δικαιολογίες, ισχυριζόμενη ότι διερευνά κάποια υπόθεση, αλλά, στην πραγματικότητα, ελέγχει για ξένους και αγνώστους· πιο συγκεκριμένα, ψάχνει για ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό. Άραγε, θα ένιωθες οποιοδήποτε αίσθημα ασφάλειας αν έμενες σ’ ένα τέτοιο σπίτι φιλοξενίας; (Όχι.) Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ήσουν όλη μέρα στα καρφιά. Παρόλο που αυτές οι εγκληματικές ενέργειες που συμβαίνουν έξω δεν έχουν καμία σχέση με την οικογένεια υποδοχής, και πάλι δεν θα ένιωθες ήρεμος. Όταν ζεις σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, συχνά νιώθεις ότι απειλείται η προσωπική σου ασφάλεια. Ποιος ξέρει αν μια μέρα η αστυνομία, μόλις δει τους αδελφούς και τις αδελφές, θ’ αρχίσει ν’ ανακρίνει αυτούς τους αγνώστους και στο τέλος θα τους συλλάβει. Δεν θα έλεγες ότι μια τέτοια περίπτωση είναι τρομακτική; (Ναι.) Επιπλέον, οι περισσότεροι Κινέζοι δεν έχουν επίγνωση της ασφάλειας· μόλις ακούνε κάποιον να χτυπάει την πόρτα, ανοίγουν, κι επίσης συνήθως δεν κλειδώνουν τις πόρτες τους, κι αυτό οδηγεί εύκολα σε διάφορα περιστατικά. Στις δυτικές χώρες όπου υπάρχει ελευθερία και δημοκρατία, οι ιδιωτικές κατοικίες θεωρούνται ιδιωτικοί χώροι. Θεωρείται παράνομο να εισέλθει ένας ξένος σ’ έναν ιδιωτικό χώρο χωρίς άδεια, κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, οι άνθρωποι που ζουν εκεί θα καλέσουν την αστυνομία. Έπειτα, ο εισβολέας θεωρείται νομικά υπεύθυνος. Επομένως, αν ένας ξένος χτυπήσει την πόρτα, δεν χρειάζεται ν’ ανοίξεις· μπορείς ν’ αρνηθείς. Ακόμη κι αν έχεις προγραμματίσει με κάποιον να σ’ επισκεφθεί, αν δεν είσαι έτοιμος ή αν έχεις αλλάξει γνώμη, και πάλι δεν είσαι αναγκασμένος ν’ ανοίξεις την πόρτα· μπορείς να προγραμματίσεις για άλλη μέρα την επίσκεψη. Οι άνθρωποι στις δυτικές χώρες έχουν αυτό το δικαίωμα, έχουν αυτήν την επίγνωση του νόμου. Ωστόσο, οι Κινέζοι δεν έχουν αυτήν την επίγνωση. Όποτε ακούνε κάποιον να χτυπάει την πόρτα, τρέχουν ν’ ανοίξουν. Αυτό δείχνει έλλειψη επαγρύπνησης, έλλειψη επίγνωσης της αυτοπροστασίας και έλλειψη εξοικείωσης με τους σχετικούς νόμους. Ο λόγος είναι ότι η Κίνα έχει δικτατορία, όπου το μονοκομματικό καθεστώς είναι υπεράνω του νόμου και το νομικό σύστημα είναι απλώς μια βιτρίνα. Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας ενεργεί περιφρονώντας εντελώς τον νόμο και την τάξη στην Κίνα, διαπράττοντας αδικήματα με απερισκεψία, και οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου ανθρώπινα δικαιώματα. Οι Κινέζοι δεν δίνουν σημασία στα ανθρώπινα δικαιώματα ούτε έχουν αναπτύξει αίσθημα τήρησης των πειθαρχικών κανονισμών και συμμόρφωσης με τον νόμο· συγκεκριμένα, δεν έχουν επίγνωση της αυτοπροστασίας, και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν τον νόμο για να προστατευτούν. Ως αποτέλεσμα, η ασφάλεια δεν είναι εγγυημένη. Με λίγα λόγια, σε οποιοδήποτε μέρος με ανεπαρκή δημόσια ασφάλεια, με κατοίκους που έχουν πολύπλοκο υπόβαθρο και ταυτότητα, με τακτικές επιθεωρήσεις ή συχνά συμβάντα διαφόρων εγκληματικών ενεργειών, οι άνθρωποι είναι εύκολο να επηρεαστούν από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου. Ένα τέτοιο μέρος δεν είναι κατάλληλο για διαμονή. Αυτός είναι ένας παράγοντας δημόσιας ασφάλειας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν γίνονται διευθετήσεις για τη διαμονή του σημαντικού προσωπικού εργασίας.

Το περιβάλλον διαβίωσης για εκείνους που κάνουν το καθήκον τους πρέπει να επιλέγεται προσεκτικά· είναι καλύτερο ν’ αποφεύγονται οι πολύβουες αστικές περιοχές και οι επικίνδυνες τοποθεσίες. Ποια μέρη αναφέρουμε ως πολύβουες αστικές περιοχές; Μέρη όπως εκείνα που βρίσκονται κοντά σε σιδηροδρόμους, αυτοκινητόδρομους, διασταυρώσεις και αγορές. Ιδίως κατά μήκος κύριων σιδηροδρομικών γραμμών, όπου περνάνε αμέτρητα τρένα κάθε μέρα και τα πατώματα των κοντινών σπιτιών σείονται με κάθε τρένο που περνάει. Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, είναι εντελώς αδύνατον να βρει κανείς ηρεμία όταν κάνει το καθήκον του. Επιπλέον, κάποιοι άνθρωποι που έχουν περάσει χρόνια κάνοντας το καθήκον τους μακριά από το σπίτι τους ζουν με διαρκή ανησυχία και η καρδιά τους δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση, με αποτέλεσμα να ενδείκνυται ακόμη λιγότερο η διαμονή τους σε τέτοια μέρη. Αν ένα ορισμένο έργο απαιτεί ήσυχο περιβάλλον, όπως το έργο της ηχογράφησης ή το κειμενικό έργο, θα πρέπει τουλάχιστον να μην υπάρχουν παρεμβολές θορύβων και θα πρέπει επίσης να διασφαλίζεται η ασφάλεια· αυτό θα ήταν ιδανικό. Αν δεν υπάρχει κανένα απολύτως ασφαλές μέρος, πρέπει να βρεθεί ένα σχετικά ασφαλές μέρος. Σ’ αυτήν την περίπτωση, λίγος θόρυβος είναι αποδεκτός και δεν πρέπει να θέτουμε τόσο υψηλές απαιτήσεις· αρκεί να είναι ασφαλές το περιβάλλον διαβίωσης. Επιπλέον, αν το σπίτι βρίσκεται σε περιοχή με μεγάλη οδική κυκλοφορία, όπως κοντά σε φωτεινούς σηματοδότες ή σε διασταύρωση, θα περνάνε καθημερινά αμέτρητοι πεζοί και οχήματα. Ένα τέτοιο σπίτι είναι εκτεθειμένο στα βλέμματα πολλών περαστικών και, με μια τυχαία ματιά, οι περαστικοί μπορούν εύκολα να δουν τους ανθρώπους που βρίσκονται μέσα σ’ αυτό. Ιδίως όταν είναι αναμμένα τα φώτα το βράδυ, φαίνεται ξεκάθαρα τι συμβαίνει μέσα στο σπίτι. Θα έλεγες ότι ένα τέτοιο σπίτι είναι και πάλι αποδεκτό για διαμονή; Άραγε, είναι κατάλληλο αυτό το περιβάλλον; (Όχι.) Όντως, δεν είναι κατάλληλο. Οι άνθρωποι που μένουν σ’ ένα τέτοιο μέρος δέχονται τακτικά παρεμβολές και συχνά βλέπουν αγνώστους να τους παρατηρούν. Όταν τα μάτια τους συναντιούνται μ’ εκείνα ενός αγνώστου, τα χάνουν, νιώθουν ανησυχία όλη μέρα και αισθάνονται διαρκώς ότι κάποιος τους παρακολουθεί· ποιος ξέρει αν πίσω από αυτό κρύβεται κάποιος που κατευθύνει κι ελέγχει τα πράγματα. Νομίζεις ότι θα ένιωθε κανείς ήσυχος αν ζούσε σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον; Επίσης, κάποια σπίτια είναι κακής ποιότητας με ανεπαρκή ηχομόνωση, οπότε όταν κάποιος μιλάει δυνατά ή παίζει ύμνους μέσα στο σπίτι, οι άνθρωποι απέξω μπορούν ν’ ακούσουν τα πάντα. Επιπλέον, κάποια σπίτια βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο της κοινότητας και, σ’ αυτήν την περίπτωση, όχι μόνο είναι ευάλωτα σε κεραυνούς, αλλά επιτρέπουν στους γείτονες που βρίσκονται τριγύρω να βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές όποτε βγαίνουν έξω. Δεν μπορούν ούτε ν’ ανοίξουν για λίγο ένα παράθυρο για ν’ αερίσουν τον χώρο ή για να δροσιστούν· τα παράθυρα πρέπει να παραμένουν ερμητικά κλειστά με τις κουρτίνες κλειστές, οπότε δεν μπαίνει ποτέ μέσα καθόλου φως, και είναι ακόμη πιο δύσκολο να βγουν έξω για να μετακινηθούν. Ανησυχούν διαρκώς μήπως τους παρατηρήσουν και τους αντιληφθούν οι άνθρωποι που είναι έξω. Παρόλο που οι αδελφοί και οι αδελφές δεν πηγαινοέρχονται μεμιάς όλοι μαζί, κάθε φορά που κάποιος έρχεται ή φεύγει, οι άνθρωποι έξω μπορούν να το δουν καθαρά. Στο τέλος, θα έχουν μια γενική ιδέα για το πόσοι άγνωστοι ζουν σ’ αυτό το σπίτι. Θα λέγατε ότι μπορεί και πάλι να διασφαλιστεί η ασφάλεια των ανθρώπων αν έμεναν εδώ; (Όχι.) Κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται: «Τον περισσότερο καιρό κάνουμε το καθήκον μας σε εσωτερικούς χώρους και, ακόμη κι αν βγούμε έξω, το κάνουμε εκ περιτροπής και δεν βγαίνουμε όλοι μεμιάς. Μ’ αυτόν τον τρόπο, οι γείτονες που βρίσκονται τριγύρω δεν πρόκειται ν’ αντιληφθούν τίποτα.» Όμως, ακόμη κι αν βγαίνεις εκ περιτροπής, και πάλι θα δημιουργηθεί πρόβλημα αν κάποιος αντιληφθεί ότι είσαι ένας άγνωστος. Πολλοί άπιστοι δεν ζουν οι ίδιοι πολύ καλή ζωή, αλλά αντλούν ιδιαίτερη ευχαρίστηση όταν παρατηρούν και σκαλίζουν τις υποθέσεις άλλων ανθρώπων. Μάλιστα, κάποιοι μπορεί να χρησιμοποιήσουν ακόμη και κιάλια για να σε κατασκοπεύουν, για να παρακολουθούν τι κάνεις μέσα στο σπίτι. Αν ανακαλύψουν ότι συναθροίζονται πιστοί, σπεύδουν να το καταγγείλουν στην κυβέρνηση έναντι αμοιβής. Άραγε, δεν είναι επικίνδυνο αν σε βάλει στο στόχαστρο ένας τέτοιος άνθρωπος; (Ναι.) Άραγε, μπορεί να προκύψει οτιδήποτε καλό, αν σε βάλει στο στόχαστρο; Σίγουρα θα καταλήξεις να συλληφθείς! Ανεξάρτητα από τη χώρα ή την περιοχή, ποτέ δεν λείπουν οι κουτσομπόληδες. Ακόμη κι αν δεν βγάλουν ούτε δεκάρα από την παρακολούθησή σου, είναι κάτι περισσότερο από πρόθυμοι να το κάνουν· θα πλήρωναν ακόμη κι από την τσέπη τους και θα καθυστερούσαν τη δική τους δουλειά ώστε να δαπανήσουν χρόνο για να σε παρακολουθούν. Κι αν υπάρχει κάποια αμοιβή για να σε καταγγείλουν, θα είναι ακόμη πιο πρόθυμοι να το κάνουν. Ιδίως σ’ ένα δικτατορικό καθεστώς όπως αυτό της Κίνας, υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που παρακολουθούν όσους πιστεύουν στον Θεό. Επειδή αποστρέφονται την αλήθεια και νιώθουν αποστροφή απέναντι σε όσους πιστεύουν στον Θεό, μόλις ανακαλύψουν πιστούς που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους ή συναθροίζονται, το καταγγέλουν. Αν υπάρχει κάποια αμοιβή για τέτοιες καταγγελίες, βρίσκουν ακατάπαυστη ικανοποίηση σ’ αυτό. Άραγε, δεν είναι εύκολο να προκαλέσει αυτό πρόβλημα στην εκκλησία; (Ναι.) Άραγε, αν δέχεσαι τέτοιες παρεμβολές, δεν φταίει το γεγονός ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν διευθέτησαν σωστά τη διαμονή σου; Αν η τοποθεσία και το περιβάλλον διαμονής του σημαντικού προσωπικού εργασίας είναι ακατάλληλα επειδή οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν εξέτασαν διεξοδικά τα πράγματα, αυτές είναι οι συνέπειες που προκύπτουν. Αν το μέρος στο οποίο ζει κάποιος προσελκύει υπερβολικά πολλή προσοχή, μπορεί εύκολα να έχει ως συνέπεια να πάνε στραβά τα πράγματα. Μόλις κάτι πάει στραβά και μόνο τότε συνειδητοποιήσεις ότι αυτό το μέρος δεν είναι κατάλληλο για διαμονή, θα είναι ήδη πολύ αργά. Επομένως, η επιλογή μιας κατάλληλης τοποθεσίας διαβίωσης για εκείνους που κάνουν το καθήκον τους είναι επίσης μια κύρια εργασία, ενώ η κακή επιλογή μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε κίνδυνο.

III. Πώς θα πρέπει οι επικεφαλής και οι εργάτες να κάνουν το έργο της διευθέτησης της διαμονής του προσωπικού;

Για το περιβάλλον διαβίωσης του σημαντικού προσωπικού εργασίας, είτε έχει να κάνει με το εσωτερικό είτε με το εξωτερικό περιβάλλον, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να εξετάζουν διεξοδικά όλες τις πτυχές. Δεν θα πρέπει να σκέφτονται υπεραπλουστευμένα, υποθέτοντας πάντα ότι αν δεν αλληλεπιδρούμε με τον εξωτερικό κόσμο, τότε δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα. Η σημερινή κοινωνία είναι απίστευτα περίπλοκη, γεμάτη κάθε είδους δαίμονες και, ανεξάρτητα από το μέρος, υπάρχουν πάντα κουτσομπόληδες που σε παρακολουθούν, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον ν’ αποφύγεις την εξονυχιστική τους εξέταση. Μπορεί να σκέφτεσαι: «Δεν έχω παραβεί κανέναν νόμο ούτε έχω κάνει κάτι κακό επειδή πιστεύω στον Θεό. Απλώς κάνω το καθήκον μου· δεν θα πρέπει να μου συμβεί τίποτα, έτσι δεν είναι;» Όμως, τα γεγονότα δεν είναι όσο απλά φαντάζεσαι. Γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας δαπανά τόσο ανθρώπινο δυναμικό και τόσους πόρους προκειμένου ν’ αντισταθεί στον Θεό και να καταστείλει την εκκλησία του Θεού; Άραγε, μπορείς να το καταλάβεις αυτό; Ποτέ δεν πρόκειται να μπορέσεις. Πόσο μπορείς να δεις τη φύση των διαβόλων και των σατανάδων; Κατανοείς ελάχιστα για τους διαβόλους και τους σατανάδες. Αυτή η κοινωνία είναι απίστευτα περίπλοκη και οι διάβολοι και οι σατανάδες είναι άθλιοι που διαπράττουν πονηρά έργα. Αυτό που θέλουν περισσότερο είναι να συλλάβουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και ν’ αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας. Αν βλέπεις πάντα τους σατανάδες σαν να είναι απλώς συνηθισμένοι άνθρωποι, τότε είσαι πραγματικά ανίδεος· αυτό δείχνει ότι δεν έχεις αντιληφθεί το κακό αυτής της κοινωνίας και σίγουρα δεν έχεις αντιληφθεί το μίσος των διαβόλων και των σατανάδων. Επομένως, για να κάνουν σωστά οι επικεφαλής και οι εργάτες το εκκλησιαστικό έργο, πρέπει να διασφαλίζουν την ασφάλεια όσων κάνουν το καθήκον τους· αυτό είναι υψίστης σημασίας. Σε μια χώρα με δικτατορικό καθεστώς, όπου δεν υπάρχει ελευθερία της πίστης, είναι δύσκολο να διασφαλιστεί η ασφάλεια όσων κάνουν το καθήκον τους. Ωστόσο, όσο δύσκολο κι αν είναι, πρέπει να επιλέγονται προσεκτικά οι κατάλληλες τοποθεσίες διαβίωσης· δεν μπορεί να υπάρξει καμία αβλεψία ως προς αυτό. Οι εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού έχουν συμπεριλάβει συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μπορούν να κάνουν το καθήκον τους χωρίς αναστάτωση και χωρίς τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου· εφόσον το κάνουν με την καρδιά τους, μπορούν να το καταφέρουν. Η μόνη ανησυχία είναι όταν ενεργούν επιπόλαια και ανεύθυνα, μεριμνώντας μόνο για τη δική τους ασφάλεια και αγνοώντας την ασφάλεια των αδελφών. Έτσι είναι αδύνατον να γίνει σωστά το εκκλησιαστικό έργο. Αν, λόγω δικής σου αβλεψίας, έλλειψης σοβαρότητας και ανευθυνότητας ή επειδή σε φοβίζει το περιβάλλον και δεν θέλεις να μπλέξεις, αποτυγχάνεις να κάνεις αυτά τα πράγματα, με αποτέλεσμα να συλληφθεί το προσωπικό που κάνει σημαντικά καθήκοντα και ν’ απειληθεί η ζωή των αδελφών —κι έτσι να καθυστερήσει το εκκλησιαστικό έργο και να υποστούν πλήγμα οι αδελφοί και οι αδελφές— τότε, θα έχεις εσύ την ευθύνη ως επικεφαλής ή εργάτης. Αυτή η ευθύνη δεν μπορεί απλώς να εξαλειφθεί δαπανώντας κάποια χρήματα για αποζημίωση ή ομολογώντας μέσα από την προσευχή· δεν είναι τόσο απλό. Ποια είναι, λοιπόν, η φύση αυτού του ζητήματος; Είναι μια ανεξίτηλη κηλίδα, μια παράβαση που δεν σβήνεται ποτέ· έχεις λάβει αρνητική αξιολόγηση. Αυτή η «αρνητική αξιολόγηση» δεν υποδηλώνει απλώς και μόνο ένα συνηθισμένο λάθος· στα μάτια του Θεού, αποτελεί παράβαση. Αν οι παραβάσεις σου είναι πάρα πολλές —δηλαδή αν έχεις διαπράξει παραβάσεις στο παρελθόν, συνεχίζεις να διαπράττεις σήμερα κι έπειτα διαπράξεις κι άλλες στο μέλλον— και αρκετές από αυτές είναι σοβαρές, τότε θα υποστείς απώλεια και καταστροφή. Ο Θεός δεν πρόκειται πλέον να σε σώσει και η πίστη σου στον Θεό θα έχει υπάρξει μάταιη. Όχι μόνο δεν θα έχεις ελπίδα σωτηρίας, αλλά θ’ αντιμετωπίσεις και τιμωρία. Επομένως, είναι καίριο οι επικεφαλής και οι εργάτες να κάνουν το έργο τους σύμφωνα με τις αρχές! Το έχετε αποστηθίσει αυτό; (Ναι.) Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να εκπληρώνουν τις ευθύνες τους και, όσο δυσμενές ή επικίνδυνο κι αν είναι το περιβάλλον, εκείνοι πρέπει να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες, για να προστατεύουν την ασφάλεια του σημαντικού προσωπικού εργασίας και να διευθετούν κατάλληλα τη διαμονή του. Ο σκοπός είναι να διασφαλίζεται ότι το εκκλησιαστικό έργο μπορεί να προχωρήσει κανονικά.

Προκειμένου οι επικεφαλής και οι εργάτες να διασφαλίζουν ότι τα μέρη που επιλέγονται για το σημαντικό προσωπικό εργασίας δεν δέχονται παρεμβολές από τον εξωτερικό κόσμο, εκτός από τις απαιτήσεις και τις αρχές για την κατοικία και το περιβάλλον της, υπάρχουν επίσης απαιτήσεις και αρχές για διάφορες πτυχές που έχουν να κάνουν με την οικογένεια υποδοχής. Όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες βρίσκουν μια δυνητική οικογένεια υποδοχής, θα πρέπει πρώτα να ρωτάνε πώς είναι το περιβάλλον και οι συνθήκες της οικογένειας, πώς είναι τα μέλη της, κατά πόσο έχουν διαμάχες με άλλους, κατά πόσο έχουν εχθρούς ή μπλεξίματα με την κυβέρνηση, κατά πόσο εμπλέκονται συχνά σε μηνύσεις, κατά πόσο έχουν πολύπλοκες κοινωνικές σχέσεις και ούτω καθεξής. Θα πρέπει να διερευνώνται και να γίνονται γνωστές όλες αυτές οι βασικές πληροφορίες. Αν ο οικοδεσπότης ή τα παιδιά του και τα άλλα μέλη της οικογένειας έχουν περίπλοκες κοινωνικές σχέσεις και η οικογένεια βρίσκεται διαρκώς σε ανησυχία —αν, για παράδειγμα, δέχεται τακτικά επισκέψεις από ύποπτα άτομα που έρχονται γυρεύοντας μπελάδες ή για να εισπράξουν χρέη ή αν λαμβάνει απειλητικές επιστολές από ληστές ή κλέφτες, καθώς και κλητεύσεις από την κυβέρνηση ή το δικαστήριο— όλα αυτά είναι πολύ ανησυχητικά ζητήματα. Αν συναθροιζόσουν ή έκανες το καθήκον σου σ’ αυτό το νοικοκυριό, άραγε αυτά δεν θα ήταν αναστατώσεις; Επομένως, όταν βρεις αυτήν την οικογένεια υποδοχής, πρέπει πρώτα να κάνεις ερωτήσεις και να ενημερωθείς για τις βασικές περιστάσεις της. Είναι καλύτερο να μην υπάρχουν τέτοια ζητήματα, αλλά αν υπάρχουν και δεν μπορείς τη δεδομένη στιγμή να βρεις ένα πιο κατάλληλο μέρος, τότε εξέτασε κατά πόσο ο οικοδεσπότης μπορεί να χειριστεί αποτελεσματικά αυτά τα προβλήματα. Αν ο οικοδεσπότης δεν μπορεί να τα χειριστεί αποτελεσματικά και δεν μπορεί ν’ απαλλαγεί από αυτά τα χαοτικά ζητήματα, τότε αυτό το νοικοκυριό δεν είναι κατάλληλο για τη φιλοξενία των αδελφών, καθώς αν ζήσουν εκεί μπορεί να δέχονται ανά πάσα στιγμή τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου και των εξωτερικών ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων. Αυτά τα περιβάλλοντα δεν στοχοποιούν απευθείας τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό. Ωστόσο, οι πιστοί είναι μια ιδιαίτερα ευαίσθητη ομάδα σε μια χώρα όπου διώκεται η θρησκεία και, επιπλέον, μετά τις εξαντλητικές προσπάθειες της κυβέρνησης να διαδώσει προπαγάνδα, να κάνει πλύση εγκεφάλου, να κατασκευάσει φήμες και να συκοφαντήσει, οι άπιστοι όχι μόνο δεν κατανοούν τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό, αλλά φτάνουν ακόμη και στο σημείο να πιστεύουν τη ρητορική του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, αναπτύσσοντας ιδιαίτερο μίσος και εχθρικότητα απέναντι στους πιστούς. Επομένως, αν διαπιστώσουν ότι ένα συγκεκριμένο νοικοκυριό φιλοξενεί πιστούς, τα πράγματα γίνονται πολύ επικίνδυνα τόσο για την οικογένεια υποδοχής όσο και για τους αδελφούς και τις αδελφές. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές ζουν σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον, όχι μόνο δέχονται τακτικά παρεμβολές, αλλά δεν μπορεί να διασφαλιστεί ούτε η ασφάλειά τους. Γιατί, λοιπόν, να συνεχίσουμε να τους έχουμε να ζουν εκεί; Το μέρος είναι ξεκάθαρα επικίνδυνο και ακατάλληλο για διαμονή· θα πρέπει να μεταφερθούν γρήγορα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν θα πρέπει απλώς να μεριμνούν για τη διαμονή των αδελφών κι έπειτα να νίπτουν τας χείρας τους για το ζήτημα και να σκέφτονται: «Εφόσον έχουν ένα μέρος για να τρώνε και να κοιμούνται και είναι προστατευμένοι από τα στοιχεία της φύσης, όλα είναι εντάξει. Εφόσον μπορούν να κάνουν το καθήκον τους, δεν υπάρχει πρόβλημα. Άλλωστε, πού θα βρίσκαμε τόσα κατάλληλα μέρη;» Αυτό είναι εξαιρετικά ανεύθυνο! Αν τη δεδομένη στιγμή δεν υπάρχει διαθέσιμο κάποιο κατάλληλο μέρος, μπορούν να μείνουν εκεί προσωρινά, αλλά θα πρέπει ν’ αναζητήσεις αμέσως μια κατάλληλη τοποθεσία για να τους μεταφέρεις το συντομότερο δυνατόν· μη θεωρείς αυτό το μέρος μακροπρόθεσμη κατοικία.

Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες δεν πραγματοποιούν αληθινό έργο. Μεριμνούν για τη διαμονή του σημαντικού προσωπικού εργασίας σ’ ένα ορισμένο μέρος, ρωτάνε πώς είναι οι συνθήκες φαγητού και ξεκούρασης και ρωτάνε αν υπάρχουν άπιστοι που παρακολουθούν το προσωπικό. Μόλις ακούσουν ότι δεν έχει παρατηρηθεί τίποτε ασυνήθιστο για μερικές μέρες, αφήνουν το ζήτημα στην τύχη του και δεν επικοινωνούν ξανά μ’ αυτούς τους ανθρώπους για ένα εξάμηνο ή και περισσότερο. Πιστεύουν ότι έχουν διευθετήσει σωστά τη διαμονή τους και ότι έχουν εκπληρώσει την ευθύνη τους και θεωρούν ότι όλα είναι εντάξει. Όσο για το κατά πόσο το περιβάλλον θα δέχεται αργότερα παρεμβολές ή το αν υπάρχουν δυνητικοί κίνδυνοι για την ασφάλεια, δεν δίνουν περισσότερη σημασία. Είναι σωστό αυτό; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστό; (Οι επικεφαλής και οι εργάτες, αφού διευθετήσουν τη διαμονή, πρέπει στη συνέχεια να παρακολουθούν το ζήτημα. Σε διαφορετική περίπτωση, αν οι αδελφοί και οι αδελφές βρεθούν σε επικίνδυνες περιστάσεις και δεν είναι σε θέση να μεταφερθούν, θα μπορούσαν τελικά να συλληφθούν.) Όμως, κάποιοι επικεφαλής και εργάτες σκέφτονται: «Είστε όλοι σας ενήλικες· χρειάζεται πράγματι να παρακολουθήσω εγώ το ζήτημα; Δεν μπορείς να δεις αν υπάρχει κίνδυνος; Αν δεν μπορείς, τότε μάλλον το μυαλό σου δεν δουλεύει! Αν αντιληφθείτε κάποιον κίνδυνο, απλώς μεταφερθείτε· πρέπει πραγματικά να σας το πω εγώ;» Αυτή είναι η λογική τους. Πιστεύετε ότι βγάζει νόημα αυτή η λογική; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή η διασφάλιση της ασφάλειας όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα είναι εκ φύσεως ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών· είναι έργο που περιλαμβάνεται στον ρόλο τον οποίο οφείλουν να επιτελούν.) Δεν θεωρούν ότι είναι μέρος του έργου που οφείλουν να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες· πιστεύουν ότι είναι απλώς παροχή βοήθειας προς τους αδελφούς και τις αδελφές, σαν ν’ ακολουθούν το παράδειγμα του Λέι Φενγκ που έκανε καλές πράξεις. Επίσης, δεν θεωρούν ότι αυτό γίνεται προκειμένου να υποστηριχθεί το εκκλησιαστικό έργο, αλλά αντιθέτως το βλέπουν ως απλή διευθέτηση της διαμονής του προσωπικού, κάτι που δεν σχετίζεται με το εκκλησιαστικό έργο. Δεν θα έλεγες ότι είναι ανόητο αυτό; Τι είδους άνθρωπος θα σκεφτόταν μ’ αυτόν τον τρόπο; (Ένας άνθρωπος χωρίς αίσθημα ευθύνης.) Αυτοί οι τεμπέληδες ψευδο-επικεφαλής που δεν δείχνουν αφοσίωση και υπευθυνότητα σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν υποστηρίζουν το έργο του οίκου του Θεού· αφού μεριμνήσουν για να βρεθεί ένα μέρος για τους αδελφούς και τις αδελφές, σκέφτονται: «Μερίμνησα για να διαμείνετε σε μια τόσο καλή τοποθεσία· σας έκανα τεράστια χάρη!» Δεν θεωρούν ότι αυτό υποστηρίζει το εκκλησιαστικό έργο. Ως επικεφαλής και εργάτες, αν δεν διευθετείτε κατάλληλα τη διαμονή του σημαντικού προσωπικού εργασίας και δεν διασφαλίζετε αποτελεσματικά την ασφάλειά του, τότε σε περίπτωση που αντιμετωπίσει κάποιον κίνδυνο και δεν μπορέσει να κάνει κανονικά τα καθήκοντά του, άραγε δεν θα καθυστερήσει το εκκλησιαστικό έργο; Πρέπει πρώτα να διευθετήσεις κατάλληλα τη διαμονή αυτού του προσωπικού, ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλειά του, και μόνο τότε θα μπορεί να προχωρήσει κανονικά με το έργο. Όμως, αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής δεν σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο· παρατάνε αυτούς τους ανθρώπους σε μια τοποθεσία κι έπειτα τους αγνοούν και για πολύ καιρό δεν πάνε να δουν τι κάνουν. Όταν προκύπτουν επικίνδυνες περιστάσεις κι εκείνοι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τον επικεφαλής τους, δεν έχουν καμία επιλογή παρά να μεταφερθούν μόνοι τους. Μέχρι να το μάθει ο επικεφαλής τους και να πάει τελικά να ελέγξει, οι άνθρωποι έχουν φύγει προ πολλού και ο επικεφαλής δεν έχει ιδέα πού πήγαν. Τι σόι άνθρωπος είναι αυτός; Τι είδους επικεφαλής ή εργάτης είναι αυτός; Είναι ψευδο-επικεφαλής. Ιδίως αν πρόκειται για αδελφούς και αδελφές που έχουν έρθει από άλλες περιοχές και δεν είναι εξοικειωμένοι με το τοπικό περιβάλλον, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει ακόμη περισσότερο να τους επισκέπτονται και να τους παρακολουθούν τακτικά. Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν θα πρέπει να υποθέτουν ότι απλώς και μόνο επειδή μερίμνησαν μία φορά για τη διαμονή τους λύθηκαν τα πάντα σε μόνιμη βάση· στην πραγματικότητα, αυτό το έργο κάθε άλλο παρά έχει ολοκληρωθεί. Πρέπει να τους επισκέπτονται και να τους παρακολουθούν τακτικά. Αν δεν είναι εφικτό για τους επικεφαλής και τους εργάτες να εμφανίζονται αυτοπροσώπως στην τοποθεσία, θα πρέπει ν’ αναθέσουν σε άλλους να ελέγχουν τι γίνεται. Τουλάχιστον, πρέπει να παρακολουθούν αυτό το έργο· ν’ αξιολογούν το περιβάλλον διαβίωσης αυτού του σημαντικού προσωπικού εργασίας, ελέγχοντας αν υπάρχει οποιοσδήποτε κίνδυνος ή οτιδήποτε ασυνήθιστο ή αν έχουν προκύψει ειδικές περιστάσεις και κατά πόσο απαιτείται η μεταφορά του προσωπικού. Θα πρέπει να ενημερώνονται για όλα αυτά και να τα παρακολουθούν. Αν, βραχυπρόθεσμα, αυτό το μέρος φαίνεται να είναι το πλέον κατάλληλο, τότε εντάξει· όμως, μετά από λίγο, θα πρέπει να επιστρέφουν για να ελέγξουν το περιβάλλον και την ασφάλειά τους και κατά πόσο έχουν αρκετό φαγητό και προμήθειες· θα πρέπει να ρωτάνε για όλες αυτές τις λεπτομέρειες. Είναι πιθανό οι επικεφαλής και οι εργάτες να μην κατανοούν το έργο του σημαντικού προσωπικού εργασίας. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν θα πρέπει να παρεμβαίνουν σ’ αυτήν την πτυχή, αλλά η κατάλληλη διευθέτηση της διαμονής του προσωπικού είναι μια ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών· αν αποτύχουν να το κάνουν είναι παραμέληση της ευθύνης τους και δείχνει ότι είναι ψευδο-επικεφαλής που δεν κάνουν αληθινό έργο. Ιδίως οι αδελφοί και οι αδελφές που έρχονται από άλλες περιοχές, χρειάζονται ακόμη περισσότερο επιπλέον προσοχή και δεν θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται απερίσκεπτα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει κατά καιρούς να επικοινωνούν μαζί τους, για να διαπιστώνουν αν έχουν οποιεσδήποτε δυσκολίες που πρέπει να εξαλειφθούν και κατά πόσο υπάρχουν οποιαδήποτε ζητήματα ή ειδικές περιστάσεις στο περιβάλλον όπου κάνουν το καθήκον τους το συγκεκριμένο διάστημα, για παράδειγμα, κατά πόσο έχει υπάρξει οποιαδήποτε ασυνήθιστη δραστηριότητα στην οποία εμπλέκεται η τοπική αυτοδιοίκηση, η επιτροπή της γειτονιάς ή το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να διερευνούν και να ρωτάνε γι’ αυτά τα πράγματα, ώστε να μπορούν να παραμένουν καλά ενημερωμένοι. Έπειτα, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συναναστρέφονται με την οικογένεια υποδοχής πάνω στις αρχές και στα μονοπάτια άσκησης για την κατάλληλη φιλοξενία και την προστασία όσων κάνουν το καθήκον τους, ώστε η οικογένεια υποδοχής να κατανοεί πλήρως αυτές τις αρχές και τα μονοπάτια άσκησης. Και πάλι, δεν λήγει εκεί το ζήτημα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει επίσης να επισκέπτονται κατά καιρούς την οικογένεια υποδοχής και να ενημερώνονται για τις συνθήκες της. Τυχόν ζητήματα που εντοπίζουν θα πρέπει να λύνονται άμεσα, ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν προκύπτουν προβλήματα. Μόνο τότε γίνεται πραγματικά σωστά το έργο. Αν ο οικοδεσπότης αντιμετωπίζει δυσκολίες με τη φιλοξενία, όπως οικονομικούς περιορισμούς ή έλλειψη σοφίας που τον κάνει να μην μπορεί ν’ αντιδράσει ή να χειριστεί τις περιστάσεις που προκύπτουν, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να βοηθούν στην επίλυση αυτών των ζητημάτων. Οι οικονομικοί περιορισμοί είναι εύκολο να λυθούν· ο οίκος του Θεού μπορεί να παρέχει τα χρήματα για τη φιλοξενία, ενώ η οικογένεια υποδοχής χρειάζεται να συμβάλλει μόνο σε ανθρώπινο δυναμικό. Αν ο οικοδεσπότης δεν έχει σοφία, αυτό είναι σημαντικό ζήτημα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να εξηγούν ξεκάθαρα την απαραίτητη σοφία και κάποιες αρχές άσκησης σε σχέση μ’ αυτό το πεδίο. Αν ο οικοδεσπότης υστερεί και πάλι, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να βρουν εκεί κοντά έναν σοφό αδελφό ή μια σοφή αδελφή για να συνεργαστεί με την οικογένεια υποδοχής στη σωστή επιτέλεση αυτού του έργου. Αν το ζήτημα έγκειται στον ίδιο τον οικοδεσπότη —για παράδειγμα, αν είναι άτολμος ή φοβάται τη σύλληψη— τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια για να προσφέρουν υποστήριξη και βοήθεια, να συναναστραφούν πάνω στις προθέσεις του Θεού, καθώς και στην αξία και τη σημασία αυτού του καθήκοντος. Αν πρόκειται για ζήτημα που έχει να κάνει με το αντικειμενικό περιβάλλον, δεν θα πρέπει ν’ αναβάλλεται ή απλώς ν’ αγνοείται, και σίγουρα δεν θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται απερίσκεπτα· θα πρέπει να λύνεται άμεσα. Για παράδειγμα, αν κάποιοι άνθρωποι έχουν ήδη παρατηρήσει αυτό το μέρος κι έχουν αντιληφθεί ότι ύποπτοι άγνωστοι πηγαινοέρχονται τακτικά στην περιοχή, κι αν είναι πιθανό κάποιος να παρακολουθεί την τοποθεσία, τότε αυτό αποτελεί κρυφό κίνδυνο. Μεταφέρετε, λοιπόν, άμεσα τους αδελφούς και τις αδελφές· θα είναι πολύ αργά αν περιμένετε μέχρι να πάει κάτι στραβά. Αν οι συνθήκες είναι προσωρινές και πρόκειται απλώς για μια κανονική διαδικασία ρουτίνας, τότε και πάλι μόλις και μετά βίας μπορούν να γίνουν ανεκτές: Ζητήστε από τους αδελφούς και τις αδελφές να φύγουν προσωρινά για να τις αποφύγουν για μια-δυο μέρες, και μπορούν να επιστρέψουν αργότερα. Αν κάποιοι άνθρωποι το έχουν αντιληφθεί ήδη, τότε η διαμονή εκεί δεν αποτελεί πλέον επιλογή, και είναι απαραίτητη η μόνιμη μεταφορά. Αυτά είναι κάποια από τα λεπτομερή ζητήματα που πρέπει να χειρίζονται και να επιλύουν οι επικεφαλής και οι εργάτες σ’ αυτό το έργο. Αυτό το έργο σε καμία περίπτωση δεν περιορίζεται μόνο στη διευθέτηση της διαμονής μερικών ανθρώπων σε μια τοποθεσία με φαγητό και στέγη· εμπλέκονται πολλές λεπτομέρειες. Ιδίως σε μια χώρα όπως η Κίνα, όπου το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα εχθρικό και οι θρησκευτικές διώξεις είναι έντονες, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει ακόμη περισσότερο να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί και να παρακολουθούν στενά το περιβάλλον διαβίωσης και τα ζητήματα ασφάλειας του σημαντικού προσωπικού εργασίας. Δεν μπορούν να είναι απρόσεκτοι. Όλες οι πτυχές του συγκεκριμένου έργου πρέπει να γίνονται σωστά, ώστε να διασφαλίζεται ότι είναι εγγυημένη η ασφάλεια αυτού του σημαντικού προσωπικού εργασίας και ότι μπορεί να κάνει το καθήκον του με ηρεμία. Μ’ αυτόν τον τρόπο, γίνεται σωστά το έργο. Αυτό είναι το έργο που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες σε σχέση με τις οικογένειες υποδοχής, και είναι πολλές οι λεπτομέρειες που εμπλέκονται εδώ.

Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες, αφού μεριμνήσουν για τη διαμονή κάποιου σημαντικού προσωπικού εργασίας σε κατάλληλα σπίτια φιλοξενίας, αγνοούν εντελώς αυτούς τους ανθρώπους και δεν παρακολουθούν διαρκώς τις συνθήκες που επικρατούν στις οικογένειες υποδοχής. Λένε: «Είμαι απασχολημένος καθημερινά με το εκκλησιαστικό έργο· πώς θα μπορούσα να έχω χρόνο να επισκεφθώ αυτούς τους ανθρώπους; Άλλωστε, υπάρχει πολύ άλλο έργο και είναι επίσης αρκετά επικίνδυνο. Δεν είναι εύκολο να κάνουμε το έργο μας!» Δίνουν συνεχώς έμφαση σε αντικειμενικούς λόγους, κι ωστόσο δεν θέλουν να εκπληρώσουν τις δικές τους ευθύνες. Τι πιστεύετε· στέκει αυτή τους η δήλωση; (Όχι.) Γιατί όχι; (Στην πραγματικότητα, αυτό το έργο δεν απαιτεί πάρα πολύ χρόνο και ενέργεια από τους επικεφαλής και τους εργάτες. Θα μπορούσαν να τους επισκέπτονται περνώντας από εκεί όταν βγαίνουν έξω. Κι αν δεν έχουν χρόνο, θα μπορούσαν, επίσης, να κανονίσουν να πηγαίνουν να τους επισκέπτονται αδελφοί και αδελφές που βρίσκονται εκεί κοντά.) Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες θέλουν να κάνουν σωστά αυτό το έργο, ακόμη κι αν το κύριο έργο τους τους κρατά λίγο απασχολημένους, και πάλι θα βρουν τον χρόνο για να εστιάσουν σ’ αυτό το έργο. Αν δεν έχουν τον χρόνο να πάνε οι ίδιοι, μπορούν να κανονίσουν να πάνε άλλοι. Είτε κανονίσουν να πάνε άλλοι είτε πάνε οι ίδιοι, σε τελική ανάλυση, αυτό το έργο εμπίπτει στο πεδίο αρμοδιοτήτων των επικεφαλής και των εργατών. Είναι σημαντική ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών να κάνουν σωστά αυτό το έργο, και δεν μπορεί να παραμεληθεί. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι πολύ απασχολημένοι και δεν έχουν καθόλου χρόνο οι ίδιοι, αλλά δεν κανονίζουν κιόλας να πάνε κάποιοι άλλοι, τότε κανείς δεν πρόκειται ν’ ασχοληθεί μ’ αυτό το ζήτημα. Αν κάτι πάει στραβά, αυτό θα είναι παραμέληση ευθύνης από την πλευρά των επικεφαλής και των εργατών. Για να μη δέχονται τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου όσοι κάνουν σημαντικά καθήκοντα, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όλες τις πτυχές των ζητημάτων, διασφαλίζοντας στον μέγιστο δυνατό βαθμό ότι αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν με ηρεμία τα καθήκοντά τους και να επιτελέσουν με μεθοδικότητα το έργο που τους έχει ανατεθεί. Αν το σημαντικό προσωπικό εργασίας προστατεύεται σωστά, είναι σαν να προστατεύεται το ίδιο το σημαντικό έργο. Όταν το σημαντικό προσωπικό εργασίας μπορεί να εργαστεί κανονικά, τότε μπορεί και το σημαντικό έργο να προχωρήσει με μεθοδικότητα. Επομένως, ο σκοπός των επικεφαλής και των εργατών όταν προστατεύουν το σημαντικό προσωπικό εργασίας είναι, στην πραγματικότητα, να διαφυλάσσουν κάθε σημαντικό αντικείμενο του έργου. Αν κάποιοι επικεφαλής και εργάτες λένε: «Κάνεις ένα σημαντικό καθήκον και μου ζητείται να σε προστατεύσω, αλλά έχω ηγετικό πόστο και δεν είμαι ούτε εγώ ασφαλής. Δεν μπορώ να εγγυηθώ ούτε τη δική μου ασφάλεια· πώς μπορώ, λοιπόν, να προστατεύσω εσένα;» άραγε, είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Δεν είναι σωστή.) Τι είδους κατανόηση έχουν αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες; (Η κατανόησή τους είναι ανεπαρκής· τέτοιοι άνθρωποι είναι εγωιστές και είναι επιρρεπείς σε στρεβλώσεις.) Είναι άτομα επιρρεπή σε στρεβλώσεις. Μήπως δεν έχουν ορθολογισμό τα άτομα που είναι επιρρεπή σε στρεβλώσεις; (Ναι.) Αν αυτοί οι αδελφοί και αυτές οι αδελφές δεν έκαναν τα καθήκοντά τους στον οίκο του Θεού, αλλά αντιθέτως εργάζονταν και ζούσαν τη ζωή τους στον έξω κόσμο, άραγε θα έπρεπε και πάλι να προστατευτούν; Ακριβώς επειδή κάνουν εκκλησιαστικό έργο και σημαντικά καθήκοντα στον οίκο του Θεού και επειδή αν συλληφθούν μπορεί να καταδικαστούν σε φυλάκιση ή να ξυλοκοπηθούν σε σημείο σωματικής βλάβης ή αναπηρίας, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί σοβαρά το εκκλησιαστικό έργο, τα μέλη του σημαντικού προσωπικού εργασίας πρέπει να προστατεύονται καλά. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να προχωρήσει με μεθοδικότητα το εκκλησιαστικό έργο. Αν βρίσκονται σε κάποιες δημοκρατικές χώρες όπου υπάρχει ελευθερία της θρησκευτικής πίστης και οι πιστοί στον Θεό δεν διώκονται, τότε αυτό το έργο απλοποιείται για τους επικεφαλής και τους εργάτες. Ουσιαστικά, πρέπει απλώς να βρίσκουν ένα κατάλληλο σπίτι και, σύμφωνα με τους τοπικούς νόμους και κανονισμούς, να μεριμνούν για την κατάλληλη διαμονή όσων κάνουν το καθήκον τους. Στη χειρότερη περίπτωση, θα πρέπει απλώς να ρωτάνε πώς πηγαίνουν τον τελευταίο καιρό τα πράγματα στην καθημερινότητά τους και κατά πόσο το περιβάλλον διαβίωσης παραβιάζει οποιουσδήποτε κυβερνητικούς κανονισμούς. Αν υπάρχει κάποια παραβίαση, είναι απαραίτητο να διευκρινίζεται ποιο είναι το ζήτημα, καθώς και πώς πρέπει να διορθωθεί και να επιλυθεί. Αν δεν υπάρχουν παραβιάσεις, αλλά η κυβέρνηση προκαλεί πρόβλημα ή κακοί άνθρωποι ή άγνωστα άτομα προκαλούν παρενοχλήσεις, τότε είναι απαραίτητη η συμβουλή ενός δικηγόρου για τον σωστό χειρισμό αυτών των ζητημάτων. Σε κάποιες ελεύθερες, δημοκρατικές χώρες, αυτό το είδος έργου είναι το περισσότερο που χρειάζεται. Ωστόσο, σε δικτατορικά καθεστώτα όπου δεν υπάρχει ελευθερία της θρησκευτικής πίστης, οι απαιτήσεις για το περιβάλλον και τις συνθήκες των οικογενειών υποδοχής πρέπει να είναι αυστηρότερες και πρέπει να γίνεται περισσότερο και λεπτομερέστερο έργο σε ό,τι αφορά την ασφάλεια. Ασφαλώς, η δυσκολία που παρουσιάζει αυτό το έργο είναι επίσης μεγαλύτερη. Για το έργο της προφύλαξης του σημαντικού προσωπικού εργασίας από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου, αν έχει εξεταστεί διεξοδικά κάθε πτυχή του περιβάλλοντος, τότε οι παρεμβολές που πηγάζουν από το περιβάλλον θα είναι σχετικά μειωμένες. Αν τόσο το εξωτερικό όσο και το εσωτερικό περιβάλλον λαμβάνονται πλήρως υπόψη, τότε μπορεί να βρεθεί ένα ρεαλιστικό και εφικτό μονοπάτι. Μ’ αυτόν τον τρόπο, το περιβάλλον μπορεί να βελτιωθεί σε κάποιον βαθμό και οι παρεμβολές μπορούν να μειωθούν. Αυτή η προσέγγιση είναι σχετικά κατάλληλη.

Η διατήρηση της ασφάλειας του σημαντικού προσωπικού εργασίας

Ι. Πώς πρέπει να διασφαλίζεται η ασφάλεια του εκλεκτού λαού του Θεού στις χώρες όπου διώκεται η πίστη

Η δέκατη πέμπτη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών είναι, κατ’ αρχάς, να προστατεύουν το σημαντικό προσωπικό εργασίας προφυλάσσοντάς το από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου· επιπλέον, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να κρατούν ασφαλείς αυτούς τους ανθρώπους. Οι απαιτήσεις για να διατηρούνται ασφαλείς αυτοί οι άνθρωποι είναι ακόμα πιο αυστηρές. Πρώτα, ας εξετάσουμε σε ποιες πτυχές αφορά η ασφάλεια· ποια ζητήματα που σχετίζονται με την ασφάλεια μπορείτε να σκεφτείτε; Για να διασφαλίζεται η ασφάλεια όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα, κατ’ αρχάς είναι απαραίτητο να διασφαλίζεται ότι δεν επηρεάζονται από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου· αυτό είναι το ελάχιστο που πρέπει να επιτυγχάνεται, και μόνο πάνω σ’ αυτήν τη βάση μπορεί τελικά να διασφαλίζεται η ασφάλειά τους. Η ασφάλεια στην οποία αναφερόμαστε εδώ σημαίνει απλά να μπορεί να διασφαλιστεί ότι όσοι κάνουν τα καθήκοντά τους δεν αναστατώνονται ούτε συλλαμβάνονται και ότι μπορούν να κάνουν τα καθήκοντά τους κανονικά. Είναι τόσο απλό. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να εγγυηθούν ότι όσοι κάνουν τα καθήκοντά τους θα προφυλάσσονται από τις παρεμβολές και τις συλλήψεις, τότε δεν υπάρχει τρόπος να διασφαλιστεί η ασφάλειά τους. Σκεφτείτε το· σε τι θα πρέπει να δίνουν προσοχή οι επικεφαλής και οι εργάτες, προκειμένου να διασφαλίζουν την ασφάλεια του σημαντικού προσωπικού εργασίας; Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να μεριμνούν για τη διαμονή του σημαντικού προσωπικού εργασίας σε μια κατάλληλη τοποθεσία. Τι σημαίνει «κατάλληλη τοποθεσία»; Πρέπει να πληροί τουλάχιστον δύο προϋποθέσεις. Πρώτον, αυτή η τοποθεσία πρέπει να μη δέχεται παρεμβολές από το περιβάλλον. Δεύτερον, πρέπει να μην προσελκύει την προσοχή· μόνο λίγοι αδελφοί και αδελφές εκεί κοντά πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτή η οικογένεια πιστεύει στον Θεό και φιλοξενεί άλλους ανθρώπους. Κανένας άλλος δεν πρέπει να το γνωρίζει. Μόνο ένα τέτοιο μέρος είναι κατάλληλο για τη φιλοξενία όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα. Αφού εγκατασταθεί εκεί το σημαντικό προσωπικό εργασίας, προσωπικά στοιχεία όπως το όνομα και ο τόπος καταγωγής του κάθε ατόμου, καθώς και συγκεκριμένες πληροφορίες όπως το είδος του εκκλησιαστικού έργου με το οποίο ασχολείται και κατά πόσο έχει συλληφθεί στο παρελθόν ή καταζητείται από την κυβέρνηση, δεν θα πρέπει ν’ αποκαλύπτονται τυχαία σε άλλους. Όσο λιγότεροι άνθρωποι γνωρίζουν, τόσο το καλύτερο. Επειδή το ανάστημα των ανθρώπων είναι πολύ μικρό και δεν είναι σίγουρο κατά πόσο θα μπορούσαν να παραμείνουν ακλόνητοι σε περίπτωση που συλλαμβάνονταν και φυλακίζονταν, θα πρέπει να έχουν αυτογνωσία και ν’ αποφεύγουν να ρωτάνε τυχαία για προσωπικές πληροφορίες των αδελφών, ώστε να μην μπλέξουν σε μπελάδες στο μέλλον. Θα πρέπει να γίνεται τακτικά συναναστροφή πάνω στις αρχές και στη σοφία από αυτήν την άποψη, ώστε όλοι να τις κατανοούν. Αυτό δεν είναι επωφελές μόνο για το έργο του οίκου του Θεού, αλλά είναι επωφελές και για κάθε άτομο. Επομένως, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να δίνουν στους αδελφούς και στις αδελφές των οικογενειών υποδοχής την εντολή να κρατάνε το στόμα τους κλειστό και να μην αποκαλύπτουν προσωπικές πληροφορίες όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα σε άλλους αδελφούς και αδελφές ή στα μέλη της οικογένειάς τους που δεν είναι πιστοί. Άραγε, είναι απαραίτητο να γίνεται αυτό το έργο; (Ναι.) Κάποιοι αδελφοί και κάποιες αδελφές των οικογενειών υποδοχής δεν μπορούν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό. Για παράδειγμα, κάποιος φιλοξένησε μερικούς επικεφαλής και εργάτες κι έμαθε για τις προσωπικές συνθήκες και το οικογενειακό υπόβαθρο αυτών των ανθρώπων, καθώς και για τα καθήκοντα που έκαναν. Έπειτα, είπε στα παιδιά του: «Κοίτα, αυτός έχει την ίδια ηλικία μ’ εσένα. Πιστεύει στον Θεό εδώ και δέκα χρόνια και μάλιστα άφησε τη δουλειά του για να κάνει το καθήκον του. Παλιότερα εργαζόταν σ’ ένα υπουργείο στην τάδε πόλη, με ετήσιο εισόδημα δεκάδων χιλιάδων γουάν!» Βλέπεις, καθώς φλυαρούσε απλώς χαλαρά, αποκάλυψε τις συνθήκες αυτών των ανθρώπων που κάνουν σημαντικά καθήκοντα στα μέλη της οικογένειάς του που ήταν άπιστοι. Μάλιστα, είναι και κάποιοι που όταν φιλοξενούν αδελφούς και αδελφές οι οποίοι έχουν συλληφθεί και φυλακιστεί στο παρελθόν, λένε στα μέλη της οικογένειάς τους: «Κοίτα, αυτοί ήταν στη φυλακή για χρόνια και ποτέ δεν έγιναν Ιούδες. Όταν αφέθηκαν ελεύθεροι, συνέχισαν να κάνουν το καθήκον τους. Τώρα η κυβέρνηση θέλει να τους συλλάβει ξανά, οπότε δεν μπορούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους για να επανενωθούν με την οικογένειά τους, κι ωστόσο δεν είναι αρνητικοί. Βλέπεις πόσο μεγάλη είναι η πίστη τους; Εσύ γιατί δεν μπορείς να έχεις πραγματική πίστη;» Μ’ αυτόν τον τρόπο, αποκαλύπτουν χαλαρά σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τους αδελφούς και τις αδελφές ως μέθοδο διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους. Άραγε, θα μπορούσε αυτό να οδηγήσει μελλοντικά σε μπελάδες; (Ναι.) Είναι πρόβλημα αυτό; (Ναι.) Αν δεν συμβεί τίποτα λόγω αυτού, εντάξει· όμως, μόλις ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας κάνει συλλήψεις, τα μέλη της οικογένειάς τους που είναι άπιστοι θα είναι οι πρώτοι που θα βγουν και θα καταγγείλουν τους αδελφούς και τις αδελφές: «Αστυνόμε! Ο τάδε είναι επικεφαλής· είναι αυτός που ψάχνεις». Έπειτα, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας συλλαμβάνει τον άνθρωπο που πρόδωσαν και τον ξυλοκοπά σχεδόν μέχρι θανάτου, με αποτέλεσμα να είναι αμφίβολο κατά πόσο θα μπορεί να συνεχίσει να κάνει το καθήκον του ή να ζήσει μια κανονική ζωή. Αυτή είναι η συνέπεια της προδοσίας. Άραγε, δεν προκαλείται αυτό από τη χαλαρή κουβεντούλα του οικοδεσπότη; (Ναι.) Αν το σημαντικό προσωπικό εργασίας εκτίθεται σε τέτοιους κινδύνους για την ασφάλειά του, άραγε δεν σημαίνει αυτό ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν κάνει σχολαστικά τη δουλειά τους; (Ναι.) Ο οικοδεσπότης σκέφτεται: «Όλα τα μέλη της οικογένειάς μας είναι καλοί άνθρωποι· δεν πρόκειται να σας προδώσουν. Υποστηρίζουν την πίστη στον Θεό· μάλιστα, αγοράζουν λαχανικά και κρέας όταν έρχεστε!» Αντιμετωπίζει τα μέλη της οικογένειάς του που είναι άπιστοι σαν να ήταν αδελφοί και αδελφές και δεν μπορεί να δει ξεκάθαρα τι είναι ικανή να κάνει η οικογένειά του ή πόσο σοβαρές θα μπορούσαν να είναι οι συνέπειες αν πρόδιδε τους αδελφούς και τις αδελφές. Επίσης, είναι πολύ περίεργοι να μάθουν για τις συνθήκες των αδελφών, και ρωτάνε: «Πόσα χρόνια κάνεις αυτό το καθήκον; Έχεις κάνει ποτέ επικίνδυνα καθήκοντα; Είσαι πολύ γνωστός στην περιοχή ως πιστός στον Θεό; Έχεις συλληφθεί ποτέ;» Ιδίως όταν πρόκειται γι’ ανθρώπους που καταζητούνται ή που έχουν ποινικό μητρώο λόγω της πίστης τους στον Θεό και κηρύττουν το ευαγγέλιο σε άλλη περιοχή ή χώρα, ο οικοδεσπότης κάνει πάντα ερωτήσεις για να μάθει πράγματα γι’ αυτούς, όπως: «Είσαι καταζητούμενος; Καταζητείσαι σε τοπικό, σε επαρχιακό ή σε εθνικό επίπεδο;» «Έχεις ποινικό μητρώο· πόσες φορές έχεις συλληφθεί; Για πόσα χρόνια καταδικάστηκες σε φυλάκιση;» Κάνουν εξαιρετικά λεπτομερείς ερωτήσεις γι’ αυτά τα ζητήματα. Οι αδελφοί και οι αδελφές που μένουν στο σπίτι τους βλέπουν ότι είναι πολύ ενθουσιώδεις με τη φιλοξενία και ότι δεν είναι κακοί άνθρωποι. Νιώθουν ότι μπορεί να φανεί αγένεια αν δεν αποκαλύψουν αυτές τις πληροφορίες, κι αυτό τους βάζει σε δύσκολη θέση. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν αναγκασμένοι να πουν μερικά πράγματα, κι αφού μιλήσουν, αυτό μερικές φορές οδηγεί αναπόφευκτα σε σοβαρές συνέπειες. Επομένως, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να δίνουν ευθέως στον οικοδεσπότη την εξής οδηγία: «Υπάρχουν κάποιοι κανόνες τους οποίους πρέπει ν’ ακολουθείς όταν φιλοξενείς αδελφούς και αδελφές. Μην προσπαθείς να μάθεις πληροφορίες και μην κάνεις απερίσκεπτα ερωτήσεις· δεν θα σε ωφελήσει να ξέρεις πάρα πολλά γι’ αυτούς. Αν συμβεί κάτι και δεν μπορέσεις ν’ αντέξεις το μαρτύριο του βασανισμού, μπορεί να καταλήξεις να γίνεις Ιούδας. Σ’ αυτήν την περίπτωση, οι πληροφορίες που έμαθες και αντιλήφθηκες ουσιαστικά ανοίγουν τον δρόμο για να γίνεις Ιούδας. Αν γίνει αυτό, θα το μετανιώνεις μια ζωή και στο τέλος θα τιμωρηθείς. Αν δεν γνωρίζεις αυτές τις λεπτομέρειες, δεν θα γίνεις Ιούδας. Σε καμία περίπτωση, λοιπόν, δεν πρέπει να ρωτάς ή να προσπαθείς να μάθεις γι’ αυτά τα ζητήματα. Το να μη γνωρίζεις σε προστατεύει και δεν επηρεάζει τη φιλοξενία που παρέχεις ούτε την απόκτηση της αλήθειας μέσα από την πίστη σου στον Θεό. Είναι καλύτερα να μη γνωρίζεις. Σου είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι αδελφοί και οι αδελφές είναι εδώ για να κάνουν το καθήκον τους κι ότι δεν είναι κακοί ή πονηροί άνθρωποι, οπότε δεν υπάρχει λόγος να κάνεις περαιτέρω ερωτήσεις. Το πιο σημαντικό είναι να εκπληρώνεις το καθήκον της φιλοξενίας τους και αρκεί να εγγυάσαι την ασφάλειά τους». Αυτό είναι ένα αντικείμενο του έργου που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Επιπλέον, οι πιστοί της περιοχής που δεν έχουν θεμέλιο στην πίστη τους και είναι πιστοί μόνο κατ’ όνομα, όσοι είναι φλύαροι και έχουν την τάση να κάνουν ερωτήσεις, όσοι διατηρούν στενή επαφή με κρατικούς υπαλλήλους και όσοι κρύβονται αμέσως σαν χελώνες που χώνονται στο καβούκι τους όταν προκύπτει πρόβλημα —και που μπορεί ακόμα και να προδώσουν την εκκλησία και να γίνουν Ιούδες— δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γνωρίζουν ότι οικογένειες υποδοχής φιλοξενούν αδελφούς και αδελφές. Αν χρειάζονται κάποιοι αδελφοί και κάποιες αδελφές για να βοηθήσουν με το έργο της φιλοξενίας του σημαντικού προσωπικού εργασίας, τότε μόνο όσοι έχουν θεμέλιο στην πίστη τους στον Θεό και διαθέτουν σοφία θα πρέπει να επιλέγονται για να συνεργαστούν. Όσοι δεν έχουν θεμέλιο ή σοφία δεν είναι σε καμία περίπτωση κατάλληλοι. Πώς ακριβώς θα πρέπει, λοιπόν, να παρέχεται βοήθεια; Οι αδελφοί και οι αδελφές των οικογενειών υποδοχής εστιάζουν στη φιλοξενία στα σπίτια τους, ενώ οι αδελφοί και οι αδελφές της περιοχής που έχουν σοφία και πίστη βοηθούν απέξω παρέχοντας κάλυψη και διασφαλίζοντας το περιβάλλον. Θα πρέπει να συσχετίζονται με ανθρώπους που έχουν επιρροή, να παραμένουν ενημερωμένοι για τις πολιτικές, τις τάσεις και τις πιθανές επιχειρήσεις της κυβέρνησης και να ενημερώνουν άμεσα τους αδελφούς και τις αδελφές των οικογενειών υποδοχής. Μ’ αυτόν τον τρόπο, αν η κυβέρνηση ξεκινήσει επιχειρήσεις συλλήψεων, μπορούν άμεσα να ληφθούν προληπτικά μέτρα και θα υπάρχει ακόμα χρόνος για απομάκρυνση και μεταφορά ή απόκρυψη, αποφεύγοντας έτσι οποιονδήποτε κίνδυνο. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να διασφαλιστεί ουσιαστικά η ασφάλεια όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα. Με λίγα λόγια, δεν αρκεί οι επικεφαλής και οι εργάτες να προσεγγίζουν αυτό το έργο με υπεραπλουστευμένο σκεπτικό· είναι πάντα καλύτερο να σκέφτονται σύνθετα από αυτήν την άποψη παρά να σκέφτονται απλοϊκά, επειδή τα ζητήματα ασφάλειας δεν μπορούν ν’ αγνοηθούν. Αν κάτι πάει στραβά, δεν θα είναι ασήμαντο ζήτημα!

Υπάρχουν και κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις στις οποίες πρέπει να δίνεται προσοχή στο πλαίσιο του έργου της διασφάλισης της ασφάλειας του σημαντικού προσωπικού εργασίας. Κάποιοι άνθρωποι αναλαμβάνουν ριψοκίνδυνα καθήκοντα, όπως η μεταφορά βιβλίων με τα λόγια του Θεού, ή η παράδοση εργασιακών οδηγιών και ο χειρισμός των επακόλουθων σε επικίνδυνες περιοχές. Όσοι κάνουν τέτοιο επικίνδυνο έργο δεν πρέπει να ζουν ποτέ μαζί με όσους κάνουν σημαντικά καθήκοντα ούτε πρέπει να γνωρίζουν πού ζουν αυτά τα άτομα ή ποια οικογένεια τα φιλοξενεί. Ο λόγος είναι ότι όσοι κάνουν επικίνδυνο έργο διατρέχουν τον κίνδυνο να εντοπιστούν και να συλληφθούν ανά πάσα στιγμή. Αν τους πιάσουν και τους βασανίσουν, μπορεί να προδώσουν την εκκλησία, με αποτέλεσμα να ενοχοποιηθούν όσοι κάνουν σημαντικά καθήκοντα και οι οικογένειες υποδοχής. Άραγε, δεν αφορά αυτό στο ζήτημα της ασφάλειας; Αν κάποια μέλη του σημαντικού προσωπικού εργασίας βγουν έξω για να χειριστούν κάποια ζητήματα κι έχουν συμφωνήσει να επιστρέψουν σε τρεις μέρες, αλλά δεν έχουν επιστρέψει μετά από τρεις μέρες, θα λέγατε ότι αυτό είναι επικίνδυνο; Μήπως το άλλο προσωπικό που κάνει τα καθήκοντά του θα πρέπει ν’ απομακρυνθεί από το σπίτι; (Ναι.) Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι απαραίτητη η άμεση απομάκρυνση· δεν πρέπει να υπάρξει καμία καθυστέρηση και δεν πρέπει να ληφθεί κανένα ρίσκο. Οι άνθρωποι αυτοί δεν γίνεται να βασιστούν στην τύχη. Κάποιοι άνθρωποι είναι τεμπέληδες, πιστεύουν ότι είναι ταλαιπωρία και δεν είναι πρόθυμοι ν’ απομακρυνθούν, λέγοντας: «Τι πειράζει να περιμένουμε άλλη μία μέρα; Ίσως απλώς να τους καθυστέρησαν κάποιες ειδικές συνθήκες». Άλλη μία μέρα αναμονής απλώς αυξάνει τον κίνδυνο. Αν απομακρυνθείς και δεν γίνει τίποτα, μπορείς πάντα να επιστρέψεις, κι αυτό δεν θα ήταν καθόλου λάθος. Αν, όμως, δεν απομακρυνθείς και περιμένεις άλλη μία μέρα, θα μπορούσε να συμβεί κάποιο περιστατικό, κι όταν γίνει αυτό, θα είναι πολύ αργά να το μετανιώσεις. Επομένως, αν οι αδελφοί και οι αδελφές που βγήκαν έξω για να χειριστούν κάποια ζητήματα δεν επιστρέψουν μέσα στο χρονικό διάστημα που έχει συμφωνηθεί, είναι πιθανό κάτι να πήγε στραβά. Για να προφυλαχθούν από οποιοδήποτε τέτοιο ενδεχόμενο, οι αδελφοί και οι αδελφές που σχετίζονται μ’ αυτούς θα πρέπει ν’ απομακρυνθούν αμέσως και να μεταφερθούν σ’ ένα σχετικά ασφαλές μέρος. Μόλις βρεθεί μια κατάλληλη τοποθεσία, μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν τα καθήκοντά τους κανονικά, χωρίς να είναι πολύ αργά. Άλλη μια περίπτωση είναι όταν ο άνθρωπος στην τοπική εκκλησία ο οποίος είναι υπεύθυνος για το έργο της διευθέτησης της διαμονής των αδελφών που κάνουν το καθήκον τους συλλαμβάνεται από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Τι πρέπει να γίνει σε τέτοιες περιπτώσεις; (Να μεταφερθεί άμεσα το σημαντικό προσωπικό εργασίας.) Η πρώτη προτεραιότητα για τους επικεφαλής και τους εργάτες είναι να μεταφέρουν άμεσα αυτό το σημαντικό προσωπικό εργασίας σ’ ένα σχετικά ασφαλές μέρος. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να είναι εγγυημένη η ασφάλειά του. Δεν πρέπει να εκτεθεί σε κανέναν κίνδυνο. Αφού μεταφερθούν αυτοί οι άνθρωποι, μπορεί έπειτα να πραγματοποιηθεί το υπόλοιπο έργο. Κάποιοι μπερδεμένοι άνθρωποι έχουν πάντα τη νοοτροπία να βασίζονται στην τύχη: «Ο τάδε συνελήφθη, αλλά δεν πειράζει· η πίστη του είναι πολύ δυνατή και ήταν πάντα ιδιαίτερα ανθεκτικός στις δυσμενείς συνθήκες. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πρόδιδε ποτέ. Μπορώ, λοιπόν, να εγγυηθώ ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος· δεν χρειάζεται να μεταφερθεί κανείς». Είναι σωστά αυτά τα λόγια; (Όχι.) Είναι και κάποιοι άνθρωποι που λένε: «Ακόμη κι αν προδώσει, θα το κάνει επιλεκτικά· θα προδώσει μόνο πληροφορίες για ασήμαντα ζητήματα, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν θα έχουν αντίκτυπο στην ασφάλειά σας». Είναι σωστά αυτά τα λόγια; (Όχι.) Αυτά τα λόγια δεν στέκουν! Άραγε, μπορούν οι άνθρωποι να δουν καθαρά τους άλλους ανθρώπους; Ακόμη κι αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει ανάστημα, θα πρέπει ν’ αποφεύγουμε να μιλάμε με υπερβολική σιγουριά, καθώς κανείς δεν μπορεί ν’ αντέξει τις συνέπειες αν κάτι πάει στραβά. Τι άλλο έργο είναι απαραίτητο για να προστατεύεται η ασφάλεια του προσωπικού που κάνει σημαντικά καθήκοντα; Όταν αυτοί οι άνθρωποι ξεκινούν τα καθήκοντά τους, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συναναστρέφονται ξεκάθαρα πάνω στις αλήθεια-αρχές που σχετίζονται με την εκτέλεση του καθήκοντός τους, καθώς και στις αρχές που θα πρέπει ν’ ακολουθούν και τη σοφία που θα πρέπει να επιδεικνύουν όταν προκύπτουν περιστατικά. Επιπλέον, όταν βγαίνουν έξω για να κάνουν τα καθήκοντά τους, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει ν’ αναθέτουν σε έναν ή δύο ανθρώπους με κοινωνική εμπειρία και σοφία να συνεργάζονται μαζί τους. Μόνο αυτή η προσέγγιση είναι ασφαλής και σίγουρη. Από τη μία πλευρά, αυτός ο τρόπος άσκησης μπορεί να προστατεύσει την προσωπική τους ασφάλεια. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να τους βοηθήσει να λύσουν κάποια ζητήματα τα οποία δεν μπορούν να λύσουν μόνοι τους. Έτσι, θα προλαμβάνονται κάποια προβλήματα και θα διασφαλίζεται ότι όσοι βγαίνουν έξω για να κάνουν τα καθήκοντά τους μπορούν να επιτελούν κανονικά το έργο τους. Για τους επικεφαλής και τους εργάτες, το να εγγυώνται την ασφάλεια όσων κάνουν τα καθήκοντά τους είναι ένα πολύ σημαντικό αντικείμενο του έργου, ιδίως σε χώρες χωρίς ελευθερία της πίστης. Για να γίνεται σωστά το εκκλησιαστικό έργο, η πρώτη προτεραιότητα είναι να διασφαλίζεται η ασφάλεια του προσωπικού που κάνει τα καθήκοντά του, είτε κάνει τα καθήκοντά του τοπικά είτε βγαίνει έξω για να τα κάνει. Μόνο οι επικεφαλής και οι εργάτες που μπορούν να χειρίζονται καλά το έργο της ασφάλειας είναι κατάλληλοι για χρήση από τον Θεό. Όσοι δεν μπορούν να κάνουν αυτό το έργο είναι άνθρωποι που έχουν ανώριμη ανθρώπινη φύση και που τους λείπει η διορατικότητα και η σοφία. Θα είναι δύσκολο να γίνουν κατάλληλοι για χρήση από τον Θεό.

II. Ι. Πώς πρέπει να διασφαλίζεται η ασφάλεια του εκλεκτού λαού του Θεού σε διάφορες χώρες στο εξωτερικό

Α. Η διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος των εκλεκτών του Θεού

Κατά την επιτέλεση εκκλησιαστικού έργου σε διάφορες χώρες στο εξωτερικό, η πρώτη προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η κατάλληλη διευθέτηση της διαμονής του προσωπικού που κάνει τα καθήκοντά του, διασφαλίζοντας την ασφάλειά του για να μπορεί να κάνει κανονικά τα καθήκοντά του. Άλλο ένα σημαντικό θέμα είναι ο χειρισμός του ζητήματος του νόμιμου καθεστώτος, το οποίο θα πρέπει να διευθετείται αμέσως μόλις οι εκλεκτοί του Θεού φτάνουν σε μια νέα χώρα. Χωρίς νόμιμο καθεστώς ή αν το καθεστώς τους είναι παράνομο, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος απέλασης, όσο καλό κι αν είναι το περιβάλλον διαβίωσής τους. Τα άτομα που δεν έχουν νόμιμο καθεστώς θεωρείται ότι διαμένουν παράνομα, και η ασφάλεια αυτών των ανθρώπων βρίσκεται σε κίνδυνο· αν δεν διασφαλίζεται η ασφάλειά τους, δεν μπορούν να κάνουν για πολύ τα καθήκοντά τους. Επομένως, σε χώρες στο εξωτερικό, η διευθέτηση της κατάλληλης διαμονής του προσωπικού που κάνει τα καθήκοντά του είναι η πρώτη εργασία των επικεφαλής και των εργατών. Μόλις διευθετήσουν κατάλληλα τη διαμονή του, το επόμενο βήμα είναι να μεριμνήσουν για την έναρξη της διαδικασίας απόκτησης νόμιμου καθεστώτος. Σε οποιαδήποτε χώρα, ο σκοπός της διαδικασίας απόκτησης νόμιμου καθεστώτος θα πρέπει να είναι, τουλάχιστον, να μπορούν οι αδελφοί και οι αδελφές να διαμένουν εκεί νόμιμα. Είναι κι αυτό ένα σημαντικό αντικείμενο του έργου της διασφάλισης της ασφάλειας του σημαντικού προσωπικού εργασίας. Για να αποκτήσει κάποιος δικαίωμα νόμιμης διαμονής, η πρώτη προϋπόθεση είναι να έχει νόμιμο καθεστώς· δεν μπορεί να διαμένει κάπου παράνομα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν ώστε να διευθετούν τη διαμονή των αδελφών σύμφωνα με τους κυβερνητικούς κανονισμούς για τη νόμιμη διαμονή. Οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν είτε να εμπλέκονται άμεσα σ’ αυτό το έργο είτε να το παρακολουθούν. Αν υπάρχουν ζητήματα που δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν, θα πρέπει ν’ αναζητούν άμεσα από ανώτερης βαθμίδας επικεφαλής και εργάτες. Αν δεν υπάρχουν ειδικές περιστάσεις, θα πρέπει ν’ ασκούνται σύμφωνα με τους προηγούμενους κανόνες της εκκλησίας. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει κατά καιρούς να κάνουν ερωτήσεις, κι αν μάθουν ότι κάποιος έχει προβλήματα με το νόμιμο καθεστώς του ή αντιμετωπίζει ειδικές περιστάσεις, θα πρέπει ν’ αναθέτουν στο προσωπικό που χειρίζεται εξωτερικές υποθέσεις να λύσει τα προβλήματα απόκτησης νόμιμου καθεστώτος των εκλεκτών του Θεού. Ασφαλώς, το πρώτο βήμα είναι να βρεθούν μερικοί εξειδικευμένοι δικηγόροι που χειρίζονται τη διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος. Όταν προσλαμβάνονται δικηγόροι, θα πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις για την αποφυγή απάτης· δεν θα πρέπει να προσλαμβάνονται απατεώνες ή δικηγόροι που δεν ειδικεύονται στη διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να λαμβάνουν υπόψη αυτές τις πτυχές που σχετίζονται με τη διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος, κι αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να διευθετούνται σωστά. Αυτό το έργο εμπίπτει επίσης στην προστασία του σημαντικού προσωπικού εργασίας και στη διασφάλιση της ασφάλειάς του, οπότε σε ό,τι έχει να κάνει μ’ αυτό το έργο, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν πρέπει απλώς να παραμένουν αδρανείς. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Η διευθέτηση της διαμονής του προσωπικού που κάνει τα καθήκοντά του είναι έργο του οίκου του Θεού· πρέπει να το κάνουμε μόνο αφού λάβουμε άμεσες ρυθμίσεις από τον Άνωθεν. Αν ο Άνωθεν δεν ρυθμίσει το ζήτημα, δεν χρειάζεται ν’ ασχοληθούμε μ’ αυτό, κι ακόμη κι αν κάτι πάει στραβά, δεν έχει καμία σχέση μ’ εμάς. Άλλωστε, κάθε χώρα έχει διαφορετικούς κανονισμούς για τη μετανάστευση και το νόμιμο καθεστώς· δεν είμαστε σε θέση να χειριστούμε ένα τέτοιο σημαντικό ζήτημα! Ο καθένας θα πρέπει απλώς να βασίζεται στον εαυτό του και να ελπίζει για το καλύτερο· αν μπορεί να διαμείνει σε μια χώρα, διαμένει· αν όχι, γυρίζει πίσω». Είναι σωστά αυτά τα λόγια; (Όχι.) Πώς σας φαίνεται αυτή η στάση; (Είναι ανεύθυνη.) Κατά μία έννοια, είναι ανεύθυνη· κατά μία άλλη έννοια, είναι μια εκδήλωση των ψευδο-επικεφαλής που δεν κάνουν αληθινό έργο και αποφεύγουν την ευθύνη. Για τους επικεφαλής και τους εργάτες, η διευθέτηση της διαμονής του σημαντικού προσωπικού εργασίας στο εξωτερικό είναι επίσης ένα σημαντικό αντικείμενο του έργου. Μόλις διευθετηθεί κατάλληλα η διαμονή αυτών των ανθρώπων και μπορούν να κάνουν κανονικά τα καθήκοντά τους, το αμέσως επόμενο βήμα είναι ν’ ανατεθεί στο προσωπικό εξωτερικών υποθέσεων να τους καθοδηγήσει στη διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος. Ιδίως όταν κατά τη διαδικασία προκύπτουν ειδικές περιστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να χειριστούν οι αδελφοί και οι αδελφές, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να σκέφτονται τρόπους για την εξεύρεση λύσεων, κι όχι ν’ αγνοούν το ζήτημα. Αν υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα με τη διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος, δεν πρόκειται για μικρό ζήτημα και θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται και να λύνεται το συντομότερο και το γρηγορότερο δυνατόν. Δεν πρέπει να υπάρχουν καθυστερήσεις. Ό,τι μπορεί να γίνει σήμερα δεν θα πρέπει ν’ αναβάλλεται για αύριο· αν αναβληθεί για αύριο, θα μπορούσαν να υπάρξουν τρομερές συνέπειες που ξεπερνούν κάθε φαντασία. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες αγνοούν και παραμελούν την ευθύνη τους, αποτυγχάνοντας να δώσουν προτεραιότητα στο ζήτημα και καθυστερώντας τη βέλτιστη χρονική στιγμή για τη διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος, με αποτέλεσμα το προσωπικό που κάνει τα καθήκοντά του να μην μπορεί να συνεχίσει κανονικά, άραγε ποιος έχει την ευθύνη; Αυτοί οι άνθρωποι έκαναν τα αιτήματά τους στους επικεφαλής της εκκλησίας και στο αρμόδιο προσωπικό, και οι επικεφαλής και οι εργάτες το γνώριζαν αυτό, αλλά επειδή είτε δεν πήραν στα σοβαρά το ζήτημα είτε βρήκαν δικαιολογίες για να μην το χειριστούν, η διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος κάποιου σημαντικού προσωπικού εργασίας καθυστέρησε, κι αυτό είχε σε κάποιον βαθμό αντίκτυπο σε ορισμένα σημαντικά αντικείμενα του εκκλησιαστικού έργου. Ποιος πιστεύετε, λοιπόν, ότι θα πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος σ’ αυτήν την περίπτωση; (Οι επικεφαλής και οι εργάτες.) Ο οίκος του Θεού έχει δώσει κατ’ επανάληψη έμφαση σ’ αυτό το ζήτημα. Δεν είναι ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν το γνωρίζουν, δεν έχουν ενημερωθεί γι’ αυτό ή δεν το κατανοούν· αντιθέτως, το γνωρίζουν αλλά δεν το παίρνουν στα σοβαρά. Εφόσον δεν αφορά στα δικά τους ζητήματα, εφόσον είναι ζήτημα που αφορά κάποιον άλλον, το αναβάλουν όποτε μπορούν, με αποτέλεσμα να καθυστερεί τελικά ένα τόσο σημαντικό ζήτημα όσο η διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος των εκλεκτών του Θεού. Όταν προκύπτουν συνέπειες, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει ν’ αναλάβουν την ευθύνη. Αυτή η ευθύνη δεν είναι μόνο λόγια· αν έχει αντίκτυπο στο εκκλησιαστικό έργο, ιδίως στο σημαντικό έργο του οίκου του Θεού, τότε η ευθύνη που φέρουν οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι σοβαρή. Το λιγότερο που θα συμβεί θα είναι να λάβουν αρνητική αξιολόγηση από τον Θεό. Θα είναι παράβαση· αυτή είναι η συνέπεια. Αν είναι ένα έργο που σου αναλογεί, κάτι που εμπίπτει στο πεδίο των ευθυνών σου, κι εσύ δεν το κάνεις ή το αγνοείς ή το καθυστερείς για προσωπικούς λόγους, τότε πρέπει ν’ αναλάβεις την ευθύνη. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν ήξερα πώς να λύσω το πρόβλημα· δεν είχα τρόπο να προχωρήσω». Άραγε, όμως, το πήρες στα σοβαρά και αναζήτησες από τους ανώτερης βαθμίδας επικεφαλής και εργάτες με την πρώτη ευκαιρία; Κάποιοι άλλοι λένε ότι το ξέχασαν, επειδή ήταν απασχολημένοι με άλλο έργο. Ακόμη κι αν πραγματικά το ξέχασαν επειδή ήταν απασχολημένοι, πώς μπορούν να ξεχνάνε συνεχώς αφού κάποιος θέτει το ζήτημα και τους το υπενθυμίζει κατ’ επανάληψη; Τι πρόβλημα υποδηλώνει αυτό; (Ότι δεν ασχολήθηκαν πραγματικά με την καρδιά τους με το ζήτημα της απόκτησης νόμιμου καθεστώτος των αδελφών· δεν έχουν κανένα απολύτως αίσθημα φορτίου.) Το γεγονός ότι μπορούν να ξεχνάνε ένα τέτοιο σημαντικό ζήτημα δείχνει ότι δεν έχουν αίσθημα ευθύνης και δεν είναι αξιόπιστοι. Άραγε, μπορείς να ξεχάσεις κάτι τόσο σημαντικό όσο η διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος των εκλεκτών του Θεού; Μήπως θα ξεχνούσες τη διαδικασία απόκτησης του δικού σου νόμιμου καθεστώτος; Αν δεν θα ξεχνούσες τα δικά σου ζητήματα, αλλά μπορείς να ξεχάσεις τα ζητήματα των άλλων, αυτό αποδεικνύει ότι έχεις κακό χαρακτήρα, ότι δεν έχεις αγάπη μέσα σου κι ότι είσαι εγωιστής και ευτελής. Ολοκλήρωσες τη διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος για σένα, κι ωστόσο αντιμετωπίζεις τη διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος των αδελφών σαν ένα συνηθισμένο, ασήμαντο ζήτημα —ή το αγνοείς ακόμη και εντελώς— και τελικά καθυστερείς την απόκτηση του νόμιμου καθεστώτος τους, αυτό το σημαντικό ζήτημα. Άραγε, μπορείς ν’ αντέξεις αυτήν την ευθύνη; Άραγε, δεν λείπει εντελώς η συνείδηση και η λογική από αυτούς τους επικεφαλής και τους εργάτες; Είναι τόσο εγωιστές και ευτελείς! Νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους και περιφρονούν τους άλλους —τι πρόβλημα υποδηλώνει αυτό; Δεν είναι ψευδο-επικεφαλής; (Ναι.) Έτσι, ξεσκεπάζεται εντελώς η ουσία του προβλήματός τους. Πολύ απλά, δεν θέλουν να μεριμνήσουν για τη διαδικασία απόκτησης του νόμιμου καθεστώτος των αδελφών· το θεωρούν μπελά. Μέσα τους, σκέφτονται: «Τι σχέση έχει μ’ εμένα η διαδικασία απόκτησης του νόμιμου καθεστώτος των αδελφών;» Αυτή είναι η στάση με την οποία αντιμετωπίζουν το ζήτημα της διαδικασίας απόκτησης του νόμιμου καθεστώτος των αδελφών, με αποτέλεσμα να καθυστερούν τελικά αυτό το σημαντικό ζήτημα, να επηρεάζουν τους αδελφούς στην επιτέλεση των καθηκόντων τους και να προκαλούν αντίκτυπο στο εκκλησιαστικό έργο. Θα έλεγες ότι τέτοιοι ψευδο-επικεφαλής αξίζουν να τιμωρηθούν; (Ναι.) Θα πρέπει να θεωρηθούν υπόλογοι, επειδή αυτό που έγινε ήταν σκόπιμο· σε καμία περίπτωση δεν ήταν μια τυχαία καθυστέρηση που προκλήθηκε από αντικειμενικούς παράγοντες. Αν είχε συμβεί μια φυσική καταστροφή, όπως σεισμός, πλημμύρα, ή κάποιο μεγάλο πολιτικό γεγονός που διέκοψε τις μεταφορές και τις επικοινωνίες, καθιστώντας αδύνατο τον χειρισμό αυτών των ζητημάτων, αυτό θα ήταν κατανοητό. Αν, όμως, δεν συνέβη κανένα από αυτά τα γεγονότα, κι ωστόσο εκείνοι ξέχασαν ή παραμέλησαν τη διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος των αδελφών, καθυστερώντας ένα τόσο σημαντικό ζήτημα —το νόμιμο καθεστώς αυτών των ανθρώπων— τότε αυτοί οι επικεφαλής ή εργάτες παραμελούν την ευθύνη τους. Θα λάβουν αρνητική αξιολόγηση και θα θεωρηθούν υπεύθυνοι. Καταλάβατε; (Ναι.) Δεδομένου ότι είσαι επικεφαλής ή εργάτης, έχεις την ευθύνη να κάνεις το έργο που οφείλεις να κάνεις. Πρέπει να χειρίζεσαι και να ολοκληρώνεις σωστά όλα όσα εμπίπτουν στο πεδίο των αρμοδιοτήτων σου, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Όμως, αν αποφεύγεις σκοπίμως να κάνεις κάτι ή το καθυστερείς, αυτό είναι παραμέληση της ευθύνης σου και αυτή η παραμέληση είναι παράβαση. Αν καθυστερείς σκοπίμως ένα ζήτημα και δεν το χειρίζεσαι, η αποτυχία σου θα γίνει τελικά παράβαση και θα λάβεις αρνητική αξιολόγηση από τον Θεό. Θα κληθείς να λογοδοτήσεις γι’ αυτό το ζήτημα.

Σε χώρες στο εξωτερικό, αν υπάρχουν ορισμένα προβλήματα με το νόμιμο καθεστώς των εκλεκτών του Θεού ή αν οι γείτονές τους ή άγνωστοι υποβάλουν καταγγελίες γι’ αυτούς ή τους αναφέρουν, μπορεί ν’ αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο απέλασης. Επίσης, στο εξωτερικό, κάποιοι εκλεκτοί του Θεού μπορεί να τεθούν υπό κράτηση και να δεχθούν κυρώσεις ή να συλληφθούν και να φυλακιστούν από τις κυβερνήσεις ορισμένων χωρών, με βάση κατασκευασμένες κατηγορίες. Ανεξάρτητα από την περίπτωση, όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες το γνωρίζουν, δεν θα πρέπει να ενεργούν όπως οι χελώνες που κρύβονται στο καβούκι τους· θα πρέπει να χειρίζονται αυτό το ζήτημα από την πρώτη στιγμή, με απώτερο στόχο να διασφαλίζουν την ασφάλεια των αδελφών, κι όχι να τους αφήνουν να πέσουν στα χέρια κακών ανθρώπων. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες ενδιαφέρονται μόνο για τη διευθέτηση του έργου της εκκλησίας, αλλά δεν δίνουν καμία σημασία στο ζήτημα της διαδικασίας απόκτησης νόμιμου καθεστώτος των αδελφών, με αποτέλεσμα οι αδελφοί και οι αδελφές να συλληφθούν ή ν’ απελαθούν επειδή δεν έχουν νόμιμο καθεστώς, άραγε τι συνέπειες είναι αυτές; Άραγε, αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν καταστρέψει την ευκαιρία των αδελφών να κάνουν το καθήκον τους; Δεν επηρεάζει αυτό άμεσα το έργο της εκκλησίας; Τότε, η φύση αυτού του προβλήματος είναι πολύ σοβαρή. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν χειριστεί στο παρελθόν αυτό το ζήτημα, μπορούν να βρουν ανάμεσα στους αδελφούς και στις αδελφές κάποιον που είναι έμπειρος στον χειρισμό εξωτερικών υποθέσεων, ώστε να συμβουλευτεί έναν δικηγόρο για να χειριστεί αυτό το ζήτημα, πασχίζοντας να πετύχει τον στόχο της προστασίας των αδελφών και της προστασίας της ασφάλειας του σημαντικού προσωπικού εργασίας. Αυτό είναι επίσης ένα σημαντικό αντικείμενο του έργου που πρέπει να επιτελούν οι επικεφαλής και οι εργάτες στο εξωτερικό· οι ντόπιοι επικεφαλής και εργάτες πρέπει να παίρνουν την πρωτοβουλία να φροντίζουν γι’ αυτό το ζήτημα. Πέρα από την προστασία της ασφάλειας των ντόπιων αδελφών, θα πρέπει ακόμη περισσότερο να προστατεύουν την ασφάλεια των αλλοδαπών αδελφών· μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να διασφαλιστεί το έργο της εκκλησίας. Αυτή είναι η ευθύνη που οφείλουν να εκπληρώνουν σε κάθε χώρα οι επικεφαλής και οι εργάτες απέναντι στους ντόπιους αδελφούς και αδελφές και στα αλλοδαπά μέλη του σημαντικού προσωπικού εργασίας· δεν θα πρέπει απλώς να παραμένουν αδρανείς. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες λένε: «Αυτοί είναι αλλοδαποί αδελφοί και αδελφές και δεν τους γνωρίζουμε· δεν υπάρχει προσωπική σχέση μεταξύ μας. Τους έστειλε εδώ ο οίκος του Θεού για να κηρύξουν το ευαγγέλιο· τι σχέση έχει αυτό μ’ εμάς; Αυτή η κακοτοπιά είναι κάτι που προκάλεσαν οι ίδιοι στον εαυτό τους· δεν διερεύνησαν απολύτως τις συνθήκες προτού έρθουν και δεν χειρίστηκαν καλά αυτά τα ζητήματα. Δεν έχουμε τρόπο να παρέμβουμε σ’ αυτήν την κακοτοπιά· ποιος ξέρει τι θα τους κάνει η κυβέρνηση». Απλώς χρησιμοποιούν διάφορες δικαιολογίες για να ξεφύγουν και ν’ αποφύγουν αυτά τα ζητήματα, και δεν προσπαθούν να βρουν τρόπους να βγουν μπροστά και να τα λύσουν. Άραγε, είναι σωστό να ενεργούν έτσι; (Όχι.) Γιατί όχι; (Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν βγουν μπροστά για να λύσουν αυτά τα προβλήματα, και στο μεταξύ οι αδελφοί και οι αδελφές δεν έχουν κανένα μονοπάτι για να λύσουν τα προβλήματα, τότε σίγουρα θα προκύψουν μπελάδες. Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν εκπληρώσει την ευθύνη τους να προστατεύουν τους αδελφούς και τις αδελφές· αυτό είναι παραμέληση της ευθύνης τους.) Το καθήκον των επικεφαλής και των εργατών είναι να εκπληρώνουν κάθε ευθύνη που οφείλουν να εκπληρώνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες στον οίκο του Θεού. Το πεδίο του οίκου του Θεού δεν περιορίζεται σε τοπικό επίπεδο, στη γύρω περιοχή ή σε μια συγκεκριμένη χώρα· ο οίκος του Θεού δεν έχει εθνικά σύνορα, δεν έχει τοπικούς περιορισμούς. Μήπως υπάρχουν φυλετικοί περιορισμοί στους ανθρώπους που επιλέγει και που σώζει ο Θεός; (Δεν υπάρχουν.) Μήπως υπάρχουν περιορισμοί ως προς την εθνικότητα ή την περιοχή; (Δεν υπάρχουν.) Δεν υπάρχουν. Αυτή είναι η αρχή με την οποία ο Θεός κάνει το έργο Του· επομένως, αυτή η αρχή είναι η αλήθεια! Από όποια χώρα κι αν προέρχονται οι αδελφοί και οι αδελφές, όλοι πιστεύουν σ’ έναν Θεό, ακολουθούν έναν Θεό κι επίσης τρώνε και πίνουν την αλήθεια που συναναστρέφεται και παρέχει ένας Θεός. Βιώνουν το έργο που κάνει ένας Θεός και λατρεύουν έναν Θεό. Ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματος ή τη φυλή, στον οίκο του Θεού και ενώπιον του Θεού είναι ένα· είναι μία οικογένεια. Εφόσον είναι μία οικογένεια, δεν θα πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις μεταξύ τους· δεν θα πρέπει να υπάρχουν φυλετικοί ή τοπικοί περιορισμοί· δεν θα πρέπει να υπάρχουν διαχωρισμοί του τύπου «εσύ είσαι Ασιάτης, εγώ είμαι Ευρωπαίος» ή «εσύ είσαι λευκός, εγώ είμαι έγχρωμος». Δεν θα πρέπει να υπάρχουν αυτές οι διακρίσεις. Αν εξακολουθείς να κάνεις αυτές τις διακρίσεις στον οίκο του Θεού, τότε είναι ξεκάθαρο ότι δεν αντιμετωπίζεις τον οίκο του Θεού ως οίκο του Θεού και δεν θεωρείς τον εαυτό σου μέλος του οίκου του Θεού. Επομένως, όταν αλλοδαποί αδελφοί και αδελφές αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως απέλαση ή παράνομη σύλληψη, από όπου κι αν έχουν έρθει, όποια κι αν είναι η εθνικότητά τους ή όποιο χρώμα δέρματος κι αν έχουν, είναι αδελφοί και αδελφές· εφόσον είναι αδελφοί και αδελφές, όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα, οι ντόπιοι επικεφαλής και εργάτες θα πρέπει να βγαίνουν μπροστά και να χειρίζονται αυτό το ζήτημα ως επιβεβλημένο καθήκον και δεν θα πρέπει να κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτό συνάδει με τις αρχές, εναρμονίζεται πλήρως με τις προθέσεις του Θεού και είναι η αλήθεια που οφείλουν να κάνουν πράξη οι άνθρωποι.

Αυτήν τη στιγμή, πολλοί εκλεκτοί του Θεού από την Κίνα πηγαίνουν σε διάφορες χώρες στο εξωτερικό για να κηρύξουν το ευαγγέλιο και να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό. Μόλις φτάνουν σ’ αυτές τις χώρες, το πρώτο που πρέπει να κάνουν είναι ν’ αποκτούν νόμιμο καθεστώς, για να μπορέσουν να εργαστούν με ηρεμία. Η διαδικασία απόκτησης νόμιμου καθεστώτος δεν είναι ένα απλό ζήτημα· απαιτεί τη συνεργασία ανθρώπων από την τοπική εκκλησία. Όσοι είναι υπεύθυνοι εκκλησιών σε διάφορες χώρες θα πρέπει ν’ αναζητούν κάποιους αδελφούς και αδελφές που κατανοούν τις πολιτικές της χώρας τους και γνωρίζουν τη νομοθεσία της, ώστε να βοηθούν τους εκλεκτούς του Θεού που έρχονται από την Κίνα να επιλύσουν το ζήτημα της διαδικασίας απόκτησης νόμιμου καθεστώτος. Η επίλυση αυτού του ζητήματος είναι υψίστης σημασίας. Οι επικεφαλής και οι εργάτες των εκκλησιών στις διάφορες χώρες θα πρέπει να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια συνεργασίας, καθώς μόνο αν επιλυθεί πλήρως το ζήτημα του νόμιμου καθεστώτος των ανθρώπων μπορεί να προχωρήσει κανονικά το εκκλησιαστικό έργο· διαφορετικά, το εκκλησιαστικό έργο θα επηρεαστεί. Όσοι είναι υπεύθυνοι εκκλησιών σε διάφορες χώρες θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι, έχοντας ανθρώπους που είναι ικανοί να χειρίζονται τέτοια ζητήματα. Αυτό είναι επωφελές για το εκκλησιαστικό έργο, αλλά είναι επίσης μια εκδήλωση που δείχνει ότι λαμβάνονται υπόψη οι προθέσεις του Θεού. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες μπορεί να πουν: «Δεν έχουμε χειριστεί ποτέ ένα τέτοιο ζήτημα και ούτε ξέρουμε τι να κάνουμε». Σ’ αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει ν’ αναζητήσουν ανθρώπους που κατανοούν τέτοιες υποθέσεις. Ανάμεσα στους εκλεκτούς του Θεού σε κάθε χώρα, υπάρχουν άνθρωποι με μόρφωση και γνώσεις και υπάρχουν επίσης κάποιοι που κατανοούν τους εθνικούς νόμους και τις εθνικές πολιτικές. Γι’ αυτούς, ο χειρισμός αυτών των ζητημάτων απαιτεί μόνο λίγη διαβούλευση ώστε να βρεθεί ένα μονοπάτι· έτσι δεν είναι; Όταν χειρίζεσαι ένα τέτοιο ζήτημα, δεν θα πρέπει να είσαι παθητικός και αδρανής· αν δεν κατανοείς κάτι, θα πρέπει να βρεις έναν δικηγόρο για να τον συμβουλευτείς. Εφόσον βρεθεί ο σχετικός δικηγόρος, ασφαλώς θα υπάρχει ένα μονοπάτι. Μπορεί εμείς να μην κατανοούμε αυτό το ζήτημα, αλλά θα το κατανοεί ο δικηγόρος. Η σωστή στάση είναι να έχει κανείς καρδιά που αναζητεί· το να έχει κανείς καρδιά που αναζητεί είναι μια εκδήλωση ότι έχει αίσθημα ευθύνης. Αν προκύψουν κάποιες δυσκολίες, θα πρέπει να προσευχηθείς, ν’ αναζητήσεις και να συναναστραφείς σε σύμπνοια μαζί με τους άλλους και αφού βρεις τις αρχές και το μονοπάτι για την επίλυση του προβλήματος, θα πρέπει να το λύσεις εντελώς. Μόνο τότε μπορεί να προχωρήσει ομαλά το εκκλησιαστικό έργο. Αν, όταν διαπιστώνεται ένα πρόβλημα, οι επικεφαλής και οι εργάτες μπορούν να ενημερωθούν γι’ αυτό άμεσα, να το παρακολουθήσουν και να το λύσουν, άραγε δεν είναι υπεύθυνοι επικεφαλής και εργάτες; (Ναι.) Τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες όχι μόνο έχουν αίσθημα ευθύνης, αλλά μπορούν και να λύνουν άμεσα προβλήματα, κι αυτό σημαίνει ότι έχουν ελπίδα να γίνουν επικεφαλής και εργάτες που ανταποκρίνονται στα πρότυπα. Ανεξάρτητα από το βάθος στο οποίο κατανοούν την αλήθεια, αν εστιάζουν στην επίλυση των προβλημάτων, τότε είναι σε θέση να κάνουν αληθινό έργο. Τουλάχιστον, μπορούν να καταφέρουν να μειώσουν ή να εξαλείψουν τα λάθη· κι ακόμη κι αν κάνουν κάποια λάθη, μπορούν να τα διορθώσουν άμεσα για ν’ ανακτήσουν κάποιες από τις απώλειες, επιτυγχάνοντας τελικά τον στόχο της διαφύλαξης του έργου του οίκου του Θεού. Πιστεύετε ότι είναι δύσκολο να εκπληρωθεί αυτή η ευθύνη; (Όχι.) Στην πραγματικότητα, δεν είναι δύσκολο· εξαρτάται από το κατά πόσο οι άνθρωποι έχουν αφοσίωση όταν κάνουν το καθήκον τους και από το κατά πόσο μπορούν να εκπληρώνουν την ευθύνη τους στο έργο τους. Πρέπει απλώς ν’ αφιερώσεις λίγη σκέψη, να δαπανήσεις λίγο χρόνο και να επενδύσεις λίγη ενέργεια· δεν απαιτείται να δαπανήσεις χρήματα ή να πάρεις οποιοδήποτε ρίσκο. Πρέπει απλώς να βγαίνεις μπροστά για να βοηθάς στην επίλυση των προβλημάτων και να χειρίζεσαι σωστά τα ζητήματα και, μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορείς να καταφέρεις ν’ ανταποκρίνεσαι στα πρότυπα. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για ένα δύσκολο ζήτημα, και θα πρέπει να είναι εύκολο για τους επικεφαλής και τους εργάτες να το καταφέρουν. Όμως, κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να καταφέρουν ούτε κάτι τόσο εύκολο, και είναι πολύ ξεκάθαρο ότι αυτό δεν οφείλεται σε ανεπαρκές επίπεδο ή σε έλλειψη ικανότητας ούτε στο γεγονός ότι δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες ή το περιβάλλον, αλλά αντιθέτως οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είναι πρόθυμοι να το κάνουν. Όταν προκύπτουν ειδικές συνθήκες που σχετίζονται με το νόμιμο καθεστώς ή τη διαμονή του σημαντικού προσωπικού εργασίας, ή ζητήματα που αφορούν τη φιλοξενία του, οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν την ευθύνη ν’ αναλάβουν αυτό το έργο. Δεν έχει σημασία για ποιον φροντίζεις να βρεις διαμονή ή ποια είναι η εθνικότητα ή η φυλή του· το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να το αποδεχθείς αυτό από τον Θεό. Ο Θεός σού έχει εμπιστευθεί αυτό το έργο· είναι η ευθύνη και η υποχρέωσή σου, καθώς και η αποστολή σου. Αυτό το έργο που αποδέχεσαι προέρχεται από τον Θεό, όχι από οποιονδήποτε άνθρωπο, οπότε δεν πρέπει να σε απασχολεί ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι για τους οποίους φροντίζεις να βρεις διαμονή. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πουν: «Αποδεχόμαστε την προστασία των ντόπιων αδελφών, αλλά δεν είναι δικό μας θέμα αν έρχονται εδώ αλλοδαποί αδελφοί και αδελφές». Άραγε, οι άνθρωποι που το λένε αυτό έχουν αίσθημα ευθύνης ή ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Θεωρούν ότι οι ντόπιοι αδελφοί και αδελφές είναι αδελφοί και αδελφές, αλλά δεν θεωρούν ότι οι αλλοδαποί αδελφοί και αδελφές είναι αδελφοί και αδελφές· στέκει αυτό; (Όχι.) Άραγε, συνάδει με την αλήθεια; (Όχι.) Γιατί δεν συνάδει με την αλήθεια; (Οι ψευδο-επικεφαλής δεν λαμβάνουν υπόψη τις προθέσεις του Θεού· αγνοούν τους αλλοδαπούς αδελφούς και αδελφές, δεν βγαίνουν μπροστά για να χειριστούν ζητήματα όταν προκύπτουν προβλήματα, δεν διαφυλάττουν το έργο του οίκου του Θεού.) Οι ψευδο-επικεφαλής αποφεύγουν την ευθύνη με διάφορες δικαιολογίες και δεν κάνουν αληθινό έργο. Ισχυρίζονται ότι είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό και ότι είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά σε ό,τι έχει να κάνει πραγματικά με κρίσιμα ζητήματα του εκκλησιαστικού έργου, κρύβονται. Αυτό δείχνει ανευθυνότητα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να χειρίζονται άμεσα όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την προστασία της ασφάλειας των αδελφών στο εξωτερικό, αντιμετωπίζοντάς τα ως μια ευθύνη και μια εργασία που πρέπει να ολοκληρωθεί. Δεν θα πρέπει να βρίσκουν δικαιολογίες για να το αποφύγουν ούτε ν’ αφήνουν το γεγονός ότι αμελούν αυτό το έργο να επηρεάζει την πρόοδο των διαφόρων αντικειμένων του έργου του οίκου του Θεού.

B. Η παροχή βασικών νομικών γνώσεων σε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές

Ποιες άλλες πτυχές του έργου που σχετίζεται με την ασφάλεια των αδελφών στο εξωτερικό μπορείτε να σκεφτείτε; (Στις χώρες του εξωτερικού, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει επίσης να παρέχουν σε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές κάποιες βασικές νομικές γνώσεις, ώστε ν’ αναπτύξουν ένα αίσθημα επίγνωσης του νόμου και ν’ αποφεύγουν να επιδίδονται σε δραστηριότητες που παραβαίνουν τον νόμο.) Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να παρέχουν σε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές βασικές νομικές γνώσεις και κατανόηση των διαφόρων κυβερνητικών κανονισμών. Θα πρέπει να μαθαίνουν περισσότερα γι’ αυτούς τους τομείς από τους ντόπιους αδελφούς και αδελφές στη χώρα στην οποία βρίσκονται, όπως για τις πολιτικές μετανάστευσης και τις πολιτικές που σχετίζονται με την καθημερινότητα, κι έπειτα να οργανώνουν τους αδελφούς και τις αδελφές για να μελετούν αυτά τα θέματα, ώστε να τηρούν αυστηρά τους εθνικούς κυβερνητικούς κανονισμούς και ν’ αποφεύγουν να κάνουν οτιδήποτε που παραβαίνει τον νόμο. Ιδίως οι εκλεκτοί του Θεού από την Κίνα, που ζουν τόσα χρόνια υπό ένα δικτατορικό καθεστώς, δεν έχουν νομικές γνώσεις και δεν κατανοούν πόσο σημαντικός είναι ο νόμος. Ως αποτέλεσμα, ενεργούν χαλαρά και απρόσεκτα, σαν απολίτιστοι. Όταν έρχονται να ζήσουν στο εξωτερικό, φαίνονται πολύ ανίδεοι και συχνά κάνουν πράγματα που δείχνουν έλλειψη κατανόησης των κανόνων. Για παράδειγμα, σε κάποιες δυτικές δημοκρατικές χώρες, η διαχείριση της κοινωνικής ειρήνης γίνεται πολύ σωστά, επιβάλλοντας κανονισμούς που απαγορεύουν τον θόρυβο από τις 10 μ.μ. έως τις 8 π.μ.· δεν επιτρέπονται θόρυβοι όπως τα γαβγίσματα σκύλων ή το βουητό οικοδομικών μηχανημάτων. Αν κάποιος παραβεί αυτούς τους κανονισμούς και καταγγελθεί, θα χειριστεί το ζήτημα η αστυνομία. Στην ηπειρωτική Κίνα, κανείς δεν διαχειρίζεται αυτά τα ζητήματα· όπου κατοικούν άνθρωποι, υπάρχει υπερβολικός θόρυβος, ακούγονται πάρτι με δυνατή μουσική, χορό και ποτό, και κανείς δεν παρεμβαίνει. Αν κάποιος προσπαθήσει να κάνει κάτι, μπορεί να υποστεί αντίποινα, οπότε οι Κινέζοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να το υπομείνουν. Στις δυτικές χώρες, τα πράγματα είναι διαφορετικά· εκεί όλοι προστατεύονται από τον νόμο. Αν ο σκύλος σου γαβγίζει συχνά μέσα στη νύχτα, διακόπτοντας την ανάπαυση των γειτόνων σου, θα υποβάλουν καταγγελία εναντίον σου. Αυτό που κάνεις επηρεάζει την κανονική ζωή των άλλων, έχεις παραβεί τους νομικούς κανονισμούς, οπότε είναι θεμιτό να χρησιμοποιήσουν τον νόμο ως όπλο για να υποβάλουν καταγγελία εναντίον σου. Υπάρχουν και κάποιοι που συνεχίζουν τα κατασκευαστικά έργα έως τις 11 ή 12 το βράδυ, ενοχλώντας τους γείτονές τους που ξεκουράζονται, με αποτέλεσμα να υποβάλλονται καταγγελίες. Τότε, έρχεται η αστυνομία να επιβάλει πρόστιμο και να τους προειδοποιήσει να μην κάνουν θόρυβο κατά τις ώρες κοινής ησυχίας. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν ούτε επίγνωση της καθαριότητας του περιβάλλοντος, και ρυπαίνουν και πετάνε σκουπίδια παντού στους δρόμους. Οι δυτικές δημοκρατικές χώρες είναι ιδιαίτερα συντεταγμένες. Υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες κατά τις οποίες οι κάτοικοι βγάζουν έξω τα σκουπίδια, και τα απορριμματοφόρα περνούν συγκεκριμένες μέρες για να τα μαζέψουν. Αφού τα μαζέψουν, οι δρόμοι παραμένουν καθαροί. Όσοι δεν το κατανοούν αυτό μπορεί να ρυπαίνουν το περιβάλλον, κάτι το οποίο θεωρείται επίσης παράβαση των κανονισμών. Αυτό έχει αντίκτυπο στη δημόσια υγιεινή και στην εμφάνιση της πόλης, οπότε μπορεί να υποβληθούν καταγγελίες εναντίον τους. Οι Κινέζοι, όταν ζουν στο εξωτερικό, δέχονται συχνά καταγγελίες επειδή δεν ακολουθούν τους κανόνες. Αφού καταγγελθούν πολλές φορές, σχηματίζουν απόψεις για τους Δυτικούς, λέγοντας: «Στους Δυτικούς απλώς αρέσει να υποβάλλουν καταγγελίες· υποβάλλουν καταγγελίες για το παραμικρό». Εγώ απαντώ σ’ αυτό: «Υπέβαλαν καταγγελίες εναντίον σου για τόσα ζητήματα, κι εσύ αντί να κάνεις αυτοκριτική τους κατηγορείς που υπέβαλαν καταγγελίες. Μήπως, λοιπόν, είχαν δίκιο που υπέβαλαν τις καταγγελίες; Αυτά που έκανες ήταν σωστά ή λάθος;» Είχαν απόλυτο δίκιο που υπέβαλαν αυτές τις καταγγελίες· έβλαψες τα συμφέροντά τους και επηρέασες τη ζωή τους. Γιατί, λοιπόν, δεν έπρεπε να υποβάλουν καταγγελίες εναντίον σου; Αυτό γίνεται για να διαφυλάσσεται η κοινωνική ειρήνη και δείχνει ότι αυτή η χώρα είναι ευνομούμενη· όλοι προστατεύονται από τον νόμο, και ο νόμος σ’ αυτήν τη χώρα δεν είναι απλώς μια βιτρίνα. Όλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον νόμο ως όπλο για να διαφυλάξουν τα δικαιώματά τους και τα συμφέροντά τους. Υποβάλλουν καταγγελίες εναντίον σου επειδή δεν κατανοείς τον νόμο και έχεις παραβεί τους τοπικούς κανονισμούς. Θα πρέπει πρώτα να μάθεις τους τοπικούς κανονισμούς και να ενεργείς σύμφωνα με τους νόμους και τους κανονισμούς· πιστεύεις ότι τότε θα συνέχιζαν να υποβάλλουν καταγγελίες εναντίον σου; (Δεν θα υπέβαλαν πλέον καταγγελίες.) Γιατί, λοιπόν, οι Κινέζοι δεν υποβάλουν ποτέ καταγγελίες, όσο σοβαρό κι αν είναι το ζήτημα; (Έχουν δεχθεί καταπίεση από την κυβέρνηση για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν τολμούν να υποβάλουν καταγγελίες. Επίσης, οι Κινέζοι δεν κατανοούν την έννοια της υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους.) Η Κίνα δεν είναι μια χώρα με κράτος δικαίου. Δεν κυβερνάται σύμφωνα με τον νόμο. Οι νόμοι στην Κίνα είναι απλώς μια βιτρίνα και η υποβολή καταγγελίας εκεί είναι ανώφελη. Αν υποβάλεις μια καταγγελία και η άλλη πλευρά έχει δύναμη και επιρροή, μπορεί να σε κυνηγήσει. Αν δεν έχεις καθόλου επιρροή, δεν θα τολμούσες καν να υποβάλεις μια καταγγελία· αν το έκανες, θα μπορούσες εύκολα να μπλέξεις. Όταν, λοιπόν, οι Κινέζοι υφίστανται διώξεις —ιδίως σε περιπτώσεις όπου δολοφονείται κάποιος— όσο άδικος κι αν είναι ο θάνατος, το ζήτημα απλώς διευθετείται ιδιωτικά αν ο δράστης πληρώσει κάποια χρήματα. Γιατί δεν υποβάλουν μήνυση τα μέλη της οικογένειας του θύματος; Ξέρουν ότι δεν θα κέρδιζαν ποτέ· θα κόστιζε πολλά χρήματα, κι ωστόσο και πάλι δεν θα δικαιώνονταν, ούτε ο δράστης θα οδηγούνταν ενώπιον της δικαιοσύνης, οπότε επιλέγουν να μην κινηθούν νομικά και αντιθέτως διευθετούν το ζήτημα ιδιωτικά. Οι νόμοι στην Κίνα είναι απλώς μια βιτρίνα· η Κίνα δεν είναι μια ευνομούμενη χώρα και δεν υπάρχει χώρος για την αναζήτηση δικαιοσύνης. Είναι ανώφελο να υποβάλει κανείς μήνυση. Επομένως, όποια παράνομα περιστατικά κι αν συναντήσουν οι Κινέζοι, δεν τολμούν να υποβάλουν καταγγελίες. Αυτό συμβαίνει επειδή το Κομμουνιστικό Κόμμα διαπράττει μόνο αδικήματα, είναι πέρα από κάθε λογική και δεν κυβερνά σύμφωνα με τον νόμο. Στην Κίνα, αν κάποιος είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, όσο σοβαρό κι αν είναι το ζήτημα που αντιμετωπίζει, δεν θεωρείται σημαντικό στα μάτια του Κομμουνιστικού Κόμματος· κανείς δεν πρόκειται ν’ ασχοληθεί με αυτό. Πράγματα όπως η διατάραξη της ανάπαυσης των άλλων ή ακόμη και περιστατικά κλοπής, ληστείας και διάρρηξης, απλώς δεν θεωρούνται ζητήματα για το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ωστόσο, στις δυτικές χώρες, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Δύση έχει ένα δημοκρατικό σύστημα και είναι μια ευνομούμενη κοινωνία· αν διαταράσσεται η ανάπαυση κάποιου, θα υποβληθεί καταγγελία και θα έρθει η αστυνομία να διερευνήσει και να χειριστεί το ζήτημα. Οι Δυτικοί έχουν αυτήν την επίγνωση του νόμου και δεν κάνουν τέτοια ανόητα πράγματα· μόνο όσοι έρχονται από το εξωτερικό και δεν κατανοούν τους κανόνες κάνουν αυτά τα ανόητα πράγματα. Όταν οι Κινέζοι πρωταρχίζουν να ζουν στο εξωτερικό, συχνά δέχονται καταγγελίες. Με τον καιρό, ενημερώνονται για τους τοπικούς νόμους και κανονισμούς και δεν τολμούν πλέον να κάνουν πράγματα που παραβαίνουν τον νόμο ή που προκαλούν αναστάτωση στους άλλους. Επομένως, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να οργανώνουν τους αδελφούς και τις αδελφές για να ενημερώνονται σχετικά με τους διάφορους νόμους και κανονισμούς της χώρας στην οποία βρίσκονται. Ό,τι κι αν σκοπεύουν να κάνουν, θα πρέπει πρώτα να συμβουλεύονται τον νόμο· ακόμη κι αν θέλουν να εκτρέφουν κότες ή γουρούνια στην αυλή τους, πρέπει πρώτα ν’ ανατρέχουν στους κυβερνητικούς κανονισμούς. Μπορούν να ψάξουν για πληροφορίες στο διαδίκτυο ή να συμβουλευτούν ντόπιους αδελφούς και αδελφές, κι έτσι να βρουν ακριβείς απαντήσεις. Σε διάφορες δυτικές χώρες, η κυβέρνηση έχει συγκεκριμένους κανονισμούς για όλα τα ζητήματα. Για παράδειγμα, στις οικοδομές, υπάρχουν κανονισμοί για το πόσο ψηλά πρέπει να βρίσκονται οι ηλεκτρικές πρίζες από το δάπεδο και πόση απόσταση πρέπει να έχουν μεταξύ τους. Υπάρχουν, επίσης, συγκεκριμένα πρότυπα για το πάχος της κουπαστής και το φάρδος των κιγκλιδωμάτων στις σκάλες. Κάθε βήμα της κατασκευής επιθεωρείται από κρατικούς υπαλλήλους, οπότε σπανίζουν τα περιστατικά κτιρίων που παραβαίνουν τους οικοδομικούς κανονισμούς ή τα περιστατικά ανεξέλεγκτης δόμησης. Αν οι κάτοικοι θέλουν να χτίσουν ένα σπίτι, έναν βοηθητικό χώρο ή μια μικρή αποθήκη στην αυλή τους, πρέπει να λάβουν κρατική έγκριση. Αν θέλουν να εκτρέφουν κότες ή πάπιες, υπάρχουν κανονισμοί για το πόσο μακριά πρέπει να βρίσκεται ο περιφραγμένος χώρος από την ιδιοκτησία των γειτόνων τους. Ακόμη κι αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν κατανοούν αυτούς τους νόμους και τους κανονισμούς, αν το εκκλησιαστικό έργο έχει να κάνει μ’ αυτά τα ζητήματα, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να δίνουν σημασία σ’ αυτά. Θα πρέπει πρώτα να συμβουλεύονται τους τοπικούς νόμους και τους κυβερνητικούς κανονισμούς· είναι επωφελές για την επιτέλεση του καθήκοντός μας να ξεκαθαρίζουμε αυτά τα ζητήματα. Παρόλο που τα νομικά ζητήματα δεν σχετίζονται άμεσα με το εσωτερικό έργο της εκκλησίας, και πάλι είναι επωφελής η παροχή βασικών νομικών γνώσεων σε όλους. Τουλάχιστον, μπορούν ν’ αποκτήσουν κάποιες γνώσεις, να κατανοήσουν κάποιους κανόνες, να μάθουν πώς να ζουν σωστά και να πετύχουν μια ομοιότητα ανθρώπινης φύσης. Επιπλέον, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συναναστρέφονται με αυτούς που είναι υπεύθυνοι για τις εξωτερικές υποθέσεις, βοηθώντας τους ν’ αποκτήσουν επίγνωση του νόμου. Για δευτερεύοντα ζητήματα, δεν είναι απαραίτητο να συμβουλεύονται έναν δικηγόρο· πρέπει απλώς να κατανοούν τους τοπικούς κανονισμούς και να τους ακολουθούν αυστηρά. Ωστόσο, για σημαντικά ζητήματα, πρέπει να συμβουλεύονται έναν δικηγόρο για να καταφέρνουν να κατανοήσουν τους τοπικούς νόμους. Με λίγα λόγια, ό,τι κι αν γίνεται, όλες οι ενέργειες πρέπει να συμμορφώνονται με τους νόμους και τους κανονισμούς. Αν οι άνθρωποι ασκηθούν μ’ αυτόν τον τρόπο για ένα χρονικό διάστημα, θα μπορέσουν να βιώσουν τη σημασία της τήρησης των νόμων και των κανονισμών και θ’ ακολουθούν τους κανόνες όταν ενεργούν. Αυτό είναι επίσης επωφελές για το έργο της εκκλησίας.

Γ. Οι αρχές που πρέπει να τηρούνται όταν στέλνονται άνθρωποι για να κηρύξουν το ευαγγέλιο

Σε ό,τι αφορά την προστασία της ασφάλειας όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα, υπάρχει άλλο ένα πεδίο του έργου για το οποίο πρέπει να μεριμνούν οι επικεφαλής και οι εργάτες: η προστασία της ασφάλειας όσων βγαίνουν έξω για να κάνουν το καθήκον τους. Ποιες αρχές πρέπει ν’ ακολουθούνται όταν στέλνονται άνθρωποι έξω για να κάνουν το καθήκον τους; Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ηλικία και το φύλο των ανθρώπων, καθώς και η διορατικότητά τους και η εμπειρία τους από τη ζωή· οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να είναι μπερδεμένοι ή χαλαροί ως προς αυτό. Για παράδειγμα, αν στέλνεις ανθρώπους να κηρύξουν το ευαγγέλιο σ’ ένα άγνωστο μέρος, ποιοι άνθρωποι θα ήταν κατάλληλοι γι’ αυτό; (Οι άνθρωποι που έχουν κάποια διορατικότητα και σοφία.) Αν μια συγκεκριμένη εκκλησία δεν έχει πολλούς κατάλληλους ανθρώπους, αλλά οι περισσότεροι είναι νέοι άνθρωποι χωρίς εμπειρία ζωής και διορατικότητα, που δεν γνωρίζουν πώς να χειρίζονται διάφορα ζητήματα —και ιδίως τα δύσκολα προβλήματα— όταν προκύπτουν, που μιλάνε χωρίς αρχές και που δεν έχουν σοφία, τότε θα ήταν ανίκανοι να κάνουν το έργο. Αν σταλούν τέτοιοι άνθρωποι, όχι μόνο δεν θα είναι σε θέση να λύσουν προβλήματα, αλλά είναι επίσης πιθανό να επηρεάσουν και να καθυστερήσουν το έργο. Επομένως, όταν στέλνονται άνθρωποι έξω για να κάνουν το καθήκον τους, είναι απαραίτητο να επιλέγονται εκείνοι που έχουν ώριμη ανθρώπινη φύση και σοφία· μόνο τέτοιοι άνθρωποι είναι κατάλληλοι. Αν δεν υπάρχουν αρκετοί κατάλληλοι άνθρωποι, τότε θα πρέπει οι νέοι άνθρωποι να συνοδεύονται από ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας όταν πηγαίνουν να κάνουν το καθήκον τους. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι είναι μια νεαρή αδελφή 25 ή 26 χρονών η οποία, παρόλο που πιστεύει στον Θεό εδώ και αρκετό καιρό, παρόλο που έχει πίστη και ανάστημα και έχει κάνει το καθήκον της για πολύ καιρό, δεν θα ήξερε πώς να παραμείνει ασφαλής αν την έστελνε κάποιος να κάνει το καθήκον της σ’ ένα άγνωστο μέρος· σ’ αυτήν την περίπτωση, θα ήταν απαραίτητο να βρεθεί ένας ντόπιος αδελφός ή μια ντόπια αδελφή με εμπειρία στην κοινωνία για να τη συνοδεύσει όταν κάνει το καθήκον της. Ασφαλώς, αν η τοποθεσία ενός καθήκοντος είναι μια γνωστή περιοχή ή ένα μέρος όπου υπάρχει ήδη μια εκκλησία, τότε οι νεαροί αδελφοί και οι νεαρές αδελφές μπορούν να πάνε εκεί. Ωστόσο, αν οι άνθρωποι πηγαίνουν σ’ ένα άγνωστο μέρος, ιδίως σ’ ένα μέρος με ανεπαρκή δημόσια ασφάλεια, για να κηρύξουν το ευαγγέλιο ή να κάνουν άλλο έργο, τότε πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η προσωπική τους ασφάλεια. Για τους επικεφαλής και τους εργάτες, όποιον κι αν στέλνουν έξω για να κάνει έργο, το πρώτο μέλημα είναι η ασφάλεια. Αν δεν είναι ξεκάθαρο τι είδους άνθρωποι είναι οι δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου ή κατά πόσο αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να κάνουν ανάρμοστα πράγματα, τότε θα πρέπει να επιδεικνύεται προσοχή όταν στέλνονται άνθρωποι για να κηρύξουν το ευαγγέλιο. Στο παρελθόν, άκουσα ότι κάποιοι επικεφαλής και εργάτες συχνά έστελναν νεαρές αδελφές —γύρω στα 18 με 19 ή στα 20 και κάτι— σε άγνωστα μέρη για να κηρύξουν το ευαγγέλιο, και αναφέρθηκε ότι συνέβησαν κάποια ατυχή περιστατικά. Ανεξάρτητα από το τι συνέβη στην πραγματικότητα, τελικά είχε να κάνει με το γεγονός ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν είχαν εξετάσει διεξοδικά τα πράγματα όταν έκαναν το έργο. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη αυτούς τους παράγοντες στο έργο τους και δεν θα πρέπει ν’ αναθέτουν έτσι απλά σε πολύ νεαρές αδελφές ή νεαρούς αδελφούς να πηγαίνουν σε άγνωστα και επικίνδυνα μέρη για να κάνουν το καθήκον τους. Κάποτε, ένας επικεφαλής ανέθεσε σε δύο αδελφές ηλικίας 18 ή 19 ετών να πάνε να κηρύξουν το ευαγγέλιο. Όταν κάποιος είπε ότι ήταν πολύ νεαρές και ακατάλληλες γι’ αυτό, ο επικεφαλής βρήκε μια αδελφή ηλικίας 21 ετών για να πάει στη θέση τους, και σκέφτηκε: «Είπες ότι η 19χρονη είναι πολύ νεαρή, οπότε βρήκα κάποια που είναι 21 ετών. Αυτή είναι μεγαλύτερη σε ηλικία, έτσι δεν είναι;» Πώς ήταν το επίπεδο αυτού του επικεφαλής; Ήταν επιρρεπής στις στρεβλώσεις, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεδομένου ότι ήταν μόλις δύο χρόνια μεγαλύτερη από τη 19χρονη, άραγε θα μπορούσε να έχει εμπειρία ζωής; Άραγε, θα μπορούσε να έχει εμπειρία στην κοινωνία; Μήπως όταν αντιμετώπιζε δυσκολίες ή επικίνδυνες περιστάσεις, θα ήταν πιθανό να βάλει τα κλάματα; Παρόλο που ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερη, από πλευράς ηλικίας, ήταν και πάλι πολύ νεαρή και δεν ήταν ικανή ν’ αναλάβει αυτό το έργο. Είναι απαραίτητο να βρεθεί τουλάχιστον ένας αδελφός ή μια αδελφή στην ηλικία των 30 ή 40 ή στην ηλικία των 50 ή 60 —αυτοί είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία και έχουν εμπειρία στην κοινωνία· όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα, έχουν τη σοφία να τα χειριστούν, αποτρέποντας την εμφάνιση επικίνδυνων περιστάσεων. Οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν δει ούτε έχουν βιώσει πολλά πράγματα και δεν ξέρουν πώς να τα χειριστούν· όταν αντιμετωπίζουν κίνδυνο, μπορεί να μη το συνειδητοποιούν καν, κι έτσι είναι εύκολο να συμβούν διάφορα περιστατικά. Οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, έχοντας δει περισσότερη από τη μοχθηρία αυτής της κοινωνίας κι αυτού του ανθρώπινου γένους, τείνουν να βρίσκονται σε μεγαλύτερη ετοιμότητα απέναντι στους άλλους ανθρώπους. Με βάση την εμπειρία τους στην κοινωνία και τις γνώσεις τους από την αληθινή ζωή, μπορούν να κάνουν κάποιες λογικές κρίσεις για το είδος του κινδύνου που ενδέχεται να προκύψει σε ορισμένες περιστάσεις, για το πόσο υψηλό είναι το επίπεδο του κινδύνου, ποια άτομα είναι κακοί άνθρωποι και τι είδους πράγματα μπορεί να κάνουν ορισμένοι άνθρωποι. Όταν συναντούν επικίνδυνες περιστάσεις, έχουν επίσης τη σοφία ν’ αποφύγουν τον κίνδυνο. Από την άλλη πλευρά, οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν εμπειρία. Όταν αντιμετωπίζουν διάφορες περιστάσεις, δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν τις δυνητικές επικίνδυνες συνέπειες. Επομένως, σε ό,τι έχει να κάνει με ζητήματα ασφάλειας, οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας εξετάζουν πιο διεξοδικά τα πράγματα από ό,τι οι νέοι άνθρωποι. Όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες αναθέτουν σε ανθρώπους να βγουν έξω και να κάνουν το καθήκον τους, θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις τοπικές συνθήκες και να μεριμνούν ώστε κάποιοι άνθρωποι σχετικά μεγαλύτερης ηλικίας που έχουν κάποια σοφία και εμπειρία να συνοδεύουν τους νέους ανθρώπους για να κάνουν το καθήκον τους. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να εξετάζουν διεξοδικά αυτά τα ζητήματα.

Σε όποια χώρα κι αν γίνεται το εκκλησιαστικό έργο, η διασφάλιση της ασφάλειας όσων κάνουν τα καθήκοντά τους είναι ένα αντικείμενο του έργου στο οποίο πρέπει να δίνουν μεγάλη προσοχή οι επικεφαλής και οι εργάτες. Όποιος κι αν στέλνεται για να κάνει οποιοδήποτε έργο, θα πρέπει να διαθέτει ένα ορισμένο επίπεδο και να έχει κάποια ικανότητα προκειμένου να είναι επαρκής για το έργο και προκειμένου να μπορεί να διασφαλίζεται η ασφάλειά του· αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο ιδίως σε περιοχές ή χώρες με ανεπαρκή δημόσια ασφάλεια. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να θεωρούν ότι το κύριο μέλημά τους είναι η ασφάλεια όσων κάνουν το καθήκον τους, κι όχι ν’ αγνοούν το ζήτημα και να το αντιμετωπίζουν με χαλαρότητα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν υπάρχει πρόβλημα. Εκτελούμε καθήκοντα στον οίκο του Θεού· έχουμε την προστασία του Θεού, οπότε κανείς δεν πρόκειται να πεθάνει. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;» Άραγε, είναι σωστό να το λένε αυτό; (Όχι.) Γιατί όχι; (Είναι ανεύθυνο να μιλάνε μ’ αυτόν τον τρόπο, και επίσης αυτή η άποψη είναι πολύ αποκομμένη από την πραγματικότητα.) Οι άνθρωποι θα πρέπει να κάνουν το παν για να εκπληρώνουν τις ευθύνες που μπορούν να εκπληρώσουν και για να μεριμνούν για ό,τι είναι σε θέση να προβλέπουν· δεν θα πρέπει να δοκιμάζουν τον Θεό ούτε να παίζουν στα ζάρια την ασφάλεια των αδελφών. Ο Θεός μπορεί να προστατεύει τους ανθρώπους, αλλά αν εσύ δεν λαμβάνεις υπόψη τα προβλήματα που μπορείς να προβλέψεις, και αν χρησιμοποιείς την ασφάλεια των αδελφών σαν στοίχημα για να δοκιμάσεις τον Θεό, τότε ο Θεός θα σε αποκαλύψει· ποιος σ’ έκανε τόσο ανόητο για να κάνεις τόσο ηλίθια πράγματα! Επομένως, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν τέτοια λόγια ως δικαιολογία για να κάνουν ανεύθυνα πράγματα· η διασφάλιση της ασφάλειας όσων κάνουν τα καθήκοντά τους είναι δική σου ευθύνη και θα πρέπει να εκπληρώνεις την ευθύνη σου. Αν έχεις μεριμνήσει για όλα όσα μπορείς να προβλέψεις και να κάνεις, το πώς θα ενεργήσει ο Θεός για όσα δεν έχεις προβλέψει είναι δική Του υπόθεση και δεν έχει καμία σχέση μ’ εσένα. Κάποιοι άνθρωποι μεταθέτουν αδιακρίτως όλη την ευθύνη στον Θεό, λέγοντας: «Ο Θεός είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια των ανθρώπων· δεν χρειάζεται να φοβόμαστε, μπορούμε να κηρύττουμε όπως θέλουμε. Με τον Θεό, τα πάντα είναι ελεύθερα κι απελευθερωμένα· δεν χρειάζεται ν’ ανησυχούμε γι’ αυτά τα πράγματα!» Άραγε, είναι σωστή μια τέτοια δήλωση; (Όχι.) Σύμφωνα με μια τέτοια δήλωση, οι άνθρωποι δεν χρειάζεται ν’ αναζητούν τις αρχές όταν συμβαίνει κάτι· αν ίσχυε αυτό, σε τι θα ωφελούσε η αλήθεια που έχει εκφράσει ο Θεός; Θα ήταν ανώφελη. Όλα αυτά τα χρόνια, ο Θεός έχει πει τόσα λόγια με υπομονή και κόπο για να διδάξει τους ανθρώπους, με σκοπό να δώσει τη δυνατότητα στους εκλεκτούς Του να μάθουν πώς να επιβιώνουν, πώς να επιδιώκουν την αλήθεια και πώς να φέρονται σ’ αυτόν τον κακό κόσμο και ανάμεσα σ’ αυτό το κακό ανθρώπινο γένος, ώστε να συνάδουν με τις προθέσεις του Θεού. Ο σκοπός δεν είναι να δοκιμάσεις τον Θεό ούτε να ενεργείς όπως σου αρέσει σύμφωνα με λόγια και δόγματα και χωρίς αρχές. Για να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες καλή δουλειά στο έργο του κηρύγματος του ευαγγελίου, πρέπει πρώτα από όλα να εγγυώνται την ασφάλεια των ανθρώπων. Για να το κάνουν αυτό, πρέπει κατ’ αρχάς να ενημερώνονται για τις συγκεκριμένες συνθήκες όσων κάνουν το καθήκον τους και να τις αντιλαμβάνονται, να στέλνουν τους κατάλληλους ανθρώπους, κι επίσης να κατανοούν τι να κάνουν σε διάφορες περιστάσεις για να εγγυώνται την ασφάλεια των ανθρώπων. Αν σε μια τοποθεσία επικρατούν ιδιαίτερα χαοτικές συνθήκες, αν κανείς δεν έχει γνωστούς εκεί και η ασφάλεια όποιου πηγαίνει εκεί για να κηρύξει το ευαγγέλιο δεν μπορεί να διασφαλιστεί, τότε προς το παρόν μη στέλνεις ανθρώπους εκεί· μην παίρνεις αυτό το ρίσκο, μην κάνεις περιττές θυσίες. Όποιο καθήκον κι αν εκτελείται ή όποιο έργο κι αν επιτελείται, δεν χρειάζεται να κάνεις εξόρμηση στον κόσμο ή να διακινδυνεύσεις τη ζωή σου ούτε χρειάζεται να στοιχηματίσεις την ασφάλειά σου ή τη ζωή σου. Ασφαλώς, στο περιβάλλον της Κίνας, είναι αναπόφευκτο να παίρνει κανείς ρίσκα για να κάνει το καθήκον του. Η κυβέρνηση διώκει όσους πιστεύουν στον Θεό, κι ακόμη κι αν ξέρεις πολύ καλά ότι υπάρχει κίνδυνος, πρέπει και πάλι να πιστεύεις στον Θεό, ν’ ακολουθείς τον Θεό και να κάνεις το καθήκον σου· δεν μπορείς να εγκαταλείψεις το καθήκον σου και κανένα έργο δεν μπορεί να σταματήσει. Στο εξωτερικό, οι συνθήκες διαφέρουν στην εκάστοτε χώρα· κάποιες χώρες είναι απολυταρχικές όπως η Κίνα, ενώ άλλες έχουν δημοκρατικά συστήματα. Σε χώρες με δημοκρατικά συστήματα, το έργο του κηρύγματος του ευαγγελίου μπορεί να προχωρήσει ομαλά, και διάφορα αντικείμενα του έργου μπορούν επίσης να διεξάγονται πιο ομαλά. Όμως, σε ορισμένες χώρες με απολυταρχικά χαρακτηριστικά, οι άνθρωποι είναι και βάρβαροι και οπισθοδρομικοί, και δεν είναι εύκολο ν’ αποδεχθούν την αληθινή οδό. Όταν τους κηρύττει κάποιος το ευαγγέλιο, όχι μόνο δεν το διερευνούν, αλλά μπορούν και να το καταδικάσουν στα τυφλά, και μάλιστα μπορεί και ν’ αναφέρουν το περιστατικό στην αστυνομία. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μη στέλνετε ανθρώπους να κηρύξουν το ευαγγέλιο εκεί· αντιθέτως, να επιλέγετε μέρη όπου μπορεί να διασφαλιστεί η ασφάλεια για την επιτέλεση του έργου. Όλα αυτά είναι πράγματα που θα πρέπει να εξετάζουν προσεκτικά οι επικεφαλής και οι εργάτες. Για παράδειγμα, σε χώρες όπως η Μαλαισία, η Ινδονησία ή η Ινδία, που έχουν πολύ σύνθετο θρησκευτικό υπόβαθρο, κάποια θρησκευτικά δόγματα έχουν μεγάλη επιρροή και ελέγχουν ολόκληρη την κοινωνία, σε βαθμό που ακόμη και οι κυβερνήσεις υποκύπτουν στην επιρροή αυτών των θρησκειών. Σε τέτοιες χώρες, λοιπόν, μη στέλνετε επιπλέον ανθρώπους να κηρύττουν το ευαγγέλιο· αρκεί να κηρύττουν το ευαγγέλιο μόνο οι τοπικές εκκλησίες. Σε κάποιες χώρες, οι συνθήκες διαφέρουν ανάμεσα σε διαφορετικές πολιτείες ή επαρχίες, και οι τοπικοί νόμοι και κανονισμοί διαφέρουν από τους εθνικούς νόμους και κανονισμούς. Για παράδειγμα, ορισμένες περιοχές έχουν ιδιαίτερο θρησκευτικό υπόβαθρο και σ’ αυτές τις περιοχές η εκκλησία και το κράτος είναι ένα. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι θρησκευτικοί ηγέτες έχουν ακόμα μεγαλύτερη εξουσία από τους αξιωματούχους της τοπικής κυβέρνησης, και μπορούν να παραβιάζουν ανοιχτά κάποιες εθνικές πολιτικές. Αν κηρύξεις το ευαγγέλιο σε τέτοιες περιοχές, θα υπάρχουν δυνητικοί κίνδυνοι για την ασφάλεια. Αυτοί οι δυνητικοί κίνδυνοι δεν περιορίζονται στις κατασκευασμένες φήμες για σένα ή στην απομάκρυνσή σου από την περιοχή· θα μπορούσες επίσης να συλληφθείς, να φυλακιστείς χωρίς κατηγορία ή ακόμη και να υποστείς βασανιστήρια που θα σε σακατέψουν ή θα σε σκοτώσουν, και η κυβέρνηση δεν θα παρενέβαινε. Στην πραγματικότητα, οι ηγέτες των περισσότερων θρησκευτικών δογμάτων μισούν τις άλλες θρησκείες. Επειδή η επιρροή τους είναι τόσο μεγάλη και δεν περιορίζονται καθόλου από τον νόμο, κανείς δεν τολμάει να τους καταστήσει υπόλογους όσο άγρια κι αν διώκουν τους εργάτες του ευαγγελίου, κι ακόμη και οι αξιωματούχοι της τοπικής κυβέρνησης δεν είναι πρόθυμοι να τους προσβάλουν. Μόλις αρχίσεις να κηρύττεις το ευαγγέλιο στην επικράτειά τους, μπορούν να σε βασανίσουν όπως θέλουν. Επομένως, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν στέλνουν ανθρώπους κάπου για να κηρύξουν το ευαγγέλιο. Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να διερευνούν τις συνθήκες σ’ αυτό το μέρος και να ενημερώνονται γι’ αυτές· κατά πόσο υπάρχει ελευθερία της πίστης, πόσο ισχυρές είναι οι θρησκευτικές δυνάμεις και ποιες συνέπειες μπορεί να προκύψουν αν καταγγελθούν οι άνθρωποι που κηρύττουν εκεί το ευαγγέλιο. Αυτά τα ζητήματα πρέπει να γίνονται απολύτως κατανοητά προτού αποφασιστεί αν θα σταλούν εκεί άνθρωποι. Αν, αφού υπάρξει ενημέρωση για κάποιο μέρος, αποφασιστεί ότι δεν είναι κατάλληλο για να κηρυχθεί εκεί το ευαγγέλιο, τότε κανείς δεν επιτρέπεται να στέλνει εκεί ανθρώπους για να κηρύττουν. Υπάρχει κι ένα κομμάτι του έργου που πρέπει να γίνεται για να διασφαλίζεται η ασφάλεια των εργατών του ευαγγελίου. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες έχουν στρεβλή κατανόηση και λένε: «Δεν υπάρχει πρόβλημα· ο Θεός θα μας προστατεύσει. Όσο δυσκολότερη είναι η πρόκληση, τόσο περισσότερο πρέπει να τη δεχθούμε. Υπάρχουν σ’ αυτό το μέρος πάρα πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Κύριο· γιατί, λοιπόν, να μην πάμε να κηρύξουμε εκεί το ευαγγέλιο;» Κάποιος τους λέει: «Υπάρχουν ιδιωτικές φυλακές εκεί. Αν πάμε εκεί να κηρύξουμε το ευαγγέλιο, όχι μόνο θα τεθούμε υπό κράτηση, αλλά μπορεί ακόμη και να πεθάνουμε εκεί. Δεν μπορούμε να πάμε!» Αυτοί οι ανόητοι ψευδο-επικεφαλής συλλογίζονται το εξής: «Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας έχει τόσες φυλακές, αλλά εμείς δεν τον φοβόμαστε· γιατί, λοιπόν, να φοβηθούμε ένα μάτσο ιδιωτικές φυλακές εκεί; Οι φυλακές μπορούν να φυλακίσουν το σώμα μας, αλλά δεν μπορούν να φυλακίσουν την καρδιά μας! Μη φοβάστε· απλώς πηγαίνετε!» Έπειτα, στέλνουν το ένα κύμα ανθρώπων μετά το άλλο και, στο τέλος, δεν επιστρέφει κανείς τους· τίθενται όλοι υπό κράτηση. Οι ψευδο-επικεφαλής μένουν εμβρόντητοι. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; (Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής είναι μπουμπουνοκέφαλοι.) Αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής είναι καθάρματα· είναι ανεύθυνοι που στέλνουν τους ανθρώπους στο στόμα του λύκου. Γιατί δεν πηγαίνουν οι ίδιοι; Αφού δεν φοβούνται τον κίνδυνο, τότε πρέπει να πάνε εκείνοι πρώτοι. Αν πάνε εκείνοι, επιστρέψουν με ασφάλεια και κερδίσουν ανθρώπους, τότε μπορούν να πάνε κι άλλοι μετά από αυτούς. Όπως και να έχει, πρέπει να διασφαλίζεται η ασφάλεια των ανθρώπων όταν κηρύττουν το ευαγγέλιο. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παίρνονται ρίσκα σε περιοχές που είναι επικίνδυνες ή ακατάλληλες για να κηρυχθεί το ευαγγέλιο. Μην υποθέτεις ότι οποιοδήποτε μέρος εκτός της ηπειρωτικής Κίνας είναι ασφαλές· αυτό είναι ψευδαίσθηση, στρεβλή κατανόηση. Μόνο οι ανίδεοι άνθρωποι σκέφτονται έτσι· τέτοιοι άνθρωποι κατανοούν ελάχιστα γι’ αυτόν τον κόσμο! Μην υποθέτεις ότι επειδή στις περισσότερες δυτικές χώρες υπάρχει ελευθερία της πίστης και υπάρχουν σχετικά πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Κύριο, αυτό σημαίνει ότι μπορείς να κηρύττεις ανοιχτά το ευαγγέλιο και να εκφράζεις ανοιχτά διάφορες δηλώσεις εκθέτοντας πόσο σκοτεινή και κακή είναι η θρησκευτική κοινότητα· αν το κάνεις αυτό, οι συνέπειες θα είναι αδιανόητες. Πρέπει να κατανοήσεις ότι όταν κηρύττεις το ευαγγέλιο, είτε σε θρησκευόμενους ανθρώπους είτε σε άπιστους, αντιμετωπίζεις το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος, το ανθρώπινο γένος που αντιστέκεται στον Θεό. Μη σκέφτεσαι υπεραπλουστευμένα αυτό το ζήτημα.

Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες θέλουν να εγγυώνται την ασφάλεια των εργατών του ευαγγελίου, πρέπει να λαμβάνουν διεξοδικά υπόψη όλες τις πτυχές του ζητήματος και, σε περίπτωση που προκύψει οποιοδήποτε πρόβλημα, θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται άμεσα και, μετά, θα πρέπει να συνοψίζονται οι εμπειρίες και τα διδάγματα για να βρεθούν οι αρχές και το μονοπάτι άσκησης και ν’ αποφασίζεται πώς θ’ ασκούνται οι άνθρωποι στο εξής· αυτό είναι επίσης ένα σημαντικό αντικείμενο του έργου που πρέπει να γίνεται. Υπάρχουν κάποια ζητήματα που οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν εξετάσει ή συναντήσει στο παρελθόν· αφού προκύπτουν προβλήματα, θα πρέπει να συνοψίζουν τα εξής: «Και πάλι θα πρέπει να πάμε σ’ ένα τέτοιο μέρος; Είναι σωστό να στέλνουμε ανθρώπους μ’ αυτόν τον τρόπο; Μήπως θα πρέπει να προσαρμόσουμε τα σχέδια, τη στρατηγική ή την κατεύθυνσή μας για τα επόμενα βήματα σε ό,τι έχει να κάνει με το κήρυγμα του ευαγγελίου ή την επιτέλεση οποιουδήποτε άλλου σημαντικού έργου;» Κατά τη συνεχή διαδικασία σύνοψης, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να καθορίζουν σταδιακά τις μεθόδους και τις αρχές του έργου, έτσι ώστε όσο περισσότερο κάνουν το έργο, τόσο πιο συγκεκριμένο να γίνεται και τόσο περισσότερο να προσεγγίζει το αναμενόμενο πρότυπο, με αποτέλεσμα να μειώνονται ή να εξαλείφονται εντελώς τα απρόοπτα ή ακόμη και να μην αναγκάζεται το σημαντικό προσωπικό εργασίας να παίρνει οποιοδήποτε ρίσκο. Για να πετύχουν αυτό το αποτέλεσμα, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να συνοψίζουν τακτικά τις εμπειρίες και ν’ αποκτούν κατανόηση για τα διάφορα περιβάλλοντα και τα περιστατικά που προκύπτουν σε διάφορες περιοχές όταν κηρύττεται το ευαγγέλιο. Όσες περισσότερες πληροφορίες αποκτούν και όσο πιο ακριβείς είναι αυτές οι πληροφορίες, τόσο πιο ακριβή θα είναι και οι αρχές και τα σχέδια για τον χειρισμό των ζητημάτων, επιτυγχάνοντας στο τέλος το αποτέλεσμα της διασφάλισης της ασφάλειας των ανθρώπων. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορεί να διασφαλιστεί ότι το έργο του κηρύγματος του ευαγγελίου προχωρά με μεθοδικότητα.

III. Πώς πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται οι επικεφαλής και οι εργάτες που δεν δίνουν προσοχή στο έργο της ασφάλειας

Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν έχουν αίσθημα ευθύνης· είναι ανίκανοι να κάνουν αληθινό έργο και επίσης είναι πολύ τεμπέληδες για να κάνουν αληθινό έργο. Στις περιοχές για τις οποίες είναι υπεύθυνοι, όσοι κάνουν σημαντικά καθήκοντα συναντούν συχνά κινδύνους για την ασφάλεια, με αποτέλεσμα ν’ απαιτείται να μετακομίσουν ή να μεταφερθούν, κι έτσι να μην είναι σε θέση να κάνουν το καθήκον τους με ηρεμία. Συμβαίνουν τακτικά ακόμη και ζητήματα που δεν θα έπρεπε να προκύπτουν. Για παράδειγμα, κάποιος επικεφαλής ή εργάτης βρίσκει ένα σπίτι φιλοξενίας που βρίσκεται σε περιοχή με χαμηλό υψόμετρο. Όταν αναμένονται έντονες βροχοπτώσεις και πλημμύρες και υπάρχει ο φόβος να καταποντιστεί το σπίτι, οι αδελφοί και οι αδελφές που μένουν εκεί πρέπει να μετακομίσουν νωρίτερα· για να πάρουν μαζί τους τον εξοπλισμό του έργου, τις κατσαρόλες, τα τηγάνια και όλα τα υπόλοιπα, μετακομίζουν για δύο συνεχόμενες μέρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι όλοι τρομερά εξαντλημένοι, με κατεβασμένα τα κεφάλια από απελπισία. Λένε: «Μετακομίζουμε κάθε λίγο και λιγάκι, είμαστε πάντα κυνηγημένοι. Πότε θα τελειώσει αυτό; Άραγε, δεν μπορούμε να βρούμε ένα ασφαλές και αξιόπιστο σπίτι όπου θα μπορούμε να κάνουμε κανονικά το καθήκον μας;» Τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες δεν μπορούν να επωμιστούν ούτε αυτό το λίγο έργο· οι αδελφοί και οι αδελφές που είναι υπό την ευθύνη τους δεν μπορούν ούτε να φάνε ούτε να κοιμηθούν καλά, ούτε έχουν επαρκή στέγαση. Οι συνθήκες διαβίωσής τους είναι πάντα προσωρινές και όλοι είναι ανά πάσα στιγμή σε ετοιμότητα για ν’ αποφύγουν την καταστροφή. Μόλις τελειώσουν με τη χρήση των καθημερινών ειδών τους, τα πακετάρουν γρήγορα, αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί ν’ ανακοινωθεί έλεγχος της καταχώρισης των νοικοκυριών. Στην πραγματικότητα, όλοι γνωρίζουν ότι αυτό σημαίνει πως γίνεται έλεγχος για εκείνους που πιστεύουν στον Θεό, οπότε πρέπει να είναι έτοιμοι να μεταφερθούν ανά πάσα στιγμή. Συνεπώς, όσοι κάνουν το καθήκον τους φοβούνται διαρκώς και δεν έχουν αίσθημα ασφάλειας. Άραγε, δεν επηρεάζει αυτό τα αποτελέσματα του καθήκοντός τους; Άραγε, δεν σχετίζεται αυτό με το έργο που κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; (Ναι.) Πώς τα πάνε μ’ αυτό το έργο; (Το κάνουν ανεπαρκώς, αφού δεν εκπληρώνουν την ευθύνη τους.) Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες είναι ανεύθυνοι και δεν δείχνουν αφοσίωση. Δεν έχουν οι ίδιοι υψηλά πρότυπα για τις συνθήκες διαβίωσης· εφόσον υπάρχει ένα μέρος για να προστατεύονται από τον άνεμο και τη βροχή, αυτό αρκεί. Επομένως, δεν κάνουν και κάθε προσπάθεια για να βρουν ένα ασφαλές και μόνιμο μέρος διαβίωσης για τους αδελφούς και τις αδελφές. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες έχουν χαμηλό επίπεδο· δεν ξέρουν τι είδους περιβάλλον είναι ήσυχο και κατάλληλο για διαβίωση ή κατάλληλο για να κάνουν οι αδελφοί και οι αδελφές το καθήκον τους. Νοικιάζουν ένα σπίτι σε περιοχή με χαμηλό υψόμετρο που κανείς άλλος δεν θέλει να νοικιάσει και, αφού μετακομίσουν εκεί οι αδελφοί και οι αδελφές, μέσα σε λίγες μέρες εμφανίζουν έκζεμα και νιώθουν φαγούρα παντού. Τι συμβαίνει; Το σπίτι έχει υπερβολική υγρασία· βγαίνει νερό ακόμα και μέσα από το δάπεδο. Άραγε, μπορεί να ζήσει κανείς σ’ ένα τέτοιο μέρος; Αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να λύσουν ούτε αυτό το πρόβλημα, δεν μπορούν να βρουν ένα σπίτι που είναι κατάλληλο για να κάνει κάποιος το καθήκον του· τι είδους επίπεδο είναι αυτό; Κάποιοι άλλοι επικεφαλής και εργάτες νοικιάζουν σπίτια που μπάζουν διαρκώς νερά όταν βρέχει, που μπάζουν αέρα, που δεν έχουν ηχομόνωση ή δεν έχουν διαδίκτυο, νερό ή ηλεκτρικό ρεύμα· άραγε, πώς μπορεί να ζήσει οποιοσδήποτε εκεί; Αγνοούν τα καλά σπίτια και επιμένουν να νοικιάζουν σπίτια με τέτοιες ελλείψεις· άραγε, αυτό δεν παρακωλύει διάφορα ζητήματα; Παρόλο που οι αδελφοί και οι αδελφές δεν μένουν στον δρόμο, όπου οι συνθήκες είναι πραγματικά δύσκολες, λείπουν πολλές βασικές εγκαταστάσεις του σπιτιού· θα ήταν καλύτερο να ζούσαν σε αντίσκηνο. Ακόμα κι αν οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές είναι συνηθισμένοι στις κακουχίες και νιώθουν ότι δεν είναι τίποτε ακραίο να υπομείνουν αυτό το επίπεδο κακουχίας και μπορούν να το αντέξουν, άραγε το γεγονός ότι βασανίζονται έτσι κάθε λίγο και λιγάκι δεν επηρεάζει την επιτέλεση του καθήκοντός τους; Επομένως, αν οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν έχουν αίσθημα ευθύνης, τότε δεν μπορούν να επωμιστούν αυτό το έργο· θα πρέπει να παραιτηθούν άμεσα και να προτείνουν ν’ αναλάβει αυτό το έργο κάποιος που μπορεί να το κάνει καλά, ώστε να μην επιφέρουν αντίκτυπο στη ζωή των περισσότερων μελών του σημαντικού προσωπικού εργασίας και στον τρόπο με τον οποίο αυτά τα μέλη εκτελούν τα καθήκοντά τους. Η διευθέτηση της διαμονής όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα δεν απαιτεί να προβλέπεται κάθε ξεχωριστή πτυχή, αλλά τουλάχιστον θα πρέπει να διασφαλίζεται το στοιχειώδες περιβάλλον διαβίωσης. Μόνο όταν υπάρχει διασφάλιση από αυτήν την άποψη, δεν θα επηρεάζεται το εκκλησιαστικό έργο. Άραγε, είναι εύκολο αυτό το έργο; (Ναι.) Είναι απλό να λέει κανείς ότι είναι εύκολο, αλλά αν οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι μπερδεμένοι άνθρωποι με χαμηλό επίπεδο και δεν έχουν αίσθημα ευθύνης, τότε πολύ απλά δεν μπορούν να το κάνουν. Όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να κάνουν αυτό το έργο ή δεν μπορούν να το κάνουν καλά, πάρα πολλοί άνθρωποι καταλήγουν να υφίστανται τις συνέπειες, ζώντας κάθε μέρα σαν να προσπαθούν να ξεφύγουν από έναν λιμό· πώς μπορούν έτσι να κάνουν το καθήκον τους; Κάποιοι επικεφαλής δεν κατανοούν τις αλήθεια-αρχές, κι ωστόσο θέλουν και πάλι να είναι στο προσκήνιο. Δεν μπορούν να κάνουν σωστά το έργο, αλλά αρνούνται να παραιτηθούν, γαντζώνονται από το πόστο τους και δεν το εγκαταλείπουν. Πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται αυτοί οι επικεφαλής; (Θα πρέπει ν’ απομακρύνονται από τα καθήκοντά τους.) Είναι εύκολο να τους απομακρύνει κανείς από τα καθήκοντά τους· το πρόβλημα είναι κατά πόσο υπάρχει κάποιος καλύτερος για ν’ αναλάβει το έργο τους. Αν δεν υπάρχει, άραγε μπορείτε να επωμιστείτε εσείς αυτό το έργο; Άραγε, μπορείτε να διασφαλίσετε εσείς ότι το σημαντικό προσωπικό εργασίας θα έχει ένα σταθερό περιβάλλον διαβίωσης; Αν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να το χειριστεί, μήπως μπορείτε οι τρεις ή πέντε από εσάς να συντονιστείτε μαζί για να επωμιστείτε αυτό το έργο; Αν δεν μπορείτε ούτε εσείς να διαχειριστείτε αυτό το έργο —αν δεν μπορείτε να κάνετε ούτε μια τόσο απλή εργασία και είστε ανίκανοι ακόμη και να διασφαλίσετε ένα στοιχειώδες περιβάλλον διαβίωσης— τότε πρέπει να υπομείνετε προσωρινά λίγη περισσότερη ταλαιπωρία και κακουχία. Αν μπορείτε και πάλι να επιμείνετε να κάνετε το καθήκον σας και ο Θεός, βλέποντας ότι έχετε αρκετά μεγάλη αποφασιστικότητα να υπομείνετε την κακουχία, στείλει για να κάνει το έργο κάποιον που χειρίζεται αξιόπιστα τα πράγματα και που μπορεί να λύνει προβλήματα, τότε τα βάσανά σας θα τελειώσουν και θα έρθουν καλές μέρες. Αν δεν έρθει κανένας τέτοιος άνθρωπος να λύσει αυτά τα προβλήματα, τότε θα πρέπει ν’ αποδεχθείτε τη μοίρα σας· είναι γραφτό σας να υπομείνετε την κακουχία, είστε προορισμένοι να την υπομείνετε, πρέπει να βρείτε ηρεμία μέσα σας και να την υπομείνετε. Στην πραγματικότητα, αξίζει τον κόπο να υπομείνετε αυτήν τη μικρή κακουχία· είναι πολύ καλύτερο από το να βρίσκεστε στη φυλακή και να υποφέρετε βασανιστήρια. Τουλάχιστον, δεν σας βασανίζουν ούτε σας ανακρίνουν· μπορείτε και πάλι να διαβάζετε τα λόγια του Θεού, να κάνετε το καθήκον σας και να ζείτε την εκκλησιαστική ζωή μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές. Παρόλο που υπάρχουν κάποιοι φόβοι, κάποιες αναποδιές και κάποια εμπόδια στον δρόμο και πρέπει να μεταφέρεστε τακτικά, αυτό είναι και πάλι μια εξαιρετική εμπειρία στη ζωή σας, από την οποία μπορείτε ν’ αντλήσετε διδάγματα και να κερδίσετε κάτι. Άραγε, δεν είναι πολύ καλό αυτό; (Ναι.) Οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν την αποφασιστικότητα να υπομένουν τις κακουχίες και ν’ αφήνουν τον Θεό να ενορχηστρώνει τα πράγματα σύμφωνα με το θέλημά Του. Αν πραγματικά δεν μπορείτε να υπομείνετε αυτήν την κακουχία, μπορείτε να προσευχηθείτε μέσα σας στον Θεό με ειλικρίνεια: «Θεέ μου, Σου ζητάμε να κοιτάξεις εμάς που υποφέρουμε· δες πόσο αξιολύπητοι είμαστε! Σε ακολουθούμε χωρίς να παραπονούμαστε ή να μετανιώνουμε γι’ αυτό! Σου ζητάμε, λαμβάνοντας υπόψη Σου την ακλόνητη αφοσίωσή μας σ’ Εσένα, να δώσεις ένα τέλος σ’ αυτήν τη γεμάτη κακουχίες ζωή! Σου ζητάμε να στείλεις έναν κατάλληλο επικεφαλής ή εργάτη για να μας βρει ένα κατάλληλο μέρος! Περνάμε δύσκολα, αφού είμαστε διαρκώς στον δρόμο και μεταφερόμαστε καθημερινά από το ένα μέρος στο άλλο, και δεν ξέρουμε για πόσο θα συνεχιστεί αυτό. Δεν θέλουμε να μετακινούμαστε άλλο· Σε παρακαλούμε να μας βρεις έναν μόνιμο τόπο κατοικίας!» Άραγε, είναι σωστό να προσευχηθείτε μ’ αυτόν τον τρόπο; Μπορείτε να προσευχηθείτε μ’ αυτόν τον τρόπο· με βάση τις ανάγκες του περιβάλλοντος, θα πρέπει να προσευχηθείτε μ’ αυτόν τον τρόπο.

Αν το εξετάσει κανείς από μια άλλη οπτική γωνία, το να υπομένεις τις κακουχίες δεν είναι και τόσο κακό πράγμα· μπορεί να τονώσει τη θέλησή σου. Τι σημαίνει να τονώσει τη θέλησή σου; Σημαίνει ότι όσο συνεχίζεις να υπομένεις αυτήν την κακουχία, αποκτάς ανοσία σ’ αυτήν και δεν την αναγνωρίζεις πλέον ως κακουχία· όση κακουχία κι αν υπομείνεις, δεν νιώθεις πλέον πόνο. Ωστόσο, όταν αντιμετωπίζεις κάποιες συνθήκες, πρέπει ν’ αντλείς κάποια διδάγματα, ν’ αποκτάς κάποια διορατικότητα και να μαθαίνεις πώς να διακρίνεις τους ανθρώπους. Αν ένας επικεφαλής ή εργάτης έχει εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο και δεν μπορεί να κάνει σωστά ούτε το έργο της διευθέτησης της διαμονής, πώς θα μπορούσε να παρέχει για τον εκλεκτό λαό του Θεού και να τον οδηγεί; Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι για επικεφαλής ή εργάτες. Ο οίκος του Θεού έχει χρήματα για να νοικιάσει σπίτια και δεν είναι πρόθυμος να βλέπει διαρκώς τους αδελφούς και τις αδελφές να μην έχουν ένα μόνιμο μέρος για να μείνουν. Ο οίκος του Θεού δεν υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι θα πρέπει μονίμως να υπομένουν κακουχίες ή να ζουν καθημερινά μια δύσκολη ζωή, αλλά ασφαλώς και δεν αποτρέπει τους ανθρώπους από τις κακουχίες. Όμως, αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν καν να χειριστούν το έργο της διευθέτησης της διαμονής και δυσκολεύονται πραγματικά να κάνουν οτιδήποτε σωστά, τότε για ποιο πράγμα μπορούν να κομπάζουν; Όλοι τους ανεξαιρέτως έχουν καλή εξωτερική εμφάνιση, έχουν πτυχία και είναι άνθρωποι με θέση, κι ωστόσο δυσκολεύονται τόσο να χειριστούν αυτό το ασήμαντο ζήτημα. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν μπορεί να γίνει τίποτα· μπορείτε μόνο να το αποδεχθείτε από τον Θεό. Αυτή είναι η κακουχία που οφείλουν να υπομείνουν οι άνθρωποι· θα πρέπει ν’ αφήσετε τον Θεό να ενορχηστρώσει τα πράγματα σύμφωνα με το θέλημά Του. Αυτό είναι το σωστό. Ίσως κάποια στιγμή, ν’ ακολουθήσουν καλύτερες μέρες μετά από αυτήν την κακουχία, και να μη συνεχιστεί άλλο μια τέτοια ζωή. Σε όποιο είδος περιβάλλοντος κι αν βρίσκεστε, θα πρέπει να διατηρείτε μια στάση υποταγής και να μην παραπονιέστε. Αν ένας συγκεκριμένος επικεφαλής ή εργάτης είναι αναξιόπιστος και δεν κάνει σωστά το έργο, μην το αφήνεις αυτό να επηρεάζει την ειλικρίνειά σου και την αφοσίωσή σου απέναντι στον Θεό και μην το αφήνεις να επηρεάζει την υποταγή σου στον Θεό και τη στάση υποταγής που έχεις απέναντι στον Θεό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχεις παραμείνει ακλόνητος σ’ αυτό το ζήτημα. Οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι απλώς συνηθισμένοι άνθρωποι. Αν έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούν να κάνουν το έργο ή αν είναι ψευδο-επικεφαλής που δεν εκπληρώνουν την ευθύνη τους, αυτό είναι δικό τους πρόβλημα και δεν έχει καμία σχέση με τον οίκο του Θεού. Δεν τους είπε ο οίκος του Θεού να ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο· απλώς αποκαλύφθηκαν λόγω της ανευθυνότητάς τους. Δεν μπορούν να ολοκληρώσουν το έργο που τους εμπιστεύτηκε ο οίκος του Θεού, κι επομένως μπορούν μόνο ν’ απομακρυνθούν από τα καθήκοντά τους και ν’ αποκλειστούν. Σε τέτοιες περιστάσεις, όταν ο εκλεκτός λαός του Θεού υπομένει αυτήν την κακουχία, πρέπει να την αποδέχεται από τον Θεό και ν’ αφήνει τον Θεό να ενορχηστρώνει τα πράγματα σύμφωνα με τη θέλησή Του. Ακόμη κι αν οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν κάνει σωστά το έργο ή έχουν οποιαδήποτε προβλήματα, το γεγονός ότι ο Θεός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή παραμένει για πάντα αμετάβλητο. Το γεγονός ότι ακολουθείς τον Θεό, ότι υποτάσσεσαι στον Θεό και ότι αποδέχεσαι τα λόγια του Θεού δεν θα πρέπει ν’ αλλάξει ποτέ. Είναι αιώνιες αλήθειες. Ενώ κάνεις το καθήκον σου, όποια δυσάρεστα ζητήματα κι αν προκύψουν, θα πρέπει να τ’ αποδεχθείς από τον Θεό και ν’ αντλήσεις διδάγματα από αυτά. Θα πρέπει να σωπαίνεις ενώπιον του Θεού και να προσεύχεσαι σε Αυτόν, και να μην αφήνεις να σ’ επηρεάζει ο εξωτερικός κόσμος. Πρέπει να μάθεις να προσαρμόζεσαι στα διάφορα περιβάλλοντα και να μάθεις να βιώνεις το έργο του Θεού σε κάθε είδους περιβάλλοντα. Μόνο έτσι μπορείς ν’ αποκτήσεις τη ζωή-είσοδο. Κάποιοι άνθρωποι έχουν χαμηλό ανάστημα· όταν προκύπτουν κακουχίες, παραπονιούνται κι ανησυχούν, αναστατώνονται και χάνουν την πίστη στον Θεό. Αυτό είναι εξαιρετικά ανόητο και δείχνει ότι είναι ανίδεοι! Οι επικεφαλής και οι εργάτες που δεν κάνουν αληθινό έργο έχουν αποκαλυφθεί και αποκλειστεί· όμως, τι σχέση έχει αυτό μ’ εσένα; Γιατί να γίνεις αρνητικός και ν’ απομακρυνθείς από τον Θεό μόνο και μόνο επειδή εκείνοι δεν διευθέτησαν κατάλληλα τα πράγματα; Άραγε, δεν είναι πολύ επαναστατικό αυτό; (Ναι.) Όταν οι άνθρωποι κάνουν κάτι λάθος, μπορείς να τους διακρίνεις και να τους απορρίψεις, αλλά μην απορρίπτεις τον Θεό ή την αλήθεια. Η αλήθεια δεν είναι λάθος, ο Θεός δεν είναι λάθος. Η αρχική πρόθεση του Θεού δεν είναι να υπομένουν οι άνθρωποι τέτοια κακουχία· αλλά το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος είναι όντως απαραίτητο να υπομείνει κάποια κακουχία. Είναι επωφελές για σένα να υπομείνεις λίγη κακουχία· το όφελος είναι ότι αντλείς διδάγματα και μαθαίνεις ν’ αναζητείς την αλήθεια για να λύνεις προβλήματα. Αν είσαι σε θέση να υπομένεις διάφορες κακουχίες, αποκτάς κάποια αντοχή και μαθαίνεις να παραμένεις ακλόνητος στη μαρτυρία σου σε κάθε λογής περιβάλλοντα. Το να μπορείς να υπομένεις τις κακουχίες τονώνει την αποφασιστικότητά σου να υποτάσσεσαι στον Θεό. Αυτή είναι η αρχική πρόθεση του Θεού και το αποτέλεσμα που θέλει να δει σ’ εσένα ο Θεός. Αν μπορείς να κατανοήσεις τις προθέσεις του Θεού και να ενεργείς και ν’ ασκείσαι σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού· αν μπορείς ν’ αποφεύγεις να εγκαταλείπεις τον Θεό όποιους ανθρώπους ή όποια περιβάλλοντα κι αν συναντήσεις· κι αν μπορείς να μάθεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, να έχεις υποταγή στον Θεό, να έχεις σωστή κατανόηση και στάση, να διατηρείς αναλλοίωτη πίστη στον Θεό και να μην παραπονιέσαι για τον Θεό ή να μην απομακρύνεσαι από Αυτόν μέσα σου, όσα βάσανα κι αν υποφέρει η σάρκα σου· τότε έχεις ανάστημα.

Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να προστατεύουν την ασφάλεια όσων κάνουν σημαντικά καθήκοντα, προφυλάσσοντάς τους από τις παρεμβολές του εξωτερικού κόσμου. Αυτό το έργο εμπεριέχει πολλές λεπτομέρειες. Κατ’ αρχάς, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να κατανοούν πώς να υλοποιούν συγκεκριμένα αυτές τις λεπτομερείς εργασίες. Επιπλέον, όταν συναντούν κάποιες ειδικές συνθήκες, πρέπει να κρίνουν με ακρίβεια, κι έπειτα να βρίσκουν τις κατάλληλες αρχές και ν’ αναπτύσσουν συγκεκριμένα σχέδια για τον χειρισμό αυτών των συνθηκών. Ο απώτερος στόχος είναι να διασφαλίζεται η ασφάλεια του κάθε είδους σημαντικού προσωπικού εργασίας. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να διασφαλιστεί ότι το έργο του κηρύγματος του ευαγγελίου προχωρά με μεθοδικότητα. Είναι σωστό να τηρείται αυτή η αρχή· αυτό είναι ο στόχος και η αρχή των επικεφαλής και των εργατών όταν κάνουν αυτό το έργο. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες ακολουθούν με ακρίβεια αυτόν τον στόχο και αυτήν την αρχή, τότε ουσιαστικά ανταποκρίνονται στα πρότυπα όταν κάνουν αυτό το έργο. Ποια άλλα προβλήματα εμπεριέχονται σ’ αυτό το έργο; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν έχω υπάρξει στο παρελθόν επικεφαλής ή εργάτης ούτε έχω συναντήσει τέτοιου είδους ζητήματα. Δεν ξέρω τι να κάνω σ’ αυτό το έργο και δεν ξέρω πώς να το κάνω. Άρα, δεν χρειάζεται να το κάνω· ποιος νοιάζεται αν είστε ασφαλείς ή όχι; Να το χειριστείτε μόνοι σας». Άραγε, είναι αποδεκτό απλώς να νίπτουν τας χείρας τους για το ζήτημα; (Όχι.) Τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες θα πρέπει ν’ απομακρύνονται. Αν δεν κάνεις αληθινό έργο, σε τι είσαι χρήσιμος; Μήπως σε κρατάμε εδώ ως διακοσμητικό στοιχείο επειδή έχεις ωραία εμφάνιση; Τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες πρέπει ν’ απομακρύνονται από τα καθήκοντά τους και ν’ αποκλείονται· δεν θα πρέπει να τους επιτρέπεται να διατηρούν ένα πόστο χωρίς να κάνουν καθόλου έργο. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν κάνουν αληθινό έργο· δεν έχουν συνείδηση ούτε λογική, έτσι δεν είναι; Αν είχαν πράγματι συνείδηση και λογική, γιατί να μην αναζητούσαν την αλήθεια για να λύσουν τα προβλήματα όταν προκύπτουν; Κανένας δεν γεννιέται γνωρίζοντας τα πάντα· όλοι μαθαίνουν στην πορεία. Αν μπορείς ν’ αναζητήσεις την αλήθεια, θα βρεις έναν τρόπο να κάνεις σωστά το έργο. Αν έχεις αίσθημα ευθύνης, θα σκεφτείς έναν τρόπο να κάνεις σωστά το έργο. Στην πραγματικότητα, δεν είναι δύσκολη η επιτέλεση του ηγετικού έργου· εφόσον κάποιος μπορεί ν’ αναζητήσει την αλήθεια, είναι εύκολο να κάνει σωστά το έργο. Επιπλέον, οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν συνεργάτες· αν δύο ή τρεις άνθρωποι έχουν σύμπνοια, οποιοδήποτε έργο είναι εύκολο να επιτευχθεί. Επί του παρόντος, πολλοί επικεφαλής και εργάτες εκπαιδεύονται· εκπαιδεύονται στην αναζήτηση της αλήθειας σε όλα τα πράγματα, για να λύνουν προβλήματα. Σ’ αυτήν τη φάση, τουλάχιστον κάποιοι επικεφαλής και εργάτες είναι επαρκείς στο ηγετικό έργο και είναι απολύτως ικανοί να κάνουν καλά το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Θα σταματήσουμε, λοιπόν, τη σημερινή μας συναναστροφή σ’ αυτό το σημείο. Γεια σας!

20 Ιουλίου 2024