214 Είναι τύχη αγαθή για εμάς να υπηρετούμε τον Θεό
Ⅰ
Τώρα ακούμε τη φωνή του Θεού,
το έργο και την εμφάνισή Του επιβεβαιώνουμε.
Ευτυχείς, που βλέπουμε τον πρακτικό Θεό,
ευλογημένοι με του Κυρίου την επιστροφή.
Ω, είμαστε με τον Θεό στο δείπνο,
στο ουράνιο βασίλειο υψωνόμαστε.
Θα τρώμε, θα πίνουμε τον λόγο του Θεού.
Μαζί Του είμαστε ευτυχείς.
Θέλουμε να μοχθούμε για τον Θεό,
στα σχέδιά Του να υποταχτούμε,
με την καρδιά μας να Τον υπηρετούμε,
τη δικαιοσύνη Του υμνώντας συνεχώς.
Ⅱ
Θέλουμε ευλογία να λάβουμε, συναντάμε
την αποκάλυψη και την κρίση του λόγου του Θεού.
Το ξίφος Του τρυπά τις καρδιές μας βαθιά,
νιώθουμε τόσο πόνο, μαρτύριο.
Διεφθαρμένοι, ανάξιοι τον Θεό να δούμε,
γιατί η πίστη μας σ’ Αυτόν
είναι μόνο για να ’χουμε ευλογία Θεού
να εισέλθουμε στο ουράνιο βασίλειο.
Χρόνια πόθου έχουν χαθεί,
με τις καρδιές ραγισμένες, πονάμε.
Ο λόγος του Θεού κατακτά, έχουμε πειστεί.
Στο έδαφος πέφτουμε, ντροπιασμένοι.
Ⅲ
Μέσω της κρίσης του λόγου του Θεού,
βλέπουμε πως είμαστε διεφθαρμένοι,
με πρόθεση κι επιθυμία για ευλογία.
Μα η διαφθορά μας δεν έχει καθαρθεί.
Ακατάλληλοι για το ουράνιο βασίλειο,
με τη χάρη του Θεού Τον υπηρετούμε.
Πρόθυμοι είμαστε κι είναι η τύχη αγαθή,
του Θεού η υπέρτατη ευλογία κι αγάπη.
Θέλουμε να μοχθούμε για τον Θεό,
στα σχέδια Του να υποταχθούμε,
με την καρδιά μας να Τον υπηρετούμε,
τη δικαιοσύνη Του υμνώντας συνεχώς.
Σήμερα, υπηρετούμε, κι ας νιώθουμε ανάξιοι,
δίχως αγωνία για ευλογία, καταστροφή ή το τέλος.
Τον Σατανά νικά ο Θεός με όλο τον λόγο Του.
Έτσι ο Θεός μας σώζει απ’ το σκοτάδι.