424 Το να προστρέχεις και να στηρίζεσαι στον Θεό είναι η σπουδαιότερη σοφία
1 Ανεξάρτητα από το πόση αλήθεια κατανοεί κανείς, πόσα καθήκοντα έχει εκπληρώσει, πόσα έχει βιώσει κατά την εκπλήρωση αυτών των καθηκόντων, πόσο μεγάλο ή μικρό είναι το ανάστημα κάποιου ή σε τι είδος περιβάλλοντος βρίσκεται, ένα πράγμα τού είναι απαραίτητο: σε όλα όσα κάνει πρέπει να προστρέχει στον Θεό και να στηρίζεται στον Θεό. Αυτό είναι το σπουδαιότερο είδος σοφίας. Ακόμη και αν κάποιος έχει κατορθώσει να κατανοήσει πολλές αλήθειες, είναι αυτό αρκετό αν δεν στηρίζεται στον Θεό; Κάποιοι άνθρωποι, αφότου πίστεψαν στον Θεό για λίγο μεγαλύτερο διάστημα, έχουν κατορθώσει να κατανοήσουν ορισμένες αλήθειες και έχουν υποβληθεί σε ορισμένες δοκιμασίες. Μπορεί να έχουν μια κάποια πρακτική εμπειρία, αλλά δεν ξέρουν να στηρίζονται στον Θεό και δεν καταλαβαίνουν πώς να προστρέχουν στον Θεό και να στηρίζονται στον Θεό. Κατέχουν άραγε αυτοί οι άνθρωποι σοφία; Είναι οι πιο ανόητοι όλων και είναι αυτοί που σκέφτονται ότι είναι έξυπνοι· δεν έχουν φόβο Θεού και δεν αποφεύγουν το κακό.
2 Το να αντιλαμβάνεται κανείς τα κυριολεκτικά λόγια και να μιλάει για πολλά πνευματικά δόγματα δεν ισοδυναμεί με την κατανόηση της αλήθειας, πολύ λιγότερο δε, ισοδυναμεί με την πλήρη κατανόηση του θελήματος του Θεού σε κάθε περίπτωση. Επομένως, υπάρχει ένα πολύ σημαντικό μάθημα εδώ που πρέπει να μάθει κανείς: Οι άνθρωποι πρέπει να προστρέχουν στον Θεό στα πάντα, και αν προστρέχουν στον Θεό στα πάντα, οι άνθρωποι θα μπορούν να στηρίζονται στον Θεό. Μόνο αν στηρίζονται στον Θεό έχουν οι άνθρωποι ένα μονοπάτι να ακολουθήσουν. Υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα εδώ, το οποίο είναι ότι οι άνθρωποι κάνουν πολλά πράγματα στηριζόμενοι στην εμπειρία τους και στους κανόνες που κατανοούν, καθώς και στην κάποια ανθρώπινη φαντασία. Μετά βίας μπορούν να επιτύχουν ένα άριστο αποτέλεσμα, το οποίο έρχεται μέσα από την κατανόηση του θελήματος του Θεού όταν προστρέχουν στον Θεό και προσεύχονται σ’ Αυτόν, και κατόπιν όταν στηρίζονται στο έργο και την καθοδήγηση του Θεού. Λέω, λοιπόν: Η μεγαλύτερη σοφία είναι να προστρέχει κανείς στον Θεό και να στηρίζεται στον Θεό στα πάντα.
Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πίστη στον Θεό πρέπει να ξεκινά από τη διάκριση των κακών τάσεων του κόσμου