1 Όταν βάζω σε δοκιμασία την πίστη της ανθρωπότητας, ούτε ένα ανθρώπινο ον δεν είναι ικανό να καταθέσει μια πραγματική μαρτυρία, ούτε ένας δεν είναι ικανός να προσφέρει όλο του το είναι. Αντιθέτως, ο άνθρωπος εξακολουθεί να κρύβεται και να αρνείται να ανοιχτεί, σαν να επρόκειτο να του ξεσκίσω την καρδιά. Ακόμα και ο Ιώβ δεν στάθηκε ποτέ πραγματικά στο ύψος της δοκιμασίας που του ετέθη, ούτε ανέδιδε γλυκύτητα εν μέσω της δυστυχίας του. Όλοι οι άνθρωποι παράγουν μια αχνή απόχρωση πρασίνου μέσα στη θέρμη της άνοιξης. Δεν παραμένουν ποτέ πράσινοι μέσα στο καταχείμωνο. Με αποστεωμένο και απισχνασμένο ανάστημα, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις προθέσεις Μου.

2 Σε όλη την ανθρωπότητα, δεν υπάρχει ούτε ένας που να μπορεί να αποτελέσει υπόδειγμα για τους άλλους, επειδή οι άνθρωποι είναι κατά βάση ίδιοι μεταξύ τους και δεν διαφέρει ο ένας από τον άλλον, με ελάχιστα στοιχεία τα οποία τους διαχωρίζουν. Γι’ αυτόν τον λόγο, ακόμα και σήμερα, οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην μπορούν να γνωρίσουν πλήρως τα έργα Μου. Μόνο όταν το παίδεμά Μου κατέλθει επάνω σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, θα μπορέσουν οι άνθρωποι, εν αγνοία τους, να μάθουν για τα έργα Μου, και χωρίς να κάνω Εγώ τίποτα ή χωρίς να το επιβάλλω σε κανέναν, οι άνθρωποι θα καταφέρουν να Με γνωρίσουν και, έτσι, θα καταφέρουν να δουν τα έργα Μου. Αυτό είναι το σχέδιό Μου, είναι η πτυχή των έργων Μου που εκδηλώνεται και αυτό είναι που θα πρέπει να γνωρίζει ο άνθρωπος.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 26