Παρόλο που πολλοί πιστεύουν στον Θεό, λίγοι είναι αυτοί που κατανοούν τι σημαίνει η πίστη στον Θεό και τι πρέπει να κάνουν για να συμμορφωθούν με το θέλημα του Θεού. Αυτό συμβαίνει επειδή, παρόλο που οι άνθρωποι γνωρίζουν τη λέξη «Θεός», αλλά και φράσεις όπως «το έργο του Θεού», δεν γνωρίζουν τον Θεό, πολύ λιγότερο δε, γνωρίζουν το έργο Του. Δεν αποτελεί έκπληξη, συνεπώς, πως όλοι αυτοί που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι μπερδεμένοι στην πίστη τους γι’ Αυτόν. Οι άνθρωποι δεν παίρνουν την πίστη στον Θεό στα σοβαρά, και αυτό συμβαίνει εξ ολοκλήρου επειδή το να πιστεύεις στον Θεό τούς είναι κάτι υπερβολικά ξένο, υπερβολικά παράξενο. Έτσι, δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Θεού. Με άλλα λόγια, αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό και δεν γνωρίζουν το έργο Του, τότε, όχι μόνο δεν είναι χρήσιμοι στον Θεό, αλλά κι ακόμη περισσότερο, δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσουν το θέλημά Του. «Πίστη στον Θεό» σημαίνει να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός. Αυτή είναι η πιο απλή έννοια όσον αφορά το να πιστεύει κανείς στον Θεό. Ωστόσο, το να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός δεν είναι το ίδιο με το να πιστεύεις πραγματικά στον Θεό. Είναι περισσότερο κάποιο είδος απλής πίστης με ισχυρές θρησκευτικές αποχρώσεις. Πραγματική πίστη στον Θεό σημαίνει το εξής: Με βάση την πεποίθηση ότι ο Θεός είναι ο κυρίαρχος των πάντων, βιώνει κανείς τα λόγια Του και το έργο Του, καθαρίζει τη δική του διεφθαρμένη διάθεση, ικανοποιεί το θέλημα του Θεού και μπορεί να γνωρίσει τον Θεό. Μόνο μια τέτοια πορεία μπορεί να αποκληθεί «πίστη στον Θεό». Ωστόσο, συχνά οι άνθρωποι θεωρούν την πίστη στον Θεό ως ένα πολύ απλό και επιπόλαιο θέμα. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο, έχουν χάσει αυτό που σημαίνει πίστη στον Θεό, και παρόλο που μπορεί να συνεχίσουν να πιστεύουν μέχρι τέλους, δεν θα λάβουν ποτέ την έγκριση του Θεού, επειδή βαδίζουν στο λανθασμένο μονοπάτι. Υπάρχουν ακόμα σήμερα αυτοί που πιστεύουν στον Θεό σύμφωνα με λόγια και κούφια δόγματα. Δεν γνωρίζουν ότι τους λείπει η ουσία της πίστης στον Θεό κι ότι είναι αδύνατον να λάβουν την έγκριση του Θεού. Εξακολουθούν να προσεύχονται στον Θεό για ευλογίες, ώστε να είναι ασφαλείς και να λάβουν επαρκή χάρη. Ας σταματήσουμε, ας γαληνέψουμε την καρδιά μας και ας αναρωτηθούμε: Είναι πραγματικά δυνατόν η πίστη στον Θεό να είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο; Είναι δυνατόν η πίστη στον Θεό να μην σημαίνει τίποτα περισσότερο από το να λαμβάνει κανείς την άπλετη χάρη του Θεού; Είναι δυνατόν άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό χωρίς να Τον γνωρίζουν, ή πιστεύουν στον Θεό αλλά Του αντιτίθενται, να είναι σε θέση να εκπληρώσουν πραγματικά το θέλημά Του;

Ο Θεός κι ο άνθρωπος δεν μπορούν να συγκριθούν επί ίσοις όροις. Η ουσία Του και το έργο Του είναι πλήρως ασύλληπτα και ακατανόητα για τον άνθρωπο. Αν ο Θεός δεν πραγματοποιεί ο ίδιος το έργο Του και δεν εκφέρει ο ίδιος τον λόγο Του στον κόσμο του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να κατανοήσει το θέλημα του Θεού. Και έτσι, ακόμα κι αυτοί που έχουν αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή τους στον Θεό δεν θα ήταν σε θέση να λάβουν την έγκρισή Του. Αν ο Θεός δεν ξεκινήσει να εργάζεται, τότε, ανεξαρτήτως του πόσο καλά τα πηγαίνει ο άνθρωπος, όλα θα πάνε χαμένα, καθώς οι σκέψεις του Θεού θα είναι πάντοτε ανώτερες από τις σκέψεις του ανθρώπου, ενώ η σοφία του Θεού ξεπερνά την κατανόηση του ανθρώπου. Κι έτσι, λέω πως αυτοί που ισχυρίζονται πως «κατανοούν πλήρως» τον Θεό και το έργο Του είναι ανίκανοι· είναι όλοι τους υπερφίαλοι και αδαείς. Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να ορίζει το έργο του Θεού. Πέραν τούτου, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ορίζει το έργο του Θεού. Στα μάτια του Θεού, ο άνθρωπος είναι τόσο ασήμαντος όσο ένα μυρμήγκι· οπότε πώς μπορεί ο άνθρωπος να συλλάβει το έργο του Θεού; Σε όσους αρέσει να φλυαρούν σχετικά με το ότι «ο Θεός δεν λειτουργεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο» ή «ο Θεός είναι έτσι ή είναι αλλιώς» —δεν μιλούν υπεροπτικά; Θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος, ο οποίος είναι φτιαγμένος από σάρκα, έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Η ίδια η φύση της ανθρωπότητας είναι να αντιτίθεται στον Θεό. Το ανθρώπινο γένος δεν μπορεί να είναι ισότιμοι με τον Θεό, πόσο μάλλον να ελπίζει να συμβουλέψει το έργο του Θεού. Όσο για τον τρόπο με τον οποίον ο Θεός καθοδηγεί τον άνθρωπο, αυτό αποτελεί έργο του ίδιου του Θεού. Είναι σωστό ο άνθρωπος να πρέπει να υποτάσσεται, χωρίς να δηλώνει τη μία ή την άλλη άποψη, καθώς ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε άλλο παρά χώμα. Από τη στιγμή που πρόθεσή μας είναι να αναζητήσουμε τον Θεό, δεν θα πρέπει να τοποθετούμε τις δικές μας αντιλήψεις επάνω από το έργο του Θεού, προκειμένου να τις λάβει υπόψη Του, ακόμα λιγότερο δε θα πρέπει να επιστρατεύουμε τη διεφθαρμένη διάθεσή μας, για να αντιταχθούμε σκόπιμα και σθεναρά στο έργο του Θεού. Κάτι τέτοιο δεν θα μας καθιστούσε αντίχριστους; Πώς είναι δυνατόν τέτοιου είδους άνθρωποι να πιστεύουν στον Θεό; Από τη στιγμή που πιστεύουμε ότι υπάρχει Θεός, και εφόσον θέλουμε να Τον ικανοποιήσουμε και Τον δούμε, θα πρέπει να αναζητήσουμε την οδό της αλήθειας και να βρούμε έναν τρόπο να είμαστε συμβατοί με τον Θεό. Δεν θα πρέπει να αντιτασσόμαστε πεισματικά σ’ Αυτόν. Τι καλό θα μπορούσε να βγει από μια τέτοια συμπεριφορά;

Σήμερα, ο Θεός έχει κάνει νέο έργο. Μπορεί να μην είσαι σε θέση να δεχθείς αυτά τα λόγια, και μπορεί να σου φαίνονται παράξενα, αλλά θα σε συμβούλευα να μην φανερώσεις τη φυσικότητά σου, γιατί μόνο όσοι πεινούν και διψούν πραγματικά για δικαιοσύνη ενώπιον του Θεού μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια, και μόνο αυτοί που είναι πραγματικά ευσεβείς μπορούν να λάβουν τη διαφώτιση και την καθοδήγηση από Αυτόν. Επιτυγχάνονται αποτελέσματα αναζητώντας την αλήθεια με απόλυτη ηρεμία, όχι με διαμάχες και φιλονικίες. Όταν λέω ότι «σήμερα, ο Θεός έχει κάνει νέο έργο», αναφέρομαι στο ζήτημα της επιστροφής του Θεού στη σάρκα. Ίσως αυτά τα λόγια να μην σε απασχολούν· ίσως να τα απεχθάνεσαι· ή ίσως ακόμα και να τα βρίσκεις εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Εν πάση περιπτώσει, ελπίζω πως όλοι όσοι ποθούν πραγματικά να εμφανιστεί ο Θεός μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό το γεγονός και να το εξετάσουν προσεκτικά, αντί να βγάζουν γρήγορα συμπεράσματα σχετικά με αυτό· αυτό θα πρέπει να κάνει ένας σοφός άνθρωπος.

Δεν είναι δύσκολο να εξετάσει κανείς ένα τέτοιο πράγμα, αλλά θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε αυτήν τη μία αλήθεια: Αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την ουσία του Θεού, κι αυτός που είναι ο Θεός ενσαρκωμένος θα κατέχει την έκφραση του Θεού. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα κάνει το έργο που σκοπεύει να επιτελέσει. Εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, θα εκφράζει αυτό που είναι και θα έχει την ικανότητα να μεταδώσει την αλήθεια στον άνθρωπο, να του παράσχει τη ζωή και να του υποδείξει την οδό. Η σάρκα που δεν έχει την ουσία του Θεού ασφαλώς δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός· δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Αν ο άνθρωπος σκοπεύει να διερευνήσει το αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, πρέπει να το επιβεβαιώσει αυτό από τη διάθεση που Αυτός εκφράζει και τον λόγο που Αυτός εκφέρει. Δηλαδή, για να επιβεβαιώσει κανείς το κατά πόσο είναι ή όχι η ενσάρκωση του Θεού και κατά πόσο είναι ή όχι η αληθινή οδός, πρέπει να κάνει μια διάκριση με βάση την ουσία Του. Και συνεπώς, προκειμένου να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για την ενσάρκωση του Θεού, το κλειδί βρίσκεται στην ουσία Του (στο έργο Του, στις ομιλίες Του, στη διάθεσή Του και σε πολλές άλλες πτυχές), και όχι στην εξωτερική εμφάνιση. Αν ο άνθρωπος εξετάζει εξονυχιστικά μόνο την εξωτερική εμφάνισή Του και ως εκ τούτου παραβλέπει την ουσία Του, αυτό καταδεικνύει ότι ο άνθρωπος είναι αστοιχείωτος και αδαής. Η εξωτερική εμφάνιση δεν μπορεί να προσδιορίσει την ουσία· επιπλέον, το έργο του Θεού δεν μπορεί να συμβαδίζει ποτέ με τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Μήπως η εξωτερική εμφάνιση του Ιησού δεν ερχόταν σε αντίθεση με τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Δεν αληθεύει ότι η έκφραση και η ενδυμασία Του δεν παρείχαν κανένα απολύτως στοιχείο σχετικά με την πραγματική ταυτότητά Του; Οι πρώτοι Φαρισαίοι δεν αντιτάχθηκαν στον Ιησού ακριβώς για το γεγονός ότι κοιτούσαν απλώς την εξωτερική εμφάνισή Του, χωρίς να ακούνε προσεκτικά τα λόγια από το στόμα Του; Ελπίζω ότι κάθε αδελφός και αδελφή που αναζητά την εμφάνιση του Θεού δεν θα επαναλάβει την ίδια ιστορική τραγωδία. Εσείς δεν πρέπει να γίνετε σύγχρονοι Φαρισαίοι και να ξανασταυρώσετε τον Θεό. Εσείς θα πρέπει να σκεφτείτε προσεκτικά πώς θα υποδεχθείτε την επιστροφή του Θεού, και θα πρέπει να σας είναι ξεκάθαρο με ποιον τρόπο θα γίνετε αυτοί που υποτάσσονται στην αλήθεια. Αυτή είναι η ευθύνη όλων όσοι περιμένουν την επιστροφή του Ιησού καβάλα σ’ ένα σύννεφο. Θα πρέπει να τρίβουμε τα πνευματικά μάτια μας για να τα καθαρίσουμε, και να μην κολλάμε σε λόγια που αποτελούν υπερβολές της φαντασίας. Θα πρέπει να σκεφτόμαστε το ρεαλιστικό έργο του Θεού και να κοιτάμε την πρακτική πτυχή του Θεού. Μην παρασύρεστε και μη χάνεστε σε ονειροπολήσεις, λαχταρώντας πάντοτε την ημέρα που ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα κατέλθει άξαφνα ανάμεσά σας πάνω σε νεφέλη και θα πάρει εσάς που δεν Τον γνωρίσατε ούτε Τον είδατε ποτέ και που δεν ξέρετε πώς να ακολουθήσετε το θέλημά Του. Είναι καλύτερα να σκέφτεστε πιο πρακτικά ζητήματα!

Μπορεί ν’ άνοιξες αυτό το βιβλίο για ερευνητικούς σκοπούς ή με την πρόθεση της αποδοχής. Όποια κι αν είναι η στάση σου, ελπίζω ότι θα το διαβάσεις μέχρι τέλους και δεν θα το αφήσεις εύκολα στην άκρη. Ίσως, αφότου διαβάσεις αυτά τα λόγια, η στάση σου ν’ αλλάξει. Όμως, αυτό εξαρτάται από το κίνητρό σου και το επίπεδο της κατανόησής σου. Υπάρχει, ωστόσο, κάτι που θα πρέπει να γνωρίζεις: Ο λόγος του Θεού δεν μπορεί να παρουσιάζεται ως ο λόγος του ανθρώπου, ακόμα λιγότερο δε, μπορεί κανείς να κάνει τον λόγο του ανθρώπου να είναι ο λόγος του Θεού. Ένας άνθρωπος που χρησιμοποιείται από τον Θεό δεν είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, και ο ενσαρκωμένος Θεός δεν είναι ένας άνθρωπος που χρησιμοποιείται από τον Θεό. Υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά σ’ αυτό. Ίσως, αφότου διαβάσεις αυτά τα λόγια, να μην τα αναγνωρίζεις ως λόγια του Θεού, αλλά μόνο ως τη διαφώτιση που έχει κερδίσει ο άνθρωπος. Σε αυτήν την περίπτωση, έχεις τυφλωθεί από την άγνοια. Πώς είναι δυνατόν τα λόγια του Θεού να είναι το ίδιο πράγμα με τη διαφώτιση που έχει κερδίσει ο άνθρωπος; Τα λόγια του ενσαρκωμένου Θεού εγκαινιάζουν μια νέα εποχή, καθοδηγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα, αποκαλύπτουν μυστήρια και δείχνουν στον άνθρωπο την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει μέσα στη νέα εποχή. Η διαφώτιση που αποκτά ο άνθρωπος δεν είναι παρά απλές οδηγίες για άσκηση ή γνώση. Δεν μπορεί να καθοδηγήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα προς μια νέα εποχή ούτε να αποκαλύψει τα μυστήρια του ίδιου του Θεού. Σε τελική ανάλυση, ο Θεός είναι Θεός, ενώ ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Ο Θεός έχει την ουσία του Θεού, ενώ ο άνθρωπος έχει την ουσία του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος θεωρεί τα λόγια που εκφέρει ο Θεός ως μια απλή διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα και εκλαμβάνει τα λόγια των αποστόλων και των προφητών ως λόγια που είπε ο ίδιος ο Θεός, αυτό θα ήταν ανθρώπινο λάθος. Όπως και να ’χει, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μπερδεύεις το σωστό και το λάθος ή να αντιλαμβάνεσαι το υψηλό σαν χαμηλό ή να περνάς το βαθύ για ρηχό. Όπως και να ’χει, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να διαψεύδεις σκόπιμα κάτι που ξέρεις ότι είναι αλήθεια. Όλοι όσοι πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός θα πρέπει να διερευνούν τα προβλήματα από τη σωστή οπτική γωνία και να αποδέχονται το νέο έργο του Θεού και τα νέα Του λόγια από τη σκοπιά του δημιουργημένου όντος Του· διαφορετικά, θα αποκλειστούν από τον Θεό.

Μετά το έργο του Ιεχωβά, ο Ιησούς ενσαρκώθηκε για να επιτελέσει το έργο Του ανάμεσα στους ανθρώπους. Το έργο Του δεν πραγματοποιήθηκε μεμονωμένα, αλλά βασίστηκε στο έργο του Ιεχωβά. Ήταν το έργο για μια νέα εποχή, το οποίο ο Θεός έκανε αφότου είχε ολοκληρώσει την Εποχή του Νόμου. Παρομοίως, αφότου έλαβε τέλος το έργο του Ιησού, ο Θεός συνέχισε με το έργο Του για την επόμενη εποχή, επειδή η συνολική διαχείριση του Θεού εξελίσσεται συνεχώς. Όταν περάσει η παλιά εποχή, θα αντικατασταθεί από μια νέα εποχή και, μόλις ολοκληρωθεί το παλιό έργο, θα υπάρξει ένα νέο έργο που θα συνεχίσει τη διαχείριση του Θεού. Αυτή η ενσάρκωση είναι η δεύτερη ενσάρκωση του Θεού, η οποία ακολουθεί το έργο του Ιησού. Φυσικά, αυτή η ενσάρκωση δεν προκύπτει αυτόνομα· είναι το τρίτο στάδιο του έργου μετά από την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάριτος. Κάθε φορά που ο Θεός ξεκινά ένα νέο στάδιο στο έργο Του, πρέπει πάντοτε να υπάρχει ένα νέο ξεκίνημα και πρέπει πάντοτε να φέρει μια νέα εποχή. Το ίδιο συμβαίνει με τις αντίστοιχες αλλαγές στη διάθεση του Θεού, στον τρόπο με τον οποίο εργάζεται, στην τοποθεσία του έργου Του και στο όνομά Του. Δεν προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι είναι δύσκολο για τον άνθρωπο να αποδεχτεί το έργο του Θεού στη νέα εποχή. Όμως, ανεξαρτήτως του πώς εναντιώνεται ο άνθρωπος, ο Θεός κάνει πάντοτε το έργο Του και οδηγεί πάντοτε ολόκληρη την ανθρωπότητα προς τα εμπρός. Όταν ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο του ανθρώπου, ανήγγειλε την Εποχή της Χάριτος και έληξε την Εποχή του Νόμου. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώθηκε και πάλι, και με αυτήν την ενσάρκωσή Του έληξε την Εποχή της Χάριτος και ανήγγειλε την Εποχή της Βασιλείας. Όλοι όσοι μπορούν να αποδεχτούν τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού θα οδηγηθούν στην Εποχή της Βασιλείας και επιπλέον θα μπορέσουν να αποδεχθούν προσωπικά την καθοδήγηση του Θεού. Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή.

Αν οι άνθρωποι παραμείνουν κολλημένοι στην Εποχή της Χάριτος, δεν θα απαλλαγούν ποτέ από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, ούτε θα γνωρίσουν την εγγενή διάθεση του Θεού. Αν οι άνθρωποι ζούνε συνεχώς εν μέσω αφθονίας χάρης, αλλά δεν έχουν την οδό της ζωής που θα τους δώσει τη δυνατότητα να γνωρίσουν τον Θεό ή να Τον ικανοποιήσουν, τότε δεν θα Τον κερδίσουν ποτέ πραγματικά στην πίστη τους σ’ Αυτόν. Αυτού του είδους η πίστη είναι πράγματι αξιοθρήνητη. Όταν τελειώσεις την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, όταν βιώσεις κάθε στάδιο από το έργο του ενσαρκωμένου Θεού στην Εποχή της Βασιλείας, θα νιώσεις ότι οι επιθυμίες που είχες για πολλά χρόνια έχουν επιτέλους πραγματωθεί. Θα νιώσεις ότι μόνο τώρα μπόρεσες να δεις πραγματικά τον Θεό κατά πρόσωπο. Μόνο τώρα αντίκρισες την όψη Του, άκουσες τις προσωπικές Του ομιλίες, εκτίμησες τη σοφία που εμπεριέχεται στο έργο Του κι ένιωσες πραγματικά πόσο πρακτικός και παντοδύναμος είναι. Θα νιώσεις ότι κέρδισες τόσα πράγματα, τα οποία άνθρωποι σε περασμένες εποχές δεν είχαν δει ούτε αποκτήσει ποτέ τους. Αυτήν τη χρονική στιγμή θα ξέρεις με σαφήνεια τι σημαίνει να πιστεύεις στον Θεό και τι σημαίνει να συμμορφώνεσαι με το θέλημα του Θεού. Φυσικά, αν είσαι προσκολλημένος στις απόψεις του παρελθόντος και απορρίπτεις ή αρνείσαι το γεγονός της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού, τότε θα παραμείνεις με άδεια τα χέρια, μην αποκτώντας τίποτα και, τελικά, θα ανακηρυχτείς ένοχος που εναντιώθηκες στον Θεό. Όσοι είναι ικανοί να υποταχθούν στην αλήθεια και στο έργο του Θεού θα αξιωθούν υπό τη σκέπη του ονόματος της δεύτερης ενσάρκωσης του Θεού, του Παντοδύναμου. Θα έχουν τη δυνατότητα να αποδεχτούν την προσωπική καθοδήγηση του Θεού, κερδίζοντας περισσότερες και υψηλότερες αλήθειες, καθώς επίσης και πραγματική ζωή. Θα δουν το όραμα που δεν έχουν δει ποτέ στο παρελθόν οι άνθρωποι: «Και εστράφην να ίδω την φωνήν, ήτις ελάλησε μετ’ εμού· και στραφείς είδον επτά λυχνίας χρυσάς, και εν μέσω των επτά λυχνιών είδον ένα όμοιον με υιόν ανθρώπου, ενδεδυμένον ποδήρη χιτώνα και περιεζωσμένον πλησίον των μαστών ζώνην χρυσήν. Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών, και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού» (Αποκάλυψη 1:12-16). Αυτό το όραμα είναι η έκφραση ολόκληρης της διάθεσης του Θεού, και η έκφραση ολόκληρης της διάθεσής Του είναι, επίσης, η έκφραση του έργου του Θεού κατά την τωρινή Του ενσάρκωση. Μέσα στους χείμαρρους των παιδεμάτων και των κρίσεων, ο Υιός του ανθρώπου εκφράζει την εγγενή του διάθεση μέσω ομιλιών, δίνοντας τη δυνατότητα σε όλους όσοι αποδέχονται την παίδευση και την κρίση Του να δουν το πραγματικό πρόσωπο του Υιού του ανθρώπου, το οποίο αποτελεί πιστή απεικόνιση του προσώπου του Υιού του ανθρώπου που είδε ο Ιωάννης. (Φυσικά, όλα αυτά θα είναι αόρατα σε εκείνους που δεν αποδέχονται το έργο του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας.) Το πραγματικό πρόσωπο του Θεού δεν είναι δυνατόν να διατυπωθεί πλήρως χρησιμοποιώντας ανθρώπινη γλώσσα, οπότε ο Θεός χρησιμοποιεί μέσα με τα οποία εκφράζει την εγγενή διάθεσή Του για να δείξει το πραγματικό πρόσωπό Του στον άνθρωπο. Αυτό σημαίνει ότι, όλοι όσοι έχουν εκτιμήσει την εγγενή διάθεση του Υιού του ανθρώπου, έχουν δει το πραγματικό πρόσωπο του Υιού του ανθρώπου, καθώς ο Θεός είναι τόσο μεγάλος που είναι αδύνατον να διατυπωθεί πλήρως χρησιμοποιώντας ανθρώπινη γλώσσα. Όταν ο άνθρωπος θα έχει βιώσει όλα τα στάδια του έργου του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας, τότε θα γνωρίζει το πραγματικό νόημα των λόγων του Ιωάννη, όταν μιλούσε για τον Υιό του ανθρώπου ανάμεσα στις λυχνίες: «Η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί και ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλόξ πυρός, και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι, και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών, και είχεν εν τη δεξιά αυτού χειρί επτά αστέρας, και εκ του στόματος αυτού του εξήρχετο ρομφαία δίστομος οξεία, και η όψις αυτού έλαμπεν ως ο ήλιος λάμπει εν τη δυνάμει αυτού». Εκείνη τη χρονική στιγμή, θα γνωρίζεις πέραν πάσας αμφιβολίας ότι αυτή η συνηθισμένη σάρκα που έχει πει τόσο πολλά είναι αναμφίβολα η δεύτερη ενσάρκωση του Θεού. Επιπλέον, θα συνειδητοποιήσεις πραγματικά πόσο ευλογημένος είσαι, και θα νιώσεις ότι είσαι εξαιρετικά τυχερός. Δεν είσαι πρόθυμος να δεχθείς αυτήν την ευλογία;