Ⅰ

Στη ζωή του ο Πέτρος για ό,τι δεν ικανοποιούσε τον Θεό

άβολα αισθανόταν.

Ένιωθε τύψεις αν δεν ήταν αρεστό

κι έψαχνε έναν τρόπο να ικανοποιήσει Αυτόν.

Ακόμα και στα πιο μικρά, είχε απαίτηση

την επιθυμία του Θεού ν’ ακολουθεί,

με την παλιά διάθεση καμιά επιείκεια,

ζητούσε να βρει τη βαθύτερη αλήθεια.

Είτε είναι παίδευση, κρίση, δοκιμασία,

υπακοή να έχεις μέχρι θανάτου μπορείς.

Κι αυτό πρέπει να γίνει από ένα πλάσμα του Θεού.

Αυτή 'ναι η αγνότητα της αγάπης προς τον Θεό.

Αυτή 'ναι η αγνότητα της αγάπης προς τον Θεό.

Ⅱ

Ο Πέτρος αγαπούσε τον Θεό όσο Αυτός ζητούσε.

Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να έχουν μαρτυρία.

Στην πίστη του, τον Θεό να ικανοποιήσει ζητούσε,

υπακούοντάς Τον πιστά,

δεχόμενος την παίδευση, τον εξευγενισμό,

την κρίση, τη στέρηση, τη δοκιμασία.

Δεν κλονίζουν την αγάπη του αυτά.

Αυτή είν' η απόλυτη αγάπη.

Έτσι κάνει το καθήκον του κάθε πλάσμα του Θεού.

Είτε είναι παίδευση, κρίση, δοκιμασία,

υπακοή να έχεις μέχρι θανάτου μπορείς.

Κι αυτό πρέπει να γίνει από ένα πλάσμα του Θεού.

Αυτή 'ναι η αγνότητα της αγάπης προς τον Θεό.

Αυτή 'ναι η αγνότητα της αγάπης προς τον Θεό.

Αυτή 'ναι η αγνότητα της αγάπης προς τον Θεό.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος