Ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να Τον αντιμετωπίζουν ως Θεό επειδή η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, και οι άνθρωποι δεν Τον αντιμετωπίζουν ως Θεό, αλλά αντιθέτως ως άτομο. Γιατί είναι πρόβλημα που οι άνθρωποι έχουν συνεχώς απαιτήσεις από τον Θεό; Και γιατί είναι πρόβλημα το ότι έχουν συνεχώς αντιλήψεις για τον Θεό; Τι περικλείει η φύση του ανθρώπου; Έχω ανακαλύψει ότι, ανεξάρτητα από το τι τους συμβαίνει ή με τι έρχονται αντιμέτωποι, οι άνθρωποι πάντα προστατεύουν τα δικά τους συμφέροντα και ανησυχούν για τη δική τους σάρκα, και πάντα αναζητούν λόγους ή δικαιολογίες που τους εξυπηρετούν. Δεν αναζητούν ούτε αποδέχονται την παραμικρή αλήθεια, και όλα όσα κάνουν τα κάνουν για να υπερασπιστούν τη δική τους σάρκα και να συνωμοτήσουν για χάρη των δικών τους προοπτικών. Όλοι ζητούν χάρη από τον Θεό, θέλοντας να κερδίσουν όσα πλεονεκτήματα μπορούν. Γιατί οι άνθρωποι έχουν τόσο πολλές απαιτήσεις από τον Θεό; Αυτό αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι είναι άπληστοι από τη φύση τους και ότι ενώπιον του Θεού δεν κατέχουν καμία απολύτως σύνεση. Ό,τι κι αν κάνουν οι άνθρωποι —είτε προσεύχονται είτε συναναστρέφονται ή κηρύττουν— οι επιδιώξεις, οι σκέψεις και οι φιλοδοξίες τους, όλα αυτά είναι απαιτήσεις από τον Θεό και προσπάθειες να ζητήσουν πράγματα από Αυτόν, όλα αυτά τα κάνουν οι άνθρωποι με την ελπίδα να κερδίσουν κάτι από τον Θεό. Κάποιοι λένε ότι «έτσι είναι η ανθρώπινη φύση», το οποίο είναι σωστό! Επιπλέον, οι άνθρωποι που έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό και πάρα πολλές εξωφρενικές επιθυμίες αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι πραγματικά στερούνται συνείδησης και σύνεσης. Όλοι τους απαιτούν και ζητούν πράγματα για το δικό τους καλό ή προσπαθούν να επιχειρηματολογήσουν και να βρουν δικαιολογίες για χάρη τους —όλα αυτά τα κάνουν για τον εαυτό τους. Σε πολλά πράγματα είναι προφανές ότι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι στερείται εντελώς σύνεσης, γεγονός που αποδεικνύει πλήρως ότι η σατανική λογική του «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» έχει ήδη γίνει δεύτερη φύση του ανθρώπου. Ποιο πρόβλημα καταδεικνύεται όταν οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό; Καταδεικνύει ότι οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά μέχρι ενός σημείου και ότι στην πίστη τους στον Θεό, δεν Τον αντιμετωπίζουν διόλου ως Θεό. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν δεν αντιμετωπίζαμε τον Θεό ως Θεό, τότε γιατί εξακολουθούμε να πιστεύουμε σε Αυτόν; Αν δεν Τον αντιμετωπίζαμε ως Θεό, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να Τον ακολουθούμε μέχρι τώρα; Θα μπορούσαμε να υπομείνουμε όλα αυτά τα βάσανα;» Επιφανειακά, πιστεύεις στον Θεό και είσαι σε θέση να Τον ακολουθήσεις, όμως στη στάση σου απέναντί Του και στις απόψεις σου σε πολλά πράγματα, δεν αντιμετωπίζεις καθόλου τον Θεό ως τον Δημιουργό. Εάν αντιμετωπίζεις τον Θεό ως Θεό, εάν αντιμετωπίζεις τον Θεό ως τον Δημιουργό, τότε θα πρέπει να πάρεις τη θέση σου ως δημιουργημένο ον, και θα σου ήταν αδύνατο να έχεις οποιεσδήποτε άλλες απαιτήσεις από τον Θεό ή οποιεσδήποτε εξωφρενικές επιθυμίες. Αντ’ αυτού, μέσα στην καρδιά σου, θα ήσουν ικανός να υποταχθείς πραγματικά και θα ήσουν απόλυτα ικανός να πιστεύεις στον Θεό σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του και να υπακούς σε όλο το έργο Του.

Όταν άρχισαν να κατατίθενται οι μαρτυρίες της ενσάρκωσης, όλοι οι άνθρωποι παραπονέθηκαν: «Θεέ μου, δεν μας διαφώτισες προτού ενσαρκωθείς, ώστε να μπορέσουμε να προετοιμαστούμε πνευματικά. Αν είχαμε προετοιμαστεί πνευματικά, τότε θα ήμασταν σε θέση να Σε αποδεχτούμε αντί να επαναστατήσουμε και να αντισταθούμε. Δεν είσαι παντοδύναμος; Επαναστατούμε εναντίον Σου και Σου αντιστεκόμαστε επειδή έχουμε διαφθαρεί από τον Σατανά και δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να μας εμποδίσεις να αντιστεκόμαστε και να μας επιτρέψεις να έχουμε ομαλή μετάβαση;» Αυτό δεν σκέφτονταν οι άνθρωποι; Πολλοί άνθρωποι θέτουν επίσης όρους, λέγοντας: «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για την παρακοή και την αντίστασή μας. Η ενσάρκωση του Θεού είναι υπερβολικά ασύμβατη με τις αντιλήψεις μας. Εάν η ενσάρκωση του Θεού ήταν λίγο ψηλότερη ή είχε εξαιρετική όψη ή ήταν πολυμαθής και μιλούσε με ευφράδεια ή μπορούσε να εμφανιστεί κατά βούληση και να εκτελέσει σημεία και τέρατα, ή εάν ο Θεός εμφανιζόταν και εργαζόταν ενσαρκωμένος σύμφωνα με περισσότερες από τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων, τότε δεν θα αντιστεκόμασταν στον Θεό». Πολλοί άνθρωποι είχαν αυτές τις απαιτήσεις εκείνη την εποχή, αλλά ο Θεός δεν ενήργησε σύμφωνα με τις φαντασιοκοπίες ή τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Αντίθετα, αντεπιτέθηκε και ενήργησε εντελώς αντίθετα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Τι απέδειξε αυτό; Απέδειξε ότι οι ανθρώπινες αντιλήψεις και απαιτήσεις είναι παράλογες και προβληματικές. Κάποιοι άνθρωποι έγιναν εκκλησιαστικοί ηγέτες, αλλά δεν επιτέλεσαν πραγματικό έργο και ασχολήθηκαν μόνο με ορισμένες εξωτερικές υποθέσεις. Όταν αντιμετώπισα και κλάδεψα αυτούς τους ανθρώπους, λέγοντας μόνο λίγα επικριτικά λόγια, στενοχωρήθηκαν μέσα τους, έκλαψαν πικρά και έγιναν αρνητικοί. Είπαν από μέσα τους: «Δεν είναι ο Θεός ελεήμων και στοργικός; Υποφέρω τόσο πολύ, γιατί δεν λέει λίγα ωραία λόγια για να με παρηγορήσει; Γιατί δεν μου παρέχει την παραμικρή ευλογία;» Οι άνθρωποι είχαν απαιτήσεις από τον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο και ήταν γεμάτοι από τις δικές τους δικαιολογίες. Κάποιοι άνθρωποι ένιωθαν ότι είχαν πλεονέκτημα επειδή είχαν διαδώσει το ευαγγέλιο με επιτυχία σε πολλούς άλλους ανθρώπους, οπότε αφού έκαναν κάτι λάθος και αντιμετωπίστηκαν, υποστήριξαν: «Διέδωσα το ευαγγέλιο με επιτυχία σε τόσο πολλούς ανθρώπους χωρίς καμία ανταμοιβή, και τώρα έχω κλαδευτεί και αντιμετωπιστεί με αυτόν τον τρόπο. Έχω υποφέρει τόσο πολύ, και στο τέλος, αντιμετωπίστηκα κιόλας. Γιατί ο Θεός δεν νοιάζεται για τα συναισθήματά μου;» Έχουν οι άνθρωποι που σκέφτονται έτσι την αλήθεια στην καρδιά τους; Είναι λογικές αυτές οι απαιτήσεις; Αν παρηγορούσα κάποιον αφού τον αντιμετώπιζα, θα σκεφτόταν: «Ο Θεός είναι πολύ καλός, ποτέ δεν πίστευα ότι θα με παρηγορούσε». Αλλά αν στη συνέχεια αντιμετώπιζα κάποιον άλλον, και αυτό το άτομο ήταν ιδιαίτερα αναστατωμένο, και δεν τον παρηγορούσα, αυτό το άτομο θα σκεφτόταν: «Γιατί ο Θεός παρηγορεί τους άλλους αφού τους αντιμετώπισε, αλλά δεν παρηγορεί εμένα; Ο Θεός δεν είναι δίκαιος μαζί μου», και θα υπήρχαν αντιλήψεις στην καρδιά του. Οι άνθρωποι τρέφουν πολλές παράλογες απαιτήσεις, φαντασιοκοπίες και επιθυμίες μέσα τους, οι οποίες, σε δεδομένο χρόνο και δεδομένο περιβάλλον, θα ξεσπάσουν. Διότι καμία από τις σκέψεις, τις ιδέες ή τις απαιτήσεις που αποκαλύπτει ο άνθρωπος δεν είναι συμβατή με τον Θεό, και η φύση του ανθρώπου είναι γεμάτη σατανικά πράγματα: Ό,τι κάνει το κάνει για τον εαυτό του, είναι εγωιστής και άπληστος, έχει πάρα πολλές εξωφρενικές επιθυμίες και είναι υπερβολικά ακάθαρτος και βαθιά διεφθαρμένος.

Οι άνθρωποι έχουν διαρκώς απαιτήσεις από τον Θεό, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις. Ποιο είναι το πρόβλημα σε αυτήν την περίπτωση; Κάποιοι προσεύχονται στον Θεό όταν χαίρουν παρηγοριάς, λέγοντας: «Θεέ μου, προστάτεψέ με, άφησέ με να ζω σε αυτήν την κατάσταση για πάντα». Οι άνθρωποι έχουν επίσης απαιτήσεις όταν είναι δυστυχισμένοι ή κακόκεφοι: «Θεέ μου, γιατί δεν μου δείχνεις καλοσύνη; Γιατί δεν με διαφωτίζεις; Γιατί οι άλλοι περνούν τόσο καλά, κι εγώ περνώ τόσο άσχημα;» Όταν έρχονται αντιμέτωποι με αντιξοότητες, οι άνθρωποι απαιτούν σθεναρά από τον Θεό να αλλάξει το περιβάλλον τους· όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, οι άνθρωποι έχουν ακόμη πιο υπερβολικές απαιτήσεις. Όταν οι άνθρωποι αποκτούν κάτι, λαχταρούν περισσότερα, και όταν δεν το αποκτούν, θέλουν απεγνωσμένα να το αποκτήσουν. Τι θέλουν να αποκτήσουν οι άνθρωποι; Θέλουν να αποκτήσουν τα πράγματα που τους αρέσουν και αυτό που έχουν ανάγκη τα σαρκικά τους συμφέροντα. Επομένως, καμία από τις απαιτήσεις του ανθρώπου δεν είναι δικαιολογημένη ούτε του αξίζει. Όταν χάρισα κάποια ρούχα ή πράγματα σε μερικές φτωχές οικογένειες, κάποιοι δυσαρεστήθηκαν όταν το είδαν αυτό. Σκέφτηκαν: «Γιατί ο Θεός φροντίζει πάντα αυτούς κι όχι εμένα; Ο Θεός δεν είναι δίκαιος!» Άλλοι δεν το πήραν κατάκαρδα εκείνη τη στιγμή και σκέφτηκαν: «Ήδη με τη χάρη του Θεού είμαι σε θέση να περπατήσω στο μονοπάτι της πίστης σε Αυτόν και να το ακολουθώ μέχρι στιγμής. Δεν θα πρέπει να επιδιώκω αυτά τα υλικά πράγματα». Αλλά αφού το συλλογίστηκαν μετά, στενοχωρήθηκαν. Όταν ένιωσαν ότι δεν ήταν σε θέση να υπερνικήσουν αυτό το συναίσθημα, προσευχήθηκαν ξανά και ξανά, και σταμάτησαν προσωρινά να τα σκέφτονται, αλλά αυτά τα πράγματα εξακολουθούσαν να υπάρχουν στην καρδιά τους —όσο κι αν τα ζύγιζαν, εξακολουθούσαν να είναι κακόκεφοι και σκέφτονταν μέσα τους: «Πού είναι η δικαιοσύνη του Θεού; Γιατί δεν μπορώ να τη δω; Ο Θεός δεν χειρίζεται καμία από αυτές τις εξωτερικές υποθέσεις δίκαια ή λογικά, οπότε πού εκδηλώνεται η δικαιοσύνη Του;» Στη συνέχεια, άλλαξαν γνώμη και σκέφτηκαν: «Η δικαιοσύνη δεν είναι ίδια με την αμεροληψία ή τη λογική και δεν πρέπει να συγχέονται», αλλά εξακολουθούσαν να είναι αναστατωμένοι και δεν μπορούσαν να ξεχάσουν το θέμα. Οι άνθρωποι νοιάζονται πολύ για λίγο υλικό συμφέρον, θα ήταν υπέροχο αν μπορούσαν να νοιάζονται εξίσου και για την αλήθεια. Ανεξάρτητα από αυτό, το να έχει κανείς συνεχώς απαιτήσεις από τον Θεό μέσα του είναι μέρος της φύσης του, και οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια, αγαπούν όλοι τα υλικά οφέλη. Εν ολίγοις, όλες οι απαιτήσεις και οι σκευωρίες των ανθρώπων —που απαιτούν το τάδε και το δείνα από τον Θεό, που συνωμοτούν όπου κι αν βρεθούν— είναι ασυμβίβαστες με την αλήθεια και αντίθετες με τις απαιτήσεις και το θέλημα του Θεού. Ο Θεός δεν αγαπά κανέναν τους, τους αποστρέφεται και τους σιχαίνεται όλους. Οι απαιτήσεις των ανθρώπων από τον Θεό, όλα όσα επιδιώκουν και τα μονοπάτια που βαδίζουν, όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται: «Εργάζομαι για την εκκλησία τόσα χρόνια —αν αρρωστήσω, ο Θεός θα πρέπει να με θεραπεύσει και να με ευλογήσει». Ιδιαίτερα, όσοι πιστεύουν στον Θεό για μεγάλο χρονικό διάστημα απαιτούν ακόμη περισσότερα από Αυτόν· όσοι πιστεύουν για μικρό μόνο χρονικό διάστημα αισθάνονται ανάξιοι, αλλά μετά από λίγο, θα αρχίσουν να αισθάνονται ότι δικαιούνται κάτι. Έτσι ακριβώς είναι οι άνθρωποι· αυτή είναι η φύση του ανθρώπου, και κανείς δεν αποτελεί εξαίρεση. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ποτέ δεν είχα υπερβολικές απαιτήσεις από τον Θεό επειδή είμαι δημιουργημένο ον, και δεν είμαι άξιος να Του ζητήσω τίποτα». Μη βιάζεσαι να το πεις αυτό, ο χρόνος θα τα αποκαλύψει όλα. Η φύση και οι προθέσεις των ανθρώπων θα εκτεθούν τελικά και θα ξεσπάσουν μια μέρα. Οι άνθρωποι δεν έχουν απαιτήσεις από τον Θεό επειδή δεν πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο ή ότι είναι η κατάλληλη στιγμή ή επειδή έχουν ήδη θέσει τόσο πολλές απαιτήσεις στον Θεό, απλώς δεν συνειδητοποιούν ότι κι αυτό απαίτηση είναι. Εν ολίγοις, οι άνθρωποι έχουν αυτού του είδους τη φύση, οπότε είναι αδύνατο να μην την αποκαλύψουν. Με τις κατάλληλες συνθήκες ή ευκαιρία, θα αποκαλυφθεί από μόνη της. Γιατί συναναστρέφομαι πάνω σε αυτό σήμερα; Για να κάνω τους ανθρώπους να καταλάβουν τι υπάρχει στη δική τους φύση. Μη νομίζεις ότι το να πιστεύεις στον Θεό μερικά χρόνια ή να εργάζεσαι μερικές ημέρες για την εκκλησία σημαίνει ότι έχεις δαπανήσει, αφιερώσει ή υποφέρει πολλά γι’ Αυτόν και αξίζεις να αποκτήσεις μερικά πράγματα, όπως την απόλαυση υλικών πραγμάτων, τη σωματική θρέψη ή τον μεγαλύτερο σεβασμό και την εκτίμηση των άλλων ή ότι αξίζεις να σου μιλάει ευγενικά ο Θεός ή να νοιάζεται για σένα περισσότερο και να σε ρωτάει συχνά αν τρως και ντύνεσαι καλά, πώς είναι η σωματική υγεία σου και ούτω καθεξής. Αυτά τα πράγματα προκύπτουν ασυνείδητα στους ανθρώπους όταν έχουν δαπανήσει επί μακρόν για τον Θεό και καταλήγουν να πιστεύουν ότι αξίζουν να απαιτούν οτιδήποτε από Αυτόν. Όταν δαπανούν για τον Θεό μόνο ένα μικρό χρονικό διάστημα, νομίζουν ότι δεν έχουν το δικαίωμα και δεν τολμούν να απαιτήσουν κάτι από τον Θεό. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, θα θεωρούν ότι έχουν πλεονέκτημα και οι απαιτήσεις τους θα αρχίσουν να εκδηλώνονται, και οι συγκεκριμένες πτυχές της φύσης τους θα εκτεθούν. Έτσι δεν είναι οι άνθρωποι; Γιατί οι άνθρωποι δεν σκέφτονται αν είναι σωστό να ζητούν κάτι τέτοιο από τον Θεό; Αξίζεις αυτά τα πράγματα; Σου τα υποσχέθηκε ο Θεός; Εάν κάτι δεν σου ανήκει, κι όμως το απαιτείς πεισματικά, αυτό έρχεται σε αντίθεση με την αλήθεια και προέρχεται εξ ολοκλήρου από τη σατανική σου φύση. Πώς συμπεριφέρθηκε ο αρχάγγελος στην αρχή; Του δόθηκε πολύ υψηλή θέση, του δόθηκαν πάρα πολλά, γι’ αυτό θεώρησε ότι άξιζε ό,τι επιθυμούσε και ό,τι πέτυχε, φτάνοντας τελικά στο σημείο να πει: «Θέλω να είμαι ίσος με τον Θεό!» Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό έχοντας πάρα πολλές απαιτήσεις, εξωφρενικές επιθυμίες. Εάν δεν εξετάσουν τον εαυτό τους και δεν συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα του προβλήματος, τότε μια μέρα θα πουν: «Φύγε, Θεέ μου. Θα μπορούσα λίγο-πολύ να γίνω ο ίδιος Θεός», ή «Θεέ μου, θα φοράω ό,τι φοράς, θα τρώω ό,τι τρως». Οι άνθρωποι που έχουν φτάσει σε αυτό το επίπεδο αντιμετωπίζουν ήδη τον Θεό ως άνθρωπο. Αν και οι άνθρωποι αναγνωρίζουν στα λόγια ότι ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ο ίδιος ο Θεός, όλα αυτά είναι απλώς λόγια του αέρα. Στην πραγματικότητα, στην καρδιά τους δεν έχουν την παραμικρή υποταγή ή φόβο Θεού. Κάποιοι άνθρωποι θέλουν μάλιστα και να είναι Θεός, και θα δημιουργηθούν προβλήματα εάν οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους διογκωθούν σε αυτόν τον βαθμό. Είναι πιθανό να τους βρει συμφορά, και ακόμη και αν αποβληθούν από την εκκλησία, θα τιμωρηθούν και από τον Θεό.

Οι πιστοί στον Θεό πρέπει να αντιμετωπίζουν τον Θεό ως Θεό, και μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο πιστεύουν πραγματικά στον Θεό. Δεν θα πρέπει απλώς να αναγνωρίζουν τη θέση του Θεού, θα πρέπει να έχουν πραγματική κατανόηση και φόβο για την ουσία και τη διάθεση του Θεού και να είναι απολύτως υπάκουοι. Ακολουθούν ένα-δυο τρόποι για να το κάνετε αυτό πράξη: Πρώτον, να διατηρείτε ευσεβή και ειλικρινή στάση όταν αλληλεπιδράτε με τον Θεό, χωρίς αντιλήψεις ή φαντασιοκοπίες, και να έχετε υπάκουη καρδιά. Δεύτερον, φέρτε τις προθέσεις πίσω από όλα όσα λέτε, κάθε ερώτηση που κάνετε και όλα όσα κάνετε ενώπιον του Θεού για να τις εξετάσετε, και προσευχηθείτε. Μόνο αν ξέρετε πώς να κάνετε πράξη σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας και με βάση τον λόγο του Θεού, θα είστε σε θέση να εισέλθετε στην πραγματικότητα της αλήθειας. Εάν δεν αναζητήσεις την αλήθεια, όχι μόνο δεν θα είσαι σε θέση να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας, αλλά θα συσσωρεύεις όλο και περισσότερες αντιλήψεις, και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Όταν θεωρείς τον Θεό άνθρωπο, τότε ο Θεός στον οποίον πιστεύεις είναι ένας ασαφής Θεός στους ουρανούς· θα έχεις απαρνηθεί πλήρως την ενσάρκωση, και μέσα σου δεν θα αναγνωρίζεις πλέον τον πρακτικό Θεό. Εκείνη τη στιγμή, θα γίνεις ένας αντίχριστος και θα πέσεις στο σκοτάδι. Όσο πιο πολλές δικαιολογίες έχεις, τόσο πιο πολλές απαιτήσεις θα έχεις από τον Θεό, και τόσο περισσότερες αντιλήψεις θα έχεις για Αυτόν, γεγονός το οποίο θα σε βάλει σε όλο και μεγαλύτερο κίνδυνο. Όσο περισσότερες απαιτήσεις έχεις από τον Θεό, τόσο περισσότερο αποδεικνύει αυτό ότι απλώς δεν αντιμετωπίζεις τον Θεό ως Θεό. Εάν έχεις συνεχώς απαιτήσεις από τον Θεό μέσα σου, τότε, με την πάροδο του χρόνου, πιθανότατα θα αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου ως Θεό και θα καταθέτεις μαρτυρία για τον εαυτό σου όταν εργάζεσαι στην εκκλησία, λέγοντας μάλιστα και το εξής: «Ο Θεός δεν καταθέτει μαρτυρία για τον εαυτό Του; Εγώ γιατί δεν μπορώ;» Επειδή δεν κατανοείς το έργο του Θεού, θα έχεις αντιλήψεις γι’ Αυτόν και δεν θα έχεις θεοφοβούμενη καρδιά. Ο τόνος της φωνής σου θα αλλάξει, η διάθεσή σου θα γίνει αλαζονική και στο τέλος, σταδιακά θα εξυμνείς και θα καταθέτεις μαρτυρία για τον εαυτό σου. Αυτή είναι η διαδικασία της παρακμής του ανθρώπου και προκαλείται εξ ολοκλήρου από το γεγονός ότι δεν επιδιώκει την αλήθεια. Όποιος βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων εξυμνεί και καταθέτει μαρτυρία για τον εαυτό του, προωθεί τον εαυτό του και επιδεικνύεται με κάθε ευκαιρία χωρίς να νοιάζεται καθόλου για τον Θεό. Έχετε βιώσει αυτά τα πράγματα για τα οποία μιλάω; Πολλοί άνθρωποι καταθέτουν συνεχώς μαρτυρία για τον εαυτό τους, μιλώντας για το πως υποφέρουν το τάδε και το δείνα, πως εργάζονται, πως τους εκτιμά ο Θεός και τους εμπιστεύεται ένα μέρος αυτού του έργου και ποιο είναι το ποιον τους, χρησιμοποιώντας σκόπιμα συγκεκριμένο τόνο καθώς μιλούν και υιοθετώντας συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς, μέχρι που τελικά κάποιοι άνθρωποι πιθανότατα θα αρχίσουν να πιστεύουν ότι είναι Θεός. Το Άγιο Πνεύμα έχει εγκαταλείψει προ πολλού όσους φτάσουν σ’ αυτό το επίπεδο, και ενώ δεν έχουν ακόμα αποπεμφθεί ούτε αποβληθεί, και αντιθέτως παραμένουν για να παράσχουν υπηρεσία, η μοίρα τους έχει ήδη καθοριστεί και απλώς περιμένουν την τιμωρία τους. Αυτό έχει ήδη συμβεί σε ορισμένα μέρη. Ένας νέος πιστός είδε ότι κάποια αδελφή μιλούσε και φαινόταν αρκετά αξιοπρεπής, και την πέρασε για Θεό. Όταν ήρθε η ώρα να φύγει, αυτός ο νέος πιστός αγκάλιασε τον μηρό της και φώναξε: «Θεέ μου! Μη φεύγεις! Θεέ μου! Θα μου λείψεις!» Αυτή ήξερε ξεκάθαρα ότι δεν ήταν Θεός, αλλά δεν το αρνήθηκε ούτε έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Έχει άραγε λογική ένα τέτοιο άτομο; (Δεν έχει.) Δεν έχει καμία απολύτως λογική και σίγουρα δεν αξίζει! Κάποιοι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι και αδαείς και αντιμετωπίζουν έναν τέτοιον άνθρωπο ως Θεό —αυτό είναι πραγματικά τρομερό! Και το να αγκαλιάζει τον μηρό της και να κλαίει είναι απλώς τόσο αδαές σε σημείο που να είναι μη αναστρέψιμο! Εάν μπορείς να αντιμετωπίζεις έναν διεφθαρμένο άνθρωπο που προέρχεται από τον Σατανά ως Θεό, τότε πώς πιστεύεις στον Θεό; Δεν πιστεύεις έτσι στον Σατανά; Πόσο μπερδεμένος πρέπει να είναι κάποιος για να αντιμετωπίζει έναν άνθρωπο ως Θεό; Εάν πιστεύεις στον Θεό, αλλά δεν είσαι σε θέση να αποδεχτείς ή να επιδιώξεις την αλήθεια, ενδεχομένως οι άλλοι να σε εξαπατήσουν, και πιθανώς να κάνεις ανόητα πράγματα και να παραστρατήσεις. Οι ανόητοι και αδαείς βρίσκονται πραγματικά σε κίνδυνο, είναι ικανοί να κάνουν κάθε είδους ανοησίες.

Οι άνθρωποι έχουν συνεχώς απαιτήσεις από τον Θεό, ζητώντας Του να κάνει το τάδε ή το δείνα σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις. Ζητάς από τον Θεό να σε σώσει, να σε λυπηθεί, να σε αγαπήσει, να σου δείξει χάρη —όλα σύμφωνα με τις ιδέες σου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιείς τις δικές σου ιδέες και τις δικές σου μεθόδους για να θέσεις απαιτήσεις στον Θεό και να κάνεις τον Θεό να σε υπακούσει. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Είναι αυτό πίστη στον Θεό; Αυτό στο οποίο πιστεύεις είναι απλώς ο εαυτός σου. Ο Θεός δεν είναι στην καρδιά σου, ούτε μιλάς για οποιεσδήποτε αλήθειες. Κάποιος Μου αγόρασε ένα ζευγάρι παπούτσια από καλοσύνη, αλλά δεν Μου έκαναν, οπότε ήθελα να τα επιστρέψω. Αλλά μετά σκέφτηκα ότι αν τα επέστρεφα, μπορεί να το παρεξηγούσε, οπότε τα έδωσα σε μια άλλη αδελφή για να τα φορέσει. Εκείνος δεν μπορούσε να το αποδεχτεί όταν το ανακάλυψε και είπε: «Ξέρεις πόσο κόπο και χρήματα ξόδεψα και πόσο μακριά ταξίδεψα για να τα αγοράσω; Τα χάρισες πολύ εύκολα, νομίζεις ότι ήταν τόσο εύκολο για μένα να βγάλω αυτά τα χρήματα; Δώσ’ τα μου πίσω αν δεν θέλεις να τα φορέσεις —πώς μπόρεσες να τα δώσεις σε άλλον;» Είπα: «Δεν σου είπα να Μου αγοράσεις παπούτσια. Τα αγόρασες και Μου τα έδωσες, αλλά δεν Μου έκαναν, οπότε τα έδωσα σε κάποιον άλλο για να τα φορέσει. Ποιο είναι το πρόβλημα; Αν σου τα έδινα πίσω, δεν θα γινόσουν αρνητικός και αδύναμος και δεν θα Με παρεξηγούσες; Δεν μπορώ να το διαχειριστώ λογικά;» Είναι σωστό να Μου συμπεριφέρονται οι άνθρωποι κατ’ αυτόν τον τρόπο; Φαίνεται ότι οι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν προθέσεις και απαιτήσεις ακόμη και όταν προσφέρουν κάτι στον Θεό. Καταλαβαίνει ένας τέτοιος άνθρωπος την αλήθεια; Όταν προσφέρεις κάτι στον Θεό, δεν είναι πλέον δικό σου, ανήκει σε Εκείνον. Ο Θεός μπορεί να το κάνει ό,τι θέλει, και το πώς το χειρίζεται είναι δική Του υπόθεση. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν κάποια σύνεση, να μάθουν να υποτάσσονται και να μην παρεμβαίνουν συνεχώς στις υποθέσεις του Θεού. Είναι συνετό να διαφωνούμε συνεχώς με τον Θεό; Όταν οι άνθρωποι αγοράζουν πράγματα για Μένα, φαίνονται γεμάτοι καλοσύνη και αγάπη για τον Θεό, αλλά στη συνέχεια απαιτούν να τους συμπαθήσω και παραπονιούνται αν δεν το κάνω. Επιπλέον, τους πειράζει αν δεν τα χρησιμοποιήσω, οι άνθρωποι θέτουν περιορισμούς σχετικά με το σε ποιον μπορώ να τα δώσω και δεν Μου επιτρέπουν να κάνω το τάδε ή το δείνα. Οι άνθρωποι εξετάζουν εξονυχιστικά και συλλογίζονται τον Θεό όλη την ημέρα κατ’ αυτόν τον τρόπο, σκεπτόμενοι: «Γιατί ο Θεός δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του ανθρώπου;» Οι άνθρωποι στερούνται κάθε σύνεσης, είναι τόσο παράλογοι! Έχω διαπιστώσει ότι όλοι οι άνθρωποι λένε: «Πρέπει να αγαπώ τον Θεό σωστά και να ανταποδίδω την αγάπη Του», αλλά δεν κατανοούν ούτε κατά διάνοια μέσα τους το τι σημαίνει να αγαπά κανείς τον Θεό. Οι καρδιές των ανθρώπων είναι γεμάτες από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, οπότε πώς μπορεί να έχουν αγάπη; Δεν είναι η συζήτηση για την αγάπη και την υπακοή στον Θεό τίποτα άλλο παρά κενά λόγια, αν οι άνθρωποι είναι τόσο διεφθαρμένοι που δεν έχουν καν τη σύνεση ενός κανονικού ανθρώπου; Τα μόνα πράγματα που έχουν μέσα τους οι άνθρωποι είναι οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες, η μνησικακία, οι εξωφρενικές επιθυμίες και οι παράλογες απαιτήσεις τους. Δεν έχουν ίχνος αγάπης ή υπακοής μέσα τους. Για τους ανθρώπους, η αγάπη είναι απλώς ένας στόχος που πρέπει να επιδιώξουν, απλώς μια απαίτηση του Θεού. Πόσοι από αυτούς το πετυχαίνουν; Πόσοι έχουν πραγματική βιωματική μαρτυρία;

Τώρα που είστε όλοι πρόθυμοι να επιδιώξετε την αλήθεια και να προσπαθήσετε να αλλάξετε τη διάθεσή σας, πώς θα πρέπει να κάνεις αυτοκριτική όταν έχεις απαιτήσεις από τον Θεό; Συνάδουν οι απαιτήσεις σου με την αλήθεια; Ποια θα πρέπει να είναι η στάση σου απέναντι στον Θεό; Έχεις αναλογιστεί ποτέ αυτά τα ερωτήματα; Κάποιοι άνθρωποι γίνονται αλαζόνες μόλις τεθούν επικεφαλής μερικών εκκλησιών, θεωρώντας ότι ο οίκος του Θεού δεν μπορεί να κάνει χωρίς αυτούς και ότι αξίζουν ειδική μεταχείριση. Οι άνθρωποι έχουν σατανική φύση και όσο υψηλότερη είναι η θέση κάποιου, τόσο μεγαλύτερες απαιτήσεις έχει από τον Θεό· όσο περισσότερο κατανοεί κάποιος τα δόγματα, τόσο πιο κρυφές και ύπουλες γίνονται οι απαιτήσεις του. Μπορεί να μην τις λένε φωναχτά, αλλά είναι κρυμμένες στην καρδιά τους. Δεν τις ανακαλύπτουν εύκολα οι άλλοι, αλλά ποιος ξέρει πότε μπορεί να ξεσπάσουν τα παράπονα και η αντίσταση που έχει μέσα του ένα άτομο; Αυτό θα σήμαινε ακόμη περισσότερα προβλήματα και πιθανώς να πρόσβαλε τη διάθεση του Θεού. Γιατί οι θρησκευτικοί ηγέτες και οι διασημότητες που είναι αντίχριστοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο; Όσο υψηλότερη είναι η θέση κάποιου, τόσο μεγαλύτερες είναι οι φιλοδοξίες του· όσο περισσότερο κατανοεί κάποιος τα δόγματα, τόσο πιο αλαζονική γίνεται η διάθεσή του. Είναι επικίνδυνο, επομένως, να πιστεύεις στον Θεό αλλά να επιδιώκεις το κύρος και όχι την αλήθεια. Ο Θεός έχει εκφράσει τόσο πολλές αλήθειες και έχει εκθέσει και αποκλείσει από τον οίκο Του όλους όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια, πόσο μάλλον όσους ανήκουν σε θρησκευτικούς κύκλους. Βλέπετε την αναγκαιότητα του Θεού να κρίνει και να παιδεύει τους ανθρώπους; Όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν πραγματικά την αλήθεια και εισέλθουν στη ζωή, θα δουν την πραγματικότητα της δικής τους διαφθοράς και θα αισθανθούν ότι θα ήταν επικίνδυνο γι’ αυτούς να μην επιδιώξουν την αλήθεια. Αυτήν τη στιγμή, οι άνθρωποι δεν κατανοούν διόλου τη δική τους φύση, και ακόμη και αν διαθέτουν μια μικρή επιφανειακή κατανόηση, είναι απλώς δόγματα και δεν έχουν αποκτήσει την αλήθεια. Ως εκ τούτου, δεν θεωρούν ότι κινδυνεύουν, ούτε γνωρίζουν πώς να φοβούνται ή να ανησυχούν για τον εαυτό τους. Κάποιοι νέοι πιστοί τολμούν να πουν και να κάνουν οτιδήποτε, αλλά εκείνοι που έχουν βιώσει κρίση και παίδευση είναι αλλιώς. Οι καρδιές τους τρέφουν κάποιον φόβο για τον Θεό, και ακόμα κι αν τρέφουν κάποιες αντιλήψεις, δεν τολμούν να τις εκφράσουν και σπεύδουν να προσευχηθούν: «Θεέ μου, Σε έχω προσβάλει…» Κάποιοι νέοι πιστοί τολμούν να ξεστομίσουν βλασφημίες χωρίς καν να σκεφτούν, λέγοντας: «Ο Θεός υποφέρει; Πώς υποφέρει; Τρώει και ντύνεται καλά, φιλοξενείται από ανθρώπους παντού —αυτό δεν σημαίνει ότι υποφέρει! Αλλά εμένα δεν με νοιάζουν αυτά τα πράγματα. Πιστεύω στο Πνεύμα του Θεού, όχι σε άνθρωπο». Τολμούν να αρνούνται την ενσάρκωση. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεγάλο θράσος. Δεν έχουν διόλου φόβο Θεού, δεν φοβούνται τίποτα, τολμούν να λένε οτιδήποτε, και όλοι τους τρέφουν δαιμονικές και κτηνώδεις φύσεις. Εάν ο Άνωθεν έχει μια κάπως καλή εντύπωση ή γνώμη για κάποιον, μερικοί λένε: «Αυτός είναι δημοφιλής και προνομιούχος στην εκκλησία, είναι ευπρόσδεκτος στον οίκο του Θεού». Κατανοεί αυτού του είδους ο άνθρωπος την αλήθεια; Ούτε κατά διάνοια. Ο τρόπος με τον οποίο βλέπει τα πράγματα έχει αποκαλύψει πλήρως ότι τα πάντα στην καρδιά του εξακολουθούν να αφορούν τα εγκόσμια. Πρόκειται για μια εντελώς κοσμική κοσμοθεωρία και άποψη. Μπορεί η πίστη στον Θεό και η ανάγνωση του λόγου Του να έχουν κάποια επίδραση σε αυτούς τους ανθρώπους; Δεν αποδέχονται διόλου την αλήθεια, και ο τρόπος που βλέπουν τα πράγματα είναι ίδιος με αυτόν των άπιστων. Στην πραγματικότητα είναι μη πιστοί.

Το να έχετε συνεχώς απαιτήσεις από τον Θεό είναι μέρος της φύσης του ανθρώπου, και πρέπει να αναλύσετε αυτήν τη φύση σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Πώς θα πρέπει να την αναλύσετε; Το πρώτο βήμα είναι να ξεκαθαρίσεις ποιες παράλογες απαιτήσεις και ποιες εξωφρενικές επιθυμίες έχουν οι άνθρωποι σε σχέση με τον Θεό και να αναλύσεις καθεμία τους. Αναλογίσου: Γιατί οι άνθρωποι έχουν αυτήν την απαίτηση; Ποιο είναι το κίνητρό τους; Ποιος είναι ο στόχος τους; Όσο πιο προσεκτικά τα αναλύεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, τόσο περισσότερο θα κατανοείς τη δική σου φύση και τόσο πιο ενδελεχώς θα την κατανοείς στη συνέχεια. Εάν δεν την αναλύσεις ενδελεχώς, αλλά απλώς ξέρεις ότι οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να έχουν απαιτήσεις από τον Θεό, και κατανοείς μόνο ότι το να έχουν απαιτήσεις από τον Θεό είναι παράλογο, και αυτό είναι όλο, τότε τελικά δεν θα σημειώσεις πρόοδο και δεν θα αλλάξεις. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχουμε τόσο πολλές απαιτήσεις από τον Θεό επειδή είμαστε υπερβολικά εγωιστές. Τι να κάνουμε;» Φυσικά, οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν την αλήθεια και να γνωρίσουν την ουσία του εγωισμού. Όταν κατανοήσεις πραγματικά την ουσία του ανθρώπινου εγωισμού, θα ξέρεις τι σου λείπει· είναι τρομακτικό όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να το κατανοήσουν αυτό. Είναι εύκολο να αναγνωρίσεις τις έκδηλες εξωφρενικές ή παράλογες απαιτήσεις μέσω της ανάλυσης και είναι πιθανό να μισήσεις τον εαυτό σου. Μερικές φορές μπορεί να πιστεύεις ότι οι απαιτήσεις σου είναι λογικές και δίκαιες, και επειδή τις θεωρείς λογικές και πιστεύεις ότι έτσι θα πρέπει να είναι τα πράγματα, και επειδή άλλοι έχουν παρόμοιες απαιτήσεις, μπορεί να σου φαίνεται ότι οι απαιτήσεις σου δεν είναι υπερβολικές, αλλά δικαιολογημένες και φυσιολογικές. Αυτό δείχνει ότι εξακολουθείς να μην κατέχεις την αλήθεια, και γι’ αυτό δεν μπορείς να τις κατανοήσεις ξεκάθαρα. Παραδείγματος χάριν, ας υποθέσουμε ότι ένας άνθρωπος ακολουθούσε τον Θεό για πολλά χρόνια και υπέφερε πολύ, περνώντας από πολλές μπόρες και προκλήσεις. Πάντα φαινόταν να έχει καλή συμπεριφορά, και έδειχνε ότι είχε σωστή ανθρώπινη φύση, ότι υπέφερε και ότι είχε αφοσίωση στον Θεό. Είχε μάλιστα συνείδηση, ήταν πρόθυμος να ανταποδώσει την αγάπη του Θεού και συνήθως ήξερε να βαδίζει προσεκτικά κατά την εκτέλεση του έργου του. Αργότερα, ανακάλυψα ότι αυτός ο άνθρωπος μιλούσε ξεκάθαρα και όμορφα, αλλά δεν ήταν ούτε κατά διάνοια υπάκουος, οπότε τον αντικατέστησα και διέταξα να μη χρησιμοποιηθεί ξανά στο μέλλον. Είχε εργαστεί για την εκκλησία αρκετά χρόνια και υπέφερε πολύ, κι όμως τελικά αντικαταστάθηκε. Επιπλέον, δεν είχα επιλύσει κάποιες από τις πρακτικές του δυσκολίες. Τι θα σκέφτονταν οι άνθρωποι για μια τέτοια κατάσταση; Πρώτον, πολλοί άνθρωποι θα τον υπερασπίζονταν και θα έλεγαν: «Αυτό δεν είναι σωστό. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Θεός θα πρέπει να του δείξει μεγάλο έλεος και χάρη, επειδή αγαπά τον Θεό και δαπανά γι’ Αυτόν. Αν κάποιος σαν κι αυτόν, που πιστεύει στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, μπορεί να αποκλειστεί, τι ελπίδα έχουν οι νέοι πιστοί σαν κι εμάς;» Εδώ υπεισέρχονται και πάλι οι απαιτήσεις των ανθρώπων, οι οποίοι πάντα ελπίζουν ότι ο Θεός θα ευλογήσει αυτό το άτομο και θα τον αφήσει να παραμείνει, ενώ εξακολουθούν να σκέφτονται: «Αυτός έχει φερθεί σωστά στον Θεό, ο Θεός δεν θα πρέπει να τον απογοητεύσει!» Τόσο πολλές από τις απαιτήσεις που έχουν οι άνθρωποι από τον Θεό προκύπτουν από ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Οι άνθρωποι ζυγίζουν τι θα πρέπει να δώσει ο Θεός στους ανθρώπους και πώς θα πρέπει να τους αντιμετωπίζει σύμφωνα με τα πρότυπα της συνείδησης για το τι είναι δίκαιο και λογικό μεταξύ των ανθρώπων, αλλά πώς μπορεί αυτό να συνάδει με την αλήθεια; Γιατί λέω ότι οι απαιτήσεις της ανθρωπότητας είναι όλες παράλογες; Επειδή είναι τα πρότυπα σύμφωνα με τα οποία οι άνθρωποι έχουν απαιτήσεις από τους άλλους ανθρώπους. Κατέχουν οι άνθρωποι την αλήθεια; Είναι σε θέση να διακρίνουν την ουσία του ανθρώπου; Κάποιοι άνθρωποι απαιτούν από τον Θεό να μεταχειρίζεται τους ανθρώπους σύμφωνα με τα πρότυπα της συνείδησης, ζυγίζοντας τον Θεό σύμφωνα με τα πρότυπα που απαιτούν από τους ανθρώπους. Αυτό δεν συνάδει με την αλήθεια και είναι παράλογο. Οι άνθρωποι είναι σε θέση να υπομείνουν όταν πρόκειται για κάποια μικρά θέματα, αλλά μπορεί να μην είναι σε θέση να το αντέξουν όταν η έκβασή τους τελικά καθοριστεί. Οι απαιτήσεις τους θα βγουν στην επιφάνεια και τα λόγια διαμαρτυρίας και καταδίκης θα ξεχυθούν από το στόμα τους ανεμπόδιστα, και θα αρχίσουν να δείχνουν το αληθινό τους πρόσωπο. Εκείνη τη στιγμή, θα γνωρίσουν τη δική τους φύση. Οι άνθρωποι έχουν συνεχώς απαιτήσεις από τον Θεό σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και τη δική τους επιθυμία, και προβάλλουν πολλές απαιτήσεις αυτού του είδους. Μπορεί κανονικά να μην το παρατηρείτε και να θεωρείτε ότι το να προσεύχεστε περιστασιακά στον Θεό για κάτι δεν μετράει ως απαίτηση, αλλά στην πραγματικότητα, η προσεκτική ανάλυση δείχνει ότι πολλές ανθρώπινες απαιτήσεις είναι παράλογες, στερούνται λογικής, και μάλιστα είναι γελοίες. Δεν αναγνώρισες τη σοβαρότητα αυτού του θέματος παλιότερα, αλλά σταδιακά θα το γνωρίσεις τελικά στο μέλλον, και τότε θα κατανοήσεις πραγματικά τη δική σου φύση. Σιγά-σιγά, η εμπειρία θα σου φέρει γνώση και διάκριση της φύσης σου και, σε συνδυασμό με τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, θα καταφέρεις να τη γνωρίσεις σαφέστατα —τότε θα έχεις εισέλθει στην αλήθεια από αυτήν την άποψη. Όταν κατανοήσεις πραγματικά τη φύση και την ουσία του ανθρώπου σαφέστατα, η διάθεσή σου θα αλλάξει και τότε θα κατέχεις την αλήθεια.

Τίποτα δεν είναι πιο δύσκολο να χειριστεί κανείς από τις απαιτήσεις που προβάλλουν συνεχώς οι άνθρωποι στον Θεό. Μόλις οι πράξεις του Θεού δεν συνάδουν με το σκεπτικό σου, ή αν Εκείνος δεν έχει ενεργήσει σύμφωνα με το σκεπτικό σου, τότε είναι πιθανό να αντισταθείς —κάτι που αρκεί για να δείξει πως, από τη φύση σου, αντιστέκεσαι στον Θεό. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να αναγνωριστεί μόνο αν κάνεις συχνά αυτοκριτική και καταφέρεις να κατανοήσεις την αλήθεια, και μπορεί να επιλυθεί πλήρως μόνο αν επιδιώξεις την αλήθεια. Όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, προβάλλουν πολλές απαιτήσεις στον Θεό, ενώ όταν πραγματικά κατανοούν την αλήθεια, δεν προβάλλουν καμία· νιώθουν μόνο πως δεν έχουν ικανοποιήσει αρκετά τον Θεό, ότι δεν είναι αρκετά υπάκουοι. Το γεγονός ότι οι άνθρωποι εγείρουν μονίμως αξιώσεις από τον Θεό αντικατοπτρίζει τη διεφθαρμένη φύση τους. Αν δεν μπορέσεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να μετανοήσεις αληθινά όσον αφορά αυτό το θέμα, τότε θα έρθεις αντιμέτωπος με κρυμμένες απειλές και κινδύνους στο μονοπάτι της πίστης σου στον Θεό. Είσαι σε θέση να υπερνικάς τα συνηθισμένα πράγματα, αλλά όταν πρόκειται για σημαντικά ζητήματα όπως τη μοίρα σου, τις προοπτικές και τον προορισμό σου, ίσως αδυνατείς να τα υπερνικήσεις. Εκείνη τη στιγμή, αν εξακολουθείς να μην κατέχεις την αλήθεια, μπορεί κάλλιστα να παλινδρομήσεις σε παλιές πρακτικές, και θα γίνεις έτσι, ένας από αυτούς που εξολοθρεύονται. Πολλοί άνθρωποι ακολουθούσαν ανέκαθεν και πίστευαν κατ’ αυτόν τον τρόπο· συμπεριφέρονταν καλά την περίοδο που ακολουθούσαν τον Θεό, αλλά αυτό δεν καθορίζει τι θα συμβεί στο μέλλον. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ποτέ δεν έχεις επίγνωση της αχίλλειας πτέρνας του ανθρώπου ή των πραγμάτων που είναι στη φύση του ανθρώπου και μπορούν να έρθουν τελικά σε αντίθεση με τον Θεό, και προτού σε οδηγήσουν στην καταστροφή, παραμένεις ανίδεος για αυτά τα πράγματα. Επειδή το ζήτημα της φύσης σου που αντιτίθεται στον Θεό παραμένει άλυτο, σε βάζει στον δρόμο της καταστροφής, και είναι πιθανό όταν τελειώσει το ταξίδι σου και περατωθεί το έργο του Θεού, να κάνεις αυτό που αντιτίθεται περισσότερο στον Θεό και να εκστομίσεις βλασφημίες εναντίον Του, οπότε θα καταδικαστείς και θα αποκλειστείς. Την τελευταία στιγμή, όταν διέτρεχε τον μεγαλύτερο κίνδυνο, ο Πέτρος προσπάθησε να ξεφύγει. Τότε, δεν καταλάβαινε το θέλημα του Θεού και σχεδίαζε να επιβιώσει και να επιτελέσει το έργο των εκκλησιών. Αργότερα, ο Ιησούς εμφανίστηκε σ’ αυτόν και του είπε: «Θέλεις να ξανασταυρωθώ για σένα;» Τότε, ο Πέτρος κατάλαβε το θέλημα του Θεού και έσπευσε να υπακούσει. Ας υποθέσουμε ότι, εκείνη τη στιγμή, πρόβαλε τις δικές του απαιτήσεις και έλεγε: «Δεν θέλω να πεθάνω τώρα, φοβάμαι μην πονέσω. Δεν σταυρώθηκες Εσύ για χάρη μας; Γιατί ζητάς να σταυρωθώ εγώ; Μπορώ να γλιτώσω τη σταύρωση;» Αν πρόβαλε τέτοιες απαιτήσεις, τότε το μονοπάτι που είχε περπατήσει θα το είχε περπατήσει μάταια. Αλλά ο Πέτρος ήταν ανέκαθεν ένα άτομο που υπάκουε στον Θεό και αναζητούσε το θέλημά Του και, στο τέλος, κατανόησε το θέλημα του Θεού και υποτάχθηκε πλήρως. Αν ο Πέτρος δεν είχε αναζητήσει το θέλημα του Θεού και είχε ενεργήσει σύμφωνα με το δικό του σκεπτικό, τότε θα είχε πάρει λάθος δρόμο. Οι άνθρωποι δεν έχουν τις ικανότητες να κατανοήσουν άμεσα το θέλημα του Θεού, αλλά αν δεν υπακούσουν αφού κατανοήσουν την αλήθεια, τότε προδίδουν τον Θεό. Με άλλα λόγια, το ότι οι άνθρωποι έχουν συνεχώς απαιτήσεις από τον Θεό σχετίζεται με τη φύση τους: Όσο περισσότερες απαιτήσεις έχουν, τόσο πιο πολύ επαναστατούν και αντιστέκονται, και τόσο περισσότερες αντιλήψεις έχουν. Όσο περισσότερες απαιτήσεις έχει κάποιος από τον Θεό, τόσο πιο πιθανό είναι να επαναστατήσει εναντίον Του, να Του αντισταθεί, ακόμη και να Του αντιταχθεί. Ίσως μια μέρα θα μπορούσε να προδώσει και να εγκαταλείψει τον Θεό. Αν θέλετε να λύσετε αυτό το πρόβλημα, πρέπει να κατανοήσετε διάφορες πτυχές της αλήθειας, και να έχετε, επίσης, κάποια πρακτική εμπειρία για να το κατανοήσετε διεξοδικά και να το επιλύσετε πλήρως.

Για να μετρηθεί το κατά πόσο οι άνθρωποι μπορούν να υπακούν τον Θεό ή όχι, το βασικότερο είναι το αν έχουν ή όχι εξωφρενικές επιθυμίες ή απώτερα κίνητρα από Αυτόν. Αν οι άνθρωποι έχουν συνεχώς απαιτήσεις από τον Θεό, τότε αυτό αποδεικνύει ότι δεν είναι υπάκουοι σ’ Αυτόν. Ό,τι κι αν σου συμβεί, αν δεν το δεχθείς από τον Θεό, και δεν αναζητήσεις την αλήθεια, και πάντα υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου και πάντα νιώθεις πως μόνο εσύ έχεις δίκιο, και αν είσαι, μάλιστα, ικανός να αμφισβητείς ότι ο Θεός είναι η αλήθεια και η δικαιοσύνη, τότε θα έχεις μπελάδες. Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι πιο αλαζονικοί και επαναστατικοί απέναντι στον Θεό. Οι άνθρωποι που έχουν συνεχώς απαιτήσεις από τον Θεό δεν μπορούν να Τον υπακούσουν αληθινά. Αν απαιτείς πράγματα από τον Θεό, αυτό αποδεικνύει ότι προσπαθείς να κάνεις συμφωνία με τον Θεό, ότι επιλέγεις τη δική σου βούληση και ενεργείς σύμφωνα με αυτή. Έτσι, προδίδεις τον Θεό και δεν διαθέτεις υπακοή. Το να έχεις απαιτήσεις από τον Θεό είναι από μόνο του και εκ φύσεως παράλογο· αν στ’ αλήθεια πιστεύεις πως Αυτός είναι Θεός, τότε δεν θα τολμήσεις να απαιτήσεις πράγματα απ’ Αυτόν ούτε θα νιώθεις πως έχεις τα προσόντα να απαιτήσεις πράγματα απ’ Αυτόν, είτε τα θεωρείς αυτά λογικά είτε όχι. Αν διαθέτεις αληθινή πίστη στον Θεό, και πιστεύεις πως είναι Θεός, τότε μόνο θα Τον λατρεύεις και θα Τον υπακούς, δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή. Οι άνθρωποι, σήμερα, όχι μόνο κάνουν τις δικές τους επιλογές, μα και ζητούν από τον Θεό να ενεργεί σύμφωνα με τη βούλησή τους. Όχι μόνο δεν επιλέγουν να υπακούσουν τον Θεό, μα ζητούν μάλιστα από τον Θεό να τους υπακούσει. Δεν στερείται αυτό παντελώς λογικής; Επομένως, αν δεν υπάρχει πραγματική πίστη μέσα σε κάποιον, και καμία ουσιαστική πεποίθηση, δεν θα μπορέσει ποτέ να αποκτήσει τον αίνο του Θεού. Όταν οι άνθρωποι είναι σε θέση να έχουν λιγότερες απαιτήσεις από τον Θεό, έχουν μεγαλύτερη αληθινή πίστη και υπακοή, και η αίσθηση της λογικής τους είναι σχετικά κανονική. Πολύ συχνά, όσο μεγαλύτερη είναι η τάση των ανθρώπων να επιχειρηματολογούν και όσο περισσότερες δικαιολογίες προβάλλουν, τόσο πιο δύσκολο είναι να αντιμετωπιστούν. Όχι μόνο έχουν πολλές απαιτήσεις, μα αν τους δώσεις θάρρος, θα το εκμεταλλευτούν ζητώντας περισσότερα. Μόλις ικανοποιηθούν από μία άποψη, θα προβάλλουν απαιτήσεις από άλλη άποψη. Πρέπει να ικανοποιηθούν από κάθε άποψη, και αν δεν γίνει αυτό, αρχίζουν να παραπονιούνται, να απελπίζονται και να ενεργούν επιπόλαια. Κατόπιν, αισθάνονται υποχρεωμένοι και μετανιωμένοι, κλαίνε με μαύρο δάκρυ και θέλουν να πεθάνουν. Τι νόημα έχει αυτό; Δεν είναι παράλογοι και διαρκώς εκνευριστικοί; Αυτή η σειρά προβλημάτων πρέπει να επιλυθεί από τη ρίζα. Αν έχεις διεφθαρμένη διάθεση και δεν την επιλύεις, και αν περιμένεις μέχρι να μπλέξεις σε μπελάδες ή να προκαλέσεις μια καταστροφή για να την επιλύσεις, πώς μπορείς να αναπληρώσεις αυτήν την απώλεια; Δεν σου θυμίζει το ρητό «καλύτερα γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε»; Επομένως, για να επιλύσεις πλήρως το πρόβλημα της διεφθαρμένης σου διάθεσης, πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια για να την επιλύσεις όταν πρωτοεμφανίζεται. Πρέπει να επιλύσεις τη διεφθαρμένη διάθεση όταν βρίσκεται σε εκκολαπτόμενη κατάσταση, διασφαλίζοντας έτσι ότι δεν θα κάνεις τίποτα λάθος και αποτρέποντας μελλοντικά προβλήματα. Εάν μια διεφθαρμένη διάθεση ριζώσει και γίνει η σκέψη ή η άποψη κάποιου, θα είναι σε θέση να κατευθύνει ένα άτομο να πράξει το κακό. Επομένως, ο κύριος σκοπός της αυτοκριτικής και της αυτογνωσίας είναι η ανακάλυψη των διεφθαρμένων διαθέσεων κάποιου και η γρήγορη αναζήτηση της αλήθειας για την επίλυσή τους. Πρέπει να γνωρίζεις ποια πράγματα είναι στη φύση σου, τι σου αρέσει, τι επιδιώκεις και τι θέλεις να αποκτήσεις. Πρέπει να αναλύσεις αυτά τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού για να δεις αν είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, και από ποια άποψη είναι λανθασμένα. Μόλις κατανοήσεις αυτά τα πράγματα, πρέπει να επιλύσεις το πρόβλημα της μη κανονικής λογικής σου, δηλαδή το πρόβλημα της παράλογης και διαρκώς εκνευριστικής συμπεριφοράς σου. Δεν πρόκειται μόνο για το πρόβλημα της διεφθαρμένης σου διάθεσης, αλλά άπτεται και της έλλειψης λογικής σου. Ειδικά σε θέματα που αφορούν τα συμφέροντά τους, οι άνθρωποι που παρασύρονται από την ιδιοτέλειά τους δεν διαθέτουν κανονική λογική. Αυτό είναι ψυχολογικό πρόβλημα, και είναι επίσης η αχίλλειος πτέρνα των ανθρώπων. Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν ότι έχουν ένα συγκεκριμένο επίπεδο και κάποια χαρίσματα, και θέλουν πάντα να είναι επικεφαλής και να ξεχωρίζουν, γι’ αυτό ζητούν από τον Θεό να τους χρησιμοποιήσει. Αν ο Θεός δεν τους χρησιμοποιήσει, λένε: «Πώς μπορεί ο Θεός να μη με ευνοεί; Θεέ μου, αν με χρησιμοποιήσεις για να κάνω κάτι σημαντικό, υπόσχομαι ότι θα δαπανήσω για Σένα»! Είναι σωστή αυτού του είδους η πρόθεση; Είναι καλό πράγμα να δαπανούν για τον Θεό, αλλά υπάρχουν κίνητρα πίσω από την προθυμία τους να δαπανήσουν για τον Θεό. Αυτό που αγαπούν είναι το κύρος και σε αυτό εστιάζουν. Όταν οι άνθρωποι είναι ικανοί να υπακούσουν στ’ αλήθεια, να ακολουθήσουν τον Θεό με όλη τους την καρδιά ανεξάρτητα από το αν ο Θεός τούς χρησιμοποιεί ή όχι, και να δαπανήσουν για τον Θεό ανεξάρτητα από το αν έχουν κύρος ή όχι, μόνο τότε μπορούν να θεωρηθεί ότι κατέχουν λογική και είναι υπάκουοι στον Θεό. Είναι καλό όταν οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν για τον Θεό, και ο Θεός είναι πρόθυμος να χρησιμοποιήσει τέτοιους ανθρώπους, αλλά αν δεν είναι εφοδιασμένοι με την αλήθεια, ο Θεός δεν πρόκειται να τους χρησιμοποιήσει. Εάν οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πασχίσουν για την αλήθεια και να συνεργαστούν, πρέπει να υπάρχει ένα προπαρασκευαστικό στάδιο. Μόνο αφότου οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια και μπορέσουν να υπακούσουν πραγματικά τον Θεό, θα είναι σε θέση ο Θεός να τους χρησιμοποιήσει επίσημα. Αυτό το στάδιο εκπαίδευσης είναι βασικό. Οι επικεφαλής και οι εργάτες σήμερα βρίσκονται όλοι σε αυτό το στάδιο εκπαίδευσης. Μόλις αποκτήσουν εμπειρία ζωής και μπορούν να χειριστούν τα θέματα σύμφωνα με τις αρχές, θα είναι κατάλληλοι για χρήση από τον Θεό.

Τα πράγματα στη φύση του ανθρώπου δεν είναι σαν κάποιες εξωτερικές συμπεριφορές, πρακτικές ή σκέψεις και ιδέες που μπορούν απλώς να αντιμετωπιστούν και αυτό είναι όλο· πρέπει να ξεσκεπάζονται σιγά-σιγά. Επιπλέον, δεν είναι εύκολο να τα εντοπίσουν οι άνθρωποι, και ακόμη και αν τα εντοπίσουν, δεν είναι εύκολο να τα αλλάξουν —η αλλαγή αυτή απαιτεί μια αρκετά βαθιά κατανόηση. Γιατί αναλύουμε πάντα τη φύση του ανθρώπου; Δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Από πού προέρχονται οι αποκαλύψεις για τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων; Προέρχονται όλες από τη φύση τους, και όλες διέπονται από τη φύση τους. Καθεμία από τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, κάθε σκέψη και ιδέα, κάθε πρόθεση, όλα σχετίζονται με τη φύση του ανθρώπου. Επομένως, με την άμεση αποκάλυψη της φύσης του ανθρώπου, οι διεφθαρμένες του διαθέσεις μπορούν εύκολα να επιλυθούν. Αν και δεν είναι εύκολο να αλλάξει η φύση των ανθρώπων, αν μπορούν να διακρίνουν και να ξεχωρίσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν, και αν μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια για να τις επιλύσουν, τότε μπορούν σταδιακά να αλλάξουν τις διαθέσεις τους. Μόλις ένα άτομο επιτύχει αλλαγή στη διάθεση της ζωής του, τότε θα υπάρχουν όλο και λιγότερα πράγματα μέσα του που αντιστέκονται στον Θεό. Ο σκοπός της ανάλυσης της φύσης του ανθρώπου είναι να αλλάξει τη διάθεσή του. Δεν έχετε αντιληφθεί αυτόν τον στόχο και νομίζετε ότι μόνο και μόνο αναλύοντας και κατανοώντας τη φύση σας μπορείτε να υπακούσετε στον Θεό και να αποκαταστήσετε τη λογική σας. Το μόνο που κάνετε είναι να εφαρμόζετε τυφλά τους κανόνες! Για ποιον λόγο δεν εκθέτω απλώς την αλαζονεία και την αυταρέσκεια των ανθρώπων; Γιατί πρέπει επιπλέον να αναλύω τη διεφθαρμένη φύση τους; Δεν θα λυθεί το πρόβλημα αν εκθέσω μόνο την αυταρέσκεια και την αλαζονεία τους. Αλλά αν αναλύσω τη φύση τους, οι πτυχές που καλύπτει αυτό είναι ευρύτατες και περιλαμβάνουν όλες τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Υπερβαίνουν κατά πολύ το στενό φάσμα της αυταρέσκειας, της υπεροψίας και της αλαζονείας. Η φύση περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από αυτά. Άρα, θα ήταν καλό αν οι άνθρωποι μπορούσαν να αναγνωρίσουν πόσες ακριβώς διεφθαρμένες διαθέσεις αποκαλύπτουν οι διάφορες απαιτήσεις τους από τον Θεό, δηλαδή οι εξωφρενικές επιθυμίες τους. Μόλις οι άνθρωποι κατανοήσουν τη δική τους φύση και ουσία, θα μπορέσουν στη συνέχεια να σιχαθούν και να αρνηθούν τον εαυτό τους· θα τους είναι εύκολο να επιλύσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, και θα έχουν ένα μονοπάτι. Διαφορετικά, δεν θα ανακαλύψετε ποτέ τη βασική αιτία και θα πείτε μόνο ότι πρόκειται για αυταρέσκεια, αλαζονεία ή υπερηφάνεια ή παντελή έλλειψη αφοσίωσης. Μπορεί να λυθεί το πρόβλημά σας μόνο και μόνο αν μιλάτε για τέτοια επιφανειακά πράγματα; Υπάρχει ανάγκη να συζητήσουμε για τη φύση του ανθρώπου; Στην αρχή, ποια ήταν η φύση του Αδάμ και της Εύας; Δεν υπήρχε καμία σκόπιμη αντίσταση μέσα τους, πόσο μάλλον ανοιχτή εξέγερση. Δεν ήξεραν τι σήμαινε να αντιστέκονται στον Θεό, πόσο μάλλον τι σήμαινε να Τον υπακούν. Ό,τι κι αν διέδιδε ο Σατανάς, το δέχτηκαν μέσα τους. Τώρα, ο Σατανάς έχει διαφθείρει την ανθρωπότητα σε τέτοιον βαθμό που οι άνθρωποι μπορούν να επαναστατήσουν και να αντισταθούν στον Θεό στα πάντα, και μπορούν να σκαρφιστούν κάθε λογής τρόπο για να Του αντιταχθούν. Είναι προφανές ότι η φύση του ανθρώπου είναι ίδια με του Σατανά. Γιατί λέω ότι η φύση του ανθρώπου είναι η φύση του Σατανά; Ο Σατανάς αντιστέκεται στον Θεό, και επειδή οι άνθρωποι έχουν σατανική φύση, προέρχονται από τον Σατανά. Ενώ οι άνθρωποι μπορεί να μην κάνουν πράγματα σκόπιμα για να αντισταθούν στον Θεό, λόγω της σατανικής τους φύσης όλες οι σκέψεις τους αντιστέκονται στον Θεό. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι δεν κάνουν απολύτως τίποτα, εξακολουθούν να αντιστέκονται στον Θεό, επειδή η εσωτερική ουσία του ανθρώπου έχει μετατραπεί σε κάτι που αντιστέκεται στον Θεό. Ο σημερινός άνθρωπος, επομένως, διαφέρει από τους πρωτόπλαστους. Δεν υπήρχε αντίσταση ή προδοσία μέσα στους ανθρώπους στο παρελθόν, ήταν γεμάτοι ζωή και δεν διέπονταν από καμία σατανική φύση. Εάν δεν κυριαρχούνται οι άνθρωποι ούτε αναστατώνονται από κάποια σατανική φύση, τότε ό,τι κι αν κάνουν δεν μπορεί να θεωρηθεί αντίσταση στον Θεό.

Τι είναι η φύση; Η φύση είναι η ουσία του ανθρώπου. Οι διαθέσεις είναι πράγματα που αποκαλύπτονται από τη φύση κάποιου, και η αλλαγή διάθεσης σημαίνει ότι η διεφθαρμένη διάθεσή του έχει εξαγνιστεί και έχει αντικατασταθεί από την αλήθεια. Επομένως, αυτό που αποκαλύπτεται δεν είναι μια διεφθαρμένη διάθεση, αλλά μια εκδήλωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αφότου ο Σατανάς διέφθειρε τον άνθρωπο, ο άνθρωπος έγινε ενσάρκωση του Σατανά και το είδος του σατανικού πράγματος που αντιστέκεται στον Θεό και είναι απολύτως ικανό να Τον προδώσει. Γιατί ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να αλλάξουν τη διάθεσή τους; Επειδή ο Θεός θέλει να οδηγήσει στην τελείωση και να κερδίσει τους ανθρώπους, δημιουργώντας τελικά ανθρώπους που κατέχουν πολλές πρόσθετες πραγματικότητες της γνώσης για τον Θεό, και τις πραγματικότητες όλων των πτυχών της αλήθειας. Τέτοιοι άνθρωποι συνάδουν απολύτως με το θέλημα του Θεού. Στο παρελθόν, οι άνθρωποι είχαν διεφθαρμένη διάθεση και έκαναν λάθη ή εκδήλωναν αντίσταση όποτε έκαναν κάτι, αλλά τώρα οι άνθρωποι κατανοούν κάποιες αλήθειες και μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα που συνάδουν με το θέλημα του Θεού. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν προδίδουν τον Θεό. Οι άνθρωποι μπορούν ακόμα να το κάνουν αυτό. Ένα κομμάτι αυτού που αναδύεται από τη φύση τους μπορεί να αλλάξει, και το κομμάτι που μπορεί να αλλάξει είναι το κομμάτι στο οποίο οι άνθρωποι είναι σε θέση να ασκηθούν σύμφωνα με την αλήθεια. Αλλά μόνο και μόνο επειδή μπορείς τώρα να κάνεις πράξη την αλήθεια, δεν σημαίνει ότι η φύση σου έχει αλλάξει. Είναι όπως όταν οι άνθρωποι είχαν ανέκαθεν αντιλήψεις και απαιτήσεις από τον Θεό, και τώρα από πολλές απόψεις δεν έχουν —αλλά μπορεί να εξακολουθούν να έχουν αντιλήψεις ή απαιτήσεις σε ορισμένα θέματα και εξακολουθούν να είναι σε θέση να προδώσουν τον Θεό. Ενδεχομένως πεις: «Μπορώ να υποταχθώ σε ό,τι κάνει ο Θεός και να υπακούω σε πολλά θέματα χωρίς διαμαρτυρίες και χωρίς απαιτήσεις», αλλά εξακολουθείς να μπορείς να προδώσεις τον Θεό σε ορισμένα θέματα. Παρόλο που δεν αντιστέκεσαι στον Θεό σκόπιμα, όταν δεν κατανοείς το θέλημά Του, μπορείς και πάλι να αντιβαίνεις σε αυτό. Τι σημαίνει, λοιπόν, το κομμάτι που μπορεί να αλλάξει; Απλώς, όταν κατανοείς το θέλημα του Θεού, μπορείς να υπακούς, και όταν κατανοείς την αλήθεια, μπορείς να την κάνεις πράξη. Εάν δεν κατανοείς την αλήθεια ή το θέλημα του Θεού σε ορισμένα θέματα, τότε εξακολουθεί να υπάρχει πιθανότητα να αποκαλύψεις διαφθορά. Εάν κατανοείς την αλήθεια, αλλά δεν την κάνεις πράξη επειδή περιορίζεσαι από ορισμένα πράγματα, τότε αυτό συνιστά προδοσία, και αυτό βρίσκεται μέσα στη φύση σου. Φυσικά, δεν υπάρχει όριο στο πόσο μπορεί να αλλάξει η διάθεσή σου. Όσο περισσότερες αλήθειες αποκτάς, δηλαδή, όσο βαθύτερη γίνεται η γνώση σου για τον Θεό, τόσο λιγότερο θα Του αντιστέκεσαι και θα Τον προδίδεις. Η επιδίωξη αλλαγής της διάθεσης κάποιου επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της επιδίωξης της αλήθειας, και η κατανόηση της φύσης και της ουσίας του επιτυγχάνεται μέσω της κατανόησης της αλήθειας. Όταν κάποιος αποκτήσει πραγματικά την αλήθεια, όλα τα προβλήματά του θα επιλυθούν.

Χειμώνας 1999