Ⅰ

Κάποτε αποκάλυψε ο Θεός

τη βασιλεία Του στους ανθρώπους.

Μα αυτοί την κοίταξαν μόνο μ' απληστία.

Κανείς δεν θέλησε να εισέλθει.

Είπε κάποτε ο Θεός πώς έχουν τα πράγματα στη γη,

μα δεν έβαλαν οι άνθρωποι στην καρδιά τους τα λόγια Του.

Κι είπε κάποτε ο Θεός την αλήθεια του ουρανού,

μα οι άνθρωποι την είπαν παραμύθι

και δεν άκουσαν τα λόγια Του.

Ⅱ

Τώρα, φαίνονται εκλάμψεις της βασιλείας,

μα ποιος έχει ψάξει αληθινά παντού γι’ αυτήν;

Δίχως τον Θεό δεν θα αφυπνίζονταν

οι άνθρωποι απ’ τα όνειρά τους.

Είναι, άραγε, τόσο υπόδουλοι στην επίγεια ζωή;

Μήπως δεν έχουν στην καρδιά τους υψηλά ιδανικά;

Είπε κάποτε ο Θεός πώς έχουν τα πράγματα στη γη,

μα δεν έβαλαν οι άνθρωποι στην καρδιά τους τα λόγια Του.

Κι είπε κάποτε ο Θεός την αλήθεια του ουρανού,

μα οι άνθρωποι την είπαν παραμύθι

και δεν άκουσαν τα λόγια Του.

Είπε κάποτε ο Θεός πώς έχουν τα πράγματα στη γη,

μα δεν έβαλαν οι άνθρωποι στην καρδιά τους τα λόγια Του.

Κι είπε κάποτε ο Θεός την αλήθεια του ουρανού,

μα οι άνθρωποι την είπαν παραμύθι

και δεν άκουσαν τα λόγια Του.

Μα οι άνθρωποι την είπαν παραμύθι

και δεν άκουσαν τα λόγια Του.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 25