228 Το παρελθόν με διατρυπά σαν ξίφος
1 Σκεπτόμενος την πίστη που είχα στον Κύριο στο παρελθόν, αισθάνομαι μετανιωμένος για ό,τι έκανα. Σιχαίνομαι το ότι αρνήθηκα το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, μου έχει απομείνει αιώνια μεταμέλεια. Ονειρευόμουν καθημερινά την επιστροφή του Κυρίου, λαχταρούσα με όλη μου την καρδιά να αρπαχθώ στην ουράνια βασιλεία. Όμως, όταν ο Κύριος ήρθε και χτύπησε την πόρτα και εμφανίστηκε η σωτηρία των εσχάτων καιρών, αρνήθηκα να την αποδεχτώ. Σκεπτόμενος πως η πίστη στον Θεό ήταν η πίστη στη Βίβλο, οριοθέτησα τον Θεό εντός της Βίβλου. Παραληρούσα, κρίνοντας αυθαίρετα το έργο του Θεού, χωρίς καρδιά που αναζητά. Εργαζόμουν για να σφραγίσω την εκκλησία και να εμποδίσω τους πιστούς να αναζητήσουν και να διερευνήσουν την αληθινή οδό. Για να διατηρήσω το όνομα και το κύρος μου, περιόρισα τους πιστούς μέσα στη λαβή μου. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα να υπηρετώ τον Θεό όλα αυτά τα χρόνια, κι όμως θα πρωτοστατούσα στην αντίσταση εναντίον Του. Οι μη απαλείψιμες αμαρτίες μου με πονούν δίχως τέλος.
2 Ήμουν τόσο επαναστατικός και αντιστεκόμουν τόσο, όμως ο Θεός εξακολούθησε να δείχνει έλεος και δοκίμασε τα πάντα για να με σώσει. Είχε χτυπήσει την πόρτα της καρδιάς μου με τα λόγια Του τόσο πολλές φορές προτού η σκληρή καρδιά μου κάνει μεταστροφή. Αποδέχτηκα την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, είδα πόσο ανόητος και τυφλός είμαι. Η ανθρωπότητα δεν μπορεί ποτέ να κατανοήσει πλήρως τον πλούτο αυτού που έχει και είναι ο Θεός. Το έργο του Θεού δεν περιορίζεται από κανέναν κανόνα, πάντοτε προχωρά. Όμως εγώ οριοθέτησα το έργο του Θεού με τα λόγια της Βίβλου, όντας τόσο απίστευτα αλαζονικός. Τόσο πολλοί πιστοί έχασαν την ευκαιρία να σωθούν εξαιτίας της παρακώλυσής μου. Πιστεύοντας στον Θεό, εξακολουθούσα να Τον ανταγωνίζομαι για κύρος, ήμουν πραγματικά ένας σύγχρονος Φαρισαίος. Θα έπρεπε να καταδικαστώ για τις πράξεις μου, όμως ο Θεός μού έδωσε άλλη μια ευκαιρία να μετανοήσω. Βλέποντας την πραγματική αγάπη του Θεού, αισθάνομαι ότι Του χρωστάω τόσο πολλά.
Ω, Θεέ μου, πίστευα σε Εσένα αλλά δεν Σε γνώριζα, και Σου αντιστάθηκα και Σε έκρινα. Είμαι πραγματικά σαν τον Σατανά, ανάξιος του ελέους και της σωτηρίας Σου. Ω, Θεέ μου, θα μετανοήσω και θα αποδεχτώ την κρίση Σου. Θα επιδιώξω την αλήθεια με όλα όσα έχω, θα εκπληρώσω το καθήκον μου και θα ανταποδώσω την αγάπη Σου.