Καθ’ όλη τη διάρκεια των εμπειριών του, ο Πέτρος αντιμετώπισε εκατοντάδες δοκιμασίες. Αν και οι σημερινοί άνθρωποι γνωρίζουν τον όρο «δοκιμασία», είναι μπερδεμένοι όσον αφορά την πραγματική σημασία και τις περιστάσεις του. Ο Θεός ατσαλώνει την αποφασιστικότητα του ανθρώπου, εξευγενίζει την εμπιστοσύνη του και οδηγεί στην τελείωση κάθε του κομμάτι, κι αυτό επιτυγχάνεται κυρίως μέσα από δοκιμασίες, οι οποίες αποτελούν, επίσης, το κρυφό έργο του Αγίου Πνεύματος. Φαίνεται λες και ο Θεός έχει απαρνηθεί τους ανθρώπους, κι έτσι, αν δεν είναι προσεκτικοί, θα θεωρήσουν αυτές τις δοκιμασίες πειρασμούς του Σατανά. Στην πραγματικότητα, πολλές δοκιμασίες μπορούν να θεωρηθούν πειρασμοί, κι αυτό αποτελεί την αρχή και τον κανόνα σύμφωνα με τα οποία εργάζεται ο Θεός. Αν οι άνθρωποι ζουν πραγματικά στην παρουσία του Θεού, θα θεωρήσουν ότι αυτά τα πράγματα αποτελούν δοκιμασίες από τον Θεό και δεν θα τα αφήσουν να ξεγλιστρήσουν. Αν κάποιος λέει ότι επειδή ο Θεός είναι μαζί του, ο Σατανάς σίγουρα δεν θα τον προσεγγίσει, αυτό δεν είναι απολύτως σωστό· αν ίσχυε αυτό, τότε πώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι ο Ιησούς αντιμετώπισε πειρασμούς αφότου είχε νηστέψει στην έρημο για σαράντα ημέρες; Έτσι, αν οι άνθρωποι διορθώσουν πραγματικά τις απόψεις τους σχετικά με την πίστη στον Θεό, θα δουν πολλά πράγματα πολύ πιο καθαρά και η κατανόησή τους δεν θα είναι στρεβλή. Αν κάποιος είναι πραγματικά αποφασισμένος να οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό, πρέπει να προσεγγίσει όλα τα ζητήματα που αντιμετωπίζει από πολλές διαφορετικές οπτικές γωνίες, χωρίς να ταλαντεύεται ούτε προς τα αριστερά ούτε προς τα δεξιά. Αν δεν έχεις γνώση του έργου του Θεού, δεν θα γνωρίζεις πώς να συνεργαστείς με τον Θεό. Αν δεν γνωρίζεις τις αρχές του έργου του Θεού και αγνοείς τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο Σατανάς στον άνθρωπο, δεν θα έχεις μονοπάτι άσκησης. Η ένθερμη επιδίωξη από μόνη της δεν θα σου δώσει τη δυνατότητα να πετύχεις τα αποτελέσματα που απαιτεί ο Θεός. Ένα τέτοιο μέσο βίωσης μοιάζει με εκείνο του Λόρενς: δεν κάνει καμία απολύτως διάκριση κι επικεντρώνεται μόνο στην εμπειρία, αγνοώντας παντελώς ποιο είναι το έργο του Σατανά, ποιο είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο άνθρωπος χωρίς την παρουσία του Θεού και τι είδους ανθρώπους θέλει να οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Ποιες αρχές θα πρέπει να υιοθετούνται κατά την αντιμετώπιση διαφορετικών ειδών ανθρώπων, πώς να συλλαμβάνει το θέλημα του Θεού επί του παρόντος, πώς να γνωρίζει τη διάθεση του Θεού και προς ποιους ανθρώπους, ποιες περιστάσεις και ποια εποχή απευθύνονται το έλεος, η μεγαλοπρέπεια και η δικαιοσύνη του Θεού —δεν διακρίνει τίποτε απ’ αυτά. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν πολλά οράματα ως θεμέλιο για τις εμπειρίες τους, τότε δεν τίθεται λόγος περί ζωής, πόσο μάλλον περί εμπειρίας· μπορούν να συνεχίσουν ανοήτως να υποτάσσονται στα πάντα και να υπομένουν τα πάντα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ δύσκολο να οδηγηθούν στην τελείωση. Μπορεί να ειπωθεί πως αν δεν έχεις κανένα από τα οράματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, αυτό αποτελεί επαρκή απόδειξη ότι είσαι ένας κρετίνος, είσαι σαν μια στήλη άλατος που πάντα στέκεται στο Ισραήλ. Τέτοιοι άνθρωποι είναι άχρηστοι, δεν χρησιμεύουν σε τίποτα! Μερικοί άνθρωποι απλώς υποτάσσονται πάντοτε στα τυφλά, γνωρίζουν πάντοτε τους εαυτούς τους και χρησιμοποιούν πάντοτε τους δικούς τους τρόπους συμπεριφοράς όταν αντιμετωπίζουν νέα θέματα ή χρησιμοποιούν «σοφία» για να αντιμετωπίσουν ασήμαντα ζητήματα που είναι ανάξια αναφοράς. Τέτοιοι άνθρωποι στερούνται διάκρισης, και είναι θαρρείς και είναι στη φύση τους να αποδέχονται να παρενοχλούνται, και μένουν πάντα οι ίδιοι· δεν αλλάζουν ποτέ. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ανόητοι, που δεν έχουν την παραμικρή ικανότητα διάκρισης. Ποτέ δεν προσπαθούν να λάβουν μέτρα κατάλληλα για τις περιστάσεις ή για διαφορετικούς ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν εμπειρία. Έχω δει μερικούς ανθρώπους που είναι τόσο συνδεδεμένοι με τη γνώση του εαυτού τους, ώστε όταν έρχονται αντιμέτωποι με ανθρώπους που διακατέχονται από το έργο πονηρών πνευμάτων, σκύβουν το κεφάλι και εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, δίχως να τολμούν να σταθούν όρθιοι και να τους καταδικάσουν. Κι όταν έρχονται αντιμέτωποι με το ολοφάνερο έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν τολμούν να υποταχθούν. Πιστεύουν πως τα πονηρά πνεύματα βρίσκονται κι αυτά στα χέρια του Θεού, και δεν έχουν ούτε το λιγοστό θάρρος να σταθούν όρθιοι και να αντισταθούν σ’ αυτά. Τέτοιοι άνθρωποι ντροπιάζουν τον Θεό και είναι εντελώς ανίκανοι να σηκώσουν βαρύ φορτίο για Εκείνον. Άνθρωποι τόσο μπερδεμένοι δεν κάνουν κανενός είδους διάκριση. Συνεπώς, ένα τέτοιο μέσο βίωσης θα πρέπει να απομακρυνθεί, καθώς είναι αβάσιμο στα μάτια του Θεού.

Ο Θεός πράγματι επιτελεί πολύ έργο στους ανθρώπους, ενίοτε δοκιμάζοντάς τους, ενίοτε δημιουργώντας περιβάλλοντα για να τους ατσαλώσει και άλλοτε εκφέροντας λόγια για να τους καθοδηγήσει και να διορθώσει τα ελαττώματά τους. Μερικές φορές, το Άγιο Πνεύμα οδηγεί τους ανθρώπους σε περιβάλλοντα τα οποία έχει προετοιμάσει για εκείνους ο Θεός, ώστε να ανακαλύψουν, εν αγνοία τους, πολλά πράγματα που τους λείπουν. Χωρίς να το γνωρίζουν οι άνθρωποι, μέσα από αυτά που λένε και κάνουν, και μέσα από τον τρόπο που συμπεριφέρονται στους άλλους και αντιμετωπίζουν τα πράγματα, το Άγιο Πνεύμα τούς διαφωτίζει σε πολλά πράγματα που δεν κατανοούσαν πριν, επιτρέποντάς τους να δουν πολλά πράγματα και ανθρώπους πιο καθαρά, επιτρέποντάς τους να διακρίνουν πολλά πράγματα για τα οποία είχαν προηγουμένως άγνοια. Όταν έρχεσαι σε επαφή με τον κόσμο, αρχίζεις σταδιακά να διακρίνεις τα πράγματα του κόσμου, και πριν βρεις το τέλος σου, ίσως καταλήξεις στο συμπέρασμα: «Είναι πραγματικά δύσκολο να είσαι άνθρωπος». Αν περάσεις κάποιο χρόνο βιώνοντας πράγματα ενώπιον του Θεού και φτάσεις στο σημείο να κατανοήσεις το έργο του Θεού και τη διάθεσή Του, θα κερδίσεις ασυναίσθητα πολλή επίγνωση και το ανάστημά σου σταδιακά θα αυξηθεί. Θα κατανοήσεις καλύτερα πολλά πνευματικά πράγματα και θα είσαι πιο ξεκάθαρος, ιδιαίτερα όσον αφορά το έργο του Θεού. Θα δεχθείς τα λόγια του Θεού, το έργο του Θεού, την κάθε πράξη του Θεού, τη διάθεση του Θεού κι αυτό που ο Θεός είναι και έχει σαν τη δική σου ζωή. Αν το μόνο που κάνεις είναι να περιπλανιέσαι στον κόσμο, τα φτερά σου θα γίνονται όλο και πιο σκληρά και η αντίστασή σου στον Θεό θα γίνεται όλο και πιο μεγάλη· πώς θα μπορεί τότε να σε χρησιμοποιήσει ο Θεός; Επειδή υπάρχει μέσα σου πολύ «κατά τη γνώμη μου», ο Θεός δεν σε χρησιμοποιεί. Όσο περισσότερο βρίσκεσαι στην παρουσία του Θεού, τόσο περισσότερες εμπειρίες θα έχεις. Αν εξακολουθείς να ζεις στον κόσμο σαν κτήνος —με το στόμα σου να δηλώνει πίστη στον Θεό, αλλά την καρδιά σου να βρίσκεται κάπου αλλού— και αν εξακολουθείς να μελετάς τις φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, τότε όλοι οι προηγούμενοι κόποι σου δεν θα αποβούν μάταιοι; Συνεπώς, όσο περισσότερο βρίσκονται οι άνθρωποι στην παρουσία του Θεού, τόσο πιο εύκολο είναι να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό. Αυτό είναι το μονοπάτι μέσω του οποίου το Άγιο Πνεύμα εκτελεί το έργο Του. Αν δεν το καταλαβαίνεις αυτό, θα είναι αδύνατον για σένα να εισέλθεις στον σωστό δρόμο και δεν θα υπάρχει περίπτωση να οδηγηθείς στην τελείωση από τον Θεό. Δεν θα μπορείς να έχεις μια κανονική πνευματική ζωή· θα είναι θαρρείς και είσαι ανάπηρος, και θα έχεις μόνο τη δική σου σκληρή δουλειά και καθόλου από το έργο του Θεού. Δεν πρόκειται για λάθος στην εμπειρία σου; Δεν είναι αναγκαίο να προσεύχεσαι για να βρίσκεσαι στην παρουσία του Θεού· μερικές φορές, έρχεσαι στην παρουσία του Θεού όταν συλλογίζεσαι τον Θεό ή αναλογίζεσαι το έργο Του, άλλες φορές όταν αντιμετωπίζεις κάποιο θέμα και άλλες πάλι μέσω της αποκάλυψής σου σε κάποιο γεγονός. Οι περισσότεροι άνθρωποι λένε: «Δεν βρίσκομαι στην παρουσία του Θεού εφόσον προσεύχομαι συχνά;» Πολλοί άνθρωποι προσεύχονται αδιάκοπα «στην παρουσία του Θεού». Παρόλο που οι προσευχές μπορεί να βρίσκονται πάντα στα χείλη τους, εκείνοι δεν ζουν πραγματικά στην παρουσία του Θεού. Αυτό είναι το μόνο μέσο δια του οποίου μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να διατηρήσουν την κατάστασή τους στην παρουσία του Θεού· είναι παντελώς ανίκανοι να χρησιμοποιούν την καρδιά τους για να έρχονται συνεχώς σε επαφή με τον Θεό, ούτε είναι σε θέση να έρχονται ενώπιον του Θεού μέσω βίωσης, είτε μέσω συλλογισμού, σιωπηλού στοχασμού ή χρησιμοποιώντας το μυαλό τους για να έρθουν σε επαφή με τον Θεό μέσα στην καρδιά τους, λαμβάνοντας υπόψη τους το φορτίο του Θεού. Απλώς προσφέρουν προσευχές στον Θεό στον ουρανό με το στόμα τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους, και ο Θεός βρίσκεται εκεί μόνο όταν Τον πλησιάζουν· τον περισσότερο καιρό, ο Θεός δεν βρίσκεται εκεί καθόλου. Δεν πρόκειται για εκδήλωση της απουσίας του Θεού από την καρδιά κάποιου; Αν είχαν πράγματι τον Θεό στην καρδιά τους, θα μπορούσαν να κάνουν τα πράγματα που κάνουν οι ληστές και τα κτήνη; Αν κάποιος έχει πραγματικά φόβο Θεού, θα φέρει την αληθινή καρδιά του σε επαφή με τον Θεό, και οι σκέψεις και οι ιδέες του θα καταλαμβάνονται πάντα από τα λόγια του Θεού. Δεν θα κάνει λάθη ούτε στα λόγια ούτε στις πράξεις του, και δεν θα κάνει τίποτα που αντιτίθεται κατάφωρα στον Θεό. Αυτό είναι το πρότυπο για να είναι κανείς πιστός.