I

Η προσευχή δεν είναι τύπος, έχει ουσία.

Φαίνεται πως απ’ τις προσευχές

οι άνθρωποι τον Θεό υπηρετούν.

Αν τυπικά απλώς προσεύχεσαι,

τον Θεό δεν υπηρετείς καλά.

Χωρίς την προσευχή,

πώς να υπηρετήσεις, να εργαστείς.

Τον Θεό αν υπηρετείς,

μα χωρίς σοβαρότητα

κι αφοσίωση προσεύχεσαι,

έτσι δεν Τον υπηρετείς.

II

Αληθινές αν δεν είν’ οι προσευχές σου και ειλικρινείς,

δεν θα ακουστούν, δεν θα ενεργεί.

Το Πνεύμα τ' Άγιο μέσα σου.

Αν τυπικά απλώς προσεύχεσαι,

τον Θεό δεν υπηρετείς καλά.

Χωρίς την προσευχή,

πώς να υπηρετήσεις, να εργαστείς.

Τον Θεό αν υπηρετείς,

μα χωρίς σοβαρότητα

κι αφοσίωση προσεύχεσαι,

έτσι δεν Τον υπηρετείς.

III

Στον Θεό αν προσεύχεσαι συχνά,

δείχνει ότι Τον παίρνεις σοβαρά.

Αν εργάζεσαι δίχως προσευχή,

και κρυφά απ’ Αυτόν επιχειρείς,

για σένα προσπαθείς,

(δεν Τον υπηρετείς,)

για σένα εργάζεσαι.

(Καταδικάστηκες.)

IV

Ίσως τον Θεό δεν βλασφήμησες

μ' αυθάδεις πράξεις, μα αν για τον εαυτό σου δουλεύεις.

Ανθίστασαι στον Θεό.

Χωρίς την προσευχή,

πώς να υπηρετήσεις, να εργαστείς.

Τον Θεό αν υπηρετείς,

μα χωρίς σοβαρότητα

κι αφοσίωση προσεύχεσαι,

έτσι δεν Τον υπηρετείς.

από το βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»