731 Ο άνθρωπος έχει υπερβολικά πολλές απαιτήσεις από τον Θεό
1 Οι άνθρωποι απαιτούν πάρα πολλά από τον Θεό, και οι απαιτήσεις αυτές είναι υπερβολικές. Είναι άκρως παράλογοι στο ότι Του ζητούν διαρκώς να κάνει πράγματα με τον τάδε ή τον δείνα τρόπο. Οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να υποταχθούν πλήρως στον Θεό ούτε να Τον προσκυνήσουν. Αντιθέτως, θέτουν τις παράλογες απαιτήσεις τους σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις. Προσδοκούν από τον Θεό να έχει μεγάλη ανοχή, να είναι πάντοτε υπομονετικός με τους ανθρώπους, να επικοινωνεί σχετικά με την αλήθεια όποτε τους βλέπει, να τους μιλάει διαρκώς και ούτω καθεξής. Εσείς οφείλετε να αναλογιστείτε αυτά τα θέματα. Η ανθρώπινη λογική έχει τόσα ψεγάδια, έτσι δεν είναι; Όχι μόνο δεν είναι σε θέση να υποταχθούν πλήρως στις ενορχηστρώσεις και ρυθμίσεις του Θεού ή να αποδεχθούν όλα όσα προέρχονται από τον Θεό, αλλά, αντίθετα, επιβάλλουν πρόσθετες απαιτήσεις στον Θεό. Πώς μπορούν άνθρωποι με τέτοιες απαιτήσεις να είναι πιστοί στον Θεό; Πώς μπορούν να υποτάσσονται στις ρυθμίσεις του Θεού; Πώς μπορούν να αγαπούν τον Θεό;
2 Όλοι οι άνθρωποι έχουν απαιτήσεις για το πώς ο Θεός θα πρέπει να τους αγαπά, να τους ανέχεται, να τους φυλάει, να τους προστατεύει και να τους φροντίζει, αλλά δεν έχουν καμία απαίτηση για το πώς οι ίδιοι οφείλουν να αγαπούν τον Θεό, να σκέφτονται τον Θεό, να ενδιαφέρονται για τον Θεό, να ικανοποιούν τον Θεό, να έχουν τον Θεό στην καρδιά τους και να λατρεύουν τον Θεό. Υπάρχουν αυτά τα πράγματα στις καρδιές των ανθρώπων; Αυτά είναι πράγματα που οφείλουν να κάνουν οι άνθρωποι, άρα γιατί δεν εργάζονται επιμελώς προς αυτήν την κατεύθυνση; Κάποιοι μπορεί να είναι ενθουσιώδεις για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά αυτό δεν διαρκεί πολύ. Αν συναντήσουν μια μικρή αναποδιά μπορεί να νιώσουν αποθαρρημένοι, να απογοητευτούν και να παραπονεθούν. Οι άνθρωποι έχουν τόσο πολλά προβλήματα, και υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια και επιζητούν να αγαπούν και να ικανοποιούν τον Θεό. Οι άνθρωποι είναι εντελώς παράλογοι, παίρνουν λάθος θέση και θεωρούν τους εαυτούς τους ιδιαίτερα πολύτιμους.
Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο