Το να πιστεύει κανείς στον Θεό και να γνωρίζει τον Θεό είναι απόλυτα φυσικό και δικαιολογημένο, και σήμερα —σε μια εποχή που ο ενσαρκωμένος Θεός κάνει το έργο Του αυτοπροσώπως— είναι μια ιδιαίτερα καλή στιγμή να γνωρίσει κανείς τον Θεό. Η ικανοποίηση του Θεού είναι κάτι που χτίζεται στο θεμέλιο της κατανόησης του θελήματος του Θεού, και για να κατανοήσουμε το θέλημα του Θεού, είναι απαραίτητο να έχουμε κάποια γνώση για τον Θεό. Αυτή η γνώση του Θεού είναι το όραμα που πρέπει να έχει κάποιος που πιστεύει στον Θεό. Είναι η βάση της πίστης του ανθρώπου στον Θεό. Απουσία αυτής της γνώσης, η πίστη του ανθρώπου στον Θεό θα υπήρχε σε μια ασαφή κατάσταση και εν μέσω μιας κενής θεωρίας. Ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι είναι αποφασισμένοι να ακολουθήσουν τον Θεό, δεν θα κερδίσουν τίποτα. Όλοι όσοι δεν κερδίζουν τίποτα σε αυτό το ρεύμα είναι εκείνοι που θα αποκλειστούν —είναι όλοι παράσιτα. Όποιο στάδιο του έργου του Θεού κι αν βιώνεις, θα πρέπει να σε συνοδεύει ένα ισχυρό όραμα. Ειδάλλως, θα ήταν δύσκολο να αποδεχτείς κάθε στάδιο του νέου έργου, διότι το νέο έργο του Θεού υπερβαίνει την ανθρώπινη αντίληψη και βρίσκεται εκτός των ορίων της σύλληψής του. Οπότε, χωρίς έναν ποιμένα να φροντίζει τον άνθρωπο, χωρίς έναν ποιμένα να συναναστρέφεται για οράματα, ο άνθρωπος αδυνατεί να αποδεχτεί αυτό το νέο έργο. Εάν ο άνθρωπος δεν μπορεί να κατανοήσει οράματα, τότε δεν μπορεί να κατανοήσει το νέο έργο του Θεού, και εάν ο άνθρωπος δεν μπορεί να υποταχθεί στο νέο έργο του Θεού, τότε ο άνθρωπος θα αδυνατεί να κατανοήσει το θέλημα του Θεού, οπότε η γνώση του για τον Θεό θα είναι μηδαμινή. Πριν ο άνθρωπος εφαρμόσει τον λόγο του Θεού, πρέπει να γνωρίζει τον λόγο του Θεού· δηλαδή, πρέπει να κατανοεί το θέλημα του Θεού. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να εφαρμοστεί ο λόγος του Θεού με ακρίβεια και σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να κατέχουν όλοι όσοι αναζητούν την αλήθεια, και είναι, επίσης, η διαδικασία στην οποία πρέπει να υποβληθούν όλοι όσοι προσπαθούν να γνωρίσουν τον Θεό. Η διαδικασία του να φτάσει κανείς να γνωρίζει τον λόγο του Θεού είναι η διαδικασία του να φτάσει να γνωρίζει τον Θεό, αλλά και το έργο του Θεού. Συνεπώς, η γνώση οραμάτων δεν αναφέρεται μόνο στη γνώση της ανθρώπινης φύσης του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά περιλαμβάνει και τη γνώση του λόγου και του έργου του Θεού. Μέσα από τον λόγο του Θεού οι άνθρωποι καταφέρνουν να κατανοήσουν το θέλημα του Θεού, και μέσα από το έργο του Θεού καταφέρνουν να γνωρίσουν τη διάθεση του Θεού και αυτό που είναι ο Θεός. Η πίστη στον Θεό είναι το πρώτο βήμα για τη γνώση του Θεού. Η διαδικασία της μετάβασης από αυτήν την αρχική πίστη στον Θεό στην πιο βαθιά πίστη σ’ Αυτόν είναι η διαδικασία του να φτάσει κανείς στη γνώση Του και η διαδικασία της βίωσης του έργου του Θεού. Εάν πιστεύεις στον Θεό μόνο χάριν της πίστης στον Θεό, και όχι για να φτάσεις να Τον γνωρίσεις, τότε η πίστη σου δεν είναι αληθινή και η πίστη σου δεν μπορεί να εξαγνιστεί —δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Εάν, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, μέσω της οποίας βιώνει το έργο του Θεού, ο άνθρωπος καταφέρει σταδιακά να γνωρίσει τον Θεό, τότε η διάθεσή του θα αλλάξει σταδιακά, και η πίστη του θα γίνεται ολοένα και πιο αληθινή. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όταν ο άνθρωπος επιτύχει την πίστη του στον Θεό, θα έχει κερδίσει απόλυτα τον Θεό. Ο λόγος για τον οποίο ο Θεός κατέβαλε τόσο μεγάλες προσπάθειες για να ενσαρκωθεί για δεύτερη φορά και να επιτελέσει αυτοπροσώπως το έργο Του ήταν να μπορέσει ο άνθρωπος να Τον γνωρίσει και να μπορέσει να Τον δει. Η γνώση του Θεού^[α] είναι το τελικό αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί στην κατάληξη του έργου του Θεού. Είναι η τελική απαίτηση που έχει ο Θεός από την ανθρωπότητα. Ο λόγος για τον οποίο το κάνει αυτό είναι χάριν της τελικής μαρτυρίας Του· κάνει αυτό το έργο έτσι ώστε ο άνθρωπος να στραφεί τελικά και πλήρως προς Αυτόν. Ο άνθρωπος μπορεί να αγαπά τον Θεό μόνο αν καταφέρει να γνωρίσει τον Θεό, και για να αγαπήσει τον Θεό, πρέπει να γνωρίσει τον Θεό. Ανεξάρτητα από το πώς επιδιώκει ή τι επιδιώκει να κερδίσει, πρέπει να είναι σε θέση να επιτύχει γνώση του Θεού. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να ικανοποιήσει την καρδιά του Θεού. Μόνο αν γνωρίζει τον Θεό μπορεί ο άνθρωπος να έχει αληθινή πίστη για τον Θεό, και μόνο αν γνωρίζει τον Θεό μπορεί αληθινά να έχει φόβο Θεού και να υποτάσσεται στον Θεό. Όσοι δεν γνωρίζουν τον Θεό, δεν θα έχουν ποτέ αληθινή υποταγή στον Θεό και φόβο Θεού. Η γνώση του Θεού περιλαμβάνει τη γνώση της διάθεσής Του, την κατανόηση του θελήματός Του, και τη γνώση αυτού που είναι Αυτός. Εντούτοις, οποιαδήποτε από τις πτυχές κι αν καταφέρει να γνωρίσει κανείς, καθεμία απαιτεί από τον άνθρωπο να πληρώσει ένα τίμημα και απαιτεί τη θέληση να υποτάσσεται, χωρίς τα οποία κανείς δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να ακολουθεί μέχρι τέλους. Το έργο του Θεού είναι υπερβολικά ασυμβίβαστο με τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Είναι υπερβολικά δύσκολο ο άνθρωπος να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού και αυτό που είναι ο Θεός, και όλα όσα εκφράζει και πράττει ο Θεός υπερβαίνουν την ανθρώπινη κατανόηση. Εάν ο άνθρωπος επιθυμεί να ακολουθήσει τον Θεό, αλλά δεν είναι πρόθυμος να υποτάσσεται σε Αυτόν, τότε ο άνθρωπος δεν θα κερδίσει τίποτα. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, ο Θεός έχει επιτελέσει πολύ έργο, το οποίο ο άνθρωπος δεν κατανοεί και το οποίο ο άνθρωπος δυσκολεύεται να αποδεχτεί, και ο Θεός έχει εκφράσει πολλά που δυσχεραίνουν τη θεραπεία των αντιλήψεων του ανθρώπου. Μα δεν έχει σταματήσει ποτέ το έργο Του, λόγω του ότι ο άνθρωπος αντιμετωπίζει υπερβολικές δυσκολίες· αντίθετα, συνέχισε να εργάζεται και να εκφράζεται, και παρόλο που ένας μεγάλος αριθμός «πολεμιστών» έχει εγκαταλειφθεί συνεχίζει χωρίς διακοπή να επιτελεί το έργο Του και συνεχίζει να επιλέγει τη μία ομάδα ανθρώπων που είναι πρόθυμοι να υπακούσουν στο νέο έργο Του μετά την άλλη. Δεν έχει οίκτο γι’ αυτούς τους πεσόντες «ήρωες», και αντίθετα υπεραγαπά εκείνους που αποδέχονται το νέο έργο και τον λόγο Του. Αλλά με ποιο σκοπό εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, σταδιακά; Γιατί πάντα αποκλείει κάποιους ανθρώπους και επιλέγει άλλους; Πώς και χρησιμοποιεί πάντα μια τέτοια μέθοδο; Ο σκοπός του έργου Του είναι να επιτρέψει στον άνθρωπο Τον γνωρίσει, και κατ’ αυτόν τον τρόπο να κερδηθεί από Αυτόν. Η αρχή του έργου Του είναι να εργαστεί επί όσων είναι σε θέση να υποταχθούν στο έργο που επιτελεί τη σήμερον ημέρα, και να μην εργαστεί επί όσων υποτάσσονται στο έργο που έχει κάνει κατά το παρελθόν, ενώ αντιτίθενται στο έργο που κάνει τη σήμερον ημέρα. Εδώ ακριβώς έγκειται ο λόγος για τον οποίο αποκλείει τόσο πολλούς ανθρώπους.

Τα αποτελέσματα του μαθήματος της επίτευξης της γνώσης του Θεού δεν μπορούν να επιτευχθούν σε μία ή δύο ημέρες: Ο άνθρωπος πρέπει να συσσωρεύσει εμπειρίες, να υποστεί κακουχίες και να επιτύχει πραγματική υποταγή. Καταρχάς, ξεκίνα από το έργο και τα λόγια του Θεού. Είναι επιτακτικό να κατανοήσεις τι περιλαμβάνεται στη γνώση του Θεού, πώς να επιτύχεις αυτήν τη γνώση, και πώς να δεις τον Θεό μέσα στις εμπειρίες σου. Αυτό πρέπει να πράξει όποιος δεν έχει ακόμη γνωρίσει τον Θεό. Κανείς δεν μπορεί να συλλάβει μία κι έξω το έργο και τα λόγια του Θεού, και κανείς δεν μπορεί να επιτύχει γνώση της ολότητας του Θεού μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Υπάρχει μια απαραίτητη διαδικασία εμπειρίας, χωρίς την οποία κανείς δεν θα μπορούσε να γνωρίσει τον Θεό ή να Τον ακολουθήσει ειλικρινά. Όσο περισσότερο έργο επιτελεί ο Θεός, τόσο περισσότερο Τον γνωρίζει ο άνθρωπος. Όσο μεγαλύτερη είναι η αντίθεση μεταξύ του έργου του Θεού και των αντιλήψεων του ανθρώπου, τόσο περισσότερο ανανεώνεται και εμβαθύνει η γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν. Εάν το έργο του Θεού παρέμενε για πάντα σταθερό και αμετάβλητο, τότε δεν θα υπήρχε πολλή γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν. Από τον καιρό της δημιουργίας του κόσμου μέχρι σήμερα, όσα έπραξε ο Θεός κατά την Εποχή του Νόμου, όσα έπραξε κατά την Εποχή της Χάριτος, και τι πράττει κατά την Εποχή της Βασιλείας —πρέπει να είστε απολύτως ξεκάθαροι ως προς αυτά τα οράματα. Πρέπει να γνωρίζετε το έργο του Θεού. Μόνο αφού ακολούθησε τον Ιησού κατάφερε ο Πέτρος να μάθει σταδιακά για ένα μεγάλο μέρος του έργου που επιτέλεσε το Πνεύμα στον Ιησού. Είπε: «Το να βασίζεται κανείς στις εμπειρίες του ανθρώπου δεν αρκεί για να επιτύχει πλήρη γνώση. Πρέπει να υπάρχουν πολλά νέα στοιχεία από το έργο του Θεού, για να μας βοηθήσουν να γνωρίσουμε τον Θεό». Στην αρχή, ο Πέτρος πίστευε ότι ο Ιησούς ήταν κάποιος που είχε σταλεί από τον Θεό, σαν απόστολος, και δεν είδε τον Ιησού ως τον Χριστό. Εκείνη την περίοδο, όταν άρχισε να ακολουθεί τον Ιησού, ο Ιησούς τον ρώτησε: «Σίμων, υιέ του Ιωνά, θα Με ακολουθήσεις;» Ο Πέτρος είπε: «Πρέπει να ακολουθήσω αυτόν που απεστάλη από τον ουράνιο Πατέρα. Πρέπει να αναγνωρίσω αυτόν που έχει επιλεγεί από το Άγιο Πνεύμα. Θα Σε ακολουθήσω». Από τα λόγια του, φαίνεται ότι ο Πέτρος δεν γνώριζε τον Ιησού. Είχε βιώσει τον λόγο του Θεού, είχε κλαδέψει τον εαυτό του, και είχε υποστεί κακουχίες για χάρη του Θεού, μα δεν είχε γνώση για το έργο του Θεού. Μετά από μια περίοδο εμπειριών, ο Πέτρος είδε στον Ιησού πολλές από τις πράξεις του Θεού, είδε το κάλλος του Θεού, και είδε πολλά στοιχεία της ύπαρξης του Θεού στον Ιησού. Επίσης, είδε ότι τα λόγια που είχε πει ο Ιησούς δεν μπορούσαν να έχουν εκφραστεί από άνθρωπο, και ότι το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς δεν μπορούσε να έχει γίνει από άνθρωπο. Επιπλέον, και στον λόγο και τις πράξεις του Ιησού, ο Πέτρος είδε πολλά από τη σοφία του Θεού και πολύ έργο θεϊκής φύσης. Κατά τη διάρκεια των εμπειριών του, δεν γνώρισε μόνο τον εαυτό του, αλλά παρατήρησε πολύ προσεκτικά κάθε πράξη του Ιησού, από τις οποίες ανακάλυψε πολλά καινούργια στοιχεία, δηλαδή ότι υπήρχαν πολλές εκφάνσεις του πρακτικού Θεού στο έργο που επιτελούσε ο Θεός μέσω του Ιησού, και ότι ο Ιησούς διέφερε από έναν συνηθισμένο άνθρωπο στα λόγια που έλεγε και στις πράξεις που έκανε, καθώς και στον τρόπο με τον οποίο καθοδήγησε τις εκκλησίες, και το έργο που πραγματοποίησε. Έτσι, ο Πέτρος πήρε από τον Ιησού πολλά μαθήματα που έπρεπε να πάρει, και μέχρις ότου ο Ιησούς καρφωθεί στον σταυρό, εκείνος είχε αποκτήσει σε κάποιο βαθμό γνώση του Ιησού —μια γνώση που έγινε η βάση της διαχρονικής πίστης του στον Ιησού, και της ανάποδης σταύρωσης στην οποία υπεβλήθη για χάρη του Κυρίου. Αν και κατείχε κάποιες αντιλήψεις, και δεν είχε ξεκάθαρη γνώση του Ιησού στην αρχή, είναι αναπόφευκτο ότι μέρος του διεφθαρμένου ανθρώπου είναι τέτοιου είδους στοιχεία. Ενώ ο Ιησούς επρόκειτο να αναχωρήσει, είπε στον Πέτρο ότι η σταύρωσή Του ήταν το έργο που είχε έλθει να επιτελέσει: Ήταν απαραίτητο η εποχή να Τον απαρνηθεί και αυτή η ακάθαρτη παλαιά εποχή να Τον καρφώσει στο σταυρό· Αυτός είχε έλθει να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης και, αφού ολοκλήρωνε αυτό το έργο, η διακονία Του θα είχε έλθει εις πέρας. Ακούγοντάς το αυτό, ο Πέτρος κυριεύτηκε από θλίψη και προσκολλήθηκε ακόμα περισσότερο στον Ιησού. Όταν ο Ιησούς καρφώθηκε στον σταυρό, ο Πέτρος έκλαψε πικρά μόνος του. Προτού συμβεί αυτό, ρώτησε τον Ιησού: «Κύριέ μου! Λες ότι πρόκειται να σταυρωθείς. Αφού φύγεις, πότε θα Σε ξαναδούμε;» Δεν υπήρχε κανένα στοιχείο νοθείας στα λόγια που είπε; Δεν υπήρχαν καθόλου αντιλήψεις αναμεμειγμένες μέσα τους; Στην καρδιά του γνώριζε ότι ο Ιησούς είχε έλθει για να ολοκληρώσει ένα μέρος του έργου του Θεού, και ότι μετά την αναχώρηση του Ιησού, το Πνεύμα θα ήταν μαζί του. Μολονότι θα ήταν καρφωμένος στον σταυρό και θα ανερχόταν στον ουρανό, το Πνεύμα του Θεού θα ήταν μαζί του. Εκείνη τη στιγμή, ο Πέτρος είχε κάποια γνώση του Ιησού· γνώριζε ότι ο Ιησούς είχε αποσταλεί από το Πνεύμα του Θεού, ότι το Πνεύμα του Θεού ήταν εντός Του, και ότι ο Ιησούς ήταν ο ίδιος ο Θεός, ότι ήταν Χριστός. Ωστόσο, ήταν λόγω της αγάπης του για τον Ιησού και λόγω της ανθρώπινης αδυναμίας που ο Πέτρος εκστόμισε τέτοια λόγια. Εάν, σε κάθε στάδιο του έργου του Θεού, μπορεί κανείς να παρατηρήσει και να βιώσει σχολαστικά, τότε θα είναι σταδιακά σε θέση να ανακαλύψει το κάλλος του Θεού. Και τι πήρε ο Παύλος για όραμά του; Όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε σε αυτόν, ο Παύλος είπε: «Ποιος είσαι, Κύριε;» Ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίον συ διώκεις». Αυτό ήταν το όραμα του Παύλου. Ο Πέτρος πήρε για όραμά του την ανάσταση του Ιησού και την εμφάνισή Του επί 40 ημέρες, και τις διδασκαλίες κατά τη διάρκεια της ζωής του Ιησού, μέχρι το τέλος του ταξιδιού του.

Ο άνθρωπος βιώνει το έργο του Θεού, καταφέρνει να γνωρίσει τον εαυτό του, απομακρύνει τη διεφθαρμένη του διάθεση και επιδιώκει να εξελιχθεί στη ζωή, όλα για χάρη της γνώσης του Θεού. Αν επιδιώκεις μόνο να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να κλαδέψεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, αλλά δεν γνωρίζεις τι έργο επιτελεί ο Θεός στον άνθρωπο, πόσο μεγάλη είναι η σωτηρία Του ή πώς βιώνεις το έργο του Θεού και μαρτυρείς τις πράξεις Του, τότε αυτή η εμπειρία σου είναι ανόητη. Εάν νομίζεις ότι η ζωή κάποιου έχει ωριμάσει μόνο και μόνο επειδή είναι σε θέση να κάνει την αλήθεια πράξη και να υπομένει, αυτό σημαίνει ότι ακόμη δεν έχεις κατανοήσει το αληθινό νόημα της ζωής ή τον σκοπό που έχει ο Θεός όταν οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση. Μια μέρα, όταν βρεθείς στις θρησκευτικές εκκλησίες, μεταξύ των μελών της Εκκλησίας της Μετάνοιας ή της Εκκλησίας της Ζωής, θα συναντήσεις πολλούς ευλαβείς ανθρώπους, των οποίων οι προσευχές περιέχουν «οράματα», και οι οποίοι, στην επιδίωξη της ζωής τους, αισθάνονται το άγγιγμα και καθοδηγούνται από λόγια. Επιπλέον, είναι σε θέση όσον αφορά πολλά θέματα να υπομένουν και να απαρνούνται τον εαυτό τους, και να μην καθοδηγούνται από τη σάρκα. Εκείνη τη στιγμή, δεν θα μπορείς να διακρίνεις τη διαφορά: Θα πιστέψεις ότι όλα όσα κάνουν είναι σωστά, ότι είναι η φυσική έκφραση της ζωής, και ότι είναι πολύ λυπηρό που το όνομα στο οποίο πιστεύουν είναι εσφαλμένο. Δεν είναι άραγε τέτοιες απόψεις ανόητες; Γιατί λένε ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν ζωή; Διότι δεν γνωρίζουν τον Θεό, συνεπώς, λέγεται ότι δεν έχουν Θεό στην καρδιά τους και δεν έχουν ζωή. Εάν η πίστη σου στον Θεό έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου είσαι σε θέση να γνωρίζεις πλήρως τις πράξεις του Θεού, την πρακτικότητα του Θεού και κάθε στάδιο του έργου του Θεού, τότε κατέχεις την αλήθεια. Εάν δεν γνωρίζεις το έργο και τη διάθεση του Θεού, τότε υπάρχει ακόμα κάτι που λείπει από την εμπειρία σου. Πώς πραγματοποίησε ο Ιησούς αυτό το στάδιο του έργου Του, πώς πραγματοποιείται αυτό το στάδιο, πώς επιτέλεσε ο Θεός το έργο Του στην Εποχή της Χάριτος, και τι έργο επιτελέστηκε, τι έργο επιτελείται σε αυτό το στάδιο —αν δεν έχεις διεξοδική γνώση αυτών των πραγμάτων, τότε δεν θα αισθανθείς ποτέ σιγουριά και πάντα θα είσαι ανασφαλής. Αν, μετά από μια περίοδο εμπειρίας, είσαι σε θέση να γνωρίζεις το έργο που επιτέλεσε ο Θεός και κάθε στάδιο του έργου Του, και έχεις πλήρη γνώση των στόχων του Θεού όταν λέει τα λόγια Του, και γνωρίζεις γιατί δεν έχουν εκπληρωθεί τόσα από όσα έχει εκφράσει Αυτός, τότε μπορείς να συνεχίσεις με τόλμη και χωρίς να συγκρατηθείς να ακολουθείς τον δρόμο εμπρός σου, χωρίς ανησυχίες και εξευγενισμούς. Θα πρέπει να δείτε με τι μέσα επιτυγχάνει ο Θεός τόσο από το έργο Του. Χρησιμοποιεί τον λόγο που εκφράζει, εξευγενίζοντας τον άνθρωπο και μεταμορφώνοντας τις αντιλήψεις του μέσω πολλών και διάφορων ειδών λόγων. Όλα τα πάθη που έχετε υπομείνει, όλοι οι εξευγενισμοί στους οποίους έχετε υποβληθεί, το κλάδεμα που έχετε δεχτεί μέσα σας, η διαφώτιση που έχετε βιώσει —όλα αυτά έχουν επιτευχθεί μέσω του λόγου που εκφράζει ο Θεός. Λόγω ποιου πράγματος ακολουθεί τον Θεό ο άνθρωπος; Ακολουθεί χάρη στον λόγο του Θεού! Ο λόγος του Θεού χαρακτηρίζεται από βαθύ μυστήριο και, επιπλέον, μπορεί να αγγίξει την καρδιά του ανθρώπου, να αποκαλύψει πράγματα που είναι θαμμένα βαθιά μέσα σ’ αυτήν, να του αποκαλύψει όσα συνέβησαν στο παρελθόν και να του επιτρέψει να διεισδύσει στο μέλλον. Συνεπώς, ο άνθρωπος υπομένει κακουχίες εξαιτίας του λόγου του Θεού, και οδηγείται επίσης στην τελείωση εξαιτίας του λόγου του Θεού: Μόνο τότε ο άνθρωπος ακολουθεί τον Θεό. Αυτό που πρέπει να πράξει ο άνθρωπος σε αυτό το στάδιο είναι να αποδεχτεί τον λόγο του Θεού και, ανεξάρτητα από το αν έχει οδηγηθεί στην τελείωση ή υποβληθεί σε εξευγενισμό, το πιο βασικό είναι ο λόγος του Θεού. Αυτό είναι το έργο του Θεού, και αυτό είναι και το όραμα που πρέπει να γνωρίζει ο άνθρωπος τη σήμερον ημέρα.

Πώς ο Θεός οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση; Ποια είναι η διάθεση του Θεού; Τι περιέχει η διάθεσή Του; Για να διευκρινιστούν όλα αυτά τα πράγματα: άλλος το αποκαλεί διάδοση του ονόματος του Θεού, άλλος το αποκαλεί να γίνεται κανείς μάρτυρας του Θεού, και άλλος το αποκαλεί εξύμνηση του Θεού. Ο άνθρωπος, επί τη βάση της γνώσης του Θεού, τελικά θα μεταμορφωθεί όσον αφορά τη διάθεση της ζωής του. Όσο περισσότερο υποβάλλεται ο άνθρωπος σε κλάδεμα και εξευγενισμό, τόσο περισσότερο αναζωογονείται· όσο πιο πολλά είναι τα στάδια του έργου του Θεού, τόσο περισσότερο οδηγείται ο άνθρωπος στην τελείωση. Τη σήμερον ημέρα, κατά την εμπειρία του ανθρώπου, το κάθε στάδιο του έργου του Θεού αντικρούει τις αντιλήψεις του, και όλα βρίσκονται πέρα από τη διάνοια του ανθρώπου και έξω από τις προσδοκίες του. Ο Θεός παρέχει όλα όσα χρειάζεται ο άνθρωπος, και αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις του από κάθε άποψη. Ο Θεός εκφέρει τα λόγια Του τη στιγμή της αδυναμίας σου· μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί να σου παρέχει τη ζωή σου. Αντικρούοντας τις αντιλήψεις σου, Αυτός σε κάνει να αποδεχτείς το κλάδεμα του Θεού· μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσεις να απαλλαγείς από τη διαφθορά σου. Τη σήμερον ημέρα, ο ενσαρκωμένος Θεός εργάζεται στη σε μια κατάσταση θείας φύσης από μία άποψη, μα από την άλλη, εργάζεται σε κατάσταση κανονικής ανθρώπινης φύσης. Όταν θα πάψεις να μπορείς να αρνείσαι το έργο του Θεού, όταν θα είσαι σε θέση να υποτάσσεσαι ανεξάρτητα από το τι λέει και κάνει ο Θεός μέσα στην κατάσταση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, όταν είσαι σε θέση να υποτάσσεσαι και να κατανοείς, ανεξάρτητα από το τι είδους κανονικότητα Εκείνος εκδηλώνει, και όταν θα έχεις αποκτήσει πραγματική εμπειρία, μόνο τότε θα μπορείς να είσαι σίγουρος ότι Αυτός είναι Θεός, μόνο τότε θα σταματήσεις να παράγεις αντιλήψεις, και μόνο τότε θα είσαι σε θέση να Τον ακολουθήσεις μέχρι τέλους. Υπάρχει σοφία στο έργο του Θεού, και Αυτός γνωρίζει πώς ο άνθρωπος μπορεί να μείνει σταθερός στη μαρτυρία του σε Αυτόν. Γνωρίζει πού βρίσκεται η ζωτική αδυναμία του ανθρώπου, και ο λόγος που εκφράζει μπορεί να σε χτυπήσει στη ζωτική αδυναμία σου, αλλά χρησιμοποιεί και τον μεγαλοπρεπή και σοφό λόγο Του, για να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου σ’ Αυτόν. Αυτές είναι οι θαυματουργές πράξεις του Θεού. Το έργο που επιτελεί ο Θεός είναι ασύλληπτο από την ανθρώπινη διάνοια. Τα είδη της διαφθοράς, από τα οποία ο άνθρωπος, που είναι από σάρκα, διακατέχεται, και το τι αποτελεί την ουσία του ανθρώπου —όλα αυτά αποκαλύπτονται μέσω της κρίσης του Θεού, η οποία δεν αφήνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να κρυφτεί πουθενά από την ντροπή του.

Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης και της παίδευσης, ώστε ο άνθρωπος να αποκτήσει γνώση γι’ Αυτόν, και για χάρη της μαρτυρίας Του. Χωρίς την κρίση Του για τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε με τίποτα να γνωρίσει τη δίκαιη διάθεσή Του, που δεν ανέχεται κανένα παράπτωμα, και ούτε θα μπορούσε ο άνθρωπος να μετατρέψει την παλαιά γνώση του Θεού σε νέα. Για χάρη της μαρτυρίας Του και για χάρη της διαχείρισής Του, δημοσιοποιεί την ολότητά Του, μέσω της δημόσιας εμφάνισής Του, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να φτάσει στη γνώση του Θεού, να μεταμορφωθεί όσον αφορά τη διάθεσή του και να καταθέσει ηχηρή μαρτυρία στον Θεό. Η μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου επιτυγχάνεται μέσω πολλών διάφορων ειδών του έργου του Θεού· χωρίς αυτές τις αλλαγές στη διάθεσή του, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να καταθέτει μαρτυρία στον Θεό και να συμφωνεί με το θέλημά Του. Η μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου σηματοδοτεί ότι ο άνθρωπος έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά και από την επιρροή του σκότους και έχει μετατραπεί αληθινά σε ένα πρότυπο και δείγμα του έργου του Θεού, σε μάρτυρα του Θεού και σε κάποιον που συμφωνεί με το θέλημά Του. Τη σήμερον ημέρα, ο ενσαρκωμένος Θεός έχει έλθει να επιτελέσει το έργο Του στη γη και απαιτεί από τον άνθρωπο να Τον γνωρίσει, να υποτάσσεται σε Αυτόν, να φέρει τη μαρτυρία Του —να γνωρίζει το πρακτικό και φυσιολογικό του έργο, να υποτάσσεται στο σύνολο του λόγου και του έργου Του που αντίκειται τις αντιλήψεις του ανθρώπου, και να καταθέτει μαρτυρία για το σύνολο του έργου που κάνει για να σώσει τον άνθρωπο, όπως επίσης και για τις πράξεις που επιτυγχάνει για να κατακτήσει τον άνθρωπο. Όσοι καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό πρέπει να έχουν γνώση του Θεού. Μόνο αυτού του είδους η μαρτυρία είναι ακριβής και πρακτική, και μόνο αυτό το είδος μαρτυρίας μπορεί να ταπεινώσει τον Σατανά. Ο Θεός χρησιμοποιεί εκείνους που κατάφεραν να Τον γνωρίσουν μέσω της κρίσης, της παίδευσης και του κλαδέματός Του, για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Χρησιμοποιεί εκείνους που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν, και χρησιμοποιεί επίσης εκείνους των οποίων η διάθεση έχει αλλάξει, και οι οποίοι έχουν αποκτήσει τις ευλογίες Του κατ’ αυτόν τον τρόπο, για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Ο Θεός δεν θέλει ο άνθρωπος να Τον εξυμνεί μόνο με το στόμα, ούτε χρειάζεται τη δοξολογία και τη μαρτυρία των ανθρώπων του Σατανά που δεν έχουν σωθεί από Αυτόν. Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό είναι ικανοί να καταθέσουν μαρτυρία σ’ Αυτόν, και μόνο εκείνοι που έχουν μεταμορφωθεί όσον αφορά τη διάθεσή τους είναι ικανοί να καταθέσουν μαρτυρία σ’ Αυτόν, και ο Θεός δεν θα επιτρέψει στον άνθρωπο να ατιμάσει σκόπιμα το όνομά Του.

Υποσημειώσεις:

α. Το αρχικό κείμενο λέει «Το έργο της γνώσης του Θεού».