Ⅰ

Ο Θεός κάνει νέα αρχή στη γη,

και δοξάζεται στη γη.

Για την τελική όμορφη σκηνή

ο Θεός εκφράζει το πάθος στην καρδιά.

Με τον ρυθμό της καρδιάς Του

τα νερά χορεύουν, τα βουνά πηδούν,

τα κύματα χτυπούν στους βραχώδεις υφάλους.

Πόσο δύσκολο για τον Θεό να εκφραστεί.

Ό,τι σχεδίασε το πέτυχε,

και το 'χε προκαθορισμένο.

Είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να δουν

και που θέλει να βιώσουν.

Η προοπτική της βασιλείας πόσο όμορφη φαντάζει!

Ο Βασιλιάς της βασιλείας νικητής.

Απ’ την κορφή ως τα νύχια, ούτε αίμα ούτε σάρκα,

όλα σ' Αυτόν ιερά.

Ⅱ

Σαν τον αγαπημένο στο Άσμα Ασμάτων,

απ’ τους αγίους πιο όμορφος,

απ’ τους αρχαίους αγίους ανώτερος.

Είναι υπόδειγμα του ανθρώπινου είδους,

δεν συγκρίνεται με τον άνθρωπο.

Κανείς δεν είναι άξιος να Τον κοιτάξει.

Δεν μπορεί κανείς να πετύχει

την όψη Του ή την εικόνα Του.

Το σώμα του λάμπει, αμόλυντο

από ανθρώπινες ιδέες.

Όλο το σώμα Του ξεχειλίζει

από ουράνια αύρα και δικαιοσύνη.

Ένα άρωμα αναδύεται,

ένα άρωμα μεθυστικό.

Η προοπτική της βασιλείας πόσο όμορφη φαντάζει!

Ο Βασιλιάς της βασιλείας νικητής.

Απ’ την κορφή ως τα νύχια, ούτε αίμα ούτε σάρκα,

όλα σ' Αυτόν ιερά.

όλα σ' Αυτόν ιερά.

Όλα ιερά.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 12