Τον Σεπτέμβριο του 2019, άρχισα να υπηρετώ ως επικεφαλής και ήμουν υπεύθυνη για το έργο σε μερικές τοπικές εκκλησίες με τη συνεργάτιδά μου Γουάνγκ Ραν. Επειδή ήμουν σχετικά καινούρια στα καθήκοντά μου, δεν ήμουν ακόμη εξοικειωμένη με ορισμένες πτυχές του έργου και συχνά αναζητούσα τη Γουάνγκ Ραν για να συζητήσουμε. Αργότερα, ωστόσο, ανακάλυψα ότι η Γουάνγκ Ραν δεν επωμιζόταν κανένα φορτίο στο καθήκον της. Όταν της πρότεινα να πάμε μαζί σε μία εκκλησία για να συναναστραφούμε εκεί με δύο επικεφαλής, οι οποίοι ανταγωνίζονταν για τη φήμη και το κέρδος, και δεν συνεργάζονταν αρμονικά, δεν το πήρε στα σοβαρά και το ανέβαλλε συνεχώς. Το αποτέλεσμα ήταν να επηρεαστεί αρνητικά το έργο της εκκλησίας, επειδή αργήσαμε πολύ να λύσουμε το πρόβλημα. Πέρα απ’ αυτό, όποτε ήθελα να συζητήσουμε πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε να λυθούν ορισμένα από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι αδελφές και οι αδελφοί μας κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, εκείνη χασομερούσε. Κατά συνέπεια, τα προβλήματα αυτά δεν λύθηκαν εγκαίρως, και το ευαγγελικό έργο επηρεάστηκε αρνητικά. Παρατήρησα ότι η Γουάνγκ Ραν δεν είχε αίσθημα ευθύνης στα καθήκοντά της, και σκέφτηκα να της το επισημάνω, αλλά ήμουν νέα σε αυτά τα καθήκοντα της επικεφαλής και δεν είχα ακόμη εξοικειωθεί με ορισμένες πτυχές του έργου, οπότε ανησυχούσα ότι αν την προσέβαλλα και επηρεαζόταν η εργασιακή μας σχέση, δεν θα με βοηθούσε όταν αντιμετώπιζα προβλήματα στα καθήκοντά μου. Για τον λόγο αυτό, δεν της επισήμανα τελικά την παρατήρησή μου. Πολύ γρήγορα, παρατήρησα ότι κατά τις προσαρμογές του προσωπικού, η Γουάνγκ Ραν έβγαζε συχνά ετυμηγορίες για τους ανθρώπους με βάση την αλαζονική της διάθεση. Έλεγε: «Αυτό το άτομο δεν κάνει» και «Εκείνο δεν είναι καλό», και έβρισκε κάθε είδους δικαιολογίες για να μην τα καλλιεργήσει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ορισμένα εκκλησιαστικά έργα να προχωρούν με αργούς ρυθμούς επειδή δεν κατάφερε να αναθέσει τη διαχείρισή τους σε κατάλληλα άτομα. Όταν ο επικεφαλής μας το έμαθε αυτό, μας ζήτησε να βρούμε κατάλληλους υποψήφιους το συντομότερο δυνατό, αλλά όταν η Γουάνγκ Ραν είδε τους υποψήφιους που πρότεινα εγώ, είπε αμέσως ότι δεν ήταν καλοί. Εγώ σκέφτηκα: «Χρειάζονται περισσότεροι αδελφοί και αδελφές για να συμμετάσχουν στο έργο της εκκλησίας, όμως εκείνη, όχι μόνο δεν έχει καλλιεργήσει κανέναν, αλλά εμποδίζει κιόλας διαρκώς την καλλιέργεια ανθρώπων. Διαταράσσει και αναστατώνει το έργο της εκκλησίας». Ήθελα να συζητήσω μαζί της τη σοβαρότητα αυτού του προβλήματος, αλλά φοβόμουν ότι αν μιλούσα πολύ ειλικρινά, θα μου κρατούσε κακία, οπότε ανέφερα έτσι γενικά ότι «δεν πρέπει να βγάζουμε ετυμηγορίες για τους ανθρώπους». Ωστόσο, η Γουάνγκ Ραν δεν δέχτηκε την πρότασή μου. Μια άλλη φορά, όταν πήγα μαζί της σε μια εκκλησία για να διοργανώσουμε εκλογές για επικεφαλής, ένας αδελφός δεν ήταν σίγουρος για ορισμένες αρχές σχετικά με τις εκλογές και έκανε μερικές ερωτήσεις, αλλά η Γουάνγκ Ραν όχι μόνο δεν συναναστράφηκε πάνω στην αλήθεια ούτε τον βοήθησε να λύσει τις απορίες του, αλλά έφτασε στο σημείο να δυσανασχετεί επειδή θεωρούσε ότι ο αδελφός δημιουργούσε προβλήματα, και τον επέκρινε για αυτήν τη συμπεριφορά του. Αυτό δημιούργησε μια πολύ αμήχανη ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της συνάθροισης και επηρέασε τις εκλογές. Κατάλαβα ότι, ως επικεφαλής, η Γουάνγκ Ραν δεν αντιμετώπισε τους αδελφούς και τις αδελφές με αγάπη, τους περιόρισε από τη θέση της και αναστάτωσε τις εκλογές. Ήθελα να της πω κάτι, μα πάνω που ήμουν έτοιμη να το κάνω, σκέφτηκα πως όταν ανέφερα τις ελλείψεις της την προηγούμενη φορά, εκείνη όχι μόνο δεν δέχτηκε τη γνώμη μου, αλλά αντίθετα αντέδρασε με αντίσταση και δυσαρέσκεια. Αν δεν δεχόταν ξανά την πρότασή μου και με εξέθετε μπροστά σε τόσους αδελφούς και αδελφές, σίγουρα θα ερχόμουν σε δύσκολη θέση. Σκέφτηκα: «Ξέχνα το, όσο λιγότερες φασαρίες τόσο καλύτερα. Ας μην μπω μόνη μου σε φασαρίες». Λίγες μέρες αργότερα, η διακόνισσα του ευαγγελίου μού ανέφερε ότι η Γουάνγκ Ραν δεν έλυνε τα πραγματικά προβλήματα και τις δυσκολίες των αδελφών κατά τις συναθροίσεις, ότι η απόδοσή τους στο έργο ήταν κακή και ότι όταν την αναζητούσαν για να βρουν λύσεις, εκείνη απλώς τους αγνοούσε, δεν έπαιρνε στα σοβαρά τα αιτήματά τους και μάλιστα θύμωνε και τους κατσάδιαζε. Παρά το γεγονός ότι της επισήμανε αυτά τα ζητήματα αρκετές φορές, εκείνη εξακολουθούσε να μη δέχεται τις προτάσεις της, κι έτσι η διακόνισσα πρότεινε να γράψουμε μαζί μια αναφορά σχετικά με τα προβλήματα της Γουάνγκ Ραν. Θεωρούσα ότι όλα όσα είπε η διακόνισσα του ευαγγελίου ήταν αλήθεια και ότι, όντως, σύμφωνα με τις αρχές θα έπρεπε να την αναφέρουμε, αλλά μετά σκέφτηκα: «Αν γράψουμε την αναφορά και ο επικεφαλής μας έρθει να ερευνήσει, μήπως η Γουάνγκ Ραν δεν παραδεχτεί τα λάθη της και σκεφτεί ότι είχα επηρεαστεί από μια προκατειλημμένη άποψη και ότι προσπαθούσα να την αποκλείσω; Αν δημιουργήσω ένταση στη σχέση μας, πώς θα εκτελούμε από κοινού τα καθήκοντά μας στο μέλλον; Καλύτερα να μην πω τίποτα». Αφού κατέληξα σ’ αυτό, είπα στη διακόνισσα του ευαγγελίου ότι, προτού πάρω μια απόφαση, θα περίμενα μέχρι να διερευνηθούν όλα και να ξεκαθαρίσουν. Μετά από αυτό, άρχισα να παρατηρώ ότι η Γουάνγκ Ραν είχε όλο και περισσότερα προβλήματα. Κάποια στιγμή, καθώς έλεγχα τον λογαριασμό μας, παρατήρησα ότι δεν χρησιμοποιούσε τα χρήματα της εκκλησίας σύμφωνα με τις αρχές. Είχε αγοράσει πράγματα για την εκκλησία χωρίς να το συζητήσει με κανέναν και χωρίς να σκεφτεί αν επρόκειτο για πρακτικές αγορές. Τελικά, τα πράγματα που αγόρασε δεν ήταν κατάλληλα για τους σκοπούς της εκκλησίας και δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, πράγμα που σήμαινε ότι είχε σπαταλήσει τα χρήματα της εκκλησίας. Αφού είδα πώς είχε εξελιχθεί αυτή η κατάσταση, ένιωσα πολλές ενοχές και σκέφτηκα: «Αυτήν τη φορά πρέπει να προστατεύσω τα συμφέροντα της εκκλησίας. Πρέπει να επισημάνω στη Γουάνγκ Ραν τα προβλήματά της και να κάνω μια καλή και μεγάλη συζήτηση μαζί της». Όταν, όμως, της επεσήμανα τελικά τα προβλήματά της, εκείνη όχι μόνο δεν δέχτηκε τις προτάσεις μου, αλλά αντίθετα προσπάθησε και να διαφωνήσει μαζί μου και να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Εγώ ήθελα να της εκθέσω τη φύση και τις συνέπειες των πράξεών της, αλλά μετά σκέφτηκα: «Αν είμαι πολύ σκληρή στην έκθεσή μου, όχι μόνο θα μου κρατήσει κακία, αλλά θα μου φέρεται και με ύφος κάθε μέρα. Αυτό θα κάνει τη ζωή μου πολύ πιο δύσκολη». Έτσι, απλώς της υπενθύμισα διακριτικά ότι όταν αντιμετωπίζουμε ζητήματα ως επικεφαλής, πρέπει να αναζητούμε περισσότερο και να έχουμε θεοφοβούμενη καρδιά. Μετά από αυτό, η Γουάνγκ Ραν ανέπτυξε μια προκατάληψη απέναντί μου, και όταν συζητούσαμε για το έργο, με αγνοούσε και μου έλεγε να το λύσω μόνη μου. Ένιωθα ότι ήταν μονίμως ανεύθυνη απέναντι στα καθήκοντά της, ότι ενεργούσε απερίσκεπτα και αυθαίρετα, ότι δεν αποδεχόταν το κλάδεμα, ότι δεν αποδεχόταν την αλήθεια και ότι δεν ήταν κατάλληλη για να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά της. Ήθελα να γράψω μια επιστολή στον επικεφαλής σχετικά με την κατάστασή της, αλλά ανησυχούσα ότι αν την απάλλασσαν απ’ τα καθήκοντά της, μπορεί να σκεφτόταν ότι την κάρφωσα πίσω από την πλάτη της, και θα μου κρατούσε κακία. Θα ένιωθα έτσι άβολα αν τυχόν ξανασυναντιόμασταν στο μέλλον. Το σκέφτηκα για ένα διάστημα, αλλά τελικά αποφάσισα να εγκαταλείψω την ιδέα να γράψω μια επιστολή στον επικεφαλής. Ένιωσα τεράστια ενοχή καθώς, παρότι είχα κατανοήσει την αλήθεια, δεν μπορούσα και πάλι να την κάνω πράξη, επειδή περιοριζόμουν από τη διεφθαρμένη μου διάθεση. Τις επόμενες ημέρες, δεν είχα διάθεση να κάνω τίποτα και ό,τι κι αν προσπαθούσα να κάνω, ένιωθα πως έπεφτα πάνω σε τοίχο, κι ένιωθα μεγάλη μαυρίλα μέσα μου. Προσευχόμουν συχνά, μιλώντας στον Θεό για την κατάστασή μου και ζητώντας Του να με καθοδηγήσει για να κατανοήσω τον εαυτό μου.

Μια μέρα, στη διάρκεια των πνευματικών ασκήσεων, είδα αυτό το χωρίο από τον λόγο του Θεού: «Όταν βλέπετε ένα πρόβλημα και παρ’ όλα αυτά δεν κάνετε τίποτα για να το σταματήσετε, δεν συναναστρέφεστε σχετικά, δεν προσπαθείτε να το περιορίσετε και, επιπλέον, δεν το αναφέρετε στους ανωτέρους σας, αλλά παίζετε τον ρόλο αυτού που τους έχει όλους ευχαριστημένους, είναι αυτό σημάδι απιστίας; Όσοι κρατούν τους πάντες ευχαριστημένους είναι πιστοί στον Θεό; Ούτε στο ελάχιστο. Ένα τέτοιο άτομο δεν είναι απλώς άπιστο στον Θεό —ενεργεί ως συνεργός του Σατανά, ως υπηρέτης και ακόλουθός του. Δεν είναι πιστός στο καθήκον και την ευθύνη του, προς τον Σατανά, όμως, είναι αρκετά πιστός. Εδώ έγκειται η ουσία του προβλήματος. Όσον αφορά την επαγγελματική ανεπάρκεια, είναι δυνατό να μαθαίνει κανείς και να συσσωρεύει συνεχώς εμπειρίες κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του. Τα προβλήματα αυτά μπορούν εύκολα να επιλυθούν. Το δυσκολότερο να διορθωθεί είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Εάν δεν επιδιώκετε την αλήθεια, ούτε διορθώνετε τη διεφθαρμένη σας διάθεση, αλλά παίζετε πάντα τον ρόλο αυτού που κρατά τους πάντες ευχαριστημένους και δεν κλαδεύετε ούτε βοηθάτε όσους βλέπετε να παραβιάζουν τις αρχές, ούτε τους εκθέτετε ούτε τους αποκαλύπτετε, αλλά διαρκώς υποχωρείτε, εάν δεν αναλαμβάνετε την ευθύνη, τότε αυτή η εκτέλεση καθήκοντος όπως η δική σας το μόνο που πετυχαίνει είναι να επηρεάζει αρνητικά και να καθυστερεί το έργο της εκκλησίας. Το να αντιμετωπίζετε την εκτέλεση του καθήκοντός σας ως κάτι ασήμαντο, χωρίς να αναλαμβάνετε έστω και την παραμικρή ευθύνη, δεν επηρεάζει μόνο την αποτελεσματικότητα του έργου, αλλά οδηγεί συνέχεια και σε καθυστερήσεις στο έργο της εκκλησίας. Όταν εκτελείτε το καθήκον σας μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν είστε άραγε απλώς επιπόλαιοι και απατηλοί απέναντι στον Θεό; Δείχνει αυτό κάποια αφοσίωση απέναντί Του; Αν προσπαθείτε συνεχώς να εκτελείτε επιπόλαια το καθήκον σας και παραμένετε ακλόνητα αμετανόητοι, τότε είναι αναπόφευκτο ότι θα αποκλειστείτε» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η σωστή εκπλήρωση του καθήκοντος απαιτεί αρμονική συνεργασία). Ο λόγος του Θεού με βοήθησε να καταλάβω ότι όσοι είναι ανθρωπάρεσκοι φοβούνται να προσβάλουν τους άλλους, δεν λαμβάνουν υπόψη τους τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, επειδή τους απασχολεί πάντα να διατηρήσουν τις σχέσεις τους με τους άλλους, και δεν διστάζουν να θυσιάσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού για να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα. Στην ουσία, ενεργούν ως τσιράκια του Σατανά που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του οίκου του Θεού. Δεν έχουν την παραμικρή αφοσίωση στα καθήκοντά τους και είναι ιδιαίτερα εγωιστές και ποταποί. Αναλογιζόμενη την περίοδο της συνεργασίας μου με τη Γουάνγκ Ραν, είχα διακρίνει ξεκάθαρα ότι είχε αποκαλυφθεί ως ψευδοεπικεφαλής, και θα έπρεπε να την είχα εκθέσει και αναφέρει σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, αλλά ανησυχούσα ότι θα μου κρατούσε κακία και ότι αυτό θα δυσκόλευε την αλληλεπίδρασή μας στο μέλλον. Έτσι, για να διατηρήσω τη σχέση μας, συμπεριφέρθηκα σαν ανθρωπάρεσκη, κάνοντας τα στραβά μάτια όταν εκείνη προκαλούσε διαταράξεις και αναστατώσεις στην εκκλησία και όταν έβλαπτε το έργο της εκκλησίας. Όσο για μένα, ο Θεός με αποστρεφόταν και με απέρριπτε, είχα πέσει στο σκότος και υπέφερα πολύ. Ο λόγος του Θεού περιέγραφε τη συμπεριφορά μου με ακρίβεια: «Ενεργεί ως συνεργός του Σατανά, ως υπηρέτης και ακόλουθός του. Δεν είναι πιστός στο καθήκον και την ευθύνη του, προς τον Σατανά, όμως, είναι αρκετά πιστός». Ο Θεός με τη χάρη Του μου είχε δώσει την ευκαιρία να εκτελώ τα καθήκοντά μου ως επικεφαλής, με την προσδοκία ότι θα λαμβάνω υπόψη τις προθέσεις Του και θα προστατεύω το έργο της εκκλησίας, αλλά στην πιο κρίσιμη στιγμή, εγώ δεν ανταποκρίθηκα σε αυτήν την προσδοκία. Πράγματι, έφτασα στο σημείο να βοηθώ τον εχθρό, τη στιγμή που με συντηρούσε η εκκλησία, προστατεύοντας μια ψευδοεπικεφαλής και ενεργώντας ως συνεργός του Σατανά. Πόση περιφρόνηση και αποστροφή θα ένιωθε ο Θεός για τις πράξεις μου! Σκέφτηκα: «Το ήξερα ότι έπρεπε να αναφέρω την ψευδοεπικεφαλής επειδή διατάρασσε και αναστάτωνε το έργο της εκκλησίας, και ένιωθα ενοχές που δεν το έκανα. Αφού ήθελα να κάνω πράξη την αλήθεια, γιατί δεν μπόρεσα να το κάνω; Τι με έλεγχε;»

Αργότερα, βρήκα αυτό το χωρίο από τον λόγο του Θεού: «Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να κατανοήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί έχεις τόσο ισχυρά συναισθήματα; Γιατί απολαμβάνεις εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα κακά πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο το δηλητήριο του Σατανά. Ποιο είναι λοιπόν το δηλητήριο του Σατανά; Πώς μπορεί να εκφραστεί; Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις τους ανθρώπους: “Πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι; Για ποιον λόγο θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι;” Αυτοί θα απαντήσουν: “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά έχουν γίνει η ζωή των ανθρώπων. Ό,τι και να επιδιώκουν οι άνθρωποι, το κάνουν για τον εαυτό τους —και έτσι ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω” —αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. […] Η σατανική φύση του ανθρώπου περιέχει πολλές σατανικές φιλοσοφίες και δηλητήρια. Μερικές φορές, εσύ ο ίδιος δεν τις αντιλαμβάνεσαι καν και δεν τις καταλαβαίνεις· όμως, κάθε στιγμή της ζωής σου στηρίζεται σ’ αυτά τα πράγματα. Επιπλέον, νομίζεις ότι τα πράγματα αυτά είναι απολύτως σωστά, λογικά και τελείως αλάνθαστα. Αυτό αρκεί για να δείξει ότι οι φιλοσοφίες του Σατανά έχουν γίνει η φύση των ανθρώπων και ότι εκείνοι ζουν σε πλήρη συμφωνία με αυτές, πιστεύοντας ότι αυτός ο τρόπος ζωής είναι καλός, και χωρίς καμία απολύτως αίσθηση μετάνοιας. Επομένως, μονίμως αποκαλύπτουν τη σατανική φύση τους και ζουν συνεχώς σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Η φύση του Σατανά είναι η ζωή της ανθρωπότητας, είναι η φύση-ουσία της ανθρωπότητας» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου). Μέσα από τον λόγο του Θεού, έμαθα πως η ρίζα της ανθρωπάρεσκης συμπεριφοράς μου ήταν ότι ζούσα σύμφωνα με τα δηλητήρια του Σατανά, όπως «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», «Για να έχεις φίλους, μη μιλάς για τα ελαττώματά τους», «Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους», κ.λπ. Αυτά τα δηλητήρια είχαν ήδη ριζώσει στην καρδιά μου και ζούσα σύμφωνα με αυτά, προσπαθώντας πάντα να διατηρώ τις σχέσεις μου με τους άλλους. Προκειμένου να σώσω τα προσχήματα, γινόμουν όλο και πιο εγωίστρια και δόλια και δεν θύμιζα πια άνθρωπο. Αυτά τα δηλητήρια είχαν γίνει η ίδια μου η φύση και έλεγχαν όλες μου τις πράξεις. Γνώριζα ξεκάθαρα την αλήθεια, αλλά δεν μπορούσα να την κάνω πράξη. Πριν αρχίσω να πιστεύω στον Θεό, με όποιον κι αν αλληλεπιδρούσα, πάντα προτιμούσα να βγαίνω εγώ η χαμένη στα λόγια και τις πράξεις μου, αρκεί να κατάφερνα να διατηρήσω τη σχέση μου με αυτό το άτομο και να του αφήσω μια καλή εντύπωση. Αφού πίστεψα στον Θεό, συνέχισα να ζω σύμφωνα με αυτά τα σατανικά δηλητήρια. Για να διατηρήσω τη σχέση μου με τη Γουάνγκ Ραν, δεν της ανέφερα τα προβλήματά της όταν τα παρατήρησα, δεν την εξέθεσα ούτε την ανέφερα, ακόμα και αφού διέκρινα ξεκάθαρα ότι είχε αποκαλυφθεί ως ψευδοεπικεφαλής, βλάπτοντας έτσι το έργο της εκκλησίας. Συνειδητοποίησα ότι ήμουν δόλια, κόλακας και δουλοπρεπής. Ήμουν τόσο επικεντρωμένη στην προσπάθειά μου να διατηρήσω τις σχέσεις μου με τους άλλους, που δεν υπολόγιζα καθόλου το έργο του οίκου του Θεού ή τη ζωή-είσοδο των αδελφών μου. Δεν έκανα καθόλου το καθήκον μου· έκανα κακό! Προτιμούσα να προσβάλλω τον Θεό παρά τους συνανθρώπους μου. Στην προσπάθειά μου να προστατεύσω τα δικά μου συμφέροντα, δεν έκανα πράξη την αλήθεια, δεν ενήργησα σύμφωνα με τις αρχές και έγινα τσιράκι του Σατανά, επιτρέποντας σε μια ψευδοεπικεφαλής να βλάψει το έργο της εκκλησίας όπως ήθελε εκείνη. Πόσο απεχθές! Μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι οι ανθρωπάρεσκοι έχουν κακή καρδιά και ο Θεός τούς απεχθάνεται! Αν δεν μετανοούσα, σίγουρα ο Θεός θα με αποστρεφόταν, θα με απέρριπτε και θα με απέκλειε.

Αργότερα, είδα ένα άλλο χωρίο του λόγου του Θεού που έλεγε: «Εάν έχεις τα κίνητρα και την προοπτική ενός ανθρωπάρεσκου, τότε, σε όλα τα θέματα, θα είσαι ανίκανος να κάνεις πράξη την αλήθεια και να τηρείς τις αρχές, και πάντα θα αποτυγχάνεις και θα οδηγείσαι σε πτώση. Εάν δεν αφυπνιστείς και δεν αναζητήσεις ποτέ την αλήθεια, τότε είσαι δύσπιστος και δεν θα κερδίσεις ποτέ την αλήθεια και ζωή. Τι θα πρέπει, λοιπόν, να κάνεις; Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τέτοια πράγματα, πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και να Τον επικαλείσαι, να εκλιπαρείς για σωτηρία και να Του ζητάς να σου δώσει περισσότερη πίστη και δύναμη, καθώς και τη δυνατότητα να τηρείς τις αρχές, να κάνεις αυτό που πρέπει, να χειριστείς τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές, να μην υποχωρήσεις, να προστατεύσεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να αποτρέψεις να συμβεί οποιοδήποτε κακό στο έργο του οίκου του Θεού. Αν είσαι σε θέση να επαναστατήσεις ενάντια στα συμφέροντά σου, την υπερηφάνεια σου και την οπτική γωνία του ανθρωπάρεσκου που έχεις και κάνεις αυτό που πρέπει ειλικρινά και με όλη σου την καρδιά, τότε θα έχεις νικήσει τον Σατανά και θα έχεις αποκτήσει τη συγκεκριμένη πτυχή της αλήθειας» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). «Όλοι σας λέτε ότι ενδιαφέρεστε για το φορτίο του Θεού και ότι θα υπερασπιστείτε τη μαρτυρία της εκκλησίας, όμως ποιος ανάμεσά σας έχει ενδιαφερθεί αληθινά για το φορτίο του Θεού; Διερωτήσου το εξής: Είσαι κάποιος που έχει δείξει ενδιαφέρον για το φορτίο Του; Μπορείς να κάνεις πράξη τη δικαιοσύνη για Εκείνον; Μπορείς να ορθώσεις το ανάστημά σου και να μιλήσεις για Μένα; Μπορείς να κάνεις ακλόνητα πράξη την αλήθεια; Είσαι αρκετά θαρραλέος ώστε να αγωνιστείς ενάντια σε όλες τις πράξεις του Σατανά; Θα μπορούσες να παραμερίσεις τα συναισθήματά σου και να εκθέσεις τον Σατανά για χάρη της αλήθειας Μου; Μπορείς να επιτρέψεις να ικανοποιηθούν μέσα σου οι προθέσεις Μου; Έχεις προσφέρει την καρδιά σου την πιο κρίσιμη στιγμή; Είσαι κάποιος που ακολουθεί το θέλημά Μου; Θέσε στον εαυτό σου αυτά τα ερωτήματα, και να τα σκέφτεσαι συχνά» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 13). Μέσα από τον λόγο του Θεού, συνειδητοποίησα ότι η αναφορά και η έκθεση ψευδοεπικεφαλής είναι καθήκον και ευθύνη καθενός από τους εκλεκτούς του Θεού, και ότι είναι κάτι θετικό. Αυτό προστατεύει το έργο της εκκλησίας από τυχόν εμπόδια, επιτρέπει στους αδελφούς και τις αδελφές να έχουν μια καλή εκκλησιαστική ζωή, και βοηθά τους ψευδοεπικεφαλής να κατανοήσουν αληθινά τις πράξεις τους και να μετανοήσουν εγκαίρως απέναντι στον Θεό. Όσο για μένα, ήταν λάθος να πιστεύω ότι αν ανέφερα κάποιον ψευδοεπικεφαλής, θα τον πρόσβαλλα. Έτσι, παρότι έβλεπα καθαρά ότι η Γουάνγκ Ραν δεν έκανε αληθινό έργο, δεν την ανέφερα ούτε την εξέθεσα, με αποτέλεσμα κάθε έργο της εκκλησίας να παρεμποδίζεται. Αυτή ήταν πολύ σοβαρή αμέλεια. Έπρεπε να σταματήσω να ζω σύμφωνα με τη σατανική φιλοσοφία σε ό,τι αφορά τη διατήρηση των σχέσεών μου με τους άλλους. Έπρεπε να σταθώ στο πλευρό του Θεού, να διαχειρίζομαι τις υποθέσεις σύμφωνα με τις αρχές, να προστατεύω το έργο της εκκλησίας και να ενεργώ με αίσθημα δικαιοσύνης. Μόνο έτσι θα συμβάδιζα με την πρόθεση του Θεού. Τότε προσευχήθηκα στον Θεό, λέγοντας: «Ω Θεέ μου! Εσύ μου έδωσες ξανά και ξανά ευκαιρίες να κάνω πράξη την αλήθεια, αλλά εγώ ζούσα συνεχώς με μια διεφθαρμένη διάθεση, προστάτευα τον εαυτό μου και δεν κατάφερα να Σε ικανοποιήσω. Αυτήν τη φορά, δεν είμαι πλέον πρόθυμη να ζω σύμφωνα με τη φιλοσοφία των ανθρωπάρεσκων για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, και θα γράψω μια επιστολή για να εκθέσω την Γουάνγκ Ραν». Καθώς ετοιμαζόμουν να γράψω την αναφορά μου, ο επικεφαλής μου με κάλεσε για μια συνάθροιση και τον ενημέρωσα για όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η Γουάνγκ Ραν. Επίσης, εξομολογήθηκα ότι ήμουν ανθρωπάρεσκη εκείνη την περίοδο, ότι δεν έκανα πράξη την αλήθεια και ότι είχα βλάψει στα συμφέροντα της εκκλησίας.

Μετά την εξέταση και διερεύνηση του θέματος, διαπιστώθηκε ότι η Γουάνγκ Ραν ήταν μια ψευδοεπικεφαλής που δεν έκανε αληθινό έργο και ότι θα έπρεπε να απαλλαγεί απ’ το καθήκον της. Την ημέρα της απαλλαγής της Γουάνγκ Ραν από το καθήκον της, αφού ο επικεφαλής ολοκλήρωσε την έκθεση της συμπεριφοράς της, μου ζήτησε να κάνω τα σχόλιά μου. Ένιωθα μια μικρή ανησυχία: «Αν την εκθέσω, σίγουρα θα μου το κρατήσει, και θα νομίζει ότι απαλλάχθηκε απ’ το καθήκον της μόνο και μόνο επειδή είχα αναφέρει τα προβλήματά της. Αυτό δεν θα δυσκολέψει την αλληλεπίδρασή μας στο μέλλον;» Συνειδητοποίησα ότι προσπαθούσα και πάλι να διατηρήσω μια προσωπική σχέση και ενεργούσα σαν ανθρωπάρεσκη. Έτσι προσευχήθηκα σιωπηλά στον Θεό. Τότε θυμήθηκα ένα χωρίο από τον λόγο του Θεού: «Ο Θεός έχει χαρίσει τόση αλήθεια στους ανθρώπους, σε έχει καθοδηγήσει για τόσο καιρό και σου έχει προσφέρει τόσο πολλά, έτσι ώστε να καταθέσεις μαρτυρία και να διαφυλάξεις το έργο της εκκλησίας. Όπως αποδεικνύεται, μόλις οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι κάνουν κακές πράξεις και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, εσύ δειλιάζεις, υποχωρείς, το βάζεις στα πόδια· είσαι άχρηστος. Δεν μπορείς να νικήσεις τους σατανάδες, δεν έχεις δώσει μαρτυρία και ο Θεός σε απεχθάνεται. Σ’ αυτήν την κρίσιμη στιγμή, πρέπει να ορθώσεις το ανάστημά σου και να κηρύξεις πόλεμο στους σατανάδες, να εκθέσεις τις κακές πράξεις των αντίχριστων, να τους καταδικάσεις και να τους καταραστείς, να τους κάνεις να μην έχουν πού να κρυφτούν και να τους εκκαθαρίσεις από την εκκλησία. Μόνο τότε μπορεί να θεωρηθεί πως νίκησες τους σατανάδες και έβαλες τέλος στη μοίρα τους» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος όγδοο)]. Ο λόγος του Θεού μού έδωσε τη δύναμη να κάνω πράξη την αλήθεια. Σκέφτηκα ότι στο παρελθόν είχα χάσει τόσες ευκαιρίες να κάνω πράξη την αλήθεια, επειδή ήθελα να προστατεύσω τον εαυτό μου, ενώ προσπαθούσα να ερμηνεύω τις εκφράσεις και τις τάσεις των ανθρώπων, και να ενεργώ αναλόγως. Αυτήν τη φορά, έπρεπε να στηριχτώ στον Θεό για να κάνω πράξη την αλήθεια, να εκθέσω όλα τα προβλήματα της Γουάνγκ Ραν και να τη βοηθήσω να κάνει αυτοκριτική και να γνωρίσει τον εαυτό της. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, προχώρησα στην επισήμανση όλων των προβλημάτων της Γουάνγκ Ραν, ένα προς ένα, και αισθάνθηκα ιδιαίτερα άνετα κατά τη διαδικασία.

Μέσα από αυτήν την εμπειρία συνειδητοποίησα ότι το να είμαι ανθρωπάρεσκη βλάπτει εμένα και τους άλλους, και ότι ο Θεός αποστρέφεται και απορρίπτει ιδιαίτερα αυτούς τους ανθρώπους. Ο Θεός δεν οδηγεί στην τελείωση τους ανθρωπάρεσκους· στον Θεό αρέσουν οι ειλικρινείς άνθρωποι που έχουν ξεκάθαρες πεποιθήσεις για το τι τους αρέσει και τι όχι, και οι οποίοι έχουν αίσθημα δικαιοσύνης και είναι σε θέση να προστατεύσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι κάνουν το καθήκον τους με τρόπο που συμβαδίζει με τις προθέσεις του Θεού και μπορούν να φτάσουν στη σωτηρία.