116 Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι έχουν ανθρώπινη ομοιότητα
Ⅰ
Κάποτε επιδίωκα πλούτη και δόξα.
Οι αρχές μου είχαν παραμεριστεί·
επάγγελμα ψεύτρα.
Συνείδηση δεν είχα,
ούτε σκέψη περί ηθικής.
Αξιοπρέπεια, ακεραιότητα, όλα αυτά
δε μετρούσαν για μένα.
Ⅱ
Ζούσα για να ικανοποιώ
τα εγκόσμια πάθη μου, απληστία κι επιθυμία.
Kυλιόμουν στον βούρκο της αμαρτίας,
με βαριά κι ανήσυχη καρδιά,
εγκλωβισμένη στο ατέλειωτο σκότος.
Επίγεια πλούτη, βραχύβιες απολαύσεις,
δε γέμιζαν το κενό μέσα μου.
Πες μου γιατί είναι δύσκολο
να έχει κανείς ακεραιότητα στη ζωή.
Τι κόσμος είν' αυτός
που ο άνθρωπος είναι τόσο πονηρός;
Πες μου ποιος μπορεί να με σώσει.
Άκουσα τη φωνή του Θεού
κι επέστρεψα εμπρός Του.
Τα λόγια του Θεού τη διαφθορά μου εξαγνίζουν.
Του Θεού τα λόγια κρίσης και παίδευσης
με συντροφεύουν στη ζωή.
Η αποδοχή της εξέτασης του Θεού
φέρνει ειρήνη στην καρδιά μου.
Χωρίς εξαπατήσεις και απάτες,
ζω στο φως.
Ειλικρινής, μ' ανοιχτή καρδιά,
βιώνω την ανθρώπινη ομοιότητα.
Ⅲ
Επωφελούμαι διαβάζοντας τα λόγια
τα λόγια του Θεού κάθε μέρα.
Τόσες πολλές αλήθειες κατανοώ
με κανόνες ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Δοκιμάστηκα κι είδα το πρόσωπό Του.
Εντός των λόγων Του πήρα νέα ζωή
κι έτσι μπορώ να είμαι άνθρωπος ειλικρινής.
Άκουσα τη φωνή του Θεού
κι επέστρεψα εμπρός Του.
Τα λόγια του Θεού τη διαφθορά μου εξαγνίζουν.
Του Θεού τα λόγια κρίσης και παίδευσης
με συντροφεύουν στη ζωή.
Η αποδοχή της εξέτασης του Θεού
φέρνει ειρήνη στην καρδιά μου.
Χωρίς εξαπατήσεις και απάτες,
ζω στο φως.
Ειλικρινής, μ' ανοιχτή καρδιά,
βιώνω την ανθρώπινη ομοιότητα.
Είμαι για πάντα ευγνώμων
για την αγάπη του Θεού και τη σωτηρία Του!
Είμαι για πάντα ευγνώμων στον Παντοδύναμο Θεό!