Ⅰ

Αν είν’ αλήθεια πως τον Θεό αγαπάς,

αν τη σάρκα δεν ικανοποιείς,

θα δεις πως ό,τι κάνει ο Θεός

είναι τόσο σωστό και καλό.

Η κατάρα Του για την παρακοή σου

κι η κρίση για την αδικία σου,

είναι σωστές και δικαιολογημένες.

Ο Θεός, κάποιες φορές, θα σε δαμάζει, δημιουργώντας περιβάλλοντα.

Θα σε πειθαρχεί, θα σε συμμορφώνει,

για να ’ρθεις ενώπιόν Του.

Και θα δεις πως οι πράξεις Του είναι θαυμάσιες,

πως δεν υπάρχει τόσος πόνος.

Θα νιώσεις όλο το κάλλος του Θεού.

Πρέπει να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα, να μην ενδώσεις σε αυτή.

Πρέπει ν’ αποφασίσεις πως «η οικογένεια και οι προοπτικές μου,

κανένα απ’ αυτά δεν μετρά.

Στην καρδιά μου υπάρχει μόνο ο Θεός.

Πρέπει να πασχίσω να Τον ευχαριστήσω

και να μην ικανοποιήσω τη σάρκα».

Ⅱ

Αν στην αδυναμία της σάρκας ενδώσεις,

και πεις πως το παρακάνει ο Θεός,

πάντοτε θα νιώθεις πόνο

και απ’ τη θλίψη δεν θα ξεφύγεις.

Δεν θα ’χεις σαφή εικόνα για του Θεού το έργο,

δεν θα βλέπεις τη συμπόνοια Του

για του ανθρώπου την αδυναμία και τις δυσκολίες.

Μόνος και δυστυχής θα νιώσεις,

σαν να ’ναι άδικα τα βάσανά σου.

Και τότε θα φωνάζεις και θα παραπονιέσαι.

Πρέπει να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα, να μην ενδώσεις σ’ αυτή.

Πρέπει ν’ αποφασίσεις πως «η οικογένεια κι οι προοπτικές μου,

κανένα απ’ αυτά δεν μετρά.

Στην καρδιά μου υπάρχει μόνο ο Θεός.

Πρέπει να πασχίσω να Τον ευχαριστήσω

και να μην ικανοποιήσω τη σάρκα».

Ⅲ

Όσο ενδίδεις στης σάρκας την αδυναμία,

τόσο θα νιώθεις πως ο Θεός το παρακάνει,

μέχρι να φτάσεις το έργο Του

ν’ αρνηθείς και να Του αντιτεθείς,

μέχρι να γεμίσεις με ανυπακοή.

Πρέπει να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα, να μην ενδώσεις σε αυτή.

Πρέπει ν’ αποφασίσεις πως «η οικογένεια και οι προοπτικές μου,

κανένα απ’ αυτά δεν μετρά.

Στην καρδιά μου υπάρχει μόνο ο Θεός.

Πρέπει να πασχίσω να Τον ευχαριστήσω

και να μην ικανοποιήσω τη σάρκα».

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό