1 Για να μετρηθεί το κατά πόσο οι άνθρωποι μπορούν να υπακούν τον Θεό, το βασικότερο που πρέπει να εξεταστεί είναι το αν επιθυμούν τίποτε ακραίο από τον Θεό, και το κατά πόσο έχουν απώτερα κίνητρα ή όχι. Αν οι άνθρωποι έχουν πάντα απαιτήσεις από τον Θεό, τότε αυτό αποδεικνύει ότι δεν είναι υπάκουοι σ’ Αυτόν. Αν απαιτείς πράγματα από τον Θεό, αυτό αποδεικνύει ότι κάνεις κάποια συμφωνία με τον Θεό, ότι επιλέγεις τις δικές σου σκέψεις και ενεργείς σύμφωνα με τις σκέψεις αυτές. Έτσι, προδίδεις τον Θεό και δεν διαθέτεις υπακοή. Το να έχεις απαιτήσεις από τον Θεό είναι παράλογο· αν στ’ αλήθεια πιστεύεις πως Αυτός είναι Θεός, τότε δεν θα τολμήσεις να απαιτήσεις πράγματα απ’ Αυτόν ούτε θα έχεις τα προσόντα να απαιτήσεις πράγματα απ’ Αυτόν, είτε αυτά είναι λογικά είτε όχι. Αν διαθέτεις αληθινή πίστη, και πιστεύεις πως είναι Θεός, τότε δεν θα έχεις καμία επιλογή παρά να Τον λατρεύεις και να Τον υπακούς.

2 Οι άνθρωποι, σήμερα, όχι μόνο έχουν επιλογή, αλλά απαιτούν μάλιστα ο Θεός να ενεργεί σύμφωνα με τις δικές τους σκέψεις. Επιλέγουν τις δικές τους σκέψεις και ζητούν ο Θεός να ενεργεί σύμφωνα μ’ αυτές, και δεν απαιτούν από τον ίδιο τον εαυτό τους να ενεργεί σύμφωνα με τις σκέψεις του Θεού. Έτσι, δεν υπάρχει πραγματική πίστη μέσα τους, ούτε υπάρχει καμία ουσία στην πίστη τους. Όταν θα είσαι σε θέση να έχεις λιγότερες απαιτήσεις από τον Θεό, η αληθινή πίστη και η υπακοή σου θα αναπτυχθούν, και η αίσθηση της λογικής σου θα γίνει, επίσης, σχετικά κανονική. Όταν μπορείς να υπακούς πραγματικά, θα μπορείς να Τον ακολουθείς με την καρδιά και τον νου, ανεξάρτητα από το αν Εκείνος σε χρησιμοποιεί· θα μπορείς να δαπανάς εαυτόν για Εκείνον, ανεξάρτητα από το αν έχεις κοινωνική θέση. Μόνο τότε θα διαθέτεις σύνεση, και θα είσαι άνθρωπος που υπακούει τον Θεό.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό