1006 Οι τέσσερις προϋποθέσεις για την τελείωση του ανθρώπου από τον Θε
1 Υπάρχουν τέσσερις βασικές προϋποθέσεις για να αποδεχθούν οι άνθρωποι την κρίση και την παίδευση του Θεού και να καταφέρουν να οδηγηθούν στην τελείωση: να εκτελείς το καθήκον σου κατά ένα αποδεκτό πρότυπο, να έχεις στάση υπακοής, να είσαι κατ’ ουσίαν ειλικρινής και να έχεις καρδιά που μετανοεί. Όταν εκπληρώνονται αυτές οι τέσσερις προϋποθέσεις, ο Θεός ξεκινά το έργο της κρίσεως και της παίδευσης στους ανθρώπους. Πριν πραγματοποιήσει το έργο της κρίσεως και της παίδευσης στους ανθρώπους, ο Θεός θα τους μετρήσει — και πώς τους μετρά ο Θεός; Ο Θεός έχει ορισμένα πρότυπα. Πρώτον, κοιτάζει ποια είναι η στάση των ανθρώπων προς την αποστολή που τους έχει δώσει, αν είναι ικανοί να είναι πιστοί και αν μπορούν να δώσουν όλη την καρδιά και τη δύναμή τους. Με λίγα λόγια, κοιτάζει αν είσαι ικανός να εκτελέσεις το καθήκον σου κατά ένα αποδεκτό πρότυπο.
2 Δεύτερον, πρέπει να διαθέτεις μια στάση υπακοής προς τον Θεό. Πριν μπορέσεις να επιτύχεις πλήρη υπακοή, πρέπει να έχεις στάση υπακοής. Στην προσέγγισή σου προς τις αποστολές που σου δίνει ο Θεός, πρέπει — εκτός του να τις προσεγγίζεις με συνείδηση και ορθολογισμό — να είσαι και σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να κατανοείς το θέλημα του Θεού, και πρέπει να μπορείς να επιδείξεις στάση υπακοής, ανεξάρτητα από το είδος του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεσαι, άσχετα με τα γεγονότα που σε πλήττουν. Δηλαδή, να αποδέχεσαι ότι τα λόγια του Θεού είναι σωστά, να θεωρείς τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, να τα θεωρείς ως την αρχή της άσκησής σου και, ακόμα κι αν δεν κατανοείς πλήρως την αρχή αυτή, να μπορείς να την τηρείς σαν να προσκολλάσαι σε ένα δόγμα. Για αυτήν τη στάση μιλάμε.
3 Μόλις αποκτήσεις μια στάση υπακοής, σύντομα θα ακολουθήσουν περεταίρω αλλαγές στα λόγια, τη διαγωγή και τη συμπεριφορά σου. Και ποιες θα είναι αυτές οι αλλαγές; Ο Θεός θα σε θεωρήσει κατ’ ουσίαν ειλικρινή. Λιγότερα από τα λόγια σου και τη διαγωγή σου θα περιλαμβάνουν σκόπιμα ψέματα· το 80% από όσα λες θα είναι αλήθεια. Κάποιες φορές, λόγω κακών συνηθειών ή λόγω του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεσαι ή για ορισμένους άλλους λόγους, θα λες κατά λάθος κάποιο ψέμα και μέσα σου θα νιώθεις άσχημα. Τότε, θα μετανοείς και θα εξομολογείσαι ενώπιον του Θεού, και όταν σου ξανά συμβούν τέτοια πράγματα, δεν θα είναι τόσο άσχημα, η κατάστασή σου θα βελτιώνεται συνεχώς και ο Θεός θα σε βλέπει ως κατ’ ουσίαν ειλικρινή.
4 Ο Θεός απαιτεί οι άνθρωποι να έχουν μια καρδιά μετάνοιας. Σε κάθε στάδιο — είτε όταν ο Θεός σε πειθαρχεί ή σε συμμορφώνει, είτε όταν σου υπενθυμίζει κάτι και σε προτρέπει — αν, όταν προκύπτει μια διαμάχη ανάμεσα σ’ εσένα και τον Θεό, συνεχίζεις να προσκολλάσαι στις δικές σου ιδέες και απόψεις και δεν υπάρχει καμιά διόρθωση των παρανοήσεων, των κατηγοριών και της ανυπακοής σου προς τον Θεό — αν δεν αλλάξεις στάση — τότε ο Θεός θα σε θυμάται. Όταν αλλάξεις στάση και βάλεις κατά μέρος τις ιδέες και τις προθέσεις σου, όταν αποκτήσεις μια τέτοια καρδιά, τότε αυτή θα είναι, φυσικά, και μια στάση υπακοής. Το να είσαι σε θέση να αλλάξεις στάση αποδεικνύει την αναγνώριση από μέρους σου της ταυτότητας του Δημιουργού, την αναγνώριση της ουσίας Του. Ο Θεός το θεωρεί αυτό ιδιαιτέρως σημαντικό.
5 Όταν δεν ζεις με βάση τα δικά σου συναισθήματα, όταν δεν ζεις με βάση τις δικές σου φιλοσοφίες για τη ζωή, μα ζεις με βάση τα λόγια που λέει ο Θεός, με βάση τις αρχές που Εκείνος σου δίνει, με βάση το καθήκον που Εκείνος σου δίνει και το μονοπάτι πρακτικής, το μονοπάτι που θα πρέπει να βαδίζεις, το οποίο σου λέει ο Θεός, ανεξάρτητα από το πώς σου φέρεται ο Θεός ή το αν σε προσέχει, κάνοντας αυτά που οφείλεις να κάνεις, τότε ο Θεός θα σε αναγνωρίσει. Μόλις έχεις εκπληρώσει αυτά τα πράγματα — μόλις αναγνωρίσεις την ταυτότητα του Δημιουργού, την υπεύθυνη στάση σου απέναντι στο δικό σου καθήκον και μια στάση που σου επιτρέπει να μπορείς να αλλάξεις ως προς το πώς προσεγγίζεις την αλήθεια — ο Θεός θα επιτελέσει σ’ εσένα το έργο της κρίσεως και της παίδευσης, και από εδώ ξεκινά η σωτηρία σου.
Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (3)