234 Γίνε νέος άνθρωπος και παρηγόρησε την καρδιά του Θεού
Ⅰ
Μες στην καρδιά μου έχεις δει, αλαζονεία πολλή.
Περνιέμαι για σπουδαίος, ανώτερος απ' όλα.
Αυτάρεσκος πολύ και φύση αδάμαστη.
Είμαι ξεπεσμένος, χάθηκε η ανθρωπιά. Ω, χάθηκε η ανθρωπιά.
Τα λόγια Σου μου αγγίζουν την καρδιά, μπροστά Σου βρίσκομαι.
Ας ζήσω με τα λόγια Σου,
Να βαδίσω στην οδό τη φωτεινή, στην οδό τη φωτεινή.
Ⅱ
Περνιέμαι γι' αληθινός, πώς να μη θρηνείς;
Την καρδιά μου έχεις δει, μου αποκαλύπτεις τη ντροπή.
Ντρέπομαι να Σε δω, τι πονάει δε μπορώ να πω.
Καιρό Σ' ακολουθώ μα την καρδιά Σου δεν κοιτώ.
Ω, την καρδιά Σου δεν κοιτώ.
Τα λόγια Σου μου αγγίζουν την καρδιά, μπροστά Σου βρίσκομαι.
Ας ζήσω με τα λόγια Σου.
Να βαδίσω στην οδό τη φωτεινή, στην οδό τη φωτεινή.
Ⅲ
Με του δόγματος τα λόγια, ίδια η διάθεση.
Ξεκάθαρα τα λόγια λόγια Σου, εγώ είμαι που δεν ψάχνω.
Την απληστία μου έδειξα, αυτή που Εσύ μισείς.
Να στασιάσω δε μπορώ, πρέπει να μείνω σταθερός.
Ω, πρέπει να μείνω σταθερός.
Τα λόγια Σου μου αγγίζουν την καρδιά, μπροστά Σου βρίσκομαι.
Ας ζήσω με τα λόγια Σου.
Να βαδίσω στην οδό τη φωτεινή, στην οδό τη φωτεινή.
Ⅳ
Την καλοσύνη Σου θα ξεπληρώσω εγώ.
Θα αναγεννηθώ να Σε παρηγορώ.
Τα λόγια Σου μ' επηρεάζουν, μ' ενθαρρύνουν.
Την καρδιά μου κατακτάς, κοντά Σου θα σταθώ.
Ω, κοντά Σου θα σταθώ.
Τα λόγια Σου μου αγγίζουν την καρδιά, μπροστά Σου βρίσκομαι.
Ας ζήσω με τα λόγια Σου.
Να βαδίσω στην οδό τη φωτεινή, στην οδό τη φωτεινή.