Ⅰ

Μόνο αν ο Θεός σε ένα βαθμό ταπεινωθεί

και ενσαρκωθεί για να ζει με τους ανθρώπους,

τότε μονάχα ο άνθρωπος μπορεί

να γίνει ο έμπιστός Του, οικείος μ’ Αυτόν

Πώς μπορείς να λέγεσαι έμπιστος του Θεού

όταν αυτός είν' Πνεύμα, ύψιστος, ακατάληπτος;

Μόνο αν Εκείνος γίνει σάρκα σαν τον άνθρωπο

τότε ο άνθρωπος μπορεί απ’ Αυτόν να κερδηθεί.

Ⅱ

Μιλά κι εργάζεται ο ένσαρκος Θεός,

μοιράζεται τις χαρές και τις λύπες του ανθρώπου,

στον κόσμο τους ζει, προστατεύει κι οδηγεί,

τους εξαγνίζει για ν’ αποκτήσουν ευλογία και σωτηρία.

Πώς μπορείς να λέγεσαι έμπιστος του Θεού

όταν αυτός είν' Πνεύμα, ύψιστος, ακατάληπτος;

Μόνο αν Εκείνος γίνει σάρκα σαν τον άνθρωπο

τότε ο άνθρωπος μπορεί απ’ Αυτόν να κερδηθεί.

Ⅲ

Απ’ αυτό μπορεί ο άνθρωπος να καταλάβει

να γίνει έμπιστός Του· αυτό είναι πρακτικό.

Αν ο Θεός ήταν αόρατος και άυλος,

πώς θα μπορούσε να γίνει ο άνθρωπος, έμπιστός Του;

Πώς μπορείς να λέγεσαι έμπιστος του Θεού

όταν αυτός είν' Πνεύμα, ύψιστος, ακατάληπτος;

Μόνο αν Εκείνος γίνει σάρκα σαν τον άνθρωπο

τότε ο άνθρωπος μπορεί απ’ Αυτόν να κερδηθεί.

Μόνο όταν ο Θεός ενσαρκωθεί

μπορεί ο άνθρωπος να γίνει έμπιστός Του.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ικανοποιήσουν