Είσοδος στη ζωή 3

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 444

Πώς φτάνει κανείς στο σημείο να κατανοήσει τις λεπτομέρειες του πνεύματος; Πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα στον άνθρωπο; Πώς εργάζεται ο Σατανάς στον άνθρωπο; Πώς εργάζονται τα κακά πνεύματα στον άνθρωπο; Ποιες είναι οι εκδηλώσεις; Όταν σου συμβαίνει κάτι, προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα; Θα πρέπει να το υπακούσεις ή να το απορρίψεις; Στην πραγματική άσκηση των ανθρώπων, πολλά αποτελούν απόρροια της ανθρώπινης θέλησης, τα οποία οι άνθρωποι πιστεύουν πάντα ότι προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα. Ορισμένα πράγματα προέρχονται από κακά πνεύματα, όμως οι άνθρωποι και πάλι πιστεύουν ότι έχουν προέλθει από το Άγιο Πνεύμα και, μερικές φορές, το Άγιο Πνεύμα καθοδηγεί τους ανθρώπους εκ των έσω, όμως οι άνθρωποι φοβούνται ότι αυτή η καθοδήγηση προέρχεται από τον Σατανά κι έτσι δεν τολμούν να υπακούσουν, ενώ στην πραγματικότητα, αυτή η καθοδήγηση αποτελεί τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Συνεπώς, εκτός κι αν κάνει κανείς πράξη τη διάκριση, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να βιώσει πράγματα κατά την πρακτική του εμπειρία· χωρίς διάκριση, δεν υπάρχει τρόπος να αποκτήσει ζωή. Πώς επιτελεί έργο το Άγιο Πνεύμα; Πώς επιτελούν έργο τα κακά πνεύματα; Τι προέρχεται από τη θέληση του ανθρώπου; Και τι γεννάται από την καθοδήγηση και τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος; Εάν κατανοήσεις τα μοτίβα του έργου του Άγιου Πνεύματος μέσα στον άνθρωπο, τότε, στην καθημερινή σου ζωή και κατά τη διάρκεια των πρακτικών σου εμπειριών, θα είσαι σε θέση να επεκτείνεις τις γνώσεις σου και να προβαίνεις σε διακρίσεις· θα καταφέρεις να γνωρίσεις τον Θεό, θα μπορέσεις να καταλάβεις και να διακρίνεις τον Σατανά· δεν θα είσαι μπερδεμένος αναφορικά με την υπακοή ή την επιδίωξή σου, και θα είσαι κάποιος με καθαρές σκέψεις, ο οποίος υπακούει στο έργο του Αγίου Πνεύματος.

Το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι μια μορφή ενεργητικής καθοδήγησης και θετικής διαφώτισης. Δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να είναι παθητικοί. Τους φέρνει παρηγοριά, τους δίνει πίστη και αποφασιστικότητα, καθώς και τη δυνατότητα να επιδιώκουν να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό. Όταν εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, οι άνθρωποι είναι σε θέση να εισέλθουν ενεργά· δεν είναι παθητικοί ούτε έχουν εξαναγκαστεί, μα ενεργούν εξ ιδίας πρωτοβουλίας. Όταν εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι και πρόθυμοι, είναι πρόθυμοι να υπακούσουν, και ταπεινώνουν ευχαρίστως τον εαυτό τους. Παρόλο που μέσα τους πονούν και είναι ευάλωτοι, έχουν την αποφασιστικότητα να συνεργαστούν· υποφέρουν με ευχαρίστηση, είναι σε θέση να υπακούν και δεν έχουν κηλιδωθεί από την ανθρώπινη θέληση, δεν έχουν κηλιδωθεί από το σκεπτικό του ανθρώπου και σίγουρα δεν έχουν κηλιδωθεί από τις ανθρώπινες επιθυμίες και τα ανθρώπινα κίνητρα. Όταν οι άνθρωποι βιώνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, είναι ιδιαίτερα άγιοι μέσα τους. Εκείνοι που κατέχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος βιώνουν την αγάπη για τον Θεό και την αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές τους· αντλούν ευχαρίστηση από τα πράγματα που ευχαριστούν τον Θεό και αποστρέφονται τα πράγματα που αποστρέφεται ο Θεός. Οι άνθρωποι που συγκινούνται από το έργο του Αγίου Πνεύματος έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, επιδιώκουν διαρκώς την αλήθεια και διακατέχονται από την ανθρώπινη φύση. Όταν το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσα στους ανθρώπους, η κατάστασή τους γίνεται όλο και καλύτερη και η ανθρώπινη φύση τους γίνεται όλο και πιο κανονική, και αν και κάποια συνεργασία τους μπορεί να είναι ανόητη, τα κίνητρά τους είναι σωστά, η είσοδός τους είναι θετική, δεν προσπαθούν να προκαλέσουν διατάραξη και δεν υπάρχει καθόλου κακία μέσα τους. Το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι κανονικό και πραγματικό, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται στον άνθρωπο σύμφωνα με τους κανόνες της κανονικής ζωής του ανθρώπου και διαφωτίζει και καθοδηγεί τους ανθρώπους σύμφωνα με την πραγματική επιδίωξη των κανονικών ανθρώπων. Όταν εργάζεται το Άγιο Πνεύμα στους ανθρώπους, τους καθοδηγεί και τους διαφωτίζει σύμφωνα με τις ανάγκες των κανονικών ανθρώπων. Μεριμνά για εκείνους σύμφωνα με τις ανάγκες τους και τους καθοδηγεί και τους διαφωτίζει θετικά σύμφωνα με αυτά που τους λείπουν και σύμφωνα με τις ατέλειές τους. Το έργο του Αγίου Πνεύματος αποσκοπεί να διαφωτίσει και να καθοδηγήσει τους ανθρώπους στην πραγματική ζωή· μόνο αν εκείνοι βιώσουν τα λόγια του Θεού στην πραγματική ζωή τους είναι σε θέση να δουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Εάν, στην καθημερινή τους ζωή, οι άνθρωποι βρίσκονται σε θετική κατάσταση και έχουν μια κανονική πνευματική ζωή, τότε διακατέχονται από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σε μια τέτοια κατάσταση, όταν τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, έχουν πίστη· όταν προσεύχονται, έχουν έμπνευση· όταν αντιμετωπίζουν κάτι, δεν είναι παθητικοί· και, καθώς συμβαίνουν πράγματα, είναι σε θέση να βλέπουν στα πράγματα αυτά τα διδάγματα τα οποία ο Θεός απαιτεί απ’ αυτούς να μάθουν. Δεν είναι παθητικοί ούτε αδύναμοι και, παρόλο που έχουν πραγματικές δυσκολίες, είναι πρόθυμοι να υπακούν σε όλες τις διευθετήσεις του Θεού.

Ποια αποτελέσματα επιτυγχάνονται μέσω του έργου του Αγίου Πνεύματος; Εσύ μπορεί να είσαι ανόητος και μπορεί να μην έχεις ικανότητα διάκρισης, αλλά το Άγιο Πνεύμα δεν έχει παρά να εργαστεί και θα υπάρξει πίστη μέσα σου και πάντα θα αισθάνεσαι ότι δεν δύναται να αγαπήσεις αρκετά τον Θεό. Θα είσαι πρόθυμος να συνεργαστείς, όσο μεγάλες κι αν είναι οι δυσκολίες που βρίσκονται μπροστά σου. Θα σου συμβούν πράγματα και δεν θα γνωρίζεις με σιγουριά εάν προέρχονται από τον Θεό ή από τον Σατανά, αλλά θα είσαι σε θέση να περιμένεις και δεν θα είσαι ούτε παθητικός ούτε αμελής. Αυτό είναι το κανονικό έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν εργάζεται μέσα σου το Άγιο Πνεύμα, εξακολουθείς να αντιμετωπίζεις πραγματικές δυσκολίες: Μερικές φορές θα κλάψεις και μερικές φορές θα υπάρχουν πράγματα που αδυνατείς να ξεπεράσεις, αλλά όλα αυτά είναι απλώς μια φάση του συνηθισμένου έργου του Αγίου Πνεύματος. Παρόλο που δεν ξεπέρασες εκείνες τις δυσκολίες και παρόλο που ήσουν τότε αδύναμος και γεμάτος παράπονα, στη συνέχεια ήσουν και πάλι σε θέση να αγαπήσεις τον Θεό με απόλυτη πίστη. Η παθητικότητά σου δεν μπορεί να σε εμποδίσει να έχεις κανονικές εμπειρίες και, ανεξάρτητα από το τι λένε οι άλλοι άνθρωποι και πώς σου επιτίθενται οι άλλοι, εσύ είσαι ακόμα σε θέση να αγαπάς τον Θεό. Κατά τη διάρκεια της προσευχής, πάντα νιώθεις ότι στο παρελθόν ήσουν ιδιαίτερα υπόχρεος στον Θεό, και αποφασίζεις να ικανοποιείς τον Θεό και να αποκηρύττεις τη σάρκα όποτε συναντάς πάλι τέτοια πράγματα. Αυτή η δύναμη δείχνει ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι μέσα σου. Αυτή είναι η κανονική κατάσταση του έργου του Αγίου Πνεύματος.

Ποιο είναι το έργο που προέρχεται από τον Σατανά; Στο έργο που προέρχεται από τον Σατανά, τα οράματα μέσα στους ανθρώπους είναι ασαφή· οι άνθρωποι δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις τους είναι λανθασμένα και, παρόλο που επιθυμούν να αγαπήσουν τον Θεό, υπάρχουν πάντα κατηγορίες μέσα τους, κι αυτές οι κατηγορίες και οι σκέψεις προκαλούν συνεχείς παρεμβολές μέσα τους, περιορίζοντας την ανάπτυξη της ζωής τους και εμποδίζοντάς τους να έρχονται ενώπιον του Θεού όντας στην κανονική κατάσταση. Δηλαδή, από τη στιγμή που υπάρξει το έργο του Σατανά μέσα στους ανθρώπους, η καρδιά τους δεν μπορεί να είναι γαλήνια ενώπιον του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι να κάνουν —όταν βλέπουν ανθρώπους να συναθροίζονται, θέλουν να το βάλουν στα πόδια, και δεν μπορούν να κλείσουν τα μάτια τους όταν οι άλλοι προσεύχονται. Το έργο των κακών πνευμάτων καταστρέφει την κανονική σχέση μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού, και αναστατώνει τα προηγούμενα οράματα των ανθρώπων ή το πρότερο μονοπάτι τους της εισόδου στη ζωή· μες στην καρδιά τους, δεν μπορούν ποτέ να πλησιάσουν τον Θεό, και συμβαίνουν συνεχώς πράγματα που τους προκαλούν διαταραχή και τους δεσμεύουν. Η καρδιά τους δεν μπορεί να βρει γαλήνη, δεν τους μένει δύναμη να αγαπήσουν τον Θεό και το πνεύμα τους βουλιάζει. Αυτές είναι οι εκδηλώσεις του έργου του Σατανά. Οι εκδηλώσεις του έργου του Σατανά είναι οι εξής: το να είσαι ανήμπορος να εμμείνεις στη θέση σου και να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου, γεγονός που σε οδηγεί να γίνεις κάποιος που έχει σφάλει ενώπιον του Θεού και δεν έχει καθόλου πίστη προς τον Θεό. Όταν παρεμβαίνει ο Σατανάς, χάνεις την αγάπη και την αφοσίωση που έχεις μέσα σου προς τον Θεό, σου αφαιρείται η κανονική σχέση με τον Θεό, δεν επιδιώκεις την αλήθεια ούτε τη βελτίωση του εαυτού σου· οπισθοδρομείς και γίνεσαι παθητικός, κακομαθαίνεις τον εαυτό σου, επιτρέπεις την ανεξέλεγκτη εξάπλωση της αμαρτίας και δεν αισθάνεσαι μίσος για την αμαρτία· επιπλέον, η παρεμβολή του Σατανά σε κάνει ακόλαστο· εξαφανίζει το άγγιγμα του Θεού από μέσα σου και σε κάνει να διαμαρτύρεσαι για τον Θεό και να αντιτάσσεσαι σε Αυτόν, και σε οδηγεί να αμφισβητείς τον Θεό· υπάρχει ακόμη και ο κίνδυνος να εγκαταλείψεις τον Θεό. Όλα αυτά προέρχονται από τον Σατανά.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το έργο του Αγίου Πνεύματος και το έργο του Σατανά» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 445

Όταν σου συμβαίνει κάτι στην καθημερινή σου ζωή, πώς θα πρέπει να διακρίνεις αν προέρχεται από το έργο του Αγίου Πνεύματος ή από το έργο του Σατανά; Όταν οι καταστάσεις των ανθρώπων είναι κανονικές, η πνευματική τους ζωή και η ζωή τους στη σάρκα είναι κανονικές, και η λογική τους είναι κανονική και εύτακτη. Όταν βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση, μπορεί, σε γενικές γραμμές, να ειπωθεί ότι αυτά που βιώνουν και καταφέρνουν να γνωρίσουν μέσα τους προέρχονται από τη συγκίνηση που δέχονται από το Άγιο Πνεύμα (το να έχουν ενόραση ή να κατέχουν κάποια απλή γνώση όταν τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού ή το να είναι πιστοί σε ορισμένα πράγματα ή το να έχουν τη δύναμη να αγαπούν τον Θεό σε ορισμένα πράγματα —όλα αυτά προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα). Το έργο του Αγίου Πνεύματος στον άνθρωπο είναι ιδιαίτερα κανονικό· ο άνθρωπος είναι ανίκανος να το νιώσει, και φαίνεται ότι πηγάζει από τον ίδιο τον άνθρωπο, αν και, στην πραγματικότητα, πρόκειται για το έργο του Αγίου Πνεύματος. Στην καθημερινή ζωή, το Άγιο Πνεύμα επιτελεί και μεγάλο και μικρό έργο μέσα στους πάντες, και το μόνο που ποικίλλει είναι η έκταση αυτού του έργου. Μερικοί άνθρωποι έχουν καλό επίπεδο, καταλαβαίνουν τα πράγματα γρήγορα και η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος είναι ιδιαίτερα μεγάλη μέσα τους. Από την άλλη, κάποιοι άνθρωποι έχουν χαμηλό επίπεδο και χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να κατανοήσουν τα πράγματα, αλλά το Άγιο Πνεύμα τούς αγγίζει εσωτερικά και μπορούν κι εκείνοι να επιτύχουν την πίστη στον Θεό —το Άγιο Πνεύμα εργάζεται σε όλους εκείνους που επιδιώκουν τον Θεό. Όταν, στην καθημερινή ζωή, οι άνθρωποι δεν αντιτίθενται στον Θεό ούτε επαναστατούν εναντίον του Θεού, δεν κάνουν πράγματα που έρχονται σε αντίθεση με τη διαχείριση του Θεού και δεν παρεμβαίνουν στο έργο του Θεού, τότε το Πνεύμα του Θεού εργάζεται μέσα στον καθένα τους, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό· Εκείνος τους αγγίζει, τους διαφωτίζει, τους δίνει πίστη, τους δίνει δύναμη και τους ωθεί να εισέρχονται ενεργά και να μην είναι οκνηροί ούτε να λαχταρούν τις απολαύσεις της σάρκας, να είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια και να λαχταρούν τα λόγια του Θεού. Όλα αυτά αποτελούν έργο που προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα.

Όταν η κατάσταση των ανθρώπων δεν είναι κανονική, το Άγιο Πνεύμα τούς εγκαταλείπει· στον νου τους, έχουν την τάση να παραπονιούνται, τα κίνητρά τους είναι λανθασμένα, είναι οκνηροί, ενδίδουν στη σάρκα και η καρδιά τους επαναστατεί ενάντια στην αλήθεια. Όλα αυτά προέρχονται από τον Σατανά. Όταν οι καταστάσεις των ανθρώπων δεν είναι κανονικές, όταν έχουν σκοτάδι μέσα τους κι έχουν χάσει την κανονική λογική τους, όταν το Άγιο Πνεύμα τούς έχει εγκαταλείψει και δεν μπορούν να νιώσουν τον Θεό μέσα τους, τότε ο Σατανάς εργάζεται μέσα τους. Εάν οι άνθρωποι έχουν πάντα δύναμη μέσα τους και πάντα αγαπούν τον Θεό, τότε, γενικά, όταν τους συμβαίνουν πράγματα, αυτά προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα, και όποιον κι αν συναντούν, η συνάντηση αυτή είναι το αποτέλεσμα των διευθετήσεων του Θεού. Δηλαδή, όταν βρίσκεσαι σε κανονική κατάσταση, όταν βρίσκεσαι εντός του σπουδαίου έργου του Αγίου Πνεύματος, τότε είναι αδύνατον ο Σατανάς να σε κάνει να αμφιταλαντευτείς. Πάνω σε αυτό το θεμέλιο, μπορεί να ειπωθεί ότι τα πάντα προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα και, παρόλο που μπορεί να έχεις εσφαλμένες σκέψεις, είσαι σε θέση να τις αποκηρύξεις και να μην τις ακολουθείς. Όλα αυτά προέρχονται από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σε ποιες καταστάσεις παρεμβαίνει ο Σατανάς; Είναι εύκολο να εργαστεί μέσα σου ο Σατανάς όταν οι καταστάσεις σου δεν είναι κανονικές, όταν δεν σε έχει αγγίξει ο Θεός και όταν δεν έχεις το έργο του Θεού, όταν είσαι ξερός και άγονος μέσα σου, όταν προσεύχεσαι στον Θεό αλλά δεν κατανοείς τίποτα και όταν τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού αλλά δεν λαμβάνεις ούτε διαφώτιση ούτε φώτιση. Με άλλα λόγια, όταν το Άγιο Πνεύμα σε έχει εγκαταλείψει και δεν μπορείς να νιώσεις τον Θεό, τότε σου συμβαίνουν πολλά πράγματα που προέρχονται από τον πειρασμό του Σατανά. Καθώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, εργάζεται ταυτόχρονα και ο Σατανάς. Το Άγιο Πνεύμα αγγίζει εσωτερικά τον άνθρωπο την ίδια στιγμή που ο Σατανάς παρεμβαίνει μέσα του. Ωστόσο, το έργο του Αγίου Πνεύματος αναλαμβάνει την ηγετική θέση, και οι άνθρωποι με κανονικές καταστάσεις μπορούν να θριαμβεύσουν· αυτός είναι ο θρίαμβος του έργου του Αγίου Πνεύματος επί του έργου του Σατανά. Ενώ εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, μέσα στους ανθρώπους εξακολουθεί να υφίσταται μια διεφθαρμένη διάθεση· ωστόσο, κατά τη διάρκεια του έργου του Αγίου Πνεύματος, είναι εύκολο οι άνθρωποι να ανακαλύψουν και να αναγνωρίσουν την ανυπακοή, τα κίνητρα και τις νοθεύσεις τους. Τότε μόνο νιώθουν οι άνθρωποι μεταμέλεια και γίνονται πρόθυμοι να μετανοήσουν. Ως εκ τούτου, οι επαναστατικές και διεφθαρμένες διαθέσεις τους αποβάλλονται σταδιακά μέσα στο έργο του Θεού. Το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι ιδιαίτερα κανονικό· καθώς εργάζεται μέσα στους ανθρώπους, αυτοί εξακολουθούν να έχουν προβλήματα, εξακολουθούν να κλαίνε, εξακολουθούν να υποφέρουν, εξακολουθούν να είναι αδύναμοι και εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουν ξεκάθαρα, όμως, σε αυτήν την κατάσταση, είναι σε θέση να εμποδίσουν την οπισθοδρόμησή τους και μπορούν να αγαπούν τον Θεό και, παρόλο που θρηνούν και είναι αναστατωμένοι, μπορούν ακόμα να δοξάζουν τον Θεό· το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι ιδιαίτερα κανονικό και επ’ ουδενί υπερφυσικό. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι, μόλις αρχίσει να εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, λαμβάνουν χώρα αλλαγές στην κατάσταση των ανθρώπων και απομακρύνονται τα στοιχεία που είναι ουσιώδη γι’ αυτούς. Αυτές οι πεποιθήσεις είναι εσφαλμένες. Όταν το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσα στον άνθρωπο, τα παθητικά στοιχεία του ανθρώπου παραμένουν εκεί και το ανάστημά του παραμένει το ίδιο, αλλά εκείνος κερδίζει τη φώτιση και τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, κι έτσι η κατάστασή του γίνεται πιο ενεργητική, οι καταστάσεις μέσα του γίνονται κανονικές κι εκείνος αλλάζει ραγδαία. Στις πραγματικές εμπειρίες των ανθρώπων, αυτοί βιώνουν κυρίως το έργο είτε του Αγίου Πνεύματος είτε του Σατανά, και εάν δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν αυτές τις καταστάσεις και δεν έχουν ικανότητα διάκρισης, τότε δεν τίθεται λόγος για είσοδο στις πραγματικές εμπειρίες, για να μην αναφερθούμε στις αλλαγές στη διάθεση. Έτσι, το βασικό για να βιώσει κανείς το έργο του Θεού είναι να μπορεί να διακρίνει τέτοια πράγματα· με αυτόν τον τρόπο, θα του είναι πιο εύκολο να το βιώσει.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το έργο του Αγίου Πνεύματος και το έργο του Σατανά» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 446

Το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι θετική πρόοδος, ενώ το έργο του Σατανά είναι οπισθοχώρηση, αρνητικότητα, παρακοή, αντίσταση στον Θεό, απώλεια πίστης στον Θεό, απροθυμία ακόμα και να τραγουδήσει κανείς ύμνους και τόση αδυναμία που δεν μπορεί να εκτελέσει το καθήκον του. Όλα όσα προέρχονται από τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος είναι πολύ φυσικά· δεν σου επιβάλλονται. Εάν την ακολουθήσεις, τότε θα έχεις γαλήνη· εάν δεν το κάνεις, τότε στη συνέχεια θα δεχθείς επίπληξη. Με τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, τίποτα απ’ όσα κάνεις δεν θα υφίσταται παρεμβολή ούτε θα περιορίζεται· θα απελευθερωθείς, θα υπάρχει ένα μονοπάτι άσκησης στις ενέργειές σου και δεν θα υπόκεισαι σε περιορισμούς, μα θα είσαι σε θέση να ενεργείς σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Το έργο του Σατανά σού προκαλεί παρεμβολές σε πολλά πράγματα· σε κάνει να μην είσαι πρόθυμος να προσευχηθείς, να είσαι πολύ οκνηρός για να φας και να πιεις τα λόγια του Θεού, να μην είσαι διατεθειμένος να ζήσεις τη ζωή της εκκλησίας και σε αποξενώνει από την πνευματική ζωή. Το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν παρεμβαίνει στην καθημερινή ζωή σου και δεν παρεμβαίνει στην κανονική πνευματική ζωή σου. Δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις πολλά πράγματα τη στιγμή που συμβαίνουν, όμως, μετά από λίγες μέρες, η καρδιά σου φωτίζεται και αποκτάς πιο καθαρό μυαλό. Καταφέρνεις να αποκτήσεις λίγη σύνεση σχετικά με τα ζητήματα του πνεύματος και, σιγά σιγά, μπορείς να διακρίνεις κατά πόσο μια σκέψη έχει προέλθει από τον Θεό ή από τον Σατανά. Ορισμένα πράγματα σε κάνουν ξεκάθαρα να εναντιώνεσαι στον Θεό και να επαναστατείς εναντίον του Θεού ή σε εμποδίζουν να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού· όλα αυτά προέρχονται από τον Σατανά. Ορισμένα πράγματα δεν είναι εμφανή και δεν μπορείς να καταλάβεις τι είναι εκείνη τη στιγμή· στη συνέχεια, μπορείς να δεις τις εκδηλώσεις τους και μετά να ασκήσεις τη διάκριση. Αν μπορείς να διακρίνεις ξεκάθαρα ποια πράγματα προέρχονται από τον Σατανά και ποια κατευθύνονται από το Άγιο Πνεύμα, τότε δεν θα παραπλανηθείς εύκολα κατά τις εμπειρίες σου. Μερικές φορές, όταν η κατάστασή σου δεν είναι καλή, κάνεις ορισμένες σκέψεις που σε βγάζουν από την παθητική σου κατάσταση. Αυτό δείχνει ότι ακόμη κι όταν η κατάστασή σου είναι δυσμενής, ορισμένες από τις σκέψεις σου μπορούν και πάλι να προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα. Δεν ισχύει ότι όταν είσαι παθητικός, όλες τις σκέψεις σου τις στέλνει ο Σατανάς· αν ήταν αυτό αλήθεια, τότε πότε θα μπορούσες να μεταβείς σε μια θετική κατάσταση; Όταν είσαι αρνητικός για ένα χρονικό διάστημα, το Άγιο Πνεύμα σού δίνει την ευκαιρία να οδηγηθείς στην τελείωση· σε αγγίζει και σε βγάζει από την παθητική σου κατάσταση.

Γνωρίζοντας ποιο είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και ποιο είναι το έργο του Σατανά, μπορείς να τα συγκρίνεις με τη δική σου κατάσταση κατά τη διάρκεια των εμπειριών σου, καθώς και με τις δικές σου εμπειρίες, και έτσι θα υπάρχουν πολύ περισσότερες αλήθειες που σχετίζονται με την αρχή στις εμπειρίες σου. Έχοντας κατανοήσει αυτές τις αλήθειες σχετικά με την αρχή, θα μπορείς να ελέγχεις την πραγματική σου κατάσταση, θα είσαι σε θέση να διακρίνεις μεταξύ ανθρώπων και γεγονότων, και δεν θα χρειάζεται να καταβάλλεις τόσο πολλή προσπάθεια για να αποκτήσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος. Φυσικά, αυτό έχει ως προϋπόθεση να είναι σωστά τα κίνητρά σου και εξαρτάται από την προθυμία σου να αναζητάς και να ασκείσαι. Αυτού του είδους η γλώσσα —η γλώσσα που σχετίζεται με τις αρχές— θα πρέπει να κατέχει σημαντική θέση στις εμπειρίες σου. Χωρίς αυτήν, οι εμπειρίες σου θα είναι γεμάτες από την παρεμβολή του Σατανά και γεμάτες ανόητη γνώση. Εάν δεν καταλαβαίνεις πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, τότε δεν καταλαβαίνεις πώς πρέπει να εισέλθεις, και αν δεν καταλαβαίνεις πώς εργάζεται ο Σατανάς, τότε δεν καταλαβαίνεις πώς πρέπει να είσαι προσεκτικός σε κάθε βήμα που κάνεις. Οι άνθρωποι θα πρέπει να κατανοούν τόσο το πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα όσο και το πώς εργάζεται ο Σατανάς· και τα δύο αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των εμπειριών των ανθρώπων.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το έργο του Αγίου Πνεύματος και το έργο του Σατανά» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 447

Ποιες πτυχές περιλαμβάνει η κανονική ανθρώπινη φύση; Διορατικότητα, λογική, συνείδηση και χαρακτήρα. Εάν μπορείς να επιτύχεις κανονικότητα σε κάθε μία από αυτές τις πτυχές, η ανθρώπινη φύση σου θα είναι ικανοποιητική. Θα πρέπει να έχεις την ομοιότητα ενός κανονικού ανθρώπινου όντος, θα πρέπει να μοιάζεις με πιστό του Θεού. Δεν χρειάζεται να επιτύχεις υπερβολικά πράγματα ή να χρησιμοποιήσεις διπλωματία· πρέπει απλώς να είσαι ένα κανονικό ανθρώπινο ον, με τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου, να μπορείς να διακρίνεις τα πράγματα και, τουλάχιστον, να μοιάζεις με κανονικό ανθρώπινο ον. Αυτά αρκούν. Όλα όσα απαιτούνται από σένα σήμερα βρίσκονται εντός των δυνατοτήτων σου· δεν προσπαθείς να κάνεις τον γάιδαρο να πετάξει. Επάνω σου δεν θα εκτελεστούν άχρηστα λόγια ή άχρηστο έργο. Πρέπει να απορριφθεί όλη η ασχήμια που εκφράζεται ή αποκαλύπτεται στη ζωή σου. Σας έχει διαφθείρει ο Σατανάς και βρίθετε από το δηλητήριό του. Το μόνο που καλείσαι να κάνεις είναι να απαλλαγείς από αυτήν τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Δεν καλείσαι να γίνεις κάποια υψηλόβαθμη προσωπικότητα, ή κάποιος διάσημος ή σπουδαίος. Αυτό δεν έχει νόημα. Το έργο που γίνεται μέσα σας λαμβάνει υπόψη ό,τι έχετε έμφυτο μέσα σας. Αυτό που ζητώ από τους ανθρώπους βρίσκεται εντός καθορισμένων ορίων. Εάν ασκούσουν με τον τρόπο και τον τόνο με τον οποίο μιλούν οι διανοούμενοι, δεν θα ωφελούσε. Δεν θα μπορούσες να το κάνεις. Δεδομένου του επιπέδου σας, θα πρέπει να είστε τουλάχιστον σε θέση να μιλάτε με σοφία και διακριτικότητα και να εξηγείτε τα πράγματα με σαφή και κατανοητό τρόπο. Αυτό αρκεί για να πληροίτε τις απαιτήσεις. Αν αποκτήσεις τουλάχιστον διορατικότητα και λογική, τότε αυτό αρκεί. Αυτήν τη στιγμή, το πιο σημαντικό είναι να αποτινάξεις τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή σου. Πρέπει να αποτινάξεις την ασχήμια που εκδηλώνεται μέσα σου. Πώς μπορείς να μιλάς για υπέρτατη λογική και διορατικότητα, εάν δεν τα αποτινάξεις αυτά; Πολλοί άνθρωποι, βλέποντας ότι η εποχή έχει αλλάξει, στερούνται οποιασδήποτε ταπεινότητας ή υπομονής και μπορεί, επίσης, να μην διαθέτουν καν αγάπη ή την ευπρέπεια των αγίων. Πόσο παράλογοι είναι αυτοί οι άνθρωποι! Δεν διαθέτουν στάλα κανονικής ανθρώπινης φύσης; Έχουν καμία μαρτυρία άξια λόγου; Δεν διαθέτουν καμία απολύτως διορατικότητα ή λογική. Φυσικά, ορισμένες πτυχές της άσκησης των ανθρώπων που είναι αποκλίνουσες και εσφαλμένες πρέπει να διορθωθούν. Η προηγούμενη άτεγκτη πνευματική ζωή τους ή η μουδιασμένη και ανόητη εμφάνισή τους, παραδείγματος χάριν —όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν. Αλλαγή δεν σημαίνει να επιτρέπεται να γίνεις ακόλαστος ή να ενδίδεις στη σάρκα, λέγοντας ό,τι θέλεις. Δεν πρέπει να μιλάς απρόσεκτα. Για να μιλάς και να συμπεριφέρεσαι ως κανονικό ανθρώπινο ον πρέπει να μιλάς με συνοχή, λέγοντας «ναι» όταν εννοείς «ναι» και «όχι» όταν εννοείς «όχι». Μην αποκλίνεις από τα γεγονότα και μίλα δεόντως. Μην εξαπατάς, μην ψεύδεσαι. Τα όρια τα οποία μπορεί να φθάσει ένα κανονικό άτομο όσον αφορά μια αλλαγή στη διάθεση πρέπει να γίνουν κατανοητά. Ειδάλλως, δεν θα είσαι σε θέση να εισέλθεις στην πραγματικότητα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η βελτίωση του επιπέδου γίνεται για χάρη της λήψης της σωτηρίας του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 448

Το να κάνει ο άνθρωπος το καθήκον του είναι, στην πραγματικότητα, η πραγματοποίηση όλων όσα είναι έμφυτα στον άνθρωπο, δηλαδή ό,τι είναι εφικτό για τον άνθρωπο. Κι είναι τότε που το καθήκον του εκπληρώνεται. Τα ελαττώματα του ανθρώπου, κατά την υπηρεσία του ανθρώπου, σταδιακά μειώνονται μέσω της σταδιακής εμπειρίας και της διαδικασίας της εμπειρίας της κρίσης του. Δεν παρεμποδίζουν ούτε επηρεάζουν το καθήκον του ανθρώπου. Αυτοί που σταματούν να υπηρετούν ή υποκύπτουν και υποχωρούν από φόβο για τα ελαττώματα που μπορεί να υπάρχουν κατά την υπηρεσία, είναι οι πιο δειλοί απ’ όλους τους ανθρώπους. Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να εκφράσουν ό,τι οφείλουν να εκφράσουν κατά την υπηρεσία ή να επιτύχουν ό,τι είναι εγγενώς εφικτό γι’ αυτούς, κι αντ’ αυτού χαζολογούν και ενεργούν μηχανικά, τότε έχουν χάσει τη λειτουργία που θα έπρεπε να έχει ένα δημιουργημένο όν. Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι οι επονομαζόμενες «μετριότητες»· είναι άχρηστα σκουπίδια. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να αποκαλούνται καταλλήλως δημιουργημένα όντα; Δεν είναι διεφθαρμένα όντα που λάμπουν εξωτερικά, αλλά είναι σάπια εσωτερικά; Αν ένας άνθρωπος αποκαλεί τον εαυτό του Θεό, εν τούτοις αδυνατεί να εκφράσει το Είναι της θεότητας, να κάνει το έργο του ίδιου του Θεού, ή να εκπροσωπήσει τον Θεό, χωρίς αμφιβολία, δεν είναι Θεός, καθώς δεν έχει την ουσία του Θεού, και αυτό που ο Θεός μπορεί από τη φύση Του να κατορθώσει, δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν. Αν ο άνθρωπος χάσει αυτό που είναι από τη φύση του εφικτό, δεν μπορεί πια να θεωρηθεί άνθρωπος και δεν αξίζει να σταθεί ως δημιουργημένο ον ή να παρουσιαστεί ενώπιον του Θεού και να Τον υπηρετήσει. Επιπλέον, δεν του αξίζει να δεχτεί τη χάρη του Θεού ή να τον προσέξει ο Θεός, να τον προστατεύσει και να τον οδηγήσει στην τελείωση. Πολλοί που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του Θεού, στη συνέχεια χάνουν τη χάρη του Θεού. Όχι μόνον δεν απεχθάνονται τα αδικήματά τους, αλλά αναίσχυντα διαδίδουν την άποψη ότι η οδός του Θεού είναι λανθασμένος. Κι αυτοί οι επαναστατικοί ακόμα αρνούνται την ύπαρξη του Θεού. Πώς μπορεί ένα τέτοιο είδος ανθρώπου με τέτοια επαναστατικότητα να έχει το προνόμιο ν’ απολαμβάνει τη χάρη του Θεού; Οι άνθρωποι που απέτυχαν να εκπληρώσουν το καθήκον τους, έχουν επαναστατήσει πολύ εναντίον του Θεού και οφείλουν πολλά σ’ Αυτόν, εν τούτοις γυρίζουν και φωνάζουν ότι ο Θεός κάνει λάθος. Πώς μπορεί ένα τέτοιο είδος ανθρώπου ν’ αξίζει να οδηγηθεί στην τελείωση; Δεν είναι αυτό προάγγελος ότι θα εξαλειφθεί και θα τιμωρηθεί; Ο άνθρωπος που δεν κάνει το καθήκον του ενώπιον του Θεού, είναι ήδη ένοχος για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα, για τα οποία ακόμα κι ο θάνατος είναι ανεπαρκής τιμωρία. Εν τούτοις, ο άνθρωπος έχει το θράσος να διαφωνεί με τον Θεό και να Τον προκαλεί σε διαμάχη. Τι σημασία έχει να οδηγήσεις στην τελείωση έναν τέτοιο άνθρωπο; Αν ο άνθρωπος αποτύχει να εκπληρώσει το καθήκον του, θα πρέπει να αισθάνεται ενοχή και υποχρέωση. Θα πρέπει να αισθάνεται απέχθεια για την αδυναμία του και την ανικανότητά του, για την ανυποταξία του και τη διαφθορά του. Κι επιπλέον, θα πρέπει να αφιερώσει τη ζωή και το αίμα του στον Θεό. Μόνο τότε είναι ένα δημιουργημένο ον που πραγματικά αγαπά τον Θεό, και μόνο τέτοιου είδους άνθρωποι αξίζουν ν’ απολαμβάνουν τις ευλογίες και την υπόσχεση του Θεού και να οδηγηθούν στην τελείωση απ’ Αυτόν. Και τι συμβαίνει με την πλειονότητά σας; Πώς αντιμετωπίζετε τον Θεό που ζει ανάμεσά σας; Πώς έχετε κάνει το καθήκον σας ενώπιον Του; Έχετε κάνει όλα όσα κληθήκατε να κάνετε, ακόμα και σε βάρος της δικής σας ζωής; Τι έχετε θυσιάσει; Δεν έχετε λάβει πολλά από Εμένα; Μπορείτε να κάνετε τη διάκριση; Πόσο πιστοί είστε σ’ Εμένα; Πώς Με έχετε υπηρετήσει; Και τι συμβαίνει με όλα αυτά που σας έχω δώσει και έχω κάνει για σας; Τα έχετε μετρήσει όλα αυτά; Τα έχετε κρίνει και συγκρίνει με την όποια συνείδηση έχετε μέσα σας; Ποιος θα μπορούσε να αξίζει τα λόγια και τις πράξεις σας; Θα μπορούσε αυτή η απειροελάχιστη θυσία σας να αξίζει όλα όσα σας έχω δώσει; Δεν έχω άλλη επιλογή κι έτσι έχω αφιερωθεί ολόψυχα σ’ εσάς, όμως εσείς τρέφετε πονηρές προθέσεις και είστε χλιαροί απέναντί Μου. Ως εκεί φτάνει το καθήκον σας, η μόνη σας λειτουργία. Δεν είναι έτσι; Δεν γνωρίζετε πως δεν έχετε καθόλου εκπληρώσει το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; Πώς μπορείτε να θεωρείστε δημιουργημένα όντα; Δεν γνωρίζετε σαφώς τι είναι αυτό που εκφράζετε και βιώνετε; Έχετε αποτύχει να εκπληρώσετε το καθήκον σας, αλλά επιζητάτε να αποκτήσετε την ανοχή και την άφθονη χάρη του Θεού. Μια τέτοια χάρη δεν έχει ετοιμαστεί για κάποιους τόσο ανάξιους και ποταπούς σαν εσάς, αλλά γι’ αυτούς που δεν ζητούν τίποτα και κάνουν θυσίες ευχαρίστως. Άνθρωποι σαν εσάς, τέτοιας μετριότητας, δεν αξίζουν καθόλου ν’ απολαμβάνουν την ουράνια χάρη. Μόνο κακουχίες και ατέλειωτη τιμωρία θα συνοδεύει τις μέρες σας! Αν δεν μπορείτε να είστε πιστοί σ’ Εμένα, η μοίρα σας θα είναι γεμάτο ταλαιπωρίες. Αν δεν μπορείτε να είστε υπόλογοι του λόγου και του έργου Μου, το γραφτό σας θα είναι η τιμωρία. Κάθε χάρη, ευλογία και υπέροχη ζωή στη βασιλεία, δεν θα έχει καμιά σχέση μ’ εσάς. Αυτό είναι το τέλος που σας αξίζει να έχετε και η συνέπεια των δικών σας πράξεων!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του Θεού ενσαρκωμένου και του καθήκοντος του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 449

Όχι μόνον αυτοί οι ανόητοι και αλαζόνες άνδρες δεν έβαλαν τα δυνατά τους ή δεν έκαναν το καθήκον τους, αλλά, αντ’ αυτού, έχουν τα χέρια απλωμένα για να λάβουν χάρη, σαν να αξίζουν αυτό που ζητούν. Κι αν αποτύχουν να αποκτήσουν αυτό που ζητούν, γίνονται ακόμη πιο άπιστοι. Πώς μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να θεωρηθούν λογικοί; Είστε χαμηλού επιπέδου και στερείστε λογικής, εντελώς ανίκανοι να εκπληρώσετε το καθήκον που θα έπρεπε να εκπληρώσετε κατά το έργο της διαχείρισης. Η αξία σας έχει ήδη πέσει κατακόρυφα. Η αποτυχία σας να Με ξεπληρώσετε που σας έδειξα τέτοια εύνοια, είναι ήδη μια πράξη ακραίας επαναστατικότητας, ικανής να σας καταδικάσει και να δείξει τη δειλία σας, την ανικανότητά σας, τον ξεπεσμό σας και την αναξιότητά σας. Πώς μπορεί ακόμα να σας επιτρέπεται να κρατάτε τα χέρια σας απλωμένα; Το ότι δεν είστε σε θέση να προσφέρετε την παραμικρή βοήθεια στο έργο Μου, δεν είστε σε θέση να είστε αφοσιωμένοι και δεν είστε σε θέση να παραμείνετε σταθεροί στη μαρτυρία σας για Μένα. Αυτά είναι τα υπάρχοντα αδικήματά σας και οι αποτυχίες σας, εν τούτοις εσείς επιπλέον Μου επιτίθεστε, λέτε ψέματα για Μένα, και παραπονιέστε ότι είμαι άδικος. Αυτό συνιστά την αφοσίωσή σας; Αυτό συνιστά την αγάπη σας; Τι άλλο έργο μπορείτε να προσφέρετε πέραν απ’ αυτό; Με ποιον τρόπο έχετε συμβάλει στο όλο έργο που έχει γίνει; Πόσα έχετε ξοδέψει; Έχω ήδη επιδείξει μεγάλη ανοχή που δεν σας κατηγορώ, εντούτοις εξακολουθείτε να Μου δικαιολογείστε αδιάντροπα και να παραπονιέστε για Μένα στα κρυφά. Έχετε έστω και το παραμικρό ίχνος ανθρωπιάς; Αν και το καθήκον του ανθρώπου είναι αλλοιωμένο απ’ το μυαλό του ανθρώπου και τις αντιλήψεις του, πρέπει να κάνεις το καθήκον σου και να δείχνεις την αφοσίωσή σου. Οι ακαθαρσίες στο έργο του ανθρώπου αφορούν το επίπεδό του, ενώ αν ο άνθρωπος δεν κάνει το καθήκον του, αυτό δείχνει την επαναστατικότητά του. Δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του καθήκοντος του ανθρώπου και του αν αυτός είναι ευλογημένος ή καταραμένος. Καθήκον είναι αυτό που ο άνθρωπος οφείλει να εκπληρώσει. Είναι δεσμευτικό καθήκον του και δεν πρέπει να εξαρτάται από την ανταμοιβή, τους όρους ή την αιτία. Μόνο τότε κάνει το καθήκον του. Ένας άνθρωπος που είναι ευλογημένος, απολαμβάνει την ευεργεσία τού να οδηγηθεί στην τελείωση αφότου κριθεί. Ένας άνθρωπος που είναι καταραμένος, δέχεται τιμωρία όταν η διάθεσή του παραμένει αμετάβλητη αφότου παιδευτεί και κριθεί, δηλαδή δεν έχει τελειωθεί. Ως δημιουργημένο ον, ο άνθρωπος θα ’πρεπε να εκπληρώνει το καθήκον του, να κάνει αυτό που οφείλει να κάνει και να κάνει αυτό που είναι ικανός να κάνει, ανεξαρτήτως απ’ το αν θα είναι ευλογημένος ή καταραμένος. Αυτή είναι η πιο βασική προϋπόθεση για τον άνθρωπο που αναζητά τον Θεό. Δεν θα έπρεπε να κάνεις το καθήκον σου μόνο για να είσαι ευλογημένος, και δεν θα έπρεπε να αρνείσαι να ενεργήσεις από φόβο μη γίνεις καταραμένος. Επιτρέψτε Μου να σας πω το εξής: Το να εκτελεί ο άνθρωπος το καθήκον του είναι αυτό που οφείλει να κάνει, και αν είναι ανίκανος να εκτελέσει το καθήκον του, τότε αυτό συνιστά την παρακοή του. Ο άνθρωπος πάντοτε αλλάζει σταδιακά μέσα από τη διαδικασία της εκτέλεσης του καθήκοντός του, και μέσω αυτής της διαδικασίας επιδεικνύει την αφοσίωσή του. Ως εκ τούτου, όσο περισσότερο είσαι σε θέση να κάνεις το καθήκον σου, τόσο περισσότερες αλήθειες θα λαμβάνεις και η έκφρασή σου θα γίνεται πιο πραγματική. Αυτοί που απλώς προσποιούνται ότι κάνουν το καθήκον τους και δεν αναζητούν την αλήθεια, θα εξαλειφθούν στο τέλος, καθώς τέτοιοι άνθρωποι δεν κάνουν το καθήκον τους κατά την πράξη της αλήθειας, και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια κατά την εκπλήρωση του καθήκοντός τους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αυτοί που παραμένουν αμετάβλητοι και θα είναι καταραμένοι. Όχι μόνον οι τρόποι έκφρασής τους είναι ακάθαρτοι, αλλά κι ό,τι εκφράζουν δεν είναι τίποτε άλλο από πονηρία.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του Θεού ενσαρκωμένου και του καθήκοντος του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 450

Αν δεν έχεις γνώση του έργου του Θεού, δεν θα γνωρίζεις πώς να συνεργαστείς με τον Θεό. Αν δεν γνωρίζεις τις αρχές του έργου του Θεού και αγνοείς τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο Σατανάς στον άνθρωπο, δεν θα έχεις μονοπάτι άσκησης. Η ένθερμη επιδίωξη από μόνη της δεν θα σου δώσει τη δυνατότητα να πετύχεις τα αποτελέσματα που απαιτεί ο Θεός. Ένα τέτοιο μέσο βίωσης μοιάζει με εκείνο του Λόρενς: δεν κάνει καμία απολύτως διάκριση κι επικεντρώνεται μόνο στην εμπειρία, αγνοώντας παντελώς ποιο είναι το έργο του Σατανά, ποιο είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο άνθρωπος χωρίς την παρουσία του Θεού και τι είδους ανθρώπους θέλει να οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Ποιες αρχές θα πρέπει να υιοθετούνται κατά την αντιμετώπιση διαφορετικών ειδών ανθρώπων, πώς να συλλαμβάνει το θέλημα του Θεού επί του παρόντος, πώς να γνωρίζει τη διάθεση του Θεού και προς ποιους ανθρώπους, ποιες περιστάσεις και ποια εποχή απευθύνονται το έλεος, η μεγαλοπρέπεια και η δικαιοσύνη του Θεού —δεν διακρίνει τίποτε απ’ αυτά. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν πολλά οράματα ως θεμέλιο για τις εμπειρίες τους, τότε δεν τίθεται λόγος περί ζωής, πόσο μάλλον περί εμπειρίας· μπορούν να συνεχίσουν ανοήτως να υποτάσσονται στα πάντα και να υπομένουν τα πάντα. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ δύσκολο να οδηγηθούν στην τελείωση. Μπορεί να ειπωθεί πως αν δεν έχεις κανένα από τα οράματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, αυτό αποτελεί επαρκή απόδειξη ότι είσαι ένας κρετίνος, είσαι σαν μια στήλη άλατος που πάντα στέκεται στο Ισραήλ. Τέτοιοι άνθρωποι είναι άχρηστοι, δεν χρησιμεύουν σε τίποτα! Μερικοί άνθρωποι απλώς υποτάσσονται πάντοτε στα τυφλά, γνωρίζουν πάντοτε τους εαυτούς τους και χρησιμοποιούν πάντοτε τους δικούς τους τρόπους συμπεριφοράς όταν αντιμετωπίζουν νέα θέματα ή χρησιμοποιούν «σοφία» για να αντιμετωπίσουν ασήμαντα ζητήματα που είναι ανάξια αναφοράς. Τέτοιοι άνθρωποι στερούνται διάκρισης, και είναι θαρρείς και είναι στη φύση τους να αποδέχονται να παρενοχλούνται, και μένουν πάντα οι ίδιοι· δεν αλλάζουν ποτέ. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ανόητοι, που δεν έχουν την παραμικρή ικανότητα διάκρισης. Ποτέ δεν προσπαθούν να λάβουν μέτρα κατάλληλα για τις περιστάσεις ή για διαφορετικούς ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν εμπειρία. Έχω δει μερικούς ανθρώπους που είναι τόσο συνδεδεμένοι με τη γνώση του εαυτού τους, ώστε όταν έρχονται αντιμέτωποι με ανθρώπους που διακατέχονται από το έργο πονηρών πνευμάτων, σκύβουν το κεφάλι και εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, δίχως να τολμούν να σταθούν όρθιοι και να τους καταδικάσουν. Κι όταν έρχονται αντιμέτωποι με το ολοφάνερο έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν τολμούν να υπακούσουν. Πιστεύουν πως τα πονηρά πνεύματα βρίσκονται κι αυτά στα χέρια του Θεού, και δεν έχουν ούτε το λιγοστό θάρρος να σταθούν όρθιοι και να αντισταθούν σ’ αυτά. Τέτοιοι άνθρωποι ντροπιάζουν τον Θεό και είναι εντελώς ανίκανοι να σηκώσουν βαρύ φορτίο για Εκείνον. Τέτοιοι ανόητοι δεν κάνουν κανενός είδους διάκριση. Συνεπώς, ένα τέτοιο μέσο βίωσης θα πρέπει να απομακρυνθεί, καθώς είναι αβάσιμο στα μάτια του Θεού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Σχετικά με την εμπειρία» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 451

Στο σημερινό ρεύμα, όλοι όσοι αγαπούν αληθινά τον Θεό έχουν την ευκαιρία να τελειωθούν από Εκείνον. Είτε είναι νέοι είτε γέροι, εφόσον υπακούν τον Θεό συνεχώς στην καρδιά τους και Τον σέβονται, μπορούν να τελειωθούν από Εκείνον. Ο Θεός οδηγεί τους ανθρώπους στην τελείωση ανάλογα με τη διαφορετική τους λειτουργία. Εφόσον κάνεις ό,τι περνά από το χέρι σου και υποτάσσεσαι στο έργο του Θεού, θα μπορέσεις να τελειωθείς από Εκείνον. Επί του παρόντος, κανείς σας δεν είναι τέλειος. Κάποιες φορές, είστε ικανοί να εκτελείτε έναν τύπο λειτουργίας και άλλες φορές δύο. Εφόσον μάλιστα βάζετε τα δυνατά σας για να δαπανήσετε τον εαυτό σας για τον Θεό, εν τέλει θα τελειωθείτε από Αυτόν.

Οι νέοι έχουν πολύ λίγες φιλοσοφίες για τη ζωή, και στερούνται σοφίας και διορατικότητας. Ο Θεός είναι εδώ για να οδηγήσει στην τελείωση τη σοφία και τη διορατικότητα των ανθρώπων. Ο λόγος Του αναπληρώνει τις ελλείψεις τους. Εντούτοις, οι διαθέσεις των νέων δεν είναι σταθερές και πρέπει να μεταμορφωθούν από τον Θεό. Οι νέοι έχουν λιγότερες θρησκευτικές αντιλήψεις και λιγότερες φιλοσοφίες για τη ζωή· σκέπτονται τα πάντα με απλό τρόπο, και οι σκέψεις τους δεν είναι περίπλοκες. Αυτό είναι το κομμάτι της ανθρώπινης φύσης τους που δεν έχει σχηματιστεί ακόμα και είναι ένα αξιοθαύμαστο κομμάτι· ωστόσο, οι νέοι είναι αδαείς και στερούνται σοφίας. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να τελειωθεί από τον Θεό. Μέσα από την τελείωσή σας από τον Θεό, θα μπορέσετε να αναπτύξετε ικανότητα διάκρισης. Θα είστε σε θέση να κατανοήσετε με σαφήνεια πολλά πνευματικά πράγματα και σταδιακά θα μεταμορφωθείτε για να γίνετε κατάλληλοι για χρήση από τον Θεό. Οι μεγαλύτεροι αδελφοί και αδελφές έχουν κι αυτοί τις δικές τους λειτουργίες να εκτελέσουν και ο Θεός δεν τους εγκαταλείπει. Επίσης, οι μεγαλύτεροι αδελφοί και αδελφές έχουν και επιθυμητές και ανεπιθύμητες πλευρές. Έχουν περισσότερες φιλοσοφίες για τη ζωή και περισσότερες θρησκευτικές αντιλήψεις. Στις ενέργειές τους προσκολλώνται σε πολλές αυστηρές συμβάσεις, αρέσκονται σε κανονισμούς τους οποίους εφαρμόζουν μηχανικά και άτεγκτα. Αυτή η πλευρά είναι ανεπιθύμητη. Παρόλα αυτά, αυτοί οι μεγαλύτεροι αδελφοί και αδελφές παραμένουν ήρεμοι και ακλόνητοι απέναντι σε οτιδήποτε προκύψει· οι διαθέσεις τους είναι σταθερές, και δεν έχουν εκρηκτικές εξάρσεις. Ενδεχομένως αποδέχονται τα πράγματα πιο αργά, αλλά αυτό δεν είναι σοβαρό μειονέκτημα. Εφόσον μπορείτε να υποτάσσεστε, να αποδέχεστε τον τωρινό λόγο του Θεού και να μην εξετάζετε εξονυχιστικά τον λόγο του Θεού, εφόσον σας ενδιαφέρει μόνο να υποτάσσεστε και να ακολουθείτε, και δεν κρίνετε ποτέ τον λόγο του Θεού ούτε τρέφετε άλλες κακές σκέψεις γι’ αυτόν, εφόσον αποδέχεστε τον λόγο Του και τον κάνετε πράξη —τότε, αν πληροίτε αυτές τις προϋποθέσεις, θα μπορέσετε να τελειωθείτε.

Είτε είσαι νεότερος είτε μεγαλύτερος αδελφός ή αδελφή, ξέρεις τι λειτουργία οφείλεις να εκτελέσεις. Όσοι είναι νέοι δεν είναι αλαζονικοί· εκείνοι που είναι μεγαλύτεροι δεν είναι παθητικοί ούτε παλινδρομούν. Επιπλέον, είναι σε θέση να χρησιμοποιούν ο ένας τα δυνατά σημεία του άλλου για να αντισταθμίσουν τις αδυναμίες τους και μπορούν να υπηρετούν ο ένας τον άλλον χωρίς προκαταλήψεις. Δημιουργείται μια γέφυρα φιλίας μεταξύ των νεότερων και των μεγαλύτερων αδελφών, και χάρη στην αγάπη του Θεού είστε σε θέση να καταλάβετε καλύτερα ο ένας τον άλλον. Οι νεότεροι αδελφοί και αδελφές δεν περιφρονούν τους μεγαλύτερους αδελφούς και αδελφές και οι μεγαλύτεροι αδελφοί και αδελφές δεν είναι αυτάρεσκοι. Δεν είναι αυτή αρμονική συνεργασία; Εάν όλοι σας έχετε αυτήν την αποφασιστικότητα, τότε το θέλημα του Θεού θα πραγματοποιηθεί σίγουρα στη γενιά σας.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Όλοι εκτελούν τη λειτουργία τους» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 452

Οι σημερινές σας ενέργειες και η σημερινή σας συμπεριφορά θα καθορίσουν αν μελλοντικά θα είσαι ευλογημένος ή καταραμένος. Εάν πρόκειται να τελειωθείς από τον Θεό, θα γίνει τώρα, σ’ αυτήν την εποχή· δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία στο μέλλον. Ο Θεός θέλει αληθινά να σας οδηγήσει στην τελείωση τώρα και αυτό δεν είναι τρόπος του λέγειν. Στο μέλλον, ανεξαρτήτως του τι δοκιμασίες θα σας βρουν, τι γεγονότα θα συμβούν, ή τι καταστροφές θα συναντήσετε, ο Θεός επιθυμεί να σας οδηγήσει στην τελείωση· αυτό είναι οριστικό και αδιαμφισβήτητο. Από πού φαίνεται αυτό; Από το γεγονός ότι ο λόγος του Θεού δια μέσου των αιώνων και των γενεών, δεν είχε ποτέ φτάσει σε τόσο μεγάλο ύψος όσο σήμερα. Έχει εισέλθει στο ύψιστο βασίλειο, και το σημερινό έργο του Αγίου Πνεύματος πάνω σε όλους τους ανθρώπους δεν έχει προηγούμενο. Σχεδόν κανένας από τις προηγούμενες γενιές δεν είχε μια τέτοια εμπειρία· ακόμα και στην εποχή του Ιησού, δεν υπήρχαν οι σημερινές αποκαλύψεις. Τα λόγια που απευθύνονται σ’ εσάς, αυτά που καταλαβαίνετε και αυτά που βιώνετε έχουν όλα φτάσει σε νέα κορύφωση. Εν μέσω των δοκιμασιών και των παιδεύσεων, εσείς δεν φεύγετε, και αυτό είναι αρκετό για να αποδείξει ότι το έργο του Θεού έχει φθάσει σε μεγαλείο άνευ προηγουμένου. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να πράξει ο άνθρωπος ούτε είναι κάτι που ισχυρίζεται ο άνθρωπος · αντιθέτως, είναι το έργο του ίδιου του Θεού. Συνεπώς, από πολλές από τις πραγματικότητες του έργου του Θεού φαίνεται ότι ο Θεός επιθυμεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση και ότι σίγουρα Εκείνος μπορεί να σας ολοκληρώσει. Αν έχετε αυτήν τη γνώση και κάνετε αυτήν τη νέα ανακάλυψη, τότε δεν θα περιμένετε τη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού. Αντ’ αυτού, θα επιτρέψετε στον Θεό να σας ολοκληρώσει στην παρούσα εποχή. Συνεπώς, θα πρέπει ο καθένας σας να βάλει τα δυνατά του, χωρίς να φείδεστε προσπαθειών, ώστε να μπορέσετε να τελειωθείτε από τον Θεό.

Τώρα, δεν πρέπει να δίνεις σημασία σε αρνητικά πράγματα. Πρώτον, βάλε στην άκρη και αγνόησε οτιδήποτε σε κάνει να νιώθεις αρνητικός. Όταν διαχειρίζεσαι υποθέσεις, κάνε το με καρδιά που ερευνά και ψηλαφίζει καθώς προχωράει μπροστά, με καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό. Κάθε φορά που ανακαλύπτετε μια αδυναμία μέσα σας αλλά δεν την αφήνετε να σας ελέγξει και, παρόλα αυτά, εκτελείτε τη λειτουργία που οφείλετε να εκτελέσετε, έχετε κάνει ένα θετικό βήμα μπροστά. Για παράδειγμα, εσείς οι μεγαλύτεροι αδελφοί και αδελφές έχετε θρησκευτικές αντιλήψεις, κι όμως εσύ είσαι σε θέση να προσευχηθείς, να υποταχθείς, να φας και να πιεις τον λόγο του Θεού, και να ψάλλεις ύμνους… Με άλλα λόγια, θα πρέπει να αφοσιωθείς με όση δύναμη έχεις σε οτιδήποτε μπορείς να κάνεις, οποιαδήποτε λειτουργία μπορείς να εκτελέσεις. Μην περιμένεις παθητικά. Το να μπορέσεις να ικανοποιήσεις τον Θεό εκτελώντας το καθήκον σου είναι το πρώτο βήμα. Κατόπιν, μόλις είσαι σε θέση να καταλάβεις την αλήθεια και να εισέλθεις στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού, τότε θα έχεις τελειωθεί από Αυτόν.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Όλοι εκτελούν τη λειτουργία τους» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 453

Όποιος το έχει αποφασίσει, μπορεί να υπηρετήσει τον Θεό, αλλά το σωστό είναι πως μόνο αυτοί που αφιερώνουν κάθε φροντίδα στο θέλημα του Θεού και καταλαβαίνουν το θέλημα του Θεού έχουν τα προσόντα και το δικαίωμα να υπηρετήσουν τον Θεό. Έχω ανακαλύψει το εξής σ’ εσάς: Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι εφόσον διαδίδουν με θέρμη το ευαγγέλιο για τον Θεό, παίρνουν τους δρόμους για τον Θεό, δαπανούν τον εαυτό τους και εγκαταλείπουν πράγματα για τον Θεό, και ούτω καθεξής, τότε αυτό θεωρείται υπηρεσία προς τον Θεό· ακόμα περισσότεροι θρησκευόμενοι άνθρωποι πιστεύουν ότι η υπηρεσία προς τον Θεό σημαίνει να τρέχουν τριγύρω με μια Βίβλο στο χέρι, διαδίδοντας το ευαγγέλιο της βασιλείας του ουρανού και σώζοντας ανθρώπους, κάνοντάς τους να μετανοούν και να εξομολογούνται· υπάρχουν πολλοί θρησκευτικοί λειτουργοί που νομίζουν ότι η υπηρεσία προς τον Θεό είναι να κηρύττουν σε εκκλησίες αφού σπούδασαν και εκπαιδεύτηκαν στη θεολογική σχολή, να διδάσκουν τους ανθρώπους διαβάζοντας κεφάλαια της Βίβλου· επίσης, υπάρχουν άνθρωποι σε φτωχές περιοχές, οι οποίοι πιστεύουν ότι η υπηρεσία προς τον Θεό σημαίνει να θεραπεύουν τους αρρώστους και να εκβάλλουν δαιμόνια ή να προσεύχονται για τους αδελφούς και τις αδελφές ή να τους υπηρετούν· ανάμεσά σας, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν πως η υπηρεσία προς τον Θεό σημαίνει να τρώνε και να πίνουν τον λόγο του Θεού, να προσεύχονται στον Θεό καθημερινά, καθώς και να επισκέπτονται και να επιτελούν έργο σε εκκλησίες παντού· υπάρχουν άλλοι αδελφοί και αδελφές που πιστεύουν πως η υπηρεσία προς τον Θεό συνεπάγεται να μην παντρευτούν ή να μη δημιουργήσουν οικογένεια ποτέ και να αφιερώσουν όλο το είναι τους στον Θεό. Κι όμως, λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν τι πραγματικά σημαίνει η υπηρεσία προς τον Θεό. Αν και υπάρχουν πολλοί που υπηρετούν τον Θεό, τόσοι πολλοί όσα και τ’ άστρα στον ουρανό, ο αριθμός αυτών που μπορούν να υπηρετήσουν άμεσα, και που είναι ικανοί να υπηρετήσουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, είναι μηδαμινός, ασήμαντα μικρός. Γιατί το λέω αυτό; Το λέω επειδή δεν κατανοείτε την ουσία της φράσης «υπηρεσία προς τον Θεό», και καταλαβαίνετε τόσο λίγα για το πώς να υπηρετήσετε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Είναι επιτακτική ανάγκη οι άνθρωποι να κατανοήσουν ακριβώς ποια είδους υπηρεσία προς τον Θεό εναρμονίζεται με το θέλημά Του.

Αν επιθυμείτε να υπηρετείτε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, πρέπει πρώτα να καταλάβετε τι είδους άνθρωποι ευαρεστούν τον Θεό, τι είδους ανθρώπους αποστρέφεται ο Θεός, τι είδους ανθρώπους οδηγεί ο Θεός στην τελείωση και τι είδους άνθρωποι έχουν τα προσόντα για να υπηρετήσουν τον Θεό. Αυτό είναι το ελάχιστο με το οποίο θα πρέπει να είστε εφοδιασμένοι. Επιπλέον, θα πρέπει να γνωρίζετε τους στόχους του έργου του Θεού, και το έργο που θα εκτελέσει ο Θεός εδώ και τώρα. Αφού κατανοήσετε αυτό, και μέσω της οδηγίας των λόγων του Θεού, θα πρέπει πρώτα να εισέλθετε και να λάβετε πρώτα αποστολή από τον Θεό. Όταν πραγματικά αποκτήσετε βιώματα βασισμένα στον λόγο του Θεού, κι όταν γνωρίζετε στ’ αλήθεια το έργο του Θεού, θα έχετε τα προσόντα για να υπηρετήσετε τον Θεό. Κι ο Θεός ανοίγει τα πνευματικά σας μάτια όταν Τον υπηρετείτε, και σας επιτρέπει να αποκτήσετε μεγαλύτερη κατανόηση του έργου Του και να το δείτε πιο καθαρά. Όταν εισέρχεσαι σ’ αυτήν την πραγματικότητα, οι εμπειρίες σου θα είναι πιο βαθιές και πραγματικές, και όλοι εσείς που είχατε τέτοιες εμπειρίες, θα είστε ικανοί να πορευτείτε ανάμεσα στις εκκλησίες και να παρέχετε στους αδελφούς και τις αδελφές σας, ώστε ο καθένας σας να αντλεί από τα δυνατά σημεία του άλλου για να αντισταθμίσετε τις δικές σας ελλείψεις και να αποκτήσετε μια πλουσιότερη γνώση στο πνεύμα σας. Μόνο αφού κατορθώσετε αυτό το αποτέλεσμα θα είστε ικανοί να υπηρετήσετε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και να οδηγηθείτε από τον Θεό στην τελείωση κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας σας.

Αυτοί που υπηρετούν τον Θεό θα πρέπει να είναι οι οικείοι του Θεού, θα πρέπει να είναι ευάρεστοι στον Θεό, να έχουν αγαπηθεί από τον Θεό και να είναι ικανοί για την απόλυτη πίστη στον Θεό. Ανεξάρτητα από το αν ενεργείς πίσω από τους ανθρώπους ή μπροστά τους, είσαι ικανός ν’ αποκτήσεις τη χαρά του Θεού μπροστά στον Θεό, είσαι ικανός να παραμείνεις σταθερός μπροστά στον Θεό, και ανεξάρτητα με το πώς σου φέρονται οι άλλοι άνθρωποι, πάντα συνεχίζεις το δικό σου μονοπάτι και αφιερώνεις κάθε σου φροντίδα στο φορτίο του Θεού. Μόνο αυτός είναι ο οικείος του Θεού. Το γεγονός ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι ικανοί να Τον υπηρετήσουν άμεσα, συμβαίνει επειδή τους έχει δοθεί η μεγάλη αποστολή του Θεού, και το φορτίο του Θεού, είναι ικανοί να πάρουν την καρδιά του Θεού ως δική τους, και το φορτίο του Θεού ως δικό τους, και δεν δίνουν καθόλου σημασία στην προοπτική του αν θα κερδίσουν ή θα χάσουν: Ακόμα κι όταν δεν θα έχουν προοπτικές, και δεν θα κερδίσουν τίποτα, πάντα θα πιστεύουν στον Θεό με μια καρδιά γεμάτη αγάπη. Έτσι λοιπόν, αυτό το είδος ανθρώπου είναι ο οικείος του Θεού. Οι άνθρωποι που έχουν οικειότητα με τον Θεό είναι και οι έμπιστοί Του· μόνο οι έμπιστοι του Θεού μπορούν να μοιραστούν την ανησυχία Του και τις σκέψεις Του, και αν και η σάρκα τους πονά και είναι αδύναμη, είναι ικανοί να αντέξουν τον πόνο και να απαρνηθούν αυτό που αγαπούν για να ικανοποιήσουν τον Θεό. Ο Θεός δίνει περισσότερα βάρη σε τέτοιους ανθρώπους και οι άνθρωποι καταθέτουν μαρτυρία γι’ αυτό που επιθυμεί να κάνει ο Θεός. Έτσι, αυτοί οι άνθρωποι είναι ευάρεστοι στον Θεό, είναι υπηρέτες του Θεού που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, και μόνο άνθρωποι σαν κι αυτούς μπορούν να κυβερνήσουν μαζί με τον Θεό. Όταν πραγματικά γίνεις οικείος του Θεού, τότε ακριβώς θα κυβερνήσεις μαζί με τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς να υπηρετήσεις σε αρμονία με το θέλημα του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 454

Ο Ιησούς ήταν ικανός να ολοκληρώσει την αποστολή του Θεού, το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας, επειδή αφιέρωσε κάθε φροντίδα Του στο θέλημα του Θεού, χωρίς τα προσωπικά Του σχέδια και σκέψεις. Έτσι, λοιπόν, ήταν κι Αυτός ο οικείος του Θεού, όντας ο ίδιος Θεός, κάτι που όλοι εσείς καταλαβαίνετε πολύ καλά. (Στην πραγματικότητα, ήταν ο Θεός ο ίδιος, για τον οποίο είχε δώσει μαρτυρία ο Θεός. Το αναφέρω αυτό εδώ για να χρησιμοποιήσω το γεγονός που αφορά τον Ιησού για να επεξηγήσω το θέμα.) Ήταν ικανός να θέσει το σχέδιο της διαχείρισης του Θεού στο επίκεντρο, και πάντα προσευχόταν στον ουράνιο Πατέρα και επιζητούσε το θέλημα του ουράνιου Πατέρα. Προσευχόταν κι έλεγε: «Θεέ Πατέρα! Εκπλήρωσε αυτό που είναι μέσα στο θέλημά Σου, και μην ενεργήσεις σύμφωνα με τις δικές Μου προθέσεις· θα ενεργήσεις σύμφωνα με το σχέδιό Σου. Ο άνθρωπος μπορεί να είναι αδύναμος, όμως γιατί θα πρέπει να ενδιαφερθείς για κείνον; Πώς μπορεί ο άνθρωπος να είναι άξιος του ενδιαφέροντός Σου, ο άνθρωπος που είναι σαν ένα μυρμήγκι στο χέρι Σου; Μέσα στην καρδιά Μου, επιθυμώ μόνο να εκπληρώσω το θέλημά Σου, και θέλω να μπορείς να κάνεις, αυτό που θέλεις να κάνεις σ’ Εμένα σύμφωνα με τις δικές Σου προθέσεις». Στον δρόμο προς την Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς ένιωσε την αγωνία, σαν ένα μαχαίρι που έστριβε στην καρδιά Του, όμως δεν είχε την παραμικρή πρόθεση να παραβεί τον λόγο Του· πάντα υπήρχε μια ισχυρή δύναμη που Τον ωθούσε μπροστά, εκεί που επρόκειτο να σταυρωθεί. Τελικά, Τον κάρφωσαν στον σταυρό κι έγινε η απεικόνιση της αμαρτωλής σάρκας, ολοκληρώνοντας αυτό το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας, και αφού υψώθηκε πάνω από τα δεσμά του θανάτου και του Άδη. Μπροστά Του, η θνητότητα, η κόλαση και ο Άδης, έχασαν τη δύναμή τους, και κατατροπώθηκαν από Αυτόν. Έζησε για τριάντα τρία χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έκανε πάντα τα μέγιστα για να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού, σύμφωνα με το έργο του Θεού εκείνη την εποχή, χωρίς να υπολογίζει ποτέ το προσωπικό Του κέρδος ή ζημία, πάντα σκεπτόμενος το θέλημα του Θεού Πατέρα. Έτσι, αφότου βαπτίστηκε, ο Θεός είπε: «Ούτος είναι ο Υιός Μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην». Επειδή η υπηρεσία Του μπροστά στον Θεό ήταν σε αρμονία με το θέλημα του Θεού, ο Θεός έβαλε πάνω στους ώμους Του το βαρύ φορτίο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας και Τον έκανε να προχωρήσει μπροστά για να το εκπληρώσει, κι Αυτός είχε τα προσόντα και το δικαίωμα να ολοκληρώσει αυτό το σημαντικό καθήκον. Κατά τη διάρκεια της ζωής Του, υπέμεινε ανυπολόγιστα δεινά για τον Θεό, και ο Σατανάς Τον έβαλε σε πειρασμό αμέτρητες φορές, όμως δεν αποθαρρύνθηκε ποτέ. Ο Θεός Του ανέθεσε ένα τέτοιο καθήκον επειδή Τον εμπιστευόταν και Τον αγαπούσε, κι έτσι ο Θεός είπε προσωπικά: «Ούτος είναι ο Υιός Μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην». Εκείνο τον καιρό, μόνο ο Ιησούς θα μπορούσε να εκπληρώσει αυτή την αποστολή, κι αυτό ήταν ένα κομμάτι της ολοκλήρωσης του έργου του Θεού για τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας κατά την Εποχή της Χάριτος.

Αν είστε ικανοί, σαν τον Ιησού, να αφιερώσετε κάθε σας φροντίδα στο φορτίο του Θεού, και να στρέψετε την πλάτη στη σάρκα σας, ο Θεός θα εμπιστευτεί τα σημαντικά Του καθήκοντα σ’ εσάς, κι έτσι θα ανταποκρίνεστε στις προϋποθέσεις για να υπηρετήσετε τον Θεό. Μόνο κάτω από αυτές τις συνθήκες θα τολμήσετε να πείτε ότι κάνετε το θέλημα του Θεού και ότι ολοκληρώνετε την αποστολή Του, μόνο τότε θα τολμήσετε να πείτε ότι υπηρετείτε τον Θεό πραγματικά. Σε σύγκριση με το παράδειγμα του Ιησού, τολμάς να πεις ότι είσαι ο οικείος του Θεού; Τολμάς να πεις ότι κάνεις το θέλημα του Θεού; Τολμάς να πεις πως υπηρετείς πραγματικά τον Θεό; Σήμερα, δεν κατανοείς πώς να υπηρετήσεις τον Θεό, τολμάς να πεις ότι είσαι οικείος του Θεού; Αν λες ότι υπηρετείς τον Θεό, δεν βλασφημείς έτσι εναντίον Του; Σκέψου το: Υπηρετείς τον Θεό ή τον εαυτό σου; Υπηρετείς τον Σατανά, κι όμως λες πεισματικά ότι υπηρετείς τον Θεό· δεν βλασφημείς εναντίον του Θεού μ’ αυτόν τον τρόπο; Πολλοί άνθρωποι που πίσω Μου εποφθαλμιούν την ευλογία του κύρους, παραδίδονται χωρίς όρια στο φαγητό, τους αρέσει ο ύπνος και φροντίζουν με κάθε τρόπο τη σάρκα, και πάντα φοβούνται πως δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής για τη σάρκα. Δεν εκτελούν την ορθή λειτουργία τους στην εκκλησία, αλλά παρασιτούν σε βάρος της εκκλησίας ή αλλιώς επιπλήττουν τους αδελφούς και τις αδελφές τους με τον λόγο Μου, διαφεντεύοντας τους άλλους από θέσεις εξουσίας. Αυτοί οι άνθρωποι επιμένουν να λένε ότι κάνουν το θέλημα του Θεού, πάντα λένε πως είναι οι οικείοι του Θεού, δεν είναι παράλογο; Αν έχεις τα σωστά κίνητρα, αλλά δεν έχεις την ικανότητα να υπηρετήσεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε είσαι ανόητος· αλλά αν τα κίνητρά σου δεν είναι σωστά, κι επιμένεις να λες πως υπηρετείς τον Θεό, τότε είσαι κάποιος που αντιτίθεται στον Θεό και θα πρέπει να τιμωρηθείς από τον Θεό! Δεν έχω καμία συμπόνια για τέτοιους ανθρώπους! Στον οίκο του Θεού παρασιτούν, πάντα εποφθαλμιούν τις ανέσεις της σάρκας και δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τους τα συμφέροντα του Θεού. Επιζητούν πάντοτε το δικό τους καλό και δεν δίνουν καθόλου προσοχή στο θέλημα του Θεού. Σε οτιδήποτε κάνουν, δεν δέχονται τον εξονυχιστικό έλεγχο του Πνεύματος του Θεού. Πάντα μηχανορραφούν και εξαπατούν τους αδελφούς και τις αδελφές τους, είναι διπρόσωποι, όπως μια αλεπού σε αμπελώνα, που πάντα κλέβει τα σταφύλια και ποδοπατεί τον αμπελώνα. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να είναι οικείοι με τον Θεό; Είσαι κατάλληλος για να δεχθείς τις ευλογίες του Θεού; Δεν αναλαμβάνεις καμία ευθύνη για τη ζωή σου και την εκκλησία, είσαι κατάλληλος για να δεχθείς την αποστολή του Θεού; Ποιος θα τολμούσε να εμπιστευτεί κάποιον σαν εσένα; Όταν υπηρετείς μ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσει ο Θεός να τολμήσει να σ’ εμπιστευτεί για ένα μεγαλύτερο καθήκον; Δεν καθυστερείς έτσι τα πράγματα;

Αυτά τα λέω για να γνωρίζετε ποιες προϋποθέσεις θα πρέπει να πληρούνται, έτσι ώστε να υπηρετήσετε σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Αν δεν δίνετε την καρδιά σας στον Θεό, αν δεν αφιερώνετε κάθε φροντίδα στο θέλημα του Θεού, όπως έκανε ο Ιησούς, τότε ο Θεός δεν μπορεί να σας εμπιστευτεί, και θα καταλήξετε να κριθείτε από τον Θεό. Ίσως σήμερα, στην υπηρεσία σου προς τον Θεό, να τρέφεις πάντα την πρόθεση να εξαπατήσεις τον Θεό, και να Τον αντιμετωπίζεις διαρκώς με διαδικαστικό τρόπο. Με λίγα λόγια, ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο, αν εξαπατήσεις τον Θεό, αμείλικτη κρίση θα πέσει πάνω σου. Πρέπει να εκμεταλλευτείτε το γεγονός ότι μόλις εισήλθατε στον σωστό δρόμο της υπηρεσίας προς τον Θεό και να δώσετε πρώτα την καρδιά σας στον Θεό, χωρίς διαμοιρασμένη αφοσίωση. Ανεξάρτητα από το αν βρίσκεσαι μπροστά στον Θεό ή στους άλλους ανθρώπους, η καρδιά σου πρέπει πάντα να βλέπει τον Θεό, και πρέπει να πάρεις την απόφαση να αγαπάς τον Θεό όπως ο Ιησούς. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Θεός θα σε οδηγήσει στην τελείωση, έτσι ώστε να γίνεις ένας υπηρέτης του Θεού που επιθυμεί η καρδιά Του. Αν πραγματικά επιθυμείς να οδηγηθείς στην τελείωση από τον Θεό, και η υπηρεσία σου να βρίσκεται σε αρμονία με το θέλημά Του, τότε θα πρέπει να αλλάξεις τις προηγούμενες θεωρίες σου σχετικά με την πίστη στον Θεό, και ν’ αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο συνήθιζες να υπηρετείς τον Θεό, έτσι ώστε να οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό μεγαλύτερο μέρος του εαυτού σου· μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Θεός δεν θα σε εγκαταλείψει και, σαν τον Πέτρο, θα βρίσκεσαι στην πρώτη γραμμή αυτών που αγαπούν τον Θεό. Αν παραμείνεις αμετανόητος, τότε θα έχεις το ίδιο τέλος με τον Ιούδα. Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους αυτούς που πιστεύουν στον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς να υπηρετήσεις σε αρμονία με το θέλημα του Θεού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 455

Από την αρχή του έργου Του σε ολόκληρο το σύμπαν, ο Θεός έχει προορίσει πολλούς ανθρώπους για να Τον υπηρετούν, συμπεριλαμβανομένων ανθρώπων από κάθε έκφανση της ζωής. Ο σκοπός Του είναι να εκπληρωθεί το θέλημά Του και να ολοκληρωθεί το έργο Του. Αυτός είναι ο σκοπός του Θεού κατά την επιλογή των ανθρώπων για να Τον υπηρετήσουν. Ο κάθε άνθρωπος που υπηρετεί τον Θεό πρέπει να κατανοεί αυτό το θέλημα του Θεού. Μέσω αυτού του έργου Του, οι άνθρωποι μπορούν καλύτερα να δουν τη σοφία και την παντοδυναμία του Θεού κι επίσης να δουν τις αρχές του έργου Του στη γη. Ο Θεός στην πραγματικότητα έρχεται στη γη για να κάνει το έργο Του, ερχόμενος σε επαφή με τους ανθρώπους, ώστε κι εκείνοι να γνωρίσουν πιο καθαρά τις πράξεις Του. Σήμερα, εσείς, η oμάδα σας, είστε τυχεροί που υπηρετείτε τον πρακτικό Θεό. Αυτό αποτελεί ανυπολόγιστη ευλογία για σας. Στην πραγματικότητα, είναι ο Θεός που σας εξυψώνει. Κατά την επιλογή ενός ατόμου να Τον υπηρετήσει, ο Θεός έχει τις δικές Του αρχές. Η υπηρεσία προς τον Θεό δεν είναι σε καμία περίπτωση, όπως φαντάζονται κάποιοι, απλώς ένα θέμα ενθουσιασμού. Σήμερα βλέπετε πως οποιοσδήποτε υπηρετεί τον Θεό στην παρουσία Του, το κάνει επειδή έχει την καθοδήγηση του Θεού και το έργο του Αγίου Πνεύματος και επειδή είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Αυτές είναι οι ελάχιστες απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν όλοι όσοι υπηρετούν τον Θεό.

Το να υπηρετεί κανείς τον Θεό δεν είναι απλή υπόθεση. Εκείνοι των οποίων η διεφθαρμένη διάθεση παραμένει αμετάβλητη, δεν μπορούν ποτέ να υπηρετήσουν τον Θεό. Αν η διάθεσή σου δεν έχει κριθεί και παιδευτεί από τον λόγο του Θεού, τότε εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει τον Σατανά. Αυτό από μόνο του αρκεί για να αποδείξει ότι η υπηρεσία σου προς τον Θεό προέρχεται από την δική σου καλή πρόθεση. Αποτελεί υπηρεσία βασισμένη στη σατανική φύση σου. Υπηρετείς τον Θεό με τον φυσικό χαρακτήρα σου και σύμφωνα με τις δικές σου προσωπικές προτιμήσεις· επιπλέον, σκέφτεσαι συνεχώς ότι ο Θεός χαίρεται με ό,τι επιθυμείς να κάνεις και μισεί οτιδήποτε δεν επιθυμείς να κάνεις, ενώ καθοδηγείσαι εξ ολοκλήρου από τις δικές σου προτιμήσεις στο έργο σου. Μπορεί αυτό να ονομαστεί υπηρεσία προς τον Θεό; Τελικά, η διάθεσή της ζωής σου δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε στο ελάχιστο· αντίθετα, θα γίνεις ακόμα πιο πεισματάρης επειδή υπηρετούσες τον Θεό, και αυτό θα κάνει τη διεφθαρμένη σου διάθεση να εδραιωθεί βαθιά. Με τον τρόπο αυτόν, θα αναπτύξεις μέσα σου κανόνες για την υπηρεσία προς τον Θεό, οι οποίοι βασίζονται κυρίως στο δικό σου χαρακτήρα, και την εμπειρία που προέρχεται από την υπηρεσία σου, ανάλογα με τη δική σου διάθεση. Αυτές είναι οι εμπειρίες και τα διδάγματα του ανθρώπου. Είναι η φιλοσοφία που έχει ο άνθρωπος για τη ζωή στον κόσμο. Τέτοιου είδους άνθρωποι ανήκουν στους Φαρισαίους και τους θρησκευτικούς αξιωματούχους. Αν δεν αφυπνιστούν και δεν μετανοήσουν, τότε σίγουρα θα γίνουν οι ψευδόχριστοι και οι αντίχριστοι που εξαπατούν τους ανθρώπους κατά τις έσχατες ημέρες. Οι ψευδόχριστοι και οι αντίχριστοι που προαναφέρθηκαν θα προκύψουν από τέτοιους ανθρώπους. Αν εκείνοι που υπηρετούν τον Θεό ακολουθήσουν τον δικό τους χαρακτήρα και πράξουν σύμφωνα με τη δική τους βούληση, τότε κινδυνεύουν να εκδιωχθούν ανά πάσα στιγμή. Εκείνοι που εκμεταλλεύονται τα πολλά χρόνια εμπειρίας τους στην υπηρεσία του Θεού με σκοπό να κερδίσουν τις καρδιές των άλλων, να τους κάνουν κήρυγμα και να τους περιορίσουν, και να χαίρουν της υψηλής τους εκτίμησης —και που ποτέ δεν μετανοούν, ποτέ δεν εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, ποτέ δεν αποκηρύσσουν τα οφέλη της θέσης τους— αυτού του είδους οι άνθρωποι θα εκπέσουν ενώπιων του Θεού. Είναι άνθρωποι του ίδιου είδους με τον Παύλο, εκμεταλλευόμενοι το κύρος τους και εκθειάζοντας τα προσόντα τους. Ο Θεός δε θα οδηγήσει αυτούς τους ανθρώπους στην τελείωση. Αυτού του είδους η υπηρεσία επεμβαίνει στο έργο του Θεού. Οι άνθρωποι προτιμούν να προσκολλώνται στο παλιό. Προσκολλώνται σε έννοιες του παρελθόντος, σε πράγματα του παρελθόντος. Αυτό αποτελεί μεγάλο εμπόδιο στην υπηρεσία τους. Αν δεν μπορέσεις να απαλλαχθείς από αυτά, θα στραγγαλίσουν ολόκληρη τη ζωή σου. Ο Θεός δε θα σε επαινέσει, ούτε στο ελάχιστο, ούτε καν αν σπάσεις τα πόδια σου τρέχοντας ή την πλάτη σου κατά την εργασία σου, ούτε καν αν γίνεις μάρτυρας κατά την υπηρεσία σου προς τον Θεό. Το αντίθετο: ο Θεός θα πει ότι είσαι κάποιος που πράττει το κακό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η θρησκευτική υπηρεσία πρέπει να εξυγιανθεί» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 456

Από σήμερα, ο Θεός θα οδηγήσει στην τελείωση τυπικά εκείνους που δεν έχουν θρησκευτικές αντιλήψεις, που είναι έτοιμοι να αφήσουν στην άκρη τον παλιό τους εαυτό και που υπακούν τον Θεό με έναν απλοϊκό τρόπο, και εκείνους που λαχταρούν τον λόγο του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να σηκωθούν και να υπηρετήσουν τον Θεό. Στον Θεό υπάρχει ατέλειωτη αφθονία και απεριόριστη σοφία. Το εκπληκτικό έργο Του και ο πολύτιμος λόγος Του αναμένουν ακόμα περισσότερους ανθρώπους να τα απολαύσουν. Όπως έχουν τα πράγματα, εκείνοι που έχουν θρησκευτικές αντιλήψεις, εκείνοι που εκμεταλλεύονται το κύρος τους και εκείνοι που δεν μπορούν να βάλουν τον εαυτό τους στην άκρη δυσκολεύονται να αποδεχτούν αυτά τα νέα πράγματα. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση το Άγιο Πνεύμα να οδηγήσει αυτούς τους ανθρώπους στην τελείωση. Αν κάποιος δεν είναι αποφασισμένος να υπακούσει και δεν διψά για τον λόγο του Θεού, τότε δεν θα μπορέσει να λάβει αυτά τα νέα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι θα γίνουν απλώς όλο και πιο ανυπότακτοι, όλο και πιο πονηροί, και θα καταλήξουν στον λάθος δρόμο. Πραγματοποιώντας το έργο Του τώρα, ο Θεός θα εξυψώσει περισσότερους ανθρώπους που Τον αγαπούν στ’ αλήθεια και που μπορούν να αποδεχτούν το νέο φως. Επίσης, θα αποκόψει εντελώς τους θρησκευτικούς αξιωματούχους που επωφελούνται από την αρχαιότητά τους. Εκείνους που αντιστέκονται πεισματικά στην αλλαγή: ο Θεός δεν θέλει ούτε έναν από αυτούς. Θέλεις να είσαι ένας από αυτούς; Εκτελείς την υπηρεσία σου σύμφωνα με τις δικές σου προτιμήσεις, ή κάνεις αυτό που ζητά ο Θεός; Αυτό είναι κάτι που πρέπει να γνωρίζεις ο ίδιος για τον εαυτό σου. Είσαι ένας από τους θρησκευτικούς αξιωματούχους, ή ένα νεογέννητο μωρό που οδηγήθηκε στην τελείωση από τον Θεό; Πόση από την υπηρεσία σου επιδοκιμάζεται από το Άγιο Πνεύμα; Πόση από αυτήν δεν πρόκειται ο Θεός ούτε καν να ενθυμείται; Μετά από τα πολλά χρόνια υπηρεσίας, πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου; Έχεις ξεκάθαρη θέση για όλα αυτά; Αν έχεις αληθινή πίστη, τότε θα εκδιώξεις όλες τις θρησκευτικές αντιλήψεις που είχες στο παρελθόν και θα υπηρετήσεις τον Θεό καλύτερα, με νέο τρόπο. Δεν είναι αργά να εγερθείς τώρα. Οι παλιές θρησκευτικές αντιλήψεις θα στραγγαλίσουν την ανθρώπινη ζωή. Οι εμπειρίες που αποκτά το άτομο, θα το οδηγήσουν μακριά από τον Θεό, για να κάνει πράγματα με τον δικό του τρόπο. Αν δεν καταρρίψεις αυτά τα πράγματα, θα γίνουν εμπόδιο στην ανάπτυξή σου στη ζωή. Ο Θεός οδηγεί πάντα στην τελείωση εκείνους που Τον υπηρετούν. Δεν τους εκδιώκει ελαφρά τη καρδία. Αν αποδεχτείς αληθινά την κρίση και την παίδευση από τον λόγο του Θεού, αν βάλεις στην άκρη τις παλιές σου θρησκευτικές πρακτικές και κανόνες κι αν πάψεις να χρησιμοποιείς τις παλιές θρησκευτικές αντιλήψεις ως μέτρο του λόγου του Θεού σήμερα, τότε μόνον θα υπάρξει μέλλον για σένα. Μα αν προσκολληθείς στα πράγματα του παρελθόντος, αν εξακολουθήσεις να τους δίνεις μεγάλη αξία, τότε δεν υπάρχει τρόπος να σωθείς. Ο Θεός δεν ασχολείται καθόλου με τέτοιους ανθρώπους. Αν στ’ αλήθεια θέλεις να οδηγηθείς στην τελείωση, τότε πρέπει να αποφασίσεις να εγκαταλείψεις εντελώς τα πάντα από το παρελθόν. Ακόμα κι αν ό,τι γινόταν παλιά ήταν σωστό, ακόμα κι αν αποτελούσε έργο του Θεού, πρέπει και πάλι να καταφέρεις να το παραμερίσεις και να πάψεις να προσκολλάσαι σ’ αυτό. Ακόμα κι αν ήταν ξεκάθαρα το έργο του Αγίου Πνεύματος κι αν έγινε απευθείας από το Άγιο Πνεύμα, σήμερα πρέπει να το παραμερίσεις. Δεν πρέπει να βασίζεσαι πλέον σ’ αυτό. Αυτό είναι που ο Θεός απαιτεί. Τα πάντα πρέπει να ανανεωθούν. Με το έργο Του και τον λόγο, ο Θεός δεν κάνει καμία αναφορά στα παλαιά πράγματα που ίσχυαν στο παρελθόν και δεν εμμένει στην παλιά ιστορία. Ο Θεός είναι ένας Θεός πάντα νέος και ποτέ παλαιός. Δεν προσκολλάται ούτε στον δικό Του λόγο από το παρελθόν, και αυτό καθιστά σαφές ότι ο Θεός δεν ακολουθεί κανέναν κανόνα. Στην περίπτωση αυτή, ως ανθρώπινο ον, αν προσκολλάσαι πάντα σε πράγματα από το παρελθόν, αρνούμενος να τα αφήσεις και τα εφαρμόζεις αυστηρά με στερεοτυπικό τρόπο, ενώ ο Θεός δεν πράττει πλέον σύμφωνα με τους τρόπους του παρελθόντος, τότε τα λόγια και τα έργα σου δεν προκαλούν ταραχή; Δεν έχεις γίνει εχθρός του Θεού; Είσαι πρόθυμος να αφήσεις ολόκληρη τη ζωή σου να ναυαγήσει και να καταστραφεί λόγω αυτών των πραγμάτων του παρελθόντος; Αυτά τα παλιά πράγματα θα σε καταστήσουν ένα άτομο που παρακωλύει το έργο του Θεού. Τέτοιου είδους άτομο θέλεις να είσαι; Αν στ’ αλήθεια δεν το θες αυτό, τότε σταμάτησε γρήγορα αυτό που κάνεις και άλλαξε ρότα· κάνε μια νέα αρχή. Ο Θεός δεν μνημονεύει την παρελθοντική σου υπηρεσία.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η θρησκευτική υπηρεσία πρέπει να εξυγιανθεί» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 457

Όσον αφορά το έργο, ο άνθρωπος πιστεύει πως έργο σημαίνει να τρέχει κανείς τριγύρω για τον Θεό, να κηρύττει παντού και να δαπανά για χάρη Του. Παρόλο που αυτή η πεποίθηση είναι σωστή, είναι υπερβολικά μονόπλευρη· αυτό που ο Θεός ζητάει από τον άνθρωπο δεν είναι μόνο να τρέχει τριγύρω γι’ Αυτόν· πέρα απ’ αυτό, το συγκεκριμένο έργο ασχολείται με τη διακονία και την παροχή εντός του πνεύματος. Πολλοί αδελφοί και αδελφές, ακόμα και μετά από όλα αυτά τα χρόνια εμπειρίας, δεν έχουν σκεφτεί ποτέ να εργαστούν για τον Θεό, επειδή το έργο, έτσι όπως το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, δεν συνάδει με αυτό που ζητάει ο Θεός. Συνεπώς, ο άνθρωπος δεν έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον για το ζήτημα του έργου, και αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που και η είσοδος του ανθρώπου είναι πολύ μονόπλευρη. Θα πρέπει όλοι σας να ξεκινήσετε την είσοδό σας από την εργασία σας για τον Θεό, έτσι ώστε να μπορέσετε να βιώσετε καλύτερα κάθε πτυχή της εμπειρίας. Σε αυτό θα πρέπει να εισέλθετε. Έργο δεν σημαίνει να τρέχει κανείς τριγύρω για τον Θεό, αλλά το κατά πόσο η ζωή και τα βιώματα του ανθρώπου μπορούν να ευφράνουν τον Θεό. Έργο σημαίνει να χρησιμοποιούν οι άνθρωποι την αφοσίωσή τους στον Θεό και τη γνώση τους για τον Θεό για να μαρτυρούν περί του Θεού, αλλά και να διακονούν τον άνθρωπο. Αυτή είναι η ευθύνη του ανθρώπου και αυτό θα πρέπει να κατανοήσουν όλοι οι άνθρωποι. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η είσοδός σας είναι το έργο σας, κι ότι επιζητάτε να εισέλθετε ενώ εργάζεστε για τον Θεό. Η βίωση του έργου του Θεού δεν σημαίνει μόνο ότι γνωρίζετε πώς να τρώτε και να πίνετε από τον λόγο Του· το πιο σημαντικό είναι ότι πρέπει να γνωρίζετε πώς να μαρτυρείτε περί του Θεού, να είστε σε θέση να υπηρετείτε τον Θεό και να είστε σε θέση να διακονείτε τον άνθρωπο και να παρέχετε τα αναγκαία σ’ αυτόν. Αυτό συνιστά έργο, και αυτό συνιστά και την είσοδό σας· αυτό θα πρέπει να επιτύχει κάθε άνθρωπος. Είναι πολλοί αυτοί που εστιάζουν μόνο στο να τρέχουν τριγύρω για τον Θεό και να κηρύττουν παντού, όμως παραβλέπουν την προσωπική τους εμπειρία και αμελούν την είσοδό τους στην πνευματική ζωή. Αυτό έχει κάνει όλους όσοι υπηρετούν τον Θεό να γίνονται αυτοί που αντιστέκονται στον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι, που έχουν υπηρετήσει τον Θεό και διακονήσει τον άνθρωπο όλα αυτά τα χρόνια, απλώς θεωρούν την εργασία και το κήρυγμα ως είσοδο, και κανένας τους δεν θεωρεί την προσωπική του πνευματική εμπειρία ως σημαντική είσοδο. Αντ’ αυτού, εκλαμβάνουν τη διαφώτιση που αντλούν από το έργο του Αγίου Πνεύματος ως κεφάλαιο από το οποίο διδάσκουν τους άλλους. Όταν κηρύττουν, κουβαλούν μεγάλο φορτίο και λαμβάνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, και μέσω αυτού εκφράζουν τη φωνή του Αγίου Πνεύματος. Εκείνη τη στιγμή, όσοι εργάζονται γεμίζουν αυταρέσκεια, λες και το έργο του Αγίου Πνεύματος έχει γίνει η προσωπική τους πνευματική εμπειρία· νιώθουν ότι όλα τα λόγια που εκφράζουν οι ίδιοι ανήκουν στη δική τους προσωπική υπόσταση, αλλά, από την άλλη, νιώθουν λες και η δική τους εμπειρία δεν είναι τόσο ξεκάθαρη όσο την έχουν περιγράψει. Επιπλέον, πριν μιλήσουν δεν έχουν την παραμικρή ιδέα τι θα πούνε, αλλά όταν το Άγιο Πνεύμα εργάζεται μέσα τους, οι λέξεις ξεχύνονται από μέσα τους σαν χείμαρρος με αδιάλειπτη ροή. Αφότου έχεις κάνει μία φορά κήρυγμα κατ’ αυτόν τον τρόπο, νιώθεις ότι το πραγματικό σου ανάστημα δεν είναι τόσο μικρό όσο πίστευες, και όπως συμβαίνει σε μια κατάσταση όπου το Άγιο Πνεύμα έχει εργαστεί μέσα σου πολλές φορές, αποφασίζεις τότε ότι ήδη έχεις ανάστημα και πιστεύεις λανθασμένα ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι η δική σου είσοδος και η δική σου υπόσταση. Όταν βιώνεις συνεχώς τα πράγματα κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα βλέπεις πιο χαλαρά τη δική σου είσοδο, θα γίνεις οκνηρός χωρίς να το συνειδητοποιήσεις και θα πάψεις να δίνεις οποιαδήποτε σημασία στην προσωπική σου είσοδο. Γι’ αυτόν τον λόγο, όταν διακονείς τους άλλους, πρέπει να διακρίνεις ξεκάθαρα το δικό σου ανάστημα από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό θα διευκολύνει περισσότερο την είσοδό σου και θα ωφελήσει περισσότερο την εμπειρία σου. Η εξαχρείωση του ανθρώπου ξεκινάει από τη στιγμή που θεωρεί ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι προσωπική του εμπειρία. Γι’ αυτόν τον λόγο λέω ότι οποιοδήποτε καθήκον κι αν εκτελείτε, οφείλετε να θεωρείτε την είσοδό σας ως ένα ζωτικό μάθημα.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 458

Ο λόγος που εργάζεται κανείς είναι για να ικανοποιεί το θέλημα του Θεού, να φέρνει όλους όσους επιθυμεί η καρδιά του Θεού ενώπιόν Του, να φέρνει τον άνθρωπο στον Θεό και να παρουσιάζει το έργο του Αγίου Πνεύματος και την καθοδήγηση του Θεού στον άνθρωπο, έτσι ώστε να τελειωθούν οι καρποί του έργου του Θεού. Συνεπώς, είναι επιβεβλημένο να κατανοήσετε με απόλυτη σαφήνεια την ουσία του έργου. Ως κάποιος που χρησιμοποιείται από τον Θεό, κάθε άνθρωπος είναι άξιος να εργαστεί για τον Θεό, τουτέστιν, όλοι έχουν την ευκαιρία να χρησιμοποιηθούν από το Άγιο Πνεύμα. Ωστόσο, υπάρχει ένα σημείο το οποίο πρέπει να συνειδητοποιήσετε: Όταν ο άνθρωπος κάνει το έργο που του έχει αναθέσει ο Θεός, έχει δοθεί η ευκαιρία στον άνθρωπο να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό, αλλά αυτό που λέει και γνωρίζει ο άνθρωπος δεν είναι εξ ολοκλήρου το ανάστημα του ανθρώπου. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να γνωρίσετε καλύτερα τις δικές σας ελλείψεις ενόσω εργάζεστε, και να λάβετε μεγαλύτερη διαφώτιση από το Άγιο Πνεύμα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχετε τη δυνατότητα να κερδίσετε καλύτερη είσοδο κατά την πορεία του έργου σας. Αν ο άνθρωπος θεωρεί την καθοδήγηση που προέρχεται από τον Θεό ως δική του είσοδο και ως κάτι το οποίο έχει έμφυτο, τότε δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να αναπτυχθεί το ανάστημα του ανθρώπου. Η διαφώτιση που εμφυσά το Άγιο Πνεύμα στον άνθρωπο συμβαίνει όταν αυτός είναι σε κανονική κατάσταση· σε τέτοιες περιπτώσεις, οι άνθρωποι συχνά συγχέουν τη διαφώτιση που λαμβάνουν ως το δικό τους πραγματικό ανάστημα, επειδή ο τρόπος με τον οποίο διαφωτίζει το Άγιο Πνεύμα είναι εξαιρετικά κανονικός, και Εκείνο αξιοποιεί οτιδήποτε είναι έμφυτο στον άνθρωπο. Όταν οι άνθρωποι εργάζονται και μιλούν, ή όταν προσεύχονται και επιδίδονται στην πνευματική τους άσκηση, θα δουν ξαφνικά μια αλήθεια να ξετυλίγεται ξεκάθαρα μπροστά τους. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αυτό που βλέπει ο άνθρωπος είναι μόνο η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος (φυσικά, αυτή η διαφώτιση συνδέεται με τη συνεργασία του ανθρώπου) και δεν αντιπροσωπεύει το αληθινό ανάστημα του ανθρώπου. Μετά από μια περίοδο εμπειρίας, κατά την οποία ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με κάποιες δυσκολίες και δοκιμασίες, το αληθινό ανάστημα του ανθρώπου γίνεται εμφανές υπό αυτές τις συνθήκες. Μόνο τότε θα ανακαλύψει ο άνθρωπος ότι το ανάστημά του δεν είναι και τόσο σπουδαίο, και βγαίνουν στην επιφάνεια όλος ο εγωισμός, οι προσωπικές βλέψεις και η απληστία του. Μόνο μετά από πολλούς κύκλους τέτοιων εμπειριών, θα συνειδητοποιήσουν πολλοί απ’ αυτούς των οποίων το πνεύμα αφυπνίστηκε ότι αυτό που είχαν βιώσει στο παρελθόν δεν ήταν η δική τους προσωπική πραγματικότητα, αλλά μια στιγμιαία φώτιση από το Άγιο Πνεύμα, και ότι ο άνθρωπος είχε λάβει απλώς αυτό το φως. Όταν το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει τον άνθρωπο για να κατανοήσει την αλήθεια, αυτό γίνεται συχνά με σαφή και ευκρινή τρόπο, χωρίς να εξηγεί το πώς προέκυψαν τα πράγματα ή το πού οδεύουν. Τουτέστιν, αντί να ενσωματώνει τις δυσκολίες του ανθρώπου σ’ αυτήν την αποκάλυψη, αποκαλύπτει άμεσα την αλήθεια. Όταν ο άνθρωπος αντιμετωπίζει δυσκολίες κατά τη διαδικασία της εισόδου, και τότε ενσωματώνει τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, αυτό γίνεται η πραγματική εμπειρία του ανθρώπου. […] Συνεπώς, την ίδια στιγμή που λαμβάνετε το έργο του Αγίου Πνεύματος, οφείλετε να δίνετε ακόμα περισσότερη σημασία στην είσοδό σας, βλέποντας ακριβώς ποιο είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και ποια είναι η δική σας είσοδος, καθώς και ενσωματώνοντας το έργο του Αγίου Πνεύματος στην είσοδό σας, έτσι ώστε να μπορέσετε να οδηγηθείτε στην τελείωση από το Άγιο Πνεύμα με πολύ περισσότερους τρόπους και έτσι ώστε η ουσία του έργου του Αγίου Πνεύματος να σφυρηλατηθεί μέσα σας. Ενόσω βιώνετε το έργο του Αγίου Πνεύματος, θα καταφέρετε να γνωρίσετε το Άγιο Πνεύμα, όπως και τον εαυτό σας, και πολύ περισσότερο, εν μέσω των πολυάριθμων περιόδων έντονου πόνου, θα αναπτύξετε μια κανονική σχέση με τον Θεό, και η σχέση σας με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο στενή κάθε μέρα. Μετά από αμέτρητα περιστατικά κλαδέματος και εξευγενισμού, θα αναπτύξετε αληθινή αγάπη για τον Θεό. Γι’ αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι ο πόνος, τα πλήγματα και τα δεινά δεν πρέπει να σας φοβίζουν· αυτό που είναι τρομακτικό είναι να έχετε μόνο το έργο του Αγίου Πνεύματος χωρίς την είσοδό σας. Όταν έρθει η ημέρα που θα περατωθεί το έργο του Θεού, θα έχετε κοπιάσει για το τίποτα· παρόλο που έχετε βιώσει το έργο του Θεού, δεν θα έχετε καταφέρει να γνωρίσετε το Άγιο Πνεύμα ή να έχετε τη δική σας είσοδο. Η διαφώτιση που εμφυσά το Άγιο Πνεύμα στον άνθρωπο δεν έχει στόχο να συντηρήσει το πάθος του ανθρώπου, αλλά να διανοίξει ένα μονοπάτι για την είσοδο του ανθρώπου, καθώς και να δώσει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να καταφέρει να γνωρίσει το Άγιο Πνεύμα, και ορμώμενος από αυτό το σημείο να αναπτύξει αισθήματα σεβασμού και λατρείας για τον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Έργο και είσοδος (2)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 459

Υπάρχουν πολύ λιγότερες αποκλίσεις στο έργο εκείνων που έχουν υποβληθεί σε κλάδεμα, έχουν αντιμετωπιστεί, έχουν υποστεί κρίση και παίδευση, και η έκφραση του έργου τους είναι πολύ ακριβέστερη. Εκείνοι που βασίζονται στη φυσικότητά τους για να εργαστούν κάνουν πολύ μεγάλα λάθη. Το έργο των ανθρώπων που δεν έχουν τελειωθεί, εκφράζει την υπερβολική τους φυσικότητα, η οποία αποτελεί μεγάλο εμπόδιο για το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όσο καλό κι αν είναι το επίπεδο ενός ανθρώπου, πρέπει επίσης να υποβληθεί σε κλάδεμα, αντιμετώπιση και κρίση προτού μπορέσει να επιτελέσει το έργο της αποστολής από τον Θεό. Εάν δεν έχει υποβληθεί σε αυτήν την κρίση, το έργο του, όσο καλά κι αν το κάνει, δεν μπορεί να συνάδει με τις αρχές της αλήθειας και παραμένει προϊόν της φυσικότητάς του και της ανθρώπινη καλοσύνης. Το έργο εκείνων που έχουν υποβληθεί σε κλάδεμα, αντιμετώπιση και κρίση είναι πολύ πιο ακριβές από το έργο εκείνων που δεν έχουν κλαδευτεί, αντιμετωπιστεί και κριθεί. Όσοι δεν έχουν υποβληθεί σε κρίση δεν εκφράζουν τίποτα παρά ανθρώπινη σάρκα και σκέψεις, σε συνδυασμό με πολύ ανθρώπινη ευφυία και έμφυτο ταλέντο. Αυτό δεν συνιστά την ακριβή έκφραση του έργου του Θεού. Όσοι ακολουθούν αυτούς τους ανθρώπους, τους βρίσκουν λόγω του έμφυτου επιπέδου τους. Επειδή εκφράζουν πάρα πολλές ανθρώπινες γνώσεις και εμπειρίες, οι οποίες είναι σχεδόν αποκομμένες από την αρχική πρόθεση του Θεού και αποκλίνουν πολύ από αυτήν, το έργο αυτού του είδους των ανθρώπων δεν μπορεί να φέρει τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού, αλλά τους φέρνει, αντιθέτως, ενώπιον του ανθρώπου. Έτσι, όσοι δεν έχουν υποβληθεί σε κρίση και παίδευση δεν έχουν τα προσόντα να επιτελέσουν το έργο της αποστολής από τον Θεό. Το έργο ενός εργάτη που έχει τα προσόντα μπορεί να φέρει τους ανθρώπους στη σωστή οδό και να τους χαρίσει βαθύτερη είσοδο στην αλήθεια. Το έργο του μπορεί να φέρει τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού. Επιπλέον, το έργο που κάνει μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο και δεν δεσμεύεται από κανόνες, προσφέροντας στους ανθρώπους απελευθέρωση και ελευθερία, καθώς και τη δυνατότητα να αναπτυχθούν σταδιακά στη ζωή και να εισέλθουν σταδιακά βαθύτερα στην αλήθεια. Το έργο ενός εργάτη που δεν έχει τα προσόντα υστερεί υπερβολικά. Το έργο του είναι ανόητο. Ο ίδιος μπορεί μόνο να βάλει στους ανθρώπους κανόνες, και αυτό που απαιτεί από τους ανθρώπους δεν διαφέρει από άτομο σε άτομο· δεν εργάζεται ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων. Αυτό το είδος έργου περιέχει πάρα πολλούς κανόνες και πάρα πολλά δόγματα, και δεν μπορεί να εισαγάγει τους ανθρώπους στην πραγματικότητα ούτε μπορεί να τους επιτρέψει να κάνουν πράξη κανονικά την ανάπτυξή τους στη ζωή. Μπορεί μόνο να επιτρέψει στους ανθρώπους να εμμένουν σε μερικούς άχρηστους κανόνες. Αυτού του είδους η καθοδήγηση μπορεί μόνο να κάνει τους ανθρώπους να ξεστρατίσουν. Σε οδηγεί στο να γίνεις ίδιος με εκείνον· μπορεί να σε φέρει μέσα σε αυτό που έχει και είναι ο ίδιος. Για να μπορούν όσοι ακολουθούν να διακρίνουν εάν οι επικεφαλής έχουν τα απαιτούμενα προσόντα, το βασικό είναι να εξετάζουν το μονοπάτι στο οποίο αυτοί ηγούνται και τα αποτελέσματα του έργου τους, και να βλέπουν αν όσοι ακολουθούν διδάσκονται τις αρχές σύμφωνα με την αλήθεια, και εάν διδάσκονται μονοπάτια άσκησης κατάλληλα για τη μεταμόρφωσή τους. Θα πρέπει να διακρίνεις το διαφορετικό έργο διαφορετικών τύπων ανθρώπων· δεν θα πρέπει να ακολουθείς ανόητα. Αυτό σχετίζεται με το θέμα της εισόδου των ανθρώπων. Εάν δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις ποιου ανθρώπου η ηγεσία ακολουθεί ένα μονοπάτι και ποιου όχι, τότε θα παραπλανηθείς εύκολα. Όλα αυτά έχουν άμεση σχέση με τη δική σου ζωή. Υπάρχει υπερβολική φυσικότητα στο έργο των ανθρώπων που δεν έχουν τελειωθεί· περιέχει υπερβολική ανθρώπινη θέληση. Η υπόστασή τους είναι η φυσικότητα —αυτό με το οποίο γεννιούνται. Δεν είναι η ζωή αφότου υφίστανται την όποια αντιμετώπιση ή η πραγματικότητα αφότου μεταμορφώνονται. Πώς μπορεί ένα τέτοιο άτομο να υποστηρίξει αυτούς που επιδιώκουν τη ζωή; Η ζωή που κατέχει αρχικά ο άνθρωπος είναι η έμφυτη ευφυία ή το ταλέντο του. Αυτού του είδους η ευφυία ή το ταλέντο απέχουν πάρα πολύ από τις σαφείς απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο. Εάν ένας άνθρωπος δεν έχει τελειωθεί και η διεφθαρμένη του διάθεση δεν έχει κλαδευτεί και αντιμετωπιστεί, θα υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ αυτού που εκφράζει και της αλήθειας· αυτό που εκφράζει θα αναμιχθεί με αόριστα πράγματα, όπως η φαντασία του και η μονόπλευρη εμπειρία του. Επιπλέον, ανεξάρτητα από το πώς εργάζεται, οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν υπάρχει ένας γενικός στόχος ή μια αλήθεια που να είναι κατάλληλη για την είσοδο όλων των ανθρώπων. Η πλειονότητα των απαιτήσεων από τους ανθρώπους είναι πέραν των δυνατοτήτων τους, σαν να περιμένει κανείς από έναν γάιδαρο να πετάξει. Αυτό είναι το έργο της ανθρώπινης θέλησης. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, οι σκέψεις και οι αντιλήψεις του διαπερνούν όλα τα μέρη του σώματός του. Ο άνθρωπος δεν γεννιέται με το ένστικτο να κάνει πράξη την αλήθεια, ούτε έχει το ένστικτο να κατανοεί άμεσα την αλήθεια. Σ’ όλα αυτά προστίθεται και η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου —όταν αυτό το είδος φυσικού προσώπου εργάζεται, δεν προκαλείται διακοπή; Εντούτοις, ένας άνθρωπος που έχει τελειωθεί, έχει την εμπειρία της αλήθειας που θα πρέπει να κατανοούν οι άνθρωποι, όπως και τη γνώση της διεφθαρμένης διάθεσής τους, έτσι ώστε να μειώνονται βαθμιαία τα αόριστα και μη πραγματικά στοιχεία στο έργο του, να λιγοστεύουν οι ανθρώπινες νοθεύσεις, και το έργο και η υπηρεσία του να πλησιάζουν όλο και περισσότερο στα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός. Συνεπώς, το έργο του έχει εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας κι έχει γίνει, επίσης, ρεαλιστικό. Ειδικότερα, οι σκέψεις στο μυαλό του ανθρώπου παρεμποδίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο άνθρωπος διαθέτει πλούσια φαντασία και κοινή λογική, και μεγάλη εμπειρία στον χειρισμό διαφόρων υποθέσεων. Αν αυτές οι πτυχές του ανθρώπου δεν υποβληθούν σε κλάδεμα και διόρθωση, όλα αυτά παρακωλύουν το έργο. Επομένως, το έργο του ανθρώπου δεν μπορεί να φτάσει στον μεγαλύτερο βαθμό ακρίβειας, ειδικά όταν πρόκειται για το έργο των ανθρώπων που δεν έχουν οδηγηθεί στην τελείωση.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 460

Πρέπει να κατανοείς τις πολλές καταστάσεις στις οποίες θα βρίσκονται οι άνθρωποι όταν το Άγιο Πνεύμα εκτελεί έργο πάνω τους. Ιδιαίτερα, όσοι συντονίζονται ώστε να υπηρετήσουν τον Θεό πρέπει να έχουν ακόμα καλύτερη αντίληψη των πολλών καταστάσεων που προκύπτουν από το έργο που εκτελεί το Άγιο Πνεύμα πάνω στους ανθρώπους. Αν μιλάς μόνο για πολλές εμπειρίες ή πολλούς τρόπους με τους οποίους μπορείς να επιτύχεις είσοδο, αυτό δείχνει πως η εμπειρία σου είναι υπερβολικά μονόπλευρη. Χωρίς να γνωρίζεις την αληθινή σου κατάσταση ή να αντιλαμβάνεσαι τις αρχές της αλήθειας, δεν είναι δυνατόν να επιτύχεις αλλαγή διάθεσης. Χωρίς να γνωρίζεις τις αρχές του έργου του Αγίου Πνεύματος ή να κατανοείς τους καρπούς που αποφέρει, θα είναι δύσκολο να διακρίνεις το έργο των μοχθηρών πνευμάτων. Πρέπει να αποκαλύψεις το έργο των μοχθηρών πνευμάτων, καθώς και τις αντιλήψεις των ανθρώπων, και να διεισδύεις κατευθείαν στον πυρήνα του ζητήματος· πρέπει, επίσης, να επισημαίνεις πολλές παρεκκλίσεις όσον αφορά το πώς ασκούνται οι άνθρωποι και τι προβλήματα μπορεί να έχουν στην πίστη τους στον Θεό, ώστε ίσως να τα αναγνωρίσουν. Τουλάχιστον, δεν πρέπει να τους κάνεις να νιώθουν αρνητικοί ή παθητικοί. Ωστόσο, πρέπει να κατανοήσεις τις δυσκολίες που αντικειμενικά υπάρχουν για τους περισσότερους ανθρώπους, δεν πρέπει να είσαι παράλογος ή να «προσπαθείς να μάθεις σ’ ένα γουρούνι να τραγουδά»· αυτή είναι ανόητη συμπεριφορά. Προκειμένου να αντιμετωπίσεις τις πολλές δυσκολίες που βιώνουν οι άνθρωποι, πρέπει πρώτα να κατανοήσεις τη δυναμική του έργου του Αγίου Πνεύματος· πρέπει να κατανοήσεις πώς το Άγιο Πνεύμα εκτελεί έργο πάνω σε διαφορετικούς ανθρώπους, πρέπει να κατανοήσεις τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι και τα ελαττώματά τους, και πρέπει να δεις ξεκάθαρα τα κύρια ζητήματα του προβλήματος και να φτάσεις στην πηγή του, χωρίς παρεκκλίσεις ή σφάλματα. Μόνο αυτού του είδους ο άνθρωπος έχει τα προσόντα ώστε να συντονιστεί για να υπηρετήσει τον Θεό.

Το αν είσαι ικανός ή όχι να κατανοήσεις τα κύρια ζητήματα και να δεις ξεκάθαρα πολλά πράγματα εξαρτάται από τις ατομικές σου εμπειρίες. Ο τρόπος με τον οποίο βιώνεις τα πράγματα είναι και ο τρόπος με τον οποίο καθοδηγείς τους άλλους. Αν κατανοείς γράμματα και δόγματα, τότε θα καθοδηγείς τους άλλους στο να κατανοούν γράμματα και δόγματα. Ο τρόπος με τον οποίο βιώνεις την πραγματικότητα των λόγων του Θεού είναι ο τρόπος με τον οποίο θα καθοδηγήσεις τους άλλους να επιτύχουν είσοδο στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Αν είσαι σε θέση να κατανοήσεις πολλές αλήθειες και να δεις πολλά πράγματα ξεκάθαρα στα λόγια του Θεού, τότε είσαι, επίσης, σε θέση να οδηγήσεις τους άλλους στην κατανόηση πολλών αληθειών, και όσοι καθοδηγείς θα έχουν κατανοήσει τα οράματα ξεκάθαρα. Αν επικεντρώνεσαι στο να κατανοείς υπερφυσικά συναισθήματα, τότε όσοι καθοδηγείς θα κάνουν το ίδιο. Αν παραμελείς την άσκηση και, αντ’ αυτού, δίνεις έμφαση στη συνομιλία, τότε όσοι καθοδηγείς θα επικεντρώνονται επίσης στη συνομιλία, χωρίς να ασκούνται καθόλου ή να επιτυγχάνουν οποιαδήποτε αλλαγή στη διάθεσή τους· θα είναι ενθουσιασμένοι μόνο εξωτερικά, χωρίς να έχουν κάνει πράξη καμία αλήθεια. Όλοι οι άνθρωποι παρέχουν στους άλλους όσα διαθέτουν οι ίδιοι. Το είδος κάθε ανθρώπου καθορίζει το μονοπάτι στο οποίο καθοδηγεί τους άλλους, καθώς και το είδος των ανθρώπων που καθοδηγεί. Για να είστε πραγματικά κατάλληλοι ώστε να χρησιμοποιηθείτε από τον Θεό, δεν πρέπει απλώς να έχετε φιλοδοξίες, μα χρειάζεστε, επίσης, πολλή διαφώτιση από τον Θεό, την καθοδήγηση των λόγων Του, την εμπειρία της αντιμετώπισης από Αυτόν και το ραφινάρισμα των λόγων Του. Βάσει αυτών, σε συνηθισμένες περιστάσεις, θα πρέπει να δίνετε προσοχή στις παρατηρήσεις, τις σκέψεις, τους συλλογισμούς και τα συμπεράσματά σας, και να απορροφηθείτε ή να εξαλειφθείτε κατά περίπτωση. Όλα αυτά είναι μονοπάτια για την είσοδό σας στην πραγματικότητα, και καθένα απ’ αυτά είναι αναγκαίο. Με αυτόν τον τρόπο εργάζεται ο Θεός. Αν εισέλθεις σε αυτήν τη μέθοδο σύμφωνα με την οποία εργάζεται ο Θεός, τότε θα έχεις την ευκαιρία να τελειώνεσαι από τον Θεό κάθε μέρα. Και οποιαδήποτε στιγμή, ανεξάρτητα από το αν το περιβάλλον σου είναι σκληρό ή ευνοϊκό, αν δοκιμάζεσαι ή μπαίνεις σε πειρασμό, αν εργάζεσαι ή όχι, και αν ζεις μόνος σου ή ως μέρος ενός συνόλου, πάντα θα βρίσκεις ευκαιρίες να τελειωθείς από τον Θεό, χωρίς να χάνεις ποτέ καμία. Θα είσαι σε θέση να τις ανακαλύπτεις όλες —και, με αυτόν τον τρόπο, θα έχεις βρει το μυστικό ώστε να βιώσεις τα λόγια του Θεού.

από το κεφάλαιο «Ποια θα πρέπει να είναι τα εφόδια ενός ικανοποιητικού ποιμένα» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 461

Τη σήμερον ημέρα, πολλοί άνθρωποι δεν δίνουν σημασία στο τι διδάγματα θα πρέπει να αντλούν όταν συνεργάζονται με άλλους. Έχω ανακαλύψει ότι πολλοί από εσάς δεν μπορείτε να αντλήσετε κανένα δίδαγμα ενώ συνεργάζεστε με άλλους· οι περισσότεροι από εσάς εμμένετε στις δικές σας απόψεις. Όταν εργάζεστε στην εκκλησία, εσύ λες τα δικά σου και κάποιος άλλος λέει τα δικά του, και ο ένας δεν έχει σχέση με τον άλλο· στην ουσία δεν συνεργάζεστε καθόλου. Είστε όλοι τόσο απορροφημένοι με το να μεταφέρετε μόνο τις δικές σας ιδέες ή με το να γνωστοποιείτε τα «φορτία» που κουβαλάτε μέσα σας, χωρίς να κάνετε την παραμικρή προσπάθεια να αναζητήσετε τη ζωή. Φαίνεται ότι κάνεις το έργο μόνο μηχανικά, πάντα με την πεποίθηση ότι θα πρέπει να βαδίζεις στο δικό σου μονοπάτι ανεξάρτητα από τι λένε ή κάνουν οι άλλοι· νομίζεις ότι θα πρέπει να συναναστρέφεσαι άλλους καθώς το Άγιο Πνεύμα σε καθοδηγεί, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις στις οποίες βρίσκονται οι άλλοι. Δεν είστε σε θέση να ανακαλύψετε τα δυνατά σημεία των άλλων και ούτε είστε ικανοί να εξετάσετε τον εαυτό σας. Ο τρόπος που αποδέχεστε τα πράγματα είναι πραγματικά αποκλίνων και εσφαλμένος. Μπορεί να πει κανείς ότι ακόμη και τώρα εξακολουθείτε να επιδεικνύετε μεγάλη αυταρέσκεια, λες κι έχετε υποτροπιάσει σε αυτήν την παλιά ασθένεια. Δεν επικοινωνείτε μεταξύ σας κατά τρόπο ώστε να επιτευχθεί πλήρης διαφάνεια, παραδείγματος χάριν, όσον αφορά το είδος του αποτελέσματος που έχετε πετύχει μέσω της εργασίας σε ορισμένες εκκλησίες, ή όσον αφορά την πρόσφατη εικόνα της εσωτερικής σας κατάστασης και ούτω καθεξής· απλώς δεν επικοινωνείτε ποτέ για αυτά τα πράγματα. Δεν κάνετε επ’ ουδενί πράξη πράγματα, όπως την απόρριψη των αντιλήψεών σας ή την εγκατάλειψη του εαυτού σας. Το μόνο που έχουν οι επικεφαλής και οι εργάτες στο μυαλό τους είναι πώς να κρατούν τους αδελφούς και τις αδελφές τους μακριά από την αρνητικότητα και πώς να τους καθιστούν ικανούς να ακολουθούν ενεργητικά. Εντούτοις, όλοι σας νομίζετε ότι το να ακολουθεί κανείς ενεργητικά είναι αρκετό από μόνο του, και στην ουσία δεν κατανοείτε καθόλου τι σημαίνει να έχετε αυτογνωσία και να απαρνείστε τον εαυτό σας, πόσω δε μάλλον κατανοείτε τι σημαίνει να υπηρετείτε συντονισμένα με άλλους. Σας ενδιαφέρει μόνο να διαθέτετε οι ίδιοι τη βούληση να ανταποδώσετε στον Θεό την αγάπη Του, να διαθέτετε οι ίδιοι τη βούληση να βιώσετε το ύφος του Πέτρου. Πέραν αυτών, δεν σκέφτεστε τίποτα άλλο. Μάλιστα λες ότι, ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι άλλοι, εσύ δεν θα υποταχθείς τυφλά, και ότι ανεξάρτητα από το πώς είναι οι άλλοι, εσύ ο ίδιος θα αναζητήσεις την τελείωση από τον Θεό και αυτό θα αρκεί. Είναι γεγονός, ωστόσο, ότι η βούλησή σου σε καμία περίπτωση δεν βρήκε συγκεκριμένη έκφραση στην πραγματικότητα. Δεν συνιστούν όλα αυτά το είδος της συμπεριφοράς που εκδηλώνετε σήμερα; Καθένας από εσάς εμμένει στη δική του διορατικότητα, και όλοι σας επιθυμείτε να τελειωθείτε. Βλέπω ότι εσείς έχετε υπηρετήσει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να έχετε σημειώσει μεγάλη πρόοδο. Συγκεκριμένα, στο μάθημα της αρμονικής συνεργασίας δεν έχετε επιτύχει απολύτως τίποτα! Όταν πηγαίνετε στις εκκλησίες, εσύ επικοινωνείς με τον δικό σου τρόπο και οι άλλοι επικοινωνούν με τον δικό τους. Σπάνια υπάρχει αρμονικός συντονισμός, και αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο για τους ακόλουθους που βρίσκονται πιο κάτω από εσένα. Με άλλα λόγια, σπάνια κατανοεί κάποιος από εσάς τι σημαίνει να υπηρετεί κανείς τον Θεό ή πώς θα πρέπει να υπηρετεί κανείς τον Θεό. Τελείτε υπό σύγχυση και αντιμετωπίζετε τα διδάγματα αυτού του είδους ως ασήμαντα θέματα. Υπάρχουν, μάλιστα, πολλοί που όχι μόνο αποτυγχάνουν να κάνουν πράξη αυτήν την πτυχή της αλήθειας, αλλά και οι οποίοι αμαρτάνουν εν γνώσει τους. Ακόμα και όσοι έχουν υπηρετήσει πολλά χρόνια, καυγαδίζουν και δολοπλοκούν ο ένας εναντίον του άλλου και είναι ζηλόφθονες και ανταγωνιστικοί· ισχύει το «σώζων εαυτόν σωθήτω», και δεν υπάρχει καμία συνεργασία μεταξύ τους. Όλα αυτά δεν αντιπροσωπεύουν άραγε το πραγματικό σας ανάστημα; Εσείς που υπηρετείτε μαζί σε καθημερινή βάση είστε σαν τους Ισραηλίτες που υπηρετούσαν άμεσα τον ίδιο τον Θεό στον ναό κάθε μέρα. Πώς γίνεται εσείς, οι άνθρωποι που υπηρετείτε τον Θεό, να μην έχετε ιδέα πώς να συντονίζεστε ή πώς να υπηρετείτε;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Υπηρετείστε όπως οι Ισραηλίτες» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 462

Αυτό που απαιτείται σήμερα από εσάς —το να συνεργάζεστε αρμονικά— είναι παρόμοιο με την υπηρεσία που απαιτούσε ο Ιεχωβά από τους Ισραηλίτες: Ειδάλλως, απλώς σταματήστε να παρέχετε υπηρεσίες. Επειδή είστε άνθρωποι που υπηρετούν τον Θεό άμεσα, πρέπει τουλάχιστον να είστε ικανοί να αφοσιώνεστε και να υποτάσσεστε στην υπηρεσία σας και πρέπει, επίσης, να είστε σε θέση να αντλείτε διδάγματα με πρακτικό τρόπο. Ειδικά για όσους από εσάς εργάζεστε στην εκκλησία, θα τολμούσε κάποιος από τους αδελφούς και τις αδελφές κάτω από εσάς να σας αντιμετωπίσει; Θα τολμούσε κανείς να σας πει τα λάθη σας κατά πρόσωπο; Στέκεστε ψηλά πάνω από όλους τους άλλους· όντως βασιλεύετε ως βασιλείς! Δεν μελετάτε ούτε εισέρχεστε καν σε τέτοιου είδους πρακτικά διδάγματα, ωστόσο εξακολουθείτε να μιλάτε για παροχή υπηρεσιών προς τον Θεό! Επί του παρόντος, καλείσαι να καθοδηγήσεις μια σειρά από εκκλησίες, και όχι μόνο δεν απαρνείσαι τον εαυτό σου, αλλά μάλιστα προσκολλιέσαι στις δικές σου αντιλήψεις και απόψεις, λέγοντας πράγματα όπως: «Νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να γίνει κατ’ αυτόν τον τρόπο, καθώς ο Θεός είπε ότι δεν θα πρέπει να περιοριζόμαστε από τους άλλους και ότι σήμερα δεν θα πρέπει να υποτασσόμαστε τυφλά». Συνεπώς, καθένας σας εμμένει στη δική του άποψη, και κανείς δεν υπακούει τον άλλο. Αν και γνωρίζεις ξεκάθαρα ότι η υπηρεσία σου βρίσκεται σε αδιέξοδο, εξακολουθείς να λες: «Κατά τη γνώμη μου, ο δικός μου τρόπος δεν παρεκκλίνει πολύ από τον κανόνα. Εν πάση περιπτώσει, ο καθένας μας έχει μια άποψη: Εσύ λες τη δική σου, κι εγώ θα πω τη δική μου· εσύ συναναστρέψου για τα δικά σου οράματα, κι εγώ θα μιλήσω για την είσοδό μου». Ποτέ δεν αναλαμβάνετε την ευθύνη για τα πολλά πράγματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά απλώς τα κουτσοκαταφέρνετε, ο καθένας σας ξεστομίζει τις δικές του απόψεις και προστατεύει με σύνεση το δικό του κύρος, τη δική του φήμη και τη δική του υπόληψη. Κανείς από εσάς δεν είναι πρόθυμος να ταπεινωθεί και καμία πλευρά δεν θα αναλάβει την πρωτοβουλία να απαρνηθεί τον εαυτό της και να αναπληρώσει τις ελλείψεις του άλλου, έτσι ώστε να υπάρξει ραγδαία πρόοδος στη ζωή. Όταν συντονίζεστε, θα πρέπει να μαθαίνετε να αναζητείτε την αλήθεια. Ενδεχομένως να πείτε: «Δεν κατανοώ καλά αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Ποια είναι η δική σου εμπειρία;» Ή ενδεχομένως να πείτε: «Εσύ έχεις περισσότερες εμπειρίες από εμένα όσον αφορά αυτήν την πτυχή· θα μπορούσες να μου δώσεις κάποια καθοδήγηση, σε παρακαλώ;» Δεν θα ήταν αυτός ένας καλός τρόπος να το κάνετε; Εσείς έχετε ακούσει πολλά κηρύγματα και έχετε κάποια εμπειρία όσον αφορά την παροχή υπηρεσιών. Αν δεν διδάσκεστε ο ένας από τον άλλον, δεν βοηθάτε ο ένας τον άλλον ούτε αναπληρώνετε τις ελλείψεις αλλήλων όταν επιτελείτε έργο στις εκκλησίες, τότε πώς μπορείτε να αντλήσετε οποιαδήποτε διδάγματα; Κάθε φορά που συναντάτε οτιδήποτε, θα πρέπει να συναναστρέφεστε μεταξύ σας, έτσι ώστε η ζωή σας να ωφελείται. Επιπλέον, θα πρέπει να συναναστρέφεστε προσεκτικά για πράγματα οποιουδήποτε είδους πριν τη λήψη οποιωνδήποτε αποφάσεων. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο αναλαμβάνετε την ευθύνη για την εκκλησία και δεν ενεργείτε απλώς μηχανικά. Αφού επισκεφθείτε όλες τις εκκλησίες, θα πρέπει να συγκεντρωθείτε και να συναναστραφείτε για όλα τα ζητήματα που ανακαλύπτετε και τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίζετε στο έργο σας και, στη συνέχεια, θα πρέπει να επικοινωνείτε για τη φώτιση και τη διαφώτιση που έχετε λάβει —αυτή είναι μια απαραίτητη άσκηση της παροχής υπηρεσιών. Πρέπει να επιτύχετε αρμονική συνεργασία για τους σκοπούς του έργου του Θεού, προς όφελος της εκκλησίας και ώστε να ωθήσετε τους αδελφούς και τις αδελφές σας προς τα εμπρός. Θα πρέπει να συντονίζεσαι με τους άλλους, ο καθένας να διορθώνει τον άλλο και να φτάνει σε καλύτερο αποτέλεσμα εργασίας, ώστε να μεριμνά για το θέλημα του Θεού. Αυτό σημαίνει αληθινή συνεργασία, και μόνο όσοι συνεργάζονται θα αποκτήσουν αληθινή είσοδο. Ενώ συνεργάζεστε, κάποια από τα λόγια που εκφράζετε μπορεί να είναι ακατάλληλα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Συναναστραφείτε περί αυτού αργότερα και κατανοείστε το σαφέστερα· μην το αμελείτε. Μετά από αυτό το είδος συναναστροφής, μπορείτε να αναπληρώσετε τις ελλείψεις των αδελφών σας. Μόνο αν εμβαθύνετε όλο και περισσότερο στην εργασία σας κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορείτε να επιτύχετε καλύτερα αποτελέσματα. Καθένας από εσάς, ως άνθρωποι που υπηρετείτε τον Θεό, πρέπει να είναι σε θέση να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εκκλησίας σε ό,τι κάνετε, αντί να σκέφτεστε μόνο τα δικά σας συμφέροντα. Είναι απαράδεκτο να ενεργείτε μόνοι σας, υπονομεύοντας διαρκώς ο ένας τον άλλον. Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται έτσι δεν είναι κατάλληλοι να υπηρετήσουν τον Θεό! Η διάθεση αυτών των ανθρώπων είναι φρικτή· δεν τους έχει μείνει ούτε ίχνος ανθρώπινης φύσης. Είναι εκατό τοις εκατό σατανικοί! Είναι κτήνη! Ακόμα και τώρα, αυτά τα πράγματα εξακολουθούν να συμβαίνουν μεταξύ σας· μπορείτε μάλιστα να φτάσετε και στο σημείο να επιτεθείτε ο ένας στον άλλο κατά τη διάρκεια της συναναστροφής, σκόπιμα αναζητώντας προσχήματα καθώς το πρόσωπό σας γίνεται κατακόκκινο, ενώ διαπληκτίζεστε για κάποιο ασήμαντο θέμα· κανείς σας δεν είναι πρόθυμος να υποχωρήσει, καθένας σας κρύβει τις μύχιες σκέψεις του από τον άλλο, κοιτάζοντας τον άλλον έντονα και παραμένοντας διαρκώς σε επιφυλακή. Ταιριάζει άραγε αυτού του είδους η διάθεση στην υπηρεσία προς τον Θεό; Μπορεί μια τέτοιου είδους εργασία όπως η δική σας να παρέχει οτιδήποτε στους αδερφούς και στις αδελφές σας; Όχι μόνο δεν είσαι σε θέση να καθοδηγήσεις τους ανθρώπους σε μια σωστή πορεία ζωής, αλλά στην πραγματικότητα μπολιάζεις τους αδελφούς και τις αδελφές σου με τις δικές σου διεφθαρμένες διαθέσεις. Δεν βλάπτεις άραγε τους άλλους; Η συνείδησή σου είναι φρικτή, και είναι σάπια πέρα για πέρα! Δεν εισέρχεσαι στην πραγματικότητα, ούτε κάνεις πράξη την αλήθεια. Επιπλέον, εκθέτεις ξεδιάντροπα τη διαβολική σου φύση στους άλλους. Είσαι απλώς ξεδιάντροπος! Έχεις αναλάβει την ευθύνη αυτών των αδελφών, ωστόσο εσύ τους παίρνεις στην κόλαση. Δεν έχεις άραγε σάπια συνείδηση; Δεν αισχύνεσαι καθόλου!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Υπηρετείστε όπως οι Ισραηλίτες» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 463

Είσαι σε θέση να επικοινωνήσεις τη διάθεση που εκφράζει ο Θεός σε κάθε εποχή με συγκεκριμένο τρόπο, με γλώσσα που να μεταφέρει κατάλληλα τη σπουδαιότητα της εκάστοτε εποχής; Είσαι σε θέση, εσύ που βιώνεις το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, να περιγράψεις λεπτομερώς τη διάθεση του Θεού; Μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία για τη διάθεση του Θεού με σαφή και ακριβή τρόπο; Πώς θα μεταβιβάσεις τι έχεις δει και τι έχεις βιώσει σε αυτούς τους αξιολύπητους, κακόμοιρους, και ευσεβείς θρησκευόμενους πιστούς που πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη και περιμένουν εσένα να τους ποιμάνεις; Τι είδους άνθρωποι περιμένουν εσένα να τους ποιμάνεις; Μπορείς να φανταστείς; Έχεις συναίσθηση του φορτίου που έχεις επωμιστεί, της αποστολής και της ευθύνης σου; Πού είναι η αίσθηση της ιστορικής αποστολής σου; Πώς θα υπηρετήσεις ικανοποιητικά ως κύριος στην επόμενη εποχή; Έχεις ισχυρό αίσθημα κυριαρχίας; Πως θα εξηγούσες τι είναι ο κύριος των πάντων; Είναι όντως ο κύριος όλων των έμβιων όντων και όλων των αντικειμένων στον κόσμο; Ποια είναι τα σχέδιά σου για την εξέλιξη της επόμενης φάσης του έργου; Πόσοι άνθρωποι περιμένουν να γίνεις ο ποιμένας τους; Είναι βαρύ το καθήκον σου; Πρόκειται για ανθρώπους κακόμοιρους, αξιολύπητους, τυφλούς, που τα έχουν χαμένα και θρηνούν στο σκοτάδι —πού είναι ο δρόμος; Πόσο λαχταρούν το φως, σαν έναν διάττοντα αστέρα που θα κατέλθει ξαφνικά και θα διαλύσει τις δυνάμεις του σκότους που καταπιέζουν τους ανθρώπους για τόσο πολλά χρόνια. Ποιος μπορεί να γνωρίζει την πλήρη έκταση της αγωνιώδους ελπίδας, και πόσο το λαχταρούν αυτό μέρα-νύχτα; Αυτοί οι άνθρωποι που υποφέρουν βαθιά, παραμένουν φυλακισμένοι σε ένα σκοτεινό μπουντρούμι, χωρίς ελπίδα να απελευθερωθούν, ακόμα και την ημέρα που το φως θα λάμψει στιγμιαία· πότε θα πάψουν να θρηνούν; Τρομερή είναι η ατυχία αυτών των εύθραυστων πνευμάτων που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να αναπαυτούν, και τόσο πολύς ο καιρός που έχουν μείνει καθηλωμένοι σε αυτήν την κατάσταση εξαιτίας ανήλεων δεσμών και της αμετάβλητης ιστορίας. Και ποιος έχει ακούσει τον θρήνο τους; Ποιος έχει αντικρίσει τη θλιβερή τους κατάσταση; Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό πόσο θλιμμένη και ανήσυχη είναι η καρδιά του Θεού; Πώς μπορεί να αντέχει να βλέπει την αθώα ανθρωπότητα που Αυτός δημιούργησε με τα ίδια Του τα χέρια να βασανίζεται τόσο; Εξάλλου, τα ανθρώπινα όντα είναι θύματα που έχουν δηλητηριαστεί. Και παρόλο που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα, ποιος να ήξερε ότι η ανθρωπότητα έχει εδώ και πολύ καιρό δηλητηριαστεί από τον πονηρό; Έχεις ξεχάσει πως είσαι ένα από τα θύματα; Δεν είσαι διατεθειμένος να αγωνιστείς, λόγω της αγάπης σου για τον Θεό, για να σώσεις εκείνους που έχουν επιβιώσει; Δεν είσαι πρόθυμος να βάλεις τα δυνατά σου, ώστε να ξεπληρώσεις τον Θεό, που αγαπά την ανθρωπότητα σαν την ίδια τη σάρκα και το αίμα Του; Σε τελευταία ανάλυση, πώς θα ερμήνευες το ότι έχεις χρησιμοποιηθεί από τον Θεό για να ζήσεις την εξαιρετική ζωή σου; Έχεις όντως τη βούληση και την αυτοπεποίθηση να ζήσεις την ουσιαστική ζωή ενός ευσεβούς ανθρώπου που υπηρετεί τον Θεό;

από το κεφάλαιο «Πώς θα πρέπει να επιληφθείς της μελλοντικής αποστολής σου;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 464

Ο άνθρωπος έχει πίστη σ’ Εμένα, αλλά δεν μπορεί να γίνει μάρτυράς Μου, και πριν κάνω τον εαυτό μου γνωστό, ο άνθρωπος δεν μπορεί να δώσει μαρτυρία για Εμένα. Ο άνθρωπος βλέπει μόνο ότι είμαι πάνω απ’ όλα τα πλάσματα και όλους τους άγιους ανθρώπους, και βλέπει ότι το έργο που κάνω δεν μπορεί να γίνει από τον άνθρωπο. Γι’ αυτό, από τους Ιουδαίους έως τους ανθρώπους της σημερινής εποχής, όποιος έχει δει τις ένδοξες πράξεις Μου, έχει απλώς περιέργεια για Εμένα. Ωστόσο, κανενός πλάσματος τα χείλη δεν μπορούν να γίνουν μάρτυράς Μου. Μόνο ο Πατέρας Μου υπήρξε μάρτυράς Μου. Εκείνος χάραξε τον δρόμο για Εμένα ανάμεσα σε όλα τα πλάσματα. Διαφορετικά, όσα έργα κι αν έκανα, ο άνθρωπος δεν θα γνώριζε ποτέ ότι είμαι ο Κύριος της δημιουργίας, γιατί ο άνθρωπος ξέρει μόνο να παίρνει και δεν έχει πίστη σ’ Εμένα λόγω του έργου Μου. Ο άνθρωπος Με γνωρίζει μόνο γιατί είμαι αθώος και με κανέναν τρόπο αμαρτωλός, διότι μπορώ να εξηγήσω πολλά μυστήρια, γιατί είμαι πάνω από τα πλήθη ή γιατί ο άνθρωπος έχει ωφεληθεί πολύ από Εμένα. Ωστόσο, λίγοι είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι είμαι ο Κύριος της δημιουργίας. Γι’ αυτό λέω ότι ο άνθρωπος δεν γνωρίζει γιατί έχει πίστη σ’ Εμένα. Δεν γνωρίζει τον σκοπό ή τη σημασία του να έχει πίστη σ’ Εμένα. Η πραγματικότητα του ανθρώπου είναι τόσο ανεπαρκής, σε βαθμό που να είναι σχεδόν ανάξιος να γίνει μάρτυρας Μου. Έχετε ελάχιστη αληθινή πίστη και έχετε κερδίσει ελάχιστα, οπότε έχετε μηδαμινή μαρτυρία. Επιπλέον, κατανοείτε ελάχιστα και είστε τόσο ανεπαρκείς, που είστε σχεδόν ακατάλληλοι να γίνετε μάρτυρες των πράξεών Μου. Η αποφασιστικότητά σας είναι πράγματι αξιοσημείωτη, αλλά είστε σίγουροι ότι θα μπορείτε να επιμαρτυρήσετε επιτυχώς για την ουσία του Θεού; Όλα όσα έχετε δει και βιώσει ξεπερνούν όλα εκείνα των αγίων και των προφητών του παρελθόντος, αλλά μπορείτε να δώσετε καλύτερη μαρτυρία από τα λόγια εκείνων των αγίων και προφητών του παρελθόντος; Αυτά που απονέμω τώρα σ’ εσάς ξεπερνούν τον Μωυσή και είναι πιο σημαντικά από τον Δαβίδ, οπότε ομοίως ζητώ η μαρτυρία σας να ξεπερνά εκείνη του Μωυσή και τα λόγια σας να είναι πιο σημαντικά από αυτά του Δαβίδ. Σας δίνω το εκατονταπλάσιο και ομοίως ζητώ να Μου το ανταποδώσετε ισάξια. Πρέπει να ξέρετε ότι εγώ είμαι ο Ένας που προσφέρει τη ζωή στην ανθρωπότητα, κι είστε εσείς εκείνοι που λαμβάνετε ζωή από Εμένα και πρέπει να γίνετε μάρτυρές Μου. Αυτό είναι το καθήκον που σας αναθέτω και που θα πρέπει να εκτελέσετε για Εμένα. Έχω απονείμει όλη τη δόξα Μου σ’ εσάς και σας έστειλα τη ζωή που ο εκλεκτός λαός, οι Ισραηλίτες, δεν έλαβε ποτέ. Δικαιωματικά, οφείλετε να γίνετε μάρτυρές Μου, να αφιερώσετε τα νιάτα σας σ’ Εμένα και να παραδώσετε τη ζωή σας. Σε όποιον δίνω τη δόξα Μου, πρέπει να γίνει μάρτυράς Μου και να δίνει τη ζωή του για Εμένα. Αυτό είναι εδώ και καιρό προκαθορισμένο. Είναι προς όφελός σας που σάς απονέμω τη δόξα Μου, και καθήκον σας είναι να επιμαρτυρείτε για τη δόξα Μου. Αν πιστεύετε σ’ Εμένα μόνο για να λάβετε οφέλη, τότε το έργο Μου δεν θα έχει ιδιαίτερη σημασία, κι εσείς δεν θα εκπληρώνετε το καθήκον σας. Οι Ισραηλίτες είδαν μόνο το έλεος, την αγάπη και το μεγαλείο Μου, και οι Ιουδαίοι έγιναν μάρτυρες μόνο της υπομονής και της λύτρωσής Μου. Είδαν πάρα πολύ μικρό μέρος του έργου του Πνεύματός Μου, σε σημείο που κατανόησαν μόνο το ένα δεκάκις χιλιοστό από αυτά που έχετε ακούσει και δει εσείς. Όσα έχετε δει ξεπερνούν ακόμη κι όσα είδαν οι αρχιερείς ανάμεσά τους. Σήμερα, η αλήθεια που κατανοείτε ξεπερνά τη δική τους. Όσα έχετε δει σήμερα ξεπερνούν όσα έβλεπαν κατά την Εποχή του Νόμου, όπως επίσης και κατά την Εποχή της Χάριτος, και όσα έχετε βιώσει ξεπερνούν όσα βίωσαν ο Μωυσής και ο Ηλίας. Γιατί εκείνο που κατανοούσαν οι Ισραηλίτες ήταν μονάχα ο νόμος του Ιεχωβά, και το μόνο που είδαν οι Ισραηλίτες ήταν η πλάτη του Ιεχωβά. Όσα καταλάβαιναν οι Ιουδαίοι ήταν μόνο η λύτρωση του Ιησού, όσα λάμβαναν ήταν μόνο η χάρη που δίνονταν από τον Ιησού, και όσα έβλεπαν ήταν μόνο η εικόνα του Ιησού μέσα στον οίκο των Ιουδαίων. Αυτό που βλέπετε σήμερα είναι η δόξα του Ιεχωβά, η λύτρωση του Ιησού και όλα τα έργα Μου έως σήμερα. Έχετε ακούσει επίσης τα λόγια του Πνεύματός Μου, εκτιμήσατε τη σοφία Μου, γνωρίσατε τα θαύματά Μου και μάθατε την διάθεσή Μου. Επιπλέον, σας έχω πει όλο το σχέδιο διαχείρισής Μου. Αυτό που έχετε δει δεν είναι μόνο ένας στοργικός και ελεήμων Θεός, αλλά ένας Θεός γεμάτος δικαιοσύνη. Έχετε δει τα θαυμαστά έργα Μου και γνωρίζετε ότι είμαι γεμάτος με σφοδρό θυμό και μεγαλοπρέπεια. Επιπλέον, γνωρίζετε ότι κάποτε έστρεψα το τρομερό μένος Μου στον οίκο του Ισραήλ και σήμερα στρέφεται σ’ εσάς. Έχετε κατανοήσει περισσότερα από τα μυστήριά Μου στον ουρανό, απ’ ό,τι ο Ησαΐας και ο Ιωάννης. Γνωρίζετε καλύτερα απ’ όλους τους αγίους των προηγούμενων γενεών το κάλλος Μου και το πόσο αξιοσέβαστος είμαι. Αυτό που έχετε λάβει δεν είναι μόνο η αλήθεια, η οδός και η ζωή Μου, αλλά το όραμα και η αποκάλυψη, που είναι μεγαλύτερα από του Ιωάννη. Έχετε κατανοήσει πολλά περισσότερα μυστήρια και έχετε δει την πραγματική έκφρασή Μου. Δεχτήκατε περισσότερη από την κρίση Μου και γνωρίσατε περισσότερα για τη δίκαιη διάθεσή Μου. Έτσι, παρόλο που γεννηθήκατε στις έσχατες ημέρες, έχετε κατανόηση όλων των προηγούμενων και του παρελθόντος. Έχετε βιώσει επίσης όσα συμβαίνουν σήμερα και όλα έχουν γίνει από το χέρι Μου. Αυτό που σας ζητώ δεν είναι παράλογο, διότι σας έχω δώσει πολλά και έχετε δει πολλά από Εμένα. Γι’ αυτό, σας ζητώ να γίνετε για Μένα μάρτυρες στους αγίους όλων των εποχών· και αυτή είναι η μοναδική επιθυμία της καρδιάς Μου.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Τι γνωρίζεις περί πίστης;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 465

Τώρα, γνωρίζεις πραγματικά γιατί έχεις πίστη σ’ Εμένα; Γνωρίζεις πραγματικά τον σκοπό και τη σημασία του έργου Μου; Γνωρίζεις πραγματικά το καθήκον σου; Γνωρίζεις πραγματικά τη μαρτυρία Μου; Αν απλώς πιστεύεις σ’ Εμένα, αλλά ούτε η δόξα Μου ούτε η μαρτυρία Μου μπορούν να φανούν σ’ εσένα, τότε σε έχω απορρίψει εδώ και καιρό. Όσο για εκείνους που τα ξέρουν όλα, αποτελούν, αν μη τι άλλο, αγκάθια στα μάτια Μου και στον οίκο Μου, είναι απλώς πέτρες όπου σκοντάφτει κανείς. Είναι ζιζάνια, χωρίς την παραμικρή λειτουργία και χωρίς καθόλου βαρύτητα, τους οποίους πρέπει να ξεχωρίσω από το έργο Μου. Τους αποστρέφομαι εδώ και καιρό. Όσο για εκείνους που δεν έχουν μαρτυρία, ο θυμός Μου πέφτει αιωνίως επάνω τους και η ράβδος Μου δεν τους αφήνει ποτέ. Τους έχω παραδώσει εδώ και καιρό στα χέρια του κακού και δεν έχουν καμία από τις ευλογίες Μου. Την ημέρα εκείνη, η τιμωρία τους θα είναι μακράν πιο βαριά από εκείνη των ανόητων γυναικών. Τώρα επιτελώ μόνο το έργο που έχω καθήκον να επιτελέσω. Θα δέσω όλο το σιτάρι σε δεμάτια, μαζί μ’ εκείνα τα ζιζάνια. Αυτό είναι το έργο Μου σήμερα. Τα ζιζάνια αυτά θα τα ξεχωρίσω την ημέρα της διαλογής, τότε οι σπόροι από το σιτάρι θα μαζευτούν στην αποθήκη και τα ξεδιαλεγμένα ζιζάνια θα ριχτούν στη φωτιά για να γίνουν σκόνη. Το έργο Μου τώρα είναι μονάχα να δέσω όλους τους ανθρώπους σε δεμάτια, δηλαδή να τους κατακτήσω ολοκληρωτικά. Στη συνέχεια, θα αρχίσω να ξεδιαλέγω για να αποκαλύψω το τέλος των ανθρώπων. Οπότε, θα πρέπει να γνωρίζεις πώς να Με ικανοποιήσεις τώρα και πώς να βάλεις στον σωστό δρόμο την πίστη σου σ’ Εμένα. Εκείνο που ζητώ είναι η αφοσίωση και η υποταγή σου τώρα, η αγάπη σου και η μαρτυρία σου τώρα. Ακόμη κι αν δεν γνωρίζεις τώρα τι είναι η μαρτυρία ή τι είναι η αγάπη, πρέπει να Μου φέρεις ό,τι έχεις και δεν έχεις και να παραδώσεις σ’ Εμένα τους μόνους θησαυρούς σου: την αφοσίωση και την υποταγή σου. Πρέπει να ξέρεις ότι η απόδειξη της νίκης Μου επί του Σατανά έγκειται στην αφοσίωση και την υποταγή του ανθρώπου, όπως και η απόδειξη της ολοκληρωτικής κατάκτησης του ανθρώπου από Εμένα. Καθήκον της πίστης σου σ’ Εμένα είναι να γίνεις μάρτυράς Μου, να είσαι πιστός σ’ Εμένα και σε κανέναν άλλον και να είσαι υπάκουος έως το τέλος. Πριν ξεκινήσω το επόμενο βήμα του έργου Μου, πώς θαγίνεις μάρτυράς Μου; Πώς θα είσαι πιστός και υπάκουος σ’ Εμένα; Αφιερώνεις όλη την αφοσίωσή σου για τη λειτουργία σου ή απλώς θα τα παρατήσεις; Προτιμάς να υποταχθείς σε όσα έχω σχεδιάσει (είτε είναι θάνατος είτε καταστροφή) ή να τραπείς σε φυγή στη μέση της διαδρομής για να αποφύγεις το παίδεμά Μου; Σε παιδεύω, για να γίνεις μάρτυράς Μου, να είσαι πιστός και υπάκουος σ’ Εμένα. Επίσης, το τωρινό παίδεμα είναι για να ξεδιπλωθεί το επόμενο βήμα του έργου Μου και να μπορέσει να προχωρήσει το έργο Μου χωρίς εμπόδια. Επομένως, σε παροτρύνω να είσαι σοφός και να μην βλέπεις τη ζωή σου ή τη σημασία της ύπαρξής σου ως κάτι ευτελές. Μπορείς να γνωρίζεις επακριβώς ποιο θα είναι το έργο Μου; Γνωρίζεις πώς θα εργαστώ τις ημέρες που έρχονται και πώς το έργο Μου θα ξεδιπλωθεί; Θα πρέπει να γνωρίζεις τη σημασία των βιωμάτων σου από το έργο Μου και, επιπλέον, τη σημασία της πίστης σου σ’ Εμένα. Έχω κάνει τόσα πολλά. Πώς μπορώ να τα παρατήσω στη μέση όπως φαντάζεσαι; Έχω κάνει τόσο εκτενές έργο. Πώς θα μπορούσα να το καταστρέψω; Πράγματι, έχω έρθει για να δώσω ένα τέλος σ’ αυτήν την εποχή. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά πρέπει ακόμα να ξέρεις ότι θα ξεκινήσω μια νέα εποχή, θα ξεκινήσω νέο έργο και, πάνω απ’ όλα, θα διαδώσω το ευαγγέλιο της βασιλείας. Οπότε, πρέπει να γνωρίζεις ότι το τωρινό έργο είναι μόνο για να ξεκινήσει μία νέα εποχή και για να θέσει τα θεμέλια για τη διάδοση του ευαγγελίου στο προσεχές διάστημα και τη λήξη της εποχής στο μέλλον. Το έργο Μου δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζεις, ούτε τόσο ευτελές ή ασήμαντο όσο πιστεύεις. Γι’ αυτό, και πάλι πρέπει να σου πω: Πρέπει να δώσεις τη ζωή σου για το έργο Μου και, επιπλέον, οφείλεις να αφιερώσεις τον εαυτό σου στη δόξα Μου. Επίσης, το να γίνεις μάρτυράς Μου είναι κάτι που το περιμένω από καιρό και, ακόμη περισσότερο, επιθυμώ να διαδώσεις το ευαγγέλιό Μου. Οφείλεις να καταλάβεις αυτό που βρίσκεται στην καρδιά Μου.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Τι γνωρίζεις περί πίστης;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 466

Παρόλο που είναι πολύ ειλικρινής η πίστη σας, κανένας ανάμεσά σας δεν μπορεί να Με εξηγήσει εντελώς, και κανένας ανάμεσά σας δεν μπορεί να μαρτυρήσει πλήρως τις αλήθειες που βλέπετε. Σκεφτείτε το. Αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι από εσάς αμελείτε τα καθήκοντά σας, κυνηγώντας αντίθετα κάτι σαρκικό, χορταίνοντας τη σάρκα κι απολαμβάνοντας αχόρταγα τη σάρκα. Κατέχετε πολύ λίγη αλήθεια. Πώς τότε θα μπορέσετε να είστε μάρτυρες για όλα αυτά που έχετε δει; Είστε στ’ αλήθεια σίγουροι ότι μπορείτε να γίνετε μάρτυρές Μου; Αν μια μέρα δεν μπορέσεις να γίνεις μάρτυρας σε όλα αυτά που έχεις δει σήμερα, τότε θα έχεις χάσει τη λειτουργία σου ως ένα δημιουργημένο ον. Δεν θα υπάρχει κανένα απολύτως νόημα στην ύπαρξή σου. Δεν θα είσαι ικανός να είσαι άνθρωπος. Κάποιος μπορεί να πει ότι δεν θα είσαι καν άνθρωπος! Έχω κάνει άπειρο έργο επάνω σας. Αλλά επειδή δεν μαθαίνεις τίποτα επί του παρόντος, δεν ξέρεις τίποτα και εργάζεσαι άδικα, όταν θα χρειαστεί να επεκτείνω το έργο Μου, θα Με κοιτάς ανέκφραστα, με κομμένη τη μιλιά και απολύτως άχρηστος. Αυτό δεν θα σε κάνει παντοτινό αμαρτωλό; Όταν έρθει εκείνη η ώρα, δεν θα νιώθεις βαθύτατα μετανιωμένος; Δεν θα βουλιάξεις στη μελαγχολία; Το σύνολο του έργου Μου σήμερα δεν γίνεται από αδράνεια και βαρεμάρα, αλλά για να θέσω τα θεμέλια για το επικείμενο έργο Μου. Δεν είναι ότι είμαι σε αδιέξοδο και πρέπει να βρω κάτι καινούριο. Θα πρέπει να καταλάβεις το έργο που κάνω· δεν είναι κάτι που γίνεται από ένα παιδί που παίζει στον δρόμο, αλλά εκπροσωπεί τον Πατέρα Μου. Θα πρέπει να ξέρετε ότι δεν το κάνω όλο αυτό μόνος Μου. Αντιθέτως, εκπροσωπώ τον Πατέρα Μου. Εν τω μεταξύ, ο ρόλος σου είναι καθαρά να ακολουθείς, να υπακούς, να αλλάζεις και να γίνεσαι μάρτυρας. Αυτό που θα πρέπει να καταλάβεις είναι το γιατί θα πρέπει να πιστέψεις σ’ Εμένα. Αυτή είναι η πιο σημαντική ερώτηση που πρέπει να καταλάβει ο καθένας σας. Ο Πατέρας Μου, λόγω της δόξας Του, σας προόριζε όλους για Εμένα από την στιγμή που δημιούργησε τον κόσμο. Δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μόνο για χάρη του έργου Μου, και για τη δόξα Του, ο λόγος που σας προόριζε. Εξαιτίας του Πατέρα Μου πιστεύετε σε Εμένα˙ επειδή ο Πατέρας Μου σας προκαθόρισε Με ακολουθείτε. Τίποτα από αυτά δεν το διαλέξατε μόνοι σας. Και ακόμα πιο σημαντικό είναι να καταλάβετε ότι εσείς είστε εκείνοι που Μου εμπιστεύθηκε ο Πατέρας Μου για να μαρτυρήσετε για Εμένα. Επειδή σας εμπιστεύθηκε σ’ Εμένα, θα πρέπει να τηρείτε τις οδούς που σας εμπιστεύομαι Εγώ και τις οδούς και τα λόγια που σας διδάσκω, γιατί είναι το καθήκον σας να τηρείτε τις οδούς Μου. Αυτός είναι ο αρχικός σκοπός της πίστης σας σ’ Εμένα. Γι’ αυτό σας λέω ότι είστε απλά άνθρωποι που ο Πατέρας Μου Μού εμπιστεύθηκε για να τηρείτε τις οδούς Μου. Παρ’ όλα αυτά, απλά πιστεύετε σε Εμένα˙ δεν προέρχεστε από Εμένα επειδή δεν είστε της ιουδαϊκής οικογένειας αλλά αντίθετα είστε από το είδος του αρχαίου ερπετού. Το μόνο που σας ζητάω είναι να γίνετε μάρτυρές Μου, αλλά τώρα πρέπει να βαδίσετε στις οδούς Μου. Όλο αυτό είναι για το καλό των μελλοντικών μαρτυριών. Αν πράττετε μόνο ως άνθρωποι που ακούνε τις οδούς Μου, τότε δεν θα έχετε καμία αξία και θα χαθεί η σημασία του ότι σας εμπιστεύθηκε ο Πατέρας Μου σ’ Εμένα. Αυτό που επιμένω να σας λέω είναι το εξής: Θα πρέπει να βαδίζετε στις οδούς Μου.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς κατανοείς εσύ τον Θεό;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 467

Πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα μέσα στην εκκλησία τη σήμερον ημέρα; Κατανοείς καλά το ερώτημα αυτό; Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αδελφοί και οι αδελφές σου; Ποιες είναι οι μεγαλύτερες ελλείψεις τους; Τη στιγμή αυτήν, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι αρνητικοί καθώς υφίστανται δοκιμασίες, και κάποιοι, μάλιστα, παραπονιούνται. Κάποιοι άλλοι δεν προχωρούν πια μπροστά, γιατί ο Θεός έχει σταματήσει να μιλάει. Οι άνθρωποι δεν έχουν εισέλθει στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό. Δεν μπορούν να ζήσουν ανεξάρτητοι ούτε να διατηρήσουν τη δική τους πνευματική ζωή. Κάποιοι άνθρωποι ακολουθούν και επιδιώκουν ενεργητικά και είναι πρόθυμοι να ασκηθούν όταν μιλά ο Θεός, αλλά όταν ο Θεός δεν μιλά, δεν προχωρούν πλέον μπροστά. Οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει ακόμη το θέλημα του Θεού μέσα στην καρδιά τους και δεν νιώθουν αυθόρμητη αγάπη για τον Θεό. Στο παρελθόν, ακολουθούσαν τον Θεό, γιατί εξαναγκάζονταν. Τώρα υπάρχουν κάποιοι που έχουν κουραστεί από το έργο του Θεού. Δεν βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι σε κίνδυνο; Πολλοί βρίσκονται σε μια κατάσταση όπου απλώς ανταπεξέρχονται. Παρόλο που τρώνε και πίνουν τον λόγο του Θεού και προσεύχονται σ’ Εκείνον, το κάνουν με μισή καρδιά και δεν έχουν πλέον το κίνητρο που είχαν κάποτε. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το έργο του Θεού όσον αφορά τον εξευγενισμό και την τελείωση, και είναι όντως σαν να τους λείπει συνεχώς το εσωτερικό κίνητρο. Όταν οι παραβάσεις τούς υπερνικούν, δεν νιώθουν υπόχρεοι στον Θεό ούτε έχουν την επίγνωση να νιώσουν μεταμέλεια. Δεν επιδιώκουν την αλήθεια ούτε εγκαταλείπουν την εκκλησία, αλλά αντιθέτως επιδιώκουν μόνο προσωρινές απολαύσεις. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ανόητοι, εντελώς ανεγκέφαλοι! Όταν έρθει η ώρα, θα εξαλειφθούν όλοι και ούτε ένας δεν θα σωθεί! Νομίζεις ότι αν κάποιος έχει σωθεί μία φορά, θα σώζεται πάντα; Αυτή η πεποίθηση είναι σκέτη απάτη! Όλοι όσοι δεν επιδιώκουν είσοδο στη ζωή θα παιδευτούν. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται καθόλου να εισέλθουν στη ζωή ούτε ενδιαφέρονται για οράματα ή για να κάνουν την αλήθεια πράξη. Δεν επιδιώκουν την είσοδο και σίγουρα δεν επιδιώκουν να εισέλθουν βαθύτερα. Δεν αυτοκαταστρέφονται; Αυτήν τη στιγμή, υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων, η κατάσταση των οποίων βελτιώνεται ολοένα και περισσότερο. Όσο περισσότερο εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη αποκτούν· όσo περισσότερα βιώνουν, τόσο περισσότερο νιώθουν το βαθυστόχαστο μυστήριο του έργου του Θεού. Όσο πιο βαθιά εισέρχονται, τόσο περισσότερα κατανοούν. Νιώθουν ότι η αγάπη του Θεού είναι τόσο μεγάλη και νιώθουν μέσα τους σταθεροί και διαφωτισμένοι. Κατανοούν το έργο του Θεού. Αυτοί είναι οι άνθρωποι μέσα στους οποίους εργάζεται το Άγιο Πνεύμα. Κάποιοι λένε: «Παρόλο που δεν υπάρχουν νέα λόγια απ’ τον Θεό, πρέπει να εξακολουθήσω να επιζητώ να εισέλθω βαθύτερα στην αλήθεια, πρέπει να είμαι ειλικρινής για τα πάντα στις πραγματικές μου εμπειρίες και να εισέλθω στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού.» Ένας τέτοιου είδους άνθρωπος κατέχει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Παρόλο που ο Θεός δεν δείχνει την όψη Του και είναι κρυμμένος από κάθε άνθρωπο, και παρόλο που δεν προφέρει ούτε λέξη και υπάρχουν φορές που οι άνθρωποι βιώνουν κάποιον εσωτερικό εξευγενισμό, εντούτοις, ο Θεός δεν έχει εγκαταλείψει εντελώς τους ανθρώπους. Αν κάποιος δεν μπορεί να διατηρήσει την αλήθεια που θα πρέπει να εκτελέσει, δεν θα έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Κατά την περίοδο του εξευγενισμού, στην οποία ο Θεός δεν φανερώνεται, αν δεν έχεις εμπιστοσύνη, αλλά, αντιθέτως, δειλιάσεις, αν δεν επικεντρωθείς στο να βιώσεις τα λόγια Του, τότε τρέπεσαι σε φυγή μακριά από το έργο Του. Αργότερα, θα είσαι ένας από εκείνους που θα εξαλειφθούν. Όσοι δεν επιζητούν να εισέλθουν στον λόγο του Θεού δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους για Εκείνον. Οι άνθρωποι που είναι σε θέση να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό και να ικανοποιήσουν το θέλημά Του βασίζονται όλοι πλήρως στο κίνητρό τους να επιδιώκουν τα λόγια του Θεού. Το έργο που εκτελεί ο Θεός μέσα στους ανθρώπους έχει στόχο κυρίως να τους δώσει τη δυνατότητα να κερδίσουν την αλήθεια· το ότι σε κάνει να επιδιώξεις τη ζωή είναι χάριν της τελείωσής σου και όλα αυτά γίνονται για να γίνεις κατάλληλος για χρήση απ’ τον Θεό. Το μόνο που επιδιώκεις τώρα είναι να ακούς μυστήρια, να ακούς τα λόγια του Θεού, να χορταίνουν τα μάτια σου, να κοιτάς τριγύρω για να δεις αν υπάρχει κάποια καινοτομία ή τάση, και έτσι να ικανοποιείς την περιέργειά σου. Αν αυτή είναι η πρόθεση στην καρδιά σου, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του Θεού. Όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν μπορούν να ακολουθήσουν μέχρι τέλους. Τη στιγμή αυτή, δεν είναι ότι ο Θεός δεν κάνει τίποτα, αλλά αντιθέτως, οι άνθρωποι δεν συνεργάζονται μαζί Του, γιατί έχουν κουραστεί από το έργο Του. Θέλουν μόνο να ακούν τα λόγια που εκστομίζει για να προσφέρει ευλογίες και δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν τα λόγια Του για την κρίση και την παίδευση. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό συμβαίνει διότι η επιθυμία των ανθρώπων να κερδίσουν ευλογίες δεν έχει εκπληρωθεί, και γι’ αυτό έχουν γίνει αρνητικοί και αδύναμοι. Δεν είναι ότι ο Θεός σκόπιμα δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να Τον ακολουθήσουν ούτε ότι σκόπιμα επιφέρει πλήγματα στην ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι είναι αρνητικοί και αδύναμοι, μόνο και μόνο γιατί οι προθέσεις τους δεν είναι σωστές. Ο Θεός είναι ο Θεός που δίνει στον άνθρωπο ζωή· Αυτός δεν μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στον θάνατο. Οι ίδιοι οι άνθρωποι δημιουργούν όλη αυτήν την αρνητικότητα, τις αδυναμίες και τα πισωγυρίσματά τους.

Το τωρινό έργο του Θεού φέρνει στους ανθρώπους κάποιον εξευγενισμό και μόνο εκείνοι που παραμένουν σταθεροί καθώς δέχονται αυτόν τον εξευγενισμό θα κερδίσουν την έγκριση του Θεού. Όσο κι αν κρύβεται Αυτός, είτε με το να μη μιλά είτε με το να μην εργάζεται, εσύ μπορείς και πάλι να επιδιώκεις με σθένος. Ακόμη κι αν ο Θεός έλεγε ότι θα σε απέρριπτε, εσύ και πάλι θα Τον ακολουθούσες. Αυτό σημαίνει να παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου για τον Θεό. Αν ο Θεός κρύβεται από εσένα και εσύ σταματήσεις να Τον ακολουθείς, παραμένεις έτσι σταθερός στη μαρτυρία σου για τον Θεό; Αν οι άνθρωποι δεν εισέλθουν πραγματικά, τότε δεν έχουν πραγματικό ανάστημα και όταν έρθουν στ’ αλήθεια αντιμέτωποι με μία μεγάλη δοκιμασία, θα σκοντάψουν. Όταν ο Θεός δεν μιλά ή κάνει κάτι που δεν συνάδει με τις δικές σου αντιλήψεις, καταρρέεις. Αν ο Θεός ενεργούσε τώρα σύμφωνα με τις δικές σου αντιλήψεις, αν ικανοποιούσε το θέλημά σου και ήσουν σε θέση να σηκωθείς και να επιδιώξεις ενεργητικά, τότε ποιο θα ήταν το θεμέλιο πάνω στο οποίο ζεις; Λέω ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν αποκλειστικά βασιζόμενοι στην ανθρώπινη περιέργεια. Δεν έχουν σε καμιά περίπτωση την ειλικρινή πρόθεση να επιδιώξουν. Όλοι όσοι δεν επιδιώκουν είσοδο στην αλήθεια, αλλά βασίζονται στην περιέργειά τους στη ζωή, είναι άθλιοι άνθρωποι και κινδυνεύουν! Τα διάφορα είδη του έργου του Θεού επιτελούνται όλα για να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στην τελείωση. Ωστόσο, οι άνθρωποι είναι πάντοτε περίεργοι, τους αρέσει να ρωτούν για φήμες, ενδιαφέρονται για τις τρέχουσες εξελίξεις στις ξένες χώρες —παραδείγματος χάριν, είναι περίεργοι για το τι συμβαίνει στο Ισραήλ, ή αν έγινε σεισμός στην Αίγυπτο— αναζητούν πάντα καινούρια, πρωτότυπα πράγματα για να ικανοποιήσουν τις εγωιστικές επιθυμίες τους. Δεν επιδιώκουν τη ζωή, ούτε επιδιώκουν να τελειωθούν. Επιζητούν μόνο να φτάσει η ημέρα του Θεού νωρίτερα, ούτως ώστε να γίνει πραγματικότητα το όμορφο όνειρό τους και να εκπληρωθούν οι εξωφρενικές επιθυμίες τους. Ένας τέτοιου είδους άνθρωπος δεν είναι πρακτικός. Είναι άνθρωπος που έχει λανθασμένη οπτική. Μόνο η επιδίωξη της αλήθειας είναι το θεμέλιο για την πίστη της ανθρωπότητας στον Θεό και, αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την είσοδο στη ζωή, αν δεν επιζητούν να ικανοποιήσουν τον Θεό, τότε θα υποστούν τιμωρία. Εκείνοι που πρόκειται να τιμωρηθούν είναι όσοι δεν είχαν το έργο του Αγίου Πνεύματος κατά τη διάρκεια του έργου του Θεού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Θα πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 468

Πώς θα πρέπει να συνεργάζονται οι άνθρωποι με τον Θεό κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου σταδίου του έργου Του; Ο Θεός, επί του παρόντος, δοκιμάζει τους ανθρώπους. Δεν λέει ούτε λέξη, αλλά κρύβεται και δεν επικοινωνεί άμεσα με τους ανθρώπους. Εξωτερικά, φαίνεται σαν να μην επιτελεί κανένα έργο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ακόμη εργάζεται εντός του ανθρώπου. Οποιοσδήποτε επιδιώκει είσοδο στη ζωή έχει ένα όραμα για την επιδίωξη της ζωής· δεν έχει αμφιβολίες, ακόμη κι αν δεν κατανοεί πλήρως το έργο του Θεού. Ενώ υφίστασαι δοκιμασίες, ακόμη κι όταν δεν γνωρίζεις τι θέλει να κάνει ο Θεός και τι έργο θέλει να επιτύχει, θα πρέπει να γνωρίζεις ότι οι προθέσεις του Θεού για την ανθρωπότητα είναι πάντα καλές. Αν Τον επιδιώκεις με ειλικρινή καρδιά, τότε δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ, και στο τέλος σίγουρα θα σε οδηγήσει στην τελείωση και θα φέρει τους ανθρώπους στον σωστό προορισμό. Ανεξάρτητα από το πώς δοκιμάζει ο Θεός τους ανθρώπους επί του παρόντος, θα έρθει μία ημέρα που Αυτός θα παράσχει στους ανθρώπους ένα κατάλληλο αποτέλεσμα και θα τους δώσει την κατάλληλη τιμωρία σύμφωνα με όσα έχουν κάνει. Ο Θεός δεν θα οδηγήσει τους ανθρώπους σε ένα συγκεκριμένο σημείο και μετά απλώς θα τους παραμερίσει και θα τους αγνοήσει. Αυτό γίνεται γιατί ο Θεός είναι αξιόπιστος. Στο στάδιο αυτό, το Άγιο Πνεύμα κάνει το έργο του εξευγενισμού. Εξευγενίζει κάθε άνθρωπο. Κατά τα βήματα του έργου που αποτελούνταν από τη δοκιμασία του θανάτου και τη δοκιμασία της παίδευσης, ο εξευγενισμός επιτελείτο μέσω των λόγων. Για να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού, πρέπει πρώτα να κατανοήσουν το τωρινό έργο Του και το πώς θα πρέπει να συνεργάζεται η ανθρωπότητα. Πράγματι, αυτό είναι κάτι που θα πρέπει όλοι να κατανοήσουν. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, είτε είναι εξευγενισμός ή ακόμα κι αν δεν μιλά, ούτε το παραμικρό βήμα του έργου του Θεού δεν συμβαδίζει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Κάθε βήμα του έργου Του διαλύει και καταρρίπτει τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Αυτό είναι το έργο Του. Εντούτοις, πρέπει να πιστέψεις ότι, εφόσον το έργο του Θεού φτάσει σ’ ένα συγκεκριμένο στάδιο, Αυτός δεν θα θανατώσει σε καμία περίπτωση όλη την ανθρωπότητα. Δίνει και υποσχέσεις και ευλογίες στην ανθρωπότητα κι όλοι όσοι Τον επιδιώκουν θα μπορέσουν να κερδίσουν τις ευλογίες Του, ενώ εκείνοι που δεν το κάνουν θα απορριφθούν από Αυτόν. Αυτό εξαρτάται από την επιδίωξή σου. Ό,τι κι αν γίνει, πρέπει να πιστέψεις ότι όταν το έργο του Θεού ολοκληρωθεί, κάθε άνθρωπος θα έχει έναν κατάλληλο προορισμό. Ο Θεός έχει παράσχει στους ανθρώπους όμορφες φιλοδοξίες, αλλά αν δεν τις επιδιώκουν, είναι αδύνατο να τις επιτύχουν. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να το δεις αυτό τώρα —ο εξευγενισμός και η παίδευση των ανθρώπων από τον Θεό είναι το έργο Του, αλλά οι άνθρωποι, από την πλευρά τους, πρέπει να επιδιώκουν πάντοτε την αλλαγή διάθεσης. Στην πρακτική εμπειρία σου, πρέπει πρώτα να ξέρεις πώς να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού· πρέπει να βρεις μέσα στον λόγο Του σε τι θα πρέπει να εισέλθεις, όπως επίσης και τις ατέλειές σου, θα πρέπει να αναζητήσεις είσοδο στην πρακτική σου εμπειρία, αλλά και να πάρεις τα λόγια αυτά του Θεού που θα πρέπει να γίνουν πράξη και να προσπαθήσεις να τα κάνεις πράξη. Το να τρως και να πίνεις τον λόγο του Θεού είναι μία πτυχή. Επιπλέον, πρέπει να διατηρηθεί η ζωή της εκκλησίας, πρέπει να έχεις μια κανονική πνευματική ζωή και πρέπει να είσαι σε θέση να παραδώσεις όλες τις τωρινές σου καταστάσεις στον Θεό. Όσο κι αν αλλάζει το έργο Του, η πνευματική σου ζωή θα πρέπει να παραμένει κανονική. Μια πνευματική ζωή μπορεί να διατηρήσει την κανονική είσοδό σου. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, οφείλεις να συνεχίσεις την πνευματική σου ζωή ανεμπόδιστα και να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Αυτό θα πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι. Είναι όλα έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά, ενώ για όσους είναι σε κανονική κατάσταση αυτό είναι τελείωση, για όσους δεν είναι σε κανονική κατάσταση αυτό είναι δοκιμασία. Στο τωρινό στάδιο του έργου του εξευγενισμού από το Άγιο Πνεύμα, μερικοί άνθρωποι λένε ότι το έργο του Θεού είναι τόσο μεγαλειώδες και ότι οι άνθρωποι χρειάζονται οπωσδήποτε εξευγενισμό, διαφορετικά το ανάστημά τους θα είναι υπερβολικά μικρό και δεν θα μπορέσουν με κανέναν τρόπο να επιτύχουν το θέλημα του Θεού. Ωστόσο, για εκείνους των οποίων η κατάσταση δεν είναι καλή, αυτό αποτελεί λόγο ώστε να μην επιδιώκουν τον Θεό και ώστε να μην παρευρίσκονται σε συναθροίσεις ή να μην τρώνε ούτε να πίνουν τον λόγο του Θεού. Στο έργο του Θεού, ό,τι κι αν κάνει ή ό,τι αλλαγές κι αν επιφέρει Αυτός, οι άνθρωποι πρέπει να διατηρούν ένα σημείο αναφοράς μιας κανονικής πνευματικής ζωής. Ίσως δεν ήσουν χαλαρός στο τωρινό στάδιο της πνευματικής σου ζωής, αλλά ακόμη δεν έχεις κερδίσει πολλά και δεν έχεις δρέψει πολλούς καρπούς. Υπό τέτοιου είδους συνθήκες, πρέπει να συνεχίσεις να ακολουθείς τους κανόνες· πρέπει να τηρείς αυτούς τους κανόνες, έτσι ώστε να μην υποστείς απώλειες στη ζωή σου και έτσι ώστε να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού. Αν η πνευματική σου ζωή δεν είναι κανονική, τότε δεν μπορείς να κατανοήσεις το τωρινό έργο του Θεού, και αντ’ αυτού θα νιώθεις πάντα ότι είναι απολύτως ασύμβατο με τις δικές σου αντιλήψεις. Παρόλο που είσαι πρόθυμος να Τον ακολουθήσεις, σου λείπει το εσωτερικό κίνητρο. Οπότε, ό,τι κι αν κάνει ο Θεός επί του παρόντος, οι άνθρωποι πρέπει να συνεργαστούν. Αν οι άνθρωποι δεν συνεργαστούν, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να κάνει το έργο Του και αν οι άνθρωποι δεν έχουν θέληση να συνεργαστούν, τότε δύσκολα θα κερδίσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν θέλεις να έχεις το έργο του Αγίου Πνεύματος μέσα σου και αν θέλεις να κερδίσεις την έγκριση του Θεού, τότε πρέπει να διατηρήσεις την αρχική σου αφοσίωση ενώπιον του προσώπου του Θεού. Τώρα, δεν είναι απαραίτητο να έχεις βαθύτερη κατανόηση, υψηλότερες θεωρίες ή άλλα παρόμοια πράγματα. Εκείνο που απαιτείται είναι να στηρίζεις τον λόγο του Θεού στην αρχική βάση. Αν οι άνθρωποι δεν συνεργάζονται με τον Θεό και δεν επιδιώκουν βαθύτερη είσοδο, τότε ο Θεός θα τους αφαιρέσει όλα αυτά που ήταν αρχικά δικά τους. Εσωτερικά, οι άνθρωποι λαχταρούν πάντοτε τις ανέσεις και θα προτιμούσαν να απολαύσουν όσα είναι ήδη διαθέσιμα. Θέλουν να κερδίσουν τις υποσχέσεις του Θεού χωρίς να πληρώσουν το παραμικρό τίμημα. Αυτές είναι οι εξωφρενικές σκέψεις που τρέφει η ανθρωπότητα. Υπήρξε ποτέ κάτι πιο εύκολο από το να κερδίσει κανείς τη ζωή χωρίς να πληρώσει κάποιο τίμημα; Όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό και επιζητά να εισέλθει στη ζωή και να αλλάξει τη διάθεσή του, πρέπει να πληρώσει ένα τίμημα και να επιτύχει μια κατάσταση όπου πάντοτε θα ακολουθεί τον Θεό, ό,τι κι αν κάνει Εκείνος. Αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν. Ακόμη κι αν ακολουθείς όλα αυτά ως κανόνα, πρέπει να τα τηρείς πάντα, και όσο μεγάλες κι αν είναι οι δοκιμασίες, δεν μπορείς να αφήσεις την κανονική σχέση σου με τον Θεό. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να προσεύχεσαι, να διατηρείς την εκκλησιαστική ζωή σου και να μην εγκαταλείπεις ποτέ τους αδελφούς και τις αδελφές σου. Όταν ο Θεός σε δοκιμάζει, θα πρέπει και πάλι να αναζητείς την αλήθεια. Αυτή είναι η ελάχιστη προϋπόθεση για μια πνευματική ζωή. Πάντοτε να έχεις την επιθυμία για αναζήτηση και να προσπαθείς να συνεργαστείς, βάζοντας όλη σου την ενέργεια —μπορεί να γίνει αυτό; Αν έχουν αυτό ως θεμέλιο, οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να αποκτήσουν ικανότητα διάκρισης και είσοδο στην πραγματικότητα. Είναι εύκολο να αποδεχτείς τον λόγο του Θεού όταν η κατάστασή σου είναι κανονική. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν φαίνεται δύσκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια και νιώθεις ότι το έργο του Θεού είναι μεγαλειώδες. Εντούτοις, αν η κατάστασή σου είναι ανεπαρκής, όσο μεγαλειώδες κι αν είναι το έργο του Θεού και όσο όμορφα κι αν μιλά κάποιος, εσύ δεν θα δίνεις προσοχή. Όταν η κατάσταση ενός ανθρώπου δεν είναι κανονική, ο Θεός δεν μπορεί να εργαστεί μέσα του και εκείνος δεν μπορεί να επιτύχει αλλαγή στη διάθεσή του.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Θα πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 469

Αν οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου εμπιστοσύνη, δεν είναι εύκολο να συνεχίσουν στο μονοπάτι αυτό. Όλοι μπορούν τώρα να δουν ότι το έργο του Θεού δεν συνάδει καθόλου με τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Ο Θεός έχει κάνει τόσο πολύ έργο και έχει πει τόσο πολλά λόγια, τα οποία δεν συνάδουν καθόλου με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Συνεπώς, οι άνθρωποι πρέπει να έχουν την εμπιστοσύνη και τη θέληση να μπορούν να εμμένουν σε όσα έχουν ήδη δει και όσα έχουν κερδίσει από τις εμπειρίες τους. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός μέσα στους ανθρώπους, πρέπει να στηρίζουν όσα κατέχουν οι ίδιοι, να είναι ειλικρινείς ενώπιον του Θεού και να παραμένουν αφοσιωμένοι σ’ Εκείνον μέχρι τέλους. Αυτό είναι το καθήκον της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι πρέπει να στηρίζουν αυτό που θα πρέπει να κάνουν. Η πίστη στον Θεό απαιτεί υπακοή σ’ Εκείνον και βίωση του έργου Του. Ο Θεός έχει κάνει τόσο πολύ έργο —θα μπορούσε να ειπωθεί ότι όλα αυτά είναι τελείωση, εξευγενισμός και ακόμα περισσότερο, παίδευση για τους ανθρώπους. Δεν έχει υπάρξει ούτε ένα βήμα στο έργο του Θεού που να συνάδει με τις αντιλήψεις των ανθρώπων· αυτό που έχουν απολαύσει οι άνθρωποι είναι τα σκληρά λόγια του Θεού. Όταν έρθει ο Θεός, οι άνθρωποι θα πρέπει να απολαύσουν την μεγαλοπρέπεια και την οργή Του. Εντούτοις, όσο σκληρά κι αν είναι τα λόγια Του, έρχεται για να σώσει την ανθρωπότητα και να την οδηγήσει στην τελείωση. Ως δημιουργήματα, οι άνθρωποι θα πρέπει να εκπληρώνουν τα καθήκοντα που οφείλουν να εκπληρώσουν και να παραμένουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για τον Θεό εν μέσω του εξευγενισμού. Σε κάθε δοκιμασία, θα πρέπει να στηρίζουν τη μαρτυρία που θα πρέπει να καταθέσουν και να το κάνουν ηχηρά για χάρη του Θεού. Ο άνθρωπος που το κάνει αυτό είναι νικητής. Όπως κι αν σε εξευγενίζει ο Θεός, παραμένεις γεμάτος εμπιστοσύνη και δεν χάνεις ποτέ την εμπιστοσύνη σου σ’ Αυτόν. Κάνεις ό,τι θα πρέπει να κάνει ο άνθρωπος. Αυτό ζητά ο Θεός απ’ τον άνθρωπο, και η καρδιά του ανθρώπου θα πρέπει να μπορεί να επιστρέψει ολοκληρωτικά σ’ Εκείνον και να στρέφεται σ’ Εκείνον κάθε στιγμή που περνά. Αυτός είναι νικητής. Εκείνοι στους οποίους αναφέρεται ο Θεός ως «νικητές» είναι εκείνοι που εξακολουθούν να μπορούν να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους και να διατηρούν την εμπιστοσύνη και την αφοσίωσή τους στον Θεό όταν είναι υπό την επιρροή του Σατανά και ενώ τελούν υπό την πολιορκία του Σατανά, δηλαδή όταν βρίσκονται εν μέσω των δυνάμεων του σκότους. Αν εξακολουθείς να μπορείς να διατηρείς την καρδιά σου αγνή ενώπιον του Θεού και να διατηρείς γνήσια αγάπη για τον Θεό ό,τι κι αν γίνει, τότε παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου ενώπιον του Θεού, και σ’ αυτό αναφέρεται ο Θεός όταν μιλά για κάποιον που είναι «νικητής». Αν η επιδίωξή σου είναι εξαιρετική όταν ο Θεός σε ευλογεί, αλλά οπισθοχωρείς χωρίς τις ευλογίες Του, είναι αυτό αγνότητα; Εφόσον είσαι σίγουρος ότι αυτή η οδός είναι αληθινή, πρέπει να την ακολουθήσεις μέχρι τέλους· πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό. Εφόσον έχεις δει ότι ο ίδιος ο Θεός έχει έρθει στη γη για να σε οδηγήσει στην τελείωση, θα πρέπει να δώσεις την καρδιά σου ολοκληρωτικά σ’ Αυτόν. Αν εξακολουθείς να μπορείς να Τον ακολουθήσεις, ό,τι κι αν κάνει, ακόμη κι αν αποφασίσει ένα δυσμενές αποτέλεσμα για σένα στο τέλος, αυτό σημαίνει να διατηρείς την αγνότητά σου ενώπιον του Θεού. Η προσφορά ενός άγιου πνευματικού σώματος και ενός αγνού παρθένου στον Θεό σημαίνει να διατηρείς ειλικρινή καρδιά ενώπιον του Θεού. Για την ανθρωπότητα, η ειλικρίνεια είναι αγνότητα και το να είναι κανείς ικανός να είναι ειλικρινής προς τον Θεό σημαίνει να διατηρεί την αγνότητα. Αυτό είναι που θα πρέπει να κάνεις πράξη. Όταν οφείλεις να προσευχηθείς, προσευχήσου· όταν οφείλεις να συμμετάσχεις σε συναθροίσεις συναναστροφής, κάν’ το· όταν οφείλεις να ψάλλεις ύμνους, ψάλλε ύμνους· κι όταν οφείλεις να απαρνηθείς τη σάρκα, απαρνήσου τη σάρκα. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, μην το κάνεις όπως να ’ναι· όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με δοκιμασίες, μείνε ακλόνητος. Αυτό σημαίνει αφοσίωση στον Θεό. Αν δεν τηρείς όσα θα πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι, τότε όλα τα προηγούμενα δεινά και οι αποφάσεις σου ήταν μάταια.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Θα πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 470

Για κάθε στάδιο του έργου του Θεού, υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να συνεργάζονται οι άνθρωποι. Ο Θεός εξευγενίζει τους ανθρώπους, έτσι ώστε να έχουν εμπιστοσύνη καθώς υφίστανται εξευγενισμούς. Ο Θεός οδηγεί τους ανθρώπους στην τελείωση, έτσι ώστε να έχουν εμπιστοσύνη ότι θα οδηγηθούν στην τελείωση απ’ τον Θεό και να είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν τους εξευγενισμούς Του, να αντιμετωπιστούν και να κλαδευτούν απ’ τον Θεό. Το Πνεύμα του Θεού εργάζεται μέσα στους ανθρώπους για να τους φέρει διαφώτιση και φώτιση, και για να τους κάνει να συνεργαστούν μαζί Του και να ασκηθούν. Ο Θεός δεν μιλά κατά τη διάρκεια των εξευγενισμών. Δεν ακούγεται η φωνή Του, αλλά υπάρχει ακόμη έργο που θα πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι. Θα πρέπει να διατηρήσεις όσα ήδη έχεις, θα πρέπει να εξακολουθείς να μπορείς να προσεύχεσαι στον Θεό, να είσαι κοντά στον Θεό και να παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου ενώπιον του Θεού. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα εκπληρώσεις το δικό σου καθήκον. Όλοι σας θα πρέπει να δείτε καθαρά από το έργο του Θεού ότι οι δοκιμασίες Του όσον αφορά την εμπιστοσύνη και την αγάπη των ανθρώπων απαιτούν εκείνοι να προσεύχονται περισσότερο στον Θεό και να γεύονται τα λόγια του Θεού ενώπιόν Του πιο συχνά. Αν ο Θεός σε διαφωτίσει και σε κάνει να κατανοήσεις το θέλημά Του, κι όμως εσύ δεν το κάνεις πράξη, δεν θα κερδίσεις τίποτα. Όταν κάνεις τα λόγια του Θεού πράξη, θα πρέπει να εξακολουθείς να μπορείς να προσεύχεσαι σ’ Εκείνον και όταν απολαμβάνεις τα λόγια Του, θα πρέπει να έρχεσαι ενώπιόν Του και να αναζητάς και να είσαι γεμάτος εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν χωρίς να αποθαρρύνεσαι ή να είσαι ψυχρός στο παραμικρό. Όσοι δεν κάνουν τα λόγια του Θεού πράξη είναι γεμάτοι ενέργεια κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων, αλλά πέφτουν στο σκοτάδι όταν επιστρέφουν στο σπίτι. Υπάρχουν κάποιοι που ούτε καν θέλουν να συναθροιστούν. Άρα πρέπει να δεις ξεκάθαρα ποιο είναι το καθήκον που θα πρέπει να εκπληρώσουν οι άνθρωποι. Μπορεί να μην ξέρεις ποιο πραγματικά είναι το θέλημα του Θεού, αλλά μπορείς να εκτελείς το καθήκον σου, μπορείς να προσεύχεσαι όταν θα πρέπει, μπορείς να κάνεις την αλήθεια πράξη όταν θα πρέπει, και μπορείς να κάνεις όσα οι άνθρωποι οφείλουν να κάνουν. Μπορείς να στηρίξεις το αρχικό σου όραμα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι περισσότερο σε θέση να αποδεχτείς το επόμενο βήμα του έργου του Θεού. Είναι πρόβλημα αν δεν αναζητάς όταν ο Θεός εργάζεται κρυφά. Όταν μιλά και κηρύττει κατά τη διάρκεια συναθροίσεων, ακούς με ενθουσιασμό, αλλά όταν δεν μιλά, δεν έχεις ενέργεια και τραβιέσαι πίσω. Τι είδους άνθρωπος ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο; Κάποιος που απλώς ακολουθεί όπου πηγαίνει το κοπάδι. Δεν έχει στάση, μαρτυρία ούτε όραμα! Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι έτσι. Αν συνεχίσεις έτσι, μία μέρα, όταν θα συναντήσεις μια μεγάλη δοκιμασία, θα πέσεις στην τιμωρία. Η τήρηση μιας στάσης είναι πολύ σημαντική κατά τη διαδικασία της τελείωσης των ανθρώπων απ’ τον Θεό. Αν δεν αμφισβητείς ούτε ένα βήμα του έργου του Θεού, αν εκπληρώνεις το καθήκον του ανθρώπου, αν τηρείς με ειλικρίνεια όσα ο Θεός σού βάζει να κάνεις πράξη, δηλαδή θυμάσαι τις προτροπές του Θεού και, ό,τι κι αν κάνει τώρα Αυτός, δεν ξεχνάς τις προτροπές Του, αν δεν αμφιβάλλεις για το έργο Του, διατηρείς τη στάση σου, στηρίζεις τη μαρτυρία σου και νικάς σε κάθε βήμα του δρόμου, τότε στο τέλος θα τελειωθείς από τον Θεό και θα γίνεις νικητής. Αν μπορέσεις να παραμείνεις σταθερός σε κάθε βήμα των δοκιμασιών του Θεού και αν μπορέσεις να εξακολουθείς να παραμένεις σταθερός ως το τέλος, τότε είσαι νικητής, είσαι κάποιος που έχει τελειωθεί απ’ τον Θεό. Αν δεν μπορέσεις να παραμείνεις σταθερός κατά τις τωρινές σου δοκιμασίες, τότε στο μέλλον θα γίνει ακόμη πιο δύσκολο. Αν υποστείς μόνο έναν ασήμαντο αριθμό δεινών και δεν επιδιώκεις την αλήθεια, τότε δεν θα κερδίσεις τίποτα στο τέλος. Θα βρεθείς με άδεια χέρια. Υπάρχουν κάποιοι που παρατούν την επιδίωξή τους όταν βλέπουν ότι ο Θεός δεν μιλά, και η καρδιά τους κομματιάζεται. Δεν είναι ένας τέτοιος άνθρωπος ανόητος; Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν έχουν πραγματικότητα. Όταν ο Θεός μιλά, πάντοτε τρέχουν πέρα δώθε, φαίνονται απασχολημένοι και ενθουσιασμένοι εξωτερικά, αλλά τώρα που Αυτός δεν μιλά, σταματούν την αναζήτηση. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει μέλλον. Κατά τη διάρκεια των εξευγενισμών, πρέπει να εισέλθεις με θετική προοπτική και να μάθεις τα διδάγματα που θα πρέπει να μάθεις· όταν προσεύχεσαι στον Θεό και διαβάζεις τα λόγια Του, θα πρέπει να συγκρίνεις τη δική σου κατάσταση μ’ αυτά, να ανακαλύπτεις τα ελαττώματά σου και να καταλαβαίνεις ότι έχεις ακόμα πολλά διδάγματα να μάθεις. Με όσο περισσότερη ειλικρίνεια αναζητάς καθώς υφίστασαι εξευγενισμούς, τόσο περισσότερο θα ανακαλύπτεις ότι είσαι ανεπαρκής. Όταν βιώνεις εξευγενισμούς, υπάρχουν πολλά ζητήματα που αντιμετωπίζεις· δεν μπορείς να τα δεις καθαρά, παραπονιέσαι, αποκαλύπτεις την ίδια τη σάρκα σου —μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσεις να ανακαλύψεις ότι έχεις υπερβολικά πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις μέσα σου.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Θα πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 471

Το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες απαιτεί τεράστια εμπιστοσύνη —ακόμη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη απ’ αυτή του Ιώβ. Χωρίς εμπιστοσύνη, οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να συνεχίσουν να κερδίζουν εμπειρίες ούτε θα μπορέσουν να οδηγηθούν στην τελείωση απ’ τον Θεό. Όταν έρθει η ημέρα των μεγάλων δοκιμασιών, θα υπάρξουν άνθρωποι που θα αφήσουν τις εκκλησίες —κάποιοι εδώ, κάποιοι εκεί. Θα υπάρξουν κάποιοι που τα είχαν πάει καλά στην επιδίωξή τους στο παρελθόν και δεν θα είναι ξεκάθαρο γιατί δεν πιστεύουν πια. Πολλά πράγματα θα συμβούν που δεν θα τα κατανοείς και ο Θεός δεν θα αποκαλύπτει σημεία και τέρατα ούτε θα κάνει οτιδήποτε υπερφυσικό. Αυτό γίνεται για να δει αν μπορείς να παραμένεις σταθερός —ο Θεός χρησιμοποιεί γεγονότα για να εξευγενίσει τους ανθρώπους. Δεν έχεις υποφέρει ακόμη πολλά. Στο μέλλον, όταν θα έρθουν μεγάλες δοκιμασίες, σε κάποια μέρη ούτε άνθρωπος δεν θα μείνει στην εκκλησία, και εκείνοι με τους οποίους έχεις καλή σχέση θα φύγουν και θα εγκαταλείψουν την πίστη τους. Θα μπορέσεις τότε να παραμείνεις σταθερός; Μέχρι στιγμής, οι δοκιμασίες που έχεις αντιμετωπίσει είναι ασήμαντες και πιθανόν μόλις που μπόρεσες να τις αντέξεις. Το βήμα αυτό περιλαμβάνει εξευγενισμό και τελείωση μόνο μέσω του λόγου. Στο επόμενο στάδιο, θα έρθουν επάνω σου τα γεγονότα για να σε εξευγενίσουν και τότε θα βρεθείς εν μέσω κινδύνου. Μόλις τα πράγματα δυσκολέψουν πολύ, ο Θεός θα σε συμβουλεύσει να βιαστείς και να φύγεις, και οι θρήσκοι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να σε δελεάσουν να πας μαζί τους. Αυτό γίνεται για να φανεί αν μπορείς να συνεχίσεις στο μονοπάτι και όλα αυτά τα πράγματα αποτελούν δοκιμασίες. Οι τωρινές δοκιμασίες είναι ασήμαντες, αλλά θα έρθει η ημέρα που θα υπάρξουν κάποια σπίτια όπου οι γονείς δεν θα πιστεύουν πλέον και κάποια όπου τα παιδιά δεν θα πιστεύουν πλέον. Θα μπορέσεις να συνεχίσεις; Όσο πιο μακριά πας, τόσο πιο μεγάλες θα γίνονται οι δοκιμασίες σου. Ο Θεός επιτελεί το έργο Του για τον εξευγενισμό των ανθρώπων σύμφωνα με τις ανάγκες και το ανάστημά τους. Κατά τη διάρκεια του σταδίου κατά το οποίο ο Θεός οδηγεί την ανθρωπότητα στην τελείωση, δεν είναι δυνατόν ο αριθμός των ανθρώπων να συνεχίσει να αυξάνεται —μόνο θα μειώνεται. Μόνο μέσω αυτών των εξευγενισμών θα μπορέσουν οι άνθρωποι να τελειωθούν. Αντιμετώπιση, πειθαρχία, δοκιμή, παίδευση, κατάρα —μπορείς να τα αντέξεις όλα αυτά; Όταν βλέπεις μια εκκλησία σε μια ιδιαίτερα καλή κατάσταση, όπου οι αδελφές και οι αδελφοί αναζητούν όλοι με μεγάλη ενεργητικότητα, εσύ ο ίδιος παίρνεις κουράγιο. Όταν έρθει η ημέρα που όλοι θα έχουν φύγει, κάποιοι από αυτούς δεν θα πιστεύουν πλέον, κάποιοι θα έχουν φύγει για να ξεκινήσουν μία επιχείρηση ή να παντρευτούν και κάποιοι θα έχουν προσχωρήσει στη θρησκεία, θα μπορέσεις τότε να παραμείνεις σταθερός; Θα μπορέσεις να παραμείνεις ανεπηρέαστος μέσα σου; Η τελείωση της ανθρωπότητας απ’ τον Θεό δεν είναι τόσο απλό πράγμα! Ο Θεός χρησιμοποιεί πολλά πράγματα για να εξευγενίσει τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι τα βλέπουν αυτά ως μεθόδους, αλλά σύμφωνα με την αρχική πρόθεση του Θεού αυτά σε καμιά περίπτωση δεν είναι μέθοδοι, αλλά γεγονότα. Στο τέλος, όταν Αυτός θα έχει εξευγενίσει τους ανθρώπους έως έναν συγκεκριμένο βαθμό και δεν θα έχουν πλέον κανένα παράπονο, το στάδιο αυτό του έργου Του θα έχει ολοκληρωθεί. Το μεγάλο έργο του Αγίου Πνεύματος είναι να σε οδηγήσει στην τελείωση και όταν δεν εργάζεται και κρύβεται, το κάνει ακόμη περισσότερο με σκοπό την τελείωσή σου και, μ’ αυτόν τον τρόπο ειδικότερα, μπορεί να φανεί αν οι άνθρωποι έχουν αγάπη για τον Θεό, αν έχουν πραγματική εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν. Όταν ο Θεός μιλά με απλό τρόπο, δεν χρειάζεται να ερευνάς· μόνο όταν είναι κρυμμένος χρειάζεται να ερευνάς και να βρεις τον δρόμο σου ψαχουλεύοντας. Θα πρέπει να μπορείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιούργημα, και όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμά σου στο μέλλον και ο προορισμός σου, θα πρέπει να μπορείς να επιδιώκεις τη γνώση και την αγάπη για τον Θεό κατά τη διάρκεια των χρόνων που είσαι ζωντανός και, όπως κι αν σου συμπεριφέρεται ο Θεός, θα πρέπει να μπορείς να μην παραπονιέσαι. Υπάρχει ένας όρος για να εργαστεί το Άγιο Πνεύμα μέσα στους ανθρώπους. Πρέπει να διψούν και να αναζητούν και να μην είναι απρόθυμοι ή να αμφισβητούν τις πράξεις του Θεού, και πρέπει να μπορούν να τηρήσουν το καθήκον τους ανά πάσα στιγμή. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να κερδίσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σε κάθε βήμα του έργου του Θεού, εκείνο που απαιτείται από την ανθρωπότητα είναι τεράστια εμπιστοσύνη και αναζήτηση ενώπιον του Θεού —μόνο διαμέσου της εμπειρίας μπορούν οι άνθρωποι να ανακαλύψουν πόσο αγαπητός είναι ο Θεός και πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα μέσα στους ανθρώπους. Αν δεν έχεις εμπειρίες, αν δεν βρεις τον δρόμο σου ψαχουλεύοντας μέσω αυτών, αν δεν αναζητήσεις, τότε δεν θα κερδίσεις τίποτα. Πρέπει να βρεις τον δρόμο σου ψαχουλεύοντας μέσα από τις εμπειρίες σου και μόνο διαμέσου των εμπειριών σου θα μπορέσεις να δεις τις πράξεις του Θεού και να αναγνωρίσεις πόσο θαυμάσιος και ακατάληπτος είναι.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Θα πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 473

Πρέπει να θυμάσαι ότι τα εξής λόγια έχουν τώρα ειπωθεί: Αργότερα θα βιώσεις μεγαλύτερα βάσανα και μεγαλύτερες συμφορές! Η τελείωση δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη υπόθεση. Πρέπει, κατ’ ελάχιστον, να έχεις την πίστη του Ιώβ ή ενδεχομένως ακόμη μεγαλύτερη πίστη απ’ ό,τι είχε εκείνος. Θα πρέπει να ξέρεις ότι οι δοκιμασίες στο μέλλον θα είναι μεγαλύτερες από αυτές του Ιώβ και ότι υπάρχει ακόμη η ανάγκη να υποβληθείς σε μακροχρόνια παίδευση. Είναι αυτό απλό πράγμα; Εάν δεν μπορεί να βελτιωθεί το επίπεδό σου, αν υστερείς σε αντιληπτική ικανότητα και αν γνωρίζεις πολύ λίγα, τότε εκείνη την ώρα δεν θα έχεις καμία μαρτυρία και, αντ’ αυτού, θα γίνεις περίγελος, ένα παιχνιδάκι του Σατανά. Εάν δεν μπορέσεις να διατηρήσεις τώρα τα οράματα, τότε δεν θα έχεις κανένα θεμέλιο και στο μέλλον θα απορριφθείς! Δεν είναι εύκολο να βαδίσεις σε κανένα τμήμα του μονοπατιού, γι’ αυτό δεν πρέπει να το πάρεις αυτό ελαφρά τη καρδία. Ζύγισε προσεκτικά τα πράγματα τώρα και κάνε τις προετοιμασίες ώστε να μπορέσεις να διαβείς ορθά το τελευταίο τμήμα αυτού του μονοπατιού. Αυτό είναι το μονοπάτι στο οποίο πρέπει να βαδίσει κανείς στο μέλλον· αυτό είναι το μονοπάτι στο οποίο πρέπει να βαδίσουν όλοι οι άνθρωποι. Δεν πρέπει να αφήσεις αυτήν τη γνώση να πάει στον βρόντο· μη νομίζεις ότι όλα αυτά που σου λέω είναι χαμένος κόπος. Θα έρθει η μέρα που θα τα χρησιμοποιήσεις όλα καταλλήλως —τα λόγια Μου δεν μπορούν να εκφέρονται μάταια. Τώρα είναι η ώρα να εξοπλιστείς· τώρα είναι η ώρα να προετοιμάσεις τον δρόμο για το μέλλον. Θα πρέπει να προετοιμάσεις το μονοπάτι στο οποίο πρέπει να βαδίσεις αργότερα· θα πρέπει να προβληματίζεσαι και να ανησυχείς για το πώς θα μπορέσεις να μείνεις ακλόνητος στο μέλλον και να προετοιμαστείς καλά για το μελλοντικό σου μονοπάτι. Μην είσαι άπληστος και τεμπέλης! Πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να αξιοποιήσεις όσο το δυνατόν καλύτερα τον χρόνο σου, ώστε να μπορέσεις να αποκτήσεις όλα όσα χρειάζεσαι. Σου παρέχω τα πάντα για να μπορέσεις να καταλάβεις. Έχετε δει με τα ίδια σας τα μάτια ότι, μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια, έχω πει τόσο πολλά πράγματα κι έχω κάνει τόσο μεγάλο έργο. Ο ένας από τους λόγους που εργάζομαι κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι επειδή οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές ελλείψεις, και ο άλλος είναι επειδή ο χρόνος είναι λιγοστός· δεν πρέπει να υπάρξουν περαιτέρω καθυστερήσεις. Φαντάζεσαι ότι οι άνθρωποι πρέπει πρώτα να επιτύχουν τέλεια εσωτερική διαύγεια προτού μπορέσουν να γίνουν μάρτυρες και να χρησιμοποιηθούν —αυτό, όμως, δεν θα καθυστερούσε πολύ; Επομένως, για πόσο καιρό θα πρέπει να σε συνοδεύω; Αν θα ήθελες να σε συνοδεύω μέχρι να γεράσω και να ασπρίσουν τα μαλλιά Μου, αυτό θα ήταν αδύνατον! Με την υποβολή σε μεγαλύτερα βάσανα, θα επιτευχθεί γνήσια κατανόηση μέσα σε όλους τους ανθρώπους. Αυτά είναι τα στάδια του έργου. Μόλις κατανοήσεις απόλυτα τα οράματα της σημερινής συναναστροφής και αποκτήσεις αληθινό ανάστημα, τότε, σε όποιες κακουχίες κι αν υποβληθείς στο μέλλον, αυτές δεν θα σε καταβάλουν και θα μπορέσεις να τις αντέξεις. Όταν θα έχω ολοκληρώσει αυτό το τελευταίο βήμα του έργου και θα έχω εκφέρει τα τελευταία λόγια, τότε οι άνθρωποι στο μέλλον θα πρέπει να διαβούν το δικό τους μονοπάτι. Έτσι θα εκπληρωθούν τα λόγια που ειπώθηκαν παλαιότερα: Το Άγιο Πνεύμα έχει μια αποστολή για τον καθένα και έχει έργο που πρέπει να επιτελέσει στον καθένα. Στο μέλλον, όλοι θα βαδίζουν στο μονοπάτι που θα πρέπει να βαδίζουν, οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα. Ποιος θα μπορεί να φροντίζει τους άλλους όταν υποβάλλεται σε βάσανα; Καθένας έχει τη δική του ταλαιπωρία και καθένας έχει το δικό του ανάστημα. Κανένας δεν έχει το ίδιο ανάστημα με κάποιον άλλον. Οι σύζυγοι δεν θα μπορέσουν να φροντίσουν τις συζύγους τους και οι γονείς δεν θα μπορέσουν να φροντίσουν τα παιδιά τους· κανείς δεν θα μπορεί να φροντίσει κανέναν άλλον. Δεν θα είναι όπως τώρα, που η αμοιβαία φροντίδα και υποστήριξη είναι ακόμη εφικτές. Τότε θα είναι ο καιρός που θα εκτεθεί κάθε τύπος ανθρώπου. Δηλαδή, όταν ο Θεός πατάξει τους ποιμένες, τα πρόβατα του ποιμνίου θα διασκορπιστούν, και τότε δεν θα έχετε κανέναν αληθινό αρχηγό. Οι άνθρωποι θα διαιρεθούν —δεν θα είναι όπως τώρα, που μπορείτε να συναθροίζεστε ως εκκλησίασμα. Στο μέλλον, εκείνοι που δεν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος θα δείξουν το αληθινό τους πρόσωπο. Οι σύζυγοι θα πουλήσουν τις γυναίκες τους και οι γυναίκες θα πουλήσουν τους συζύγους τους, τα παιδιά θα πουλήσουν τους γονείς τους και οι γονείς θα καταδιώξουν τα παιδιά τους —η ανθρώπινη καρδιά είναι τελείως ακατάληπτη! Το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να κρατήσει αυτά που έχει και να βαδίσει σωστά στο τελευταίο τμήμα του μονοπατιού. Επί του παρόντος, δεν το βλέπετε αυτό ξεκάθαρα· είστε όλοι κοντόφθαλμοι. Δεν είναι εύκολο πράγμα να βιώσεις επιτυχώς αυτό το βήμα του έργου.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς θα πρέπει να πορευτείς στο τελευταίο τμήμα του μονοπατιού» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 474

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για χάρη του μελλοντικού προορισμού τους ή για προσωρινή απόλαυση. Για εκείνους που δεν έχουν αντιμετωπιστεί καθόλου, η πίστη στον Θεό είναι για χάρη της εισόδου στον Παράδεισο, προκειμένου να κερδίσουν ανταμοιβές. Δεν είναι για να οδηγηθούν στην τελείωση ή για να εκτελέσουν το καθήκον που έχει ένα πλάσμα του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πιστεύουν στον Θεό για να εκπληρώσουν την ευθύνη τους ή να ολοκληρώσουν το καθήκον τους. Σπάνια οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό με σκοπό να διάγουν ουσιαστικό βίο, ούτε υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι από τη στιγμή που ο άνθρωπος είναι ζωντανός, θα πρέπει να αγαπάει τον Θεό, επειδή έτσι ορίζει ότι πρέπει να κάνουν ο νόμος του Παραδείσου και η επίγεια αρχή και είναι η φυσική κλίση του ανθρώπου. Με αυτόν τον τρόπο, αν και διαφορετικοί άνθρωποι ακολουθούν ο καθένας τους στόχους του, ο στόχος της επιδίωξής τους και τα κίνητρα πίσω από αυτή είναι όμοια και, επιπλέον, για τους περισσότερους από αυτούς, τα αντικείμενα της λατρείας τους είναι τα ίδια. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων χιλιάδων χρόνων, πολλοί πιστοί έχουν πεθάνει και πολλοί έχουν πεθάνει και έχουν γεννηθεί ξανά. Δεν είναι μόνο ένας ή δύο άνθρωποι που αναζητούν τον Θεό, ούτε καν μία ή δύο χιλιάδες, όμως η επιδίωξη των περισσότερων από αυτούς τους ανθρώπους είναι για χάρη των δικών τους προοπτικών ή των ένδοξων ελπίδων τους για το μέλλον. Εκείνοι που είναι αφιερωμένοι στον Χριστό είναι λίγοι και σκόρπιοι. Πολλοί αφοσιωμένοι πιστοί έχουν πεθάνει παγιδευμένοι ακόμα και στα δικά τους δίχτυα και, επιπλέον, ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν υπάρξει νικηφόροι είναι αξιοσημείωτα μικρός. Μέχρι σήμερα, οι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι αποτυγχάνουν ή τα μυστικά της νίκης τους εξακολουθούν να τους είναι άγνωστα. Εκείνοι που είναι εμμονικοί με την αναζήτηση του Χριστού, δεν έχουν ζήσει ακόμα τη στιγμή της ξαφνικής διορατικότητάς τους, δεν έχουν φτάσει στο βάθος αυτών των μυστηρίων, επειδή απλά δεν το ξέρουν. Αν και κατά την επιδίωξή τους κάνουν σκληρές προσπάθειες, το μονοπάτι που βαδίζουν είναι το μονοπάτι της αποτυχίας που κάποτε ακολούθησαν και οι προηγούμενοι απ’ αυτούς, και όχι εκείνο της επιτυχίας. Με αυτόν τον τρόπο, ανεξάρτητα από το πώς το αναζητούν, δεν βαδίζουν στο μονοπάτι που οδηγεί στο σκοτάδι; Δεν είναι παρά μόνο ολέθριες συνέπειες αυτό που κερδίζουν; Είναι αρκετά δύσκολο να προβλέψουμε αν οι άνθρωποι που μιμούνται όσους πέτυχαν σε παρελθούσες εποχές τελικά θα οδηγηθούν στην καλοτυχία ή στην καταστροφή. Πόσο χειρότερες είναι οι πιθανότητες, τότε, για τους ανθρώπους που αναζητούν ακολουθώντας τα βήματα των αποτυχημένων; Δεν τους αντιστοιχούν ακόμα μεγαλύτερες πιθανότητες αποτυχίας; Ποια αξία υπάρχει στο μονοπάτι που περπατούν; Δεν σπαταλούν τον χρόνο τους; Ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι πετυχαίνουν ή αποτυγχάνουν στην επιδίωξή τους, υπάρχει, εν συντομία, ένας λόγος για τον οποίο το κάνουν, και δεν είναι ότι η επιτυχία ή η αποτυχία τους καθορίζεται με την αναζήτηση ανάλογα με την επιθυμία τους.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 475

Η πιο θεμελιώδης απαίτηση της πίστης του ανθρώπου στον Θεό είναι να έχει μια ειλικρινή καρδιά, να αφιερώνεται πλήρως και να υπακούει πραγματικά. Το πιο δύσκολο για τον άνθρωπο είναι να προσφέρει ολόκληρη τη ζωή του με αντάλλαγμα την αληθινή πίστη, μέσω της οποίας μπορεί να κερδίσει ολόκληρη την αλήθεια και να εκπληρώσει το καθήκον του ως πλάσμα του Θεού. Αυτό ακριβώς δεν είναι εφικτό από εκείνους που αποτυγχάνουν και είναι ακόμη πιο ανέφικτο από εκείνους που δεν μπορούν να βρουν τον Χριστό. Επειδή ο άνθρωπος δεν είναι καλός στο να αφοσιωθεί πλήρως στον Θεό, επειδή ο άνθρωπος δεν είναι πρόθυμος να εκτελέσει το καθήκον του στον Δημιουργό, επειδή ο άνθρωπος έχει δει την αλήθεια, αλλά την αποφεύγει και βαδίζει το δικό του μονοπάτι, επειδή ο άνθρωπος πάντα αναζητά ακολουθώντας το μονοπάτι αυτών που έχουν αποτύχει, επειδή ο άνθρωπος πάντα αψηφά τον Ουρανό, έτσι και ο άνθρωπος πάντα αποτυγχάνει, πάντα εξαπατάται από τα κόλπα του Σατανά και παγιδεύεται στο δικό του δίχτυ. Επειδή ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Χριστό, επειδή ο άνθρωπος δεν είναι έμπειρος στην κατανόηση και την εμπειρία της αλήθειας, επειδή ο άνθρωπος δείχνει υπερβολικό σεβασμό στον Παύλο και εποφθαλμιά με απληστία τον Παράδεισο, επειδή ο άνθρωπος απαιτεί πάντα να τον υπακούει ο Χριστός και διατάζει τον Θεό, γι’ αυτό εκείνες οι μεγάλες προσωπικότητες κι εκείνοι που έχουν βιώσει τις περιπέτειες του κόσμου εξακολουθούν να είναι θνητοί, και ακόμα πεθαίνουν εν μέσω του παιδέματος του Θεού. Το μόνο που μπορώ να πω γι’ αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι πεθαίνουν με τραγικό τρόπο και ότι η συνέπεια γι’ αυτούς —ο θάνατός τους— δεν είναι αδικαιολόγητη. Δεν γίνεται η αποτυχία τους ακόμη πιο απαράδεκτη στον νόμο του Ουρανού; Η αλήθεια προέρχεται από τον κόσμο του ανθρώπου, όμως η αλήθεια στους ανθρώπους μεταφέρεται από τον Χριστό. Προέρχεται από τον Χριστό, δηλαδή από τον ίδιο τον Θεό, και αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος. Ωστόσο, ο Χριστός παρέχει μόνο την αλήθεια. Δεν έρχεται να αποφασίσει αν ο άνθρωπος θα είναι επιτυχής στην επιδίωξή του για την αλήθεια. Επομένως, η επιτυχία ή η αποτυχία στην αλήθεια εξαρτώνται από την επιδίωξη του ανθρώπου. Η επιτυχία ή η αποτυχία του ανθρώπου στην αλήθεια δεν είχε ποτέ σχέση με τον Χριστό, αλλά καθορίζεται από την επιδίωξή του. Ο προορισμός του ανθρώπου και η επιτυχία του ή η αποτυχία του δεν μπορούν να συσσωρευτούν επάνω στο κεφάλι του Θεού, έτσι ώστε ο ίδιος ο Θεός να τα αναλάβει, επειδή αυτό δεν είναι θέμα Θεού, αλλά συνδέεται άμεσα με το καθήκον που πρέπει να επιτελούν τα πλάσματα του Θεού. Οι περισσότεροι άνθρωποι πράγματι έχουν λίγη γνώση της επιδίωξης και του προορισμού του Παύλου και του Πέτρου, όμως δεν γνωρίζουν παρά μόνο το αποτέλεσμα για τον Πέτρο και τον Παύλο και αγνοούν το μυστικό πίσω από την επιτυχία του Πέτρου ή τις ελλείψεις που οδήγησαν στην αποτυχία του Παύλου. Επομένως, εάν είστε εντελώς ανίκανοι να βλέπετε την ουσία της επιδίωξής τους, τότε η επιδίωξη των περισσότερων από εσάς επίσης θα αποτύχει, και ακόμα κι αν ένας μικρός αριθμός από εσάς φτάσει στην επιτυχία, ούτε τότε δεν θα είναι ίσοι με τον Πέτρο. Εάν το μονοπάτι της επιδίωξής σου είναι το σωστό, τότε έχεις μια ελπίδα να επιτύχεις· αν το μονοπάτι που ακολουθείς στην αναζήτηση της αλήθειας είναι λάθος, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να επιτύχεις και θα έχεις το ίδιο τέλος με τον Παύλο.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 476

Ο Πέτρος ήταν ένας άνθρωπος που οδηγήθηκε στην τελείωση. Μόνο αφού βίωσε την παίδευση και την κρίση, και μ’ αυτόν τον τρόπο κέρδισε την καθαρή αγάπη για τον Θεό, οδηγήθηκε πλήρως στην τελείωση· το μονοπάτι που περπάτησε ήταν εκείνο της τελείωσης. Δηλαδή, από την αρχή, το μονοπάτι που περπάτησε ο Πέτρος ήταν το σωστό και το κίνητρό του για πίστη στον Θεό ήταν το σωστό, και έτσι, οδηγήθηκε στην τελείωση και πήρε ένα νέο μονοπάτι στο οποίο δεν είχε ξαναβαδίσει ποτέ άνθρωπος. Ωστόσο, το μονοπάτι που ο Παύλος είχε από την αρχή επιλέξει, ήταν το μονοπάτι της εναντίωσης προς τον Χριστό, και μόνο επειδή το Άγιο Πνεύμα θέλησε να τον χρησιμοποιήσει και να επωφεληθεί από τα χαρίσματά του και όλα τα προτερήματα του για το έργο Του, εργάστηκε για τον Χριστό για αρκετές δεκαετίες. Ήταν απλώς κάποιος που χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα και δεν χρησιμοποιήθηκε επειδή ο Ιησούς στάθηκε ευνοϊκά απέναντι στην ανθρώπινη φύση του, αλλά λόγω των χαρισμάτων του. Κατάφερε να εργάζεται για τον Ιησού, επειδή τον κατάφερε πλήγμα, όχι επειδή το έκανε με χαρά. Κατάφερε να κάνει τέτοιο έργο εξαιτίας της διαφώτισης και της καθοδήγησης του Αγίου Πνεύματος, και το έργο που έκανε δεν αντιπροσωπεύει καθόλου την επιδίωξη του ή την ανθρώπινη φύση του. Το έργο του Παύλου αντιπροσωπεύει το έργο ενός υπηρέτη, έκανε δηλαδή το έργο ενός αποστόλου. Ο Πέτρος, όμως, ήταν διαφορετικός: Έκανε επίσης κάποιο έργο· δεν ήταν τόσο σπουδαίο όσο το έργο του Παύλου, αλλά εργάστηκε εν μέσω της επιδίωξης για την προσωπική του είσοδο και το έργο του ήταν διαφορετικό από το έργο του Παύλου. Το έργο του Πέτρου ήταν η εκτέλεση του καθήκοντος ενός πλάσματος του Θεού. Δεν εργάστηκε στον ρόλο ενός αποστόλου, αλλά εργάστηκε ενώ επιδίωκε την αγάπη για τον Θεό. Η πορεία του έργου του Παύλου περιελάμβανε και την προσωπική του επιδίωξη: Η επιδίωξή του ήταν μόνο για χάρη της ελπίδας του για το μέλλον και της επιθυμίας του για καλό προορισμό. Δεν δέχτηκε ραφινάρισμα κατά τη διάρκεια του έργου του, ούτε δέχτηκε κλάδεμα και αντιμετώπιση. Πίστευε ότι όσο το έργο που έκανε ικανοποιούσε την επιθυμία του Θεού, και ό,τι έκανε ήταν ευχάριστο για τον Θεό, τότε τελικά τον περίμενε ανταμοιβή. Δεν υπήρχαν προσωπικές εμπειρίες στο έργο του —αυτό ήταν μόνο για το δικό του καλό και δεν γινόταν απλώς για χάρη της αλλαγής. Όλα στο έργο του ήταν μια συναλλαγή, δεν εμπεριείχαν κανένα καθήκον ή υποταγή ενός πλάσματος του Θεού. Κατά τη διάρκεια του έργου του, δεν υπήρξε καμία αλλαγή στην παλιά διάθεση του Παύλου. Το έργο του ήταν απλώς υπηρεσία σε άλλους και ανίκανο να επιφέρει αλλαγές στη διάθεσή του. Ο Παύλος πραγματοποίησε το έργο του άμεσα, χωρίς να έχει οδηγηθεί στην τελείωση ή αντιμετωπιστεί, και το κίνητρό του ήταν η ανταμοιβή. Ο Πέτρος ήταν διαφορετικός: Ήταν κάποιος που είχε υποστεί κλάδεμα και αντιμετώπιση, και είχε υποβληθεί σε ραφινάρισμα. Ο σκοπός και το κίνητρο του έργου του Πέτρου ήταν ουσιαστικά διαφορετικά από εκείνα του Παύλου. Παρόλο που ο Πέτρος δεν επέδειξε μεγάλο έργο, η διάθεσή του υποβλήθηκε σε πολλές αλλαγές και αυτό που επιδίωξε ήταν η αλήθεια και η πραγματική αλλαγή. Το έργο του δεν πραγματοποιήθηκε μόνο για χάρη του έργου αυτού καθεαυτού. Παρόλο που ο Παύλος έφερε εις πέρας μεγάλο έργο, ήταν όλο έργο του Αγίου Πνεύματος, και παρόλο που ο Παύλος συνεργάστηκε σε αυτό το έργο, δεν το βίωσε. Το ότι ο Πέτρος έκανε πολύ λιγότερο έργο ήταν μόνο επειδή το Άγιο Πνεύμα δεν παρήγε τόσο μεγάλο έργο μέσα από αυτόν. Το μέγεθος του έργου τους δεν καθόριζε το αν θα οδηγηθούν στην τελείωση· η επιδίωξη του ενός ήταν να λάβει ανταμοιβές και του άλλου να επιτύχει την απόλυτη αγάπη για τον Θεό και να εκπληρώσει το καθήκον του ως πλάσμα του Θεού, στον βαθμό που θα μπορούσε να βιώσει μια υπέροχη εικόνα προκειμένου να ικανοποιήσει την επιθυμία του Θεού. Εξωτερικά ήταν διαφορετικοί και το ίδιο διαφορετική ήταν και η ουσία τους. Δεν μπορείς να προσδιορίσεις ποιος από τους δύο οδηγήθηκε στην τελείωση με βάση το πόσο έργο έκανε. Ο Πέτρος προσπάθησε να βιώσει την εικόνα ενός ανθρώπου που αγαπάει τον Θεό, να είναι κάποιος που υπακούει στον Θεό, να είναι κάποιος που δέχεται την αντιμετώπιση και το κλάδεμα και να είναι κάποιος που εκπληρώνει το καθήκον του ως πλάσμα του Θεού. Στάθηκε ικανός να αφιερωθεί στον Θεό, να βάλει ολόκληρο τον εαυτό του στα χέρια του Θεού και να υπακούσει σε Αυτόν μέχρι θανάτου. Αυτό ήταν που αποφάσισε να κάνει και, επιπλέον, αυτό πέτυχε. Αυτός είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο τελικά το τέλος του ήταν διαφορετικό από αυτό του Παύλου. Το έργο που έκανε το Άγιο Πνεύμα στον Πέτρο ήταν να τον οδηγήσει στην τελείωση και το έργο που έκανε το Άγιο Πνεύμα στον Παύλο ήταν να τον χρησιμοποιήσει. Αυτό συνέβη επειδή οι φύσεις τους και οι απόψεις τους προς την επιδίωξη δεν ήταν οι ίδιες. Και οι δύο είχαν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο Πέτρος εφάρμοσε αυτό το έργο στον εαυτό του και το παρείχε και σε άλλους. Ο Παύλος, εν τω μεταξύ, παρείχε μόνο το σύνολο του έργου του Αγίου Πνεύματος σε άλλους και δεν κέρδισε τίποτα από αυτό για τον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο, αφού δοκίμασε το έργο του Αγίου Πνεύματος για τόσα χρόνια, οι αλλαγές στον Παύλο ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Εξακολουθούσε να παραμένει σχεδόν στη φυσική του κατάσταση και να είναι ο Παύλος του παρελθόντος. Έχοντας απλώς υπομείνει τη δυσκολία πολλών χρόνων έργου, είχε μάθει πώς να δουλεύει και είχε μάθει την αντοχή, αλλά η παλιά του φύση —η άκρως ανταγωνιστική και μισθοφορική φύση του— παρέμενε ακόμα. Έχοντας εργαστεί για τόσα χρόνια, δεν γνώριζε τη διεφθαρμένη του διάθεση, ούτε είχε απαλλαγεί από αυτήν και ήταν ακόμα σαφώς ορατή στο έργο του. Σε αυτόν υπήρχε απλώς περισσότερη εμπειρία έργου, αλλά αυτή η μικρή εμπειρία από μόνη της ήταν ανίκανη να τον αλλάξει και δεν μπορούσε να αλλάξει τις απόψεις του για την ύπαρξη ή τη σημασία της επιδίωξής του. Αν και εργάστηκε πολλά χρόνια για τον Χριστό και ποτέ ξανά δεν καταδίωξε τον Κύριο Ιησού, στην καρδιά του δεν υπήρξε καμία αλλαγή ως προς τη γνώση του για τον Θεό. Αυτό σημαίνει ότι δεν εργαζόταν για να αφιερώσει τον εαυτό του στον Θεό, αλλά αναγκάστηκε να εργαστεί για χάρη του μελλοντικού του προορισμού. Διότι, στην αρχή, καταδίωκε τον Χριστό και δεν υποτάχθηκε στον Χριστό· ήταν εγγενώς ένας επαναστάτης, ο οποίος σκόπιμα εναντιωνόταν στον Χριστό και που δεν γνώριζε το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν το έργο Του είχε σχεδόν ολοκληρωθεί, εξακολουθούσε να μη γνωρίζει το έργο του Αγίου Πνεύματος και απλώς ενεργούσε από μόνος του, σύμφωνα με τον δικό του χαρακτήρα, χωρίς να δίνει την παραμικρή προσοχή στο θέλημα του Αγίου Πνεύματος. Και έτσι, η φύση του ήταν εχθρική ως προς τον Χριστό και δεν υπάκουε στην αλήθεια. Κάποιος όπως αυτός, τον οποίο είχε εγκαταλείψει το έργο του Αγίου Πνεύματος, ο οποίος δεν γνώριζε το έργο του Αγίου Πνεύματος και που είχε επίσης αντιταχθεί στον Χριστό —πώς θα μπορούσε να σωθεί ένα τέτοιο πρόσωπο; Το κατά πόσο ο άνθρωπος μπορεί να σωθεί δεν εξαρτάται από το πόσο έργο κάνει ή πόσα αφιερώνει, αλλά καθορίζεται από το αν γνωρίζει ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος, από το εάν μπορεί να κάνει την αλήθεια πράξη και αν οι απόψεις του προς την επιδίωξη είναι σύμφωνες με την αλήθεια.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 477

Παρόλο που οι φυσικές αποκαλύψεις έγιναν αφού ο Πέτρος άρχισε να ακολουθεί τον Ιησού, από τη φύση του ήταν από την αρχή κάποιος που ήταν πρόθυμος να υποταχθεί στο Άγιο Πνεύμα και να αναζητήσει τον Χριστό. Η υπακοή του στο Άγιο Πνεύμα ήταν αγνή: Δεν επεδίωκε τη φήμη και τον πλούτο, αλλά παρακινείτο από την υπακοή στην αλήθεια. Παρόλο που υπήρξαν τρεις φορές που ο Πέτρος αρνήθηκε ότι γνωρίζει τον Χριστό και παρότι έβαλε τον Κύριο Ιησού σε πειρασμό, μια τέτοια ελαφριά ανθρώπινη αδυναμία δεν είχε καμία σχέση με τη φύση του, δεν επηρέασε τη μελλοντική του επιδίωξη και δεν μπορεί να αποδείξει επαρκώς ότι ο πειρασμός του ήταν πράξη του αντίχριστου. Η φυσιολογική ανθρώπινη αδυναμία είναι κάτι που μοιράζονται όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο —περιμένεις ο Πέτρος να είναι διαφορετικός; Δεν έχουν οι άνθρωποι μια συγκεκριμένη γνώμη για τον Πέτρο, επειδή έκανε μερικά ανόητα λάθη; Και οι άνθρωποι δεν λατρεύουν τόσο τον Παύλο εξαιτίας όλου του έργου που προσέφερε και όλων των επιστολών που έγραψε; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να δει την ουσία του ανθρώπου; Σίγουρα εκείνοι που πραγματικά έχουν σύνεση μπορούν να διακρίνουν κάτι τόσο ασήμαντο; Αν και τα πολλά χρόνια επώδυνων εμπειριών του Πέτρου δεν καταγράφονται στη Βίβλο, αυτό δεν αποδεικνύει ότι ο Πέτρος δεν είχε πραγματικές εμπειρίες ή ότι ο Πέτρος δεν οδηγήθηκε στην τελείωση. Πώς μπορεί να κατανοηθεί πλήρως το έργο του Θεού από τον άνθρωπο; Οι καταγραφές της Βίβλου δεν επιλέχθηκαν προσωπικά από τον Ιησού, αλλά συντάχθηκαν από τις επόμενες γενιές. Με αυτόν τον τρόπο, ό,τι καταγράφηκε στη Βίβλο δεν επιλέχθηκε σύμφωνα με τις ιδέες του ανθρώπου; Επιπλέον, το τέλος του Πέτρου και του Παύλου δεν αναφέρεται ρητά στις επιστολές, οπότε ο άνθρωπος κρίνει τον Πέτρο και τον Παύλο σύμφωνα με τις δικές του αντιλήψεις και σύμφωνα με τις δικές του προτιμήσεις. Και επειδή ο Παύλος έκανε τόσο πολύ έργο, επειδή οι «συνεισφορές» του ήταν τόσο μεγάλες, κέρδισε την εμπιστοσύνη των μαζών. Δεν είναι μήπως αλήθεια ότι ο άνθρωπος ασχολείται μόνο με την επιφάνεια; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να μπορέσει να δει την ουσία του ανθρώπου; Για να μην αναφέρουμε το ότι, δεδομένου ότι ο Παύλος υπήρξε αντικείμενο λατρείας για χιλιάδες χρόνια, ποιος θα τολμούσε να αρνηθεί απερίφραστα το έργο του; Ο Πέτρος ήταν απλώς ένας ψαράς, πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να είναι η συμβολή του τόσο μεγάλη όσο αυτή του Παύλου; Βάσει της συμβολής, ο Παύλος θα έπρεπε να είχε ανταμειφθεί πριν από τον Πέτρο και θα έπρεπε να ήταν αυτός που ήταν πιο κατάλληλος για να αποκτήσει την έγκριση του Θεού. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι, καθώς μεταχειριζόταν τον Παύλο, ο Θεός απλώς τον έκανε να δουλεύει χρησιμοποιώντας τα χαρίσματά του, ενώ ο Θεός οδήγησε τον Πέτρο στην τελείωση. Σε καμία περίπτωση δεν ισχύει ότι ο Κύριος Ιησούς είχε κάνει σχέδια για τον Πέτρο και τον Παύλο από την αρχή: Οδηγήθηκαν στην τελείωση ή τους ανατέθηκε έργο σύμφωνα με την εγγενή φύση τους. Και έτσι, αυτό που οι άνθρωποι βλέπουν είναι απλώς η εξωτερική συνεισφορά του ανθρώπου, ενώ αυτό που ο Θεός βλέπει είναι η ουσία του ανθρώπου, η πορεία που ο άνθρωπος ακολουθεί από την αρχή και το κίνητρο πίσω από την επιδίωξη του ανθρώπου. Οι άνθρωποι μετρούν έναν άνθρωπο σύμφωνα με τα δικά τους μέτρα και σταθμά, όμως η τελική κατάληξη ενός ανθρώπου δεν καθορίζεται από τις εξωτερικές του ενέργειες. Και έτσι, σου λέω ότι αν το μονοπάτι που παίρνεις από την αρχή είναι το μονοπάτι της επιτυχίας και η άποψή σου ως προς την επιδίωξη είναι η σωστή από την αρχή, τότε είσαι σαν τον Πέτρο· εάν το μονοπάτι που ακολουθείς είναι το μονοπάτι της αποτυχίας, τότε όποιο και αν είναι το τίμημα που πληρώνεις, το τέλος σου θα εξακολουθεί να είναι το ίδιο με αυτό του Παύλου. Όπως και να ’χει, ο προορισμός σου και το εάν θα επιτύχεις ή αποτύχεις, καθορίζονται και τα δύο από το αν το μονοπάτι που αναζητάς είναι το σωστό ή όχι, παρά από την αφοσίωσή σας ή το τίμημα που πληρώνετε. Η ουσία του Πέτρου και του Παύλου και οι στόχοι που επιδίωκαν ήταν διαφορετικά· ο άνθρωπος είναι ανίκανος να ανακαλύψει αυτά τα πράγματα και μόνο ο Θεός μπορεί να τα γνωρίζει στην ολότητά τους. Γιατί ό,τι ο Θεός βλέπει είναι η ουσία του ανθρώπου, ενώ ο άνθρωπος δεν ξέρει τίποτα για την υπόστασή του. Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δει την ουσία μέσα στον άνθρωπο ή το πραγματικό του ανάστημα, και έτσι δεν είναι σε θέση να εντοπίσει τους λόγους της αποτυχίας και επιτυχίας του Παύλου και του Πέτρου. Ο λόγος για τον οποίο οι περισσότεροι λατρεύουν τον Παύλο και όχι τον Πέτρο είναι επειδή ο Παύλος χρησιμοποιήθηκε για δημόσια εργασία και ο άνθρωπος είναι σε θέση να αντιληφθεί αυτό το έργο και έτσι οι άνθρωποι αναγνωρίζουν τα «επιτεύγματα» του Παύλου. Οι εμπειρίες του Πέτρου, εν τω μεταξύ, είναι αόρατες για τον άνθρωπο και αυτό που αναζητούσε είναι απρόσιτο από τον άνθρωπο, και έτσι ο άνθρωπος δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τον Πέτρο.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 478

Ο Πέτρος οδηγήθηκε στην τελείωση μέσα από τη βίωση της αντιμετώπισης και του ραφιναρίσματος. Είπε: «Πρέπει να ικανοποιώ την επιθυμία του Θεού ανά πάσα στιγμή. Σε όλα όσα κάνω, προσπαθώ μόνο να ικανοποιώ την επιθυμία του Θεού και είτε ο Θεός με παιδεύει είτε με κρίνει, εξακολουθώ να είμαι χαρούμενος που το κάνω». Ο Πέτρος έδωσε τα πάντα στον Θεό, και το έργο, τα λόγια και όλη η ζωή του ήταν όλα για χάρη της αγάπης του Θεού. Ήταν κάποιος που αποζητούσε την αγιοσύνη, και όσο περισσότερο τη βίωνε, τόσο μεγαλύτερη ήταν η αγάπη του για τον Θεό βαθιά μέσα στην καρδιά του. Ο Παύλος, εν τω μεταξύ, έκανε μόνο εξωτερική δουλειά, και παρόλο που εργάστηκε σκληρά, οι κόποι του είχαν στόχο τη σωστή εκτέλεση του έργου του, ώστε να κερδίσει ανταμοιβή. Αν γνώριζε ότι δεν θα λάμβανε καμία ανταμοιβή, θα είχε παραιτηθεί από το έργο του. Αυτό που ενδιέφερε τον Πέτρο ήταν η αληθινή αγάπη μέσα στην καρδιά του και αυτό που ήταν πρακτικό και μπορούσε να επιτευχθεί. Δεν ενδιαφερόταν για το αν θα του απονεμηθεί ανταμοιβή, αλλά για το αν θα μπορούσε να αλλάξει η διάθεσή του. Ο Παύλος ενδιαφερόταν να εργάζεται όλο και πιο σκληρά, τον ένοιαζε η εξωτερική εργασία και η αφοσίωση, και τα δόγματα που δεν βίωναν οι κανονικοί άνθρωποι. Δεν νοιαζόταν καθόλου για τις μεταβολές βαθιά μέσα του ούτε για την αληθινή αγάπη για τον Θεό. Οι εμπειρίες του Πέτρου στόχευαν να επιτευχθεί μια αληθινή αγάπη και μια πραγματική γνώση για τον Θεό. Οι εμπειρίες του ήταν για να αποκτήσει μια στενότερη σχέση με τον Θεό και να έχει ένα πρακτικό βίωμα. Το έργο του Παύλου ήταν εξαιτίας αυτού που του εμπιστεύτηκε ο Ιησούς και για να αποκτήσει τα πράγματα που λαχταρούσε, όμως αυτά δεν σχετίζονταν με τη γνώση του για τον εαυτό του και για τον Θεό. Το έργο του ήταν μόνο για χάρη της διαφυγής από την παίδευση και την κρίση. Αυτό που αναζητούσε ο Πέτρος ήταν η αγνή αγάπη και αυτό που ο Παύλος αναζητούσε ήταν το στεφάνι της δικαιοσύνης. Ο Πέτρος για πολλά χρόνια βίωνε την εμπειρία από το έργο του Αγίου Πνεύματος και είχε μια πρακτική γνώση του Χριστού, καθώς και μια βαθιά γνώση του εαυτού του. Και έτσι, η αγάπη του για τον Θεό ήταν αγνή. Πολλά χρόνια εξευγενισμού είχαν αυξήσει τις γνώσεις του για τον Ιησού και τη ζωή, και η αγάπη του ήταν μια αγάπη άνευ όρων, ήταν μια αυθόρμητη αγάπη και δεν ζητούσε τίποτα σε αντάλλαγμα, ούτε ήλπιζε για οφέλη. Ο Παύλος εργάστηκε για πολλά χρόνια, αλλά δεν απέκτησε μεγάλη γνώση του Χριστού και η γνώση του για τον εαυτό του ήταν επίσης πολύ μικρή. Απλώς δεν είχε αγάπη για τον Χριστό, και το έργο του και η πορεία που διήνυσε ήταν για να δρέψει τελικά δάφνες. Αυτό που ζητούσε ήταν το καλύτερο στεφάνι, όχι η πιο αγνή αγάπη. Δεν επιζητούσε ενεργά, αλλά παθητικά· δεν εκτελούσε το καθήκον του, αλλά αναγκάστηκε να το επιδιώξει αφού είχε καταληφθεί από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, η επιδίωξή του δεν αποδεικνύει ότι ήταν ένα πλάσμα του Θεού με σωστά προσόντα· ο Πέτρος ήταν το πλάσμα του Θεού με τα σωστά προσόντα που εκτέλεσε το καθήκον του. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι όλοι όσοι συνεισφέρουν στον Θεό πρέπει να λάβουν ανταμοιβή και ότι όσο μεγαλύτερη είναι η συμβολή, τόσο περισσότερο θεωρείται δεδομένο ότι πρέπει να λάβουν την εύνοια του Θεού. Η ουσία της άποψης του ανθρώπου είναι συναλλακτική και ο άνθρωπος δεν επιδιώκει ενεργά να εκτελεί το καθήκον του ως πλάσμα του Θεού. Για τον Θεό, όσο περισσότερο οι άνθρωποι αναζητούν μια αληθινή αγάπη για τον Θεό και πλήρη υπακοή στον Θεό, που σημαίνει επίσης ότι επιδιώκουν να εκτελέσουν το καθήκον τους ως πλάσματα του Θεού, τόσο περισσότερο μπορούν να κερδίσουν την έγκριση του Θεού. Η άποψη του Θεού είναι να απαιτήσει από τον άνθρωπο να ανακτήσει το αρχικό του καθήκον και κύρος. Ο άνθρωπος είναι πλάσμα του Θεού και έτσι δεν πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του έχοντας οποιεσδήποτε απαιτήσεις από τον Θεό και δεν πρέπει να κάνει τίποτα περισσότερο από το να εκτελέσει το καθήκον του ως πλάσμα του Θεού. Οι προορισμοί του Παύλου και του Πέτρου μετρήθηκαν ανάλογα με το αν μπορούσαν να εκτελέσουν το καθήκον τους ως πλάσματα του Θεού και όχι σύμφωνα με το μέγεθος της συμβολής τους· οι προορισμοί τους καθορίζονταν σύμφωνα με αυτό που ζητούσαν από την αρχή, όχι ανάλογα με το πόσο έργο έκαναν ή την εκτίμηση των άλλων γι’ αυτούς. Και έτσι, το να επιδιώκει κάποιος να εκτελεί ενεργά το καθήκον του ως πλάσμα του Θεού είναι το μονοπάτι προς την επιτυχία· η αναζήτηση του μονοπατιού της αληθινής αγάπης για τον Θεό είναι το πιο σωστό μονοπάτι· το να αναζητά αλλαγές στην παλιά του διάθεση και το να αναζητά την αγνή αγάπη για τον Θεό είναι το μονοπάτι προς την επιτυχία. Αυτό το μονοπάτι προς την επιτυχία είναι το μονοπάτι της ανάκτησης του αρχικού καθήκοντος, καθώς και της αρχικής μορφής ως πλάσμα του Θεού. Είναι το μονοπάτι της αποκατάστασης και είναι επίσης ο στόχος του έργου του Θεού από την αρχή μέχρι το τέλος. Αν η επιδίωξη του ανθρώπου είναι μολυσμένη με προσωπικές υπερβολικές απαιτήσεις και παράλογες επιθυμίες, τότε το αποτέλεσμα που θα επιτευχθεί δεν θα είναι οι αλλαγές στη διάθεση του ανθρώπου. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το έργο της αποκατάστασης. Είναι αναμφίβολα έργο που δεν γίνεται από το Άγιο Πνεύμα, και έτσι αποδεικνύεται ότι η επιδίωξη αυτού του είδους δεν εγκρίνεται από τον Θεό. Ποια σημασία έχει οποιαδήποτε επιδίωξη που δεν έχει εγκριθεί από τον Θεό;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 479

Το έργο του Παύλου εκτέθηκε ενώπιον του ανθρώπου, αλλά το πόσο αγνή ήταν η αγάπη του για τον Θεό, πόση ήταν η αγάπη του για τον Θεό βαθιά μέσα στην καρδιά του —αυτά είναι αόρατα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος μπορεί μόνο να δει το έργο που έκανε, από το οποίο γνωρίζει ότι εκείνος σίγουρα χρησιμοποιήθηκε από το Άγιο Πνεύμα, κι έτσι ο άνθρωπος πιστεύει ότι ο Παύλος ήταν καλύτερος από τον Πέτρο, ότι το έργο του ήταν μεγαλύτερο, γιατί ήταν σε θέση να προσφέρει στις εκκλησίες. Ο Πέτρος κοίταξε μόνο τις προσωπικές του εμπειρίες και δεν κέρδισε παρά ελάχιστους ανθρώπους κατά τη διάρκεια της περιστασιακής εργασίας του. Από αυτόν υπάρχουν μόνο μερικές ελάχιστα γνωστές επιστολές, αλλά ποιος ξέρει πόσο μεγάλη ήταν η αγάπη του για τον Θεό βαθιά μέσα στην καρδιά του; Κάθε μέρα, ο Παύλος εργαζόταν για τον Θεό: Εφόσον υπήρχε έργο να γίνει, το έκανε. Ένιωθε ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να κερδίσει το στεφάνι, και θα μπορούσε να ικανοποιήσει τον Θεό, όμως δεν έψαχνε τρόπους να αλλάξει τον εαυτό του μέσα από το έργο του. Οτιδήποτε στη ζωή του Πέτρου που δεν ικανοποιούσε την επιθυμία του Θεού, τον έκανε να αισθάνεται άβολα. Εάν δεν ικανοποιούσε την επιθυμία του Θεού, τότε θα ένιωθε μεταμέλεια και θα αναζητούσε έναν κατάλληλο τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να προσπαθήσει να ικανοποιήσει την καρδιά του Θεού. Ακόμη και στις μικρότερες και τις πιο ασήμαντες πτυχές της ζωής του, απαιτούσε από τον εαυτό του να ικανοποιήσει την επιθυμία του Θεού. Δεν στάθηκε λιγότερο απαιτητικός ακόμα και όταν έφτασε στην παλιά του διάθεση, πάντα αυστηρός στις απαιτήσεις του για να προχωρήσει βαθύτερα στην αλήθεια. Ο Παύλος επιζητούσε μόνο την επιφανειακή φήμη και κύρος. Επιδίωξε να επιδείξει τον εαυτό του ενώπιον του ανθρώπου και όχι να σημειώσει βαθύτερη πρόοδο στην είσοδο της ζωής. Εκείνο που τον ενδιέφερε κυρίως ήταν το δόγμα, όχι η πραγματικότητα. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Ο Παύλος έκανε τόσο έργο για τον Θεό, γιατί δεν τον θυμόταν ο Θεός; Ο Πέτρος έκανε ένα μικρό μόνο έργο για τον Θεό και δεν κατέβαλε σημαντική συνεισφορά στις εκκλησίες, γιατί τότε οδηγήθηκε στην τελείωση;» Ο Πέτρος αγάπησε τον Θεό ως ένα συγκεκριμένο σημείο, το οποίο απαιτούσε ο Θεός· μόνο άτομα όπως αυτά έχουν μαρτυρία. Ο Παύλος όμως; Σε ποιο βαθμό ο Παύλος αγάπησε τον Θεό, ξέρεις; Και για χάρη ποιου ήταν το έργο του Παύλου; Και για χάρη ποιου αντίστοιχα το έργο του Πέτρου; Ο Πέτρος δεν έκανε πολύ έργο, αλλά γνωρίζεις τι υπήρχε βαθιά μέσα στην καρδιά του; Το έργο του Παύλου αφορά την παροχή στις εκκλησίες και την υποστήριξη των εκκλησιών. Αυτό που βίωσε ο Πέτρος ήταν αλλαγές στη διάθεση της ζωής του. Βίωσε την αγάπη για τον Θεό. Τώρα που γνωρίζεις τις διαφορές των υποστάσεών τους, μπορείς να δεις ποιος τελικά πίστευε πραγματικά στον Θεό και ποιος δεν πίστευε πραγματικά στον Θεό. Ένας από τους δύο αγάπησε πραγματικά τον Θεό, ενώ ο άλλος δεν Τον αγάπησε πραγματικά· ο ένας υπέστη αλλαγές στη διάθεσή του και ο άλλος όχι· ο ένας υπηρέτησε ταπεινά και δεν γινόταν εύκολα αντιληπτός από τους ανθρώπους, ενώ ο άλλος λατρευόταν από τους ανθρώπους και ξεχώριζε ως παρουσία· ο ένας αναζητούσε την αγιοσύνη και ο άλλος όχι, και παρόλο που δεν ήταν ακάθαρτος, δεν είχε αγνή αγάπη· ο ένας διακατεχόταν από την αληθινή ανθρώπινη φύση και ο άλλος όχι· ο ένας διακατεχόταν από τη σύνεση ενός πλάσματος του Θεού, ενώ ο άλλος όχι. Τέτοιες είναι οι διαφορές στις υποστάσεις του Παύλου και του Πέτρου. Το μονοπάτι που βάδισε ο Πέτρος είναι το μονοπάτι της επιτυχίας, που είναι επίσης το μονοπάτι για την επίτευξη της αποκατάστασης της κανονικής ανθρώπινης φύσης και του καθήκοντος ενός πλάσματος του Θεού. Ο Πέτρος αντιπροσωπεύει όλους εκείνους που είναι επιτυχείς. Το μονοπάτι που περπάτησε ο Παύλος είναι το μονοπάτι της αποτυχίας και αντιπροσωπεύει όλους όσοι υποτάσσονται και δαπανώνται μόνο επιφανειακά και δεν αγαπούν πραγματικά τον Θεό. Ο Παύλος εκπροσωπεί όλους εκείνους που δεν κατέχουν την αλήθεια. Στην πίστη του στον Θεό, ο Πέτρος προσπάθησε να ικανοποιήσει τον Θεό σε όλα και προσπάθησε να υπακούσει σε όλα όσα προήλθαν από τον Θεό. Χωρίς το παραμικρό παράπονο, ήταν σε θέση να δεχτεί την παίδευση και την κρίση, καθώς και το ραφινάρισμα, την ταλαιπωρία και τις στερήσεις στη ζωή του, κανένα από τα οποία δεν μπορούσαν να μεταβάλουν την αγάπη του για τον Θεό. Αυτή δεν ήταν η απόλυτη αγάπη για τον Θεό; Δεν είναι αυτή η εκπλήρωση του καθήκοντος ενός πλάσματος του Θεού; Είτε με παίδευση, κρίση ή ταλαιπωρία, είσαι πάντα σε θέση να επιτύχεις την υπακοή μέχρι θανάτου και αυτό είναι που πρέπει να επιτευχθεί από ένα πλάσμα του Θεού, αυτή είναι η αγνότητα της αγάπης προς τον Θεό. Εάν ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει τουλάχιστον αυτό, τότε πληροί τα κριτήρια ενός πλάσματος του Θεού και δεν υπάρχει τίποτα που να ικανοποιεί καλύτερα την επιθυμία του Δημιουργού. Φαντάσου να είσαι σε θέση να εργάζεσαι για τον Θεό, όμως να μην υπακούς στον Θεό και να είσαι ανίκανος να αγαπάς πραγματικά τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο δεν θα έχεις εκπληρώσει το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού, αλλά θα έχεις καταδικαστεί και από τον Θεό, επειδή είσαι κάποιος που δεν κατέχει την αλήθεια, ο οποίος είναι ανίκανος να υπακούσει τον Θεό και ο οποίος είναι ανυπάκουος στον Θεό. Εσύ φροντίζεις μόνο να εργάζεσαι για τον Θεό και δεν νοιάζεσαι να κάνεις την αλήθεια πράξη ή να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Δεν καταλαβαίνεις ή δεν γνωρίζεις τον Δημιουργό και δεν υπακούς ούτε αγαπάς τον Δημιουργό. Είσαι κάποιος που είναι εγγενώς ανυπάκουος στον Θεό, επομένως τέτοιοι άνθρωποι δεν αγαπιούνται από τον Δημιουργό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 480

Κάποιοι λένε ότι «ο Παύλος έκανε τεράστιο έργο, σήκωσε μεγάλα βάρη για τις εκκλησίες και συνείσφερε τόσα πολλά σ’ αυτές. Οι δεκατρείς επιστολές του Παύλου έφεραν το φορτίο 2.000 χρόνων της Εποχής της Χάριτος και έρχονται δεύτερες σε σπουδαιότητα μετά τα Τέσσερα Ευαγγέλια. Ποιος μπορεί να συγκριθεί μαζί του; Κανείς δεν μπορεί να αποκρυπτογραφήσει την Αποκάλυψη του Ιωάννη, ενώ οι επιστολές του Παύλου παρέχουν ζωή και το έργο που έκανε ήταν επωφελές για τις εκκλησίες. Ποιος άλλος θα μπορούσε να έχει επιτύχει τέτοια πράγματα; Και τι έκανε ο Πέτρος;» Όταν ο άνθρωπος μετράει τους άλλους, το κάνει ανάλογα με τη συμβολή τους. Όταν ο Θεός μετρά τον άνθρωπο, το κάνει σύμφωνα με τη φύση του. Μεταξύ αυτών που αναζητούν ζωή, ο Παύλος ήταν κάποιος που δεν γνώριζε την πραγματική ουσία του. Δεν ήταν καθόλου ταπεινός ούτε υπάκουος, ούτε γνώριζε την υπόστασή του, η οποία ήταν σε αντίθεση με τον Θεό. Και έτσι, ήταν κάποιος που δεν είχε υποβληθεί σε λεπτομερείς εμπειρίες και που δεν έκανε την αλήθεια πράξη. Ο Πέτρος ήταν διαφορετικός. Ήξερε τις ατέλειές του, τις αδυναμίες του και τη διεφθαρμένη διάθεσή του ως πλάσμα του Θεού, και έτσι, είχε μονοπάτι πράξης για να αλλάξει μέσω αυτού τη διάθεσή του· δεν ήταν ένας από εκείνους που είχαν μόνο δόγμα, αλλά καμία πραγματικότητα. Εκείνοι που αλλάζουν είναι νέοι άνθρωποι που έχουν σωθεί, είναι αυτοί που έχουν τα προσόντα να επιδιώξουν την αλήθεια. Οι άνθρωποι που δεν αλλάζουν ανήκουν σε εκείνους που είναι φυσικά ξεπερασμένοι· είναι αυτοί που δεν έχουν σωθεί, δηλαδή, εκείνοι που ο Θεός απεχθάνεται και απορρίπτει. Ο Θεός δεν θα τους ενθυμείται, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο είναι το έργο τους. Όταν συγκρίνεις αυτό με τη δική σου επιδίωξη, το αν είσαι τελικά το ίδιο είδος ανθρώπου με τον Πέτρο ή τον Παύλο, θα πρέπει να είναι αυτονόητο. Αν δεν υπάρχει ακόμα αλήθεια σε αυτό που αναζητάς και αν ακόμα και σήμερα είσαι αλαζονικός και αυθάδης όπως ο Παύλος και εξακολουθείς να είσαι τόσο επιπόλαιος και υπερόπτης όπως αυτός, τότε είσαι αναμφισβήτητα ένας αχρείος που αποτυγχάνει. Εάν αναζητάς το ίδιο με τον Πέτρο, εάν αναζητάς πρακτικές και αληθινές αλλαγές και δεν είσαι αλαζονικός ή ισχυρογνώμονας, αλλά επιδιώκεις να εκτελέσεις το καθήκον σου, τότε θα είσαι ένα πλάσμα του Θεού που μπορεί να επιτύχει τη νίκη. Ο Παύλος δεν γνώριζε τη δική του υπόσταση ή τη διαφθορά του, πολύ λιγότερο δε, την ανυπακοή του. Ποτέ δεν ανέφερε την άθλια ανυπακοή του προς τον Χριστό, ούτε ήταν υπερβολικά μετανιωμένος. Έδωσε μόνο μια σύντομη εξήγηση και, βαθιά μέσα στην καρδιά του, δεν υποτάχθηκε εντελώς στον Θεό. Αν και έπεσε στον δρόμο προς τη Δαμασκό, δεν κοίταξε βαθιά μέσα του. Ήταν ικανοποιημένος απλώς και μόνο που συνέχισε να εργάζεται, και δεν σκέφτηκε πως το πιο κρίσιμο ζήτημα ήταν να γνωρίσει τον εαυτό του και να αλλάξει την παλιά του διάθεση. Ήταν ικανοποιημένος με το να μιλάει απλώς για την αλήθεια, χρησιμοποιώντας την προσφορά του στους άλλους σαν σωσίβιο για τη συνείδησή του και με το γεγονός πως δεν δίωκε πια τους μαθητές του Ιησού, για να παρηγορεί τον εαυτό του και να τον συγχωρεί για τις προηγούμενες αμαρτίες του. Ο στόχος που επεδίωξε δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα μελλοντικό στεφάνι και ένα μεταβατικό έργο, ο στόχος που επεδίωκε ήταν άφθονη χάρη. Δεν αναζήτησε επαρκή αλήθεια ούτε προσπάθησε να προχωρήσει βαθύτερα στην αλήθεια που δεν είχε κατανοήσει προηγουμένως. Και έτσι, η γνώση του για τον εαυτό του μπορεί να ειπωθεί ότι ήταν ψευδής, και δεν δέχτηκε παίδευση ούτε κρίση. Το ότι μπορούσε να εργαστεί δεν σημαίνει ότι διέθετε γνώση της φύσης ή της υπόστασής του· η εστίασή του ήταν μόνο στις εξωτερικές πράξεις. Αυτό το οποίο επιδίωκε, εξάλλου, δεν ήταν αλλαγή, αλλά γνώση. Το έργο του ήταν αποκλειστικά αποτέλεσμα της εμφάνισης του Ιησού στον δρόμο προς τη Δαμασκό. Δεν ήταν κάτι που είχε αποφασίσει να κάνει αρχικά, ούτε ήταν έργο που συνέβη αφού είχε δεχθεί το κλάδεμα της παλιάς διάθεσής του. Ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο εργάστηκε, η παλιά του διάθεση δεν άλλαξε και έτσι, το έργο του δεν τον εξιλέωσε για τις αμαρτίες του στο παρελθόν, απλώς έπαιξε ένα συγκεκριμένο ρόλο στις εκκλησίες της εποχής. Ένας τέτοιος άνθρωπος, του οποίου η παλιά του διάθεση δεν άλλαξε —δηλαδή, που δεν κέρδισε τη σωτηρία και βρέθηκε ακόμη περισσότερο εκτός αλήθειας— ήταν απολύτως ανίκανος να γίνει ένας από αυτούς που δεχόταν ο Κύριος Ιησούς. Δεν ήταν κάποιος που ήταν γεμάτος με αγάπη και φόβο Θεού για τον Ιησού Χριστό, ούτε ήταν κάποιος που ήταν ικανός ν’ αναζητήσει την αλήθεια, πολύ λιγότερο δε, κάποιος που θα αναζητούσε το μυστήριο της ενσάρκωσης. Ήταν απλώς κάποιος που ήταν εξειδικευμένος στη σοφιστεία και που δεν θα υποχωρούσε σε κανέναν ανώτερο από εκείνον ή σε αυτούς που διακατέχονταν από την αλήθεια. Φθονούσε ανθρώπους ή αλήθειες που έρχονταν σε αντίθεση με αυτόν ή σε εχθρότητα μαζί του, προτιμώντας εκείνους τους χαρισματικούς ανθρώπους που προβάλλονταν ιδιαίτερα και είχαν βαθιά γνώση. Δεν του άρεσε να συναναστρέφεται τους φτωχούς ανθρώπους που αναζητούσαν την αληθινή οδό και που δεν νοιάζονταν για τίποτα άλλο πέραν της αλήθειας, και προτιμούσε να ασχολείται με ανώτερες προσωπικότητες από θρησκευτικές οργανώσεις που μιλούσαν μόνο για δόγματα και θεωρούνταν σοφοί. Δεν είχε αγάπη για το καινούργιο έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν ενδιαφερόταν για τη διακίνηση του νέου έργου του Αγίου Πνεύματος. Αντ’ αυτού, επικροτούσε τους κανόνες και τα δόγματα που ήταν υψηλότερα από τις γενικές αλήθειες. Στην έμφυτη ουσία του και στο σύνολο αυτών που επιδίωκε, δεν αξίζει να ονομάζεται χριστιανός που ακολουθούσε την αλήθεια, πόσο μάλλον ένας πιστός υπηρέτης στον οίκο του Θεού, επειδή η υποκρισία του ήταν περισσή και η ανυπακοή του πολύ μεγάλη. Αν και είναι γνωστός ως δούλος του Κυρίου Ιησού, δεν ήταν καθόλου ικανός να εισέλθει στην πύλη της βασιλείας των ουρανών, γιατί οι πράξεις του από την αρχή μέχρι το τέλος δεν μπορούν να ονομαστούν δίκαιες. Μπορεί να θεωρηθεί απλώς ως υποκριτής που αδίκησε, αλλά και εργάστηκε για τον Χριστό. Αν και δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κακός, μπορεί όμως σίγουρα να θεωρηθεί ένας άνθρωπος που έπραξε αδικία. Αν και πραγματοποίησε μεγάλο έργο, δεν πρέπει να κριθεί για τον όγκο του έργου του, αλλά μόνο για την ποιότητα και το περιεχόμενό του. Μόνο με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν να ξεκαθαρίσουμε αυτό το θέμα. Πάντα πίστευε: «Είμαι ικανός να δουλεύω, είμαι καλύτερος από τους περισσότερους ανθρώπους. Ενδιαφέρομαι για το βάρος του Κυρίου όπως κανένας άλλος και κανείς δεν μετανοεί τόσο βαθιά όπως εγώ, επειδή το δυνατό φως έλαμψε πάνω μου και έχω δει το δυνατό φως και έτσι η μετάνοιά μου είναι βαθύτερη από κάθε άλλη». Εκείνη την εποχή, αυτό σκεφτόταν ενδόμυχα. Στο τέλος του έργου του, ο Παύλος είπε: «Έχω δώσει τον αγώνα, έχω ολοκληρώσει την πορεία μου και υπάρχει για μένα ένα στεφάνι δικαιοσύνης». Ο αγώνας, το έργο και η πορεία του ήταν εξ ολοκλήρου για χάρη του στεφανιού της δικαιοσύνης και όχι για να προχωρήσει ενεργά μπροστά· αν και δεν ήταν επιπόλαιος στο έργο του, μπορεί να ειπωθεί ότι το έργο του ήταν απλά για να επανορθώσει τα λάθη του, για να αντισταθμίσει τις κατηγορίες της συνείδησής του. Ήλπιζε μόνο να ολοκληρώσει το έργο του, να τελειώσει την πορεία του και να δώσει τον αγώνα του το συντομότερο δυνατό, έτσι ώστε να μπορέσει να κερδίσει το πολυπόθητο στεφάνι της δικαιοσύνης όσο το δυνατόν νωρίτερα. Αυτό που λαχταρούσε δεν ήταν να συναντήσει τον Κύριο Ιησού με τις εμπειρίες του και την αληθινή γνώση του, αλλά να ολοκληρώσει το έργο του το συντομότερο δυνατό, ώστε να λάβει τις ανταμοιβές που είχε κερδίσει με αυτό όταν θα συναντούσε τον Κύριο Ιησού. Χρησιμοποίησε το έργο του για να ανακουφιστεί και να κάνει μια συμφωνία με αντάλλαγμα ένα μελλοντικό στεφάνι. Αυτό που επιδίωξε δεν ήταν η αλήθεια ή ο Θεός, αλλά μόνο το στεφάνι. Πώς μπορεί μια τέτοια επιδίωξη να πληροί τις προϋποθέσεις; Τα κίνητρά του, το έργο του, το τίμημα που κατέβαλε και όλες οι προσπάθειές του —όλα αυτά διακατέχονταν από τις υπέροχες φαντασιώσεις του και κι εκείνος εργάστηκε με βάση τις δικές του επιθυμίες. Στο σύνολο του έργου του, δεν υπήρχε η παραμικρή προθυμία στο τίμημα που κατέβαλε· ήταν απλώς μέρος μιας συμφωνίας. Οι προσπάθειές του δεν έγιναν πρόθυμα για να εκτελέσει το καθήκον του, αλλά για να επιτύχει τον στόχο της συμφωνίας. Υπάρχει κάποια αξία σε τέτοιες προσπάθειες; Ποιος θα επαινέσει αυτές τις νόθες προσπάθειές του; Ποιος ενδιαφέρεται για τέτοιες προσπάθειες; Το έργο του ήταν γεμάτο όνειρα για το μέλλον, γεμάτο υπέροχα σχέδια και δεν εμπεριείχε κανένα μονοπάτι για να αλλάξει την ανθρώπινη διάθεση. Η καλοσύνη του ήταν σε μεγάλο βαθμό προσποίηση· το έργο του δεν προσέφερε ζωή, αλλά ήταν μια φαινομενική ευγένεια· ήταν η εκτέλεση μιας συμφωνίας. Πώς μπορεί ένα έργο όπως αυτό να οδηγήσει τον άνθρωπο στο μονοπάτι της αποκατάστασης του αρχικού του καθήκοντος;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 481

Το μόνο που αναζητούσε ο Πέτρος ήταν η καρδιά του Θεού. Προσπάθησε να εκπληρώσει την επιθυμία του Θεού και, ανεξάρτητα από τα δεινά και τις αντιξοότητες, ήταν ακόμα πρόθυμος να εκπληρώσει την επιθυμία Του. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιδίωξη από κάποιον που είναι πιστός στον Θεό. Αυτό που αποζητούσε ο Παύλος ήταν μολυσμένο από τη δική του σάρκα, από τις δικές του αντιλήψεις και βλέψεις και από τα δικά του σχέδια. Σε καμία περίπτωση δεν πληρούσε τα κριτήρια ενός πλάσματος του Θεού, δεν ήταν κάποιος που προσπάθησε να εκπληρώσει την επιθυμία του Θεού. Ο Πέτρος προσπάθησε να υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις του Θεού και, παρόλο που το έργο που έκανε δεν ήταν μεγάλο, τα κίνητρα πίσω από τις επιδιώξεις του και το μονοπάτι που βάδισε ήταν σωστά· αν και δεν ήταν σε θέση να κερδίσει πολλούς ανθρώπους, ήταν σε θέση να επιδιώκει την οδό της αλήθειας. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι ήταν ένα πλάσμα του Θεού με τα σωστά προσόντα. Σήμερα, ακόμη κι αν δεν εκτελείς κάποιο έργο, θα πρέπει να είσαι σε θέση να εκτελέσεις το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού και να επιδιώξεις να υποταχτείς σε όλες τις ενορχηστρώσεις του Θεού. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να υπακούς σε ό,τι λέει ο Θεός και να βιώσεις κάθε είδους ταλαιπωρίες και ραφινάρισμα, και ακόμα και αν είσαι αδύναμος, θα πρέπει να μπορείς να αγαπάς ολόψυχα τον Θεό. Αυτοί που αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη ζωή τους είναι πρόθυμοι να εκτελέσουν το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού και η άποψη αυτών των ανθρώπων προς την επιδίωξη είναι η σωστή. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που χρειάζεται ο Θεός. Εάν έκανες πολλή δουλειά και άλλοι κέρδισαν από τις διδασκαλίες σου, αλλά εσύ ο ίδιος δεν άλλαξες και δεν έχεις καμία μαρτυρία ή κάποια πραγματική εμπειρία, έτσι ώστε στο τέλος της ζωής σου κανένα από αυτά που έχεις κάνει να μη γίνεται μάρτυρας, τότε είσαι κάποιος που έχει αλλάξει; Είσαι κάποιος που ακολουθεί την αλήθεια; Κάποια στιγμή, το Άγιο Πνεύμα σε χρησιμοποίησε, αλλά όταν το έκανε, χρησιμοποίησε το κομμάτι σου που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για έργο και όχι εκείνο που δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Εάν επιδίωκες να αλλάξεις, τότε θα μπορούσες να οδηγηθείς σταδιακά στην τελείωση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας χρήσης. Ωστόσο, το Άγιο Πνεύμα δεν αποδέχεται καμία ευθύνη για το αν τελικά θα αποκτηθείς ή όχι, και αυτό εξαρτάται από τον τρόπο της επιδίωξής σου. Εάν δεν υπάρχουν αλλαγές στην προσωπική σου διάθεση, τότε αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η άποψή σου για την αναζήτηση είναι λάθος. Αν δεν σου δοθεί καμία ανταμοιβή, τότε αυτό είναι μόνο δικό σου πρόβλημα και συμβαίνει επειδή εσύ ο ίδιος δεν έχεις κάνει την αλήθεια πράξη και δεν μπορείς να εκπληρώσεις την επιθυμία του Θεού. Και έτσι, τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από τις προσωπικές σου εμπειρίες και τίποτα δεν είναι πιο κρίσιμο από την προσωπική σου είσοδο! Μερικοί άνθρωποι θα καταλήξουν να πουν: «Έχω κάνει τόσα πολλά για Σένα, και παρότι ίσως να μη θεωρούνται αξιόλογα επιτεύγματα, εξακολουθώ να είμαι επιμελής στις προσπάθειές μου. Δεν μπορείς να με αφήσεις να εισέλθω στον Παράδεισο και να γευτώ τον καρπό της ζωής;» Πρέπει να ξέρεις τι είδους ανθρώπους επιθυμώ· όσοι δεν είναι αγνοί δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στη βασιλεία, όσοι είναι ακάθαρτοι δεν επιτρέπεται να σπιλώσουν το ιερό έδαφος. Παρόλο που μπορεί να έχεις κάνει πολύ έργο και να έχεις εργαστεί εδώ και πολλά χρόνια, αν τελικά είσαι θλιβερά βρόμικος, είναι απαράδεκτο στον νόμο του Ουρανού να επιθυμείς να εισέλθεις στη βασιλεία Μου! Από την ίδρυση του κόσμου μέχρι σήμερα, δεν έχω προσφέρει ποτέ εύκολη πρόσβαση στη βασιλεία Μου σε όσους προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοιά Μου. Αυτός είναι ένας ουράνιος κανόνας και κανείς δεν μπορεί να τον παραβιάσει! Πρέπει να αναζητήσεις τη ζωή. Σήμερα, αυτοί που θα οδηγηθούν στην τελείωση είναι το ίδιο είδος με τον Πέτρο: Είναι αυτοί που επιδιώκουν τις αλλαγές στη δική τους διάθεση και είναι πρόθυμοι να γίνουν μάρτυρες για τον Θεό και να εκτελέσουν το καθήκον τους ως πλάσματα του Θεού. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι θα οδηγηθούν στην τελείωση. Εάν αποβλέπεις μόνο στις ανταμοιβές και δεν προσπαθείς να αλλάξεις τη δική σου διάθεση ζωής, τότε όλες οι προσπάθειές σου θα είναι μάταιες —και αυτή είναι μια αναλλοίωτη αλήθεια!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 482

Από τη διαφορά στις υποστάσεις του Πέτρου και του Παύλου πρέπει να καταλάβεις ότι όλοι εκείνοι που δεν επιδιώκουν τη ζωή εργάζονται μάταια! Πιστεύεις στον Θεό και ακολουθείς τον Θεό και έτσι η καρδιά σου πρέπει να έχει αγάπη για τον Θεό. Πρέπει να παραμερίσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, να προσπαθήσεις να εκπληρώσεις την επιθυμία του Θεού και να εκτελέσεις το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού. Δεδομένου ότι πιστεύεις και ακολουθείς τον Θεό, θα πρέπει να προσφέρεις τα πάντα σε Αυτόν, να μην έχεις προσωπικές επιλογές ή απαιτήσεις και να επιτύχεις την εκπλήρωση της επιθυμίας του Θεού. Εφόσον δημιουργήθηκες, θα πρέπει να υπακούς στον Κύριο που σε δημιούργησε, γιατί εσύ είσαι εγγενώς χωρίς κυριαρχία πάνω στον εαυτό σου και δεν έχεις την ικανότητα να ελέγχεις το πεπρωμένο σου. Αφού είσαι άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, πρέπει να αναζητάς την αγιοσύνη και την αλλαγή. Επειδή είσαι πλάσμα του Θεού, πρέπει να είσαι πιστός στο καθήκον σου, να μην το υπερβαίνεις και να διατηρείς τη θέση σου. Αυτό δεν πρέπει να σε περιορίζει, ούτε να σε καταπνίγει μέσω της διδασκαλίας, αλλά είναι το μονοπάτι μέσω του οποίου μπορείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου και μπορεί να επιτευχθεί —και θα πρέπει να επιτευχθεί— από όλους εκείνους που πράττουν το δίκαιο. Εάν συγκρίνεις τις ουσίες του Πέτρου και του Παύλου, τότε θα ξέρεις πώς θα πρέπει να επιδιώξεις. Από τα μονοπάτια που περπατούσε ο Πέτρος και ο Παύλος, το ένα είναι το μονοπάτι για να οδηγηθεί κανείς στην τελείωση και το άλλο είναι το μονοπάτι της εξάλειψης. Ο Πέτρος και ο Παύλος αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικά μονοπάτια. Αν και ο κάθε ένας από τους δυο τους έλαβε το έργο του Αγίου Πνεύματος, δέχτηκε τη φώτιση και τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και αποδέχτηκε αυτό που του είχε ανατεθεί από τον Κύριο Ιησού, οι καρποί που απέφερε ο καθένας δεν ήταν ίδιοι: Ο ένας απέφερε καρπούς, ο άλλος όχι. Από την υπόστασή τους, από την εργασία που έκαναν, από εκείνη που εξέφρασαν εξωτερικά και από την τελική τους κατάληξη, θα πρέπει να καταλάβεις ποιο μονοπάτι θα πρέπει να ακολουθήσεις, ποιο μονοπάτι θα πρέπει να επιλέξεις να περπατήσεις. Περπατούσαν δύο ξεκάθαρα διαφορετικά μονοπάτια. Ο Παύλος και ο Πέτρος ήταν η πεμπτουσία κάθε μονοπατιού και από την αρχή ξεκίνησαν να αντιπροσωπεύουν αυτά τα δύο μονοπάτια. Ποια είναι τα βασικά σημεία των εμπειριών του Παύλου και γιατί δεν τα κατάφερε; Ποια είναι τα βασικά σημεία των εμπειριών του Πέτρου και πώς βίωσε την τελείωσή του; Εάν συγκρίνεις αυτό που ενδιέφερε τον καθένα, τότε θα ξέρεις ποιο συγκεκριμένο είδος ανθρώπου απαιτεί ο Θεός, ποιο είναι το θέλημα του Θεού, ποια είναι η διάθεση του Θεού, ποιο είδος τελικά θα οδηγηθεί στην τελείωση, καθώς και τι είδους άνθρωπος δεν θα οδηγηθεί στην τελείωση, ποια είναι η διάθεση εκείνων που θα οδηγηθούν στην τελείωση και ποια είναι η διάθεση εκείνων που δεν θα οδηγηθούν στην τελείωση —αυτά τα ζητήματα ουσίας μπορούν να φανούν στις εμπειρίες του Πέτρου και του Παύλου. Ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα και έτσι φέρει όλη τη δημιουργία στο κράτος Του και την υποτάσσει στο κράτος Του· θα ελέγχει όλα τα πράγματα, έτσι ώστε να βρίσκονται στα χέρια Του. Όλη η δημιουργία του Θεού, συμπεριλαμβανομένων των ζώων, των φυτών, της ανθρωπότητας, των βουνών, των ποταμών, και των λιμνών —όλα πρέπει να βρεθούν υπό το κράτος Του. Όλα τα πράγματα στον ουρανό και στο έδαφος πρέπει να βρεθούν υπό το κράτος Του. Δεν μπορούν να έχουν οποιαδήποτε άλλη επιλογή και πρέπει όλα να υποταχθούν στις ενορχηστρώσεις Του. Αυτό είχε οριστεί από τον Θεό και είναι η εξουσία του Θεού. Ο Θεός χειρίζεται τα πάντα και διατάζει και κατατάσσει όλα τα πράγματα, με το καθένα ταξινομημένο ανάλογα με το είδος του και κατανεμημένο στη θέση του, σύμφωνα με το θέλημά Του. Όσο σημαντικό και αν είναι, έγινε για να εξυπηρετήσει την ανθρωπότητα που δημιούργησε ο Θεός και τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει τον Θεό και κανένας δεν τολμά να παρακούσει τον Θεό ή να έχει οποιεσδήποτε απαιτήσεις από τον Θεό. Και έτσι, ο άνθρωπος, ως πλάσμα του Θεού, πρέπει επίσης να εκτελέσει το καθήκον του ανθρώπου. Ανεξάρτητα από το αν είναι ο άρχοντας ή ο φροντιστής όλων των πραγμάτων, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλό είναι το κύρος του ανθρώπου μεταξύ όλων των πραγμάτων, δεν παύει να είναι ένα ασήμαντο, ανθρώπινο ον υπό το κράτος του Θεού και τίποτα παραπάνω από ένα ασήμαντο ανθρώπινο ον, ένα δημιούργημα του Θεού, και δεν θα βρεθεί ποτέ πάνω από τον Θεό. Ως πλάσμα του Θεού, ο άνθρωπος πρέπει να επιδιώξει να εκτελέσει το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού και να επιδιώξει να αγαπά τον Θεό χωρίς να κάνει άλλες επιλογές, γιατί ο Θεός είναι άξιος της αγάπης του ανθρώπου. Όσοι επιδιώκουν να αγαπήσουν τον Θεό δεν θα πρέπει να αναζητούν οποιεσδήποτε προσωπικές απολαβές ή αυτό που αυτοί επιθυμούν προσωπικά· αυτό είναι το πιο σωστό μέσο επιδίωξης. Αν αυτό που αναζητάς είναι η αλήθεια, αυτό που κάνεις πράξη είναι η αλήθεια και αυτό που επιτυγχάνεις είναι μια αλλαγή στη διάθεσή σου, τότε το μονοπάτι που ακολουθείς είναι το σωστό. Αν αυτό που αναζητάς είναι οι ευλογίες της σάρκας και αυτό που κάνεις πράξη είναι η αλήθεια των δικών σου αντιλήψεων και αν δεν υπάρχει αλλαγή στη διάθεσή σου, αν δεν είσαι καθόλου υπάκουος στον ενσαρκωμένο Θεό και εξακολουθείς να ζεις με ασάφεια, τότε αυτό που αναζητάς σίγουρα θα σε οδηγήσει στην κόλαση, γιατί το μονοπάτι που περπατάς είναι το μονοπάτι της αποτυχίας. Το αν θα οδηγηθείς στην τελείωση ή θα εξαλειφθείς εξαρτάται από τη δική σου επιδίωξη, που σημαίνει επίσης ότι η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Προηγούμενο: Είσοδος στη ζωή 2

Επόμενο: Είσοδος στη ζωή 4

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Ρυθμίσεις

  • Κείμενο
  • Θέματα

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση

  • Αναζήτηση σε αυτό το κείμενο
  • Αναζήτηση σε αυτό το βιβλίο