Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 281

Ο Θεός κι ο άνθρωπος δεν μπορούν να θεωρούνται ίσοι. Η ουσία Του και το έργο Του είναι πλήρως ασύλληπτα και ακατανόητα για τον άνθρωπο. Αν ο Θεός δεν πραγματοποιεί ο ίδιος το έργο Του και δεν εκφέρει ο ίδιος τον λόγο Του στον κόσμο του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ να κατανοήσει το θέλημα του Θεού. Συνεπώς, ακόμα κι αυτοί που έχουν αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή τους στον Θεό, δεν θα μπορούν να κερδίσουν την έγκρισή Του. Χωρίς το έργο του Θεού, ανεξαρτήτως πόσο καλά τα πηγαίνει ο άνθρωπος, δεν θα μετράει για τίποτα, καθώς οι σκέψεις του Θεού θα είναι πάντοτε ανώτερες από τις σκέψεις του ανθρώπου, ενώ η σοφία του Θεού είναι ασύλληπτη για τον άνθρωπο. Έτσι, λέω πως αυτοί που «βλέπουν καθαρά» τον Θεό και το έργο Του είναι ατελέσφοροι, είναι όλοι τους υπερόπτες και αδαείς. Ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να ορίζει το έργο του Θεού. Πέραν τούτου, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ορίζει το έργο του Θεού. Στα μάτια του Θεού, ο άνθρωπος είναι μικρότερος κι από ένα μυρμήγκι, οπότε πώς μπορεί ο άνθρωπος να συλλάβει το έργο του Θεού; Αυτοί που λένε συνεχώς «ο Θεός δεν λειτουργεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο» ή «ο Θεός είναι έτσι ή είναι αλλιώς», δεν είναι όλοι τους υπερόπτες; Θα πρέπει όλοι μας να γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι, οι οποίοι είναι φτιαγμένοι από σάρκα, έχουν όλοι διαφθαρεί από τον Σατανά. Είναι στη φύση τους να αντιτίθενται στον Θεό και δεν είναι ισότιμοι του Θεού, πόσο μάλλον είναι ικανοί να παρέχουν συμβουλές σχετικά με το έργο του Θεού. Ο τρόπος με τον οποίον ο Θεός καθοδηγεί τον άνθρωπο αποτελεί έργο του ίδιου του Θεού. Ο άνθρωπος θα πρέπει να υποτάσσεται και δεν θα πρέπει να έχει τη μία ή την άλλη άποψη, καθώς ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε άλλο παρά χώμα. Από τη στιγμή που προσπαθούμε να αναζητήσουμε τον Θεό, δεν θα πρέπει να τοποθετούμε τη δική μας αντίληψη επάνω από το έργο του Θεού προκειμένου να τη λάβει υπόψη Του. Και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επιστρατεύουμε τη διεφθαρμένη διάθεσή μας για να προσπαθήσουμε σκόπιμα να αντιταχθούμε στο έργο του Θεού. Κάτι τέτοιο δεν θα μας καθιστούσε αντίχριστους; Πώς μπορούν τέτοιου είδους άνθρωποι να λένε ότι πιστεύουν στον Θεό; Από τη στιγμή που πιστεύουμε ότι υπάρχει Θεός, και εφόσον θέλουμε να Τον ικανοποιήσουμε και Τον δούμε, θα πρέπει να αναζητήσουμε την οδό της αλήθειας και να βρούμε έναν τρόπο να είμαστε συμβατοί με τον Θεό. Δεν θα πρέπει να αντιτασσόμαστε πεισματικά στον Θεό. Τι καλό μπορεί να βγει από μια τέτοια συμπεριφορά;

Σήμερα, ο Θεός έχει νέο έργο. Μπορεί να μη δέχεσαι αυτά τα λόγια, μπορεί να σου ακούγονται παράξενα, αλλά σε συμβουλεύω να μην αποκαλύψεις τη φυσικότητά σου, γιατί μόνο όσοι πεινούν και διψούν πραγματικά για δικαιοσύνη ενώπιον του Θεού μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια, και μόνο αυτοί που είναι πραγματικά ευσεβείς μπορούν να λάβουν τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού. Δεν θα βγει τίποτα αν η αναζήτηση της αλήθειας γίνεται μέσα από φιλονικίες. Μόνο μέσα από μια ήρεμη αναζήτηση μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα. Όταν λέω ότι «σήμερα, ο Θεός έχει νέο έργο», αναφέρομαι στην επιστροφή του Θεού στη σάρκα. Ίσως να μη δίνετε και πολλή σημασία σ’ αυτά τα λόγια, ίσως να τα απεχθάνεστε ή ίσως να τα βρίσκετε εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Εν πάση περιπτώσει, ελπίζω πως όλοι όσοι ποθούν πραγματικά την εμφάνιση του Θεού μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό το γεγονός και να το λάβουν προσεκτικά υπόψη τους. Το καλύτερο θα ήταν να μη βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα. Έτσι πρέπει να ενεργούν οι σώφρονες άνθρωποι.

Απόσπασμα από τον Πρόλογο του βιβλίου «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 282

Μέσα στην πίστη σου στον Θεό, πώς θα πρέπει να γνωρίσεις τον Θεό; Θα πρέπει να γνωρίσεις τον Θεό βασισμένος στον λόγο και το έργο του Θεού σήμερα, χωρίς παρέκκλιση ή πλάνη, και, προ πάντων, θα πρέπει να γνωρίσεις το έργο του Θεού. Αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης του Θεού. Όλες αυτές οι διάφορες πλάνες που στερούνται μια καθαρή αποδοχή του λόγου του Θεού, είναι θρησκευτικές αντιλήψεις, και η αποδοχή τους αποτελεί παρέκκλιση και είναι εσφαλμένη. Η μεγαλύτερη δεξιότητα των θρησκευτικών προσωπικοτήτων είναι να παίρνουν τον λόγο του Θεού που έγινε αποδεκτός στο παρελθόν και να τον αντιπαραβάλουν με τον λόγο του Θεού σήμερα. Αν, όταν υπηρετείς τον Θεό του σήμερα, προσκολλείσαι στα πράγματα που διαφωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα στο παρελθόν, τότε η υπηρεσία σου θα προκαλέσει διακοπή και η πράξη σου θα είναι ξεπερασμένη και τίποτα περισσότερο από μια θρησκευτική τελετή. Αν πιστεύεις ότι αυτοί που υπηρετούν τον Θεό πρέπει να είναι εξωτερικά ταπεινοί και υπομονετικοί… κι αν κάνεις πράξη μια τέτοιου είδους γνώση σήμερα, τότε μια τέτοια γνώση είναι θρησκευτική αντίληψη, και μια τέτοια πράξη έχει γίνει υποκριτική παράσταση. Οι «θρησκευτικές αντιλήψεις» αναφέρονται σε πράγματα που είναι απαρχαιωμένα και ξεπερασμένα (συμπεριλαμβανομένης της αποδοχής του λόγου που ειπώθηκε στο παρελθόν από τον Θεό και του φωτός που αποκαλύφθηκε απευθείας από το Άγιο Πνεύμα), κι αν γίνουν πράξη σήμερα, τότε διακόπτουν το έργο του Θεού και δεν ωφελούν τον άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να διώξει από μέσα του αυτά τα πράγματα που ανήκουν στις θρησκευτικές αντιλήψεις, τότε αυτά θα γίνουν μεγάλο εμπόδιο στην υπηρεσία του ανθρώπου προς τον Θεό. Οι άνθρωποι με θρησκευτικές αντιλήψεις δεν έχουν κανένα τρόπο να ακολουθήσουν τα βήματα του έργου του Αγίου Πνεύματος. Μένουν ένα βήμα πίσω, κι έπειτα δύο, διότι αυτές οι θρησκευτικές αντιλήψεις κάνουν τον άνθρωπο να γίνει εξαιρετικά αυτάρεσκος και αλαζονικός. Ο Θεός δε νιώθει καμιά νοσταλγία για ό,τι είπε και έκανε στο παρελθόν. Αν είναι ξεπερασμένο, τότε το εξαλείφει. Είσαι σίγουρα σε θέση να αφήσεις τις αντιλήψεις σου; Αν είσαι προσκολλημένος στο λόγο του Θεού που ειπώθηκε στο παρελθόν, αυτό αποδεικνύει πως γνωρίζεις το έργο του Θεού; Αν δεν μπορείς να δεχτείς το φως του Αγίου Πνεύματος σήμερα, και, αντ’ αυτού, προσκολλείσαι στο φως του παρελθόντος, μπορεί αυτό να αποδείξει ότι ακολουθείς τα βήματα του Θεού; Ακόμα δεν μπορείς να αφήσεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις; Αν ισχύει αυτό, τότε θα γίνεις κάποιος που αντιτάσσεται στον Θεό.

Αν ο άνθρωπος μπορεί να αφήσει τις θρησκευτικές αντιλήψεις, τότε δεν θα χρησιμοποιεί το μυαλό του για να ζυγίζει τον λόγο και το έργο του Θεού σήμερα και, αντ’ αυτού, θα υπακούει αμέσως. Παρόλο που το έργο του Θεού σήμερα είναι προφανώς διαφορετικό απ’ αυτό του παρελθόντος, μπορείς να αφήσεις τις απόψεις του παρελθόντος και να υπακούσεις αμέσως στο έργο του Θεού σήμερα. Αν είσαι ικανός μιας τέτοιας γνώσης ώστε να δίνεις εξέχουσα θέση στο έργο του Θεού σήμερα, ανεξαρτήτως από το πώς Αυτός ενήργησε στο παρελθόν, τότε είσαι κάποιος που έχει αφήσει τις αντιλήψεις του, που υπακούει στον Θεό, και που μπορεί να υπακούει στο έργο και στον λόγο του Θεού και να ακολουθεί τα βήματα του Θεού. Έτσι, θα είσαι κάποιος που υπακούει πραγματικά στον Θεό. Δεν αναλύεις ούτε ελέγχεις εξονυχιστικά το έργο του Θεού. Είναι σαν να έχει ξεχάσει ο Θεός το προηγούμενο έργο Του κι εσύ επίσης. Το παρόν είναι παρόν και το παρελθόν είναι παρελθόν. Και, καθώς ο Θεός σήμερα έχει αφήσει στην άκρη αυτό που Εκείνος έκανε στο παρελθόν, έτσι κι εσύ δεν θα πρέπει να κολλάς σ’ αυτό. Μόνο τότε θα είσαι κάποιος που υπακούει απόλυτα στον Θεό κι έχει εγκαταλείψει εντελώς τις θρησκευτικές του αντιλήψεις.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνον αυτοί που γνωρίζουν το έργο του Θεού σήμερα μπορούν να υπηρετούν τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 283

Επειδή υπάρχουν πάντοτε νέες εξελίξεις στο έργο του Θεού, υπάρχει έργο που παλιώνει και απαρχαιώνεται καθώς δημιουργείται νέο έργο. Αυτοί οι διαφορετικοί τύποι έργου, το παλιό και το νέο, δεν είναι αντικρουόμενοι, αλλά συμπληρωματικοί· κάθε βήμα ακολουθεί το προηγούμενο. Επειδή, όμως, υπάρχει καινούριο έργο, τα προηγούμενα έργα πρέπει, φυσικά, να μπουν στην άκρη. Για παράδειγμα, μερικές από τις πατροπαράδοτες πρακτικές και τα συνηθισμένα γνωμικά του ανθρώπου, σε συνδυασμό με την πολυετή εμπειρία και τις διδαχές του ανθρώπου, έχουν διαμορφώσει κάθε είδους αντιλήψεις στο μυαλό του ανθρώπου. Το γεγονός ότι ο Θεός δεν έχει ακόμα αποκαλύψει πλήρως το πραγματικό Του πρόσωπο και την έμφυτη διάθεσή Του στον άνθρωπο, και παράλληλα, η διάδοση, για πολλά χρόνια, παραδοσιακών θεωριών από την αρχαιότητα, ευνοεί ακόμα περισσότερο τη διαμόρφωση τέτοιων αντιλήψεων από τον άνθρωπο. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι κατά την πορεία της πίστης του ανθρώπου στον Θεό, η επιρροή διαφόρων αντιλήψεων έχει οδηγήσει στη συνεχή διαμόρφωση και εξέλιξη κάθε λογής κατανόησης για τον Θεό μέσα από τις αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι, γεγονός το οποίο έχει κάνει πολλούς θρησκευόμενους ανθρώπους που υπηρετούν τον Θεό να γίνουν εχθροί Του. Κι έτσι, όσο πιο δυνατές οι θρησκευτικές αντιλήψεις του ανθρώπου, τόσο περισσότερο αντιτάσσονται στον Θεό, και τόσο περισσότερο γίνονται εχθροί του Θεού. Το έργο του Θεού είναι πάντοτε καινούριο και ποτέ παλιό, ενώ ποτέ δεν αποτελεί δόγμα. Αντιθέτως, συνεχώς αλλάζει και ανανεώνεται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Αυτό το έργο αποτελεί έκφραση της έμφυτης διάθεσης του ίδιου του Θεού. Επίσης, αποτελεί εγγενή αρχή του έργου του Θεού κι ένα από τα μέσα με τα οποία ο Θεός ολοκληρώνει τη διαχείρισή Του. Αν ο Θεός δεν λειτουργούσε μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος δεν θα άλλαζε, ούτε θα μπορούσε να γνωρίσει τον Θεό, ενώ ο Σατανάς δεν θα μπορούσε να συντριβεί. Έτσι, στο έργο Του συνεχώς συμβαίνουν αλλαγές που φαίνονται αλλοπρόσαλλες, αλλά που στην πραγματικότητα είναι περιοδικές. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό είναι αρκετά διαφορετικός. Αυτός προσκολλάται στα παλιά, οικεία δόγματα και συστήματα και, όσο πιο παλιά είναι, τόσο πιο ευπρόσδεκτα γι’ αυτόν. Πώς θα μπορούσε ο ανόητος νους του ανθρώπου, ένας νους αδιάλλακτος σαν την πέτρα, να δεχτεί ένα τόσο ακατάληπτο νέο έργο και λόγο του Θεού; Ο άνθρωπος απεχθάνεται τον Θεό που είναι πάντα νέος και ποτέ παλιός· του αρέσει μόνον ο παλιός Θεός που είναι γερασμένος, έχει άσπρα μαλλιά και είναι στάσιμος. Έτσι, επειδή Θεός και άνθρωπος έχουν τις δικές τους προτιμήσεις, ο άνθρωπος έχει γίνει εχθρός του Θεού. Πολλές απ’ αυτές τις αντιφάσεις εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα, σε μια εποχή που ο Θεός συνεχίζει να κάνει νέο έργο για σχεδόν έξι χιλιάδες χρόνια. Η κατάσταση, λοιπόν, για τον άνθρωπο είναι απελπιστική. Ίσως εξαιτίας της ισχυρογνωμοσύνης του ανθρώπου, ή εξαιτίας του απαραβίαστου των διαχειριστικών διαταγμάτων του Θεού από κάθε άνθρωπο. Όμως, εκείνοι οι κληρικοί, άνδρες και γυναίκες, εξακολουθούν να προσκολλώνται σε μουχλιασμένα, παλιά βιβλία και χαρτιά, ενώ ο Θεός συνεχίζει με το ανολοκλήρωτο έργο Του της διαχείρισης σαν να μην έχει κανέναν στο πλευρό Του. Αν και αυτές οι αντιφάσεις προκαλούν εχθρότητα μεταξύ Θεού κι ανθρώπου, και μάλιστα είναι ασυμβίβαστες, ο Θεός δεν τους δίνει καμιά προσοχή, σαν να μην υπάρχουν ακόμη κι αν είναι εκεί. Ο άνθρωπος, όμως, συνεχίζει να εμμένει στα πιστεύω και τις αντιλήψεις του και δεν τα αφήνει ποτέ. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι αυτονόητο: Παρόλο που ο άνθρωπος δεν παρεκκλίνει απ’ τη θέση του, τα πόδια του Θεού κινούνται συνεχώς κι Αυτός αλλάζει θέση σύμφωνα με το περιβάλλον. Κι έτσι, στο τέλος, ο άνθρωπος είναι αυτός που θα νικηθεί χωρίς να δώσει μάχη. Ο Θεός, εν τω μεταξύ, είναι ο μεγαλύτερος πολέμιος όλων των εχθρών Του που έχουν νικηθεί κι επίσης ο πρωταθλητής ανάμεσα σ’ αυτούς από το ανθρώπινο είδος που έχουν νικηθεί και σ’ αυτούς που δεν έχουν ακόμη νικηθεί. Ποιος μπορεί να αναμετρηθεί με τον Θεό και να νικήσει; Οι αντιλήψεις του ανθρώπου μοιάζουν να προέρχονται απ’ τον Θεό, διότι πολλές απ’ αυτές γεννήθηκαν μετά το έργο του Θεού. Εντούτοις, εξαιτίας αυτού, ο Θεός δεν συγχωρεί τον άνθρωπο, ούτε προσφέρει πλουσιοπάροχα επαίνους στον άνθρωπο που παράγει προϊόντα «για τον Θεό», στον απόηχο του έργου Του, τα οποία βρίσκονται εκτός του έργου Του. Αντιθέτως, είναι τρομερά αηδιασμένος από τις αντιλήψεις και τις παλιές, θρησκοληπτικές δοξασίες του ανθρώπου, ενώ δεν σκοπεύει μάλιστα ούτε να παραδεχτεί την ημερομηνία που αυτές οι αντιλήψεις πρωτοεμφανίστηκαν. Δεν δέχεται καθόλου ότι αυτές οι αντιλήψεις προκλήθηκαν απ’ το έργο Του, καθώς οι αντιλήψεις του ανθρώπου διαδίδονται από τον άνθρωπο. Πηγή τους είναι οι σκέψεις και ο νους του ανθρώπου και δεν προέρχονται απ’ τον Θεό, αλλά απ’ τον Σατανά. Πρόθεση του Θεού για το έργο Του ήταν πάντα να είναι νέο και ζωντανό, όχι παλιό και νεκρό, κι αυτό στο οποίο Αυτός κάνει τον άνθρωπο να παραμένει σταθερός, ποικίλει ανάλογα με τις εποχές και περιόδους και δεν είναι αιώνιο και αμετάβλητο. Αυτό συμβαίνει, διότι Αυτός είναι ένας Θεός που κάνει τον άνθρωπο να ζει και να είναι καινούριος, σε αντίθεση μ’ ένα διάβολο που κάνει τον άνθρωπο να πεθαίνει και να είναι παλιός. Ακόμα δεν το καταλαβαίνετε; Έχεις αντιλήψεις για τον Θεό και αδυνατείς να τις αφήσεις, γιατί είσαι στενόμυαλος. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή το έργο του Θεού περιέχει ελάχιστη λογική, ή επειδή το έργο του Θεού αποκλίνει από τις ανθρώπινες επιθυμίες, αλλά κι ούτε επειδή ο Θεός είναι πάντα αμελής στα καθήκοντά Του. Το ότι δεν μπορείς να αφήσεις τις αντιλήψεις σου, είναι εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης υπακοής σ’ εσένα κι επειδή δεν έχεις την παραμικρή ομοιότητα με πλάσμα του Θεού, κι όχι επειδή ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα. Όλη αυτή η κατάσταση έχει προκληθεί από εσένα και δεν έχει καμιά σχέση με τον Θεό. Κάθε ταλαιπωρία και κακοτυχία προκαλείται απ’ τον άνθρωπο. Οι προθέσεις του Θεού είναι πάντα καλές. Δεν θέλει να σε κάνει να δημιουργείς αντιλήψεις, αλλά θέλει για σένα, με τα χρόνια, να αλλάζεις και να ανανεώνεσαι. Ωστόσο, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τη μέρα από τη νύχτα και πάντα ελέγχεις εξονυχιστικά ή αναλύεις. Δεν είναι ότι ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα, αλλά εσύ δεν σέβεσαι τον Θεό και η ανυπακοή σου είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ένα μικροσκοπικό δημιουργημένο ον που τολμά να πάρει ένα ασήμαντο μέρος απ’ αυτό που προηγουμένως είχε δοθεί απ’ τον Θεό, και στη συνέχεια, το μεταστρέφει και το χρησιμοποιεί προκειμένου να επιτεθεί στον Θεό —αυτή δεν είναι άραγε η ανυπακοή του ανθρώπου; Οι άνθρωποι, είναι εύλογο να πει κανείς, στερούνται παντελώς τα προσόντα να εκφράσουν τις απόψεις τους ενώπιον του Θεού, πόσο δε μάλλον, διαθέτουν τα προσόντα να περιφέρονται επιδεικνύοντας την άχρηστη, βρομερή, σάπια, γλαφυρή γλωσσική τους έκφρασή τους κατά βούληση —για να μην πούμε τίποτα γι’ αυτές τις μουχλιασμένες αντιλήψεις. Μήπως αυτές δεν είναι ακόμη πιο άχρηστες;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνον αυτοί που γνωρίζουν το έργο του Θεού σήμερα μπορούν να υπηρετούν τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 284

Το έργο του Θεού συνεχίζει να εξελίσσεται και, παρόλο που ο σκοπός του έργου Του παραμένει αμετάβλητος, τα μέσα με τα οποία εργάζεται αλλάζουν συνεχώς, άρα και όσοι Τον ακολουθούν. Όσο περισσότερο έργο παράγει ο Θεός, τόσο πιο ενδελεχώς Τον γνωρίζει ο άνθρωπος, και η διάθεση του ανθρώπου αλλάζει αντιστοίχως μαζί με το έργο Του. Ωστόσο, επειδή το έργο του Θεού μεταβάλλεται διαρκώς, εκείνοι που δεν γνωρίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και εκείνοι οι παράλογοι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν την αλήθεια, μετατρέπονται σε αντιπάλους του Θεού. Ποτέ δεν συνάδει το έργο του Θεού με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, επειδή το έργο Του είναι πάντοτε νέο και ποτέ παλιό. Ποτέ δεν επαναλαμβάνει το παλιό έργο, αντιθέτως, προχωράει πάντοτε προς τα εμπρός με έργο που δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν. Από τη στιγμή που ο Θεός δεν επαναλαμβάνει ποτέ το έργο Του, και ο άνθρωπος κατ’ εξακολούθηση κρίνει το έργο του Θεού σήμερα με βάση το έργο Του στο παρελθόν, γίνεται υπερβολικά δύσκολο για τον Θεό να φέρει εις πέρας κάθε στάδιο του έργου της νέας εποχής. Ο άνθρωπος θέτει υπερβολικά πολλά εμπόδια! Ο άνθρωπος είναι εξαιρετικά στενόμυαλος στον τρόπο που σκέφτεται! Κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει το έργο του Θεού, ωστόσο όλοι προσδιορίζουν το έργο Του. Μακριά από τον Θεό, ο άνθρωπος χάνει τη ζωή, την αλήθεια και τις ευλογίες του Θεού. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν αποδέχεται ούτε τη ζωή ούτε την αλήθεια, πόσο μάλλον τις μεγαλύτερες ευλογίες που ο Θεός δίνει στην ανθρωπότητα. Όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να κερδίσουν τον Θεό, όμως είναι ανίκανοι να ανεχθούν τυχόν αλλαγές στο έργο του Θεού. Εκείνοι που δεν αποδέχονται το νέο έργο του Θεού πιστεύουν ότι το έργο του Θεού είναι αμετάβλητο και ότι το έργο του Θεού παραμένει για πάντα στάσιμο. Πιστεύουν πως το μόνο που χρειάζεται για να κερδίσουν την αιώνια σωτηρία από τον Θεό είναι να τηρούν τον νόμο και, εφόσον μετανοούν κι εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, το θέλημα του Θεού θα ικανοποιείται πάντα. Είναι της άποψης ότι ο Θεός μπορεί να είναι μόνο ο Θεός της τήρησης του νόμου και ο Θεός που σταυρώθηκε για τον άνθρωπο. Είναι επίσης άποψή τους ότι ο Θεός δεν πρέπει και δεν μπορεί να υπερβεί τη Βίβλο. Είναι ακριβώς αυτές οι απόψεις που τους έχουν αλυσοδέσει σφιχτά στον παλιό νόμο και τους κρατούν δέσμιους άκαμπτων κανονισμών. Ακόμα περισσότερο πιστεύουν ότι, όποιο κι αν είναι το νέο έργο του Θεού, θα πρέπει να επαληθεύεται μέσα από προφητείες, καθώς και ότι σε κάθε στάδιο ενός τέτοιου έργου πρέπει να προβάλλονται αποκαλύψεις, σε όσους Τον ακολουθούν με ειλικρινή καρδιά, διαφορετικά το εν λόγω έργο δεν μπορεί να είναι του Θεού. Ήδη δεν είναι εύκολο για τον άνθρωπο να καταφέρει να γνωρίσει τον Θεό. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε την παράλογη καρδιά του ανθρώπου και την επαναστατική φύση του, τη γεμάτη υπεροψία και έπαρση, τότε γίνεται ακόμα πιο δύσκολο για τον άνθρωπο να αποδεχτεί το νέο έργο του Θεού. Ο άνθρωπος ούτε μελετά προσεκτικά το νέο έργο του Θεού ούτε το αποδέχεται με ταπεινότητα. Αντιθέτως, ο άνθρωπος υιοθετεί μια περιφρονητική στάση, αναμένοντας τις αποκαλύψεις και την καθοδήγηση του Θεού. Δεν είναι αυτή συμπεριφορά ανθρώπου που επαναστατεί και αντιτίθεται στον Θεό; Πώς είναι δυνατόν τέτοιου είδους άνθρωποι να λάβουν την έγκριση του Θεού;

Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς είχε πει ότι το έργο του Ιεχωβά έχει μείνει πίσω στην Εποχή της Χάριτος, όπως λέω κι Εγώ σήμερα ότι το έργο του Ιησού έχει μείνει πίσω. Αν είχε υπάρξει μόνο η Εποχή του Νόμου και όχι η Εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς δεν θα είχε σταυρωθεί και δεν θα είχε λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα. Αν είχε υπάρξει μόνο η Εποχή του Νόμου, πώς θα μπορούσε η ανθρωπότητα να έχει εξελιχθεί μέχρι σήμερα; Η ιστορία εξελίσσεται συνεχώς. Δεν είναι ιστορία ο φυσικός νόμος του έργου του Θεού; Δεν αποτελεί αυτό απεικόνιση της διαχείρισης του ανθρώπου από τον Θεό μέσα σε όλο το σύμπαν; Η ιστορία εξελίσσεται συνεχώς, το ίδιο και το έργο του Θεού, και το θέλημα του Θεού αλλάζει διαρκώς. Δεν θα ήταν πρακτικό για τον Θεό να διατηρεί ένα έργο ενός και μόνο σταδίου επί έξι χιλιάδες χρόνια, επειδή όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ο Θεός είναι πάντοτε καινούργιος και ποτέ παλιός. Δεν θα ήταν δυνατόν να συνεχίζει να παρατείνει ένα έργο παρόμοιο με τη σταύρωση και μία, δύο, τρεις φορές… να Τον καρφώνουν στον σταυρό. Αυτή είναι η αντίληψη ενός παράλογου ανθρώπου. Ο Θεός δεν συντηρεί το ίδιο έργο, και το έργο Του μεταβάλλεται διαρκώς και είναι πάντοτε καινούργιο, με τον ίδιο τρόπο που κάθε ημέρα σας μιλάω με νέα λόγια και κάνω νέο έργο. Αυτό είναι το έργο που κάνω, το βασικότερο νόημα του οποίου βρίσκεται στις λέξεις «νέο» και «υπέροχο». «Ο Θεός είναι αμετάβλητος και ο Θεός θα είναι πάντοτε Θεός», αυτή η ρήση είναι όντως αληθινή. Η ουσία του Θεού δεν αλλάζει, ο Θεός παραμένει πάντοτε Θεός και δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει Σατανάς, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι το έργο Του είναι το ίδιο σταθερό και αμετάβλητο όπως η ουσία Του. Δηλώνεις ότι ο Θεός είναι έτσι, αλλά τότε πώς μπορείς να εξηγήσεις ότι ο Θεός είναι πάντοτε νέος και ποτέ παλιός; Το έργο του Θεού διαδίδεται συνεχώς και μεταβάλλεται διαρκώς, και το θέλημα του Θεού εκδηλώνεται συνεχώς και γίνεται γνωστό στον άνθρωπο. Καθώς ο άνθρωπος βιώνει το έργο του Θεού, αλλάζει συνεχώς η διάθεσή του και αλλάζουν συνεχώς οι γνώσεις του. Από πού, τότε, προέρχεται αυτή η αλλαγή; Δεν προέρχεται από το συνεχώς μεταβαλλόμενο έργο του Θεού; Αν μπορεί να αλλάξει η διάθεση του ανθρώπου, γιατί δεν μπορεί ο άνθρωπος να επιτρέψει στο έργο και στα λόγια Μου επίσης να αλλάζουν συνεχώς; Πρέπει να υπόκειμαι στους περιορισμούς που θέτει ο άνθρωπος; Τώρα δεν καταφεύγεις απλώς σε σοφιστείες;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει οριοθετήσει τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 285

Οι Ιουδαίοι εκείνον τον καιρό διάβαζαν όλοι την Παλαιά Διαθήκη και γνώριζαν την προφητεία του Ησαΐα, ότι ένα αρσενικό βρέφος θα γεννιόταν μέσα σε μια φάτνη. Τότε γιατί, εφόσον το γνώριζαν αυτό, παρόλα αυτά καταδίωξαν τον Ιησού; Αυτό δεν οφείλεται στην επαναστατική τους φύση και στην άγνοιά τους για το έργο του Αγίου Πνεύματος; Εκείνον τον καιρό, οι Φαρισαίοι πίστευαν ότι το έργο του Ιησού δεν έμοιαζε με αυτό που γνώριζαν από τις προφητείες για το αρσενικό βρέφος. Ο άνθρωπος του σήμερα απορρίπτει τον Θεό επειδή το έργο του ενσαρκωμένου Θεού δεν συμβαδίζει με τη Βίβλο. Δεν είναι η ίδια και απαράλλαχτη ουσία της επαναστατικότητάς τους απέναντι στον Θεό; Μπορείς να είσαι από αυτούς που αποδέχονται αναντίρρητα το έργο του Αγίου Πνεύματος στο σύνολό του; Αν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε είναι το σωστό ρεύμα. Πρέπει να το αποδεχθείς χωρίς την παραμικρή αμφιβολία και όχι να επιλέγεις και να ξεδιαλέγεις τι θα αποδεχθείς. Αν ο Θεός σού δώσει περισσότερες γνώσεις και είσαι πιο επιφυλακτικός απέναντί Του, τότε δεν περιττό αυτό; Δεν χρειάζεται να ψάχνεις για περαιτέρω αποδείξεις από τη Βίβλο· εάν πρόκειται για το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε πρέπει να το αποδεχτείς, διότι πιστεύεις στον Θεό για να ακολουθείς τον Θεό, και δεν θα πρέπει να Τον ερευνάς. Δεν θα πρέπει να αναζητάς περαιτέρω αποδείξεις για Εμένα, προκειμένου να δεις ότι Εγώ είμαι ο Θεός σου. Αντιθέτως, θα πρέπει να διακρίνεις εάν έχεις όφελος από Εμένα, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ακόμα κι αν έχεις βρει τις πιο αδιάσειστες αποδείξεις στη Βίβλο, αυτές δεν μπορούν να σε θέσουν πλήρως ενώπιόν Μου. Είσαι κάποιος που ζει εντός των ορίων που θέτει η Βίβλος, όχι ενώπιόν Μου. Η Βίβλος δεν μπορεί να σε βοηθήσει να Με γνωρίσεις, ούτε μπορεί να κάνει πιο βαθιά την αγάπη σου για Εμένα. Παρόλο που η Βίβλος προφήτεψε τη γέννηση ενός αρσενικού βρέφους, κανένας δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί σε ποιον θα πραγματοποιούταν η προφητεία, καθώς ο άνθρωπος δεν γνωρίζει το έργο του Θεού, κι αυτό έκανε τους Φαρισαίους να σταθούν αντιμέτωποι στον Ιησού. Ορισμένοι γνωρίζουν ότι το έργο Μου είναι προς το συμφέρον του ανθρώπου, ωστόσο εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο Ιησούς κι Εγώ είμαστε δύο εντελώς ξεχωριστά, αμοιβαίως ασύμβατα όντα. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς απηύθυνε στους μαθητές Του μόνο μια σειρά από κηρύγματα κατά την Εποχή της Χάριτος, όπως πώς να ασκούνται, πώς να συναθροίζονται, πώς να ζητάνε κατά την προσευχή, πώς να φέρονται ο ένας στον άλλον και ούτω καθεξής. Το έργο που έφερε εις πέρας ανήκε στην Εποχή της Χάριτος και ανέπτυξε μόνο το πώς οι μαθητές και οι ακόλουθοί Του οφείλουν να ασκούνται. Επιτέλεσε μόνο το έργο της Εποχής της Χάριτος και όχι των εσχάτων ημερών. Όταν ο Ιεχωβάς θέσπισε τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης, κατά την Εποχή του Νόμου, γιατί δεν έκανε τότε το έργο της Εποχής της Χάριτος; Γιατί δεν έκανε εκ των προτέρων σαφές το έργο της Εποχής της Χάριτος; Αυτό δεν θα ωφελούσε την αποδοχή του ανθρώπου; Το μόνο που προφήτεψε ήταν ότι ένα αρσενικό βρέφος θα γεννηθεί και θα ανέλθει στην εξουσία, αλλά Αυτός δεν πραγματοποίησε εκ των προτέρων το έργο της Εποχής της Χάριτος. Το έργο του Θεού σε κάθε εποχή έχει ξεκάθαρες διαχωριστικές γραμμές. Πραγματοποιεί μόνο το έργο της τρέχουσας εποχής και ποτέ το επόμενο στάδιο του έργου Του εκ των προτέρων. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί το αντιπροσωπευτικό Του έργο για κάθε εποχή να έρθει στο προσκήνιο. Ο Ιησούς μίλησε μόνο για τα σημάδια των εσχάτων ημερών, για το πώς να είσαι υπομονετικός και πώς να σωθείς, πώς να μετανοείς και να εξομολογείσαι, καθώς και για το πώς να κουβαλάς τον σταυρό και να υπομένεις τα βάσανα. Δεν μίλησε ποτέ για το πώς θα πρέπει να εισέλθει ή για το πώς να προσπαθήσει να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού ο άνθρωπος των εσχάτων ημερών. Βάσει αυτού, δεν θα αποτελούσε πλάνη να αναζητεί κανείς μέσα στη Βίβλο το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες; Τι μπορείς να διακρίνεις, κρατώντας απλώς τη Βίβλο στα χέρια σου; Είτε πρόκειται για ερμηνευτή της Βίβλου είτε για κήρυκα, ποιος μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων το σημερινό έργο;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει οριοθετήσει τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 286

Θέλετε να μάθετε τον λόγο για τον οποίο οι Φαρισαίοι αντιτάχθηκαν στον Ιησού; Επιθυμείτε να μάθετε την υπόσταση των Φαρισαίων; Φαντάζονταν πολλά πράγματα σχετικά με τον Μεσσία. Επιπλέον, πίστευαν μονάχα στον ερχομό του Μεσσία, αλλά δεν αναζητούσαν την αλήθεια της ζωής. Κι έτσι, ακόμη και σήμερα περιμένουν τον Μεσσία επειδή δεν γνωρίζουν την οδό της ζωής και δεν ξέρουν ποιος είναι ο δρόμος της αλήθειας. Πώς, πιστεύετε εσείς, τέτοιοι ανόητοι, ισχυρογνώμονες και αδαείς άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν την ευλογία του Θεού; Πώς θα μπορούσαν να αντικρύσουν τον Μεσσία; Αντιτάχθηκαν στον Ιησού γιατί δεν γνώριζαν την κατεύθυνση του έργου του Αγίου Πνεύματος, διότι δεν ήξεραν την αλήθεια που είπε ο Ιησούς, κι επιπλέον, διότι δεν καταλάβαιναν τον Μεσσία. Και δεδομένου ότι δεν είχαν δει ποτέ τον Μεσσία και δεν ανήκαν ποτέ στη συντροφιά Του, έκαναν το λάθος να προσκολληθούν μάταια στο όνομα του Μεσσία, ενώ αντιτίθονταν στην υπόσταση του Μεσσία με κάθε τρόπο. Αυτοί οι Φαρισαίοι ουσιαστικά ήταν ισχυρογνώμονες, αλαζόνες και δεν υπάκουαν στην αλήθεια. Η αρχή της πίστης τους στον Θεό είναι: Ανεξαρτήτως από το πόσο βαθυστόχαστο είναι το κήρυγμά Σου, από το πόσο μεγάλη είναι η εξουσία Σου, Εσύ δεν είσαι ο Χριστός, εκτός κι αν Σε αποκαλούν Μεσσία. Δεν είναι παράλογες και γελοίες αυτές οι απόψεις; Θα σας ρωτήσω και το εξής: Δεν είναι εξαιρετικά εύκολο για εσάς να διαπράξετε τα λάθη των προγενέστερων Φαρισαίων, δεδομένου ότι δεν έχετε κατανοήσει καθόλου τον Ιησού; Είσαι σε θέση να διακρίνεις την οδό της αλήθειας; Μπορείς πραγματικά να εγγυηθείς πως δεν θα αντιταχθείς στον Χριστό; Είσαι ικανός να ακολουθήσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος; Εάν δεν γνωρίζεις αν θα εναντιωθείς στον Χριστό, τότε λέω πως ήδη ζεις στο χείλος του θανάτου. Όσοι δεν γνώριζαν τον Μεσσία ήταν όλοι ικανοί να εναντιωθούν στον Ιησού, να Τον απορρίψουν και να Τον συκοφαντήσουν. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν τον Ιησού είναι όλοι ικανοί να Τον απαρνηθούν και να Τον διασύρουν. Επιπλέον, είναι ικανοί να αντιμετωπίσουν την επιστροφή του Ιησού ως δόλο του Σατανά και περισσότεροι άνθρωποι θα καταδικάσουν τον Ιησού που επέστρεψε ενσαρκωμένος. Όλα αυτά δε σας κάνουν να φοβάστε; Αυτό που αντιμετωπίζετε είναι βλασφημία απέναντι στο Άγιο Πνεύμα, η καταστροφή των λόγων του Αγίου Πνεύματος στις εκκλησίες κι η απόρριψη όλων όσων εκφράζει ο Ιησούς. Τι μπορείτε να κερδίσετε από τον Ιησού αν βρίσκεστε σε κατάσταση τέτοιας σύγχυσης; Πώς μπορείτε να κατανοήσετε το έργο του Ιησού όταν επιστρέψει ενσαρκωμένος επάνω σε ένα λευκό σύννεφο, εάν αρνείστε πεισματικά να συνειδητοποιήσετε τα σφάλματά σας; Σας λέω αυτό: Άνθρωποι που δεν αποδέχονται την αλήθεια, αλλά περιμένουν τυφλά την επιστροφή του Ιησού πάνω σε λευκά σύννεφα, σίγουρα βλασφημούν απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και είναι η κατηγορία που θα καταστραφεί. Απλά επιθυμείτε τη χάρη του Ιησού και απλώς θέλετε να απολαύσετε το γαλήνιο βασίλειο των ουρανών, κι όμως, ποτέ δεν έχετε υπακούσει στα λόγια του Ιησού και ποτέ δεν έχετε αποδεχτεί την αλήθεια που εκφράζει ο Ιησούς καθώς επιστρέφει ενσαρκωμένος. Τι θα προσφέρετε ως αντάλλαγμα για το γεγονός της επιστροφής του Ιησού πάνω σε ένα λευκό σύννεφο; Είναι η ειλικρίνεια με την οποία επανειλημμένως αμαρτάνετε και μετά εξομολογείστε, ξανά και ξανά; Τι θα θυσιάσετε για τον Ιησού που επιστρέφει πάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο; Είναι τα χρόνια δουλειάς με τα οποία κολακεύετε τον εαυτό σας; Τι θα προσφέρετε ώστε να σας εμπιστευτεί ο Ιησούς που έχει επιστρέψει; Είναι η αλαζονική σας φύση που δεν υπακούει σε καμία αλήθεια;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 287

Η αφοσίωσή σας είναι μόνο στα λόγια, η γνώση σας είναι απλώς διανοητική και εννοιολογική, οι μόχθοι σας είναι για να κερδίσετε τις ευλογίες του ουρανού, κι έτσι, πώς πρέπει να είναι η πίστη σας; Ακόμη και σήμερα κωφεύετε σε κάθε λέξη της αλήθειας. Δεν ξέρετε τι είναι ο Θεός, δεν ξέρετε τι είναι ο Χριστός, δεν ξέρετε πώς να σέβεστε τον Ιεχωβά, δεν ξέρετε πώς να εισέλθετε στο έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν γνωρίζετε πώς να διακρίνετε το έργο του ίδιου του Θεού από τις απάτες του ανθρώπου. Ξέρεις μόνο να καταδικάζεις οποιαδήποτε λέξη αλήθειας που εκφράζει ο Θεός και η οποία δε συμβαδίζει με τη γνώμη σου. Πού είναι η ταπεινοφροσύνη σου; Πού είναι η υπακοή σου; Πού είναι η αφοσίωση σου; Πού είναι η επιθυμία σου για την αναζήτηση της αλήθειας; Πού είναι ο σεβασμός σου για τον Θεό; Σας λέω, αυτοί που πιστεύουν στον Θεό λόγω των σημείων, ανήκουν σίγουρα στην κατηγορία που θα υποστεί καταστροφή. Αυτοί που δεν είναι ικανοί να αποδεχτούν τα λόγια του Ιησού που επέστρεψε ενσαρκωμένος είναι σίγουρα τα τέκνα της κολάσεως, οι απόγονοι του αρχαγγέλου, η κατηγορία που θα υποβληθεί σε αιώνια καταστροφή. Πολλοί μπορεί να μην ενδιαφέρονται γι’ αυτά που λέω, μα εξακολουθώ να θέλω να πω σε κάθε αυτοαποκαλούμενο άγιο που ακολουθεί τον Ιησού πως, όταν δείτε τον Ιησού με τα ίδια σας τα μάτια να κατεβαίνει από τον ουρανό επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο, αυτή θα είναι η δημόσια εμφάνιση του Ηλίου της δικαιοσύνης. Αυτή ίσως να είναι μια στιγμή μεγάλου ενθουσιασμού για εσένα, όμως θα πρέπει να γνωρίζεις πως η στιγμή που θα γίνεις μάρτυρας της καθόδου του Ιησού από τον ουρανό, θα είναι επίσης η στιγμή που θα πας στην κόλαση για να τιμωρηθείς. Θα είναι ο καιρός του τέλους του σχεδίου διαχείρισης του Θεού και θα είναι η στιγμή που ο Θεός θα επιβραβεύσει τον καλό και θα τιμωρήσει τον πονηρό. Διότι η κρίση του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί πριν ο άνθρωπος διακρίνει τα σημεία, όταν θα υπάρχει μόνο η έκφραση της αλήθειας. Αυτοί που αποδέχονται την αλήθεια και δεν αναζητούν σημεία και, συνεπώς, έχουν εξαγνιστεί, θα έχουν επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού και θα έχουν μπει στην αγκάλη του Δημιουργού. Μονάχα αυτοί που εμμένουν στην πεποίθηση πως «ο Ιησούς που δεν επιβαίνει ένα λευκό σύννεφο, είναι ένας ψευδόχριστος», θα υποβληθούν σε αιώνια τιμωρία, επειδή πιστεύουν μονάχα στον Ιησού που επιδεικνύει σημεία, αλλά δεν αναγνωρίζουν τον Ιησού που διακηρύσσει αυστηρή κρίση και απελευθερώνει την αληθινή οδό της ζωής. Κι έτσι, ο Ιησούς θα ασχοληθεί μαζί τους μονάχα όταν θα επιστρέψει φανερά επάνω σ’ ένα λευκό σύννεφο. Είναι πολύ ισχυρογνώμονες, με υπέρμετρη αυτοπεποίθηση και αλαζονεία. Πώς μπορεί ο Ιησούς να επιβραβεύσει τέτοιους αχρείους; Η επιστροφή του Ιησού αποτελεί μεγάλη σωτηρία για εκείνους που είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά γι’ αυτούς που αδυνατούν να την αποδεχτούν αποτελεί οιωνό καταδίκης. Θα πρέπει να επιλέξετε το δικό σας μονοπάτι και να μη βλασφημείτε απέναντι στο Άγιο Πνεύμα και να μην απορρίπτετε την αλήθεια. Θα πρέπει να μην είστε ένα άτομο αδαές και αλαζονικό, μα κάποιος που υπακούει στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και ποθεί και αναζητά την αλήθεια· μόνο έτσι θα επωφεληθείτε. Σας συμβουλεύω να βαδίσετε προσεχτικά το μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Μη βγάζετε εύκολα συμπεράσματα· επιπροσθέτως, μην είστε χαλαροί και απερίσκεπτοι στην πίστη σας στον Θεό. Θα πρέπει να γνωρίζετε πως, τουλάχιστον, αυτοί που πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να είναι ταπεινοί κι ευλαβείς. Αυτοί που έχουν ακούσει την αλήθεια αλλά την απορρίπτουν περιφρονητικά, είναι ανόητοι και αδαείς. Αυτοί που έχουν ακούσει την αλήθεια αλλά βγάζουν εύκολα συμπεράσματα ή την καταδικάζουν, είναι κυριευμένοι από έπαρση. Κανείς που πιστεύει στον Ιησού δεν είναι σε θέση να καταριέται ή να καταδικάζει άλλους. Θα πρέπει όλοι να είστε ορθολογιστές και να αποδέχεστε την αλήθεια. Μπορεί, έχοντας ακούσει την οδό της αλήθειας και έχοντας διαβάσει τα λόγια της ζωής να πιστεύεις πως μόνο μία λέξη στις 10.000 συμφωνεί με τις δικές σου πεποιθήσεις και τη Βίβλο, και τότε θα πρέπει να συνεχίσεις να ψάχνεις σε αυτή τη δεκαχιλιοστή από αυτές τις λέξεις. Ακόμα σε συμβουλεύω να είσαι ταπεινός, να μην έχεις υπερβολική αυτοπεποίθηση και να μην επαινείς τόσο τον εαυτό σου. Αν η καρδιά σου τρέφει τέτοιο πενιχρό φόβο Θεού, θα κερδίσεις περισσότερο φως. Εάν εξετάσεις προσεχτικά και μελετήσεις επανειλημμένα αυτά τα λόγια, θα καταλάβεις κατά πόσο πρόκειται για την αλήθεια και κατά πόσο πρόκειται για τη ζωή. Ίσως, έχοντας διαβάσει μονάχα μερικές προτάσεις, κάποιοι θα καταδικάσουν τυφλά αυτά τα λόγια, λέγοντας «Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία φώτιση του Αγίου Πνεύματος» ή «Αυτός είναι ένας ψευδόχριστος που ήρθε για να εξαπατήσει τον κόσμο». Αυτοί που λένε τέτοια πράγματα έχουν τυφλωθεί από την αλαζονεία! Καταλαβαίνεις ελάχιστα το έργο και τη σοφία του Θεού και σε συμβουλεύω ν’ αρχίσεις ξανά από το μηδέν! Δεν πρέπει να καταδικάζετε τυφλά τα λόγια του Θεού λόγω της εμφάνισης ψευδόχριστων κατά τις έσχατες ημέρες και δεν πρέπει να βλασφημείτε απέναντι στο Άγιο Πνεύμα επειδή φοβάστε την απάτη. Δεν θα ήταν πολύ κρίμα; Εάν, έπειτα από τέτοια διεξοδική εξέταση, πιστεύεις ακόμα πως αυτά τα λόγια δεν είναι η αλήθεια, δεν είναι η οδός και δεν είναι η έκφραση του Θεού, τότε στο τέλος θα τιμωρηθείς και δεν θα ευλογηθείς. Αν δεν μπορείς να αποδεχθείς μια αλήθεια που έχει εκφραστεί τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα, δεν είσαι ακατάλληλος για τη σωτηρία του Θεού; Δεν είσαι κάποιος που δεν είναι αρκετά τυχερός ώστε να επιστρέψεις ενώπιον του θρόνου του Θεού; Σκέψου το! Μη φέρεσαι επιπόλαια και απερίσκεπτα και μην αντιμετωπίζεις την πίστη στον Θεό ως ένα παιχνίδι. Σκέψου για το καλό του στόχου σου, για χάρη των προοπτικών σου, για χάρη της ζωής σου και μην πειραματίζεσαι με τον εαυτό σου. Μπορείς να αποδεχτείς αυτά τα λόγια;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Όταν πλέον δεις το πνευματικό σώμα του Ιησού, ο Θεός θα έχει φτιάξει εκ νέου ουρανό και γη» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 288

Τον καιρό εκείνο, μέρος του έργου του Ιησού συμφωνούσε με την Παλαιά Διαθήκη, καθώς και με τους νόμους του Μωυσή και τα λόγια του Ιεχωβά κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου. Ο Ιησούς τα χρησιμοποίησε όλα αυτά προκειμένου να επιτελέσει μέρος του έργου Του. Κήρυξε στους ανθρώπους και τους δίδαξε στις συναγωγές και χρησιμοποίησε τις προβλέψεις των προφητών στην Παλαιά Διαθήκη για να επιπλήξει τους Φαρισαίους που Τον εχθρεύονταν, και χρησιμοποίησε τα λόγια των Γραφών για να αποκαλύψει την ανυπακοή τους και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να τους καταδικάσει. Διότι εκείνοι σιχαίνονταν ό,τι είχε κάνει ο Ιησούς· ειδικότερα, μεγάλο μέρος του έργου του Ιησού δεν είχε επιτελεστεί σύμφωνα με τους νόμους των Γραφών και, επιπλέον, αυτό που δίδασκε ήταν ανώτερο από τα δικά τους λόγια και πολύ ανώτερο από αυτό που είχαν προαναγγείλει οι προφήτες στις Γραφές. Το έργο του Ιησού επιτελέστηκε μόνο χάριν της λύτρωσης του ανθρώπου και της σταύρωσης, κι έτσι δεν υπήρχε ανάγκη να πει Εκείνος περισσότερα λόγια για να κατακτήσει οποιονδήποτε άνθρωπο. Άντλησε πολλά από όσα δίδαξε τον άνθρωπο από τα λεγόμενα των Γραφών και, ακόμα κι αν το έργο Του δεν ξεπερνούσε τις Γραφές, Αυτός ήταν και πάλι σε θέση να πραγματοποιήσει το έργο της σταύρωσης. Το έργο που έκανε δεν ήταν το έργο του λόγου ούτε το έργο που επιτελέστηκε προς κατάκτηση της ανθρωπότητας, αλλά το έργο που έγινε για τη λύτρωση της ανθρωπότητας. Ενήργησε απλώς ως η προσφορά περί αμαρτίας για την ανθρωπότητα και δεν ενήργησε ως πηγή του λόγου για την ανθρωπότητα. Δεν επιτέλεσε το έργο των Εθνικών, το οποίο ήταν το έργο της κατάκτησης του ανθρώπου, αλλά το έργο της σταύρωσης —έργο που έγινε μεταξύ όσων πίστευαν ότι υπήρχε Θεός. Παρόλο που το έργο Του επιτελέστηκε επί τη βάσει των Γραφών και παρόλο που χρησιμοποίησε ό,τι προανήγγειλαν οι παλαιοί προφήτες για να καταδικάσει τους Φαρισαίους, αυτό αρκούσε για να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης. Εάν το σημερινό έργο εξακολουθούσε να επιτελείται επί τη βάσει των προβλέψεων των παλαιών προφητών στις Γραφές, τότε η κατάκτησή σας θα ήταν αδύνατη, γιατί η Παλαιά Διαθήκη δεν περιέχει καμία καταγραφή για την ανυπακοή και τις αμαρτίες σας —του κινεζικού λαού— και δεν υπάρχει ιστορικό των αμαρτιών σας. Επομένως, εάν αυτό το έργο ενέμενε ακόμα στη Βίβλο, δεν θα παραδινόσασταν ποτέ. Η Βίβλος καταγράφει μόνο μια περιορισμένη ιστορία των Ισραηλιτών, από την οποία είναι αδύνατο να διαπιστωθεί εάν είστε κακοί ή καλοί, και η οποία είναι αδύνατο να σας κρίνει. Φανταστείτε να σας έκρινα σύμφωνα με την ιστορία των Ισραηλιτών —θα εξακολουθούσατε να Με ακολουθείτε όπως κάνετε σήμερα; Ξέρετε πόσο δύσκολοι είστε; Εάν δεν εκφέρονταν λόγια κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, τότε θα ήταν αδύνατο να ολοκληρωθεί το έργο της κατάκτησης. Επειδή δεν έχω έλθει για να σταυρωθώ, πρέπει να εκφέρω λόγια που δεν σχετίζονται με τη Βίβλο, έτσι ώστε να μπορέσετε να κατακτηθείτε. Το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς ήταν απλώς ένα στάδιο ανώτερο από την Παλαιά Διαθήκη· χρησιμοποιήθηκε για να ξεκινήσει μια εποχή και για να καθοδηγήσει αυτήν την εποχή. Γιατί είπε: «Δεν έχω έλθει για να καταλύσω τον νόμο, αλλά για να τον εκπληρώσω»; Ωστόσο, στο έργο Του υπήρχαν πολλά που διέφεραν από τους νόμους που εφαρμόζονταν και τις εντολές που ακολουθούσαν οι Ισραηλίτες της Παλαιάς Διαθήκης, διότι Εκείνος δεν είχε έλθει για να υπακούσει στον νόμο, αλλά για να τον εκπληρώσει. Η διαδικασία της εκπλήρωσης περιλάμβανε πολλά πρακτικά στοιχεία: Το έργο Του ήταν πιο πρακτικό και αληθινό και, επιπλέον, ήταν πιο ζωντανό και δεν συνιστούσε τυφλή προσκόλληση στους κανόνες. Δεν τηρούσαν οι Ισραηλίτες το Σάββατο; Όταν ήλθε ο Ιησούς, δεν τηρούσε το Σάββατο, γιατί είπε ότι ο Υιός του ανθρώπου ήταν ο Κύριος του Σαββάτου και ότι όταν έφτανε ο Κύριος του Σαββάτου, θα έπραττε κατά τη βούλησή Του. Είχε έλθει για να εκπληρώσει τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης και για να αλλάξει τους νόμους. Ό,τι επιτελείται σήμερα βασίζεται στο παρόν, αλλά εξακολουθεί να στηρίζεται επί τη βάσει του έργου του Ιεχωβά στην Εποχή του Νόμου και δεν παραβαίνει αυτό το πεδίο. Για παράδειγμα, το να προσέχει κανείς τα λόγια του και να μη διαπράττει μοιχεία, δεν συνιστούν νόμους της Παλαιάς Διαθήκης; Σήμερα, αυτό που απαιτείται από εσάς δεν περιορίζεται μόνο στις Δέκα Εντολές, αλλά συνίσταται από εντολές και νόμους ανώτερης τάξης από εκείνους που προηγήθηκαν. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ό,τι έχει προηγηθεί έχει καταργηθεί, διότι κάθε στάδιο του έργου του Θεού επιτελείται επί τη βάσει του σταδίου που προηγήθηκε. Όσο γι’ αυτό που εισήγαγε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ, όπως το να απαιτεί από τους ανθρώπους να προσφέρουν θυσίες, να τιμούν τον πατέρα και τη μητέρα τους, να μη λατρεύουν είδωλα, να μην επιτίθενται και να μην καταριούνται τους άλλους, να μη μοιχεύουν, να μην καπνίζουν και να μην πίνουν, να μην τρέφονται με πράγματα νεκρά και να μην πίνουν αίμα —αυτά δεν αποτελούν τη βάση της άσκησής σας ακόμη και σήμερα; Επί τη βάσει του παρελθόντος έχει επιτελεστεί το έργο μέχρι σήμερα. Παρόλο που οι νόμοι του παρελθόντος δεν αναφέρονται πλέον και έχουν διατυπωθεί νέες απαιτήσεις από εσένα, αυτοί οι νόμοι απέχουν πολύ από το να καταργηθούν και, αντ’ αυτού, έχουν ανυψωθεί σε υψηλότερη θέση. Το να πει κανείς ότι έχουν καταργηθεί θα σήμαινε ότι η προηγούμενη εποχή είναι ξεπερασμένη, ενώ υπάρχουν κάποιες εντολές που πρέπει να τιμάς για όλη την αιωνιότητα. Οι εντολές του παρελθόντος έχουν ήδη γίνει πράξη, έχουν ήδη γίνει το είναι του ανθρώπου και δεν χρειάζεται να δίδεται ιδιαίτερη έμφαση σε εντολές όπως «Μην καπνίζεις» και «Μην πίνεις» και ούτω καθεξής. Επί τη βάσει αυτή, θεσπίζονται νέες εντολές σύμφωνα με τις σημερινές ανάγκες σας, σύμφωνα με το ανάστημά σας και σύμφωνα με το σημερινό έργο. Η θέσπιση εντολών για τη νέα εποχή δεν σημαίνει ότι καταργούνται οι εντολές της παλαιάς εποχής, αλλά ότι ανυψώνονται περαιτέρω επ’ αυτής της βάσεως, για να καταστούν οι πράξεις του ανθρώπου πιο ολοκληρωμένες και να συνάδουν περισσότερο με την πραγματικότητα. Αν, σήμερα, το μόνο που απαιτείτο από εσάς ήταν να ακολουθείτε τις εντολές και να συμμορφώνεστε με τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης όπως έκαναν και οι Ισραηλίτες, και αν απαιτείτο, μάλιστα, να απομνημονεύσετε τους νόμους που θέσπισε ο Ιεχωβά, δεν θα υπήρχε καμία πιθανότητα να μπορέσετε να αλλάξετε. Αν έπρεπε μόνο να συμμορφώνεστε με αυτές τις λίγες περιορισμένες εντολές ή να απομνημονεύσετε αναρίθμητους νόμους, η παλιά φύση σας θα παρέμενε βαθιά ριζωμένη και δεν θα υπήρχε τρόπος να ξεριζωθεί. Έτσι, θα εκφυλιζόσαστε όλο και περισσότερο και κανείς σας δεν θα γινόταν υπάκουος. Τουτέστιν, λίγες απλές εντολές ή αμέτρητοι νόμοι αδυνατούν να σας βοηθήσουν να γνωρίσετε τις πράξεις του Ιεχωβά. Δεν είστε ίδιοι με τους Ισραηλίτες: Ακολουθώντας τους νόμους και απομνημονεύοντας τις εντολές, εκείνοι μπόρεσαν να γίνουν μάρτυρες των πράξεων του Ιεχωβά και να προσφέρουν την αφοσίωσή τους σε Αυτόν και μόνο. Εντούτοις, εσείς δεν μπορείτε να το πετύχετε αυτό, και μερικές εντολές της εποχής της Παλαιάς Διαθήκης όχι μόνο δεν μπορούν να σας κάνουν να παραδώσετε την καρδιά σας ή να σας προστατέψουν, αλλά, αντιθέτως, θα σας κάνουν να επαναπαυτείτε και θα σας οδηγήσουν στον Άδη. Διότι το έργο Μου είναι το έργο της κατάκτησης και στοχεύει στην ανυπακοή και την παλιά φύση σας. Τα ευγενικά λόγια του Ιεχωβά και του Ιησού απέχουν κατά πολύ από τα σημερινά αυστηρά λόγια της κρίσης. Χωρίς αυτά τα αυστηρά λόγια, θα ήταν αδύνατο να κατακτηθείτε εσείς οι «επαΐοντες», οι οποίοι υπήρξατε ανυπάκουοι επί χιλιάδες έτη. Οι νόμοι της Παλαιάς Διαθήκης έχασαν τη δύναμή τους πάνω σας εδώ και πολύ καιρό και η σημερινή κρίση είναι πολύ πιο τρομερή από τους παλαιούς νόμους. Το πιο κατάλληλο για εσάς είναι η κρίση, και όχι οι ασήμαντοι περιορισμοί των νόμων, γιατί δεν είστε η ανθρωπότητα που υπήρχε στην αρχή, αλλά μια ανθρωπότητα που είναι διεφθαρμένη επί χιλιάδες έτη. Αυτό που πρέπει να επιτύχει τώρα ο άνθρωπος συνάδει με την αληθινή κατάσταση του ανθρώπου σήμερα, σύμφωνα με το επίπεδο και το πραγματικό ανάστημα του ανθρώπου της σημερινής εποχής, και δεν απαιτεί να ακολουθείς κανόνες. Αυτό συμβαίνει έτσι ώστε να επιτευχθούν αλλαγές στην παλιά σου φύση και να μπορέσεις να παραμερίσεις τις αντιλήψεις σου.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το όραμα του έργου του Θεού (1)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 289

Η ιστορία πάντα κινείται προς τα εμπρός και το έργο του Θεού κινείται πάντα προς τα εμπρός. Για να φτάσει το έξι χιλιάδων ετών σχέδιο διαχείρισής Του στο τέλος του, πρέπει να συνεχίσει να προχωράει προς τα εμπρός. Κάθε μέρα Αυτός πρέπει να επιτελεί νέο έργο και κάθε έτος πρέπει να επιτελεί νέο έργο. Πρέπει να ανοίγει νέα μονοπάτια, να εγκαινιάζει νέες εποχές, να ξεκινάει νέο και πιο σπουδαίο έργο και, μαζί με αυτά, να φέρνει νέα ονόματα και νέο έργο. Την κάθε στιγμή, το Πνεύμα του Θεού επιτελεί νέο έργο, χωρίς ποτέ να προσκολλάται σε παλιούς τρόπους και κανονισμούς. Ούτε το έργο Του σταμάτησε ποτέ, αλλά επιτελείται κάθε λεπτό που περνάει. Εάν λες ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος είναι αμετάβλητο, τότε γιατί ζήτησε ο Ιεχωβά από τους ιερείς να Τον υπηρετήσουν στον ναό, ενώ ο Ιησούς δεν εισήλθε στον ναό παρόλο που, όταν ήλθε, οι άνθρωποι είπαν επίσης ότι ήταν ο αρχιερέας και ότι καταγόταν από τον οίκο του Δαβίδ και ότι ήταν επίσης ο αρχιερέας και ο μέγας Βασιλέας; Και γιατί δεν προσέφερε θυσίες; Η είσοδος ή η μη είσοδος στον ναό, δεν είναι όλα αυτά έργο του ίδιου του Θεού; Εάν, όπως φαντάζεται ο άνθρωπος, ο Ιησούς έλθει ξανά και, κατά τις έσχατες ημέρες, εξακολουθεί να αποκαλείται Ιησούς και έλθει πάνω σε ένα λευκό σύννεφο, κατερχόμενος μεταξύ των ανθρώπων έχοντας την εμφάνιση του Ιησού, δεν θα συνιστά αυτό επανάληψη του έργου Του; Είναι το Άγιο Πνεύμα ικανό να προσκολλάται στα παλιά; Όλα όσα πιστεύει ο άνθρωπος είναι αντιλήψεις και όλα όσα κατανοεί ο άνθρωπος είναι σύμφωνα με το κυριολεκτικό νόημα και είναι σύμφωνα με τη φαντασία του. Βρίσκονται σε αντίθεση με τις αρχές του έργου του Αγίου Πνεύματος και δεν συνάδουν με τις προθέσεις του Θεού. Ο Θεός δεν θα εργαζόταν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ο Θεός δεν είναι τόσο ανόητος και μωρός, και το έργο Του δεν είναι τόσο απλό όσο φαντάζεσαι. Με βάση τα όλα όσα φαντάζεται ο άνθρωπος, ο Ιησούς θα έλθει πάνω σε ένα σύννεφο και θα κατέλθει μεταξύ σας. Εσείς θα δείτε Εκείνον που, πάνω σε ένα σύννεφο, θα σας πει ότι είναι ο Ιησούς. Θα δείτε, επίσης, τα σημάδια από τα καρφιά στα χέρια Του και θα Τον αναγνωρίσετε ως τον Ιησού. Κι Εκείνος θα σας σώσει και πάλι και θα είναι ο ισχυρός Θεός σας. Θα σας σώσει, θα σας δώσει ένα νέο όνομα και θα δώσει στον καθένα σας μια λευκή πέτρα, και κατόπιν θα σας επιτραπεί να εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών και να γίνετε δεκτοί στον παράδεισο. Αυτές οι πεποιθήσεις δεν συνιστούν τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Ο Θεός εργάζεται σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου ή εργάζεται αντίθετα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου; Δεν προέρχονται όλες οι αντιλήψεις του ανθρώπου από τον Σατανά; Δεν έχει διαφθαρεί όλο το είναι του ανθρώπου από τον Σατανά; Αν ο Θεός επιτελούσε το έργο Του σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, δεν θα γινόταν τότε Σατανάς; Δεν θα ανήκε στο ίδιο είδος με τα δικά Του πλάσματα; Δεδομένου ότι τα δημιουργήματά Του έχουν πλέον διαφθαρεί σε τέτοιο βαθμό από τον Σατανά, ώστε ο άνθρωπος να έχει γίνει η ενσάρκωση του Σατανά, αν ο Θεός εργαζόταν σύμφωνα με τα πράγματα του Σατανά, τότε δεν θα συμμαχούσε με τον Σατανά; Πώς μπορεί ο άνθρωπος να συλλάβει το έργο του Θεού; Επομένως, ο Θεός δεν θα εργαζόταν ποτέ σύμφωνα με τις αντιλήψεις του ανθρώπου και δεν θα εργαζόταν ποτέ με τους τρόπους που φαντάζεσαι. Υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι ο ίδιος ο Θεός είπε ότι θα καταφθάσει πάνω σε ένα σύννεφο. Είναι αλήθεια ότι το είπε ο ίδιος ο Θεός, αλλά δεν γνωρίζεις ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να συλλάβει τα μυστήρια του Θεού; Δεν γνωρίζεις ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να εξηγήσει τα λόγια του Θεού; Είσαι σίγουρος, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι διαφωτίστηκες και φωτίστηκες από το Άγιο Πνεύμα; Δεν μπορεί να σου το έδειξε το Άγιο Πνεύμα με τόσο άμεσο τρόπο, σωστά; Το Άγιο Πνεύμα ήταν Αυτό που σου έδωσε οδηγίες ή το σκέφτηκες οδηγούμενος από τις δικές σου αντιλήψεις; Είπες: «Αυτό ειπώθηκε από τον ίδιο τον Θεό». Εντούτοις, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις αντιλήψεις μας και τον νου μας για να μετρήσουμε τα λόγια του Θεού. Όσο για τα λόγια που εξέφρασε ο Ησαΐας, μπορείς να επεξηγήσεις τα λόγια του με απόλυτη βεβαιότητα; Τολμάς να εξηγήσεις τα λόγια του; Εφόσον δεν τολμάς να εξηγήσεις τα λόγια του Ησαΐα, γιατί τολμάς να εξηγήσεις τα λόγια του Ιησού; Ποιος είναι πιο δοξασμένος, ο Ιησούς ή ο Ησαΐας; Εφόσον η απάντηση είναι ο Ιησούς, γιατί εξηγείς τα λόγια που εξέφερε ο Ιησούς; Θα σου έλεγε ο Θεός εκ των προτέρων για το έργο Του; Δεν μπορεί να το γνωρίζει ούτε ένα πλάσμα, ούτε καν οι αγγελιοφόροι στον ουρανό, ούτε ο Υιός του ανθρώπου, άρα πώς θα μπορούσες να το γνωρίζεις εσύ; Ο άνθρωπος έχει μεγάλες ελλείψεις. Αυτό που είναι σημαντικό για εσάς τώρα είναι να γνωρίζετε τα τρία στάδια του έργου. Από το έργο του Ιεχωβά έως το έργο του Ιησού και από το έργο του Ιησού έως το έργο του σημερινού σταδίου, αυτά τα τρία στάδια καλύπτουν χωρίς διακοπή ολόκληρο το φάσμα της διαχείρισης του Θεού και όλα τους αποτελούν το έργο ενός Πνεύματος. Από τη δημιουργία του κόσμου, ο Θεός ανέκαθεν εργαζόταν για τη διαχείριση της ανθρωπότητας. Αυτός είναι η Αρχή και το Τέλος, Αυτός είναι ο Πρώτος και ο Έσχατος, και Αυτός ξεκινά μια εποχή και Αυτός φέρνει την εποχή στο τέλος της. Τα τρία στάδια του έργου, σε διαφορετικές εποχές και διαφορετικές τοποθεσίες, είναι αναμφίβολα το έργο ενός Πνεύματος. Όλοι όσοι διαχωρίζουν αυτά τα τρία στάδια αντιτάσσονται στον Θεό. Τώρα, επιβάλλεται να κατανοήσεις ότι όλο το έργο, από το πρώτο στάδιο μέχρι σήμερα, είναι το έργο ενός Θεού, το έργο ενός Πνεύματος. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το όραμα του έργου του Θεού (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 290

Δεδομένου ότι ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό, πρέπει να ακολουθήσει από κοντά τα βήματα του Θεού, βήμα-βήμα. Πρέπει να «ακολουθήσει τον Αμνό, όπου και εάν πηγαίνει». Μόνο αυτοί είναι οι άνθρωποι που αναζητούν την αληθινή οδό, μόνο αυτοί είναι εκείνοι γνωρίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι που δουλοπρεπώς ακολουθούν επιστολές και δόγματα είναι εκείνοι που έχουν εξαλειφθεί από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Σε κάθε χρονική περίοδο, ο Θεός θα ξεκινήσει νέο έργο, και σε κάθε περίοδο, θα υπάρξει μια νέα αρχή μεταξύ των ανθρώπων. Εάν ο άνθρωπος ακολουθεί μόνο τις εξής αλήθειες: ότι ο «Ιεχωβά είναι ο Θεός» και ο «Ιησούς είναι ο Χριστός», οι οποίες ισχύουν μόνο για μια εποχή, τότε ο άνθρωπος δεν θα συνεχίσει να συμβαδίζει με το έργο του Αγίου Πνεύματος και θα είναι για πάντα ανίκανος να αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ανεξάρτητα από το πώς εργάζεται ο Θεός, ο άνθρωπος ακολουθεί χωρίς την παραμικρή αμφιβολία και ακολουθεί στενά από πίσω. Με τον τρόπο αυτό, πώς θα μπορούσε να εξαλειφθεί ο άνθρωπος από το Άγιο Πνεύμα; Ανεξάρτητα από το τι κάνει ο Θεός, όσο ο άνθρωπος είναι βέβαιος ότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και συνεργάζεται στο έργο του Αγίου Πνεύματος χωρίς καμία αμφιβολία και προσπαθεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Θεού, τότε πώς θα μπορούσε να τιμωρηθεί; Το έργο του Θεού δεν σταμάτησε ποτέ, τα βήματά Του δεν σταμάτησαν ποτέ, και πριν τελειώσει το έργο της διαχείρισής Του, ήταν πάντοτε απασχολημένος και ποτέ δεν σταματά. Αλλά ο άνθρωπος είναι διαφορετικός: Έχοντας κερδίσει ένα μόνο ίχνος από το έργο του Αγίου Πνεύματος, το αντιμετωπίζει σαν να μην έχει αλλάξει ποτέ· κι έχοντας αποκτήσει λίγη γνώση, δεν πηγαίνει να ακολουθήσει τα βήματα του νεότερου έργου του Θεού, ενώ έχοντας δει μόνο ένα κομμάτι του έργου του Θεού, ο Θεός σχηματίζεται στο μυαλό του αμέσως ως μια ιδιαίτερη ξύλινη φιγούρα και πιστεύει ότι ο Θεός θα παραμείνει πάντα σε αυτή τη μορφή που βλέπει μπροστά του, ότι έτσι ήταν στο παρελθόν και θα είναι πάντα και στο μέλλον. Έχοντας αποκτήσει μόνο επιφανειακή γνώση, ο άνθρωπος είναι τόσο υπερήφανος που ξεχνιέται και αρχίζει να διακηρύσσει αναπόφευκτα τη διάθεση και την ύπαρξη του Θεού που απλά δεν υφίστανται. Έχοντας βεβαιωθεί για ένα στάδιο του έργου του Αγίου Πνεύματος, ανεξάρτητα από το τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που διακηρύσσει το νέο έργο του Θεού, ο άνθρωπος δεν το δέχεται. Αυτοί είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να δεχτούν το νέο έργο του Αγίου Πνεύματος, διότι είναι πολύ συντηρητικοί και ανίκανοι να δεχτούν νέα πράγματα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό, αλλά και απορρίπτουν τον Θεό. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι οι Ισραηλίτες έσφαλαν επειδή «πίστευαν μόνο στον Ιεχωβά και δεν πίστευαν στον Ιησού», όμως η πλειονότητα των ανθρώπων παίζει έναν ρόλο στον οποίο «πιστεύουν μόνο στον Ιεχωβά και απορρίπτουν τον Ιησού» και «επιζητούν την επιστροφή του Μεσσία, αλλά αντιτάσσονται στον Μεσσία ο οποίος ονομάζεται Ιησούς». Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο ότι οι άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά μετά την αποδοχή ενός σταδίου του έργου του Αγίου Πνεύματος και ακόμα δεν λαμβάνουν τις ευλογίες του Θεού. Δεν είναι αυτό αποτέλεσμα της παρακοής του ανθρώπου; Οι χριστιανοί σε ολόκληρο τον κόσμο που δεν είναι ενήμεροι ως προς το νέο έργο του σήμερα, προσκολλώνται όλοι στην ελπίδα ότι θα σταθούν τυχεροί, υποθέτοντας ότι ο Θεός θα εκπληρώσει καθεμία από τις επιθυμίες τους. Ωστόσο, δεν μπορούν να πούνε με βεβαιότητα για ποιο λόγο ο Θεός θα τους οδηγήσει στον τρίτο ουρανό, ούτε είναι βέβαιοι για το πώς θα έρθει ο Ιησούς να τους πάρει πάνω σε ένα λευκό σύννεφο, πολύ λιγότερο δε μπορούν να πουν με απόλυτη βεβαιότητα εάν ο Ιησούς θα φτάσει όντως πάνω σε ένα λευκό σύννεφο την ημέρα που φαντάζονται. Είναι όλοι ανήσυχοι και σαστισμένοι. Οι ίδιοι δεν γνωρίζουν καν αν ο Θεός θα αναλάβει τον κάθε έναν από αυτούς, τις ποικίλες μικρές ομάδες ανθρώπων από κάθε δόγμα. Το έργο που επιτελεί ο Θεός τώρα, η σημερινή εποχή, το θέλημα του Θεού —δεν έχουν κατανοήσει κανένα από αυτά και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, αλλά μετράνε τις μέρες στα δάχτυλά τους. Μόνο αυτοί που ακολουθούν τα βήματα του Αμνού μέχρι τέλους μπορούν να κερδίσουν την τελική ευλογία, ενώ εκείνοι οι «έξυπνοι άνθρωποι», που αδυνατούν να ακολουθήσουν μέχρι το τέλος, και πιστεύουν ότι έχουν κερδίσει τα πάντα, είναι ανίκανοι να γίνουν μάρτυρες της εμφάνισης του Θεού. Όλοι πιστεύουν ότι είναι οι πιο έξυπνοι στη γη και διακόπτουν τη συνεχιζόμενη εξέλιξη του έργου του Θεού χωρίς κανέναν λόγο και φαίνεται να πιστεύουν με απόλυτη σιγουριά ότι ο Θεός θα τους μεταφέρει στον ουρανό, αυτούς που «έχουν τη μέγιστη πίστη στον Θεό, ακολουθούν τον Θεό και υπακούουν στα λόγια του Θεού». Παρόλο που έχουν την «άκρα πίστη» προς τα λόγια του Θεού, τα λόγια και οι ενέργειές τους εξακολουθούν να μοιάζουν τόσο αηδιαστικά επειδή αντιτίθενται στο έργο του Αγίου Πνεύματος και εξαπατούν και κάνουν κακό. Εκείνοι που δεν ακολουθούν μέχρι τέλους, όσοι δεν συμβαδίζουν με το έργο του Αγίου Πνεύματος και οι οποίοι μόνο εμμένουν στο παλιό έργο, όχι μόνο απέτυχαν να αφοσιωθούν στον Θεό αλλά, αντίθετα, έγιναν εκείνοι που αντιτάσσονται στον Θεό, έχουν γίνει εκείνοι που απορρίπτονται από τη νέα εποχή, και που θα τιμωρηθούν. Υπάρχουν άνθρωποι πιο αξιολύπητοι από αυτούς; Πολλοί πιστεύουν, ακόμη, ότι όλοι όσοι απορρίπτουν τον παλαιό νόμο και δέχονται το νέο έργο, δεν διαθέτουν συνείδηση. Αυτοί οι άνθρωποι, που μιλάνε μόνο για «συνείδηση» και δεν ξέρουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, θα δουν τελικά τις προοπτικές τους να περικόπτονται λόγω της συνείδησή τους. Το έργο του Θεού δεν συμμορφώνεται με το δόγμα, και παρόλο που είναι δικό Του έργο, ακόμα ο Θεός δεν προσκολλάται σε αυτό. Αυτό που πρέπει να απορριφθεί απορρίπτεται, αυτό που πρέπει να εξαλειφθεί εξαλείφεται. Ωστόσο, ο άνθρωπος παίρνει εχθρική στάση απέναντι στον Θεό κρατώντας μόνο ένα μικρό κομμάτι του έργου της διαχείρισης του Θεού. Δεν είναι αυτό ένας παραλογισμός του ανθρώπου; Δεν είναι η άγνοια του ανθρώπου; Όσο περισσότερο είναι οι άνθρωποι δειλοί και υπερβολικά επιφυλακτικοί επειδή φοβούνται ότι δεν θα κερδίσουν τις ευλογίες του Θεού, τόσο περισσότερο δεν είναι σε θέση να κερδίσουν μεγαλύτερες ευλογίες και να λάβουν την τελική ευλογία. Αυτοί οι άνθρωποι που τηρούν δουλικά τον νόμο, επιδεικνύουν όλοι την απόλυτη αφοσίωση προς τον νόμο και όσο περισσότερο εμφανίζουν τέτοια αφοσίωση προς τον νόμο, τόσο περισσότερο είναι επαναστάτες που αντιτίθενται στον Θεό. Γιατί τώρα είναι η Εποχή της Βασιλείας και όχι η Εποχή του Νόμου, και το έργο του σήμερα δεν μπορεί να εξισωθεί με το έργο του παρελθόντος, ούτε μπορεί το έργο του παρελθόντος να συγκριθεί με το έργο του σήμερα. Το έργο του Θεού έχει αλλάξει και οι πράξεις του ανθρώπου έχουν επίσης αλλάξει· δεν φτάνει μόνο να τηρεί κανείς τον νόμο ή να φέρει τον σταυρό. Έτσι, η πίστη των ανθρώπων προς τον νόμο και τον σταυρό δεν θα κερδίσει την έγκριση του Θεού.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Το έργο του Θεού και οι πράξεις του ανθρώπου» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 291

Ο σκοπός της κατάκτησής σου σήμερα είναι να αναγνωρίσεις ότι ο Θεός είναι ο Θεός σου, και ο Θεός όλων των άλλων και, πάνω απ’ όλα, ο Θεός όλων όσων Τον αγαπούν και ο Θεός όλης της δημιουργίας. Είναι ο Θεός των Ισραηλιτών και ο Θεός του λαού της Αιγύπτου. Είναι ο Θεός των Βρετανών και ο Θεός των Αμερικανών. Δεν είναι μόνο ο Θεός του Αδάμ και της Εύας, αλλά επίσης ο Θεός όλων των απογόνων του Αδάμ και της Εύας. Είναι ο Θεός των πάντων στους ουρανούς κι επί της γης. Η οικογένεια των Ισραηλιτών καθώς και οι οικογένειες όλων των εθνικών βρίσκονται στα χέρια του ενός Θεού. Εκτός από το ότι έκανε έργο στο Ισραήλ για πολλές χιλιάδες χρόνια και γεννήθηκε κάποτε στην Ιουδαία, σήμερα κατέβηκε στην Κίνα, στον τόπο όπου βρίσκεται κουλουριασμένος ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Αν το γεγονός ότι γεννήθηκε στην Ιουδαία Τον καθιστά Βασιλέα των Ιουδαίων, το ότι σήμερα κατέβηκε ανάμεσά σας, δεν Τον καθιστά Θεό σας; Οδήγησε τους Ισραηλίτες και γεννήθηκε στην Ιουδαία, αλλά γεννήθηκε επίσης σε έναν τόπο εθνικών. Το έργο που κάνει δεν είναι για όλη την ανθρωπότητα που Εκείνος δημιούργησε; Αγαπάει τους Ισραηλίτες εκατό φορές και απεχθάνεται τους εθνικούς χίλιες φορές; Δεν είναι αυτή η αντίληψή σας; Εσείς είστε που δεν αναγνωρίζετε τον Θεό, κι όχι ότι ο Θεός δεν ήταν ποτέ ο Θεός σας. Εσείς είστε που απορρίπτετε τον Θεό, κι όχι ότι ο Θεός δεν είναι πρόθυμος να είναι ο Θεός σας. Ποιος από τους δημιουργημένους δεν βρίσκεται στα χέρια του Παντοδύναμου; Κατά τη διαδικασία της κατάκτησής σας σήμερα, ο στόχος δεν είναι να αναγνωρίσετε ότι ο Θεός δεν είναι άλλος από τον Θεό σας; Αν εξακολουθείτε να θεωρείτε ότι ο Θεός είναι ο Θεός μόνο των Ισραηλιτών και εξακολουθείς να θεωρείς ότι ο οίκος του Δαβίδ στο Ισραήλ είναι ο τόπος γέννησης του Θεού, κι ότι κανένα άλλο έθνος, εκτός από το Ισραήλ, δεν έχει τα προσόντα να «παράγει» Θεό, κι ότι, ακόμα λιγότερο, καμία οικογένεια εθνικών δεν μπορεί να λάβει προσωπικά το έργο του Ιεχωβά, αν εξακολουθείς να σκέφτεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε δεν είσαι μια επίμονη τροχοπέδη; Μην προσηλώνεσαι συνεχώς στο Ισραήλ. Ο Θεός είναι εδώ σήμερα, ανάμεσά σας. Μην κοιτάς ούτε προς τον ουρανό. Σταμάτα να μαραζώνεις για τον Θεό στον ουρανό! Ο Θεός έχει έρθει ανάμεσά σας, οπότε, πώς θα μπορούσε να είναι στον ουρανό; Δεν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολύ καιρό, όμως έχεις πολλές αντιλήψεις για Εκείνον, σε βαθμό που δεν τολμάς ούτε για ένα λεπτό να σκεφτείς ότι ο Θεός των Ισραηλιτών θα καταδεχόταν να σας τιμήσει με την παρουσία Του. Ακόμα λιγότερο τολμάτε να σκεφτείτε το πώς θα μπορούσατε να δείτε τον Θεό να παρουσιάζεται αυτοπροσώπως, δεδομένου του πόσο αφόρητα διεφθαρμένοι είστε. Επίσης, ποτέ σας δεν σκεφτήκατε πώς θα μπορούσε να κατέλθει ο ίδιος ο Θεός σ’ έναν τόπο εθνικών. Οφείλει να κατέλθει στο Όρος Σινά ή στο Όρος των Ελαιών και να εμφανιστεί στους Ισραηλίτες. Οι εθνικοί (δηλαδή, οι λαοί εκτός του Ισραήλ) δεν είναι όλοι τα αντικείμενα της απέχθειας Του; Πώς θα μπορούσε Εκείνος να εργαστεί προσωπικά ανάμεσά τους; Όλα αυτά είναι βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις, τις οποίες έχετε αναπτύξει με την πάροδο πολλών ετών. Ο σκοπός της κατάκτησής σας σήμερα, είναι να διαλυθούν αυτές οι αντιλήψεις σας. Ως εκ τούτου, έχετε δει τον Θεό να εμφανίζεται ο ίδιος ανάμεσά σας, όχι στο Όρος Σινά ή στο Όρος των Ελαιών, αλλά ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν είχε ποτέ καθοδηγήσει στο παρελθόν. Αφότου ο Θεός πραγματοποίησε δύο στάδια του έργου Του στο Ισραήλ, οι Ισραηλίτες, καθώς και όλοι οι εθνικοί, υιοθέτησαν την εξής αντίληψη: Παρόλο που είναι αλήθεια ότι ο Θεός είναι ο δημιουργός των πάντων, είναι πρόθυμος να είναι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών, όχι ο Θεός των εθνικών. Οι Ισραηλίτες πιστεύουν το εξής: Ο Θεός μπορεί να είναι μόνο ο Θεός μας, όχι ο Θεός εσάς των εθνικών, κι επειδή δεν έχετε φόβο του Ιεχωβά, ο Ιεχωβά —ο Θεός μας— σας απεχθάνεται. Οι Ιουδαίοι πιστεύουν, περαιτέρω, το εξής: Ο Κύριος Ιησούς πήρε τη δική μας μορφή, τη μορφή των Ιουδαίων, και είναι ένας Θεός που φέρει το σημάδι των Ιουδαίων. Ο Θεός εργάζεται ανάμεσά μας. Η εικόνα του Θεού και η δική μας είναι παρόμοιες, η εικόνα μας είναι κοντά μ’ εκείνη του Θεού. Ο Κύριος Ιησούς είναι ο Βασιλέας μας, ο Βασιλέας των Ιουδαίων, δεν αξίζει στους εθνικούς να λάβουν μια τόσο μεγάλη σωτηρία. Ο Κύριος Ιησούς είναι η προσφορά περί αμαρτίας για εμάς, τους Ιουδαίους. Απλώς και μόνο βάσει αυτών των δύο σταδίων του έργου, οι Ισραηλίτες και οι Ιουδαίοι διαμόρφωσαν τόσες πολλές αντιλήψεις. Με αυταρχικό τρόπο διεκδικούν τον Θεό για τον εαυτό τους, και δεν επιτρέπουν ο Θεός να είναι επίσης ο Θεός των εθνικών. Εξ αυτού, ο Θεός έγινε ένα κενό στην καρδιά των εθνικών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι έμαθαν να πιστεύουν ότι ο Θεός δεν θέλει να είναι ο Θεός των εθνικών και ότι Του αρέσουν μόνο οι Ισραηλίτες —ο εκλεκτός λαός Του— και οι Ιουδαίοι, ειδικά οι μαθητές που Τον ακολούθησαν. Δεν γνωρίζεις ότι το έργο που έκαναν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς ήταν για την επιβίωση όλης της ανθρωπότητας; Αναγνωρίζεις ότι ο Θεός είναι ο Θεός όλων εσάς που γεννηθήκατε εκτός του Ισραήλ; Δεν είναι ο Θεός εδώ, ανάμεσά σας, σήμερα; Δεν μπορεί να είναι όνειρο, σωστά; Δεν αποδέχεστε αυτήν την πραγματικότητα; Δεν τολμάτε να το πιστεύετε ή να το σκέφτεστε. Ανεξαρτήτως του πώς το βλέπετε, δεν είναι ο Θεός εδώ, ανάμεσά σας; Φοβάστε ακόμα να πιστέψετε αυτά τα λόγια; Από τώρα και στο εξής, δεν είναι όλοι οι κατακτημένοι και όλοι όσοι θέλουν να είναι ακόλουθοι του Θεού ο εκλεκτός Του λαός; Δεν είστε όλοι εσείς, οι ακόλουθοι του σήμερα, ο εκλεκτός λαός έξω από το Ισραήλ; Η θέση σας δεν είναι η ίδια με αυτή των Ισραηλιτών; Όλα αυτά δεν είναι τα όσα θα πρέπει να αναγνωρίσετε; Αυτός δεν είναι ο στόχος του έργου της κατάκτησής σας; Από τη στιγμή που μπορείτε να δείτε τον Θεό, Εκείνος θα είναι ο Θεός σας για πάντα, από την αρχή και στο μέλλον. Δεν θα σας εγκαταλείψει, εφόσον όλοι σας είστε διατεθειμένοι να Τον ακολουθήσετε και να Του είστε αφοσιωμένοι, υπάκουες δημιουργίες.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (3)» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 292

Μόνο παραμερίζοντας τις παλιές σου αντιλήψεις μπορείς να αποκτήσεις νέες γνώσεις· όμως, παλιά γνώση δεν σημαίνει απαραίτητα και παλιές αντιλήψεις. Η λέξη «αντιλήψεις» αναφέρεται στα πράγματα που φαντάζεται ο άνθρωπος, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με την πραγματικότητα. Εάν η παλιά γνώση ήταν ήδη ξεπερασμένη κατά την παλιά εποχή, εμποδίζοντας τον άνθρωπο να εισέλθει στο νέο έργο, τότε και η γνώση αυτή αποτελεί αντίληψη. Εάν ο άνθρωπος είναι ικανός να προσεγγίσει σωστά μια τέτοια γνώση, και μπορεί να φτάσει να γνωρίζει τον Θεό από πολλές διαφορετικές πλευρές, συνδυάζοντας το παλιό με το καινούριο, τότε η παλιά γνώση γίνεται βοήθεια στον άνθρωπο, και καθίσταται η βάση μέσω της οποίας ο άνθρωπος εισέρχεται στη νέα εποχή. Το μάθημα της γνωριμίας του Θεού απαιτεί από εσένα να γίνεις κάτοχος πολλών αρχών: πώς να εισέλθεις στο μονοπάτι της γνώσης του Θεού, ποιες αλήθειες πρέπει να κατανοήσεις προκειμένου να γνωρίσεις τον Θεό και πώς να απαλλαχθείς από τις αντιλήψεις και την παλιά φύση σου ώστε να μπορέσεις να υποταχθείς σε όλες τις διευθετήσεις του νέου έργου του Θεού. Εάν χρησιμοποιείς αυτές τις αρχές ως βάση για να εισέλθεις στο μάθημα της γνωριμίας του Θεού, τότε η γνώση σου θα γίνεται όλο και βαθύτερη. Εάν έχεις ξεκάθαρη γνώση των τριών σταδίων του έργου —δηλαδή, του συνολικού διαχειριστικού σχεδίου του Θεού— κι εάν μπορείς να συσχετίζεις απόλυτα τα δύο προηγούμενα στάδια του έργου του Θεού με το παρόν και να κατανοείς ότι πρόκειται για έργο που επιτελείται από έναν μόνο Θεό, τότε θα έχεις την πιο σταθερή βάση. Τα τρία στάδια του έργου έγιναν από έναν μόνο Θεό· αυτό αποτελεί το μέγιστο όραμα, και είναι το μόνο μονοπάτι για να γνωρίσει κάποιος τον Θεό. Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορούσε να πραγματοποιήσει τα τρία στάδια του έργου, και κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να επιτελέσει τέτοιο έργο για λογαριασμό Του —που σημαίνει ότι μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορούσε να επιτελέσει το δικό Του έργο, από την αρχή μέχρι σήμερα. Παρόλο που τα τρία στάδια του έργου του Θεού έχουν πραγματοποιηθεί σε διαφορετικές εποχές και τοποθεσίες, και παρόλο που το έργο του καθενός είναι διαφορετικό, όλα αποτελούν έργο που επιτέλεσε ένας μόνο Θεός. Από όλα τα οράματα, τούτο είναι το μέγιστο όραμα που πρέπει να γνωρίζει ο άνθρωπος, και αν αυτός μπορεί να κατανοήσει πλήρως, τότε θα είναι ικανός να ορθώσει το ανάστημά του. Σήμερα, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν διάφορα θρησκεύματα και δόγματα είναι ότι δεν γνωρίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, και είναι ανίκανες να κάνουν τη διάκριση ανάμεσα στο έργο του Αγίου Πνεύματος και το έργο που δεν είναι του Αγίου Πνεύματος —οπότε, δεν μπορούν να πουν αν τούτο το στάδιο του έργου επιτελέστηκε, όπως και τα δύο τελευταία, από τον Ιεχωβά Θεό. Αν και οι άνθρωποι ακολουθούν τον Θεό, οι περισσότεροι εξακολουθούν να είναι ανίκανοι να πουν εάν τούτος είναι πράγματι ο σωστός δρόμος. Ο άνθρωπος ανησυχεί για το αν ο δρόμος αυτός είναι ο δρόμος που υποδεικνύει προσωπικά ο ίδιος ο Θεός και αν η ενσάρκωση του Θεού αποτελεί γεγονός· οι περισσότεροι ακόμα δεν έχουν ιδέα για το πώς να διακρίνουν τέτοια πράγματα. Όσοι ακολουθούν τον Θεό είναι ανίκανοι να ορίσουν τον δρόμο· έτσι τα μηνύματα που κηρύσσονται, έχουν μόνο μερική επίδραση πάνω τους και όχι πλήρες αποτέλεσμα, πράγμα που επηρεάζει την είσοδο τέτοιων ανθρώπων στη ζωή. Εάν ο άνθρωπος μπορέσει να αντιληφθεί ότι τα τρία στάδια του έργου επιτελέστηκαν από τον ίδιο τον Θεό σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, σε διαφορετικά μέρη και σε διαφορετικούς ανθρώπους, εάν ο άνθρωπος μπορέσει να αντιληφθεί ότι, παρόλο που το έργο είναι διαφορετικό, επιτελείται όλο από έναν μόνο Θεό και ότι, εφόσον πρόκειται για έργο που επιτελείται από έναν μόνο Θεό, τότε πρέπει να είναι σωστό και χωρίς λάθη και ότι, παρόλο που έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι έργο ενός μόνο Θεού, αν ο άνθρωπος μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι είναι το έργο ενός μόνο Θεού, τότε οι αντιλήψεις του θα γίνουν απλά ψιλοπράγματα, ανάξια αναφοράς. Επειδή τα οράματα του ανθρώπου είναι ασαφή και ο άνθρωπος γνωρίζει τον Ιεχωβά ως Θεό και τον Ιησού ως τον Κύριο και είναι δίβουλος σχετικά με τον ενσαρκωμένο Θεό του σήμερα, πολλοί παραμένουν αφοσιωμένοι στο έργο του Ιεχωβά και του Ιησού· επίσης, επειδή περιβάλλονται από αντιλήψεις για το έργο του σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι πάντα αμφιβάλλουν και δεν παίρνουν στα σοβαρά το έργο αυτό. Ο άνθρωπος δεν έχει αντίληψη για τα δύο τελευταία στάδια του έργου, τα οποία ήταν αόρατα. Τούτο συμβαίνει, επειδή ο άνθρωπος δεν κατανοεί την πραγματικότητα των δύο τελευταίων σταδίων του έργου, και δεν τα είδε προσωπικά. Και ακριβώς επειδή δεν είναι ορατά, ο άνθρωπος φαντάζεται ό,τι του αρέσει· ανεξάρτητα από το τι σκαρφίζεται, δεν υπάρχουν στοιχεία που να το αποδεικνύουν και κανείς για να το διορθώσει. Ο άνθρωπος δίνει το ελεύθερο στο φυσικό του ένστικτο, πετώντας τη σύνεση από το παράθυρο και αφήνοντας τη φαντασία του να καλπάσει, διότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να το επιβεβαιώνουν· έτσι, οι φαντασιώσεις του ανθρώπου καθίστανται «γεγονός», ανεξάρτητα από το αν υπάρχει κάποια απόδειξη γι’ αυτές. Έτσι ο άνθρωπος πιστεύει στον δικό του Θεό, που έχει πλάσει στο μυαλό του, και δεν αναζητά τον Θεό της πραγματικότητας. Εάν ένα άτομο έχει μία πεποίθηση, τότε ανάμεσα σε εκατό άτομα υπάρχουν εκατό πεποιθήσεις. Ο άνθρωπος διακατέχεται από τέτοιες πεποιθήσεις, επειδή δεν έχει δει την πραγματικότητα του έργου του Θεού, επειδή μόνο το έχει ακούσει, χωρίς να το έχει δει. Ο άνθρωπος έχει ακούσει θρύλους και ιστορίες —αλλά σπάνια έχει ακούσει τη γνώση από τα γεγονότα του έργου του Θεού. Επομένως, δική του είναι η αντίληψη ότι άνθρωποι που είναι πιστοί μόνο για ένα χρόνο, και άνθρωποι που είναι πιστοί όλη τους τη ζωή, πιστεύουν εξίσου στον Θεό. Όσοι δεν μπορούν να δουν τα γεγονότα, δεν θα είναι ποτέ ικανοί να ξεφύγουν από μια πίστη στην οποία έχουν αντιλήψεις για τον Θεό. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά των παλιών του αντιλήψεων και έχει εισέλθει σε νέα εδάφη. Δεν ξέρει ο άνθρωπος ότι η γνώση όσων δεν μπορούν να δουν το αληθινό πρόσωπο του Θεού, δεν είναι τίποτα άλλο από αντιλήψεις και φήμες; Ο άνθρωπος πιστεύει ότι οι αντιλήψεις του είναι σωστές και χωρίς λάθη, και ότι προέρχονται από τον Θεό. Σήμερα, όταν ο άνθρωπος γίνεται μάρτυρας του έργου του Θεού, εγκαταλείπει αντιλήψεις που έχουν χτιστεί εδώ και πολλά χρόνια. Οι φαντασιώσεις και οι ιδέες του παρελθόντος κατέστησαν εμπόδιο στο έργο αυτού του σταδίου, και ο άνθρωπος δυσκολεύεται να εγκαταλείψει τέτοιες αντιλήψεις και να ανασκευάσει τέτοιες ιδέες. Οι αντιλήψεις σχετικά με αυτό το, βήμα προς βήμα, έργο πολλών από εκείνους που ακολούθησαν τον Θεό μέχρι σήμερα, έχουν καταστεί ακόμα πιο δυσάρεστες· οι άνθρωποι αυτοί έχουν σχηματίσει σταδιακά μια επίμονη εχθρότητα προς τον ενσαρκωμένο Θεό, και η πηγή του μίσους τους είναι οι αντιλήψεις και οι φαντασιώσεις του ανθρώπου. Ακριβώς επειδή τα γεγονότα δεν επιτρέπουν στον άνθρωπο να δώσει το ελεύθερο στη φαντασία του και, επιπλέον, δεν μπορούν να αντικρουστούν εύκολα από αυτόν, και οι αντιλήψεις και οι φαντασιώσεις του ανθρώπου δεν ανέχονται την ύπαρξη γεγονότων, και, επιπλέον, επειδή ο άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται για την ορθότητα και φιλαλήθεια των γεγονότων, και με ελάχιστη προσήλωση εγκαταλείπει τις αντιλήψεις και χρησιμοποιεί τη φαντασία του —εξαιτίας ακριβώς όλων των παραπάνω, οι αντιλήψεις και φαντασιώσεις του ανθρώπου έχουν γίνει ο εχθρός του έργου του σήμερα, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις του ανθρώπου. Τούτο μπορεί να χρεωθεί μονάχα ως λάθος των αντιλήψεων του ανθρώπου, και όχι ως λάθος του έργου του Θεού. Ο άνθρωπος μπορεί να φαντάζεται ό,τι θέλει, αλλά δεν μπορεί να αμφισβητεί ελεύθερα το οποιοδήποτε στάδιο του έργου του Θεού ή οποιοδήποτε κομμάτι του· το γεγονός του έργου του Θεού είναι απαραβίαστο από τον άνθρωπο. Μπορείς να δίνεις το ελεύθερο στη φαντασία σου, ακόμα και να συγκεντρώνεις ωραίες ιστορίες για το έργο του Ιεχωβά και του Ιησού, αλλά δεν μπορείς να αντικρούεις το γεγονός του κάθε σταδίου του έργου Τους· τούτο αποτελεί αρχή, αλλά και διοικητικό διάταγμα, κι εσείς θα έπρεπε να κατανοείτε τη σπουδαιότητα αυτών των θεμάτων. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι το συγκεκριμένο στάδιο του έργου είναι ασύμβατο με τις αντιλήψεις του, αλλά ότι αυτό δεν ισχύει για τα δύο προηγούμενα στάδια. Με τη φαντασία του, ο άνθρωπος πιστεύει ότι το έργο των δύο προηγούμενων σταδίων σίγουρα δεν είναι το ίδιο με το έργο του σήμερα —έχεις, όμως, σκεφτεί ποτέ ότι οι αρχές του έργου του Θεού είναι όλες όμοιες, ότι το έργο Του είναι πάντα πρακτικό και ότι, ανεξάρτητα από την εποχή, θα υπάρχει πάντα ένα πλήθος ανθρώπων που αντιστέκονται και εναντιώνονται στο γεγονός του έργου Του; Όλοι εκείνοι που σήμερα αντιστέκονται και εναντιώνονται σε αυτό το στάδιο του έργου, είχαν αναμφισβήτητα εναντιωθεί στον Θεό σε παρελθόντες καιρούς, διότι τέτοιοι άνθρωποι θα είναι πάντα οι εχθροί του Θεού. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν το γεγονός του έργου του Θεού, θα δουν τα τρία στάδια του έργου ως έργο ενός μόνο Θεού, και θα εγκαταλείψουν τις ιδέες τους. Αυτοί είναι άνθρωποι που γνωρίζουν τον Θεό, και τέτοιοι άνθρωποι είναι όσοι ακολουθούν πραγματικά τον Θεό. Όταν ολόκληρη η διαχείριση του Θεού πλησιάζει στο τέλος της, ο Θεός θα ταξινομήσει τα πάντα ανάλογα με το είδος τους. Ο άνθρωπος πλάστηκε από τα χέρια του Δημιουργού και, στο τέλος, Εκείνος πρέπει να επιστρέψει ολοκληρωτικά τον άνθρωπο υπό το κράτος Του· τούτο είναι το συμπέρασμα των τριών σταδίων του έργου. Το στάδιο του έργου των έσχατων ημερών, καθώς και τα δύο προηγούμενα, στον Ισραήλ και την Ιουδαία, αποτελούν το σχέδιο διαχείρισης του Θεού σε ολόκληρο το σύμπαν. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό, και είναι το γεγονός του έργου του Θεού. Παρόλο που οι άνθρωποι δεν έχουν βιώσει ή παρακολουθήσει πολύ από αυτό το έργο, τα γεγονότα είναι πάντα γεγονότα, και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Όλοι οι άνθρωποι από κάθε χώρα του σύμπαντος που πιστεύουν στον Θεό, θα δεχθούν τα τρία στάδια του έργου. Εάν γνωρίζεις μόνο ένα συγκεκριμένο στάδιο του έργου και δεν κατανοείς τα άλλα δύο στάδια, ούτε το έργο του Θεού σε παρελθόντες καιρούς, τότε είσαι ανίκανος να ομολογήσεις ολόκληρη την αλήθεια του συνολικού σχεδίου διαχείρισης του Θεού και η γνώση σου για τον Θεό είναι μονόπλευρη, διότι μέσα στην πίστη σου στον Θεό δεν Τον γνωρίζεις ούτε Τον καταλαβαίνεις, οπότε δεν έχεις τα προσόντα να γίνεις μάρτυρας του Θεού. Ανεξάρτητα από το αν η τρέχουσα γνώση σας σχετικά με αυτά τα πράγματα είναι βαθιά ή επιφανειακή, στο τέλος, πρέπει να έχετε γνώση και να είστε απόλυτα πεπεισμένοι, και όλοι οι άνθρωποι θα δουν ολόκληρο το έργο του Θεού και θα υποταχθούν υπό το κράτος Του. Στο τέλος αυτού του έργου, όλες οι θρησκείες θα γίνουν ένα, όλα τα πλάσματα θα επιστρέψουν υπό το κράτος του Δημιουργού, όλα τα πλάσματα θα λατρεύουν τον έναν και αληθινό Θεό, και όλες οι κακές θρησκείες θα αποτύχουν και δεν θα εμφανιστούν ποτέ ξανά.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η γνώση των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι το μονοπάτι για να γνωρίσεις τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 293

Εκείνο που πρέπει να επιτύχει κάθε άνθρωπος που ακολουθεί τον Θεό είναι να κατανοήσει τον σκοπό του έργου του Θεού, την επίδραση που μπορεί να έχει στον άνθρωπο, και το θέλημα του Θεού απέναντι στον άνθρωπο. Τώρα εκείνο που όλοι οι άνθρωποι στερούνται είναι η γνώση του έργου του Θεού. Ο άνθρωπος ούτε αντιλαμβάνεται, ούτε κατανοεί ακριβώς τι συνιστούν οι πράξεις του Θεού στους ανθρώπους, όλο το έργο του Θεού, και το θέλημα του Θεού από καταβολής κόσμου. Αυτή η αδυναμία δεν είναι κάτι που απλώς παρατηρείται στον θρησκευτικό κόσμο, αλλά επιπλέον σε όλους τους πιστούς του Θεού. Όταν έρθει εκείνη η ημέρα που αληθινά θα δεις και θα αντιληφθείς τη σοφία του Θεού˙ όταν θα δεις όλες τις πράξεις του Θεού και θα αναγνωρίσεις τι είναι ο Θεός και τι έχει˙ όταν θα δεις την αφθονία Του, τη σοφία Του, το θαύμα Του, και όλο το έργο Του για τον άνθρωπο, τότε είναι που θα έχεις επιτύχει τη σωστή πίστη στον Θεό. Όταν λέμε ότι ο Θεός τα περικλείει όλα και είναι σε μεγάλη αφθονία, τι εννοούμε λέγοντας ότι τα περικλείει όλα; Και τι σημαίνει αφθονία; Αν δεν το καταλαβαίνεις αυτό, τότε δεν μπορείς να θεωρηθείς ένας πιστός του Θεού. Γιατί λέγω ότι οι άνθρωποι στον θρησκευτικό κόσμο που δεν πιστεύουν στον Θεό και κάνουν διαβολικές πράξεις είναι όμοιοι με τον διάβολο; Όταν λέω ότι κάνουν διαβολικές πράξεις, είναι γιατί δεν κατανοούν το θέλημα του Θεού και δεν αντιλαμβάνονται τη σοφία Του. Σε καμία περίπτωση ο Θεός δεν τους αποκαλύπτει τις πράξεις Του. Είναι τυφλοί άνθρωποι, που δεν βλέπουν τα έργα του Θεού. Είναι εκείνοι που ο Θεός έχει εγκαταλείψει και δεν απολαμβάνουν καθόλου τη φροντίδα και την προστασία του Θεού, πόσο μάλλον το έργο του Αγίου Πνεύματος. Εκείνοι που είναι χωρίς το έργο του Θεού είναι διαβολικοί και βρίσκονται σε αντίθεση με τον Θεό. Εκείνοι που λέγω ότι βρίσκονται σε αντίθεση με τον Θεό είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν τον Θεό, αυτοί που αναγνωρίζουν τον Θεό με ανούσιες λέξεις χωρίς να Τον γνωρίζουν, αυτοί που ακολουθούν τον Θεό αλλά παρόλα αυτά δεν Τον υπακούν, και αυτοί που απολαμβάνουν τη χάρη του Θεού αλλά δεν μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για Εκείνον. Ο άνθρωπος αν δεν κατανοήσει το σκοπό του έργου του Θεού και το έργο του Θεού για τον άνθρωπο, δεν θα είναι σε συμφωνία με την καρδιά του Θεού, και δεν θα μπορεί να καταθέσει μαρτυρία στον Θεό. Η αιτία που ο άνθρωπος αντιμάχεται τον Θεό πηγάζει αφενός μεν από τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, και αφετέρου από την άγνοια για τον Θεό και από την έλλειψη κατανόησης των αρχών του έργου του Θεού και το θέλημά Του για τον άνθρωπο. Αυτά τα δύο θέματα συγχωνεύονται σε μια ιστορία αντίστασης του ανθρώπου στον Θεό. Οι πρωτάρηδες στην πίστη αντιτίθενται στον Θεό γιατί κάτι τέτοιες αντιθέσεις είναι στη φύση τους, ενώ η αντίθεση απέναντι στον Θεό ανθρώπων που έχουν υπάρξει πιστοί για πολλά χρόνια είναι αποτέλεσμα της άγνοιάς τους για τον Θεό, και της διεφθαρμένης διάθεσης τους. Την εποχή που ο Θεός δεν είχε ακόμα ενσαρκωθεί, το κριτήριο για το αν κάποιος αντιτίθετο στον Θεό ήταν αν ακολουθούσε τους νόμους που όριζε ο Θεός στον ουρανό. Για παράδειγμα, κατά την Εποχή των Νόμων, όποιος δεν ακολουθούσε τους νόμους του Ιεχωβά ήταν αντίθετος με τον Θεό. Όποιος έκλεβε τις προσφορές προς τον Ιεχωβά, και όποιος ήταν εχθρός με τους εκλεκτούς του Ιεχωβά ήταν εχθρός του Θεού και έπρεπε να θανατωθεί με λιθοβολισμό. Όποιος δεν σεβόταν τη μητέρα του και τον πατέρα του, και όποιος χτυπούσε ή έβριζε κάποιον, θεωρείτο ότι δεν υπάκουε στους νόμους. Και όλοι όσοι δεν υπάκουαν στους νόμους του Ιεχωβά ήταν ενάντια σ’ Εκείνον. Αυτό δεν ίσχυε πια κατά την Εποχή της Χάριτος, όπου τότε όποιος ήταν ενάντια στον Ιησού ήταν και ενάντια στον Θεό, και όποιος δεν ακολουθούσε τους λόγους του Ιησού ήταν εναντίον του Θεού. Εκείνη την εποχή, ο όρος αντίθεση προς τον Θεό έγινε πιο σαφής και πιο πραγματικός. Την εποχή που ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί, το κριτήριο για το αν ο άνθρωπος ήταν αντίθετος με τον Θεό ήταν βασισμένο στο αν ο άνθρωπος λάτρευε και θαύμαζε τον αόρατο Θεό στον ουρανό. Ο όρος αντίθεση προς τον Θεό την εποχή εκείνη δεν ήταν τόσο πραγματικός, γιατί ο άνθρωπος τότε δεν ήταν ικανός ούτε να δει τον Θεό ούτε να γνωρίζει την εικόνα του Θεού ή το πώς Εκείνος εργαζόταν και μιλούσε. Ο άνθρωπος δεν είχε αντίληψη του Θεού και πίστευε στον Θεό με ασάφεια, καθώς Εκείνος δεν είχε παρουσιαστεί στον άνθρωπο. Έτσι λοιπόν, όπως και να πίστευαν οι άνθρωποι στον Θεό με τη φαντασία τους, ο Θεός δεν καταδίκαζε τον άνθρωπο ούτε του ζητούσε πολλά, καθώς ο άνθρωπος δεν μπορούσε καθόλου να δει τον Θεό. Όταν ο Θεός ενσαρκώνεται και θα έρθει στη γη, να εργασθεί ανάμεσα στους ανθρώπους, όλοι θα δουν τον Θεό και θα ακούσουν τον λόγο Του, και όλοι θα δουν τις πράξεις του ενσαρκωμένου Θεού. Εκείνη τη στιγμή, όλες οι αντιλήψεις του ανθρώπου θα γίνουν αφρός. Όσο για εκείνους που βλέπουν την ενσάρκωση του Θεού, όλοι όσοι έχουν υπακοή στις καρδιές τους δεν θα καταδικαστούν, ενώ εκείνοι που από σκοπού είναι ενάντια σ’ Εκείνον θα πρέπει να θεωρηθούν αντίπαλοι του Θεού. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αντίχριστοι και είναι εχθροί που εκούσια στέκονται εναντίον του Θεού. Εκείνοι που έχουν αντιλήψεις σχετικά με τον Θεό αλλά ευχαρίστως υπακούν δεν θα καταδικαστούν. Ο Θεός καταδικάζει τον άνθρωπο για τις προθέσεις του και τις πράξεις του και ποτέ για τις σκέψεις του και τις ιδέες του. Εάν ο άνθρωπος καταδικαζόταν με τέτοια κριτήρια, τότε κανένας δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τα οργισμένα χέρια του Θεού. Εκείνοι που εκούσια εναντιώνονται στον ενσαρκωμένο Θεό θα τιμωρηθούν για την ανυπακοή τους. Η εκούσια εναντίωση τους στον Θεό πηγάζει από τις αντιλήψεις που έχουν αυτοί για Εκείνον, και έχουν σαν αποτέλεσμα την διατάραξη του έργου του Θεού. Αυτού του είδους οι άνθρωποι εν γνώσει τους αντιστέκονται και καταστρέφουν το έργο του Θεού. Όχι μόνο έχουν αντιλήψεις για τον Θεό, αλλά πράττουν και εκείνο που ενοχλεί το έργο Του, και αυτός είναι ο λόγος όπου τέτοιου είδους άνθρωποι θα πρέπει να καταδικαστούν. Εκείνοι που δεν έχουν την πρόθεση να ενοχλήσουν το έργο του Θεού με τις πράξεις τους δεν θα καταδικαστούν ως αμαρτωλοί, διότι θεωρείται ότι είναι σε θέση να υπακούσουν με προθυμία και να μη δημιουργήσουν αναστάτωση και ενόχληση. Αυτοί δεν θα πρέπει να καταδικαστούν. Εντούτοις, εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν βιώσει για πολλά χρόνια τα έργα του Θεού και συνεχίζουν να διατηρούν τις αντιλήψεις τους για τον Θεό και παραμένουν ανίκανοι να γνωρίσουν το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, και παρόλα τα πολλά χρόνια εμπειρίας συνεχίζουν να διατηρούν πολλές αντιλήψεις για τον Θεό και δεν είναι ακόμα σε θέση να γνωρίσουν τον Θεό, τότε ακόμα και αν δεν προκαλούν κανένα πρόβλημα με τόσες πολλές αντιλήψεις για τον Θεό μέσα στην καρδιά τους, και ακόμα και αν αυτές οι αντιλήψεις δεν είναι εμφανείς, αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πουθενά χρήσιμοι στο έργο του Θεού. Δεν έχουν την ικανότητα να κηρύξουν τον λόγο του Θεού ή να καταθέσουν μαρτυρία στον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί για τίποτα και είναι ηλίθιοι. Επειδή δεν γνωρίζουν τον Θεό και δεν είναι σε θέση να αποτινάξουν τις αντιλήψεις τους για τον Θεό, είναι καταδικασμένοι. Αυτό μπορεί να ειπωθεί ως εξής: Δεν είναι ασύνηθες οι πρωτάρηδες της πίστης να έχουν αντιλήψεις για τον Θεό ή να μη γνωρίζουν τίποτε για Εκείνον, δεν είναι όμως φυσιολογικό εκείνοι που για πολλά χρόνια ήταν πιστοί και γνωρίζουν καλά το έργο του Θεού να διατηρούν τέτοιες αντιλήψεις, και ακόμα περισσότερο τέτοιοι άνθρωποι να μη γνωρίζουν τον Θεό. Το αποτέλεσμα αυτής της ανωμαλίας είναι αυτοί οι άνθρωποι να καταδικαστούν. Τέτοιοι ανώμαλοι άνθρωποι δεν είναι ικανοί για τίποτα. Είναι εκείνοι που αντιτίθενται στον Θεό πάρα πολύ και που έχουν ματαίως απολαύσει τη χάρη του Θεού. Όλοι αυτοί στο τέλος θα πρέπει να εξαλειφθούν!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που αντιμάχονται τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 294

Εκείνοι που δεν αντιλαμβάνονται τον σκοπό του έργου του Θεού είναι εκείνοι που είναι ενάντια στον Θεό, και ακόμα περισσότερο είναι εκείνοι που ενώ αντιλαμβάνονται τον σκοπό του έργου του Θεού, παρόλα αυτά δεν αναζητούν να ικανοποιήσουν τον Θεό. Εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και απαγγέλουν τη Βίβλο κάθε μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό˙ επιπλέον, κανένας δεν είναι κοντά στην καρδιά του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να διδάξει τον Θεό. Παρότι κραδαίνουν το όνομα του Θεού, εκουσίως Τον καταπολεμούν. Παρότι φορούν την ετικέτα των πιστών του Θεού, είναι εκείνοι που τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που παρεμποδίζουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Παρότι έχουν «ρωμαλέα» εμφάνιση, πώς οι ακόλουθοί τους μπορούν να καταλάβουν ότι αυτοί είναι αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στην αντίθεση με τον Θεό; Πώς να ξέρουν ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που ιδιαιτέρως αναζητούν ψυχές για να τις καταβροχθίσουν; Εκείνοι που τιμούν τον εαυτό τους μπροστά στον Θεό είναι οι κατώτεροι απ’ όλους τους ανθρώπους, ενώ αυτοί που εμφανίζονται ως οι πιο ταπεινοί είναι και οι πιο έντιμοι. Και εκείνοι που θεωρούν ότι γνωρίζουν το έργο του Θεού και διακηρύσσουν το έργο του Θεού στους άλλους με μεγάλες φανφάρες ενώ τα μάτια τους είναι κατά πάνω Του —αυτοί είναι και οι πιο αμαθείς άνθρωποι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τη μαρτυρία του Θεού και είναι αλαζονικοί και επηρμένοι. Εκείνοι που πιστεύουν ότι έχουν πολύ λίγη γνώση για τον Θεό παρόλη την εμπειρία και την πρακτική τους γνώση για τον Θεό είναι οι πιο αγαπητοί Του. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν πραγματική μαρτυρία και είναι πράγματι δυνατό να τελειοποιηθούν από τον Θεό. Αυτοί που δεν κατανοούν το θέλημα του Θεού είναι αντίπαλοι του Θεού˙ αυτοί που παρότι κατανοούν το θέλημα του Θεού, δεν ασκούν την αλήθεια, είναι αντίπαλοι του Θεού˙ εκείνοι που τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού αλλά πηγαίνουν ενάντια στην ουσία του λόγου του Θεού είναι αντίπαλοι του Θεού˙ αυτοί που έχουν αντιλήψεις για τον ενσαρκωμένο Θεό και επίτηδες επαναστατούν είναι αντίπαλοι του Θεού˙ αυτοί που κρίνουν τον Θεό είναι αντίπαλοι του Θεού˙ και όποιος δεν δύναται να γνωρίσει τον Θεό και να γίνει μάρτυράς Του είναι αντίπαλος του Θεού. Ακούστε λοιπόν την προτροπή Μου: Εάν αληθινά έχετε την πίστη να πορευθείτε σ’ αυτό το μονοπάτι, τότε συνεχίστε να το ακολουθείτε. Εάν δεν έχετε τη δυνατότητα να μην εναντιωθείτε στον Θεό, τότε καλύτερα να φύγετε πριν να είναι πολύ αργά. Αλλιώς οι οιωνοί δεν είναι καλοί, γιατί η φύση σας είναι πολύ διεφθαρμένη. Δεν έχετε την παραμικρή αφοσίωση ή υπακοή, ή μια καρδιά που διψά για το δίκαιο και την αλήθεια. Και δεν έχετε ούτε την ελάχιστη αγάπη για τον Θεό. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κατάστασή σας όσον αφορά στον Θεό είναι σε κακό χάλι. Δεν είστε ικανοί να τηρήσετε τις υποχρεώσεις σας ούτε να πείτε αυτά που πρέπει να πείτε. Δεν είστε ικανοί να βάλετε σε εφαρμογή αυτά που έχετε υποχρέωση, και δεν είστε ικανοί να κάνετε αυτό που οφείλετε. Δεν έχετε την αφοσίωση, τη συνείδηση, την υπακοή, ή την αποφασιστικότητα που οφείλετε να έχετε. Δεν έχετε υποφέρει όπως θα έπρεπε, και δεν έχετε την πίστη που θα έπρεπε να έχετε. Δεν έχετε απολύτως καμία αξία˙ έχετε την αυτοεκτίμηση για να συνεχίσετε να ζείτε; Σας το λέω έντονα, είναι καλύτερα να κλείσετε τα μάτια σας για την αιώνια ανάπαυση, και έτσι να γλιτώσετε τον Θεό από την έννοια σας και να μη χρειάζεται Εκείνος να υποφέρει για χάρη σας. Πιστεύετε στον Θεό και εν τούτοις δεν γνωρίζετε το θέλημά Του. Τρέφεστε και πίνετε από τα λόγια του Θεού και εν τούτοις είστε ανίκανοι να κάνετε αυτά που επιτάσσει ο Θεός. Πιστεύετε στον Θεό και εν τούτοις δεν τον γνωρίζετε, και ζείτε παρότι δεν έχετε καμία πρόθεση να αγωνιστείτε για κάποιον σκοπό. Δεν έχετε ούτε αξίες ούτε σκοπό. Ζείτε σαν άνθρωπος αλλά δεν έχετε ούτε συνείδηση, ούτε ακεραιότητα, ούτε την ελάχιστη αξιοπιστία. Πώς μπορεί να θεωρηθείτε άνθρωπος; Πιστεύετε στον Θεό και εν τούτοις Τον εξαπατάτε. Επιπλέον, παίρνετε τα χρήματα του Θεού και τρέφεστε από τις προσφορές Του, και εν τούτοις στο τέλος δεν ενδιαφέρεστε καθόλου για τα συναισθήματα του Θεού ούτε έχετε συνείδηση απέναντι στον Θεό. Δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε ούτε στις πιο απλές απαιτήσεις του Θεού. Πώς λοιπόν μπορεί να θεωρηθείτε άνθρωπος; Η τροφή που καταναλώνετε και ο αέρας που αναπνέετε προέρχονται από τον Θεό, απολαμβάνετε τη χάρη Του, και εν τέλει δεν έχετε την παραμικρή γνώση του Θεού. Αντιθέτως, έχετε γίνει οι άχρηστοι που είναι ενάντια στον Θεό. Δεν είστε λοιπόν ένα κτήνος που δεν είναι καλύτερο ούτε από ένα σκυλί; Υπάρχουν άλλα ζώα πιο μοχθηρά από σας;

Εκείνοι οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι που στέκονται ψηλά, στον άμβωνα και διδάσκουν τους ανθρώπους, είναι εχθροί του Θεού και συνεργάτες του Σατανά. Εκείνοι λοιπόν από εσάς που δεν στέκονται ψηλά στον άμβωνα να διδάσκουν τους ανθρώπους, δεν είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί του Θεού; Επιπλέον δεν είστε τότε σε συμπαιγνία με τον Σατανά; Εκείνοι που δεν αντιλαμβάνονται τον σκοπό του έργου του Θεού, δεν ξέρουν πώς να συμφωνούν με την καρδιά του Θεού. Ασφαλώς, αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια για εκείνους που κατανοούν τον σκοπό του έργου Του; Το έργο του Θεού δεν είναι ποτέ λανθασμένο˙ αντίθετα, οι επιδιώξεις του ανθρώπου είναι εκείνες που έχουν λάθη. Δεν είναι λοιπόν αυτοί οι εκφυλισμένοι, που εκουσίως αντιτίθενται στον Θεό, πιο μοχθηροί και κακόβουλοι από εκείνους τους πάστορες και τους πρεσβύτερους; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αντιτίθενται στον Θεό, και αυτοί πάλι αντιτίθενται στον Θεό με πολλούς και διάφορους τρόπους. Όπως ακριβώς υπάρχουν πολλά είδη πιστών, έτσι υπάρχουν και πολλών ειδών άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό, ο καθένας διαφορετικός από τους άλλους. Κανένας από αυτούς που δεν αναγνωρίζει ξεκάθαρα τον σκοπό του έργου του Θεού δεν μπορεί να σωθεί. Ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος είχε εναντιωθεί στον Θεό στο παρελθόν, όταν ο άνθρωπος αντιληφθεί τον σκοπό του έργου του Θεού και αφοσιωθεί στην προσπάθεια να ικανοποιήσει τον Θεό, οι πρότερες αμαρτίες του θα συγχωρεθούν ολότελα από τον Θεό. Όσο ο άνθρωπος αναζητά την αλήθεια και ζει με την αλήθεια, ο Θεός δεν λαμβάνει υπόψη του τι είχε κάνει αυτός. Δηλαδή ο Θεός εγκρίνει τον άνθρωπο με βάση το πώς αυτός εφαρμόζει την αλήθεια. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Όταν ο άνθρωπος δεν έχει δει τον Θεό και δεν έχει εμπειρία από το έργο Του, όποια και αν είναι η συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στον Θεό, Εκείνος δεν το λαμβάνει υπόψη του. Εντούτοις από τη στιγμή που ο άνθρωπος έχει δει τον Θεό και το έργο Του, όλες οι πράξεις και οι συμπεριφορές του ανθρώπου καταγράφονται από τον Θεό στα «χρονικά», διότι ο άνθρωπος έχει δει τον Θεό και έχει ζήσει με το έργο Του.

Όταν ο άνθρωπος έχει αληθινά δει τι έχει ο Θεός και τι είναι Εκείνος, έχει δει την ανωτερότητα Του και έχει αληθινά γνωρίσει το έργο του Θεού, και επιπλέον, όταν ο άνθρωπος έχει αλλάξει την πρότερη διάθεσή του, τότε ο άνθρωπος θα έχει τελείως αποτινάξει τις επαναστατικές του αντιλήψεις που αντιμάχονται τον Θεό. Μπορούμε να πούμε ότι κάθε άνθρωπος έχει έστω και μία φορά αντιτεθεί στον Θεό και έχει επαναστατήσει ενάντια στον Θεό. Εντούτοις, αν έχεις την πρόθεση να υπακούσεις στον ενσαρκωμένο Θεό, και έτσι να ικανοποιείς την καρδιά του Θεού με την αφοσίωσή σου, ζεις με την αλήθεια όπως οφείλεις, είσαι εντάξει στα καθήκοντά σου όπως οφείλεις, και ακολουθείς τους κανόνες όπως πρέπει, τότε σημαίνει ότι είσαι πρόθυμος να αποτινάξεις την επαναστατικότητά σου για να ικανοποιήσεις τον Θεό, και θα τελειοποιηθείς από τον Θεό. Αν αρνηθείς να αναγνωρίσεις τα λάθη σου και δεν μετανοήσεις με την καρδία σου˙ αν επιμένεις στις επαναστατικές σου συμπεριφορές και δεν ενδιαφέρεσαι στην καρδιά σου να συμπορευτείς με τον Θεό και να ικανοποιήσεις τον Θεό, τότε θα είσαι ένας επίμονος ηλίθιος και θα τιμωρηθείς οπωσδήποτε, και δεν θα πρέπει να τελειοποιηθείς ποτέ από τον Θεό. Και σαν τέτοιος θα είσαι ο εχθρός του Θεού σήμερα και αύριο, και τέτοιος θα παραμείνεις, ο εχθρός του Θεού και την επόμενη μέρα˙ θα είσαι για πάντα ένας αντίπαλος του Θεού και εχθρός του Θεού. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να σε αφήσει να ξεφύγεις; Είναι στη φύση του ανθρώπου να εναντιώνεται στον Θεό, αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί επίτηδες να αναζητά τα «μυστικά» για να εναντιώνεται στον Θεό, γιατί το να αλλάξει τη φύση του είναι μια ανυπέρβλητη δουλειά. Αν είναι έτσι τα πράγματα, τότε καλυτέρα να αποχωρήσεις πριν να είναι πολύ αργά, για να μην τιμωρηθείς πιο αυστηρά αργότερα, και για να μην έρθει στην επιφάνεια η κτηνώδης σου φύση και γίνει μη διαχειρίσιμη μέχρι που το σώμα σου να καταστραφεί εν τέλει από τον Θεό. Πιστεύεις στον Θεό για να ευλογηθείς. Εάν είναι στο τέλος να σου συμβεί μόνο κακοτυχία, τότε δεν αξίζει τον κόπο. Σας προτρέπω καλύτερα να ακολουθήσετε κάποιο άλλο σχέδιο. Οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα θα είναι καλύτερη από την πίστη σας στον Θεό. Σίγουρα υπάρχει και κάτι άλλο εκτός από αυτό το μονοπάτι μόνο; Δεν θα συνεχίσετε να ζείτε έτσι και αλλιώς χωρίς να αναζητείτε την αλήθεια; Γιατί να ζείτε διαφωνώντας με τον Θεό με αυτόν τον τρόπο;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που αντιμάχονται τον Θεό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 295

Έχω κάνει πολύ έργο μεταξύ των ανθρώπων και τα λόγια που έχω εκφράσει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι πολλά. Αυτά τα λόγια είναι για χάρη της σωτηρίας του ανθρώπου και εκφράστηκαν ούτως ώστε ο άνθρωπος να συμβαδίζει μαζί Μου. Ωστόσο, έχω κερδίσει μόνο λίγους ανθρώπους στη γη που συμβαδίζουν μαζί Μου, κι έτσι λέω ότι ο άνθρωπος δεν δίνει αξία στα λόγια Μου, γιατί ο άνθρωπος δεν συμβαδίζει μαζί Μου. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο που κάνω δεν γίνεται ούτως ώστε ο άνθρωπος απλώς να μπορεί να Με λατρεύει. Το πιο σημαντικό είναι ότι γίνεται ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να συμβαδίζει μαζί Μου. Οι άνθρωποι που έχουν διαφθαρεί, όλοι ζουν στην παγίδα του Σατανά, ζουν στη σάρκα, ζουν με εγωιστικές επιθυμίες και δεν υπάρχει ούτε ένας από αυτούς που να συμβαδίζει μαζί Μου. Υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι συμβαδίζουν μαζί Μου, όμως όλοι τους λατρεύουν ασαφή είδωλα. Αν και αναγνωρίζουν το όνομά Μου ως άγιο, βαδίζουν σε ένα μονοπάτι που οδηγεί αντίθετα σ’ Εμένα, και τα λόγια τους είναι γεμάτα αλαζονεία και αυτοπεποίθηση, επειδή, ουσιαστικά, είναι όλοι εναντίον Μου και ασύμβατοι μ’ Εμένα. Κάθε μέρα, αναζητούν ίχνη Μου στη Βίβλο και βρίσκουν «κατάλληλα» χωρία στην τύχη, τα οποία διαβάζουν ασταμάτητα και απαγγέλλουν ως γραφές. Δεν ξέρουν πώς να συμβαδίζουν μαζί Μου, δεν ξέρουν τι σημαίνει να είναι σε έχθρα μ’ Εμένα και απλώς διαβάζουν τις γραφές τυφλά. Περιορίζουν μέσα στη Βίβλο έναν ασαφή Θεό που δεν έχουν δει ποτέ και είναι ανίκανοι να δουν και τον βγάζουν έξω να τον δουν κατά τον ελεύθερο χρόνο τους. Πιστεύουν στην ύπαρξή Μου μόνο μέσα στο πλαίσιο της Βίβλου. Γι’ αυτούς, είμαι το ίδιο με τη Βίβλο. Χωρίς τη Βίβλο δεν υπάρχω Εγώ και χωρίς Εμένα δεν υπάρχει η Βίβλος. Δεν δίνουν βάση στην ύπαρξη ή τις πράξεις Μου, αλλά αντιθέτως, αφιερώνουν υπερβολική και ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε λέξη της Γραφής και πολλοί από αυτούς πιστεύουν ακόμη ότι δεν πρέπει να κάνω τίποτα απ’ όσα θέλω να κάνω, εκτός αν προφητεύεται από τη Γραφή. Δίνουν μεγάλη σημασία στη Γραφή. Μπορεί να πει κανείς ότι αντιλαμβάνονται ως πολύ σημαντικές λέξεις και εκφράσεις, στον βαθμό που χρησιμοποιούν στίχους από τη Βίβλο για να μετρήσουν κάθε λέξη που λέω και να Με καταδικάσουν. Αυτό που αναζητούν δεν είναι η οδός της σύμπνοιας μ’ Εμένα ή η οδός να συμβαδίζουν με την αλήθεια, αλλά η οδός της σύμπνοιας με τα λόγια της Βίβλου και πιστεύουν ότι οτιδήποτε δεν συμμορφώνεται με τη Βίβλο, χωρίς εξαίρεση, δεν ανήκει στο έργο Μου. Δεν είναι, άραγε, οι άνθρωποι αυτοί οι ευσεβείς απόγονοι των Φαρισαίων; Οι Ιουδαίοι Φαρισαίοι χρησιμοποίησαν τον νόμο του Μωυσή για να καταδικάσουν τον Ιησού. Δεν αναζητούσαν τη σύμπνοια με τον Ιησού εκείνης της εποχής, αλλά ακολούθησαν επιμελώς το γράμμα του νόμου, στον βαθμό που τελικά κάρφωσαν τον αθώο Ιησού στον σταυρό, αφού Τον είχαν κατηγορήσει ότι δεν ακολουθούσε τον νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και δεν ήταν ο Μεσσίας. Ποια ήταν η ουσία τους; Δεν ήταν, άραγε, ότι δεν αναζητούσαν την οδό της σύμπνοιας με την αλήθεια; Είχαν εμμονή με κάθε μία λέξη της Γραφής, χωρίς να δίνουν βάση στο θέλημά Μου και τα βήματα και τις μεθόδους του έργου Μου. Δεν ήταν άνθρωποι που αναζητούσαν την αλήθεια, αλλά άνθρωποι που προσκολλούνταν αυστηρά σε λόγια· δεν ήταν άνθρωποι που πίστευαν στον Θεό, αλλά άνθρωποι που πίστευαν στη Βίβλο. Ουσιαστικά, ήταν φύλακες της Βίβλου. Προκειμένου να διαφυλάξουν τα συμφέροντα της Βίβλου και να υποστηρίξουν την ακεραιότητα της Βίβλου και να προστατεύσουν τη φήμη της Βίβλου, έφτασαν στο σημείο να καρφώσουν τον ελεήμονα Ιησού στον σταυρό. Αυτό το έκαναν κυρίως για χάρη της υπεράσπισης της Βίβλου και για χάρη της διατήρησης του κύρους κάθε μίας λέξης της Βίβλου στις καρδιές των ανθρώπων. Έτσι, προτιμούσαν να απαρνηθούν το μέλλον τους και την προσφορά περί αμαρτίας, με το να καταδικάσουν τον Ιησού, ο οποίος δεν συμμορφώθηκε με το δόγμα της Γραφής, σε θάνατο. Δεν ήταν λακέδες της κάθε μίας λέξης της Γραφής;

Και τι συμβαίνει με τους ανθρώπους σήμερα; Ο Χριστός έχει έρθει για να απελευθερώσει την αλήθεια, αλλά θα Τον απομάκρυναν μάλλον οι άνθρωποι από ανάμεσά τους, για να κερδίσουν την είσοδό τους στον ουρανό και να λάβουν χάρη. Θα προτιμούσαν να απαρνηθούν εντελώς την έλευση της αλήθειας για να διαφυλάξουν τα συμφέροντα της Βίβλου, και θα προτιμούσαν να καρφώσουν ξανά τον Χριστό, που επέστρεψε στη σάρκα, στον σταυρό, ώστε να εξασφαλίσουν την αιώνια ύπαρξη της Βίβλου. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να λάβει τη σωτηρία Μου, όταν η καρδιά του είναι τόσο μοχθηρή κι η φύση του τόσο ανταγωνιστική απέναντί Μου; Ζω ανάμεσα στους ανθρώπους, όμως οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την ύπαρξή Μου. Όταν το φως Μου λάμπει πάνω στον άνθρωπο, αυτός εξακολουθεί να έχει άγνοια της ύπαρξής Μου. Όταν εξαπολύω την οργή Μου πάνω στον άνθρωπο, αυτός αρνείται την ύπαρξή Μου με ακόμα μεγαλύτερο σθένος. Ο άνθρωπος επιδιώκει τη σύμπνοια με τις λέξεις, με τη Βίβλο, κι όμως δεν έρχεται ούτε ένα άτομο ενώπιόν Μου για να αναζητήσει την οδό της σύμπνοιας με την αλήθεια. Ο άνθρωπος Με κοιτάζει στον ουρανό και προβληματίζεται ιδιαίτερα για την ύπαρξή Μου στον ουρανό, κι όμως κανείς δεν νοιάζεται για Εμένα στη σάρκα, γιατί Εγώ που ζω μεταξύ των ανθρώπων είμαι απλώς πάρα πολύ ασήμαντος. Όσοι αναζητούν μόνο τη συμβατότητα με τα λόγια της Βίβλου και που επιδιώκουν μόνο τη σύμπνοια με έναν ασαφή Θεό, είναι ένα άθλιο θέαμα για Εμένα. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό που λατρεύουν είναι νεκρά λόγια κι ένας θεός που είναι σε θέση να τους δώσει ανείπωτους θησαυρούς. Αυτό που λατρεύουν είναι ένας θεός που βάζει τον εαυτό του στο έλεος του ανθρώπου και το οποίο δεν υπάρχει. Τι, λοιπόν, μπορούν να κερδίσουν τέτοιοι άνθρωποι από Εμένα; Ο άνθρωπος είναι απλώς πάρα πολύ ταπεινός για τις λέξεις. Εκείνοι που είναι εναντίον Μου, που έχουν απεριόριστες απαιτήσεις από Εμένα, που δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια, οι οποίοι είναι ανυπότακτοι απέναντί Μου —πώς θα μπορούσαν να συμβαδίζουν μαζί Μου;

Όσοι είναι εναντίον Μου είναι εκείνοι που δεν συμβαδίζουν μαζί Μου. Επίσης, είναι κι εκείνοι που δεν αγαπούν την αλήθεια· κι αυτοί που επαναστατούν εναντίον Μου είναι ακόμη περισσότερο εναντίον Μου και ασύμβατοι μ’ Εμένα. Όλους εκείνους που δεν συμβαδίζουν μ’ Εμένα, τους παραδίδω στα χέρια του πονηρού. Τους εγκαταλείπω στη διαφθορά του πονηρού, τους αφήνω αχαλίνωτους για να αποκαλυφθεί η μοχθηρία τους και, τελικά, τους παραδίδω στον πονηρό να τους καταβροχθίσει. Δεν Με νοιάζει πόσοι άνθρωποι Με λατρεύουν, που σημαίνει ότι δεν Με νοιάζει πόσοι άνθρωποι πιστεύουν σ’ Εμένα. Αυτό που Με αφορά είναι πόσοι άνθρωποι συμβαδίζουν μαζί Μου. Αυτό συμβαίνει γιατί όλοι όσοι δεν συμβαδίζουν μαζί Μου είναι πονηροί που Με προδίδουν· αυτοί είναι οι εχθροί Μου και δεν θα «τιμήσω» τους εχθρούς Μου στο σπίτι Μου. Αυτοί που συμβαδίζουν μαζί Μου, θα Με υπηρετούν για πάντα στο σπίτι Μου, κι αυτοί που παίρνουν εχθρική θέση απέναντί Μου, θα υποφέρουν για πάντα την τιμωρία Μου. Εκείνοι που ενδιαφέρονται μόνο για τα λόγια της Βίβλου, που αδιαφορούν για την αλήθεια ή την αναζήτηση των βημάτων Μου, είναι εναντίον Μου, γιατί Με περιορίζουν σύμφωνα με τη Βίβλο και Με δεσμεύουν μέσα στη Βίβλο, κι έτσι είναι απίστευτα βλάσφημοι προς Εμένα. Πώς θα μπορούσαν να έρθουν τέτοιοι άνθρωποι ενώπιόν Μου; Δεν δίνουν προσοχή στις πράξεις Μου ή στο θέλημά Μου ή στην αλήθεια, αλλά απεναντίας, παθαίνουν εμμονή με λέξεις, λέξεις που σκοτώνουν. Πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι αυτοί να συμβαδίζουν μαζί Μου;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Θα πρέπει να αναζητήσεις την οδό της σύμπνοιας με τον Χριστό» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 296

Αφού έγινε πραγματικότητα η αλήθεια της ενσάρκωσης του Ιησού, ο άνθρωπος πίστεψε το εξής: δεν είναι μόνο ο Πατέρας στον ουρανό, αλλά και ο Υιός και, επίσης, το Άγιο Πνεύμα. Αυτή είναι η συμβατική έννοια που διατηρεί ο άνθρωπος, ότι υπάρχει ένας τέτοιος Θεός στον ουρανό: μια Αγία Τριάδα που είναι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, όλα σε ένα. Ολόκληρη η ανθρωπότητα έχει αυτές τις αντιλήψεις: Ο Θεός είναι ένας Θεός, αλλά αποτελείται από τρία μέρη —αυτά που όλοι όσοι έχουν βαθιά ριζωμένες συμβατικές έννοιες θεωρούν ότι είναι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Μόνο αυτά τα τρία μέρη που έγιναν ένα αποτελούν το όλον του Θεού. Χωρίς τον Άγιο Πατέρα, ο Θεός δεν θα ήταν ολόκληρος. Ομοίως, ο Θεός δεν θα ήταν ολόκληρος ούτε χωρίς τον Υιό ή το Άγιο Πνεύμα. Στις αντιλήψεις τους, πιστεύουν ότι μόνο ο Πατέρας ή μόνο ο Υιός δεν μπορούν να θεωρηθούν Θεός. Μόνο ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα μαζί, σαν σύνολο, μπορούν να θεωρηθούν Θεός. Τώρα, όλοι οι θρησκευόμενοι πιστοί, ακόμα και κάθε ακόλουθος ανάμεσά σας, έχουν αυτήν την πεποίθηση. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει αν αυτή η πεποίθηση είναι σωστή, γιατί πάντα σας καλύπτει ένα πέπλο σύγχυσης για τα θέματα του ιδίου του Θεού. Αν και αυτές είναι έννοιες, δεν ξέρετε αν είναι σωστές ή λανθασμένες, γιατί έχετε μολυνθεί σοβαρά από θρησκευτικές αντιλήψεις. Έχετε αποδεχθεί πολύ βαθιά αυτές τις συμβατικές έννοιες της θρησκείας, και αυτό το δηλητήριο έχει εισχωρήσει πολύ βαθιά μέσα σας. Επομένως, και σε αυτό το θέμα υποκύψατε σε αυτήν την ολέθρια επιρροή, γιατί η Τριάδα απλώς δεν υπάρχει. Δηλαδή, η Αγία Τριάδα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος απλώς δεν υπάρχει. Αυτές είναι όλες συμβατικές αντιλήψεις και απατηλές πεποιθήσεις του ανθρώπου. Κατά τη διάρκεια πολλών αιώνων, ο άνθρωπος έχει πιστέψει σε αυτήν την Αγία Τριάδα, που προκύπτει από κάποιες έννοιες στο μυαλό του ανθρώπου, που κατασκευάστηκε από τον άνθρωπο και που μέχρι τώρα ο άνθρωπος δεν έχει δει. Κατά τη διάρκεια αυτών των πολλών ετών, υπήρξαν πολλοί αναλυτές της Βίβλου που έχουν εξηγήσει την «πραγματική έννοια» της Αγίας Τριάδας, αλλά αυτές οι εξηγήσεις για τον τριαδικό Θεό ως τρία ξεχωριστά, ομοούσια πρόσωπα δεν είναι σαφείς και ξεκάθαρες, και η «δομή» του Θεού προκαλεί σύγχυση σε όλους τους ανθρώπους. Κανένας σπουδαίος άνθρωπος δεν ήταν ποτέ σε θέση να προσφέρει μια λεπτομερή εξήγηση· οι περισσότερες εξηγήσεις γίνονται αποδεκτές στη θεωρία και όσον αφορά τη συλλογιστική, αλλά ούτε ένας άνθρωπος δεν έχει απολύτως σαφή κατανόηση της σημασίας τους. Αυτό συμβαίνει επειδή η σπουδαία αυτή Τριάδα, στην οποία πιστεύει ο άνθρωπος, απλώς δεν υπάρχει. Γιατί κανένας δεν έχει δει ποτέ την αληθινή όψη του Θεού, ούτε έχει υπάρξει κανείς αρκετά τυχερός ώστε να ανέβει στην κατοικία του Θεού για επίσκεψη και να εξετάσει ποια αντικείμενα υπάρχουν στον τόπο όπου βρίσκεται ο Θεός, να προσδιορίσει ακριβώς πόσες δεκάδες χιλιάδες ή εκατοντάδες εκατομμύρια γενιές βρίσκονται στον «οίκο του Θεού» ή να διερευνήσει πόσα μέρη συνθέτουν την έμφυτη δομή του Θεού. Αυτό που πρέπει να εξεταστεί κυρίως είναι: η ηλικία του Πατέρα και του Υιού, καθώς και του Αγίου Πνεύματος· η αντίστοιχη εμφάνιση κάθε προσώπου· πώς ακριβώς χωρίζονται και πώς γίνονται ένα. Δυστυχώς, όλα αυτά τα χρόνια, ούτε ένας άνθρωπος δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει την αλήθεια αυτών των θεμάτων. Όλοι απλώς εικάζουν, επειδή ούτε ένας άνθρωπος δεν ανέβηκε ποτέ στον ουρανό για επίσκεψη και επέστρεψε με μια «ερευνητική έκθεση» για όλη την ανθρωπότητα, για να παρουσιάσει την αλήθεια του θέματος σε όλους εκείνους τους ένθερμους και αφοσιωμένους πιστούς της θρησκείας που προβληματίζονται με την Αγία Τριάδα. Φυσικά, η ευθύνη δεν μπορεί να επιρριφθεί στον άνθρωπο για το ότι διαμόρφωσε τέτοιες αντιλήψεις, γιατί για ποιον λόγο ο Ιεχωβά, ο Πατέρας, δεν είχε τον Ιησού τον Υιό να Τον συνοδεύει όταν δημιούργησε την ανθρωπότητα; Εάν, στην αρχή, όλοι είχαν χρησιμοποιήσει το όνομα του Ιεχωβά, θα ήταν καλύτερα. Αν πρέπει να επιρριφθεί κάπου η ευθύνη, ας την επιρρίψουμε στο στιγμιαίο ολίσθημα του Ιεχωβά Θεού, ο οποίος δεν κάλεσε κοντά Του τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα κατά τη στιγμή της δημιουργίας, αλλά, αντίθετα, έφερε εις πέρας το έργο Του μόνος Του. Εάν όλοι είχαν δουλέψει ταυτόχρονα, τότε δεν θα είχαν γίνει όλοι ένα; Εάν, από την αρχή μέχρι το τέλος, υπήρχε μόνο το όνομα Ιεχωβά και όχι το όνομα του Ιησού από την Εποχή της Χάριτος, ή αν Εκείνος λεγόταν και τότε Ιεχωβά, τότε ο Θεός δεν θα είχε αποφύγει τα δεινά αυτής της διαίρεσης από την ανθρωπότητα; Το βέβαιο είναι ότι ο Ιεχωβά δεν μπορεί να κατηγορηθεί για όλα αυτά· αν πρέπει να επιρριφθεί ευθύνη, ας επιρριφθεί στο Άγιο Πνεύμα, που για χιλιάδες χρόνια συνέχισε το έργο Του στο όνομα του Ιεχωβά, του Ιησού και ακόμη και του Αγίου Πνεύματος, οδηγώντας σε σύγχυση και μπερδεύοντας τον άνθρωπο, έτσι ώστε να μην μπορεί να γνωρίζει ακριβώς ποιος είναι ο Θεός. Εάν το ίδιο το Άγιο Πνεύμα είχε δουλέψει χωρίς μορφή ή εικόνα και, επιπλέον, χωρίς ένα όνομα όπως του Ιησού, και ο άνθρωπος δεν μπορούσε ούτε να Το αγγίξει ούτε να Το δει, αλλά μόνο ν’ ακούσει τους ήχους της βροντής, τότε αυτό το είδος έργου δεν θα ήταν περισσότερο ωφέλιμο για την ανθρωπότητα; Τι μπορεί λοιπόν να γίνει τώρα; Οι αντιλήψεις του ανθρώπου έχουν συσσωρευτεί, ψηλές σαν βουνό και πλατιές όσο η θάλασσα, σε βαθμό που ο Θεός σήμερα δεν μπορεί πλέον να τις υπομείνει και τα έχει εντελώς χαμένα. Στο παρελθόν, όταν ήταν μόνο ο Ιεχωβά, ο Ιησούς, και το Άγιο Πνεύμα μεταξύ των δύο Αυτών, ο άνθρωπος ήδη δυσκολευόταν να το αντιμετωπίσει, και τώρα υπάρχει η προσθήκη του Παντοδύναμου, ο οποίος λέγεται, μάλιστα, ότι είναι μέρος του Θεού. Ποιος ξέρει ποιος είναι Αυτός και με ποιο πρόσωπο της Τριάδας έχει αναμειχθεί ή μέσα σε ποιο πρόσωπο έχει κρυφτεί, και για πόσα χρόνια; Πώς μπορεί ο άνθρωπος να το αντέξει αυτό; Η Αγία Τριάδα και μόνο αρκούσε για να χρειαστεί ο άνθρωπος μια ολόκληρη ζωή για να Την εξηγήσει, αλλά τώρα προέκυψε «ένας Θεός σε τέσσερα πρόσωπα». Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό; Μπορείς εσύ να το εξηγήσεις; Αδελφοί και αδελφές! Πώς έχετε πιστέψει ως σήμερα σε έναν τέτοιο Θεό; Σας βγάζω το καπέλο. Ήταν ήδη αρκετά δύσκολο να αντέξει κάποιος τον τριαδικό Θεό· πώς θα μπορούσατε να συνεχίσετε να έχετε μια τόσο ακλόνητη πίστη σε αυτόν τον έναν Θεό με τα τέσσερα πρόσωπα; Έχετε παροτρυνθεί να βγείτε έξω, όμως αρνείστε. Είναι αδιανόητο! Μα τι είστε εσείς! Ένα άτομο μπορεί πραγματικά να φτάσει να πιστεύει σε τέσσερις Θεούς και να μην το θεωρεί σημαντικό· δεν είναι θαύμα αυτό; Απορώ που είστε σε θέση να κάνετε ένα τόσο μεγάλο θαύμα! Επιτρέψτε μου να σας πω ότι, στην πραγματικότητα, η Αγία Τριάδα δεν υπάρχει πουθενά σε αυτό το σύμπαν. Ο Θεός δεν έχει Πατέρα ούτε Υιό, πόσο δε μάλλον, επικρατεί η ιδέα ότι ο Πατέρας και ο Υιός χρησιμοποιούν από κοινού το Άγιο Πνεύμα ως όργανο. Όλο αυτό είναι η μεγαλύτερη πλάνη, και απλώς δεν υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο! Ωστόσο, ακόμη και μια τέτοια πλάνη έχει την προέλευσή της και δεν είναι εντελώς αβάσιμη, επειδή ο νους σας δεν είναι τόσο απλός και οι σκέψεις σας δεν στερούνται λογικής. Αντίθετα, είναι αρκετά κατάλληλες και ευφυείς, τόσο ώστε να είναι απόρθητες ακόμη και σε οποιονδήποτε Σατανά. Είναι κρίμα που αυτές οι σκέψεις είναι όλες μια πλάνη και απλώς δεν υπάρχουν! Δεν έχετε δει την πραγματική αλήθεια καθόλου· κάνετε απλώς εικασίες και σχηματίζετε αντιλήψεις και, στη συνέχεια, τα πλέκετε όλα αυτά σε μια ιστορία για να κερδίσετε με δόλο την εμπιστοσύνη των άλλων και να αποκτήσετε κυριαρχία πάνω σε εκείνους τους πιο ανόητους ανθρώπους, τους χωρίς σύνεση ή λογική, έτσι ώστε να πιστέψουν στις μεγάλες και φημισμένες «εξειδικευμένες διδασκαλίες σας». Είναι αυτή η αλήθεια; Είναι αυτή η οδός ζωής που πρέπει να λάβει ο άνθρωπος; Είναι όλα ανοησίες! Δεν υπάρχει ούτε μία λέξη σωστή! Κατά τη διάρκεια αυτών των πολλών χρόνων, ο Θεός έχει διαχωριστεί από εσάς με αυτόν τον τρόπο, και χωρίζεται σε όλο και περισσότερα μέρη με κάθε γενιά, σε βαθμό που ένας Θεός να έχει χωριστεί φανερά σε τρεις Θεούς. Και τώρα είναι απλώς αδύνατο για τον άνθρωπο να επανενώσει τον Θεό ως μονάδα, γιατί Τον έχετε διαμοιράσει σε τόσα κομματάκια! Αν δεν ήταν το έγκαιρο έργο Μου προτού να είναι πολύ αργά, ποιος ξέρει πόσο καιρό θα συνεχίζατε έτσι ξεδιάντροπα! Συνεχίζοντας να χωρίζετε τον Θεό με αυτόν τον τρόπο, πώς μπορεί να εξακολουθεί να είναι ο Θεός σας; Θα αναγνωρίζατε ακόμα τον Θεό; Θα Τον δεχόσαστε και πάλι ως πρόγονό σας και θα επιστρέφατε σε Αυτόν; Αν είχα φτάσει αργότερα, πιθανόν να είχατε στείλει τον «Πατέρα και τον Υιό», τον Ιεχωβά και τον Ιησού, πίσω στο Ισραήλ και να ισχυριζόσασταν ότι εσείς οι ίδιοι είστε μέρος του Θεού. Ευτυχώς, είναι πια οι έσχατες μέρες. Τελικά, η μέρα που περίμενα πολύ καιρό έχει φτάσει, και μόνο μετά την πραγματοποίηση αυτού του σταδίου του έργου από το δικό Μου χέρι έχετε σταματήσει να διασπάτε τον Θεό. Διαφορετικά, θα είχατε κλιμακώσει την κατάσταση, έχοντας ακόμη και τη σκέψη να προσκυνήσετε όλους τους Σατανάδες που υπάρχουν ανάμεσά σας. Αυτή είναι η πονηριά σας! Το μέσον σας για να διασπάσετε τον Θεό! Θα συνεχίσετε να το κάνετε τώρα; Επιτρέψτε Μου να σας ρωτήσω: Πόσοι Θεοί υπάρχουν; Ποιος Θεός θα σας φέρει σωτηρία; Είναι ο πρώτος Θεός, ο δεύτερος ή ο τρίτος Εκείνος στον οποίο πάντα προσεύχεστε; Σε ποιον από Αυτούς πιστεύετε πάντα; Είναι ο Πατέρας; Ή ο Υιός; Ή είναι το Πνεύμα; Πες μου ποιος είναι αυτός στον οποίο πιστεύεις. Αν και με κάθε λέξη, λέτε ότι πιστεύετε στον Θεό, αυτό στο οποίο πραγματικά πιστεύετε είναι το ίδιο το μυαλό σας! Απλώς δεν έχετε τον Θεό στην καρδιά σας! Κι όμως, στο μυαλό σας υπάρχουν πολλές τέτοιες «Τριάδες!» Δεν συμφωνείτε;

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Υπάρχει η Αγία Τριάδα;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 297

Εάν τα τρία στάδια του έργου αξιολογούνται σύμφωνα με αυτήν την έννοια της Αγίας Τριάδας, τότε πρέπει να υπάρχουν τρεις Θεοί, καθώς το έργο που εκτελείται από τον καθένα δεν είναι το ίδιο. Εάν κάποιος από εσάς λέει ότι η Τριάδα πράγματι υπάρχει, τότε εξηγήστε τι είναι ακριβώς αυτός ο Θεός σε τρία πρόσωπα. Τι είναι ο Άγιος Πατέρας; Τι είναι ο Υιός; Τι είναι το Άγιο Πνεύμα; Είναι ο Ιεχωβά ο Άγιος Πατέρας; Είναι ο Ιησούς ο Υιός; Τότε τι γίνεται με το Άγιο Πνεύμα; Δεν είναι ο Πατέρας Πνεύμα; Δεν είναι επίσης Πνεύμα η ουσία του Υιού; Δεν ήταν το έργο του Ιησού έργο του Αγίου Πνεύματος; Δεν επιτελέστηκε το έργο του Ιεχωβά τότε από ένα Πνεύμα το ίδιο με του Ιησού; Πόσα Πνεύματα μπορεί να έχει ο Θεός; Σύμφωνα με τη δική σου εξήγηση, τα τρία πρόσωπα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος είναι ένα· αν ισχύει αυτό, υπάρχουν τρία Πνεύματα, αλλά για να υπάρχουν τρία Πνεύματα, σημαίνει ότι υπάρχουν επίσης τρεις Θεοί. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ένας αληθινός Θεός· πώς μπορεί αυτό το είδος Θεού να έχει ακόμα την εγγενή ουσία του Θεού; Εάν αποδέχεσαι ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός, τότε πώς μπορεί να έχει έναν υιό και να είναι πατέρας; Δεν είναι όλα αυτά απλώς οι αντιλήψεις σου; Υπάρχει μόνο ένας Θεός, μόνο ένα πρόσωπο σε αυτόν τον Θεό και μόνο ένα Πνεύμα του Θεού, όπως γράφεται στη Βίβλο ότι «υπάρχει μόνο ένα Άγιο Πνεύμα και μόνο ένας Θεός». Ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν ο Πατέρας και ο Υιός για τον οποίο μιλάς, υπάρχει τελικά μόνο ένας Θεός, και η ουσία του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος στην οποία πιστεύετε, είναι η ουσία του Αγίου Πνεύματος. Με άλλα λόγια, ο Θεός είναι Πνεύμα, αλλά είναι ικανός να ενσαρκώνεται και να ζει μεταξύ των ανθρώπων, αλλά και να βρίσκεται πάνω από όλα. Το Πνεύμα Του περιλαμβάνει τα πάντα και είναι πανταχού παρόν. Εκείνος μπορεί ταυτόχρονα να είναι ενσαρκωμένος και να είναι εντός και υπεράνω όλου του σύμπαντος. Δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι λένε ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός, τότε υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος δεν διαιρείται κατά βούληση από κανέναν! Ο Θεός είναι μόνο ένα Πνεύμα και μόνο ένα πρόσωπο· και αυτό είναι το Πνεύμα του Θεού. Αν είναι όπως εσύ ισχυρίζεσαι —ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα— τότε δεν είναι τρεις Θεοί; Το Άγιο Πνεύμα είναι ένα ζήτημα, ο Υιός άλλο και ο Πατέρας ακόμα ένα. Η υπόστασή Τους είναι διαφορετική και η ουσία Τους είναι διαφορετική, επομένως πώς μπορεί το καθένα να είναι μέρος ενός μόνο Θεού; Το Άγιο Πνεύμα είναι Πνεύμα. Αυτό είναι εύκολο για τον άνθρωπο να το καταλάβει. Αν ναι, τότε ο Πατέρας είναι ακόμα περισσότερο Πνεύμα. Ποτέ δεν κατέβηκε στη γη και ποτέ δεν ενσαρκώθηκε. Αυτός είναι ο Ιεχωβά Θεός στην καρδιά του ανθρώπου και είναι σίγουρα και Πνεύμα. Τότε ποια είναι η σχέση Του με το Άγιο Πνεύμα; Είναι η σχέση μεταξύ Πατέρα και Υιού; Ή μήπως είναι η σχέση μεταξύ του Αγίου Πνεύματος και του Πνεύματος του Πατέρα; Είναι ίδια η ουσία του κάθε Πνεύματος; Ή είναι το Άγιο Πνεύμα ένα όργανο του Πατέρα; Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό; Και τότε ποια είναι η σχέση μεταξύ του Υιού και του Αγίου Πνεύματος; Είναι μια σχέση ανάμεσα σε δύο Πνεύματα ή η σχέση μεταξύ ενός ανθρώπου και ενός Πνεύματος; Αυτά είναι όλα θέματα που δεν έχουν καμία εξήγηση! Αν είναι όλοι ένα Πνεύμα, τότε δεν μπορεί να γίνεται λόγος για τρία πρόσωπα, επειδή κατέχονται από ένα και μόνο Πνεύμα. Αν ήταν διακριτά πρόσωπα, τότε τα Πνεύματά Τους θα διέφεραν σε δύναμη και απλώς δεν θα μπορούσαν να είναι ένα μόνο Πνεύμα. Αυτή η έννοια του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος είναι άκρως παράλογη! Αυτό τέμνει τον Θεό και Τον χωρίζει σε τρία πρόσωπα, καθένα με υπόσταση και Πνεύμα· τότε πώς μπορεί Εκείνος να εξακολουθήσει να είναι ένα μόνο Πνεύμα και ένας Θεός; Πείτε Μου, οι ουρανοί και η γη και όλα όσα υπάρχουν μέσα σε αυτά δημιουργήθηκαν από τον Πατέρα, τον Υιό ή το Άγιο Πνεύμα; Κάποιοι λένε ότι τα δημιούργησαν όλοι μαζί. Τότε ποιος λύτρωσε την ανθρωπότητα; Ήταν το Άγιο Πνεύμα, ο Υιός ή ο Πατέρας; Κάποιοι λένε ότι ήταν ο Υιός εκείνος ο οποίος λύτρωσε την ανθρωπότητα. Τότε ποιος είναι ο Υιός στην ουσία; Δεν είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού; Η ενσάρκωση αποκαλεί τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, από την οπτική ενός δημιουργημένου ανθρώπου. Δεν γνωρίζεις ότι ο Ιησούς γεννήθηκε από τη σύλληψη μέσω του Αγίου Πνεύματος; Μέσα Του ενυπάρχει το Άγιο Πνεύμα· ό,τι κι αν λες, είναι ακόμα ένα με τον Θεό στον ουρανό, επειδή είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού. Αυτή η ιδέα του Υιού είναι απλά αναληθής. Μόνο ένα Πνεύμα εκτελεί όλο το έργο· μόνο ο ίδιος ο Θεός, δηλαδή το Πνεύμα του Θεού, εκτελεί το έργο Του. Ποιος είναι το Πνεύμα του Θεού; Δεν είναι το Άγιο Πνεύμα; Δεν είναι το Άγιο Πνεύμα που εργάζεται στον Ιησού; Εάν το έργο δεν είχε πραγματοποιηθεί από το Άγιο Πνεύμα (δηλαδή, από το Πνεύμα του Θεού), τότε θα μπορούσε το έργο Του να εκπροσωπεί τον ίδιο τον Θεό; Όταν ο Ιησούς αποκάλεσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα καθώς προσευχόταν, αυτό έγινε μόνο διαμέσου της οπτικής ενός δημιουργημένου ανθρώπου, μόνο επειδή το Πνεύμα του Θεού είχε φορέσει μια συνηθισμένη και κανονική σάρκα και είχε το εξωτερικό κάλυμμα ενός δημιουργημένου όντος. Ακόμη κι αν μέσα Του υπήρχε το Πνεύμα του Θεού, η εξωτερική Του εμφάνιση εξακολουθούσε να είναι αυτή ενός κανονικού ανθρώπου· με άλλα λόγια, είχε γίνει ο «Υιός του ανθρώπου» για τον οποίο μιλούσαν όλοι οι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Ιησού. Δεδομένου ότι ονομάζεται Υιός του ανθρώπου, είναι άνθρωπος (άνδρας ή γυναίκα, εν πάση περιπτώσει κάποιος με το εξωτερικό περίβλημα ενός ανθρώπου) που γεννιέται σε μια κανονική οικογένεια συνηθισμένων ανθρώπων. Επομένως, το ότι ο Ιησούς αποκάλεσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, ήταν το ίδιο με το πώς κι εσείς αρχικά Τον αποκαλέσατε Πατέρα· το έκανε από την οπτική ενός δημιουργημένου ανθρώπου. Θυμάστε ακόμα την Προσευχή του Κυρίου που σας δίδαξε ο Ιησούς να απομνημονεύσετε; «Πάτερ ημών…» Ζήτησε από όλους τους ανθρώπους να αποκαλέσουν τον Θεό στον ουρανό Πατέρα. Και εφόσον Τον αποκάλεσε και ο ίδιος Πατέρα, το έπραξε από την οπτική ενός ατόμου που βρίσκεται σε ισότιμη βάση με όλους εσάς· δεδομένου ότι αποκαλέσατε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, αυτό δείχνει ότι ο Ιησούς θεωρούσε τον εαυτό Του ισότιμο με εσάς και έναν άνθρωπο επί της γης που επέλεξε ο Θεός (δηλαδή, ο Υιός του Θεού). Αν αποκαλείτε τον Θεό «Πατέρα», δεν είναι γιατί είστε ένα δημιουργημένο ον; Όσο μεγάλη κι αν είναι η εξουσία του Ιησού στη γη, πριν από τη σταύρωση ήταν απλώς Υιός του ανθρώπου, κυβερνούμενος από το Άγιο Πνεύμα (δηλαδή, από τον Θεό) και ένα από τα δημιουργημένα όντα της γης, γιατί δεν είχε ολοκληρώσει ακόμη το έργο Του. Επομένως, το ότι αποκαλούσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα, έδειχνε απλώς την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή Του. Ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται στον Θεό (δηλαδή, στο Πνεύμα στον ουρανό), όμως, δεν αποδεικνύει ότι είναι ο Υιός του Πνεύματος του Θεού στον ουρανό. Αντιθέτως, δείχνει απλώς ότι η άποψή Του είναι διαφορετική, όχι ότι είναι διαφορετικό πρόσωπο. Η ύπαρξη διακριτών προσώπων είναι μια πλάνη! Πριν από τη σταύρωσή Του, ο Ιησούς ήταν Υιός του ανθρώπου που δεσμευόταν από τους περιορισμούς της σάρκας και δεν κατείχε πλήρως την εξουσία του Πνεύματος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορούσε να αναζητήσει το θέλημα του Θεού Πατέρα μόνο μέσα από την οπτική ενός δημιουργημένου όντος. Είναι όπως ο ίδιος προσευχήθηκε τρεις φορές στη Γεθσημανή: «Πλην ουχί ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ». Πριν βρεθεί στον σταυρό, ήταν μόνο ο Βασιλιάς των Εβραίων. Ήταν ο Χριστός, ο Υιός του ανθρώπου, και όχι ένα σώμα δόξας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, από την άποψη ενός δημιουργημένου όντος, απεκάλεσε τον Θεό Πατέρα. Τώρα, δεν μπορείς βέβαια να ισχυριστείς ότι όλοι όσοι αποκαλούν τον Θεό Πατέρα είναι ο Υιός. Εάν συνέβαινε αυτό, τότε δεν θα είχατε γίνει όλοι ο Υιός όταν σας δίδαξε ο Ιησούς την Προσευχή του Κυρίου; Εάν δεν είστε ακόμα πεπεισμένοι, τότε πείτε Μου, ποιος είναι αυτός που αποκαλείτε Πατέρα; Αν μιλάτε για τον Ιησού, τότε ποιος είναι για εσάς ο Πατέρας του Ιησού; Αφού έφυγε ο Ιησούς, αυτή η ιδέα του Πατέρα και του Υιού δεν υπήρχε πλέον. Αυτή η ιδέα ήταν κατάλληλη μόνο για τα χρόνια που ενσαρκώθηκε ο Ιησούς· υπό οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες, όταν αποκαλείτε τον Θεό Πατέρα, η σχέση είναι η σχέση μεταξύ του Κυρίου της δημιουργίας και ενός δημιουργημένου όντος. Δεν υπάρχει εποχή όπου να μπορεί να σταθεί αυτή η ιδέα της Αγίας Τριάδας του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος· είναι μια πλάνη που σπάνια βλέπεις στη διάρκεια των αιώνων, και δεν υπάρχει!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Υπάρχει η Αγία Τριάδα;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 298

Αυτό μπορεί να φέρει στον νου, για τους περισσότερους ανθρώπους, τα λόγια του Θεού από τη Γένεση: «Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημών, καθ’ ομοίωσιν ημών». Δεδομένου ότι ο Θεός λέει ας «κάμωμεν» τον άνθρωπο κατ’ εικόνα «ημών», τότε το «κάμωμεν» υποδηλώνει δύο ή περισσότερους· αφού δήλωσε «κάμωμεν», τότε δεν υπάρχει μόνο ένας Θεός. Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος άρχισε να σκέφτεται με την αφηρημένη έννοια των διακριτών προσώπων, και από αυτά τα λόγια προέκυψε η ιδέα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Πώς μοιάζει τότε ο Πατέρας; Πώς μοιάζει ο Υιός; Και πώς μοιάζει το Άγιο Πνεύμα; Θα μπορούσε μήπως η ανθρωπότητα του σήμερα να έχει δημιουργηθεί κατ’ εικόνα ενός ενωμένου από τρεις; Τότε, είναι η εικόνα του ανθρώπου όπως αυτή του Πατέρα, του Υιού ή του Αγίου Πνεύματος; Με ποιο από τα πρόσωπα του Θεού μοιάζει ο άνθρωπος ως εικόνα; Αυτή η ιδέα του ανθρώπου είναι απλώς λανθασμένη και ανόητη! Μπορεί μόνο να χωρίσει έναν Θεό σε διαφορετικούς Θεούς. Την εποχή που ο Μωυσής έγραψε τη Γένεση, ήταν μετά τη δημιουργία της ανθρωπότητας που ακολούθησε τη δημιουργία του κόσμου. Στην αρχή, όταν ξεκίνησε ο κόσμος, ο Μωυσής δεν υπήρχε. Και δεν ήταν παρά πολύ αργότερα που ο Μωυσής έγραψε τη Βίβλο· επομένως, πώς θα μπορούσε ποτέ να γνωρίζει τι είχε πει ο Θεός στον ουρανό; Δεν είχε καμία ιδέα για το πώς ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο. Στην Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου, δεν υπάρχει καμία αναφορά στον Πατέρα, στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα, παρά μόνο στον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, που εκτελεί το έργο Του στο Ισραήλ. Στο πέρασμα των αιώνων αποκαλείται με διαφορετικά ονόματα, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποδείξει ότι κάθε όνομα αναφέρεται σε διαφορετικό πρόσωπο. Αν συνέβαινε αυτό, τότε δεν θα υπήρχαν αμέτρητα πρόσωπα στον Θεό; Αυτό που γράφεται στην Παλαιά Διαθήκη είναι το έργο του Ιεχωβά, ένα στάδιο του έργου του ιδίου του Θεού προς έναρξη στην Εποχή του Νόμου. Ήταν το έργο του Θεού, όπου, όπως μίλησε, έγινε, και όπως διέταξε, στάθηκε. Ουδέποτε είπε ο Ιεχωβά ότι ο ίδιος ήταν ο Πατέρας που ήρθε να επιτελέσει έργο, ούτε και προφήτευσε ποτέ ότι έρχεται ο Υιός για να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Όταν ήρθε ο καιρός του Ιησού, ειπώθηκε μόνο ότι ο Θεός είχε ενσαρκωθεί για να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα, όχι ότι είχε έρθει ο Υιός. Επειδή οι εποχές δεν είναι ίδιες και το έργο του ίδιου του Θεού διαφέρει κι αυτό, πρέπει να εκτελέσει το έργο Του μέσα σε διαφορετικά βασίλεια. Με αυτόν τον τρόπο, η ταυτότητα που αντιπροσωπεύει επίσης διαφέρει. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι ο Ιεχωβά είναι ο Πατέρας του Ιησού, αλλά, στην πραγματικότητα, αυτό δεν αναγνωρίστηκε από τον Ιησού, ο οποίος είπε: «Ποτέ δεν διακριθήκαμε ξέχωρα ως Πατέρας και Υιός. Εγώ και ο Πατέρας στον ουρανό είμαστε ένα. Ο Πατέρας είναι μέσα Μου και Εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα· όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Υιό, βλέπει τον ουράνιο Πατέρα». Όταν όλα έχουν ειπωθεί, είτε είναι ο Πατέρας είτε ο Υιός, είναι ένα Πνεύμα, που δεν χωρίζεται σε ξεχωριστά πρόσωπα. Μόλις ο άνθρωπος επιχειρήσει να δώσει μια εξήγηση, τα πράγματα περιπλέκονται με την ιδέα των διακριτών προσώπων, καθώς και με τη σχέση μεταξύ Πατέρα, Υιού και Πνεύματος. Όταν ο άνθρωπος μιλάει για ξεχωριστά πρόσωπα, αυτό δεν υλοποιεί τον Θεό; Ο άνθρωπος κατατάσσει ακόμη και τα πρόσωπα ως πρώτο, δεύτερο και τρίτο· αυτά είναι όλα αντιλήψεις του ανθρώπου, ανάξια αναφοράς και τελείως μη ρεαλιστικά! Εάν τον ρωτούσες: «Πόσοι Θεοί υπάρχουν;» θα έλεγε ότι ο Θεός είναι η Αγία Τριάδα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος: ο ένας αληθινός Θεός. Εάν ρωτούσες ξανά: «Ποιος είναι ο Πατέρας;» θα έλεγε: «Ο Πατέρας είναι το Πνεύμα του Θεού στον ουρανό. Είναι υπεύθυνος για τα πάντα, και είναι ο Κυρίαρχος του ουρανού». «Τότε, είναι ο Ιεχωβά το Πνεύμα;» Θα έλεγε: «Ναι!» Αν, τότε, τον ρωτούσες: «Ποιος είναι ο Υιός;» θα απαντούσε ότι ο Ιησούς είναι, φυσικά, ο Υιός. «Τότε ποια είναι η ιστορία του Ιησού; Από πού προήλθε;» Θα έλεγε: «Ο Ιησούς γεννήθηκε από τη Μαρία μέσω της σύλληψης του Αγίου Πνεύματος». Δεν περιλαμβάνει λοιπόν η ουσία Του και το Πνεύμα; Δεν είναι το έργο Του επίσης αντιπροσωπευτικό του Αγίου Πνεύματος; Ο Ιεχωβά είναι το Πνεύμα και το ίδιο ισχύει και για την ουσία του Ιησού. Τώρα, στις έσχατες ημέρες, είναι περιττό να πούμε ότι εξακολουθεί να είναι το Πνεύμα επί το έργον· πώς θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά πρόσωπα; Δεν είναι απλώς το Πνεύμα του Θεού που εκτελεί το έργο του Πνεύματος από διαφορετικές οπτικές γωνίες; Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στα πρόσωπα. Ο Ιησούς συνελήφθη από το Άγιο Πνεύμα και, αναμφισβήτητα, το έργο Του ήταν ακριβώς αυτό του Αγίου Πνεύματος. Στο πρώτο στάδιο του έργου που πραγματοποίησε ο Ιεχωβά, ούτε ενσαρκώθηκε, ούτε εμφανίστηκε στον άνθρωπο. Έτσι, ο άνθρωπος δεν είδε ποτέ την εμφάνισή Του. Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλος και πόσο υψηλός ήταν, ήταν ακόμα το Πνεύμα, ο ίδιος ο Θεός που δημιούργησε για πρώτη φορά τον άνθρωπο. Δηλαδή, ήταν το Πνεύμα του Θεού. Όταν μίλησε στον άνθρωπο από τα σύννεφα, ήταν απλώς ένα Πνεύμα. Δεν υπήρξε κανένας μάρτυρας της εμφάνισής Του· μόνο στην Εποχή της Χάριτος, όταν το Πνεύμα του Θεού απέκτησε σάρκα και ενσαρκώθηκε στην Ιουδαία, ο άνθρωπος είδε για πρώτη φορά την εικόνα της ενσάρκωσής Του ως Εβραίο. Δεν μπορούσε να γίνει αντιληπτή η αίσθηση του Ιεχωβά. Εντούτοις, συνελήφθη από το Άγιο Πνεύμα, δηλαδή, από το Πνεύμα του ίδιου του Ιεχωβά, και ο Ιησούς και πάλι γεννήθηκε ως η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού. Αυτό που είδε πρώτα ο άνθρωπος ήταν το Άγιο Πνεύμα να κατεβαίνει σαν περιστέρι στον Ιησού· δεν ήταν το αποκλειστικό Πνεύμα του Ιησού, αλλά το Άγιο Πνεύμα. Τότε, μπορεί το Πνεύμα του Ιησού να διαχωριστεί από το Άγιο Πνεύμα; Εάν ο Ιησούς είναι ο Ιησούς, ο Υιός, και το Άγιο Πνεύμα είναι το Άγιο Πνεύμα, τότε πώς θα μπορούσαν να είναι ένα; Το έργο δεν θα μπορούσε να επιτελεστεί αν ίσχυε αυτό. Το Πνεύμα μέσα στον Ιησού, το Πνεύμα στον ουρανό και το Πνεύμα του Ιεχωβά είναι όλα ένα. Μπορεί να λέγεται Άγιο Πνεύμα, το Πνεύμα του Θεού, το επτάκις ισχυρό Πνεύμα του Θεού και το Πνεύμα που περιλαμβάνει τα πάντα. Το Πνεύμα του Θεού μπορεί να επιτελέσει πολύ έργο. Είναι ικανό να δημιουργήσει τον κόσμο και να τον καταστρέψει πλημμυρίζοντας τη γη. Μπορεί να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα και, επιπλέον, να κατακτήσει και να καταστρέψει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όλο αυτό το έργο εκτελείται από τον ίδιο τον Θεό και δεν θα μπορούσε να είχε γίνει από κανένα από τα άλλα πρόσωπα του Θεού στη θέση Του. Το Πνεύμα Του μπορεί να αποκαλείται Ιεχωβά και Ιησούς, καθώς και Παντοδύναμος. Είναι ο Κύριος και ο Χριστός. Μπορεί επίσης να γίνει ο Υιός του ανθρώπου. Είναι στον ουρανό και, επίσης, στη γη. Είναι ψηλά πάνω από τα σύμπαντα και ανάμεσα στο πλήθος. Είναι ο μόνος Κυρίαρχος των ουρανών και της γης! Από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι σήμερα, αυτό το έργο έχει πραγματωθεί από το ίδιο το Πνεύμα του Θεού. Είτε πρόκειται για το έργο στους ουρανούς είτε στη σάρκα, όλο διενεργείται μέσα από το δικό του Πνεύμα. Όλα τα πλάσματα, είτε στον ουρανό είτε στη γη, βρίσκονται στην παλάμη του παντοδύναμου χεριού Του· όλα αυτά είναι το έργο του ίδιου του Θεού και δεν μπορούν να γίνουν από κανέναν άλλο στη θέση Του. Στους ουρανούς, είναι το Πνεύμα, αλλά και ο ίδιος ο Θεός· ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι σάρκα, αλλά παραμένει ο ίδιος ο Θεός. Αν και μπορεί να αποκαλείται με εκατοντάδες χιλιάδες ονόματα, είναι ακόμα ο ίδιος, και όλο το έργο είναι η άμεση έκφραση του Πνεύματός Του. Η λύτρωση όλης της ανθρωπότητας μέσω της σταύρωσής Του ήταν το άμεσο έργο του Πνεύματός Του, και έτσι είναι και η διακήρυξη σε όλα τα έθνη και σε όλες τις χώρες κατά τις έσχατες ημέρες. Ο Θεός μπορεί αδιαλείπτως να ονομάζεται μόνο ο παντοδύναμος και ο ένας αληθινός Θεός, ο ίδιος ο Θεός που περιλαμβάνει τα πάντα. Δεν υπάρχουν ξεχωριστά πρόσωπα, πολύ λιγότερο δε, αυτή η ιδέα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Υπάρχει μόνο ένας Θεός στον ουρανό και στη γη!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Υπάρχει η Αγία Τριάδα;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Καθημερινά λόγια του Θεού Απόσπασμα 299

Το σχέδιο διαχείρισης του Θεού εκτείνεται σε έξι χιλιάδες χρόνια και διαιρείται σε τρεις εποχές με βάση τις διαφορές στο έργο Του: Η πρώτη εποχή είναι η Εποχή του Νόμου της Παλαιάς Διαθήκης· η δεύτερη είναι η Εποχή της Χάριτος· και η τρίτη είναι αυτή που ανήκει στις έσχατες ημέρες —η Εποχή της Βασιλείας. Σε κάθε εποχή εκπροσωπείται μια διαφορετική ταυτότητα. Αυτό συμβαίνει μόνο λόγω της διαφοράς στο έργο, δηλαδή των απαιτήσεων του έργου. Το πρώτο στάδιο του έργου κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου πραγματοποιήθηκε στο Ισραήλ και το δεύτερο στάδιο της ολοκλήρωσης του έργου της λύτρωσης πραγματοποιήθηκε στην Ιουδαία. Για το έργο της λύτρωσης, ο Ιησούς γεννήθηκε από τη σύλληψη μέσω του Αγίου Πνεύματος και ως ο μόνος Υιός. Όλα αυτά οφείλονται στις απαιτήσεις του έργου. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός επιθυμεί να επεκτείνει το έργο Του στα έθνη των Εθνικών και να κατακτήσει τους ανθρώπους εκεί, έτσι ώστε το όνομά Του να είναι μεγάλο ανάμεσά τους. Θέλει να καθοδηγήσει τον άνθρωπο να κατανοήσει και να εισέλθει σε όλη την αλήθεια. Όλο αυτό το έργο εκτελείται από ένα Πνεύμα. Αν και μπορεί να το πράξει από διαφορετικές θέσεις, η φύση και οι αρχές του έργου παραμένουν οι ίδιες. Μόλις παρατηρήσεις τις αρχές και τη φύση του έργου που έχουν πραγματοποιήσει, τότε θα ξέρεις ότι όλα έχουν γίνει από ένα Πνεύμα. Κάποιοι, όμως, μπορεί ακόμα να πουν: «Ο Πατέρας είναι ο Πατέρας· ο Υιός είναι ο Υιός· το Άγιο Πνεύμα είναι το Άγιο Πνεύμα και, τελικά, θα γίνουν ένα». Τότε πώς θα μπορούσες να τους συνενώσεις σε ένα; Πώς μπορούν να γίνουν ένα ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα; Αν ήταν εγγενώς δύο, τότε ανεξάρτητα από το πώς θα συνενωθούν, δεν θα παραμείνουν δύο μέρη; Όταν λες να Τους κάνεις ένα, δεν σημαίνει απλώς να ενώσεις δύο ξεχωριστά μέρη για να φτιάξεις μια ολότητα; Αλλά δεν ήταν δύο μέρη πριν γίνουν ολότητα; Κάθε Πνεύμα έχει μια ξεχωριστή ουσία, και δύο Πνεύματα δεν μπορούν να ενωθούν σε ένα μόνο. Το Πνεύμα δεν είναι ένα υλικό αντικείμενο και δεν μοιάζει με τίποτε άλλο στον υλικό κόσμο. Όπως το βλέπουν οι άνθρωποι, ο Πατέρας είναι ένα Πνεύμα, ο Υιός άλλο και το Άγιο Πνεύμα άλλο ένα· τότε τα τρία Πνεύματα αναμιγνύονται σαν τρία ποτήρια νερό σε ένα ενιαίο σύνολο. Έτσι δεν γίνονται τότε τα τρία ένα; Αυτή είναι απλά μια λανθασμένη εξήγηση! Αυτό δεν αποτελεί διαίρεση του Θεού; Πώς μπορούν να γίνουν ένα ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα; Δεν είναι τρία μέρη, το καθένα από διαφορετική φύση; Υπάρχουν ακόμα εκείνοι που ισχυρίζονται: «Δεν είπε ο Θεός κατηγορηματικά ότι ο Ιησούς ήταν ο αγαπημένος του Υιός;» Ο Ιησούς είναι ο αγαπημένος Υιός του Θεού, με τον οποίο είναι πολύ ευχαριστημένος —αυτό σίγουρα ειπώθηκε από τον ίδιο τον Θεό. Αυτός ήταν ο Θεός που γινόταν μάρτυρας του εαυτού Του, απλώς από μια διαφορετική οπτική, εκείνη του Πνεύματος στον ουρανό που γίνεται μάρτυρας της δικής Του ενσάρκωσης. Ο Ιησούς είναι η ενσάρκωσή Του, και όχι ο Υιός Του στον ουρανό. Καταλαβαίνεις; Μήπως τα λόγια του Ιησού: «Εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα και ο Πατέρας είναι μέσα Μου» δείχνουν ότι Αυτοί είναι ένα Πνεύμα; Και δεν είναι εξαιτίας της ενσάρκωσης ότι χωρίστηκαν μεταξύ του ουρανού και της γης; Στην πραγματικότητα, εξακολουθούν να είναι ένα· όπως και να ’χει, είναι απλώς ο Θεός που γίνεται μάρτυρας του εαυτού Του. Λόγω της αλλαγής των εποχών, των απαιτήσεων του έργου και των διαφορετικών σταδίων του σχεδίου διαχείρισής Του, το όνομα με το οποίο Τον αποκαλεί ο άνθρωπος διαφέρει κι αυτό. Όταν ήρθε να φέρει εις πέρας το πρώτο στάδιο του έργου, μπορούσε μόνο να ονομάζεται Ιεχωβά, ο ποιμένας των Ισραηλιτών. Στο δεύτερο στάδιο, ο ενσαρκωμένος Θεός μπορούσε να ονομάζεται μόνο Κύριος και Χριστός. Αλλά εκείνη την εποχή, το Πνεύμα στον ουρανό δήλωσε μόνο ότι ήταν ο αγαπημένος Υιός του Θεού και δεν έκανε καμία αναφορά στο ότι ήταν ο μόνος Υιός του Θεού. Αυτό απλώς δεν συνέβη. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να έχει ένα μοναχοπαίδι; Τότε ο Θεός δεν θα γινόταν άνθρωπος; Επειδή ήταν η ενσάρκωση, ονομάστηκε ο αγαπημένος Υιός του Θεού και, από αυτό, προήλθε η σχέση μεταξύ Πατέρα και Υιού. Ήταν απλώς λόγω του διαχωρισμού μεταξύ ουρανού και γης. Ο Ιησούς προσευχήθηκε όντας ενσαρκωμένος. Δεδομένου ότι είχε ενδυθεί μια σάρκα τέτοιας κανονικής ανθρώπινης φύσης, από την οπτική της σάρκας είπε: «Το εξωτερικό Μου κέλυφος είναι αυτό ενός δημιουργημένου όντος. Αφού έβαλα μια σάρκα για να έρθω σε αυτήν τη γη, είμαι τώρα πολύ μακριά από τον ουρανό». Για τον λόγο αυτόν, μπορούσε να προσευχηθεί στον Θεό Πατέρα μόνο από την οπτική της σάρκας. Αυτό ήταν το καθήκον Του και αυτό με το οποίο έπρεπε να εξοπλιστεί το ενσαρκωμένο Πνεύμα του Θεού. Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι δεν είναι ο Θεός απλώς επειδή προσεύχεται στον Πατέρα από την οπτική της σάρκας. Αν και ονομάζεται ο αγαπημένος Υιός του Θεού, είναι ακόμα ο ίδιος ο Θεός, γιατί δεν είναι παρά η ενσάρκωση του Πνεύματος, και η ουσία Του είναι ακόμα το Πνεύμα. Όπως το βλέπουν οι άνθρωποι, αναρωτιούνται γιατί προσεύχεται εάν είναι ο ίδιος ο Θεός. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι ο ενσαρκωμένος Θεός, ο Θεός που ζει μέσα στη σάρκα, και όχι το Πνεύμα στον ουρανό. Όπως το βλέπει ο άνθρωπος, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα είναι όλοι ο Θεός. Μόνο οι τρεις που αποτελούν το ένα μπορούν να θεωρηθούν ο ένας αληθινός Θεός και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, η δύναμή Του είναι εξαιρετικά μεγάλη. Υπάρχουν ακόμα όσοι λένε ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο είναι Αυτός το επτάκις ισχυρό Πνεύμα. Όταν ο Υιός προσευχήθηκε μετά τον ερχομό Του, προσευχήθηκε σ’ αυτό το Πνεύμα. Στην πραγματικότητα, προσευχόταν από την οπτική ενός δημιουργημένου όντος. Διότι η σάρκα δεν είναι πλήρης, Εκείνος δεν ήταν πλήρης και είχε πολλές αδυναμίες όταν ενσαρκώθηκε και ήταν πολύ προβληματισμένος καθώς επιτελούσε το έργο Του στη σάρκα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προσευχήθηκε τρεις φορές στον Θεό Πατέρα πριν από τη σταύρωσή Του, όπως και πολλές φορές πριν από αυτήν. Προσευχήθηκε ανάμεσα στους μαθητές Του. Προσευχήθηκε μόνος Του πάνω στο όρος. Προσευχήθηκε μέσα στην ψαρόβαρκα. Προσευχήθηκε ανάμεσα σε ένα πλήθος ανθρώπων. Προσευχήθηκε όταν έκοψε το ψωμί, και προσευχήθηκε όταν ευλόγησε τους άλλους. Γιατί το έκανε; Προσευχόταν στο Πνεύμα. Προσευχόταν στο Πνεύμα, στον Θεό στον ουρανό, από την οπτική του ενσαρκωμένου. Ως εκ τούτου, από την άποψη του ανθρώπου, ο Ιησούς έγινε ο Υιός σε αυτό το στάδιο του έργου. Σε αυτό το στάδιο, όμως, δεν προσεύχεται. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό συμβαίνει επειδή αυτό που φέρνει είναι το έργο του λόγου, και η κρίση και η παίδευση του λόγου. Δεν έχει ανάγκη από προσευχές, και η διακονία Του είναι να μιλάει. Δεν βρίσκεται πάνω στον σταυρό και δεν παραδίνεται από ανθρώπινο χέρι σε εκείνους που βρίσκονται στην εξουσία. Απλώς διεκπεραιώνει το έργο Του και όλα είναι έτοιμα. Την εποχή που ο Ιησούς προσευχόταν, προσευχόταν στον Θεό Πατέρα για την κάθοδο της βασιλείας των ουρανών, για να γίνει το θέλημα του Πατέρα και για το επερχόμενο έργο. Σε αυτό το στάδιο, η βασιλεία των ουρανών έχει ήδη κατέλθει, οπότε χρειάζεται ακόμα να προσευχηθεί; Το έργο Του είναι να φέρει την εποχή στο τέλος της και δεν υπάρχουν πλέον νέες εποχές, άρα υπάρχει ανάγκη να προσευχηθεί για το επόμενο στάδιο; Φοβάμαι πως δεν υπάρχει!

Υπάρχουν πολλές αντιφάσεις στις εξηγήσεις του ανθρώπου. Πράγματι, αυτές είναι όλες αντιλήψεις του ανθρώπου· χωρίς περαιτέρω έλεγχο, όλοι θα πιστεύατε ότι είναι σωστές. Δεν γνωρίζετε ότι αυτή η ιδέα του Θεού ως Τριάδα είναι μόνο η αντίληψη του ανθρώπου; Η γνώση του ανθρώπου δεν είναι πλήρης και διεξοδική. Υπάρχουν πάντα ακαθαρσίες και ο άνθρωπος έχει πάρα πολλές ιδέες· αυτό αποδεικνύει ότι ένα δημιουργημένο ον απλώς δεν μπορεί να εξηγήσει το έργο του Θεού. Υπάρχουν πάρα πολλά στο μυαλό του ανθρώπου, όλα εκ των οποίων προέρχονται από τη λογική και τη σκέψη, που έρχονται σε σύγκρουση με την αλήθεια. Μπορεί η λογική σου να αναλύσει διεξοδικά το έργο του Θεού; Μπορείς να αποκτήσεις μια εικόνα για όλο το έργο του Ιεχωβά; Είσαι εσύ, ως άνθρωπος, που μπορείς να τα διακρίνεις όλα ή είναι ο ίδιος ο Θεός που μπορεί να δει τα πάντα εις τους αιώνας των αιώνων; Είσαι εσύ που μπορείς να δεις αυτά που πέρασαν αιώνες πριν και αυτά που θα έρθουν στους αιώνες στο μέλλον ή είναι μόνο ο Θεός που μπορεί να το κάνει; Τι λες; Ποια αξία έχεις εσύ ώστε να εξηγήσεις τον Θεό; Πού βασίζεται η εξήγησή σου; Είσαι εσύ ο Θεός; Οι ουρανοί και η γη και όλα τα πράγματα μέσα σε αυτά δημιουργήθηκαν από τον ίδιο τον Θεό. Δεν ήσουν εσύ που το έκανες, επομένως γιατί δίνεις εσφαλμένες εξηγήσεις; Τώρα, εξακολουθείς να πιστεύεις στην Αγία Τριάδα; Δεν νομίζεις ότι είναι υπερβολικά επαχθής αυτός ο τρόπος; Το καλύτερο για σένα θα ήταν να πιστεύεις σε έναν Θεό, όχι σε τρεις. Καλύτερα να είσαι ελαφρύς, γιατί το φορτίο του Κυρίου είναι ελαφρύ.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Υπάρχει η Αγία Τριάδα;» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»