Στο έργο της διάδοσης του ευαγγελίου του Θεού τις έσχατες ημέρες, ελάχιστοι οι άνθρωποι μπορούν να απαρνηθούν την οικογένειά τους και όλα τα άλλα για να δαπανήσουν ειλικρινά τον εαυτό τους για τον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάποια πραγματική βιωματική μαρτυρία και κάποιο ανάστημα, οπότε δεν δυσκολεύονται πολύ να απαρνηθούν την οικογένειά τους και την καριέρα τους για να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Είναι πρόθυμοι να περάσουν, αν χρειαστεί, ακόμα και δέκα χρόνια ή και μια ολόκληρη ζωή μακριά από το σπίτι τους. Δεν το θεωρούν δύσκολο, καθώς το Άγιο Πνεύμα τούς δίνει αυτήν τη δύναμη. Το ανάστημά τους, από την άλλη πλευρά, δεν φτάνει σ’ αυτό το επίπεδο. Κατανοούν κάποιες αλήθειες, αλλά δεν έχουν πετύχει ακόμα την είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα ούτε έχουν κερδίσει την αλήθεια. Απλώς δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό με κάποια ειλικρίνεια. Εάν κάποιος είναι αποφασισμένος να επιδιώξει την αλήθεια και επιπλέον το Άγιο Πνεύμα τού προσφέρει κάποια χάρη, εκείνη τη στιγμή νιώθει μεγάλη ικανοποίηση· αποκτά κάποια δύναμη και μπορεί να απελευθερωθεί από τα δεσμά των κοσμικών πραγμάτων για να δαπανήσει για τον Θεό. Αυτή είναι η χάρη του Θεού. Από την άλλη, κάποιοι δεν προσέχουν να κάνουν το έργο τους σωστά όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους· δεν επιδιώκουν καθόλου την αλήθεια και, επιπλέον, είναι ικανοί για πολλές κακές πράξεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Δεν έχουν ορθά κίνητρα και δεν είναι αληθινοί πιστοί στον Θεό. Ακόμη κι αν στο παρελθόν το Άγιο Πνεύμα είχε εργαστεί λίγο σ’ αυτούς, αυτό το έργο έχει χαθεί και, χωρίς να το ξέρουν, έχουν πάρει την κάτω βόλτα. Αν έχεις την αποφασιστικότητα να επιδιώξεις την αλήθεια, τότε το Άγιο Πνεύμα θα σου προσφέρει λίγη χάρη, και στη συνέχεια μπορείς να συνεχίσεις την επιδίωξή σου στο μονοπάτι στο οποίο σε οδηγεί το Άγιο Πνεύμα· θα κατανοείς όλο και πιο ξεκάθαρα την αλήθεια, θα γίνεσαι όλο και πιο αποφασιστικός, και το Άγιο Πνεύμα θα εργάζεται σ’ εσένα όλο και πιο εύκολα. Όταν κάποιος δεν βαδίζει στο ορθό μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, τελικά το Άγιο Πνεύμα τον αποκλείει. Αφού αποκλειστεί, δεν του έχει μείνει πια ίχνος αποφασιστικότητας, πάθους και κινήτρων ώστε να απαρνηθεί και να δαπανήσει. Μετανιώνει και σκέφτεται: «Αν ήξερα ότι θα ερχόταν μια μέρα που θα με απέκλειαν, δεν θα είχα πιστέψει καθόλου στον Θεό». Εκείνη τη στιγμή, αποκαλύπτονται η θλίψη, τα παράπονα και η αρνητικότητά του. Στην πραγματικότητα, το Άγιο Πνεύμα έχει σταματήσει εδώ και πολύ καιρό να εργάζεται σ’ αυτόν. Παρόλο που ο άνθρωπος αυτός διαδίδει το ευαγγέλιο, είναι χαρισματικός στην ομιλία και είχε κάποια αποτελέσματα, αυτό δεν οφείλεται στη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, αλλά στη λίγη εξυπνάδα και στο λίγο επίπεδο που έχει. Δεν σημαίνει ότι εργαζόταν μέσα του το Άγιο Πνεύμα. Αυτοί οι άνθρωποι μοιάζουν με απλούς δουλευτές: Δεν ενεργεί μέσα τους το Άγιο Πνεύμα, μα παρ’ όλα αυτά μπορούν απλώς προσωρινά να δουλέψουν λίγο. Όπως και να ’χει, έχουν κάποια χαρίσματα και κάποιο επίπεδο· το πρόβλημα είναι ότι, αντί να επιδιώκουν την αλήθεια και να προσπαθούν να εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους και να ανταποδίδουν την αγάπη του Θεού, επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος, τη θέση, τις ευλογίες και ένα μεγάλο στεφάνι. Κι έτσι, καθώς προχωρούν, χάνουν το μονοπάτι τους και δυσκολεύονται να κάνουν έστω κι ένα βήμα. Αυτό παθαίνουν όλοι όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια.

Σήμερα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που λένε: «Γνωρίζω ότι έχω κακή φύση. Έχω πολύ ισχυρά συναισθήματα και είμαι πολύ επαναστατικός». Αλλά παρ’ όλα αυτά, αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τη φύση τους και δεν κατανοούν καμία πτυχή της αλήθειας. Μιλούν πολύ ωραία για τα δόγματα και φαινομενικά κατανοούν τα πάντα, αλλά δεν μπορούν να κάνουν πράξη τίποτε από όλα αυτά. Αυτό αποδεικνύει και με το παραπάνω ότι το έργο του Αγίου Πνεύματος σ’ αυτούς τους ανθρώπους έχει ατονήσει. Ό,τι ανθρώπινη φύση κι αν έχεις, όσα δόγματα κι αν καταλαβαίνεις, όσα κι αν έχεις υποφέρει ή εγκαταλείψει, εφόσον δεν εργάζεται μέσα σου το Άγιο Πνεύμα, αυτό αποδεικνύει ότι δεν αγαπάς την αλήθεια. Όσο παθιασμένος κι αν είσαι, χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος θα μείνεις αποσβολωμένος. Πόσο μεγάλη είναι αυτή η ελάχιστη δύναμη που διαθέτει ο άνθρωπος; Πόσο μεγάλη είναι η λιγοστή πίστη του; Πού χρησιμεύει η ελάχιστη γνώση που διαθέτει ο άνθρωπος; Πάρε, για παράδειγμα, την καταπίεση, τις συλλήψεις και τις φυλακίσεις των πιστών του Θεού. Από τότε που άρχισαν να πιστεύουν στον Θεό, συχνά υφίστανται διωγμούς και αναγκάζονται να φεύγουν από τόπο σε τόπο. Αυτό έχει αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι στο μυαλό και την καρδιά τους. «Αν με πιάσουν, δεν είναι δυνατόν να γίνω σαν τον Ιούδα· δεν μπορώ ποτέ να προδώσω την εκκλησία» —έτσι δεν έχουν προετοιμαστεί οι περισσότεροι; Αλλά όταν συλλαμβάνονται τελικά, δεν είναι στο χέρι τους. Αν δεν προσευχηθούν και δεν βασιστούν στον Θεό, τότε δεν θα εργαστεί μέσα τους το Άγιο Πνεύμα και δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν σταθεροί. Οι άνθρωποι δεν γίνονται σαν τον Ιούδα λόγω μιας στιγμιαίας σύγχυσης. Όπως είπα και προηγουμένως, το τι θα σου συμβεί τελικά και το αποτέλεσμά σου εξαρτώνται πρωτίστως από το αν αγαπάς και αποδέχεσαι την αλήθεια. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Μετά από αυτό, εξαρτάται από το αν έχεις πάντα μαζί σου το έργο του Αγίου Πνεύματος, καθώς και από το αν κατανοείς την αλήθεια και παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου. Απ’ αυτά εξαρτάται κυρίως. Κάποιοι άνθρωποι, όταν άρχισαν να εκτελούν τα καθήκοντά τους, είχαν μεγάλο ζήλο και ένιωθαν λες και είχαν ανεξάντλητη ενέργεια. Γιατί, λοιπόν, αρχίζουν με τον καιρό να χάνουν αυτό το σθένος; Είναι λες και τώρα πλέον είναι άλλοι άνθρωποι. Γιατί άλλαξαν τόσο; Πού οφείλεται αυτή η αλλαγή; Στο ότι πήραν το λάθος μονοπάτι και δεν εισήλθαν στο ορθό μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Ακολούθησαν το μονοπάτι της επιδίωξης των ευλογιών. Μέσα στις προθέσεις τους κρύβονται κάποια πράγματα. Ποια πράγματα; Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, έχουν μέσα τους κάποιες ελπίδες. Δηλαδή, ελπίζουν να φτάσει πολύ σύντομα η ημέρα του Θεού και να λάβουν τέλος όλα τα βάσανά τους. Ελπίζουν ο Θεός να αλλάξει μορφή και να επιστρέψει στη Σιών, και ότι τότε θα απαλλαγούν απ’ όλα τα βάσανά τους. Όλοι οι άνθρωποι ελπίζουν να επιστρέψουν μια μέρα στο σπίτι τους και να επανενωθούν με τους αγαπημένους τους. Ελπίζουν να έρθει μια μέρα που δεν θα τους καταδιώκουν πια, μια μέρα που θα μπορούν να είναι πραγματικά ελεύθεροι και να πιστεύουν φανερά στον Θεό· τότε δεν θα τους περιορίζει κανείς και θα μπορούν να ζουν σε ένα άνετο περιβάλλον, να τρώνε καλά και να φορούν ωραία ρούχα. Όλοι δεν έχουν τέτοιες ελπίδες; Έχουν αυτές τις ελπίδες βαθιά μες στην καρδιά τους, επειδή η σάρκα τους αποστρέφεται τον πόνο. Σε περιόδους που υποφέρουν, ελπίζουν σε καλύτερες μέρες. Χωρίς διώξεις και δεινά, αυτά τα πράγματα δεν βγαίνουν στην επιφάνεια. Όταν οι άνθρωποι δεν υφίστανται διώξεις ή δεινά, μοιάζουν να έχουν ισχυρή πίστη. Μοιάζουν να έχουν ένα ορισμένο ανάστημα, να κατανοούν αρκετά καλά την αλήθεια και να είναι γεμάτοι σθένος. Όμως, όταν μια μέρα τους βρουν διώξεις και δεινά, αναδύονται οι σαρκικές ελπίδες, οι φαντασιοκοπίες και οι υπερβολικές επιθυμίες τους. Αρχίζουν να εκδηλώνονται συγκρούσεις μέσα τους, και κάποιοι πέφτουν στην αρνητικότητα και γίνονται αδύναμοι, ενώ γεννιούνται μέσα τους αμφιβολίες και παρανοήσεις για τον Θεό. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την πρόθεση του Θεού. Δεν είναι ότι ο Θεός δεν τους παρέχει διέξοδο ή δεν τους προσφέρει τη χάρη Του, ούτε, φυσικά, ότι δεν κατανοεί τις δυσκολίες τους. Αντίθετα, το ότι μπορείς να βιώσεις αυτό το μαρτύριο τώρα που ακολουθείς τον Χριστό αποτελεί ευλογία, διότι οι άνθρωποι δεν γίνεται να σωθούν και να επιβιώσουν χωρίς αυτό το μαρτύριο. Αυτό το μαρτύριο το έχει ορίσει ο Θεός, επομένως είναι ευλογία να σου συμβεί. Δεν πρέπει να το βλέπεις απλοϊκά· ο Θεός δεν κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν για να παίζει μαζί τους. Το θέμα αυτό έχει πολύ μεγάλη και βαθιά σημασία! Έχει νόημα το να αφιερώσεις όλη σου τη ζωή στο να δαπανάς τον εαυτό σου για τον Θεό χωρίς να αναζητήσεις σύντροφο ή να γυρίσεις σπίτι σου. Αν ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι και επιδιώξεις τα σωστά πράγματα, τότε τελικά θα λάβεις πιο πολλά από όσα έλαβαν όλοι οι άγιοι σε όλες τις εποχές, θα λάβεις ακόμη μεγαλύτερες υποσχέσεις. Κάποιοι τώρα αναρωτιούνται διαρκώς: «Θα με μνημονεύσει ο Θεός επειδή υπέμεινα αυτές τις δυσκολίες; Κι αν δεν έχω κανέναν να με βοηθά όταν γεράσω; Αν αρρωστήσω, ποιος θα με φροντίσει; Νοιάζεται ο Θεός; Πότε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο; Πότε επιτέλους θα σταματήσω να βασανίζομαι;» Τέτοιοι άνθρωποι ανυπομονούν συνέχεια γι’ αυτά τα πράγματα. Ελπίζουν ότι ο Θεός θα αλλάξει μορφή και θα τους απαλλάξει από τα βάσανα, κι έτσι θα απολαύσουν τις ευλογίες της βασιλείας των ουρανών. Δεν αναλογίζονται τι σημαίνει να ακολουθούν τον Θεό και να υπομένουν τα βάσανα ή για ποιον λόγο, για να κερδίσουν την αλήθεια, πρέπει να υπομείνουν αυτά τα βάσανα. Έχουν πολύ αδύναμη πίστη! Στην πίστη του στον Θεό, ο καθένας υπολογίζει μόνο τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι είναι στη φύση του ανθρώπου να προδίδει τον Θεό. Κανείς δεν αγαπάει πραγματικά τον Θεό, κανείς δεν μπορεί να λάβει πραγματικά υπ’ όψιν τις προθέσεις του Θεού ή να έχει ομοθυμία με τον Θεό όσον αφορά τη διάδοση του ευαγγελικού έργου. Οι άνθρωποι ανυπομονούν να φύγει ο Θεός από τη γη και να αλλάξει μορφή, ώστε να τους λυτρώσει από τα βάσανα και να τους επιτρέψει να απολαύσουν τη ζωή στη βασιλεία των ουρανών. Αυτό ελπίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Πολλοί σκέφτονται μέσα τους: «Αν φύγει από κοντά μας ο Θεός και καταρρεύσει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, τότε μπορούμε να πάρουμε εμείς την εξουσία· δεν θα υποφέρουμε πια. Θα κυβερνήσουμε όλα τα έθνη και τους λαούς με σιδηρά ράβδο δεν θα έχουν τελειώσει τότε τα βάσανά μας; Και τότε ο Θεός θα φανερωθεί, θα τιμωρήσει και θα καταστρέψει κάθε σατανά και διάβολο. Θα πραγματωθεί η βασιλεία του Χριστού στη γη και δεν θα αναγκαζόμαστε πια να υπομένουμε τις διώξεις των Σατανάδων και των διαβόλων». Δεν είναι κακό να έχει κανείς αυτήν την ελπίδα, αλλά αυτοί οι άνθρωποι έχουν μέσα τους κάποιες λανθασμένες καταστάσεις. Θέλουν συνέχεια να αποφεύγουν τα βάσανα και να απολαμβάνουν ανέσεις. Δείχνει αυτό ότι λαμβάνουν υπόψη τους τις προθέσεις του Θεού; Ικανοποιείται έτσι ο Θεός; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καλά τι σημαίνει να βιώνει κανείς βάσανα.

Κανείς δεν σκοπεύει να ακολουθεί όλη του τη ζωή τον Θεό, να επιδιώκει την αλήθεια για να κερδίσει τη ζωή, να γνωρίσει τον Θεό, να μπορεί να καταθέσει μαρτυρία γι’ Αυτόν ή να ζήσει τελικά μια ζωή με νόημα όπως ο Πέτρος. Οι περισσότεροι δεν θέλουν να υποφέρουν και δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Επιθυμούν, όμως, να απολαύσουν το συντομότερο δυνατό τις ευλογίες της βασιλείας των ουρανών και τους αρέσει να αναζητούν τη φήμη, το κέρδος και τα οφέλη της θέσης. Αυτό μπορεί να τους οδηγήσει στην πλάνη. Όταν βιώνουν πόνο, αναποδιές ή αποτυχίες, είναι πιθανό να πέσουν στην αρνητικότητα και να γίνουν αδύναμοι, και να μην έχουν θέση για τον Θεό στην καρδιά τους. Δεν θα εργάζεται μέσα τους το Άγιο Πνεύμα, ενώ κάποιοι θα θέλουν ακόμη και να γυρίσουν πίσω. Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό για πολλά χρόνια χωρίς να κατέχει ούτε στο ελάχιστο την αλήθεια-πραγματικότητα, τότε αυτό είναι πολύ επικίνδυνο! Τι κρίμα που όλα τα βάσανά του, τα αμέτρητα κηρύγματα που άκουσε και τα τόσα χρόνια που ακολουθούσε τον Θεό πήγαν όλα στράφι! Δεν είναι δύσκολο οι άνθρωποι να πάρουν τον κατήφορο, μα είναι, πράγματι, πολύ δύσκολο να βαδίσουν στο ορθό μονοπάτι και να διαλέξουν το μονοπάτι του Πέτρου. Οι περισσότεροι δεν έχουν ξεκάθαρο τρόπο σκέψης. Δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά ποιο μονοπάτι είναι το ορθό και ποιο αποτελεί παρέκκλιση από το ορθό. Όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, όσα λόγια του Θεού κι αν διαβάσουν, παρόλο που γνωρίζουν μέσα τους ότι έχει έρθει ο ενσαρκωμένος Υιός του ανθρώπου, ακόμα δεν πιστεύουν απόλυτα σ’ Αυτόν. Ξέρουν ότι αυτή είναι η αληθινή οδός, αλλά δεν μπορούν να την ακολουθήσουν. Πόσο δύσκολο είναι να σωθείς όταν δεν αγαπάς την αλήθεια! Ξέρεις ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, αλλά δεν μπορείς να τον αποδεχτείς. Ας αφήσουμε κατά μέρος την ποιότητα της πίστης σου και ας δούμε μόνο γιατί δεν αγαπάς την αλήθεια και γιατί δεν μπορείς να την αποδεχτείς. Δεν μπορείς να βαδίσεις στην αληθινή οδό, δεν θες να επιδιώξεις την αλήθεια και δεν μπορείς να κάνεις πράξη τις αλήθειες που καταλαβαίνεις. Δεν είσαι όμοιος του Σατανά; Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν στόχους ή κατεύθυνση στη ζωή, δεν έχουν ανθρώπινη φύση, είναι σαν ζώα. Κάποιοι, λοιπόν, χάνουν το έργο του Αγίου Πνεύματος όχι επειδή το Άγιο Πνεύμα σκοπίμως δεν εργάζεται μέσα τους και τους αποκαλύπτει εσκεμμένα, αλλά επειδή δεν μπορεί να εργαστεί μέσα τους. Οι άνθρωποι είναι πολύ διεφθαρμένοι εσωτερικά και πολύ δύσκολοι στη διαχείριση. Αν δεν επιδιώκουν την αλήθεια ούτε επιλέγουν το ορθό μονοπάτι, τότε πώς γίνεται να εργαστεί μέσα τους το Άγιο Πνεύμα; Κάθε φορά που εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, τους δίνει πάντα μια επιλογή, ποτέ δεν εξαναγκάζει κανέναν για τίποτα. Αλλά οι άνθρωποι έχουν πολύ μπερδεμένο τρόπο σκέψης. Δεν αγαπούν ούτε αποδέχονται καθόλου την αλήθεια, και βέβαια δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να υποφέρουν για να την αποκτήσουν. Αν και θέλουν ευλογίες, δεν είναι πρόθυμοι να καταβάλουν προσπάθεια ή να πληρώσουν το τίμημα. Έχουν πολύ μεγάλο εγωισμό. Τους νοιάζει μόνο το πρόσκαιρο συμφέρον· επιδιώκουν και πασχίζουν για όσα έχουν μπροστά στα μάτια τους, αυτά που μπορούν να δουν και να απολαύσουν, και αγνοούν όσα δεν βλέπουν ή εκείνα στα οποία δεν βρίσκουν νόημα. Σε τέτοια κατάσταση βρίσκονται οι περισσότεροι άνθρωποι, και δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου χώρος για το έργο του Αγίου Πνεύματος. Κάποιοι λένε: «Έχω πολλά προβλήματα που δεν μπορώ να λύσω. Αυτά θα λύνονταν αν κάποιος συναναστρεφόταν μαζί μου και με βοηθούσε να καταλάβω την αλήθεια». Μπορούν, όμως, να λύσουν τα προβλήματά τους απλά και μόνο κατανοώντας την αλήθεια; Μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια; Όλα αυτά είναι άγνωστα. Πολλοί άνθρωποι έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα και έχουν κατανοήσει αρκετές αλήθειες, μα δεν μπορούν να κάνουν πράξη καμία από αυτές. Αν τους ρωτήσεις για τα προβλήματά τους, θα σου πουν: «Καταλαβαίνω όλη την αλήθεια, αλλά δεν μπορώ να την κάνω πράξη. Πώς να λύσω αυτό το πρόβλημα;» Τι νόημα έχει να πιστεύεις στον Θεό αν δεν μπορείς να κάνεις πράξη καμία από τις αλήθειες; Γύρνα γρήγορα σπίτι σου και συνέχισε τη ζωή σου. Τι νόημα έχει να συναναστρέφεται κάποιος μαζί σου πάνω στην αλήθεια; Είσαι ανάξιος να ακούσεις την αλήθεια και να πιστέψεις στον Θεό. Γι’ αυτό, κάτσε και περίμενε την καταστροφή σου! Εφόσον έχεις επιλέξει το άσχημο, ποταπό και δαιμονικό μονοπάτι, όση συναναστροφή κι αν κάνει κάποιος μαζί σου πάνω στην αλήθεια, εσύ δεν θα την αποδεχτείς. Κάνε στην άκρη, λοιπόν! Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα σε τέτοιους ανθρώπους. Πολλοί έχουν πει στο παρελθόν: «Καταλαβαίνω όλη την αλήθεια, απλώς δεν μπορώ να την κάνω πράξη». Αυτή και μόνο η δήλωση αρκεί για να αποδείξει ότι ένα τέτοιο άτομο είναι διάβολος και ότι ανήκει εξ ολοκλήρου στο σινάφι του Σατανά. Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, τότε είναι σίγουρα μοχθηρός. Τη φύση ενός ατόμου την αντιπροσωπεύουν πλήρως αυτά που αγαπάει, αυτά που ελπίζει, αυτά που επιδιώκει και αυτά που λαχταράει. Αν δεν αγαπάς την αλήθεια, τότε είσαι του διαβόλου και θα χαθείς. Αν, όμως, αγαπάς την αλήθεια, τότε ο Θεός σε έχει προκαθορίσει και σε έχει διαλέξει. Δεν είναι προφανές αυτό; Είναι πάρα πολύ σημαντικό το μονοπάτι που θα επιλέξεις. Ηρέμησε και αναλογίσου το καλά· αν έχεις παραστρατήσει, δεν είναι αργά να επιστρέψεις. Αν έχεις τη θέληση να κάνεις πράξη την αλήθεια, αυτό είναι καλό. Χρειάζεσαι, επίσης, ένα μονοπάτι σχετικά με το πώς θα πετύχεις αυτό που θέλεις και θα εκπληρώσεις την επιθυμία σου. Πρέπει αρχικά να κατανοήσεις την αλήθεια, να γνωρίσεις τον μελλοντικό προορισμό και το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει η ανθρωπότητα, αλλά και τους στόχους που πρέπει να πετύχει. Παλιά, έλεγαν συχνά: «Όλα τα πράγματα και τα συμβάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού». Αυτό πρέπει να το βιώσεις σε βάθος. Να εξετάζεις για το κάθε ζήτημα αν βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Αν πράγματι καταλαβαίνεις ξεκάθαρα ότι όλα τα πράγματα και τα συμβάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού, τότε έχεις πραγματικά πίστη. Εάν πιστεύεις στον Θεό, θα πρέπει να υποταχθείς σ’ Αυτόν; Τι σημαίνει να πιστεύεις στον Θεό; Είναι οι ευλογίες ο μόνος σκοπός της πίστης στον Θεό; Αυτήν τη στιγμή, κατά την πίστη σου στον Θεό, ακολουθείς τον Χριστό. Θα μπορέσεις όμως να παραμείνεις στην ίδια πορεία μέχρι το τέλος; Πώς θα πρέπει να συνεχίσεις όταν στο μέλλον συναντήσεις στην πορεία σου εμπόδια και δεινά; Χρησιμοποίησε τα καίρια λόγια του Θεού ως συνθήματα για να ενθαρρύνεις τον εαυτό σου, ώστε να μην καταρρεύσεις, να μην είσαι αδύναμος ή αρνητικός, να μην παραπονιέσαι για τον Θεό, να μην παρεκκλίνεις από το μονοπάτι και να μη φύγεις στα μισά του δρόμου, με αποτέλεσμα να προδώσεις τον Θεό. Να τα καταλάβεις καλά όλα αυτά, να τα ξεκαθαρίσεις και να τα κατανοήσεις σε βάθος, προκειμένου να ακολουθήσεις τον Θεό μέχρι τέλους.

Το μονοπάτι του να ακολουθείς τον Θεό έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα. Άλλες φορές είναι πικρό, άλλες γλυκό. Όλοι οι άνθρωποι, όταν είναι χαρούμενοι, μπορούν να πουν: «Θέλω να δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Θεό, θα δαπανώ γι’ Αυτόν όλη μου τη ζωή». Κάποια στιγμή, όμως, βιώνουν κάποια αναποδιά και πέφτουν στην αρνητικότητα. Αναρωτιούνται μέσα τους: «Πού είναι ο Θεός; Δεν μπορώ να πιστεύω άλλο πια, είναι πολύ δύσκολο αυτό το μονοπάτι!» Στη συνέχεια, προσεύχονται και νιώθουν ότι τους έχουν κάνει επίπληξη· σκέφτονται ότι έχουν χρέος προς τον Θεό. Αφού καταλάβουν ότι έχουν χρέος προς τον Θεό, πρέπει να πάψουν να συμπεριφέρονται έτσι. Όμως, κάποια μέρα ίσως τα πράγματα να μην πάνε όπως τα θέλουν, και τότε γίνονται και πάλι αρνητικοί και παραπονιούνται για τον Θεό με τα εξής λόγια: «Πώς μπόρεσε ο Θεός να ενορχηστρώσει για μένα αυτήν την κατάσταση; Γιατί με κάνει πάντα να υποφέρω; Δεν μπορεί να με απαλλάξει απ’ τα βάσανα;» Οι άνθρωποι παραπονιούνται συνέχεια, και μετά λένε ότι έχουν χρέος προς στον Θεό. Όμως, δεν αλλάζουν ποτέ· κάθε φορά που βιώνουν μια μικρή αναποδιά ή που κάτι ασήμαντο δεν πάει όπως θέλουν, θυμώνουν και παραπονιούνται. Στις χειρότερες περιπτώσεις, κάποιοι μπορεί ακόμη και να μιλήσουν επικριτικά ή να βλασφημήσουν. Αργότερα, συνειδητοποιούν ότι αυτά που είπαν δεν ήταν σωστά και νιώθουν άσχημα γι’ αυτό. Τότε, για να εξιλεωθούν, σπεύδουν να εκτελέσουν κάποια από τα καθήκοντά τους και να κάνουν κάποιες καλές πράξεις. Τι δείχνουν αυτές οι εκδηλώσεις; Ότι είναι στη φύση του ανθρώπου να αντιπαθεί την αλήθεια ή ακόμη και να αποστρέφεται την αλήθεια. Οι άνθρωποι είναι πολύ μοχθηροί, άσχημοι και δεν έχουν καθόλου κοινή λογική και σωφροσύνη. Πιστεύουν στον Θεό σαν να πρόκειται για συναλλαγή· μόνο όταν Τον χρειάζονται προσεύχονται σ’ Αυτόν. Όταν δεν Τον χρειάζονται, πηγαίνουν μακριά Του. Δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους και κάνουν ό,τι τους αρέσει. Όλοι τους είναι πολύ αλαζόνες και αχαλίνωτοι· δεν έχουν καρδιά που φοβάται τον Θεό ούτε μισούν στ’ αλήθεια τα αρνητικά πράγματα. Δεν αγαπούν πραγματικά την αλήθεια και δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ δικαιοσύνης και αδικίας. Δεν έχουν όρια και στόχους, και όλες τους οι πράξεις στερούνται αρχών και μετριοπάθειας. Έχουν απαίσιες καρδιές και, εξαιτίας αυτού, ανυπομονούν για τη μεγάλη υπόσχεση και τις ευλογίες που θα μπορέσουν να αποκτήσουν στο μέλλον ή για το πώς θα διακριθούν αργότερα και για όσα θα μπορέσουν να απολαύσουν. Μόνο όταν σκέφτονται τέτοια πράγματα πιστεύουν τα εξής: «Πόσο υπέροχος είναι ο Θεός! Πρέπει να ανταποδώσω την αγάπη Του!» Γιατί λένε ότι ο Θεός είναι αξιαγάπητος; Από πού πηγάζει η επιθυμία τους να ανταποδώσουν την αγάπη Του; Δεν κρύβουν κάποια πρόθεση αυτές οι δηλώσεις; Απλώς λένε κάτι συναισθηματικά φορτισμένο επειδή έγινε κάτι που φευγαλέα τους άρεσε ή λόγω κάποιας στιγμιαίας χαράς. Είναι αυτή αληθινή κατανόηση; Είναι αυτή αληθινή αγάπη; Προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς τους; Αν όντως τέτοια είναι η κατανόησή σου, γιατί παραπονιέσαι ακόμα; Αν όντως πιστεύεις ότι έχεις χρέος απέναντι στον Θεό, γιατί γκρινιάζεις; Θεωρείς ότι ο Θεός δεν σου φέρεται καλά, και γι’ αυτό Τον αγνοείς. Αν δεν σε χρησιμοποιεί ο Θεός, τότε δεν θέλεις να κάνεις το καθήκον σου. Πόση δυσαρέσκεια πρέπει να κρύβεις μέσα σου! Παρ’ όλα αυτά, πιστεύεις ότι αγαπάς τον Θεό πιο πολύ από ό,τι οι άλλοι. Έτσι είναι η πραγματικότητα της αγάπης προς τον Θεό; Μόνο και μόνο ότι κάποιος εκφράζει τέτοια παράπονα δείχνει ότι εξακολουθεί να μην κατανοεί την ίδια του τη φύση. Ακόμα δεν γνωρίζει ποιος είναι, από τι είναι φτιαγμένος και ποια είναι η αληθινή του αξία. Στην πραγματικότητα, είναι στη φύση κάθε ανθρώπου να αντιστέκεται στον Θεό και να Τον προδίδει. Αυτό είναι κάτι καθολικό και αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό όλων των ανθρώπων. Κανείς δεν αγαπά πραγματικά την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, όπως κανείς δεν μισεί πραγματικά τον Σατανά και καθετί μοχθηρό. Η αγάπη και το μίσος του ανθρώπου δεν έχουν αρχές ούτε όρια, και δεν βασίζονται σε καμία περίπτωση στην αλήθεια. Η καρδιά του ανθρώπου δεν μπορεί να διακρίνει τη δικαιοσύνη απ’ την αδικία, το άσπρο απ’ το μαύρο, κι ακόμα λιγότερο ανάμεσα στις αλήθειες, τα δόγματα και τις αιρέσεις. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να τα διακρίνουν αυτά τα πράγματα. Δεν γνωρίζουν ξεκάθαρα τι αξίζει να αγαπούν και να επιδιώκουν, τι πρέπει να μισούν και τι να απορρίπτουν, δεν διαθέτουν την παραμικρή ικανότητα διάκρισης. Κάποιοι εκτελούν τα καθήκοντά τους, και όταν ακούνε το τραγούδι των άπιστων «Γύρνα πιο συχνά στο σπίτι», τους πιάνει νοσταλγία και δεν έχουν διάθεση να κάνουν τα καθήκοντά τους. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Έχει έστω και το παραμικρό ίχνος από την αλήθεια-πραγματικότητα; Κάποιοι πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν λίγα έργα και ότι έχουν κάποια προσόντα. Νομίζουν ότι διαθέτουν την αλήθεια, αλλά στην πραγματικότητα δεν διαθέτουν τίποτα, είναι ένα τίποτα. Τώρα μπορείς να κηρύξεις μερικά δόγματα στους άλλους. Ωστόσο, μια μέρα μπορεί να χρειαστεί να σε ενθαρρύνουν οι άλλοι, και η πτώση σου θα είναι πιο τραγική από εκείνη οποιουδήποτε άλλου, θα πέσεις σε ακόμη περισσότερη αρνητικότητα από οποιονδήποτε άλλον. Πιστεύεις κάτι τέτοιο; Είστε πεπεισμένοι γι’ αυτό; Ίσως να μην έχετε βιώσει ακόμη μια σκληρή πτώση ή να μην έχετε γίνει ιδιαίτερα αρνητικοί. Νομίζετε ότι είστε σχετικά δυνατοί, και επειδή δεν έχετε βιώσει τέτοια πράγματα, πιστεύετε ότι έχετε μεγάλο ανάστημα. Ίσως μια μέρα, όταν αποκαλυφθείτε, να τρέχουν δάκρυα στο πρόσωπό σας και να φωνάζετε: «Τελείωσε. Τελείωσα!» Τότε είναι που θα αρχίσετε να πηγαίνετε από το ένα άκρο στο άλλο. Πολλοί άνθρωποι είναι γεμάτοι σθένος όταν αρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, αλλά μπορεί, όταν τους συμβεί κάτι, να χάσουν ξαφνικά το κίνητρό τους και να μη μπορούν να ξανασηκωθούν. Παρατηρείτε κάποια προβλήματα σε τέτοιους ανθρώπους; Κανένας άνθρωπος δεν κυριαρχεί επί της δικής του αδυναμίας και δύναμης· τα διεφθαρμένα πράγματα που κρύβουν μέσα τους οι άνθρωποι μπορούν να αποκαλυφθούν οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Δεν λείπουν οι δοσοληψίες και η βρομιά στο εσωτερικό του ανθρώπου, τέτοια πράγματα αναδύονται ατελείωτα από μέσα του. Άρα, η φύση του ανθρώπου είναι η φύση του Σατανά, είναι αλήθεια αυτό. Διαφέρει ριζικά από την ουσία του Θεού. Παλιότερα, ο Θεός έλεγε: «Μπορώ να αγαπώ τον άνθρωπο αιωνίως, και μπορώ επίσης να τον μισώ αιωνίως». Δηλαδή, ο Θεός αξιολογεί τους ανθρώπους με βάση ένα πρότυπο. Έχει τις ετυμηγορίες Του και έχει αρχές για τις βάσεις πάνω στις οποίες βγάζει τις ετυμηγορίες του για τα πράγματα. Έχει τα δικά Του πρότυπα και τις δικές Του αρχές όσον αφορά το τι αγαπά και μισεί, ποιον περιφρονεί και ποιον ευλογεί. Οι άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια και τις αρχές, γι’ αυτό και έχουν την τάση να ξεφεύγουν και ακολουθούν τον δικό τους δρόμο. Eίναι παρορμητικοί και, xωρίς την καθοδήγηση του Θεού, ανίκανοι να ακολουθήσουν το ορθό μονοπάτι.

Κάποιοι αναρωτιούνται διαρκώς: «Πότε θα φύγει απ’ τη γη ο Θεός; Πότε θα τελειώσει το έργο Του; Μεγαλώνω σιγά-σιγά· πώς θα ζήσω στα γεράματα;» Έχει πίστη ένα τέτοιο άτομο; Τι θα κάνει αν όντως στα γεράματα δεν έχει κανέναν να τον βοηθά; Δεν θα ρίξει το φταίξιμο στον Θεό; Πολλοί πιστοί στον Θεό δεν ξέρουν καθόλου τι πρέπει να κερδίσουν όταν Τον ακολουθούν ή ποια είναι τα πιο πολύτιμα πράγματα. Ελάχιστοι άνθρωποι έχουν καταλάβει ξεκάθαρα αυτά τα ζητήματα. Αν δεν υπήρχε το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, ο Κινεζικός λαός θα είχε εξοντωθεί εδώ και πολύ καιρό. Κάποιοι μπορεί να μην το πιστεύουν αυτό, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή δεν βλέπουν την κατάσταση καθαρά. Η πραγματικότητα είναι αυτή. Κάτι ακόμα που πιστεύουν οι άνθρωποι είναι το εξής: «Μπορούμε να προχωρήσουμε και χωρίς την ηγεσία του Θεού· μας φτάνει ο λόγος Του για να μας καθοδηγεί. Όλοι έχουμε διαβάσει το βιβλίο “Ο Λόγος Ενσαρκώνεται”, έχουμε μια γενική ιδέα γι’ αυτό και κατανοούμε τις αρχές του. Πλέον, ήρθε η ώρα να πάρουμε εμείς τα ηνία». Μπορείς, όμως, πραγματικά να πάρεις τα ηνία; Δεν μπορείς να ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι. Καθώς περπατάς, θα παρεκκλίνεις. Μπορείς, λοιπόν, να εισέλθεις στην πραγματικότητα; Ακόμα και τώρα, δεν έχεις πειστεί. Μπορεί να πει κανείς ότι όποιος δεν έχει την ηγεσία του Θεού θα παραστρατήσει. Το Άγιο Πνεύμα στην Εποχή της Χάριτος εργαζόταν συνεχώς μέσα σε κάποιους ανθρώπους. Γιατί, λοιπόν, οι περισσότεροι απ’ αυτούς συνέχισαν να ακολουθούν τον δικό τους δρόμο; Είναι δύσκολο να μετρήσει κανείς με ακρίβεια πόσα δόγματα υπάρχουν σε ολόκληρο τον θρησκευτικό κόσμο· πολλά μπορεί να μην τα έχεις ακούσει ποτέ ή να μην ξέρεις τα ονόματά τους —τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Ότι οι άνθρωποι είναι πολύ πολύπλοκοι, και δεν μπορούν να διακρίνουν εύκολα όλα τα μέρη της φύσης τους. Σήμερα, ο Θεός έχει πει πολλά λόγια που εκθέτουν την ανθρώπινη φύση, και απαιτεί από τους ανθρώπους να διακρίνουν ξεκάθαρα αυτά που βρίσκονται στη φύση τους, καθώς και την ουσία τους. Μόνο έτσι μπορούν να μάθουν να κρίνουν σωστά τους άλλους και να μην πέφτουν θύματα παραπλάνησης ή να λατρεύουν, να θαυμάζουν ή να ακολουθούν τους άλλους. Αν κάποιος δεν καταλαβαίνει την αλήθεια, τότε δεν μπορεί να δει το αληθινό πρόσωπο των ανθρώπων και είναι πιθανό να τον παραπλανήσουν και να τον περιορίσουν. Οι πιστοί στον Θεό, λοιπόν, πρέπει να κατανοούν την αλήθεια, να διαβάζουν περισσότερο τα λόγια του Θεού, και να γνωρίσουν τη φύση και να διακρίνουν την ουσία του ανθρώπου μέσα από την έκθεση του Θεού. Η έκθεση του λόγου του Θεού αποκαλύπτει τη φύση του ανθρώπου, μαθαίνει στους ανθρώπους ποια είναι η ουσία τους και τους επιτρέπει να διακρίνουν την ουσία της διαφθοράς τους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ο Σατανάς είναι ένα μπερδεμένο πράγμα· τα διαβολικά λόγια που λέει δεν ερμηνεύονται εύκολα. Ο Θεός τον ρώτησε: «Πόθεν έρχεσαι;» Και ο Σατανάς απάντησε: «Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι» (Ιώβ 1:7). Σκεφτείτε προσεκτικά την απάντησή του. Έρχεται ή φεύγει; Η απάντηση είναι δυσνόητη, γι’ αυτό και λέω ότι τα λόγια του είναι μπερδεμένα. Από τα λόγια αυτά βλέπουμε ότι ο Σατανάς είναι μπερδεμένος. Όταν διαφθείρει τους ανθρώπους, μπερδεύονται κι αυτοί. Ενεργούν χωρίς κανένα μέτρο, κανένα πρότυπο και καμία αρχή. Κάθε άτομο, λοιπόν, μπορεί εύκολα να παραστρατήσει. Ο Σατανάς παρέσυρε την Εύα με αυτά τα λόγια: «Γιατί δεν τρως απ’ αυτό το δέντρο;» Η Εύα απάντησε: «Ο Θεός μάς είπε ότι αν φάμε από αυτό το δέντρο, θα πεθάνουμε». Τότε ο Σατανάς είπε: «Δεν είναι και σίγουρο ότι θα πεθάνετε αν φάτε απ’ αυτό το δέντρο». Μέσα σ’ αυτά τα λόγια κρυβόταν η πρόθεση να βάλει σε πειρασμό την Εύα. Δεν είπε με βεβαιότητα ότι αν εκείνη φάει τον καρπό του δέντρου, δεν θα πεθάνει. Είπε απλώς ότι δεν είναι σίγουρο πως θα πεθάνει, κι έτσι εκείνη σκέφτηκε: «Αφού δεν είναι σίγουρο ότι θα πεθάνω, τότε ας το φάω!» Μη μπορώντας να αντισταθεί στον πειρασμό, έφαγε τον καρπό. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς πέτυχε τον στόχο του να παρασύρει την Εύα στην αμαρτία, αλλά δεν ήταν υπόλογος γι’ αυτό, αφού δεν την ανάγκασε να τον φάει. Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του μια σατανική διάθεση· σε κάθε καρδιά βρίσκονται τα μυριάδες δηλητήρια με τα οποία ο Σατανάς βάζει σε πειρασμό τον Θεό και δελεάζει τους ανθρώπους. Μερικές φορές, οι άνθρωποι μιλούν με τη φωνή και τον τόνο του Σατανά και στα λόγια τους κρύβεται η πρόθεση να δελεάσουν και να παρασύρουν. Οι ιδέες και οι σκέψεις τους είναι γεμάτες με τα δηλητήρια του Σατανά και αναδίδουν τη δυσωδία του. Μερικές φορές, στα βλέμματα ή τις πράξεις των ανθρώπων υπάρχει η ίδια βρομιά του πειρασμού και της σαγήνης. Κάποιοι λένε: «Αν ακολουθήσω έτσι, θα κερδίσω κάτι οπωσδήποτε. Μπορώ και χωρίς να επιδιώκω την αλήθεια να ακολουθήσω τον Θεό μέχρι το τέλος. Απαρνούμαι πράγματα και δαπανώ εαυτόν για τον Θεό με ειλικρίνεια. Έχω τη δύναμη να επιμείνω μέχρι τέλους. Κι αν κάνω λίγες παραβάσεις, ο Θεός θα με λυπηθεί, δεν θα με εγκαταλείψει». Δεν γνωρίζουν καν τι λένε. Έχουν πολλά διεφθαρμένα πράγματα μέσα τους οι άνθρωποι. Αν δεν επιδιώκουν την αλήθεια, πώς μπορούν να αλλάξουν; Με βάση τον βαθμό της διαφθοράς τους, αν δεν τους προστατεύει ο Θεός, μπορεί ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσουν και να προδώσουν τον Θεό. Το πιστεύεις αυτό; Ακόμα κι αν εξαναγκάσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς να φτάσεις μέχρι το τέλος, αφού το τελικό στάδιο του έργου του Θεού είναι να δημιουργήσει μια ομάδα νικητών. Είναι τόσο εύκολο αυτό όσο νομίζεις; Αυτή η τελική μεταμόρφωση δεν απαιτεί να αλλάξει κάποιος κατά 100 τοις εκατό ή ακόμη και κατά 80 τοις εκατό, αλλά τουλάχιστον κατά 30 με 40 τοις εκατό. Για να φτάσεις στη σωτηρία, πρέπει τουλάχιστον να ανασύρεις, να καθάρεις και να μεταμορφώσεις αυτά που υπάρχουν μέσα σου και αντιστέκονται στον Θεό, τα οποία έχουν ριζώσει στα βάθη της καρδιάς σου. Για να αποδειχθεί ότι έχεις αποκτήσει την αλήθεια και ότι είσαι ουσιαστικά συμβατός με τον Θεό, πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξεις κατά 30-40 τοις εκατό, όπως απαιτεί ο Θεός, ή κατά προτίμηση κατά 60-70 τοις εκατό. Την επόμενη φορά που θα σου συμβεί κάτι, δεν θα έχεις την τάση να αντισταθείς στον Θεό ή να προσβάλεις τη διάθεσή Του. Μόνο έτσι μπορείς να οδηγηθείς στην τελείωση και να κερδίσεις την έγκριση του Θεού.

Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν πολύ απλοϊκά το ζήτημα της πίστης στον Θεό. Νομίζουν το εξής: «Πίστη στον Θεό σημαίνει να παρακολουθείς συναθροίσεις, να προσεύχεσαι, να ακούς κηρύγματα, να συναναστρέφεσαι, να τραγουδάς και να δοξάζεις τον Θεό, και να εκτελείς κάποια καθήκοντα. Αυτό δεν αφορά στην ουσία η πίστη στον Θεό;» Αυτήν τη στιγμή, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια πιστεύετε στον Θεό, και πάλι δεν έχετε κατανοήσει πλήρως τη σημασία της πίστης στον Θεό. Στην πραγματικότητα, η πίστη στον Θεό έχει τόσο βαθύ νόημα που όποιος έχει πολύ ρηχές εμπειρίες δεν θα μπορέσει να το κατανοήσει. Όταν η εμπειρία του φτάσει μέχρι το τέλος, η διάθεση του Σατανά και τα σατανικά δηλητήρια που έχει μέσα του πρέπει να καθαρθούν και να μεταμορφωθούν. Πρέπει οι άνθρωποι να εξοπλίζονται με πολλές αλήθειες, να ανταποκρίνονται στα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός απ’ αυτούς, και να μπορούν να υποτάσσονται πραγματικά στον Θεό και να Τον λατρεύουν. Μόνο τότε θα πετύχουν στ’ αλήθεια τη σωτηρία. Αν παραμένεις όπως πριν, τότε που ανήκες σε κάποια θρησκεία και απλώς απήγγελλες κάποια λόγια και δόγματα, έψελνες κάποια συνθήματα, επιδιδόσουν σε κάποιες καλές συμπεριφορές και πράξεις, και απείχες από κάποια αμαρτωλά πράγματα —τουλάχιστον τα προφανή— αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις μπει στον σωστό δρόμο κατά την πίστη σου στον Θεό. Το ότι ακολουθείς κανονισμούς σημαίνει ότι βρίσκεσαι στο ορθό μονοπάτι; Σημαίνει ότι έκανες τη σωστή επιλογή; Αν δεν αλλάξουν αυτά που βρίσκονται στη φύση σου, τότε μπορείς στο τέλος να συνεχίσεις να αντιστέκεσαι στον Θεό και να Τον προσβάλεις. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Εάν δεν επιλύσεις αυτό το πρόβλημα που έχει η πίστη σου στον Θεό, είναι δυνατόν να πούμε ότι έχεις επιτύχει τη σωτηρία; Τι ακριβώς εννοώ; Θέλω να καταλάβετε μέσα σας ότι η πίστη στον Θεό δεν είναι κάτι διαφορετικό από τον λόγο Του, ούτε κάτι διαφορετικό από τον ίδιο τον Θεό ή την αλήθεια. Πρέπει να επιλέξεις το ορθό μονοπάτι και να καταβάλεις προσπάθεια για την αλήθεια και τον λόγο του Θεού. Δεν μπορείς να κατανοήσεις κάτι απλοϊκά και πρόχειρα και να επαναπαυθείς σ’ αυτό. Αν κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, μόνο τον εαυτό σου θα βλάψεις. Δεν έχει νόημα να βασίζεις την πίστη σου στις φαντασιοκοπίες σου. Αν πιστεύεις μέχρι τέλους χωρίς να έχεις τον Θεό στην καρδιά σου, αν απλώς ξεφυλλίζεις γρήγορα τα λόγια Του και μετά δεν μπορείς να τα θυμηθείς, και αν ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά σου, τότε έχεις τελειώσει. Τι σημαίνει «η πίστη στον Θεό δεν είναι κάτι διαφορετικό από τον λόγο Του»; Το καταλαβαίνετε αυτό; Αντιφάσκει με τη δήλωση «η πίστη στον Θεό δεν είναι κάτι διαφορετικό από τον ίδιο τον Θεό»; Πώς μπορείς να έχεις τον Θεό στην καρδιά σου αν τα λόγια Του δεν είναι μέσα στην καρδιά σου; Αν πιστεύεις στον Θεό, μα η καρδιά σου στερείται του Θεού, του λόγου Του και της καθοδήγησής Του, τότε είσαι εντελώς τελειωμένος. Αν δεν μπορείς να χειριστείς ακόμη κι ένα τόσο μικρό ζήτημα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, τότε μπροστά σε ένα μείζον θέμα αρχής θα υπολείπεσαι των απαιτήσεών Του πολύ περισσότερο. Τότε, δεν θα έχεις καμία μαρτυρία, και αυτό είναι πρόβλημα· αποδεικνύει ότι δεν έχεις τίποτα και ότι δεν έχεις κερδίσει κανένα μέρος της αλήθειας.

Κάποια ειδικότερα ζητήματα δεν εξηγούνται με συγκεκριμένες λεπτομέρειες. Θα τα κατανοήσετε πλήρως μόνο όταν μια μέρα σάς διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα. Το μόνο που μπορώ να κάνω προς το παρόν είναι να τα εκφράσω με κάποια λόγια που μπορεί να φαίνονται στους ανθρώπους πολύ συνηθισμένα ή ακόμα και παράλογα. Ξέρετε τι πιστεύουν οι ξένοι για τον εκλεκτό λαό του Θεού στην Κίνα; Όταν σας βλέπουν να πιστεύετε στον Θεό και να ακολουθείτε τον Χριστό στην Κίνα, να υποφέρετε τόσες διώξεις και δεινά, να απολαμβάνετε τον λόγο και το έργο του Θεού, και να κερδίζετε τόσα πράγματα, σας ζηλεύουν πάρα πολύ! Οι ξένοι έχουν μια επιθυμία και σκέφτονται: «Θέλω κι εγώ να βιώσω το έργο του Θεού. Ό,τι κι αν χρειαστεί να πάθω, θέλω κι εγώ να κερδίσω την αλήθεια! Θέλω κι εγώ να αναπτυχθώ σε γνώση και ανάστημα, αλλά δυστυχώς δεν βρίσκομαι στο κατάλληλο περιβάλλον». Θεωρούν τους Κινέζους πολύ ευλογημένους, κι εσείς εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι αυτοί είναι οι ευλογημένοι και τους ζηλεύετε. Η αλήθεια είναι ότι θεωρείτε δεδομένη την καλή σας τύχη. Ο Θεός ολοκληρώνει αυτήν την ομάδα ανθρώπων στη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και τους επιτρέπει να αντέξουν τα βάσανα αυτά. Αυτό μπορεί να ειπωθεί πως είναι η μεγάλη εξύψωση του Θεού! Στο παρελθόν, ο Θεός είπε: «Εδώ και πολύ καιρό έχω φέρει τη δόξα Μου από το Ισραήλ στην Ανατολή». Λοιπόν, καταλαβαίνετε το νόημα αυτής της φράσης; Πώς θα πρέπει να βαδίζετε στο μέλλον στο μονοπάτι σας; Πώς θα πρέπει να επιδιώκετε την αλήθεια; Πώς γίνεται να λάβετε το έργο του Αγίου Πνεύματος χωρίς να επιδιώξετε την αλήθεια; Αν σταματήσει να εργάζεται μέσα σας το Άγιο Πνεύμα, διατρέχετε μεγάλο κίνδυνο. Με τι ισοδυναμούν τα μικρά βάσανα που βιώνετε αυτήν τη στιγμή; Ξέρετε τι θα πετύχετε μ’ αυτό; Είναι δυνατόν να επιδιώξετε την αλήθεια χωρίς να υποφέρετε; Μπορείτε να αποκτήσετε έτσι την αλήθεια; Μπορείτε να δώσετε αληθινή μαρτυρία; Αν κατανοήσετε αυτά τα πράγματα, δεν θα νιώθετε ότι υποφέρετε. Ακόμη κι αν μεγαλώσουν τα βάσανά σας, θα σας φαίνονται ασήμαντα.

Φθινόπωρο 1999