Η απαίτηση του Θεού να είναι έντιμοι οι άνθρωποι είναι ό,τι σημαντικότερο. Δυστυχώς, πολλοί δεν το κατανοούν αυτό και δεν δίνουν σημασία στο ζήτημα της εντιμότητας. Εάν οι άνθρωποι καταλάβαιναν πραγματικά το έργο του Θεού, θα γνώριζαν ότι, αφότου Αυτός ολοκληρώσει το έργο της κρίσης τις έσχατες ημέρες, μόνο οι έντιμοι άνθρωποι που έχουν εξαγνιστεί από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, και έχουν απαλλαγεί από τη δολιότητα και τα ψέματά τους, θα λάβουν τη σωτηρία Του και θα έχουν τα προσόντα ώστε να εισέλθουν στη βασιλεία Του. Εάν, μετά από πολλά χρόνια πίστης στον Θεό, οι άνθρωποι εξακολουθούν να λένε διαρκώς ψέματα και να εξαπατούν, αν δεν μπορούν να δαπανήσουν τον εαυτό τους ειλικρινά για τον Θεό και πάντα εκτελούν τα καθήκοντά τους με επιπόλαιο τρόπο, σίγουρα ο Θεός θα τους αποστραφεί και θα τους απορρίψει. Ποια θα είναι η έκβασή τους; Σίγουρα θα αποπεμφθούν από την εκκλησία και θα αποκλειστούν. Σήμερα, βλέποντας το έργο του Θεού να φτάνει σε αυτό το στάδιο, θυμάται κανείς πως ο Θεός καλεί ξανά και ξανά τον άνθρωπο να είναι έντιμος. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Δεν είναι κάτι που λέγεται έτσι τυχαία και τέλος. Σχετίζεται άμεσα με το εάν ένας άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει τη σωτηρία και να επιβιώσει. Σχετίζεται άμεσα με το αποτέλεσμα και τον προορισμό κάθε ανθρώπου. Επομένως, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι μόνο αν κάποιος αποβάλλει τη δόλια διάθεσή του και γίνει έντιμος άνθρωπος θα μπορεί να βιώσει την κανονική ανθρώπινη φύση και να αποκτήσει τη σωτηρία. Όσοι πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια αλλά εξακολουθούν να είναι δόλιοι, είναι γραφτό τους να αποκλειστούν.

Σήμερα, όλος ο εκλεκτός λαός του Θεού ασκείται στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Και μέσω της εκτέλεσης των καθηκόντων αυτών, ο Θεός οδηγεί μια ομάδα ανθρώπων στην τελείωση και αποκλείει μια άλλη. Μέσω της εκτέλεσης, λοιπόν, του καθήκοντος αποκαλύπτονται τα διάφορα είδη ανθρώπων, και ταυτόχρονα αποκαλύπτονται και αποκλείονται οι κάθε λογής δόλιοι άνθρωποι, οι δύσπιστοι και οι μοχθηροί. Όσοι εκτελούν πιστά τα καθήκοντά τους είναι έντιμοι· όσοι είναι σταθερά επιπόλαιοι είναι δόλιοι, δαιμόνιοι, καθώς και δύσπιστοι. Όσοι τώρα προκαλούν διαταραχές και αναστάτωση καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους είναι μοχθηροί και αντίχριστοι. Αυτήν τη στιγμή, πολλοί απ’ αυτούς που ασκούν καθήκοντα εξακολουθούν να έχουν πολλά προβλήματα. Κάποιοι κάνουν πολύ παθητικά τα καθήκοντά τους, όλη την ώρα κάθονται και περιμένουν, και βασίζονται στους άλλους. Τι είδους στάση είναι αυτή; Είναι ανευθυνότητα. Μπορεί ο οίκος του Θεού να έχει κανονίσει να κάνεις ένα καθήκον, κι εσύ να το σκέφτεσαι επί μέρες χωρίς να κάνεις κάποια συγκεκριμένη δουλειά. Δεν εμφανίζεσαι καθόλου στον χώρο εργασίας σου και κανένας δεν μπορεί να σε βρει όταν χρειάζεται λύση σε κάποιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Δεν φέρεις κανένα φορτίο γι’ αυτήν την δουλειά. Εάν ρωτήσει για το έργο κάποιος επικεφαλής, τι θα του πεις; Προς το παρόν, δεν κάνεις το παραμικρό ίχνος δουλειάς. Ενώ ξέρεις πολύ καλά πως η δουλειά αυτή είναι δική σου ευθύνη, δεν την κάνεις. Τι στο καλό σκέφτεσαι; Δεν δουλεύεις καθόλου επειδή δεν είσαι σε θέση να το κάνεις ή μήπως επειδή διψάς για καλοπέραση; Τι στάση έχεις απέναντι στο καθήκον σου; Μιλάς μονάχα για λόγια και δόγματα, και λες μόνο ευχάριστα πράγματα, αλλά δεν κάνεις καθόλου πρακτικό έργο. Αν δεν θες να εκτελέσεις το καθήκον σου, παραιτήσου. Μην κρατάς τη θέση σου χωρίς να κάνεις τίποτα. Δεν κάνει έτσι κακό στον εκλεκτό λαό του Θεού; Δεν καθυστερείς το έργο της εκκλησίας; Από τον τρόπο με τον οποίο μιλάς, φαίνεται να καταλαβαίνεις κάθε είδους δόγμα, αλλά όταν σου ζητούν να εκτελέσεις ένα καθήκον, είσαι επιπόλαιος· δεν είσαι καθόλου ευσυνείδητος. Δαπανάς έτσι τον εαυτό σου ειλικρινά για τον Θεό; Δεν είσαι καθόλου ειλικρινής όσον αφορά τον Θεό· προσποιείσαι πως είσαι. Είσαι ικανός να Τον εξαπατήσεις; Από τον τρόπο με τον οποίο μιλάς συνήθως, φαίνεται να έχεις μεγάλη πίστη· θα ήθελες να είσαι ο πυλώνας της εκκλησίας και ο βράχος της. Όταν όμως εκτελείς ένα καθήκον, είσαι πιο άχρηστος κι από ένα σπίρτο. Δεν εξαπατάς έτσι τον Θεό έχοντας πλήρη επίγνωση της πράξης σου; Ξέρεις πού θα καταλήξει η προσπάθειά σου να εξαπατήσεις τον Θεό; Θα σε αποστραφεί, θα σε απορρίψει και θα σε αποκλείσει! Όλοι οι άνθρωποι αποκαλύπτονται καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους. Για ανάθεσε σε κάποιον ένα καθήκον, και αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί αν είναι τίμιος ή δόλιος και αν αγαπά την αλήθεια ή όχι. Όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να εκτελούν τα καθήκοντά τους με ειλικρίνεια και να στηρίζουν το έργο του οίκου του Θεού. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια δεν στηρίζουν στο ελάχιστο το έργο του οίκου του Θεού και είναι ανεύθυνοι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Όσοι είναι οξυδερκείς το βλέπουν ξεκάθαρα αυτό. Όποιος δεν εκτελεί καλά τα καθήκοντά του δεν αγαπάει την αλήθεια ούτε είναι τίμιος άνθρωπος. Όλοι όσοι είναι έτσι θα αποκαλυφθούν και θα αποκλειστούν. Για να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντά τους, οι άνθρωποι πρέπει να έχουν αίσθημα ευθύνης και φορτίου. Τότε είναι βέβαιο πως το έργο θα γίνει σωστά. Αυτό που Με ανησυχεί είναι όταν κάποιος δεν έχει αίσθημα φορτίου ή ευθύνης και χρειάζεται παρότρυνση για να κάνει το καθετί· όταν είναι πάντα επιπόλαιος, και όταν προκύπτουν προβλήματα, προσπαθεί να ρίξει αλλού το φταίξιμο, πράγμα που καθυστερεί την επίλυσή τους. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα γίνει και πάλι καλά το έργο; Μπορεί κανείς να φέρει αποτελέσματα εκτελώντας το καθήκον του έτσι; Δεν θέλει να κάνει τίποτα από όσα του έχουν αναθέσει, και όταν βλέπει κάποιον να χρειάζεται βοήθεια στο έργο του, τον αγνοεί. Δουλεύει λιγάκι μόνο όταν τον διατάξουν, μόνο όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι και δεν έχει άλλη επιλογή. Αυτό δεν είναι εκτέλεση καθήκοντος —είναι μισθωτή εργασία! Ένας μισθωτός εργάτης δουλεύει για έναν εργοδότη. Δουλεύει μια μέρα για να πάρει ένα μεροκάματο ή μια ώρα για να πάρει ένα ωρομίσθιο. Περιμένει να πληρωθεί. Φοβάται να κάνει οποιαδήποτε δουλειά αν δεν τον βλέπει το αφεντικό του, μην τυχόν και δεν ανταμειφθεί για κάτι. Δουλεύει καθαρά και μόνο για τα προσχήματα. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει ίχνος αφοσίωσης. Τις περισσότερες φορές, δεν είστε σε θέση να απαντήσετε όταν σας ρωτούν για εργασιακά θέματα. Παρόλο που κάποιοι από εσάς έχετε ασχοληθεί με το έργο, δεν ρωτήσατε ποτέ πώς πάει ούτε το έχετε σκεφτεί προσεκτικά. Δεδομένου του επιπέδου και των γνώσεών σας, οφείλετε να γνωρίζετε έστω κάτι, μιας και όλοι σας έχετε λάβει μέρος σε αυτό το έργο. Γιατί, λοιπόν, οι περισσότεροι δεν λέτε κουβέντα; Είναι πιθανό να μην ξέρετε όντως τι να πείτε, να μη γνωρίζετε αν πάνε καλά τα πράγματα ή όχι. Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους: Ο ένας είναι ότι είστε εντελώς αδιάφοροι και δεν νοιαστήκατε ποτέ για αυτά τα πράγματα. Τα αντιμετωπίζατε μονάχα ως μια ανάθεση που πρέπει να ολοκληρώσετε. Ο άλλος είναι ότι είστε ανεύθυνοι και δεν θέλετε να νοιαστείτε γι’ αυτά τα πράγματα. Αν σε ενδιέφεραν πραγματικά και ασχολούσουν όντως μ’ αυτά, θα είχες άποψη και οπτική για το καθένα τους. Η έλλειψη οπτικής και άποψης οφείλεται συχνά στην αδιαφορία και την απάθειά σου, καθώς και στο ότι δεν αναλαμβάνεις καμία ευθύνη. Δεν είσαι επιμελής απέναντι στο καθήκον που εκτελείς, δεν αναλαμβάνεις καμία ευθύνη, δεν είσαι πρόθυμος να πληρώσεις κάποιο τίμημα ή να ασχοληθείς. Δεν κάνεις κανέναν κόπο ούτε είσαι πρόθυμος να δαπανήσεις περισσότερη ενέργεια. Θες μόνο να είσαι υφιστάμενος, πράγμα που δεν διαφέρει από έναν άπιστο που εργάζεται για το αφεντικό του. Δεν αρέσει στον Θεό να εκτελεί κανείς έτσι ένα καθήκον ούτε Τον ευχαριστεί κάτι τέτοιο. Δεν πρόκειται να δώσει την έγκρισή Του.

Ο Κύριος Ιησούς είπε κάποτε: «Διότι όστις έχει, έτι θέλει δοθή εις αυτόν και θέλει περισσευθή· όστις όμως δεν έχει, και ο,τι έχει θέλει αφαιρεθή απ’ αυτού» (Κατά Ματθαίον 13:12). Τι σημαίνουν τα λόγια αυτά; Σημαίνουν ότι αν δεν εκτελείς καν το καθήκον ή τη δουλειά σου ούτε αφιερώνεσαι σ’ αυτά, ο Θεός θα σου αφαιρέσει όσα ήταν κάποτε δικά σου. Τι σημαίνει «θα σου αφαιρέσει»; Πώς νιώθουν οι άνθρωποι εξαιτίας αυτού; Μπορεί να μην καταφέρεις να πετύχεις όσα θα μπορούσες να είχες πετύχει με βάση το επίπεδο και τα χαρίσματά σου, αλλά να μην αισθάνεσαι τίποτα, και να είσαι όπως ακριβώς ένας άπιστος. Αυτό σημαίνει να σου αφαιρεί ο Θεός τα πάντα. Εάν είσαι αμελής και δεν πληρώνεις κάποιο τίμημα στο καθήκον σου, ούτε είσαι έντιμος, ο Θεός θα σου αφαιρέσει όσα ήταν κάποτε δικά σου, θα σου πάρει πίσω το δικαίωμα να εκτελείς το καθήκον σου, δεν θα σου το παραχωρήσει. Ο Θεός σού έδωσε χαρίσματα και επίπεδο, αλλά εσύ δεν εκτέλεσες σωστά το καθήκον σου, δεν δαπάνησες τον εαυτό σου για τον Θεό ούτε πλήρωσες κάποιο τίμημα και δεν το έκανες με την καρδιά σου. Γι’ αυτό και ο Θεός όχι μόνο δεν σε θα σε ευλογήσει, μα θα σου αφαιρέσει και όσα είχες κάποτε. Ο Θεός δίνει στους ανθρώπους χαρίσματα, καθώς και ειδικές δεξιότητες, ευφυΐα και σοφία. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να τα χρησιμοποιούν αυτοί; Πρέπει να αφιερώνεις τις ειδικές δεξιότητές σου, τα χαρίσματά σου, την ευφυΐα και τη σοφία σου στο καθήκον σου. Πρέπει να το κάνεις με την καρδιά σου και να εφαρμόζεις στο καθήκον σου όλα όσα γνωρίζεις, όλα όσα καταλαβαίνεις και όλα όσα μπορείς να πετύχεις. Αν το κάνεις αυτό, θα ευλογηθείς. Τι σημαίνει να σε ευλογήσει ο Θεός; Τι αισθάνονται οι άνθρωποι τότε; Ότι ο Θεός τούς έχει διαφωτίσει και καθοδηγήσει και ότι έχουν ένα μονοπάτι καθώς εκτελούν το καθήκον τους. Μπορεί οι άλλοι να έχουν την εντύπωση ότι το επίπεδό σου και οι γνώσεις σου δεν επαρκούν για να μπορέσεις να πετύχεις κάποια πράγματα. Αν όμως εργαστεί και σε διαφωτίσει ο Θεός, όχι μόνο θα είσαι σε θέση να καταλάβεις και να κάνεις αυτά τα πράγματα, αλλά θα τα κάνεις και καλά. Στο τέλος μάλιστα θα αναρωτηθείς: «Δεν ήμουν πάντα τόσο ικανός, αλλά πλέον υπάρχουν πολύ περισσότερα καλά πράγματα μέσα μου, και είναι όλα θετικά. Ποτέ μου δεν μελέτησα αυτά τα πράγματα, αλλά τώρα ξαφνικά τα καταλαβαίνω. Πώς έγινα ξαφνικά τόσο έξυπνος; Πώς είναι δυνατόν να μπορώ να κάνω τόσα πράγματα πλέον;» Δεν θα μπορέσεις να το εξηγήσεις. Αυτή είναι η διαφώτιση και η ευλογία του Θεού· έτσι ευλογεί ο Θεός τους ανθρώπους. Αν δεν το νιώθετε αυτό όταν εκτελείτε το καθήκον σας ή όταν κάνετε τη δουλειά σας, τότε δεν σας έχει ευλογήσει ο Θεός. Αν νιώθεις διαρκώς ότι το να κάνεις το καθήκον σου είναι ανούσιο, ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα κι ούτε είσαι σε θέση να συνεισφέρεις, αν δεν λαμβάνεις ποτέ διαφώτιση και νιώθεις ότι δεν διαθέτεις ευφυΐα ή σοφία που μπορείς να αξιοποιήσεις, τότε υπάρχει πρόβλημα: Αυτό δείχνει ότι δεν έχεις το σωστό κίνητρο ούτε το σωστό μονοπάτι για την εκτέλεση του καθήκοντός σου, δεν έχεις την έγκριση του Θεού, και η κατάστασή σου δεν είναι κανονική. Πρέπει να εξετάσεις τον εαυτό σου: «Γιατί δεν έχω μονοπάτι στο καθήκον μου; Έχω μελετήσει τον συγκεκριμένο τομέα και αφορά το πεδίο στο οποίο ειδικεύομαι. Είμαι μάλιστα καλός σ’ αυτό. Γιατί όταν προσπαθώ να εφαρμόσω τις γνώσεις μου, δεν μπορώ; Γιατί δεν μπορώ να τις αξιοποιήσω; Τι συμβαίνει;» Είναι τυχαίο αυτό; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα εδώ. Όταν ο Θεός ευλογεί κάποιον, αυτός γίνεται έξυπνος και σοφός, διορατικός σε όλα τα θέματα, καθώς και οξυδερκής, εύστροφος και ιδιαίτερα επιδέξιος. Έχει τότε ταλέντο και έμπνευση σε ό,τι κάνει, και θεωρεί πολύ εύκολο το καθετί που κάνει, ενώ πιστεύει πως καμία δυσκολία δεν μπορεί να τον εμποδίσει. Τον έχει ευλογήσει ο Θεός. Αν κάποιος δυσκολεύεται στα πάντα, αν είναι αδέξιος, επιρρεπής στις στρεβλώσεις και δεν έχει ιδέα τι κάνει, αν δεν καταλαβαίνει τίποτα απ’ όσα του λένε, τότε τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι δεν έχει την καθοδήγηση του Θεού ούτε και την ευλογία Του. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχω δουλέψει σκληρά. Πώς γίνεται άρα να μη βλέπω τις ευλογίες του Θεού;» Αν απλώς δουλεύεις σκληρά και κοπιάζεις, μα δεν επιδιώκεις να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε απλώς εκτελείς το καθήκον σου μηχανικά. Πώς να δεις, λοιπόν, τις ευλογίες του Θεού; Αν είσαι πάντα απρόσεκτος όταν εκτελείς το καθήκον σου και δεν δείχνεις ποτέ ευσυνειδησία, το Άγιο Πνεύμα δεν θα σε διαφωτίσει ούτε θα σε φωτίσει· δεν θα έχεις την καθοδήγηση ή το έργο του Θεού, και οι πράξεις σου δεν θα αποφέρουν καρπούς. Είναι πολύ δύσκολο να εκτελέσεις καλά ένα καθήκον ή να χειριστείς καλά ένα θέμα βασιζόμενος στην ανθρώπινη δύναμη και γνώση. Όλοι νομίζουν ότι ξέρουν ένα-δυο πράγματα, ότι έχουν κάποια τεχνογνωσία, αλλά δεν κάνουν καλά τα πράγματα και όλα πάνε πάντα στραβά, με αποτέλεσμα οι άλλοι να τους σχολιάζουν και να γελάνε μαζί τους. Αυτό είναι πρόβλημα. Μπορεί κάποιος να μην είναι τίποτα σπουδαίο κι αυτό να είναι ξεκάθαρο, αλλά ο ίδιος να νομίζει ότι έχει τις απαραίτητες γνώσεις και να μην κάνει ποτέ πίσω. Αυτό έχει να κάνει με ένα πρόβλημα που υπάρχει στη φύση του ανθρώπου. Έτσι είναι όλοι όσοι δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να εκτελέσουν καλά το καθήκον τους; Όχι μόνο δεν μπορούν να εκτελέσουν καλά το καθήκον τους, αλλά κινδυνεύουν και να αποτύχουν οικτρά. Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να εκτελέσουν καλά κανένα καθήκον, αλλά προσπαθούν παρ’ όλα αυτά να αναλάβουν ανώτερες θέσεις και να το παίξουν αφεντικά στους άλλους. Τέτοιοι άνθρωποι δεν καταφέρνουν τίποτα. Δεν είναι καν ικανοί να διαδώσουν το ευαγγέλιο ή να καταθέσουν μαρτυρία σε άλλους, και ούτε μία λέξη συναναστροφής δεν έχουν να μοιραστούν σχετικά με την αλήθεια. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ολόγυμνοι, φτωχοί και αξιολύπητοι! Όλοι όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια εκτελούν τα καθήκοντά τους με μια ανεύθυνη νοοτροπία. «Θα ακολουθήσω όποιον με οδηγεί· θα πάω όπου κι αν με οδηγήσει. Θα κάνω ό,τι με βάλει να κάνω. Δεν πρόκειται όμως να αναλάβω ευθύνες ή έγνοιες ούτε να μπω σε μεγαλύτερο κόπο για να κάνω κάτι, ούτε και πρόκειται να κάνω κάτι με όλη μου την καρδιά και τη δύναμη». Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να πληρώσουν κάποιο τίμημα. Είναι πρόθυμοι μόνο να καταβάλουν προσπάθεια, όχι όμως να αναλάβουν ευθύνες. Αυτή δεν είναι η στάση κάποιου που εκτελεί πραγματικά ένα καθήκον. Πρέπει κανείς να μάθει να εκτελεί το καθήκον του με την καρδιά του, και κάποιος που έχει συνείδηση μπορεί να το καταφέρει αυτό. Αν κάποιος δεν εκτελεί ποτέ το καθήκον του με την καρδιά του, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει συνείδηση, και όσοι δεν έχουν συνείδηση δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Γιατί λέω ότι δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια; Δεν ξέρουν πώς να προσεύχονται στον Θεό και να αναζητούν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος ούτε πώς να νοιάζονται για τις προθέσεις του Θεού και να μελετούν τα λόγια Του με την καρδιά τους. Δεν ξέρουν ούτε πώς να αναζητούν την αλήθεια και πώς να προσπαθούν να κατανοήσουν τις απαιτήσεις και τις επιθυμίες του Θεού. Αυτό σημαίνει να μην μπορεί να αναζητήσει κανείς την αλήθεια. Βιώνετε καταστάσεις κατά τις οποίες ό,τι κι αν συμβαίνει και όποιο είδος καθήκοντος κι αν εκτελείτε, είστε σε θέση να γαληνεύετε συχνά ενώπιον του Θεού και, με όλη σας την καρδιά, να συλλογίζεστε τα λόγια Του, να αναζητάτε την αλήθεια και να εξετάζετε τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να εκτελείτε αυτό το καθήκον για να είστε σύμφωνοι με τις προθέσεις του Θεού, καθώς και τις αλήθειες που πρέπει να κατέχετε για να εκτελέσετε ικανοποιητικά αυτό το καθήκον; Αναζητάτε πολλές φορές την αλήθεια με αυτόν τον τρόπο; (Όχι.) Για να κάνετε το καθήκον σας με την καρδιά σας και να είστε σε θέση να αναλάβετε κάποια ευθύνη, απαιτείται να υποφέρετε και να πληρώσετε κάποιο τίμημα. Δεν αρκεί να μιλάτε απλώς για αυτά πράγματα. Αν δεν κάνετε το καθήκον σας με την καρδιά σας, αλλά θέλετε πάντοτε να μοχθείτε αντ’ αυτού, τότε είναι βέβαιο πως δεν θα το κάνετε σωστά. Θα ενεργείτε απλώς μηχανικά και αυτό είναι όλο. Δεν θα γνωρίζετε αν έχετε κάνει καλά το καθήκον σας ή όχι. Αν το κάνεις με την καρδιά σου, θα καταφέρεις σταδιακά να κατανοήσεις την αλήθεια· αν δεν το κάνεις, τότε δεν θα τα καταφέρεις. Όταν εκτελείς το καθήκον σου και επιδιώκεις την αλήθεια με την καρδιά σου, τότε θα καταφέρεις σταδιακά να κατανοήσεις τις προθέσεις του Θεού, να ανακαλύψεις τη διαφθορά και ελαττώματά σου και να γνωρίσεις καλά κάθε μία από τις καταστάσεις σου. Αν το μόνο στο οποίο εστιάζεις είναι να καταβάλλεις προσπάθεια και δεν κάνεις αυτοκριτική με την καρδιά σου, δεν θα είσαι σε θέση να ανακαλύψεις τις πραγματικές καταστάσεις που έχεις μέσα σου και τις μυριάδες αντιδράσεις και αποκαλύψεις διαφθοράς που έχεις στα διαφορετικά περιβάλλοντα που συναντάς. Αν δεν ξέρεις τι επιπτώσεις θα έχει το να αφήνεις άλυτα τα προβλήματα, τότε έχεις μπλέξει άσχημα. Γι’ αυτό δεν έχει νόημα να πιστεύεις στον Θεό με συγκεχυμένο τρόπο. Πρέπει να ζεις ενώπιον του Θεού ανά πάσα στιγμή και σε κάθε μέρος. Ό,τι κι αν σου συμβαίνει, πρέπει πάντα να αναζητάς την αλήθεια. Παράλληλα, πρέπει να κάνεις και αυτοκριτική και να γνωρίζεις τι προβλήματα έχει η κατάστασή σου, και να αναζητάς αμέσως την αλήθεια για να τα επιλύσεις. Μόνο έτσι μπορείς να εκτελείς καλά το καθήκον σου και να μην καθυστερείς το έργο. Τότε, όχι μόνο θα είσαι σε θέση να εκτελείς καλά το καθήκον σου, αλλά το πιο σημαντικό είναι πως θα έχεις και ζωή-είσοδο και θα είσαι σε θέση να διορθώσεις τις διεφθαρμένες σου διαθέσεις. Μόνο έτσι μπορείς να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις την αλήθεια αν δεν αναλογίζεσαι συχνά θέματα που αφορούν το καθήκον σου ή που έχουν να κάνουν με την αλήθεια, αλλά αντίθετα, εμπλέκεσαι σε εξωγενή πράγματα και σκέφτεσαι υποθέσεις της σάρκας; Θα είσαι τότε σε θέση να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου και να ζήσεις ενώπιον του Θεού; Σίγουρα όχι. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί.

Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό, αυτό σημαίνει πως βαδίζει στο σωστό μονοπάτι της ζωής, και όλοι πρέπει να επιδιώκουν την αλήθεια. Αυτό είναι θέμα πνεύματος και ζωής. Δεν είναι το ίδιο με αυτό που κάνουν οι άπιστοι όταν επιδιώκουν πλούτη και δόξα ή να μείνει το όνομά τους χαραγμένο στους αιώνες. Είναι δυο ξεχωριστά μονοπάτια. Στις δουλειές τους, οι άπιστοι σκέφτονται πώς μπορούν να βγάλουν περισσότερα χρήματα, δουλεύοντας λιγότερο. Σκέφτονται κόλπα και απάτες που θα μπορούσαν να κάνουν για να έχουν μεγαλύτερο κέρδος. Σκέφτονται όλη μέρα πώς να γίνουν πλούσιοι και να κάνουν περιουσία για την οικογένειά τους, και μάλιστα σκαρφίζονται αδίστακτα μέσα για να πετύχουν τους στόχους τους. Αυτό είναι το μονοπάτι του κακού, το μονοπάτι του Σατανά, καθώς και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν οι άπιστοι. Οι πιστοί στον Θεό βαδίζουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της απόκτησης της ζωής· στο μονοπάτι που τους οδηγεί στο να ακολουθήσουν τον Θεό και να κερδίσουν την αλήθεια. Πώς θα πρέπει να ασκείστε για να αποκτήσετε την αλήθεια; Θα πρέπει να διαβάζετε, να κάνετε πράξη και να βιώνετε τα λόγια του Θεού με επιμέλεια. Μόνο έτσι θα κατανοήσετε την αλήθεια. Και αφού κατανοήσετε την αλήθεια, θα πρέπει να σκεφτείτε πώς θα εκτελείτε καλά το καθήκον σας, για να μπορείτε να κάνετε πράγματα σύμφωνα με τις αρχές, και πώς θα καταφέρετε να υποταχθείτε στον Θεό. Αυτό απαιτεί να κάνετε πράξη την αλήθεια. Δεν είναι τόσο απλό να κάνεις πράξη την αλήθεια: Θα πρέπει όχι μόνο να αναζητάτε την αλήθεια, αλλά και να σκέφτεστε και να αναγνωρίζετε εάν έχετε λανθασμένες ιδέες και αντιλήψεις. Κι αν υπάρχουν προβλήματα, θα πρέπει να συναναστρέφεστε σχετικά με την αλήθεια για να τα επιλύσετε. Όταν κατανοήσετε τις αρχές της άσκησης της αλήθειας, τότε θα μπορείτε να κάνετε πράξη την αλήθεια. Και μόνο αν κάνετε πράξη την αλήθεια θα μπορέσετε να εισέλθετε στην αλήθεια-πραγματικότητα και να γίνετε άνθρωποι που υποτάσσονται στον Θεό. Εάν ασκηθείτε με αυτόν τον τρόπο και έχετε τέτοιες εμπειρίες, θα αλλάξετε τις διαθέσεις σας και θα αποκτήσετε την αλήθεια χωρίς καν να το καταλάβετε. Οι άπιστοι παλεύουν πάντα για φήμη, κέρδος και μια θέση. Κατά συνέπεια, ακολουθούν το μονοπάτι του κακού, γίνονται όλο και πιο πανούργοι και δόλιοι, όλο και πιο συμφεροντολόγοι και συνωμότες. Οι καρδιές τους γεμίζουν όλο και περισσότερο από το κακό και γίνονται ολοένα και πιο ασύλληπτοι και αινιγματικοί. Αυτό είναι το μονοπάτι των απίστων. Το μονοπάτι όσων πιστεύουν στον Θεό είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό. Οι πιστοί στον Θεό θέλουν να διαχωρίζονται από αυτόν τον κακό κόσμο και την κακή ανθρωπότητα. Θέλουν να επιδιώκουν την αλήθεια και να εξαγνίσουν τη διαφθορά τους. Οι καρδιές τους είναι πάντα σταθερές και γαλήνιες όταν βιώνουν την ανθρώπινη ομοιότητα. Θέλουν να γνωρίσουν τον Θεό, να έχουν φόβο Θεού, να αποφεύγουν το κακό και να κερδίσουν την έγκριση και την ευλογία Του. Αυτά αναζητούν οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό. Εάν πιστεύεις στον Θεό για πολλά χρόνια, εάν κατανοείς όντως την αλήθεια και έχεις αλλάξει, όσο περισσότερο θα αλληλεπιδρούν οι άλλοι μαζί σου τόσο πιο πολύ θα αισθάνονται ότι είσαι έντιμος. Έντιμος στα λόγια και έντιμος στην εκτέλεση του καθήκοντός σου. Ένας άνθρωπος απόλυτα ανοικτός, που δεν έχει τίποτα να κρύψει και που μιλάει και πράττει με διαφάνεια. Μέσα από τα λόγια που λες, τις απόψεις που εκφράζεις και τα πράγματα που κάνεις, μέσα από το καθήκον που εκτελείς και την έντιμη στάση που διατηρείς όταν συνομιλείς με άλλους, οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να δουν τι κρύβεις βαθιά μέσα σου, καθώς και πώς φέρεσαι, ποιες είναι οι προτιμήσεις σου και ποιους στόχους επιδιώκεις. Θα μπορούν να δουν καθαρά ότι είσαι ένας καλός και έντιμος άνθρωπος και ότι ακολουθείς το σωστό μονοπάτι. Αυτό δείχνει ότι έχεις αλλάξει. Εάν πιστεύεις στον Θεό και εκτελείς το καθήκον σου για πολύ καιρό, αλλά οι άνθρωποι με τους οποίους αλληλεπιδράς αισθάνονται πάντα ότι δεν είσαι ειλικρινής σε όσα λες, ότι οι απόψεις σου δεν είναι σαφείς και ότι δεν μπορούν να δουν καθαρά τι υπάρχει στην καρδιά σου μέσα από τις πράξεις σου, αν νιώθουν συνεχώς ότι κρύβεις πράγματα στην καρδιά σου, όλα αυτά δείχνουν πως είσαι ένα μυστικοπαθές άτομο που ξέρει πώς να κρύβεται, να μεταμφιέζεται και να παριστάνει κάτι άλλο απ’ αυτό που είναι. Αν, παρόλο που αλληλεπιδρούν μαζί σου για πολλά χρόνια, οι άλλοι δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως την καρδιά σου και βλέπουν μόνο την ιδιοσυγκρασία και τον χαρακτήρα σου και όχι τη διάθεση ή την ουσία σου, αυτό δείχνει ότι εξακολουθείς να ζεις σύμφωνα με τη σατανική σου διάθεση. Όσο πιο δαιμόνιος είσαι τόσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι δεν είσαι καλός άνθρωπος, ότι δεν έχεις ανθρώπινη φύση και ότι ανήκεις σε διαβόλους και στον Σατανά. Εάν, όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό, δεν αποκτήσεις καμία αλήθεια και οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου δεν εξαγνιστούν, θα είναι πολύ δύσκολο να αποκτήσεις τη σωτηρία. Κι αν, παρά την ικανότητά σου να υπεκφεύγεις, την ευφράδεια και την εξυπνάδα σου, τις γρήγορες αντιδράσεις σου και το πόσο επιδέξια χειρίζεσαι τα πράγματα, αυτοί που αλληλεπιδρούν μαζί σου νιώθουν πάντα άβολα και αισθάνονται πως είσαι αναξιόπιστος, αφερέγγυος και ακατάληπτος, τότε έχεις μπελάδες. Αυτό δείχνει ότι, το διάστημα που πιστεύεις στον Θεό, δεν έχεις αλλάξει καθόλου και, ουσιαστικά, η πίστη σου σ’ Αυτόν δεν είναι αληθινή. Έχετε βιώσει κάποια πραγματική αλλαγή μέσα από την πίστη σας στον Θεό μέχρι τώρα; Αλληλεπιδράτε με τους άλλους με έντιμη στάση; Αισθάνονται οι άλλοι ότι είσαι ειλικρινής; (Στα πράγματα που έχουν άμεσο όφελος για μένα, μπορώ να λέω ψέματα και να εξαπατώ. Αλλά όταν κάτι δεν με ωφελεί άμεσα, μπορώ να πω την αλήθεια και να ανοίξω λίγο την καρδιά μου.) (Είμαι επιλεκτικός σε όσα λέω. Κάποια πράγματα τα λέω ανοιχτά, αλλά όσα είναι κρυμμένα βαθιά μέσα στην καρδιά μου δεν τα αποκαλύπτω. Όταν αλληλεπιδρώ με τους άλλους, συνήθως παριστάνω κάτι που δεν είμαι και κρύβω τον πραγματικό μου εαυτό.) Αυτή είναι μια περίπτωση ανθρώπου που ζει μέσα στις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια και δεν επιλύει το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής του, πώς θα αλλάξει; Είστε όλοι σας άνθρωποι που εκτελούν καθήκοντα. Το ελάχιστο που πρέπει να κάνεις είναι να έχεις είναι έντιμη καρδιά και να δείχνεις στον Θεό ότι είσαι ειλικρινής. Μόνο τότε θα μπορέσεις να αποκτήσεις τη διαφώτιση, τη φώτιση και την καθοδήγηση του Θεού. Το σημαντικότερο είναι να αποδεχθείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Ό,τι εμπόδια κι αν υπάρχουν ανάμεσα σ’ εσένα και τους άλλους ανθρώπους, όσο κι αν εκτιμάς τη ματαιοδοξία και τη φήμη σου, όποιες κι αν είναι οι κρυφές προθέσεις σου για τις οποίες δεν μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά —όλα αυτά σταδιακά πρέπει να αλλάξουν. Βήμα-βήμα, κάθε άτομο πρέπει να απελευθερωθεί από αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τις δυσκολίες και να ξεπεράσει τα εμπόδια που υψώνουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις. Προτού περάσεις από αυτά τα εμπόδια, είναι πραγματικά ειλικρινής η καρδιά σου απέναντι στον Θεό; Μήπως κρύβεις και αποκρύπτεις πράγματα από Αυτόν; Μήπως δείχνεις ένα ψεύτικο πρόσωπο και Τον εξαπατάς; Θα πρέπει να το κατανοείς ξεκάθαρα αυτό μέσα σου. Εάν έχεις αυτά τα πράγματα στην καρδιά σου, θα πρέπει να αποδεχθείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Μην αφήνεις πράγματα στην τύχη και μη λες: «Δεν θέλω να δαπανήσω όλη μου τη ζωή για τον Θεό. Θέλω να κάνω οικογένεια και να ζήσω τη ζωή μου. Ελπίζω ο Θεός να μη με εξετάσει σχολαστικά και να μη με καταδικάσει». Αν κρύψεις όλα αυτά τα πράγματα από τον Θεό —δηλαδή, τις προθέσεις, τους σκοπούς, τα σχέδια και τους στόχους ζωής σου που κρύβεις βαθιά μέσα στην καρδιά σου—και εάν κρύψεις τις απόψεις σου για πολλά πράγματα και τις πεποιθήσεις σου σχετικά με την πίστη στον Θεό, τότε θα έχεις πρόβλημα. Αν κρύψεις αυτά τα ασήμαντα πράγματα και δεν αναζητήσεις την αλήθεια για να τα επιλύσεις, αυτό δείχνει πως δεν αγαπάς την αλήθεια και πως σου είναι δύσκολο να αποδεχθείς και να αποκτήσεις την αλήθεια. Μπορείς να κρύψεις πράγματα από τους άλλους ανθρώπους, αλλά όχι από τον Θεό. Αν δεν εμπιστεύεσαι τον Θεό, τότε γιατί πιστεύεις σ’ Αυτόν; Αν έχεις μυστικά και ανησυχείς ότι οι άνθρωποι θα σε περιφρονήσουν αν τους τα πεις, αν δεν έχεις το θάρρος να μιλήσεις ανοιχτά, τότε μπορείς απλώς να ανοιχθείς στον Θεό. Θα πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό, να εξομολογηθείς τις άθλιες προθέσεις που κρύβεις όσον αφορά την πίστη σου σε Αυτόν, τα πράγματα που έχεις κάνει για το μέλλον και τη μοίρα σου και πώς έχεις μοχθήσει για φήμη και κέρδος. Δείξ’ τα όλα αυτά στον Θεό και αποκάλυψέ τα σ’ Αυτόν. Μην τα κρύβεις από τον Θεό. Μπορεί να έχεις κλείσει την καρδιά σου σε πολλούς ανθρώπους, μα μην την κλείνεις στον Θεό. Πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου σ’ Αυτόν. Αυτός είναι ο ελάχιστος βαθμός ειλικρίνειας που πρέπει να διαθέτουν όσοι πιστεύουν στον Θεό. Αν η καρδιά σου είναι ανοικτή στον Θεό, όχι κλειστή, και μπορείς να αποδεχθείς την εξονυχιστική εξέτασή Του, πώς θα σε δει Αυτός; Ακόμη κι αν δεν ανοίγεσαι σε άλλους, αν μπορείς να ανοιχθείς στον Θεό, Εκείνος θα σε δει ως έντιμο άνθρωπο με ειλικρινή καρδιά. Αν η ειλικρινής σου καρδιά μπορεί να αποδεχθεί την εξονυχιστική εξέτασή Του, τότε αυτό είναι πολύτιμο στα μάτια Του και σίγουρα Εκείνος έχει να κάνει έργο σ’ εσένα. Για παράδειγμα, αν έχεις κάνει κάποια δόλια πράξη ενάντια στον Θεό, Αυτός θα σε πειθαρχήσει. Τότε θα πρέπει να αποδεχθείς την πειθαρχία Του, να μετανοήσεις γρήγορα, να εξομολογηθείς σε Εκείνον και να αναγνωρίσεις τα λάθη σου. Θα πρέπει να αναγνωρίσεις την παρακοή και τη διαφθορά σου, να αποδεχθείς την παίδευση και την κρίση του Θεού, να γνωρίσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, να ασκηθείς σύμφωνα με τα λόγια Του και να μετανοήσεις ειλικρινά. Αυτό θα αποδείξει ότι πιστεύεις αληθινά στον Θεό και έχεις ειλικρινή πίστη.

Για να κάνεις πράξη το να είσαι ένας έντιμος άνθρωπος, πρέπει πρώτα να μάθεις πώς να ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό και να Του λες ειλικρινή λόγια όταν προσεύχεσαι κάθε μέρα. Για παράδειγμα, αν έλεγες σήμερα κάποιο ψέμα και δεν το πρόσεχαν οι άλλοι, αλλά δεν είχες το θάρρος να ανοιχθείς σε όλους, το ελάχιστο που θα έπρεπε να κάνεις θα ήταν να δείξεις στον Θεό τα λάθη που εξέτασες και εντόπισες και τα ψέματα που είπες, για να τα στοχαστείς, και να πεις: «Θεέ μου, πάλι είπα ψέματα για να προστατεύσω τα συμφέροντά μου κι έκανα λάθος. Σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με αν ξαναπώ ψέματα». Ο Θεός θα ευχαριστηθεί με μια τέτοια στάση και θα τη θυμάται. Μπορεί να χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από μέρους σου για να επιλύσεις αυτήν τη διεφθαρμένη διάθεση του να λες ψέματα. Όμως, μην ανησυχείς, γιατί ο Θεός είναι στο πλάι σου. Αυτός θα σε καθοδηγήσει και θα σε βοηθήσει να υπερνικήσεις αυτήν τη δυσκολία που εμφανίζεται ξανά και ξανά. Θα σου δώσει το θάρρος να αλλάξεις στάση, κι από εκεί που δεν αναγνώριζες ποτέ τα ψέματά σου, θα μπορείς να τα αναγνωρίζεις και να φανερώνεις ανοικτά τον εαυτό σου. Όχι μόνο θα αναγνωρίζεις τα ψέματά σου, αλλά θα μπορείς να φανερώνεις ανοιχτά τον λόγο για τον οποίο λες ψέματα και την πρόθεση και τα κίνητρα που κρύβονται πίσω απ’ τα ψέματά σου. Όταν αποκτήσεις το θάρρος για να υπερβείς αυτό το εμπόδιο, να σπάσεις το κλουβί του Σατανά και να φύγεις απ’ τον έλεγχό του, αλλά και να φτάσεις σταδιακά σε ένα σημείο που δεν θα λες πλέον ψέματα, θα έρθεις σταδιακά στη ζωή στο φως, υπό την καθοδήγηση και την ευλογία του Θεού. Όταν υπερβείς το εμπόδιο των περιορισμών της σάρκας και καταφέρεις να υποταχθείς στην αλήθεια, να φανερώσεις ανοικτά τον εαυτό σου, να δηλώσεις δημόσια τη στάση σου και να μην έχεις επιφυλάξεις, τότε θα απελευθερωθείς και θα είσαι ελεύθερος. Όταν ζεις με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο θα σε συμπαθούν οι άλλοι, αλλά θα ευχαριστιέται και ο Θεός. Παρότι μπορεί καμιά φορά να εξακολουθείς να κάνεις λάθη και να λες ψέματα και ίσως κάποιες φορές να εξακολουθείς να έχεις προσωπικές προθέσεις, απώτερα κίνητρα ή εγωιστικές και αχρείες συμπεριφορές και σκέψεις, θα μπορείς να δεχθείς τη σχολαστική εξέταση του Θεού, η οποία φανερώνει τις προθέσεις σου, την πραγματική κατάστασή σου και τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου ενώπιόν Του και θα μπορείς να αναζητάς την αλήθεια από Αυτόν. Όταν κατανοήσεις την αλήθεια, θα έχεις βρεθεί σε ένα μονοπάτι άσκησης. Όταν το μονοπάτι άσκησης που ακολουθείς είναι ορθό και κινείσαι στη σωστή κατεύθυνση, το μέλλον σου θα είναι όμορφο και φωτεινό. Με αυτόν τον τρόπο, θα ζεις με γαλήνια καρδιά, το πνεύμα σου θα θρέφεται και θα αισθάνεσαι ολοκλήρωση και ικανοποίηση. Εάν δεν μπορείς να απαλλαγείς από τους περιορισμούς της σάρκας, εάν περιορίζεσαι συνεχώς από συναισθήματα, προσωπικά συμφέροντα και σατανικές φιλοσοφίες, αν μιλάς και ενεργείς με μυστικοπαθή τρόπο και κρύβεσαι μονίμως στις σκιές, τότε ζεις κάτω από τη δύναμη του Σατανά. Όμως αν κατανοήσεις την αλήθεια, απαλλαχθείς από τους περιορισμούς της σάρκας και κάνεις πράξη την αλήθεια, σταδιακά θα καταφέρεις να αποκτήσεις ανθρώπινη ομοιότητα. Θα είσαι ειλικρινής και ευθύς στα λόγια και στις πράξεις σου και θα μπορείς να αποκαλύπτεις τις απόψεις σου, τις ιδέες σου και τα λάθη που έχεις κάνει, επιτρέποντας σε όλους να τα βλέπουν ξεκάθαρα. Τελικά, οι άλλοι θα σε αναγνωρίζουν ως ένα άτομο με διαφάνεια. Τι είναι ένα άτομο με διαφάνεια; Είναι κάποιος που μιλάει με εξαιρετική ειλικρίνεια, που όλοι πιστεύουν πως τα λόγια του είναι αληθινά. Ακόμη κι αν αυτό το άτομο πει ένα ψέμα ακούσια ή κάνει κάποιο λάθος, ο κόσμος μπορεί να το συγχωρέσει, γνωρίζοντας πως δεν ήταν σκόπιμο. Αν ένα τέτοιο άτομο συνειδητοποιήσει ότι είπε ψέματα ή έκανε κάποιο λάθος, ζητάει συγγνώμη και διορθώνει τη συμπεριφορά του. Αυτό είναι ένα άτομο με διαφάνεια. Ένα τέτοιο άτομο το συμπαθούν και το εμπιστεύονται όλοι. Θα πρέπει να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο για να αποκτήσεις την εμπιστοσύνη του Θεού και των άλλων. Αυτό δεν είναι κάτι απλό∙ είναι το υψηλότερο επίπεδο αξιοπρέπειας που μπορεί να διαθέτει κάποιος. Ένα τέτοιο άτομο διαθέτει αυτοσεβασμό. Αν δεν μπορείς να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των άλλων, πώς περιμένεις να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του Θεού; Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν αισχρές ζωές, που επινοούν συνεχώς ψέματα και προσεγγίζουν τις εργασίες τους με επιπόλαιο τρόπο. Δεν έχουν την παραμικρή αίσθηση ευθύνης, απορρίπτουν το κλάδεμα, καταφεύγουν πάντα σε παραπειστικά επιχειρήματα και δεν τους συμπαθεί κανείς που τους συναντάει. Αυτοί ζουν χωρίς καμία αίσθηση ντροπής. Μπορούν, άραγε, να θεωρηθούν αληθινά ανθρώπινα όντα; Οι άνθρωποι που γίνονται αντιληπτοί ως ενοχλητικοί και αναξιόπιστοι από τους άλλους έχουν χάσει πλήρως την ανθρώπινη φύση τους. Αν οι άλλοι άνθρωποι δεν μπορούν να τους εμπιστευτούν, μπορεί να τους εμπιστευτεί ο Θεός; Αν οι άλλοι άνθρωποι τρέφουν τέτοια αντιπάθεια για αυτούς, μπορεί να τους συμπαθήσει ο Θεός; Ο Θεός αντιπαθεί αυτούς τους ανθρώπους, τους αποστρέφεται, και αναπόφευκτα θα αποκλειστούν. Ως άνθρωποι, πρέπει να είμαστε έντιμοι και να τιμούμε τις δεσμεύσεις μας. Είτε κάνει πράξεις για άλλους ανθρώπους είτε για τον Θεό, ο καθένας θα πρέπει να κρατάει τον λόγο του. Όταν κάποιος κερδίζει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων και μπορεί να ικανοποιεί και να διαβεβαιώνει τον Θεό, είναι ένας σχετικά έντιμος άνθρωπος. Αν είσαι αξιόπιστος στις πράξεις σου, τότε όχι μόνο θα σε συμπαθούν οι άλλοι άνθρωποι, αλλά σίγουρα θα σε συμπαθεί και ο Θεός. Όταν είσαι ένα έντιμο άτομο, μπορείς να ευχαριστείς τον Θεό και να ζεις με αξιοπρέπεια. Επομένως, η τιμιότητα θα πρέπει να αποτελεί την αφετηρία της συμπεριφοράς του ατόμου.

Ποια είναι η σημαντικότερη πράξη για ένα έντιμο άτομο; Το να ανοίγει την καρδιά του στον Θεό. Τι σημαίνει όμως να ανοίγεις την καρδιά σου; Σημαίνει να μοιράζεσαι μαζί Του τις σκέψεις σου, την πρόθεσή σου και όλα όσα σε κυβερνούν και έπειτα να αναζητάς την αλήθεια από Αυτόν. Ο Θεός τα βλέπει όλα με εξαιρετική σαφήνεια, ανεξάρτητα από το πόσα αποκαλύπτεις. Αν μπορείς να εκφράσεις τα συναισθήματά σου στον Θεό, να ανοιχθείς σε Αυτόν για τα πράγματα που κρύβεις απ’ τους άλλους, να τα εκφράσεις καθαρά χωρίς να κρύβεις τίποτα και να εκφράσεις τις σκέψεις σου όπως είναι, χωρίς καμία πρόθεση, τότε αυτό σημαίνει ότι ανοίγεσαι. Μερικές φορές, όταν μιλάς με ειλικρίνεια, μπορεί να πληγώσεις ή να προσβάλεις τους άλλους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα έλεγε κανείς: «Μιλάς με υπερβολική ειλικρίνεια κι αυτό μου προκαλεί μεγάλο πόνο και δεν το δέχομαι»; Όχι, δεν θα το έλεγε. Ακόμη κι αν καμιά φορά πεις κάτι που όντως πληγώσει τους άλλους, αν ανοιχθείς και ζητήσεις συγγνώμη, αναγνωρίζοντας ότι τα λόγια σου στερούνταν σοφίας και ότι δεν έδειξες κατανόηση για την αδυναμία τους, τότε θα αναγνωρίσουν ότι δεν είχες κακή πρόθεση. Θα κατανοήσουν ότι είσαι απλά ένας έντιμος άνθρωπος που επικοινωνεί με ευθύ τρόπο, χωρίς διακριτικότητα. Δεν θα τσακωθούν μαζί σου και βαθιά μέσα τους θα σε συμπαθήσουν. Μπορούν να δημιουργηθούν εμπόδια μεταξύ σας με αυτόν τον τρόπο; Αν δεν υπάρχουν εμπόδια, μπορείς να αποφεύγεις τις διενέξεις, και τα προβλήματα θα επιλύονται γρήγορα, έτσι ώστε να ζεις σε μια κατάσταση απελευθέρωσης και ηρεμίας. Αυτό είναι το νόημα του ρητού «μόνο οι έντιμοι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν ευτυχισμένοι». Το σημαντικότερο του να είναι κάποιος έντιμος άνθρωπος είναι να ανοίγεται κατ’ αρχάς στον Θεό και έπειτα να μαθαίνει να ανοίγεται και στους άλλους ανθρώπους. Μίλα ειλικρινά, τίμια, μέσα από την καρδιά σου. Προσπάθησε να είσαι ένας άνθρωπος με αξιοπρέπεια, ήθος και ακεραιότητα. Μην εκφράζεσαι με κενές ευγένειες ή με απατηλό τρόπο, ούτε παραπλανητικά ή δόλια. Άλλη μια πτυχή ενός έντιμου ανθρώπου είναι να εκτελείς το καθήκον σου με έντιμη στάση και τίμια καρδιά. Το ελάχιστο που μπορείς να κάνεις είναι να βασίζεσαι στη συνείδησή σου ώστε να καθοδηγεί τις ενέργειές σου, να προσπαθείς να τηρείς τις αλήθεια-αρχές και να μοχθείς για να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του Θεού. Δεν αρκεί να αναγνωρίζεις μόνο λεκτικά αυτά τα πράγματα. Όταν απλώς υιοθετείς μια συγκεκριμένη στάση, αυτό δεν σημαίνει ότι κάνεις πράξη την αλήθεια. Πού είναι η πραγματικότητα του να είσαι ένας έντιμος άνθρωπος σ’ όλα αυτά; Δεν είναι αρκετό να αναπαράγεις απλώς συνθήματα, χωρίς να έχεις την πραγματικότητα. Όταν ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τους ανθρώπους, δεν παρατηρεί μόνο τις καρδιές τους, αλλά και τις πράξεις τους, τις συμπεριφορές και τις πρακτικές τους. Αν ισχυρίζεσαι ότι θέλεις να είσαι έντιμος άνθρωπος, αλλά όταν σου τυχαίνει κάτι εξακολουθείς να λες ψέματα και να εξαπατάς, είναι συμπεριφορά έντιμου ανθρώπου αυτή; Όχι, δεν είναι. Άλλα λες κι άλλα εννοείς. Λες κάτι και κάνεις κάτι άλλο, εξαπατώντας επιτήδεια τους άλλους και ενεργώντας υποκριτικά. Είσαι σαν τους Φαρισαίους, που μπορούσαν να απαγγείλουν τις γραφές απέξω κι ανακατωτά και να τις εξηγούν στους ανθρώπους, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα πράξη σύμφωνα με τις γραφές όποτε τους συνέβαινε κάτι. Τους καθοδηγούσε διαρκώς η επιθυμία για τα οφέλη της θέσης. Δεν ήταν πρόθυμοι να παραιτηθούν από τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους. Τέτοιοι υποκριτές ήταν οι Φαρισαίοι. Δεν ακολουθούσαν το ορθό μονοπάτι, το μονοπάτι τους δεν ήταν το σωστό και ο Θεός απεχθάνεται τέτοιους ανθρώπους. Μπορούν τέτοια άτομα να γίνουν άξια εμπιστοσύνης από τους άλλους; (Όχι.) Εσείς ξέρετε πόσο σας εμπιστεύεται ο Θεός τώρα; Έχετε κερδίσει την εμπιστοσύνη του Θεού; (Όχι.) Έχετε κερδίσει την εμπιστοσύνη των άλλων ανθρώπων; (Όχι.) Αν δεν έχετε κερδίσει την εμπιστοσύνη του Θεού και των άλλων ανθρώπων, ζείτε με αξιοπρέπεια; (Όχι.) Τι αξιολύπητος τρόπος να ζει κανείς! Η πιο βαθιά θλίψη που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος είναι να ζει χωρίς αξιοπρέπεια και να αδυνατεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη των άλλων ανθρώπων και του Θεού. Αν κάποιος σε ρωτήσει: «Τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα; Μπορούν να σ’ εμπιστευτούν; Αν σου αναθέσουν μια εργασία, πιστεύουν ότι θα την κάνεις καλά;», ίσως αισθανθείς ότι κανείς δεν σου δείχνει αυτό το επίπεδο εμπιστοσύνης. Αν πιστεύεις ότι διαθέτεις ειλικρινή καρδιά κι όμως οι άλλοι δεν σε εμπιστεύονται, αυτό δείχνει ότι η ειλικρίνειά σου ακόμη δεν είναι ούτε αρκετή ούτε αγνή. Αν οι άλλοι δεν βλέπουν την ειλικρίνειά σου, μπορεί να χτιστεί εμπιστοσύνη; Δεν αρκεί απλώς να πιστεύεις στην ίδια σου την ειλικρίνεια. Θα πρέπει να κάνεις πράξη και να επιδεικνύεις την ειλικρίνειά σου για να τη διαπιστώσουν και οι άλλοι. Αν κανείς δεν σ’ εμπιστεύεται, τότε σίγουρα δεν είσαι έντιμος άνθρωπος. Αν σκεφτείς πως οι άλλοι διακρίνουν την έλλειψη ειλικρίνειάς σου και ο Θεός εξετάζει σχολαστικά τα πιο μύχια βάθη της καρδιάς των ανθρώπων με εκατό ή χίλιες φορές μεγαλύτερη διαύγεια από οποιονδήποτε άνθρωπο, πιστεύεις πραγματικά ότι θα σ’ εμπιστευτεί Εκείνος; Αν διαπιστώνεις ότι νιώθεις αδικημένος από τον Θεό επειδή δεν σε εμπιστεύεται, θα πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να αξιολογήσεις τον βαθμό και το βάθος της ειλικρίνειάς σου. Να σκεφτείς αυτό: «Ο Θεός εξετάζει σχολαστικά την καρδιά των ανθρώπων ως τα μύχια της και ξέρει τι σκέφτομαι. Αν έπρεπε να αξιολογήσω τον εαυτό μου σύμφωνα με τη συμπεριφορά μου, δεν θα μου έδινα υψηλή βαθμολογία. Είναι φυσιολογικό να μη μ’ εμπιστεύεται ο Θεός». Αν δεν έχεις κερδίσει την εμπιστοσύνη του Θεού ή των άλλων ανθρώπων, ποιες ενέργειες θα πρέπει να κάνεις; Θα πρέπει να εισέλθεις στην αλήθεια του να είσαι ένας έντιμος άνθρωπος, όσες προκλήσεις κι αν περιλαμβάνει αυτό. Αν δεν μπορείς να το κάνεις, δεν θα μπορείς να κερδίσεις τη σωτηρία.

Η ειλικρίνεια που απαιτεί ο Θεός είναι εξαιρετικά σημαντική. Τι θα πρέπει να κάνεις αν συναντάς πολλές αποτυχίες ενώ προσπαθείς να κάνεις πράξη την ειλικρίνεια και το βρίσκεις εξαιρετικά δύσκολο; Μήπως πρέπει να γίνεις αρνητικός και να μαζευτείς, να εγκαταλείψεις την προσπάθεια να κάνεις πράξη την αλήθεια; Αυτή είναι η σαφέστερη ένδειξη του αν κάποιος αγαπάει την αλήθεια ή όχι. Μερικοί, αφού έχουν κάνει πράξη την ειλικρίνεια για κάποιο διάστημα, σκέφτονται τότε: «Είναι πολύ δύσκολο να είσαι ειλικρινής. Δεν αντέχω τη ζημιά που προκαλεί στη ματαιοδοξία, την περηφάνια και τη φήμη μου!» Κι έτσι δεν επιθυμούν πλέον να είναι έντιμοι. Στην πραγματικότητα, εδώ έγκειται η πρόκληση του να είναι κανείς έντιμος άνθρωπος. Οι περισσότεροι κολλάνε σε αυτό το σημείο και δεν μπορούν να το βιώσουν. Οπότε, τι χρειάζεται για να κάνει κάποιος πράξη το να είναι έντιμος άνθρωπος; Ποιο είδος ανθρώπου μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια; Πρώτον και κύριον, ο άνθρωπος θα πρέπει να αγαπάει την αλήθεια. Θα πρέπει να είναι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια, αυτό είναι βέβαιο. Μερικοί επιτυγχάνουν πραγματικά αποτελέσματα αφού έχουν βιώσει αρκετά χρόνια την άσκηση της εντιμότητας. Μειώνουν σταδιακά τα ψέματα και τις εξαπατήσεις τους και πράγματι γίνονται ουσιαστικά έντιμοι άνθρωποι. Μήπως κατά τη διάρκεια της εμπειρίας τους, ενώ έκαναν πράξη την εντιμότητα, δεν αντιμετώπισαν δυσκολίες ή δεν υπέφεραν; Σίγουρα υπέφεραν πολύ. Όμως, επειδή αγαπούσαν την αλήθεια, κατάφεραν να υποφέρουν για να την κάνουν πράξη, να επιμείνουν να μιλάνε με ειλικρίνεια και να κάνουν πρακτικά πράγματα, να είναι έντιμοι άνθρωποι και τελικά να κερδίσουν την ευλογία του Θεού. Για να είναι κάποιος έντιμος άνθρωπος, θα πρέπει να αγαπάει την αλήθεια και να διαθέτει μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό. Αυτοί οι δύο παράγοντες έχουν εξαιρετική σημασία. Όλοι όσοι αγαπούν την αλήθεια έχουν καρδιά που αγαπά τον Θεό. Και για όσους αγαπούν τον Θεό είναι πολύ εύκολο να κάνουν πράξη την αλήθεια και μπορούν να αντέξουν κάθε βάσανο για να ικανοποιήσουν τον Θεό. Αν κάποιος έχει καρδιά που αγαπά τον Θεό, όταν αντιμετωπίσει ταπείνωση ή αναποδιές και αποτυχίες ενώ κάνει πράξη την αλήθεια, θα καταφέρει να αντέξει την ταπείνωση και τα βάσανα για να ικανοποιήσει τον Θεό, αρκεί ο Θεός να ευχαριστιέται. Επομένως, καταφέρνει να κάνει πράξη την αλήθεια. Φυσικά, είναι πάντα δύσκολο ως ένα βαθμό να κάνεις πράξη οποιαδήποτε πτυχή της αλήθειας, και το να είσαι έντιμος άνθρωπος είναι ακόμη πιο δύσκολο. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι το εμπόδιο των διεφθαρμένων διαθέσεων του ανθρώπου. Όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και ζουν βάσει σατανικών φιλοσοφιών. Ας δούμε, για παράδειγμα, τα ρητά «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» ή «Κανένα μεγάλο επίτευγμα δεν ολοκληρώνεται χωρίς να πεις ψέματα». Αυτά είναι παραδείγματα σατανικής φιλοσοφίας και διεφθαρμένης διάθεσης. Οι άνθρωποι καταφεύγουν στα ψέματα για να πετύχουν αυτό που θέλουν, να εξασφαλίσουν προσωπικά πλεονεκτήματα και να πετύχουν τους στόχους τους. Όταν κάποιος διαθέτει αυτό το είδος διεφθαρμένης διάθεσης, δεν είναι εύκολο να είναι έντιμος άνθρωπος. Θα πρέπει να προσευχηθεί στον Θεό και να βασιστεί σε Αυτόν, να κάνει συχνά αυτοκριτική και να γνωρίσει τον εαυτό του ώστε να επαναστατήσει σταδιακά απέναντι στη σάρκα, να απαρνηθεί τα προσωπικά του συμφέροντα και να αποτινάξει τη ματαιοδοξία και την περηφάνια του. Επιπλέον, θα πρέπει να υπομείνει όλων των ειδών τις συκοφαντίες και την κρίση για να καταφέρει να γίνει ένας έντιμος άνθρωπος που λέει την αλήθεια και αποφεύγει τα ψέματα. Όσο κάποιος ασκείται στο να είναι έντιμος άνθρωπος, είναι αναπόφευκτο να συναντήσει πολλές αποτυχίες και στιγμές στις οποίες αποκαλύπτεται η διαφθορά του. Μπορεί να έρθουν στιγμές που τα λόγια του δεν ευθυγραμμίζονται με τις σκέψεις του, ή στιγμές υποκρισίας και δολιότητας. Όμως ό,τι κι αν σου συμβεί, αν θες να λες την αλήθεια και να είσαι έντιμος άνθρωπος, θα πρέπει να μπορείς να εγκαταλείψεις την περηφάνια και τη ματαιοδοξία σου. Όταν δεν κατανοείς κάτι, πες ότι δεν το κατανοείς. Όταν δεν είσαι σίγουρος για κάτι, πες ότι δεν είσαι σίγουρος. Μη φοβάσαι μήπως οι άλλοι σε περιφρονήσουν ή δεν σε έχουν σε υπόληψη. Μιλώντας σταθερά μέσα από την καρδιά σου και λέγοντας την αλήθεια μ’ αυτόν τον τρόπο, θα βρεις χαρά, γαλήνη και μια αίσθηση ελευθερίας και απελευθέρωσης βαθιά μέσα σου, ενώ η ματαιοδοξία και η περηφάνια δεν θα σε περιορίζουν πια. Με όποιους κι αν αλληλεπιδράς, αν μπορείς να εκφράζεις ό,τι σκέφτεσαι πραγματικά, να ανοίγεις την καρδιά σου στους άλλους και να μην υποκρίνεσαι ότι γνωρίζεις πράγματα που δεν ξέρεις, αυτό είναι μια ειλικρινής στάση. Μερικές φορές, οι άνθρωποι μπορεί να σε περιφρονήσουν και να σε πουν βλάκα επειδή λες πάντα την αλήθεια. Τι θα πρέπει να κάνεις σ’ αυτήν την περίπτωση; Θα πρέπει να πεις: «Ακόμη κι αν με λένε βλάκα, εγώ έχω αποφασίσει να είμαι έντιμος άνθρωπος και όχι δόλιος. Θα μιλάω ειλικρινά και σύμφωνα με τα γεγονότα. Παρότι μπορεί να είμαι ένας βρομερός, διεφθαρμένος κι ανάξιος άνθρωπος μπροστά στον Θεό, εγώ θα λέω την αλήθεια χωρίς υποκρισία ή μεταμφιέσεις». Αν μιλάς με αυτόν τον τρόπο, η καρδιά σου θα είναι σταθερή και γαλήνια. Για να είσαι έντιμος άνθρωπος, θα πρέπει να εγκαταλείψεις τη ματαιοδοξία και την περηφάνια σου. Και για να λες την αλήθεια και να εκφράζεις τα αληθινά σου συναισθήματα, θα πρέπει να μη φοβάσαι τη γελοιοποίηση και την περιφρόνηση από τους άλλους. Ακόμη κι αν οι άλλοι σού φέρονται σαν να είσαι κορόιδο, δεν θα πρέπει να τσακώνεσαι ούτε να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου. Αν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορείς να γίνεις ένας έντιμος άνθρωπος. Αν δεν μπορείς να εγκαταλείψεις τις προτιμήσεις της σάρκας και τη ματαιοδοξία και την περηφάνια, αν αναζητάς συνεχώς την έγκριση των άλλων, αν προσποιείσαι πως γνωρίζεις πράγματα που δεν τα ξέρεις και ζεις με μόνο μέλημα τη ματαιοδοξία και την περηφάνια, τότε δεν μπορείς να γίνεις έντιμος άνθρωπος. Αυτό είναι μια πρακτική δυσκολία. Αν η καρδιά σου περιορίζεται πάντα από τη ματαιοδοξία και την περηφάνια, είναι πιθανό να λες ψέματα και να κρύβεσαι πίσω από προσωπεία. Επιπλέον, όταν οι άλλοι σε υποτιμούν ή φανερώνουν τον πραγματικό σου εαυτό, θα δυσκολεύεσαι να το αποδεχθείς και θα νιώθεις ότι έχεις υποστεί μεγάλη ντροπή. Το πρόσωπό σου θα κοκκινίζει, η καρδιά σου θα χτυπά γρήγορα και θα αισθάνεσαι ταραχή και αμηχανία. Για να λύσεις αυτό το πρόβλημα, θα πρέπει να πονέσεις και να εξευγενιστείς λίγο ακόμη. Θα πρέπει να κατανοήσεις πού έγκειται η ρίζα του προβλήματος και, αφού καταλάβεις αυτά τα ζητήματα, θα μπορείς να ανακουφιστείς λίγο από τον πόνο σου. Όταν κατανοήσεις πλήρως αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις και μπορέσεις να αποτινάξεις τη ματαιοδοξία και την περηφάνια σου, θα σου είναι πολύ πιο εύκολο να γίνεις έντιμος άνθρωπος. Δεν θα σε πειράζει αν οι άλλοι σε κοροϊδεύουν όταν λες την αλήθεια και εκφράζεις τη γνώμη σου. Κι όπως κι αν σε κρίνουν ή σου φέρονται οι άλλοι, θα μπορείς να το αντέξεις και να απαντάς σωστά. Τότε θα έχεις απαλλαγεί από τα βάσανα και η καρδιά σου θα είναι πάντα γαλήνια και χαρούμενη. Θα έχεις κατακτήσει την ελευθερία και την απελευθέρωση. Με αυτόν τον τρόπο, θα απαλλαγείς από τη διαφθορά και θα βιώνεις την ανθρώπινη ομοιότητα.

Στην καθημερινότητά τους, οι άνθρωποι λένε συχνά ανοησίες, ψέματα, πράγματα που φανερώνουν αμάθεια, που είναι ανόητα και αμυντικά. Τα περισσότερα από αυτά τα πράγματα λέγονται λόγω ματαιοδοξίας και περηφάνιας, για να ικανοποιήσουν το εγώ τους. Όταν κανείς λέει τέτοια ψεύδη, αποκαλύπτει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Αν μπορούσες να επιλύσεις αυτά τα στοιχεία της διαφθοράς, η καρδιά σου θα εξαγνιζόταν και σταδιακά θα γινόσουν πιο αγνός και πιο έντιμος. Στην πραγματικότητα, όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν γιατί λένε ψέματα. Για προσωπικό τους όφελος ή για χάρη της περηφάνιας, της ματαιοδοξίας και της θέσης τους, προσπαθούν να ανταγωνιστούν τους άλλους και να περνιούνται για κάτι που δεν είναι. Όμως τα ψέματά τους αποκαλύπτονται και φανερώνονται στο τέλος από τους άλλους κι έτσι καταλήγουν να ρεζιλεύονται, να χάνουν την αξιοπρέπεια και το ήθος τους. Όλα αυτά προκαλούνται από τα πολλά ψέματα. Τα ψέματά σου έχουν γίνει πάρα πολλά. Κάθε λέξη που λες είναι νοθευμένη και ανειλικρινής. Ούτε μια λέξη δεν μπορεί να θεωρηθεί αληθινή ή έντιμη. Παρότι όταν λες ψέματα δεν νιώθεις ότι έχεις ρεζιλευτεί, βαθιά μέσα σου νιώθεις ντροπιασμένος. Έχεις τύψεις συνειδήσεως και χαμηλή αυτοεκτίμηση και σκέφτεσαι: «Γιατί ζω μια τόσο αξιολύπητη ζωή; Τόσο δύσκολο είναι να λες την αλήθεια; Θα πρέπει να καταφεύγω στα ψέματα για χάρη της περηφάνιας μου; Γιατί είναι τόσο εξαντλητική η ζωή μου;» Δεν χρειάζεται να ζεις μια εξαντλητική ζωή. Αν μπορείς να κάνεις πράξη το να είσαι ένας έντιμος άνθρωπος, θα μπορείς να ζεις μια χαλαρή, ελεύθερη κι απελευθερωμένη ζωή. Ωστόσο, εσύ έχεις επιλέξει να υπερασπίζεσαι την περηφάνια και τη ματαιοδοξία σου λέγοντας ψέματα. Κατά συνέπεια, ζεις μια κουραστική και μίζερη ύπαρξη που εσύ έχεις επιβάλλει στον εαυτό σου. Ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει μια αίσθηση περηφάνιας λέγοντας ψέματα, αλλά τι είναι αυτή η αίσθηση περηφάνιας; Είναι ένα κενό πράγμα, εντελώς άχρηστο. Όταν λες ψέματα, ξεπουλάς το ήθος και την αξιοπρέπειά σου. Τα ψέματα αφαιρούν την αξιοπρέπεια και το ήθος του ανθρώπου· δυσαρεστούν τον Θεό και Αυτός τα αποστρέφεται. Αξίζει τον κόπο όλο αυτό; Όχι. Είναι το σωστό μονοπάτι; Όχι, δεν είναι. Οι άνθρωποι που λένε συχνά ψέματα ζουν σύμφωνα με τις σατανικές διαθέσεις τους. Ζουν υπό τη δύναμη του Σατανά. Δεν ζουν στο φως ούτε στην παρουσία του Θεού. Εσύ σκέφτεσαι συνεχώς πώς να πεις ψέματα κι αφού τα πεις, αναγκάζεσαι να σκεφτείς πώς θα τα καλύψεις. Και όταν δεν καλύπτεις ένα ψέμα αρκετά καλά και φανερώνεται, πρέπει να στύψεις το μυαλό σου για να προσπαθήσεις να εξομαλύνεις τις αντιφάσεις και να το κάνεις να φανεί αληθοφανές. Δεν είναι κουραστικό να ζεις έτσι; Εξαντλητικό. Αξίζει τον κόπο; Όχι, δεν αξίζει. Να στύβεις το μυαλό σου για να πεις ψέματα και μετά να τα καλύπτεις, κι όλα αυτά για την περηφάνια, τη ματαιοδοξία και τη θέση – μα τι νόημα έχουν όλα αυτά; Τελικά, στοχάζεσαι και λες μέσα σου: «Ποιο είναι το νόημα; Είναι πολύ εξαντλητικό να λες ψέματα και να πρέπει να τα καλύψεις. Δεν έχει νόημα να φέρομαι με αυτόν τον τρόπο. Θα ήταν πιο εύκολο να γινόμουν απλώς ένας έντιμος άνθρωπος». Θέλεις να γίνεις έντιμος άνθρωπος, αλλά δεν μπορείς να εγκαταλείψεις την περηφάνια, τη ματαιοδοξία και τα προσωπικά σου συμφέροντα. Επομένως, μπορείς μόνο να καταφεύγεις στα ψέματα για να διατηρείς αυτά τα πράγματα. Αν είσαι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια, θα υποστείς διάφορες δυσκολίες για να την κάνεις πράξη. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα θυσιάσεις τη φήμη και τη θέση σου και θα υποστείς γελοιοποίηση και ταπείνωση από τους άλλους, δεν θα σε πειράζει. Θα σου αρκεί που θα μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να ικανοποιείς τον Θεό. Όσοι αγαπούν την αλήθεια, επιλέγουν να την κάνουν πράξη και να είναι έντιμοι. Αυτό είναι το σωστό μονοπάτι, το ευλογημένο από τον Θεό. Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, τι επιλέγει; Επιλέγει να χρησιμοποιεί τα ψέματα για να διατηρεί τη φήμη, τη θέση, την αξιοπρέπεια και το ήθος του. Προτιμά να είναι δόλιος και να τον απεχθάνεται και να τον απορρίπτει ο Θεός. Τέτοιοι άνθρωποι απορρίπτουν και την αλήθεια και τον Θεό. Επιλέγουν τη δική τους φήμη και θέση, θέλουν να είναι δόλιοι. Δεν τους νοιάζει αν ο Θεός ευχαριστιέται ή αν θα τους σώσει. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να σωθούν από τον Θεό; Οπωσδήποτε όχι, αφού διάλεξαν το λάθος μονοπάτι. Μπορούν μόνο να ζουν λέγοντας ψέματα και εξαπατώντας. Μπορούν μόνο να ζουν μέσα στον πόνο, λέγοντας ψέματα και καλύπτοντάς τα και στύβοντας το μυαλό τους για να υπερασπίζονται τον εαυτό τους κάθε μέρα. Αν πιστεύεις ότι τα ψέματα μπορούν να διατηρήσουν τη φήμη, τη θέση, τη ματαιοδοξία και την περηφάνια που επιθυμείς, κάνεις μεγάλο λάθος. Στην πραγματικότητα, λέγοντας ψέματα όχι μόνο δεν θα καταφέρεις να διατηρήσεις τη ματαιοδοξία και την περηφάνια σου, την αξιοπρέπεια και το ήθος σου, αλλά, το χειρότερο, θα χάσεις την ευκαιρία να κάνεις πράξη την αλήθεια και να είσαι έντιμος άνθρωπος. Ακόμη κι αν καταφέρεις να προστατεύσεις προσωρινά τη φήμη, τη θέση, τη ματαιοδοξία και την περηφάνια σου, θα έχεις θυσιάσει την αλήθεια και θα έχεις προδώσει τον Θεό. Αυτό σημαίνει πως θα έχεις χάσει ολοκληρωτικά την ευκαιρία να σε σώσει Αυτός και να σε οδηγήσει στην τελείωση, που είναι η μεγαλύτερη απώλεια και κάτι που θα μετανιώνεις όλη σου τη ζωή. Όσοι είναι δόλιοι δεν θα το καταλάβουν ποτέ αυτό.

Αυτήν τη στιγμή, κατέχετε το μονοπάτι για την ειλικρίνεια; Πρέπει να εξετάζετε κάθε ομιλία και πράξη της ζωής σας για να βρείτε τα ψέματα και τις απάτες σας, και να αναγνωρίσετε τη δόλια διάθεσή σας. Έπειτα, πρέπει να παρατηρήσετε πώς ασκούνται και βιώνουν τις εμπειρίες οι ειλικρινείς άνθρωποι και να πάρετε μαθήματα απ’ αυτούς. Πρέπει επίσης να ασκηθείτε στο να αποδέχεστε την εξονυχιστική εξέταση του Θεού σε όλα τα πράγματα και να προσέρχεστε συχνά ενώπιον του Θεού για να προσεύχεστε και να συναναστρέφεστε μαζί Του. Ας πούμε ότι μόλις είπες ένα ψέμα, και αμέσως συνειδητοποιείς το εξής: «Είπα μερικές ανακρίβειες· πρέπει να το παραδεχτώ γρήγορα και να το διορθώσω, να πω σε όλους ότι μόλις είπα ψέματα». Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, διορθώνεις αμέσως τον εαυτό σου. Αν διορθώνεις πάντα τον εαυτό σου κατ’ αυτόν τον τρόπο και αυτό σου γίνει συνήθεια, τότε, όποτε λες ψέματα χωρίς να το διορθώσεις, θα νιώθεις άβολα και ο Θεός θα σε προσέχει. Αν ασκείσαι και βιώνεις εμπειρίες έτσι για αρκετό καιρό, θ’ αρχίσεις να λες λιγότερα ψέματα και όλο και λιγότερες ανηθικότητες, οι πράξεις σου θα είναι όλο και λιγότερο αλλοιωμένες και πιο αγνές —κι έτσι θα καθαίρεσαι κι εσύ. Αυτό είναι το μονοπάτι της ειλικρίνειας. Πρέπει να αλλάζεις σταδιακά, λίγο-λίγο. Όσο πιο πολύ αλλάζεις, τόσο καλύτερος γίνεσαι· όσο περισσότερο αλλάζεις, τόσο πιο ειλικρινή θα είναι τα λόγια σου και πλέον θα πάψεις να λες ψέματα, και αυτή είναι και η σωστή κατάσταση. Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν το ίδιο πρόβλημα: Γεννιούνται όλοι ικανοί για το ψέμα και δυσκολεύονται πάρα πολύ να μοιραστούν τις βαθύτερες σκέψεις τους και να μιλήσουν ειλικρινά. Ακόμα κι αν θέλουν να πουν την αλήθεια, δεν μπορούν. Οι άνθρωποι θεωρούν την ειλικρίνεια ανοησία —νομίζουν ότι μόνο οι ανόητοι μιλούν ειλικρινά, και ότι όποιος είναι τελείως ειλικρινής και λέει πάντα τη γνώμη του είναι πολύ πιθανό να υποστεί απώλειες, ότι οι άλλοι δεν θα θέλουν να έχουν επαφές μαζί του και θα τον περιφρονούν. Εσείς θα περιφρονούσατε έναν τέτοιο άνθρωπο; Συμμερίζεστε αυτήν την άποψη; (Όταν δεν πίστευα στον Θεό, θα τους περιφρονούσα, αλλά τώρα τους θαυμάζω αυτούς τους ανθρώπους και πιστεύω πως είναι καλύτερο να ζεις μια απλή και ειλικρινή ζωή. Αν ζεις έτσι, η καρδιά σου έχει ένα βάρος λιγότερο. Διαφορετικά, αφού θα πω ψέματα σε κάποιον, θα πρέπει να το καλύψω και θα καταλήξω σε έναν φαύλο κύκλο, ωσότου το ψέμα θα φανερωθεί.) Το να λέει κανείς ψέματα και να επιδίδεται σε δόλο είναι ανόητες συμπεριφορές και είναι πολύ πιο σοφό να λες απλώς την αλήθεια και να μιλάς μέσα από την καρδιά σου. Πλέον όλοι οι άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό —αν κάποιος εξακολουθεί να πιστεύει ότι το να λέει ψέματα και να επιδίδεται σε δόλο είναι δείγμα επιπέδου και οξυδέρκειας, τότε είναι πολύ ανόητος, δεν ξέρει τίποτα και δεν κατέχει την παραμικρή αλήθεια. Όποιος εξακολουθεί έχοντας φτάσει σε κάποια ηλικία να πιστεύει ότι οι δόλιοι άνθρωποι είναι οι πιο έξυπνοι και ότι όλοι οι ειλικρινείς είναι ανόητοι είναι ένας παράλογος τύπος που δεν καταλαβαίνει τίποτα. Ο καθένας ζει τη ζωή του —όσοι κάνουν πράξη την ειλικρίνεια κάθε μέρα είναι ευτυχισμένοι και χαλαροί, και νιώθουν μέσα τους ελεύθεροι και απελευθερωμένοι. Δεν τους λείπει τίποτα και ζουν πιο άνετα. Σε όλους αρέσει να έχουν επαφές με τέτοιους ανθρώπους κι όλοι οι άλλοι θα έπρεπε να τους ζηλεύουν —αυτοί οι άνθρωποι έχουν καταλάβει το νόημα της ζωής. Υπάρχουν και κάποιοι ανόητοι που σκέφτονται το εξής: «Αυτός ο άνθρωπος πάντα λέει την αλήθεια και κλαδεύτηκε, έτσι δεν είναι; Καλά να πάθει! Για κοίτα εμένα —εγώ κρατάω τις προθέσεις μου για τον εαυτό μου, δεν μιλάω γι’ αυτές και δεν τις αποκαλύπτω, κι έτσι δεν έχω κλαδευτεί, δεν έχω υποστεί απώλειες ούτε ρεζιλεύομαι μπροστά στους άλλους! Αυτό είναι υπέροχο! Οι άνθρωποι που κρύβουν τις προθέσεις τους και δεν μιλούν ειλικρινά σε κανέναν ούτε αποκαλύπτουν αυτά που σκέφτονται είναι ανώτεροι και ιδιαίτερα έξυπνοι». Κι όμως όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο δόλιοι και πανούργοι· όλοι προσέχουν όταν είναι μαζί τους και κρατούν τις αποστάσεις τους. Κανείς δεν θέλει για φίλο ένα δόλιο άτομο, σωστά; Αν κάποιος είναι άδολος και λέει την αλήθεια, αν μπορεί να ανοίξει την καρδιά του στους άλλους και δεν έχει βλαβερές προθέσεις απέναντί τους, τότε ακόμα κι αν μπορεί καμιά φορά να φανεί αδαής και να φερθεί ανόητα, οι περισσότεροι θα πουν ότι είναι καλός και θα θέλουν να έχουν επαφές μαζί του. Όλοι ξέρουν πως όσοι έχουν επαφές με ειλικρινείς και καλούς ανθρώπους απολαμβάνουν οφέλη και μια αίσθηση ασφάλειας. Εκείνους τους πιστούς στον Θεό που είναι ειλικρινείς και επιδιώκουν την αλήθεια δεν τους αγαπάνε μόνο οι υπόλοιποι στην εκκλησία, αλλά και ο Θεός. Με το που αποκτήσουν την αλήθεια, έχουν πραγματική μαρτυρία και μπορούν να λάβουν την έγκριση του Θεού —αυτό από μόνο του δεν τους καθιστά τους πιο ευλογημένους ανθρώπους; Όσοι καταλαβαίνουν έστω και λίγη από την αλήθεια θα το δουν αυτό καθαρά. Πρέπει να προσπαθείς να συμπεριφέρεσαι ως ένας καλός και ειλικρινής άνθρωπος που κατέχει την αλήθεια· έτσι, όχι μόνο θα είσαι αγαπητός σε όλους, αλλά θα λάβεις και τις ευλογίες του Θεού. Όσο καλή συμπεριφορά και να έχει κάποιος που ακολουθεί τις κοσμικές τάσεις, εξακολουθεί να μην είναι καλός άνθρωπος. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό είναι ανόητοι που δεν κατανοούν την αλήθεια. Όσοι πράγματι κατανοούν την αλήθεια επιλέγουν το σωστό μονοπάτι στη ζωή, αυτό που ορίζει να είναι ειλικρινείς και να ακολουθούν τον Θεό. Μόνο έτσι μπορεί κανείς να κατακτήσει τη σωτηρία. Αυτοί είναι οι πιο έξυπνοι άνθρωποι.

Για να πιστεύεις στον Θεό και να ακολουθείς το σωστό μονοπάτι στη ζωή, πρέπει τουλάχιστον να ζεις με αξιοπρέπεια και ανθρώπινη ομοιότητα, να είσαι άξιος της εμπιστοσύνης των άλλων, να σε θεωρούν πολύτιμο, και να πιστεύουν πως ο χαρακτήρας και η ακεραιότητά σου έχουν υπόσταση, πως κάνεις ό,τι λες και κρατάς τον λόγο σου. Έτσι πρέπει να σε αξιολογούν οι άνθρωποι: Πρέπει να λένε ότι σίγουρα κρατάς τον λόγο σου, κάνεις αυτά που υπόσχεσαι, εκτελείς ό,τι σου έχει εμπιστευτεί κάποιος με αφοσίωση και με όλη σου την καρδιά, κι έτσι ευχαριστείς πλήρως εκείνον που σε εμπιστεύτηκε. Έτσι δεν είναι όσοι κρατούν τον λόγο τους; Αυτοί οι άνθρωποι δεν ζουν με αξιοπρέπεια; (Ναι.) Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που κανείς δεν τολμά να τους εμπιστευτεί για τίποτα. Αν κάποιος τους εμπιστευθεί, το κάνει μόνο και μόνο επειδή δεν βρίσκει κάποιον πιο κατάλληλο και αυτοί είναι η μόνη επιλογή, αλλά και πάλι χρειάζονται κάποιον να τους εποπτεύει. Τι σόι άνθρωποι είναι αυτοί; Έχουν αξιοπρέπεια; (Όχι.) Πρέπει να αναλύεις και να εξετάζεις ό,τι πούνε, να το αμφισβητείς, να προσέχεις το ύφος τους και να προσπαθείς να επιβεβαιώσεις και να επαληθεύσεις όσα λένε ρωτώντας τους γύρω σου. Όποιες δηλώσεις κι αν κάνουν και για ό,τι κι αν μιλήσουν, η αξιοπιστία τους είναι σχεδόν μηδενική. Μπορεί να υπάρχει αυτό για το οποίο μιλάνε, αλλά μπορεί να υπερβάλλουν γι’ αυτό ή να το υποβαθμίζουν. Μπορεί και να μην υπάρχει καθόλου και απλώς να το βγάζουν απ’ το μυαλό τους. Και γιατί βγάζουν διάφορα πράγματα απ’ το μυαλό τους; Επειδή θέλουν να εξαπατούν τον κόσμο, για να φαίνονται εκείνοι έξυπνοι και ικανοί· αυτός είναι ο στόχος τους. Οι υπόλοιποι συμπαθούν τέτοιους ανθρώπους; (Όχι.) Πόσο πολύ τους αντιπαθούν; Τους αποστρέφονται και τους περιφρονούν —μπορεί ακόμα να σκέφτονται ότι καλύτερα να μην τους γνώριζαν ποτέ. Όταν οι άνθρωποι βρίσκονται κοντά σε τέτοια άτομα, δεν εμπιστεύονται και δεν παίρνουν σοβαρά τίποτα από όσα λένε εκείνα· απλώς μιλούν μαζί τους τυπικά και αδιάφορα για εξωτερικά ζητήματα. Ακόμα κι όταν πουν την αλήθεια τέτοιοι άνθρωποι, οι άλλοι δεν τους εμπιστεύονται. Αυτό το είδος ανθρώπου είναι εντελώς ανάξιο και ποταπό· κανείς δεν του δίνει αξία. Όταν η συμπεριφορά ενός ανθρώπου φτάνει σε αυτό το σημείο, έχει εκείνος την παραμικρή αξιοπρέπεια; (Όχι.) Κανείς δεν του αναθέτει τίποτα, κανείς δεν τον εμπιστεύεται, κανείς δεν του ανοίγει την καρδιά του, κανείς δεν πιστεύει ό,τι και να λέει· όλοι απλώς ακούνε, τίποτα άλλο. Όταν αυτοί οι άνθρωποι λένε: «Αυτήν τη φορά λέω αλήθεια», κανείς δεν τους πιστεύει και δεν τους δίνει σημασία, ακόμη κι αν πράγματι λένε την αλήθεια. Όταν λένε: «Δεν λέω μόνο ψέματα, εντάξει;», οι άλλοι τούς απαντούν: «Δεν με ενδιαφέρει να αναλύσω αν είπες αλήθεια ή ψέματα. Με κουράζει να σε ακούω να μιλάς· είμαι αναγκασμένος να αναλύω και να εξετάζω τα κίνητρα και τις προθέσεις σου, κι όλο αυτό είναι υπερβολικός κόπος. Τόσο χρόνο που ξόδεψα θα μπορούσα να αναλογιστώ ένα χωρίο των λόγων του Θεού ή να μάθω να απαγγέλλω έναν ύμνο, πράγματα που θα με ωφελούσαν ουσιαστικά. Μιλώντας μαζί σου δεν έχω να κερδίσω τίποτα. Ούτε μία σου λέξη δεν είναι ειλικρινής· δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σου». Έτσι τους εγκαταλείπουν αυτούς τους ανθρώπους. Τη σήμερον ημέρα, θα ακούσεις συχνά τους άπιστους να λένε: «Θέλεις να ακούσεις την αλήθεια ή προτιμάς ένα ψέμα;» Κανείς δεν θέλει ν’ ακούει ψέματα. Οπότε, όσοι λένε μονίμως ψέματα και αποφεύγουν να πουν την αλήθεια είναι οι πιο ποταποί άνθρωποι· είναι άχρηστοι. Κανείς δεν θέλει να τους δώσει προσοχή, κανείς δεν θέλει να ασχοληθεί μαζί τους, πόσο μάλλον να τους ανοίξει την καρδιά του ή να γίνει φίλος τους. Έχουν αυτοί οι άνθρωποι καθόλου χαρακτήρα ή αξιοπρέπεια; (Όχι.) Όλοι όσοι γνωρίζουν τέτοιους ανθρώπους θα τους αποστραφούν· είναι πλήρως αναξιόπιστοι στα λόγια, στις πράξεις, στον χαρακτήρα και στην ακεραιότητά τους —τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καμία υπόσταση. Αν είχαν χαρίσματα και ταλέντα, θα τους συμπαθούσαν και θα τους σέβονταν οι άλλοι άνθρωποι; (Όχι.) Τι χρειάζονται, λοιπόν, οι άνθρωποι για να τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους; Χρειάζονται χαρακτήρα, ακεραιότητα, αξιοπρέπεια και πρέπει να είναι άτομα που μπορεί ο άλλος να τους ανοίξει την καρδιά του. Όλοι όσοι έχουν αξιοπρέπεια έχουν λίγο έντονη προσωπικότητα και κάποιες φορές δεν τα πάνε καλά με τους άλλους, αλλά είναι ειλικρινείς και δεν έχουν ίχνος ψευτιάς ή ατιμίας πάνω τους. Στο τέλος, οι άλλοι τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση επειδή μπορούν και κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι ειλικρινείς, έχουν αξιοπρέπεια, ακεραιότητα, χαρακτήρα, δεν εκμεταλλεύονται ποτέ τους άλλους, τους βοηθούν όταν έχουν προβλήματα, φέρονται σε όλους με ευσυνειδησία και λογική, και δεν κρίνουν ποτέ κάποιον επιπόλαια. Όταν αξιολογούν κάποιον ή μιλούν γι’ αυτόν, μιλούν πάντα με ακρίβεια, μιλούν για όσα ξέρουν και δεν βιάζονται να ανοίξουν το στόμα τους για αυτά που δεν ξέρουν ούτε βάζουν σάλτσες, και τα λόγια τους μπορούν να λειτουργήσουν ως αποδεικτικά στοιχεία και ως σημεία αναφοράς. Όταν μιλούν και ενεργούν όσοι έχουν ακεραιότητα, το κάνουν με σχετικά πρακτικό τρόπο και με σχετική αξιοπιστία. Κανένας δεν θεωρεί πολύτιμους τους ανθρώπους που δεν έχουν ακεραιότητα, κανένας δεν δίνει σημασία σε ό,τι λένε και κάνουν, και κανένας δεν θεωρεί σημαντικά τα λόγια τους· κανένας δεν τους εμπιστεύεται. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι λένε τόσα ψέματα και τόσο λίγες αλήθειες. Ακριβώς επειδή δεν είναι ειλικρινείς στις επαφές τους με άλλους ανθρώπους ή όποτε κάνουν το οτιδήποτε γι’ αυτούς, προσπαθούν να ξεγελάσουν και να κοροϊδέψουν τους πάντες, και κανείς δεν τους συμπαθεί. Εσείς βρήκατε ποτέ κανέναν που να τον θεωρείτε αξιόπιστο; Εσείς οι ίδιοι, αισθάνεστε άξιοι της εμπιστοσύνης των άλλων; Μπορούν να σας εμπιστευτούν οι άλλοι; Αν κάποιος σε ρωτήσει για την κατάσταση ενός άλλου ανθρώπου, δεν πρέπει να αξιολογείς και να κρίνεις αυτόν τον άνθρωπο όπως νομίζεις εσύ· πρέπει τα λόγια σου να είναι αντικειμενικά, ακριβή και να συνάδουν με τα γεγονότα. Πρέπει να μιλάς μόνο για όσα καταλαβαίνεις και όχι για αυτά που δεν γνωρίζεις καλά. Πρέπει να είσαι σωστός και δίκαιος προς εκείνο τον άνθρωπο, κι έτσι θα ενεργείς με τρόπο υπεύθυνο. Αν έχεις παρατηρήσει κάτι μόνο επιφανειακά, κι αυτό που θέλεις να πεις είναι η προσωπική σου κρίση γι’ αυτόν τον άνθρωπο και τίποτα άλλο, τότε δεν πρέπει να βγάλεις ετυμηγορία στα τυφλά και σίγουρα δεν πρέπει να τον κρίνεις. Πρέπει να ξεκινήσεις λέγοντας: «Αυτή είναι καθαρά η προσωπική μου κρίση», ή: «Έτσι νομίζω εγώ». Αν το κάνεις αυτό, τα λόγια σου θα είναι σχετικά αντικειμενικά, και, ο άλλος, μόλις ακούσει αυτά που θα πεις, θα μπορεί να καταλάβει την ειλικρίνεια και τη δίκαιη στάση σου, και να σε εμπιστευτεί. Είστε σίγουροι ότι μπορείτε να το καταφέρετε αυτό; (Όχι.) Αυτό αποδεικνύει ότι δεν είστε αρκετά ειλικρινείς απέναντι στους άλλους, ότι δεν φέρεστε και δεν διαχειρίζεστε τις υποθέσεις σας με ειλικρίνεια και με έντιμη στάση. Ας πούμε ότι κάποιος σου λέει: «Σε εμπιστεύομαι· τι γνώμη έχεις γι’ αυτόν τον άνθρωπο;» Και εσύ απαντάς: «Καλός είναι». Και σου πει μετά: «Μπορείς να μου πεις κάτι περισσότερο;» Και εσύ τότε λες: «Έχει καλή συμπεριφορά, είναι πρόθυμος να πληρώσει το τίμημα όταν εκτελεί το καθήκον του και τα πάει καλά με τους άλλους». Γίνεται να αποδειχτούν πρακτικά αυτές οι τρεις δηλώσεις; Είναι αρκετές για να αποδείξουν τον χαρακτήρα του ατόμου; Όχι. Είσαι αξιόπιστος; (Όχι.) Κανένα από αυτά που είπες δεν ανέφερε καθόλου λεπτομέρειες· είναι απλώς γενικόλογα, λόγια του αέρα κι επιπόλαια. Αν είχες μόλις γνωρίσει αυτόν τον άνθρωπο και έλεγες ότι σου φαίνεται καλός κοιτάζοντας μόνο την εμφάνισή του, τότε αυτό θα ήταν φυσιολογικό. Αλλά εφόσον έχεις επαφές μαζί του για αρκετό καιρό, θα έπρεπε να μπορείς να εντοπίσεις κάποια ουσιαστικά προβλήματά του. Οι άνθρωποι θέλουν να ακούσουν την εκτίμηση και τη γνώμη σου γι’ αυτόν τον άνθρωπο από τα βάθη της καρδιάς σου, αλλά εσύ δεν λες τίποτα πραγματικό, τίποτα σημαντικό και τίποτα ουσιαστικό, οπότε κι οι άλλοι δεν σε εμπιστεύονται και δεν θα θέλουν πια να έχουν επαφές μαζί σου.

Όταν αλληλεπιδράς με τους αδελφούς και τις αδελφές σου, πρέπει να τους ανοίγεις την καρδιά σου και να τους εκμυστηρεύεσαι πράγματα για να ωφεληθείς. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, είναι ακόμα πιο σημαντικό να ανοίγεις την καρδιά σου και να εκμυστηρεύεσαι πράγματα στους άλλους· μόνο αν γίνει αυτό, θα δουλέψετε καλά μαζί. Αλλά αν κάποιος δεν σου ανοίξει την καρδιά του, αν δεν είναι άνθρωπος που αποδέχεται την αλήθεια αλλά είναι πολύ δόλιος, τότε θα ήταν ανόητο να του ανοίξεις την καρδιά σου, μιας και αυτό θα σε έβαζε σε μπελάδες. Πρέπει να υπάρχουν κάποιες αρχές ως προς το πώς αλληλεπιδράς με τους αδελφούς και τις αδελφές σου· πρέπει να ανοίγεις την καρδιά σου μόνο σε όσους πιστεύουν πραγματικά στον Θεό και μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια. Αν ανοίγεις την καρδιά σου σε πονηρά και δύσπιστα άτομα, τότε είσαι ανόητος και αδαής, δεν έχεις καθόλου σοφία. Πρέπει να ανοίγεις την καρδιά σου μόνο στους αδελφούς και τις αδελφές που πραγματικά πιστεύουν στον Θεό και μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια. Οι δόλιοι, μπερδεμένοι και πονηροί άνθρωποι, οι δύσπιστοι —εκείνοι που δεν έχουν ίχνος αποδοχής της αλήθειας— δεν είναι αδελφοί και αδελφές σου· μην τους ανοίξεις με τίποτα την καρδιά σου, αλλιώς θα είναι σαν να ανοίγεσαι σε διαβόλους και αυτό θα σε καταστήσει θύμα στις δολοπλοκίες και στις παγίδες τους. Υπάρχουν ανάμεσα στους επικεφαλής και στους εργάτες κάποιοι ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες, και ανάμεσα στους πιστούς υπάρχουν ψευδόπιστοι και δύσπιστοι. Κανένας απ’ αυτούς δεν είναι αδελφός ή αδελφή, και γι’ αυτό να μην τους φέρεσαι σε καμία περίπτωση σαν να ήταν. Μόνο οι καλόκαρδοι που αγαπούν την αλήθεια, που μπορούν και την αποδέχονται και την κάνουν πράξη, είναι αδελφοί και αδελφές, και όταν αλληλεπιδράς με αυτούς τους αληθινούς αδελφούς και αδελφές, πρέπει να τους ανοίγεις την καρδιά σου, να είσαι τελείως ανοικτός απέναντί τους, και μόνο τότε θα μπορέσετε να αγαπήσετε ο ένας τον άλλον και να εκτελείτε τα καθήκοντά σας σωστά με αρμονική συνεργασία. Κάποιες φορές, όταν αλληλεπιδρούν δύο άνθρωποι, συγκρούονται οι προσωπικότητές τους ή δεν ταιριάζει η οικογένειά τους, το υπόβαθρο ή η οικονομική τους δυνατότητα τους. Παρ’ όλα αυτά, αν αυτοί οι άνθρωποι ανοίξουν την καρδιά τους ο ένας στον άλλον και είναι εντελώς ειλικρινείς για τα προβλήματά τους, αν επικοινωνήσουν χωρίς ψέματα και δολιότητες, και καταφέρουν να δείξουν ποιοι είναι ο ένας στον άλλον, τότε θα μπορέσουν να γίνουν αληθινοί φίλοι, δηλαδή στενοί φίλοι. Τότε ίσως, όταν ο άλλος αντιμετωπίσει μια δυσκολία, να σε ψάξει, εσένα και κανέναν άλλον, και να εμπιστευτεί μόνο εσένα για να τον βοηθήσεις. Ακόμα κι αν τον μαλώσεις, δεν θα σου αντιμιλήσει, επειδή ξέρει ότι είσαι ειλικρινής και έχεις ειλικρινή καρδιά. Σε εμπιστεύεται, οπότε θα σε καταλάβει ό,τι κι αν του πεις και όπως και αν του φερθείς. Μπορείτε να είστε τέτοιοι άνθρωποι; Είστε τέτοιοι άνθρωποι; Αν όχι, τότε δεν είστε ειλικρινείς. Στις επαφές σου με τους άλλους, πρέπει πρώτα να τους δώσεις να καταλάβουν την αληθινή σου καρδιά και ειλικρίνεια. Αν κάποιος, όταν μιλάει, όταν εργάζεται και έρχεται σε επαφή μαζί με άλλα άτομα, μιλάει με λόγια επιπόλαια, πομπώδη, φιλοφρονητικά, κολακευτικά, αναξιόπιστα και φανταστικά, ή αν μιλάει μόνο και μόνο για να επιζητήσει την εύνοια των άλλων, τότε τα λόγια του δεν είναι καθόλου αξιόπιστα ούτε ειλικρινή. Έτσι αλληλεπιδρά με όλους τους άλλους ανεξαιρέτως. Ένα τέτοιο άτομο δεν έχει ειλικρινή καρδιά. Δεν είναι ειλικρινής. Ας πούμε πως κάποιος έχει μια αρνητική κατάσταση και σου λέει με ειλικρίνεια και εντιμότητα: «Πες μου γιατί ακριβώς είμαι τόσο αρνητικός. Δεν μπορώ να το καταλάβω!» Και ας υποθέσουμε πως πράγματι αναγνωρίζεις το πρόβλημά του μέσα σου, αλλά αντί να του πεις αυτό, του λες: «Δεν είναι τίποτα. Δεν είσαι αρνητικός, κι εγώ το παθαίνω αυτό καμιά φορά». Αυτά τα λόγια είναι τεράστια παρηγοριά για το άτομο, αλλά η στάση σου δεν είναι ειλικρινής. Ενεργείς επιπόλαια απέναντί του· προκειμένου να τον κάνεις να νιώσει πιο άνετα και να τον παρηγορήσεις, δεν του μιλάς με ειλικρίνεια. Δεν τον βοηθάς με πάσα ειλικρίνεια και δεν του εξηγείς το πρόβλημά του, ώστε να καταφέρει να αφήσει πίσω την αρνητικότητά του. Δεν έχεις κάνει αυτό που θα έκανε ένας ειλικρινής άνθρωπος. Αποκλειστικά και μόνο για να προσπαθήσεις να τον παρηγορήσεις και να αποφύγεις την αποξένωση και τη διαμάχη μεταξύ σας, ήσουν επιπόλαιος απέναντί του· δεν είναι έτσι ένας ειλικρινής άνθρωπος. Άρα, για να γίνεις ειλικρινής, τι οφείλεις να κάνεις όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να του λες τι έχεις δει και τι έχεις εντοπίσει: «Θα σου πω τι έχω δει και τι έχω βιώσει. Εσύ αποφασίζεις αν αυτό που θα πω είναι σωστό ή λάθος. Αν είναι λάθος, ας μην το αποδεχθείς. Αν, όμως, είναι σωστό, ελπίζω να το αποδεχθείς. Αν πω κάτι που σου είναι δύσκολο να ακούσεις και σε πονάει, ελπίζω να μπορέσεις να το αποδεχθείς από τον Θεό. Η πρόθεσή μου και ο σκοπός μου είναι να σε βοηθήσω. Βλέπω ξεκάθαρα αυτό το θέμα: Επειδή νιώθεις ότι έχεις ταπεινωθεί και κανείς δεν θρέφει τον εγωισμό σου, και επειδή νομίζεις πως όλοι οι άλλοι σε περιφρονούν, πως δέχεσαι επίθεση και πως αδικείσαι όσο ποτέ, δεν μπορείς να το αποδεχτείς και γίνεσαι αρνητικός. Τι πιστεύεις —αυτό γίνεται;» Και μόλις το ακούσει, καταλαβαίνει ότι έτσι είναι τα πράγματα. Αυτό έχεις στην καρδιά σου, αλλά αν δεν είσαι ειλικρινής, δεν θα το πεις. Θα πεις: «Κι εγώ γίνομαι συχνά αρνητικός,» και όταν ο άλλος ακούσει πως όλοι γίνονται αρνητικοί, θεωρεί φυσιολογικό να είναι κανείς αρνητικός και τελικά δεν αφήνει πίσω την αρνητικότητά του. Αν είσαι ειλικρινής και τον βοηθάς με ειλικρινή στάση και ειλικρινή καρδιά, μπορείς να τον βοηθήσεις να κατανοήσει την αλήθεια και να αφήσει πίσω την αρνητικότητά του.

Η άσκηση της ειλικρίνειας καλύπτει πολλές πτυχές. Με άλλα λόγια, το πρότυπο του να είσαι ειλικρινής δεν επιτυγχάνεται μέσω μίας μόνο άποψης· για να είσαι ειλικρινής, πρέπει να πληροίς το πρότυπο από πολλές απόψεις. Κάποιοι πιστεύουν πάντα ότι για να είναι ειλικρινείς, χρειάζεται μόνο να καταφέρνουν να μην λένε ψέματα. Είναι σωστή αυτή η άποψη; Ειλικρίνεια σημαίνει απλώς να μη λες ψέματα; Όχι, σχετίζεται και με πολλές άλλες πτυχές. Πρώτον, ότι κι αν είναι αυτό που αντιμετωπίζεις, είτε πρόκειται για κάτι που έχεις δει με τα ίδια σου τα μάτια είτε για κάτι που σου έχει πει κάποιος άλλος, είτε μέσω της αλληλεπίδρασης με ανθρώπους είτε καθώς κανόνιζες ένα πρόβλημα, είτε πρόκειται για το καθήκον που οφείλεις να εκτελείς είτε για κάτι που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός, εσύ πρέπει πάντα να το προσεγγίζεις με ειλικρινή καρδιά. Και πώς μπορεί κανείς να προσεγγίσει τα πράγματα με ειλικρινή καρδιά; Να λες αυτό που σκέφτεσαι και να μιλάς με ειλικρίνεια· να μη λες κούφια και πομπώδη λόγια και με λόγια ευχάριστα στο άκουσμα, να μη λες κολακευτικά ή υποκριτικά ψέματα, μα να λες τα λόγια που βρίσκονται στην καρδιά σου. Έτσι είναι ο ειλικρινής άνθρωπος. Να εκφράζεις τις αληθινές σκέψεις και απόψεις που βρίσκονται στην καρδιά σου· αυτό πρέπει να κάνουν οι ειλικρινείς. Αν δεν λες ποτέ αυτά που σκέφτεσαι και οι λέξεις σαπίζουν μέσα σου, και αυτά που λες είναι πάντα αντίθετα με αυτά που σκέφτεσαι, και ένας ειλικρινής άνθρωπος δεν το κάνει αυτό. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι δεν εκτελείς καλά το καθήκον σου, και μόλις σε ρωτήσουν τι συμβαίνει, εσύ λες: «Θέλω να κάνω καλά το καθήκον μου, αλλά για διάφορους λόγους δεν το έχω κάνει». Στην πραγματικότητα, ξέρεις μέσα σου ότι δεν ήσουν επιμελής, όμως δεν λες την αλήθεια. Αντίθετα, για να καλύψεις τα γεγονότα και να αποφεύγεις την ευθύνη, βρίσκεις όλων των ειδών τους λόγους, τις εξηγήσεις και τις δικαιολογίες. Αυτό κάνει ένας ειλικρινής άνθρωπος; (Όχι.) Όταν λες αυτά τα πράγματα, ξεγελάς τους ανθρώπους και τα κουτσοκαταφέρνεις. Όμως, η ουσία αυτών που υπάρχουν μέσα σου, των προθέσεων που έχεις μέσα σου, είναι μια διεφθαρμένη διάθεση. Εάν δεν μπορείς να φανερώσεις και να αναλύσεις αυτά που έχεις μέσα σου και τις προθέσεις σου, δεν μπορούν να εξαγνιστούν —και δεν είναι ασήμαντο αυτό! Πρέπει να μιλάς με ειλικρίνεια: «Κωλυσιεργούσα κάπως στο καθήκον μου. Ήμουν επιπόλαιος και απρόσεκτος. Όταν έχω όρεξη, μπορώ και προσπαθώ λίγο. Όταν είμαι κακόκεφος, χαλαρώνω και δεν θέλω να καταβάλω προσπάθεια, και επιθυμώ τις ανέσεις της σάρκας. Έτσι, οι προσπάθειές μου να κάνω το καθήκον μου δεν έχουν αποτέλεσμα. Η κατάσταση έχει αλλάξει τις τελευταίες μέρες και προσπαθώ να δίνω όλο μου το είναι, γίνω πιο αποτελεσματικός και να εκτελώ καλά το καθήκον μου». Έτσι μιλά κανείς από καρδιάς. Ο άλλος τρόπος ομιλίας δεν ήταν από καρδιάς. Επειδή φοβόσουν μήπως κλαδευτείς, μήπως ανακαλύψουν τα προβλήματά σου και σου ζητήσουν να λογοδοτήσεις, βρήκες όλων των ειδών τους λόγους, τις εξηγήσεις και τις δικαιολογίες για να συγκαλύψεις τα γεγονότα, με αποτέλεσμα πρώτα να κάνεις τους άλλους να σταματήσουν να μιλούν σχετικά με την κατάσταση κι έπειτα να μετατοπίσεις τις ευθύνες για να μην κλαδευτείς. Από κει προέρχονται τα ψέματά σου. Όσο και να μιλάνε οι ψεύτες, λένε και κάποιες αλήθειες. Όμως, κάποια από τα βασικά που λένε περιέχουν κάποια ψέματα και κάποια από τα κίνητρά τους. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να διακρίνουμε και να ξεχωρίζουμε την αλήθεια από το ψέμα. Αυτό, βέβαια, δεν είναι εύκολο. Κάποια από αυτά που λένε θα αλλοιωθούν και θα τα εξωραΐσουν, κάποια θα συμφωνούν με τα γεγονότα και κάποια θα έρχονται σε αντίθεση μ’ αυτά. Τόσο μπερδεμένα που παρουσιάζουν την πραγματικότητα και τη φαντασία, είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις το αληθινό από το ψεύτικο. Αυτοί είναι οι πιο δόλιοι άνθρωποι, αλλά και οι πιο δύσκολοι να εντοπιστούν. Αν δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια ή να κάνουν πράξη την ειλικρίνεια, σίγουρα θα αποκλειστούν. Ποιο μονοπάτι πρέπει, λοιπόν, να επιλέξουν οι άνθρωποι; Πώς γίνεται πράξη η ειλικρίνεια; Θα πρέπει να μάθετε να λέτε την αλήθεια, και να είστε σε θέση να συναναστρέφεστε ανοιχτά για τις πραγματικές καταστάσεις σας και για τα προβλήματά σας. Έτσι ασκούνται οι ειλικρινείς άνθρωποι και αυτή η άσκηση είναι ορθή. Όλοι όσοι έχουν συνείδηση και λογική είναι πρόθυμοι να παλέψουν για να είναι ειλικρινείς. Μόνο οι ειλικρινείς είναι πραγματικά χαρούμενοι και ήρεμοι, και μόνο κάνοντας πράξη την αλήθεια για να υποταχθεί στον Θεό μπορεί κανείς να γίνει πραγματικά ευτυχισμένος.

Πολλά πρακτικά προβλήματα προκύπτουν καθώς οι άνθρωποι βιώνουν την ειλικρίνεια. Κάποιες φορές μιλάνε χωρίς να το σκεφτούν και τους ξεφεύγει κάτι ή λένε κάποιο ψέμα επειδή τους καθοδηγεί ένα λάθος κίνητρο ή ένας λάθος στόχος, ή η ματαιοδοξία και η περηφάνια, κι έτσι για να το καλύψουν, αναγκάζονται να λένε όλο και περισσότερα ψέματα. Στο τέλος, δεν νιώθουν καθόλου άνετα μέσα τους. Δεν μπορούν, όμως, να πάρουν πίσω αυτά τα ψέματα, δεν έχουν το θάρρος να διορθώσουν τα λάθη τους, να παραδεχτούν ότι είπαν ψέματα, και με αυτόν τον τρόπο, τα λάθη τους συνεχίζονται. Μετά από αυτό, νιώθουν διαρκώς σαν λες και έχουν ένα τεράστιο βάρος στην καρδιά· θέλουν να βρουν την ευκαιρία να ομολογήσουν, να παραδεχτούν το λάθος τους και να μετανοήσουν, αλλά ποτέ δεν το κάνουν πράξη. Τελικά, το σκέφτονται και λένε μέσα τους: «Θα επανορθώσω στο μέλλον, όταν εκτελέσω το καθήκον μου». Λένε συνέχεια ότι θα επανορθώσουν, αλλά ποτέ δεν το κάνουν. Δεν είναι τόσο απλό όσο το να ζητάς μια απλή συγγνώμη μόλις πεις ένα ψέμα. Μπορείς να επανορθώσεις για τη ζημιά και τις συνέπειες του ψέματος και της απάτης; Εάν, για την ώρα που μισείς τον εαυτό σου, μπορέσεις να μετανοήσεις και να μην ξανακάνεις ποτέ κάτι τέτοιο, τότε μπορεί να λάβεις την ανοχή και το έλεος του Θεού. Αν αρχίσεις να λες κολακευτικά λόγια και πεις ότι στο μέλλον θα επανορθώσεις, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχεις μετανοήσει, και αργότερα συνεχίζεις να λες ψέματα και να εξαπατάς, τότε αν έχει τόσο πείσμα η άρνησή σου να μετανοήσεις και είναι βέβαιο ότι θα αποκλειστείς. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όσοι διαθέτουν συνείδηση και λογική. Αφότου πεις ψέματα και εξαπατήσεις, δεν αρκεί μόνο να σκέφτεσαι να επανορθώσεις· μεγαλύτερη σημασία έχει να μετανοήσεις πραγματικά. Αν θες να είσαι ειλικρινής, τότε πρέπει να λύσεις το πρόβλημα του ψεύδους και της απάτης. Πρέπει να λες την αλήθεια και να ενεργείς πρακτικά. Μερικές φορές το να λες την αλήθεια θα έχει ως αποτέλεσμα να χάσεις την υπόληψή σου και να κλαδευτείς, αλλά τουλάχιστον θα έχεις κάνει πράξη την αλήθεια, θα έχεις υποταχθεί στον Θεό και θα Τον έχεις ικανοποιήσει έστω και σ’ αυτήν τη μοναδική περίσταση· αυτό θα αξίζει τον κόπο και θα σου φέρει παρηγοριά. Σε κάθε περίπτωση, θα έχεις καταφέρει επιτέλους να κάνεις πράξη την ειλικρίνεια, θα έχεις καταφέρει επιτέλους να πεις αυτά που έχεις μέσα στην καρδιά σου, χωρίς να προσπαθήσεις να υπερασπιστείς ή να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου, και όλο αποτελεί πραγματική ανάπτυξη. Ας κλαδευτείς κι ας αντικατασταθείς· θα νιώσεις ακλόνητος στην καρδιά σου, γιατί δεν είπες ψέματα· θα καταλάβεις ότι εφόσον δεν έκανες σωστά το καθήκον σου, ορθά κλαδεύτηκες και ανέλαβες την ευθύνη. Αυτή είναι μια θετική ψυχική κατάσταση. Ποιες θα είναι, όμως, οι συνέπειες αν εξαπατήσεις; Τι θα νιώσεις μέσα σου μόλις εμπλακείς σε απάτη; Αναστάτωση· θα νιώσεις πάντα ότι έχεις μέσα στην καρδιά σου ενοχές και διαφθορά, θα νιώθεις πάντα κατηγορούμενος: «Πώς μπόρεσα να πω ψέματα; Πώς μπόρεσα και εξαπάτησα για άλλη μια φορά; Γιατί είμαι έτσι;» Θα νιώσεις σαν να μην μπορείς να σηκώσεις το κεφάλι σου ψηλά, θα ντρέπεσαι να αντικρίσεις τον Θεό. Ειδικότερα, όταν οι άνθρωποι λαμβάνουν τις ευλογίες, τη χάρη, το έλεος και την ανοχή του Θεού, καταλαβαίνουν ακόμη περισσότερο ότι είναι ντροπή να εξαπατούν τον Θεό, και βαθιά μέσα τους, έχουν μια ισχυρότερη αίσθηση μομφής και λιγότερη γαλήνη ή χαρά. Και πιο ακριβώς πρόβλημα αποδεικνύει κάτι τέτοιο; Ότι το να εξαπατάς τους ανθρώπους είναι αποκάλυψη μιας διεφθαρμένης διάθεσης, είναι επανάσταση και εναντίωση στον Θεό, και έτσι θα σου προκαλέσει πόνο. Όταν λες ψέματα και εξαπατάς, μπορεί να νομίζεις ότι τα λόγια σου ήταν πολύ έξυπνα και διακριτικά, κι ότι δεν άφησες τους άλλους να καταλάβουν τα τεχνάσματά σου, αλλά αργότερα, θα νιώσεις ένα όνειδος και ένα αίσθημα κατηγορίας που μπορεί να σε ακολουθούν όλη σου τη ζωή. Αν λες ψέματα κι εξαπατάς σκόπιμα, κι έρθει μία μέρα που θα καταλάβεις πόσο σοβαρά ήταν όλα αυτά, η συνειδητοποίηση θα σου καρφώσει την καρδιά σαν μαχαίρι, και θα ψάχνεις συνεχώς να βρεις την ευκαιρία να επανορθώσεις. Κι αυτό πρέπει να κάνεις, εκτός αν δεν έχεις ίχνος συνείδησης και δεν έζησες ποτέ μ’ αυτήν, αν δεν έχεις την παραμικρή ανθρώπινη φύση, το παραμικρό ήθος ή την παραμικρή αξιοπρέπεια. Αν έχεις λίγο ήθος και αξιοπρέπεια, και λίγη αντίληψη της συνείδησης, τότε όταν καταλάβεις ότι λες ψέματα κι εξαπατάς, θα καταλάβεις ότι αυτή σου η συμπεριφορά, είναι αισχρή, ντροπιαστική και ποταπή· θα σιχαθείς τον εαυτό σου και θα εγκαταλείψεις τον δρόμο του ψέματος και της εξαπάτησης. Το γένος του Σατανά δεν έχει τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης· ξεχνάει όλα τα ψέματα που λέει και δεν ενοχλείται απ’ αυτά, και φτάνει στο σημείο να μπορεί να τα αιτιολογήσει με θεωρίες που υποστηρίζουν ότι αν δεν πεις ψέματα, δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα σπουδαίο, και αρνείται πεισματικά να μετανοήσει. Οι άνθρωποι που έχουν συνείδηση και λογική είναι διαφορετικοί. Αυτούς απλώς τους έχει διαφθείρει ο Σατανάς και παρ’ όλο που αποκαλύπτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, δεν είναι κακοί άνθρωποι, έχουν αντίληψη της συνείδησης, έχουν τις ανάγκες της κανονικής ανθρώπινης φύσης, έχουν ένα ένστικτο και μια ανάγκη να αγαπούν κάθε τι καλό, δίκαιο και θετικό. Επομένως, όταν νιώθουν ενοχές απ’ τη συνείδησή τους, να κάνουν αυτοκριτική και να μετανοήσουν πραγματικά. Ο Σατανάς είναι κάτι το απίστευτα κακό. Δεν του αρέσουν τα θετικά και τα καλά πράγματα, και στη φύση του υπάρχει μόνο το σκοτάδι και το κακό, δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από διαφθορά και μοχθηρία· δεν έχει τις ανάγκες της κανονικής ανθρώπινης φύσης ούτε αντίληψη της συνείδησης. Αλλά οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Αυτοί δημιουργήθηκαν απ’ τον Θεό, έχουν συνείδηση και λογική· οι άνθρωποι με συνείδηση έχουν αντίληψη στην καρδιά τους, μπορούν να νιώσουν τις κατηγορίες και το όνειδος της συνείδησής τους όταν προσπαθούν να εξαπατήσουν τον Θεό ή τους άλλους ανθρώπους, και αυτό το όνειδος και οι κατηγορίες τούς πονούν. Όταν ένας άνθρωπος νιώθει αυτόν τον πόνο και το όνειδος, η συνείδησή του αρχίζει να αντιλαμβάνεται: Το άτομο καταλαβαίνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ειλικρινείς και να βαδίζουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Όταν έχουν αυτήν την ανάγκη, καλό είναι αυτό. Αυτήν τη στιγμή, έχετε κανένα αίσθημα μομφής όταν λέτε ψέματα και εξαπατάτε; (Ναι.) Το γεγονός ότι έχετε αίσθημα μομφής αποδεικνύει ότι έχετε κάποια αντίληψη της συνείδησης και ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα για εσάς· αυτό είναι το ελάχιστο επίπεδο αντίληψης και η ελάχιστη συμπεριφορά που πρέπει να έχετε για να αποκτήσετε τη σωτηρία. Αν η συνείδησή σας δεν έχει κανένα αίσθημα μομφής, τότε αυτό είναι προβληματικό και σημαίνει ότι δεν έχετε ανθρώπινη φύση. Ξέρετε πλέον ότι όταν λέτε ψέματα και εξαπατάτε τους άλλους, πρέπει να μετανοείτε; Αν αρνείστε πεισματικά να μετανοήσετε, ποια θα είναι η συνέπεια; Θα είναι αδύνατο να εξιλεωθείτε. Τώρα βλέπετε, λοιπόν, ότι ο Θεός θα σώσει αυτούς που έχουν συνείδηση, λογική, αλλά και τις ανάγκες της κανονικής ανθρώπινης φύσης, την ικανότητα να διακρίνουν το καλό από το κακό, όσους αγαπούν τα θετικά και τα καλά πράγματα, ενώ μισούν το κακό, και μπορούν να αποδέχονται την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να σωθούν.

30 Νοεμβρίου 2017