Πάνω απ’ τους ανθρώπους ο Θεός κινείται, βλέπει παντού.

Κανείς και τίποτα δεν είναι όπως πριν.

Ο Θεός στον θρόνο Του αναπαύεται, κείτεται σ’ όλο το σύμπαν.

Αυτό είναι τ’ αποτέλεσμα του τωρινού Του έργου.

Ⅰ

Του Θεού οι εκλεκτοί έχουν πάλι την πρώτη τους μορφή,

οι άγγελοι πια δεν πονούν,

όπως λέει ο Θεός, το πρόσωπό τους μοιάζει

με τον άγιο στου ανθρώπου την καρδιά.

Ⅱ

Μιας και οι άγγελοι υπηρετούν τον Θεό στη γη,

κι η δόξα Του στον κόσμο απλώνεται,

ο ουρανός έχει έρθει στη γη και η γη στον ουρανό.

Συνδέονται από τον άνθρωπο.

Ο ουρανός κι η γη δεν είναι πια πάνω και κάτω·

σαν ένα είναι ενωμένα.

Θεός κι άνθρωπος πάντα θα ’αι σ’ αρμονία.

Θεός κι άνθρωπος πάντα θα ’ναι σ’ αρμονία.

χώρια ποτέ, χώρια ποτέ.

Αυτή είν’ η ομορφιά της βασιλείας.

Αυτή είν’ η ομορφιά της βασιλείας.

Στον κόσμο όλο υπάρχει μόνο ο Θεός κι ο άνθρωπος.

Όλα είναι σαν καινούρια, καθαρά,

σαν αρνάκια στο πράσινο γρασίδι,

που χαίρονται, απολαμβάνουνε τη χάρη του Θεού.

Ⅲ

Πνοή ζωής φέρνει το πράσινο,

μιας κι ο Θεός ζει με τον άνθρωπο στη γη.

Η σκηνή Του είναι στον κόσμο αυτό,

ζει και πάλι στη Σιών. (Είναι του Σατανά η ήττα).

Ⅳ

Αυτή θα ’ναι η μέρα ανάπαυσης του Θεού

που όλοι θα τη γιορτάσουνε.

Το έργο Του στη γη θα τελειώσει, σαν στον θρόνο Του αναπαυτεί.

Τότε, τα μυστήριά Του αποκαλύπτονται.

Ο ουρανός κι η γη δεν είναι πια πάνω και κάτω·

σαν ένα είναι ενωμένα.

Θεός κι άνθρωπος πάντα θα ’ναι σ’ αρμονία.

Θεός κι άνθρωπος πάντα θα ’ναι σ’ αρμονία,

χώρια ποτέ, χώρια ποτέ.

Αυτή είν’ η ομορφιά της βασιλείας.

Αυτή είν’ η ομορφιά της βασιλείας.

Πάνω απ’ τους ανθρώπους ο Θεός κινείται, βλέπει παντού.

Κανείς και τίποτα δεν είναι όπως πριν.

Ο Θεός στον θρόνο Του αναπαύεται, κείτεται σ’ όλο το σύμπαν.

Αυτό είναι τ’ αποτέλεσμα του τωρινού Του έργου.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 16