138 Όπου κι αν Εσύ πας θα είμαι συνδεδεμένος μαζί Σου

Σου έδωσα την καρδιά μου. Μόνο Εσένα αγαπώ.

Η αγάπη μου χείμαρρος βαθύς, αγαπημένε.

Να Σε ακολουθώ θέλω για όσο ζω, αυτό έχω ορκιστεί.

Ο εξευγενισμός μού σπάει την καρδιά.

Τα λόγια Σου τα μεγαλοπρεπή με κατέκτησαν.

Έχω δει τη δικαιοσύνη Σου. Γνωρίζω πως πρέπει να έχω το φόβο Σου.

Τόσες φορές, μ’ αντιμετωπίζεις αυστηρά.

Μετά από δάκρυα πολλά, ξέρω ότι Εσύ ‘σαι ο πιο θαυμαστός.

Μόνο Εσένα εγώ ζητώ.

Για Σένα θα δώσω τη ζωή μου.

Θα Σε αγαπώ ως το τέλος, ως το τέλος,

και μαζί Σου θα είμαι για πάντα.

Κι αν εγώ πονώ, κι αν με κυνηγά ο Σατανάς,

εγώ θα Σ' αγαπώ, Σου δίνομαι απόλυτα.

Εσύ όπου πας, θα πηγαίνω και εγώ.

Και λαχταρώ, ω, λαχταρώ την επανένωση μαζί Σου.

Ναι, λαχταρώ, πώς λαχταρώ την επανένωση μαζί Σου!


Ποιος να μην αγαπά τον πιο θαυμαστό;

Πιστή αγάπη τρέφω μ’ αντίσταση καμιά.

Η αγάπη μου δέντρο είναι γερό πλάι στο ρέμα.

Στη ζέστη δεν φοβάται και ούτε μαραζώνει.

Σε αγαπώ και υποφέρω. Για το αύριο δεν ανησυχώ.

Ανέμους, καταιγίδες, για Εσένα τ’ απορροφώ.

Ατίμωση αντέχω, μάρτυράς Σου για να’ μαι.

Ό,τι έχω εγώ προσφέρω, ανταποδίδω την αγάπη Σου.

Θα Σε αγαπώ ως το τέλος, ως το τέλος,

τη μέρα θα δω που θα κερδίσεις τη δόξα Σου, τη δόξα Σου. (Ναι, ναι!)

Κι αν εγώ πονώ, κι αν με κυνηγά ο Σατανάς,

εγώ θα Σ' αγαπώ, Σου δίνομαι απόλυτα.

Εσύ όπου πας, θα πηγαίνω και εγώ.

Και λαχταρώ, ω, λαχταρώ την επανένωση μαζί Σου.

Ναι, λαχταρώ, πώς λαχταρώ την επανένωση μαζί Σου!


Φωτιά έχει πάρει η καρδιά. Να μεγαλώσω ποθώ,

πιο αγνά να Σ’ αγαπώ, τελείως να Σου δοθώ.

Προσεύχομαι και θρηνώ. Ν’ απογοητεύω δεν αντέχω.

Ν’ αποτινάξω πρέπει το κακό, μαζί Σου να έρθω στο δείπνο.

Να Σε δω πώς θέλω, να μη χωρίσουμε ποτέ.

Μέσα σε οδύνη ανείπωτη, ο λόγος Σου παρηγοριά.

Συκοφαντίες κι απόρριψη, όλα πρόθυμα τα αντέχω.

Η σκέψη Σου την αγάπη μου έχει ανάψει,

στη φωνή μου όταν προσεύχομαι τ’ ακούς.

Κι αν εγώ πονώ, κι αν με κυνηγά ο Σατανάς,

εγώ θα Σ' αγαπώ, Σου δίνομαι απόλυτα.

Εσύ όπου πας, θα πηγαίνω και εγώ.

Και λαχταρώ, ω, λαχταρώ την επανένωση μαζί Σου.

Ναι, λαχταρώ, πώς λαχταρώ την επανένωση μαζί Σου!

Πώς λαχταρώ την επανένωση μαζί Σου!

Προηγούμενο: 137 Θα αγαπώ τον Θεό στον αιώνα τον άπαντα

Επόμενο: 139 Θεέ μου, ξέρεις πόσο Σε λαχταρώ;

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Ρυθμίσεις

  • Κείμενο
  • Θέματα

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση

  • Αναζήτηση σε αυτό το κείμενο
  • Αναζήτηση σε αυτό το βιβλίο