132 Ένας συναισθηματικός αποχωρισμός

1

Αναπολώντας τις στιγμές μας με τον Θεό:

Υπήρχαν χαρούμενες επευφημίες και δάκρυα πόνου.

Πόσο χαρούμενες ήταν οι μέρες μας στη συντροφιά του Θεού!

Μας έδωσαν αναμνήσεις που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

Ω, Θεέ μου! Μέσα σε τόσων χρόνων συναθροίσεις,

οι αλήθειες Σου εξάγνισαν τη διαφθορά μας.

Τώρα που κατανοούμε την αλήθεια, έχουμε αλλάξει κι έχουμε γίνει νέοι άνθρωποι.

Η αγάπη Σου, τόσο αγνή, είναι βαθιά ριζωμένη στην καρδιά μας.

Τα λόγια Σου έχουν γίνει η πίστη μας, η αγάπη μας.

Τα συναισθήματά μας για Σένα είναι βαθιά, δεν αντέχουμε να χωριστούμε από Σένα.

Μα σήμερα θα μας αφήσεις σύντομα.

Πώς να μην είμαστε διστακτικοί;


2

Έζησες μαζί μας μέρα και νύχτα.

Κάθε μέρα εξέφραζες την αλήθεια για να μας ποτίσεις.

Αποκαλύψαμε τόσο πολλή διαφθορά και Σε πληγώσαμε.

Ανεκτικός και υπομονετικός, συνέχισες να μας καθοδηγείς.

Ω, Θεέ μου! Πόσο μόχθησες για να μας σώσεις!

Βλέποντάς μας παθητικούς, αδύναμους και να κλαίμε δάκρυα πόνου,

συναναστράφηκες μαζί μας υπομονετικά για την αλήθεια, υποστηρίζοντάς μας και παρέχοντας για μας.

Μαζί μας ήσουν στις δοκιμασίες και στις δυσχέρειες.

Μας ηγήθηκες, μας φρόντισες σε όλο το ταξίδι μας.

Η κρίση μας και ο εξαγνισμός μας προέρχονται ολοκληρωτικά από τη χάρη Σου.

Έχοντας απολαύσει τόσο πολλή από την αγάπη Σου, πώς να μη Σε αγαπάμε;

Η αγάπη Σου μας δίνει ώθηση· ποτέ δεν θα μετανιώσουμε που Σ’ αγαπάμε.


3

Το έργο Σου ολοκληρώθηκε, σύντομα θα επιστρέψεις στη Σιών.

Δεν αντέχουμε να Σε δούμε να φεύγεις.

Αναλογιζόμαστε όλα εκείνα τα χρόνια, να μας καθοδηγείς βήμα-βήμα.

Σκηνές από το παρελθόν εμφανίστηκαν μπροστά στα μάτια μας.

Μας έκρινες, και μας εξάγνισες από τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας.

Μας έσωσες και μας πήρες μακριά από τον διωγμό του μεγάλου κόκκινου δράκοντα.

Τα λόγια Σου μας καθοδήγησαν και μας επέτρεψαν να παραμένουμε σταθεροί στη μαρτυρία μας.

Αφού υπομείναμε βάσανα και δοκιμασίες, οι ζωές μας αναπτύχθηκαν.

Η αγάπη Σου είναι τόσο σπουδαία, το κάλλος Σου τόσο μεγάλο.

Σου αρμόζει ο έπαινος και η λατρεία από τον άνθρωπο.

Η χάρη της σωτηρίας Σου είναι βαθιά χαραγμένη στην καρδιά μου.

Είμαι αποφασισμένος να εκτελώ το καθήκον μου και να καταθέσω όμορφη και ηχηρή μαρτυρία.

Η αγάπη Σου θα παραμείνει για πάντα στην καρδιά μου, πάντα θα Σ’ αγαπώ και θα Σε εκτιμώ.

Προηγούμενο: 130 Η χάρη του Θεού είναι τόσο βαθειά όσο και ο ωκεανός

Επόμενο: 133 Πρέπει μια μέρα να ξανασυναντηθούμε

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Ρυθμίσεις

  • Κείμενο
  • Θέματα

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση

  • Αναζήτηση σε αυτό το κείμενο
  • Αναζήτηση σε αυτό το βιβλίο