1 Ο Θεός δεν ήθελε να δει τους ανθρώπους να Τον αποφεύγουν ή να απομακρύνονται απ’ Αυτόν˙ το μόνο που ήθελε ήταν να Τον κατανοούν οι άνθρωποι, να Τον πλησιάσουν και να γίνουν η οικογένειά Του. Έτσι, μετά την ανάστασή Του, ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε στους ανθρώπους πάλι με τη μορφή σάρκας και οστών, και έφαγε και ήπιε με αυτούς. Ο Θεός βλέπει τους ανθρώπους ως οικογένεια και θέλει η ανθρωπότητα να Τον βλέπει επίσης κατ’ αυτόν τον τρόπο˙ μόνο έτσι μπορεί ο Θεός να αποκτήσει πραγματικά τους ανθρώπους και οι άνθρωποι μπορούν να αγαπούν και να λατρεύουν πραγματικά τον Θεό. Μπορεί να ειπωθεί πως η σειρά των πραγμάτων που είπε και έκανε ο Κύριος Ιησούς μετά την ανάστασή Του, ήταν ευγενικά και έγιναν καλοπροαίρετα. Αυτά τα πράγματα ήταν γεμάτα με την καλοσύνη και τη στοργή που είχε ο Θεός προς την ανθρωπότητα, όπως και γεμάτα με την εκτίμηση και τη σχολαστική φροντίδα που Αυτός είχε για τη στενή σχέση που είχε δημιουργήσει με την ανθρωπότητα κατά τον χρόνο Του στη σάρκα. Ακόμη περισσότερο, ήταν γεμάτα με τη νοσταλγία και τη λαχτάρα που Αυτός ένιωθε για τη ζωή Του στην οποία έτρωγε και ζούσε μαζί με τους ακόλουθούς Του κατά τον χρόνο Του στη σάρκα.

2 Ο Θεός δεν ήθελε οι άνθρωποι να νιώθουν απόσταση ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο, ούτε ήθελε να απομακρυνθεί η ανθρωπότητα από τον Θεό. Ακόμη περισσότερο, δεν ήθελε να νιώσει η ανθρωπότητα πως ο Κύριος Ιησούς μετά την ανάστασή Του δεν ήταν πια ο Κύριος που ήταν τόσο οικείος με τους ανθρώπους, πως δεν ήταν πια μαζί με την ανθρωπότητα επειδή είχε επιστρέψει στον πνευματικό κόσμο, επειδή είχε επιστρέψει στον Πατέρα που οι άνθρωποι ποτέ δεν μπορούσαν να δουν ή να φτάσουν. Δεν ήθελε οι άνθρωποι να νιώσουν πως υπήρχε καμιά διαφορά στη θέση μεταξύ Αυτού και της ανθρωπότητας. Όταν ο Θεός βλέπει ανθρώπους που θέλουν να Τον ακολουθήσουν, αλλά Τον κρατούν σε σεβαστή απόσταση, η καρδιά Του πονά, γιατί αυτό σημαίνει πως οι καρδιές τους είναι πολύ μακριά απ’ Αυτόν, σημαίνει πως θα Του είναι πολύ δύσκολο να αποκτήσει τις καρδιές τους.

3 Όλα αυτά που έκανε ο Κύριος Ιησούς, έκαναν κάθε άνθρωπο που Τον έβλεπε να νιώθει πως ο Κύριος δεν είχε αλλάξει. Παρόλο που είχε καρφωθεί στον σταυρό και είχε βιώσει τον θάνατο, είχε αναστηθεί και δεν είχε αφήσει την ανθρωπότητα. Είχε επιστρέψει για να βρίσκεται ανάμεσα στους ανθρώπους, ενώ τα πάντα Του δεν είχαν αλλάξει. Με αυτόν τον τρόπο, ο Υιός του ανθρώπου επέτρεψε στους ανθρώπους να νιώσουν εκείνη την οικειότητα, να αισθανθούν άνετα, να νιώσουν τη χαρά του να ανακτάς κάτι που είχε χαθεί, ενώ εκείνοι αισθάνθηκαν αρκετά άνετα ώστε να ξεκινήσουν με θάρρος και σιγουριά να βασίζονται πάνω Του και να θαυμάζουν αυτόν τον Υιό του ανθρώπου που μπορούσε να συγχωρήσει την ανθρωπότητα για τις αμαρτίες της. Ξεκίνησαν επίσης να προσεύχονται στο όνομα του Κυρίου Ιησού δίχως δισταγμό, να προσεύχονται να λάβουν τη χάρη Του, την ευλογία Του και να αποκτήσουν γαλήνη και χαρά από Αυτόν, να λάβουν τη φροντίδα και την προστασία Του.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Γ΄