Ⅰ

Οι άνθρωποι σήμερα δεν λατρεύουν τον Θεό.

Δεν έχει θέση μες στην καρδιά τους.

Για τις μέρες που θα 'ρθουν, μέρες βασάνων,

μπορούν, άραγε, γι' Αυτόν να δείξουν αγάπη αληθινή;

Άραγε, οι πράξεις του Θεού δεν αξίζουν την καρδιά του ανθρώπου;

Γιατί ο άνθρωπος να μην Του δίνει την καρδιά Του;

Γιατί να την αγκαλιάζει, να μην την ελευθερώνει;

Μπορεί, άραγε, η καρδιά του ανθρώπου να εγγυηθεί ειρήνη και χαρά;

Ⅱ

Του ανθρώπου η δικαιοσύνη είναι χωρίς μορφή.

Δεν μπορεί να αγγιχτεί ή να φανεί.

Στ' ανθρώπινα σώματα, το πιο πολύτιμο μέρος

που ο Θεός το ζητά, είν' η πολύτιμη καρδιά.

Άραγε, οι πράξεις του Θεού δεν αξίζουν την καρδιά του ανθρώπου;

Γιατί ο άνθρωπος να μην Του δίνει την καρδιά Του;

Γιατί να την αγκαλιάζει, να μην την ελευθερώνει;

Μπορεί, άραγε, η καρδιά του ανθρώπου να εγγυηθεί ειρήνη και χαρά;

ΙΙΙ

Γιατί όταν ο Θεός απ' τον άνθρωπο ζητά,

σκόνη στα μάτια Του πετούν;

Άραγε, αυτό είναι το έξυπνο σχέδιο του ανθρώπου;

Άραγε, οι πράξεις του Θεού δεν αξίζουν την καρδιά του ανθρώπου;

Γιατί ο άνθρωπος να μην Του δίνει την καρδιά Του;

Γιατί να την αγκαλιάζει, να μην την ελευθερώνει;

Μπορεί, άραγε, η καρδιά του ανθρώπου να εγγυηθεί ειρήνη και χαρά;

Μπορεί, άραγε, η καρδιά του ανθρώπου να εγγυηθεί ειρήνη και χαρά;

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 36