1 Με το να ενσαρκωθείς και να γίνεις άνθρωπος, με το να περάσεις τόσο πολλά, είσαι ταπεινός και κρύβεσαι ανάμεσα στους ανθρώπους – κανείς δεν Σε έχει γνωρίσει ποτέ. Κρίνεις και εκθέτεις τη βαθιά διαφθορά της ανθρωπότητας, παιδεύεις την αδικία και την ανυπακοή μου. Αν και έχω υποβληθεί σε τέτοια ταλαιπωρία και εξευγενισμό, η διεφθαρμένη διάθεσή μου έχει εξαγνιστεί. Ήμουν αλαζονικός και γεμάτος αυταρέσκεια και έκανα συναλλαγές μαζί Σου –αυτό ήταν πραγματικά πολύ εγωιστικό και ποταπό, θέλοντας πάντοτε να κερδίζω την ευλογία της βασιλείας των ουρανών σε αντάλλαγμα για την προσπάθεια και την ταλαιπωρία μου. Τι είδους συνείδηση ​​ή λογική είναι αυτή; Σκεφτόμουν ότι με μια κάπως καλή συμπεριφορά θα μπορούσα να συνάδω με το θέλημά Σου, ονειρευόμενος ακόμη και να εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών. Είμαι βαθιά διεφθαρμένος, γεμάτος σατανικές διαθέσεις.Εάν δεν δεχόμουν την κρίση Σου, ποια θα ήταν η κατάληξή μου;

2 Η κρίση Σου με εξάγνισε, το έργο Σου με μεταμόρφωσε, δίνοντάς μου αληθινή ζωή. Πώς θα μπορούσα να μη Σου είμαι ευγνώμων μέσα από την καρδιά μου; Αν και εξακολουθώ να έχω μεγάλη ανυπακοή και αδικία που πρέπει να εξαγνιστούν, έχω δει πόση ομορφιά κατέχεις. Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλες θα είναι οι δοκιμασίες, δεν θα Σε αφήσω ποτέ. Στο παρελθόν, έκανα τα πάντα για τον εαυτό μου και ποτέ δεν Σε αγάπησα, πληγώνοντάς Σε και φέρνοντάς Σου πόνο – ποιος ξέρει πόσα δάκρυα έχυσες. Όταν σκέφτομαι την αγάπη Σου για μένα, μισώ ακόμη περισσότερο αυτήν τη διεφθαρμένη διάθεσή μου. Θέλω να επιδιώκω την αλήθεια για να παρηγορήσω την καρδιά Σου! Εσύ με έσωσες. Χωρίς την κρίση Σου, δεν θα ήμουν εδώ σήμερα. Απόλαυσα την απίστευτη χάρη Σου –είναι πραγματικά η αγάπη και το έλεός Σου. Θεέ μου, Εσύ με έσωσες. Βλέποντας ότι η διάθεσή Σου είναι δίκαιη, Σε αγαπώ μέσα από την καρδιά μου. Θεέ μου, Εσύ με έσωσες. Πάντοτε θα αναπέμπω ευχαριστίες και επαίνους για την αγάπη Σου!