191 Ο λόγoς του Θεού ξύπνησε την καρδιά μου

1 Πίστευα στον Θεό για πολλά χρόνια και, μολονότι συχνά παρευρισκόμουν σε συναντήσεις και διάβαζα τον λόγο του Θεού, ποτέ δεν αποδεχόμουν την κρίση του λόγου Του για νααναλύσω καιναεξετάσω τον εαυτό μου. Απλώς αναγνώριζα τη δική μου διαφθορά και δεν γνώριζα τη φύση ή την ουσία μου. Κατανοώντας ένα μικρό δόγμα, καυχιόμουν και σκεφτόμουν ότι ήταν η πραγματικότητα. Εργαζόμουν και κήρυττα, όμως δεν έδινα καμία προσοχή στο να κάνω πράξη ή να βιώνω τον λόγο του Θεού. Ακριβώς όπως και ο Παύλος, ήξερα μόνο πώς να εργάζομαι για τη φήμη και το γόητρο. Μου άρεσε να με θαυμάζουν και να με λατρεύουν, και η καρδιά μου δεν γνώριζε φόβο. Επέμενα να ακολουθώ τον δικό μου δρόμο, ήμουν όμως και αυτάρεσκος και δεν μπορούσα να έλθω στα συγκαλά μου.

2 Μόνο βιώνοντας αποτυχίες και κωλύματα είδα καθαρά το πραγματικό μου ανάστημα. Αντιμέτωπος με την κρίση και την παίδευση του λόγου του Θεού, απλώς επιχειρηματολογούσα και υπερασπιζόμουν τον εαυτό μου. Ήξερα καλά ότι η αλήθεια είναι ωφέλιμη για τη ζωή των ανθρώπων, όμως δεν μπορούσα να την αποδεχτώ ή να την υπακούσω. Εκτελούσα το καθήκον μου χωρίς καθόλου αρχές της αλήθειας και ενεργούσα αποκλειστικά με βάση τις δικές μου επιθυμίες.Όταν αντιμετώπιζα ένα μικρό κώλυμα, γινόμουν αρνητικός και αδύναμος και περιχαρακωνόμουν στον εαυτό μου. Μέσα από δοκιμασίες διαπίστωσα πόσο ανώριμο ήταν το ανάστημά μου και ότι ήμουν πολύ φτωχός και αξιολύπητος. Χωρίς αυτογνωσία, έκανα φιγούρα και αυτό ήταν πολύ ντροπιαστικό. Αντιμέτωπος με τα γεγονότα, ντράπηκα και χαμήλωσα το υπεροπτικό μου κεφάλι.

3 Έχοντας βιώσει την κρίση, τις δοκιμασίες και την έκθεση του Θεού, γνωρίζω πλέον τον εαυτό μου. Μολονότι φαίνεται πως συμπεριφέρομαι καλά, δεν τρέφω καθόλου σεβασμό για τον Θεό στην καρδιά μου. Εξακολουθώ να εμμένω σε αντιλήψεις για το έργο Του στην καρδιά μου, δεν μπορώ να υποταχθώ ειλικρινά. Πλήρης μιας σατανικής διάθεσης, εξακολουθώ να ενεργώ υποκριτικά για να εξαπατώ τον Θεό και να Του αντιστέκομαι. Το να μην έχω κερδίσει την αλήθεια ή τη ζωή μετά από όλα αυτά τα χρόνια πίστης είναι μεγάλη ταπείνωση. Κατάλαβα τελικά ότι το να μην επιδιώκεις την αλήθεια είναι χάσιμο χρόνου. Μόνο χάρη στην κρίση και την παίδευση του Θεού μπορώ να μετανοήσω αληθινά. Εύχομαι ο Θεός να με κρίνει, να με παιδεύσει, να με δοκιμάσει και να με εξευγενίσει ακόμη περισσότερο, ώστε να μπορέσω να καθαρθώ από τη σατανική μου διάθεση και να βιώσω την ανθρώπινη ομοιότητα για να δοξάζω τον Θεό.

Προηγούμενο: 190 Η κρίση αφύπνισε την καρδιά μου

Επόμενο: 192 Η κρίση του Θεού με σώζει από την αμαρτία

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Ρυθμίσεις

  • Κείμενο
  • Θέματα

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση

  • Αναζήτηση σε αυτό το κείμενο
  • Αναζήτηση σε αυτό το βιβλίο