Ⅰ

Ο Θεός βρίσκεται εδώ τόσα χρόνια, μα ποιος Τον ξέρει;

Φυσικό να παιδεύει τους ανθρώπους.

Μοιάζει να τους χρησιμοποιεί ως αντικείμενo της εξουσίας Του.

Με σφαίρες μοιάζουν στo όπλο Του

κι όταν πυροβολήσει θα διαφύγουν ένας-ένας.

Μα η αλήθεια δεν είν' αυτή, είναι η φαντασία τους.

Σαν θησαυρό Του αγαπά τους ανθρώπους,

της διαχείρισής Του είν’ το «κεφάλαιο»

και δεν θα τους εξοντώσει.

Δεν θ’ αλλάξει το θέλημά Του.

Δεν θ’ αλλάξει το θέλημά Του.

Ⅱ

Ο Θεός σέβεται τους ανθρώπους.

Ποτέ δεν τους έχει εκμεταλλευτεί ή εμπορευτεί,

γιατί οι δυο τους δεν χωρίζονται.

Έχουν δεσμό ζωής και θανάτου, ναι.

Ο Θεός εκτιμάει

κι αγαπάει πάντα τους ανθρώπους.

Αν και δεν είν’ αμοιβαίο,

ο Θεός ακόμα προσπαθεί,

καθώς ακόμα Τον εκτιμούν.

Σαν θησαυρό Του αγαπά τους ανθρώπους,

της διαχείρισής Του είν’ το «κεφάλαιο»

και δεν θα τους εξοντώσει.

Δεν θ’ αλλάξει το θέλημά Του.

Δεν θ’ αλλάξει το θέλημά Του.

Δεν θ’ αλλάξει το θέλημά Του.

Δεν θ’ αλλάξει το θέλημά Του.

Ⅲ

Να πιστέψουν στον όρκο Του, άραγε, μπορούν;

Τον Θεό πώς να ευχαριστήσουν;

Αυτό είναι το καθήκον των ανθρώπων,

η «εργασία» που έβαλ’ ο Θεός.

Ο Θεός ελπίζει ότι όλοι

θα την φέρουν εις πέρας.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 35