Ⅰ

Ο Θεός εκφράζει τη δίκαιή Του διάθεση με τρόπο μοναδικό,

δεν ελέγχεται από ανθρώπους ή πράγματα.

Κανείς δεν αλλάζει ιδέες και σκέψεις Του,

δεν Τον κάνει να πάρει άλλο δρόμο.

Μοναδική η φύση της δίκαιης διάθεσης του Δημιουργού!

Της δίκαιης διάθεσής Του!

Ⅱ

Κρίνει με τη δίκαιη διάθεσή Του, τις πράξεις όλων και τις σκέψεις τους.

Και βάσει αυτού, οργίζεται ή ελεεί.

Το έλεος ή η οργή Του δεν αλλάζει.

Και μόνο η ουσία Του αποφασίζει γι’ αυτό.

Μοναδική η φύση της δίκαιης διάθεσης του Δημιουργού!

Της δίκαιης διάθεσής Του!

Ⅲ

Η δίκαιη διάθεσή Του, αγία, μοναδική·

δεν την αμφισβητεί κανένας.

Κανείς δεν την κατέχει, δημιούργημα η μη.

Aγία η οργή Του, δεν προσβάλλεται.

Ίδιας φύσης και το έλεός Του.

Μοναδική η φύση της δίκαιης διάθεσης του Δημιουργού!

Της δίκαιης διάθεσής Του!

Ⅳ

Κανείς δεν αντικαθιστά τις πράξεις Του, δημιούργημα ή μη.

Τα Σόδομα δεν καταστρέφουν, δεν σώζουν τη Νινευή, σαν τον Θεό.

Μοναδική η φύση της δίκαιης διάθεσης του Δημιουργού!

Της δίκαιης διάθεσής Του! Της δίκαιης διάθεσής Του!

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Β΄