Ι

Στις πράξεις Του, ο Θεός είναι αποφασιστικός.

Οι σκοποί κι οι αρχές του Θεού πάντοτε σαφείς και διαφανείς.

Πάντα αγνές και άμωμες,

δεν τις σκιάζει κανένα τέχνασμα ή πανουργία.

Αυτό θα πει πως στην ουσία του Θεού

δεν υπάρχει σκοτάδι, δεν υπάρχει κακία.

Ⅱ

Οι πράξεις των ανθρώπων οι ασεβείς,

το θυμό του Θεού φέρνουν πάνω τους.

Εκτός αν ειλικρινά μετανοήσουν.

Όσοι εναντίον Του επιμένουν,

την οργή Του θα δεχτούν μέχρι το τέλος.

Αυτή είναι η διάθεσή Του.

Το έλεος κι η οργή του Θεού

απ' του ανθρώπου τις ενέργειες κινούνται κι από τη στάση του ενώπιόν Του.

Ⅲ

Αν μένει ο Θεός οργισμένος με κάποιον άνθρωπο,

η καρδιά του ανθρώπου αυτού είναι εναντίον του Θεού,

γιατί δεν έχει μετανοήσει αλήθεια,

δεν Τον έχει προσκυνήσει, δεν έχει πίστη αληθινή στην καρδιά.

Του Θεού δε δέχτηκε το έλεος και την ανοχή.

Ⅳ

Οποιος δέχεται συχνά του Θεού τη φροντίδα, το έλεος, την ανοχή,

έχει ασφαλώς πίστη αληθινή στην καρδιά.

Κι η καρδιά του δεν Του εναντιώνεται και μετανοεί.

Θα 'χει απ' τον Θεό διαπαιδαγώγηση, κι όχι οργή.

Το έλεος κι η οργή του Θεού

απ' του ανθρώπου τις ενέργειες κινούνται κι από τη στάση του ενώπιόν Του.

Το έλεος κι η οργή του Θεού

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Β΄