216 Θεέ μου, δεν μπορώ να Σε εγκαταλείψω
1
Χωρίς τον λόγο του Θεού να με καθοδηγεί, δεν έχω άγκυρα, παρασύρομαι σαν τα φύκια.
Χωρίς τον Θεό μαζί μου, αισθάνομαι πόνο και κενό.
Αναλογιζόμενος τον εαυτό μου, συνειδητοποιώ ότι δεν έχω θέση για τον Θεό στην καρδιά μου,
και εξαπατώ τον Θεό στην προσευχή μου.
Εγκαταλείποντας την αλήθεια, ποθώντας δόξα και πλούτο, ο Θεός με μισεί και με σιχαίνεται.
Πέφτοντας στο σκοτάδι, νιώθω μεγάλο πόνο, και η καρδιά μου γεμίζει με τύψεις.
Οι ικεσίες δεν μπορούν να φέρουν τον Θεό πίσω σ’ εμένα.
Χωρίς θεοσεβούμενη καρδιά, δεν αξίζω να ζω ενώπιον του Θεού.
Μετρώ τις καλοσύνες του Θεού και αναλογίζομαι τον εαυτό μου και νιώθω τόσο υπόχρεος στον Θεό.
2
Μέσω της κρίσης, βλέπω ξεκάθαρα την αλήθεια της διαφθοράς μου.
Αλαζονικός, αυτάρεσκος, διεστραμμένος και δόλιος, έκανα ακόμη και συμφωνία με τον Θεό.
Έκανα πρόχειρα το καθήκον μου και δεν νοιαζόμουν για το θέλημα του Θεού.
Μένοντας προσκολλημένος στις αντιλήψεις μου, γεννήθηκε μια τραγωδία.
Αφού υποβλήθηκα σε πολύ εξευγενισμό, συνειδητοποίησα ότι η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν ανέχεται καμία ύβρη.
Η καρδιά μου Τον σέβεται, απεχθάνομαι τον εαυτό μου και μετανοώ πραγματικά.
Βλέπω ότι η κρίση του Θεού είναι εξολοκλήρου αγάπη και σωτηρία.
Είμαι αποφασισμένος να κάνω την αλήθεια πράξη και να κάνω το καθήκον μου για να Τον ξεπληρώσω.
Θα αγαπώ ειλικρινά τον Θεό, ώστε να μπορέσω να ξανακερδίσω το έλεός Του και να Τον καλέσω να ξαναγυρίσει σ’ εμένα.