Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα (Δ΄)

Επικοινωνούμε ένα ιδιαίτερο θέμα σήμερα. Κάθε πιστός πρέπει να γνωρίζει, να βιώνει και να κατανοεί μόνο δύο βασικά πράγματα. Ποια είναι αυτά τα δύο πράγματα; Το πρώτο είναι η προσωπική ζωή-είσοδος κάποιου, και το δεύτερο αφορά τη γνώση σχετικά με τον Θεό. Όσον αφορά το θέμα που έχουμε επικοινωνήσει πρόσφατα, το ζήτημα της γνώσης σχετικά με τον Θεό, πιστεύετε ότι αυτό είναι εφικτό; Δικαίως θα λέγαμε ότι πράγματι είναι ανέφικτο για τους περισσότερους ανθρώπους. Τα λόγια Μου μπορεί να μη σας πείθουν, αλλά γιατί το λέω αυτό; Το λέω, επειδή όταν ακούγατε όσα έλεγα πρωτύτερα, ανεξάρτητα από το πώς τα έλεγα ή ποιες λέξεις χρησιμοποίησα, ήσαστε σε θέση και κυριολεκτικά και θεωρητικά να γνωρίζετε τι αφορούσαν αυτά τα λόγια. Εντούτοις, ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζατε όλοι σας ήταν ότι δεν κατανοούσατε για ποιον λόγο τα είπα αυτά τα πράγματα ή για ποιον λόγο μίλησα για αυτά τα θέματα. Αυτή είναι η ουσία του θέματος. Επομένως, αν και το ότι ακούσατε αυτά τα πράγματα πρόσθεσε κάτι και εμπλούτισε την κατανόησή σας για τον Θεό και τα έργα Του, εσείς εξακολουθείτε να νιώθετε ότι πρέπει να καταβάλετε μεγάλη προσπάθεια για να γνωρίσετε τον Θεό. Δηλαδή, αφού ακούτε όσα λέω, οι περισσότεροι από εσάς δεν καταλαβαίνουν γιατί τα έχω πει ή ποια σχέση έχουν με τη γνώση για τον Θεό. Ο λόγος που αδυνατείτε να κατανοήσετε τη σχέση τους με τη γνώση για τον Θεό είναι ότι οι εμπειρίες της ζωής σας είναι υπερβολικά επιφανειακές. Αν οι γνώσεις και η εμπειρία των ανθρώπων σχετικά με τα λόγια του Θεού παραμείνουν σε ένα πολύ ρηχό επίπεδο, τότε το μεγαλύτερο μέρος της γνώσης τους για Εκείνον θα είναι ασαφές και αφηρημένο· θα είναι όλο γενικό, δογματικό και θεωρητικό. Θεωρητικά, ίσως φαίνεται ή ακούγεται λογικό και εύλογο, αλλά η γνώση για τον Θεό που προέρχεται από το στόμα των περισσότερων ανθρώπων είναι ουσιαστικά κενή. Και γιατί λέω ότι είναι κενή; Επειδή, στην πραγματικότητα, δεν έχεις κατανοήσει ξεκάθαρα αν αυτά που λες ο ίδιος σχετικά με το αν γνωρίζεις τον Θεό είναι σωστά και ακριβή. Ως εκ τούτου, παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ακούσει πολλές πληροφορίες και θέματα σχετικά με τη γνώση για τον Θεό, η γνώση τους για τον Θεό δεν έχει ξεπεράσει ακόμη τη θεωρία, δεν έχει ξεπεράσει το δόγμα που είναι αόριστο και αφηρημένο. Πώς μπορεί, λοιπόν, να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Το έχετε ποτέ σκεφτεί αυτό; Αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, μπορεί να διακατέχεται από την πραγματικότητα; Εάν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, τότε αναμφισβήτητα δεν κατέχει την πραγματικότητα, επομένως δεν έχει απολύτως καμία γνώση ή εμπειρία των λόγων του Θεού. Και μπορούν αυτοί που δεν κατανοούν τα λόγια του Θεού να γνωρίζουν τον Θεό; Σε καμία περίπτωση· αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Επομένως, οι περισσότεροι άνθρωποι λένε: «Γιατί η γνώση για τον Θεό είναι τόσο δύσκολη; Όταν μιλάω για τη γνώση περί του εαυτού μου, μπορώ να μιλάω για ώρες, αλλά όταν πρόκειται για τη γνώση περί του Θεού, χάνω τα λόγια μου. Ακόμη και όταν μπορώ να πω κάτι λίγα επί του θέματος, τα λόγια μου είναι βεβιασμένα και ακούγονται βαρετά. Μάλιστα, φαίνονται περίεργα όταν ακούω τον εαυτό μου να τα λέει». Αυτή είναι η πηγή. Εάν νιώθεις ότι η γνώση για τον Θεό είναι υπερβολικά δύσκολη, ότι πρέπει να προσπαθήσεις πολύ για να Τον γνωρίσεις, ή ότι δεν έχεις κανένα θέμα να αναφέρεις και δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτα πραγματικό να επικοινωνήσεις και να παράσχεις στους άλλους και στον εαυτό σου, τότε αυτό αποδεικνύει ότι είσαι κάποιος που δεν έχει νιώσει τα λόγια του Θεού. Ποια είναι τα λόγια του Θεού; Δεν είναι άραγε τα λόγια Του εκφράσεις αυτού που έχει και είναι ο Θεός; Αν δεν έχεις νιώσει τα λόγια του Θεού, θα μπορούσες να έχεις κάποια γνώση για το τι έχει και είναι Αυτός; Ασφαλώς και όχι. Όλα αυτά είναι αλληλένδετα. Αν δεν έχεις εμπειρία όσον αφορά τα λόγια του Θεού, τότε δεν μπορείς να καταλάβεις τις προθέσεις του Θεού ούτε γνωρίζεις ποια είναι η διάθεσή Του, τι Του αρέσει, τι αποστρέφεται, ποιες είναι οι απαιτήσεις Του από τους ανθρώπους, τι είδους στάση κρατάει προς όσους είναι καλοί και τι είδους στάση κρατάει προς όσους είναι κακοί· όλα αυτά είναι ασφαλώς συγκεχυμένα και ασαφή σ’ εσένα. Εάν πιστεύεις στον Θεό εν τω μέσω μιας τέτοιας ασάφειας, τότε όταν ισχυρίζεσαι πως είσαι ένας από αυτούς που επιδιώκουν την αλήθεια και ακολουθούν τον Θεό, είναι ρεαλιστικοί αυτοί οι ισχυρισμοί; Δεν είναι! Ας συνεχίσουμε, λοιπόν, να επικοινωνούμε για τη γνώση περί του Θεού.

Ανυπομονείτε όλοι να ακούσετε το σημερινό θέμα της συναναστροφής, σωστά; Αυτό το θέμα σχετίζεται, επίσης, με το θέμα «Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα», το οποίο έχουμε συζητήσει πρόσφατα. Έχουμε μιλήσει εκτενώς για το πώς «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα», χρησιμοποιώντας διαφορετικά μέσα και οπτικές για να ενημερώσουμε τους ανθρώπους για το πώς ο Θεός κυβερνάει επί των πάντων, με ποια μέσα το κάνει αυτό, και σύμφωνα με ποιες αρχές διαχειρίζεται τα πάντα, έτσι ώστε να υπάρχουν σε αυτόν τον πλανήτη που ο Θεός δημιούργησε. Έχουμε, επίσης, μιλήσει εκτενώς για το πώς ο Θεός παρέχει για την ανθρωπότητα: με ποια μέσα δίνει Εκείνος αυτήν την παροχή, ποια είδη περιβαλλόντων διαβίωσης παρέχει στους ανθρώπους, και με ποια μέσα και από ποια σημεία εκκίνησης παρέχει ένα σταθερό περιβάλλον διαβίωσης στον άνθρωπο. Παρόλο που δεν έχω μιλήσει άμεσα για τη σχέση ανάμεσα στο κράτος του Θεού επί των πάντων και τη διοίκηση των πάντων και τη διαχείρισή Του, έχω μιλήσει έμμεσα σχετικά με τους λόγους για τους οποίους διοικεί τα πάντα κατ’ αυτόν τον τρόπο, καθώς και για τους λόγους που παρέχει και θρέφει την ανθρωπότητα κατ’ αυτόν τον τρόπο. Όλα αυτά σχετίζονται με τη διαχείρισή Του. Το περιεχόμενο για το οποίο έχουμε μιλήσει είναι ευρύτατο: από το μακροσκοπικό περιβάλλον έως πολύ μικρότερα πράγματα, όπως οι βασικές ανάγκες και η διατροφή των ανθρώπων· από το πώς ο Θεός κυβερνά επί των πάντων και τα κάνει να λειτουργούν με τάξη, ως το σωστό και κατάλληλο περιβάλλον διαβίωσης που δημιούργησε για τους ανθρώπους κάθε φυλής, και ούτω καθεξής. Όλο αυτό το ευρύ περιεχόμενο σχετίζεται με το πώς οι άνθρωποι ζουν στη σάρκα —δηλαδή, όλα σχετίζονται με πράγματα του υλικού κόσμου που είναι ορατά με γυμνό μάτι, και τα οποία οι άνθρωποι μπορούν να αισθάνονται, όπως τα βουνά, τα ποτάμια, οι ωκεανοί, οι πεδιάδες, και ούτω καθεξής. Αυτά είναι όλα όσα μπορεί κανείς να δει και να αγγίξει. Όταν μιλάω για τον αέρα και τη θερμοκρασία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την αναπνοή σας για να αισθανθείτε την ύπαρξη του αέρα άμεσα, και το σώμα σας για να νιώσετε εάν η θερμοκρασία είναι υψηλή ή χαμηλή. Τα δέντρα, το γρασίδι, τα πουλιά και τα θηρία στα δάση, όσα πετούν στον αέρα και όσα περπατούν πάνω στη γη, και τα διάφορα μικρά ζώα που βγαίνουν από τα λαγούμια, όλα αυτά μπορούν οι άνθρωποι να τα δουν ιδίοις όμμασι και να τα ακούσουν με τα ίδια τους τα αυτιά. Αν και το πεδίο που άπτονται αυτά τα πράγματα, μεταξύ όλων όσων δημιούργησε ο Θεός, είναι τεράστιο, αντιπροσωπεύουν μόνο τον υλικό κόσμο. Τα υλικά πράγματα είναι όσα μπορούν να δουν και να αισθανθούν οι άνθρωποι, δηλαδή όταν τα αγγίζεις, τα αισθάνεσαι, και όταν τα βλέπεις με τα μάτια σου, ο εγκέφαλός σου σου παρουσιάζει μια μορφή, μια εικόνα. Είναι πράγματα που είναι πραγματικά και υπαρκτά· για σένα δεν είναι αφηρημένα, αλλά έχουν σχήμα. Μπορεί να είναι τετράγωνα ή στρογγυλά, ψηλά ή χαμηλά, και το κάθε αντικείμενο σου δίνει διαφορετική εντύπωση. Όλα αυτά αντιπροσωπεύουν την υλική πλευρά της δημιουργίας. Οπότε, όσον αφορά τον Θεό, τι περιλαμβάνουν «τα πάντα» στη φράση «κράτος του Θεού επί των πάντων»; Δεν περιλαμβάνουν απλώς τα πράγματα που οι άνθρωποι μπορούν να δουν και να αγγίξουν· επιπλέον, περιλαμβάνουν όλα όσα είναι αόρατα και απροσπέλαστα. Αυτή είναι μια από τις πραγματικές έννοιες του κράτους του Θεού επί των πάντων. Ακόμα κι αν αυτά τα πράγματα είναι αόρατα και απροσπέλαστα για τους ανθρώπους, για τον Θεό —εφόσον μπορεί να τα παρατηρήσει με τα μάτια Του και βρίσκονται εντός του πεδίου της κυριαρχίας Του— υπάρχουν πραγματικά. Παρά το γεγονός ότι είναι αφηρημένα και αδιανόητα, και παρόλο που, επιπλέον, είναι αόρατα και απροσπέλαστα για τους ανθρώπους, για τον Θεό υπάρχουν πραγματικά και αληθινά. Αυτός είναι ένας άλλος κόσμος μεταξύ όλων των πραγμάτων τα οποία ο Θεός κυβερνάει, και είναι ένα άλλο μέρος του πεδίου όλων των πραγμάτων στα οποία κυριαρχεί. Αυτό είναι το σημερινό θέμα που συναναστρεφόμαστε: πώς ο Θεός κυβερνά και διοικεί το πνευματικό βασίλειο. Δεδομένου ότι αυτό το θέμα καλύπτει τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός κυβερνά και διαχειρίζεται τα πάντα, σχετίζεται με τον κόσμο έξω από τον υλικό κόσμο —το πνευματικό βασίλειο— και γι’ αυτό είναι απόλυτα αναγκαίο να τον κατανοήσουμε. Μόνο αφού επικοινωνήσουν και κατανοήσουν αυτό το περιεχόμενο θα μπορέσουν οι άνθρωποι να κατανοήσουν αληθινά την πραγματική έννοια της φράσης «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα». Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρόκειται να συζητήσουμε αυτό το θέμα· ο σκοπός του είναι να ολοκληρώσει το θέμα «ο Θεός κυβερνά επί των πάντων και ο Θεός διαχειρίζεται τα πάντα». Ίσως, όταν ακούτε αυτό το θέμα, μπορεί να σας φαίνεται περίεργο ή ασύλληπτο, αλλά ανεξάρτητα από το πώς νιώθετε, εφόσον το πνευματικό βασίλειο είναι ένα μέρος όλων των πραγμάτων που κυβερνώνται από τον Θεό, πρέπει να κατανοήσετε κάπως αυτό το θέμα. Μόλις το κατανοήσετε, θα εκτιμήσετε, θα κατανοήσετε και θα γνωρίσετε σε μεγαλύτερο βάθος τη φράση «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα».

Πώς κυβερνά και διοικεί ο Θεός το πνευματικό βασίλειο

Όσον αφορά τον υλικό κόσμο, όποτε οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ορισμένα πράγματα ή φαινόμενα, μπορούν να αναζητήσουν τις σχετικές πληροφορίες, ειδάλλως μπορούν να χρησιμοποιήσουν διάφορους δίαυλους για να μάθουν τις καταβολές και το υπόβαθρο αυτών των πραγμάτων. Αλλά όταν πρόκειται για τον άλλο κόσμο για τον οποίο μιλάμε σήμερα —το πνευματικό βασίλειο, ο οποίος υπάρχει έξω από τον υλικό κόσμο— οι άνθρωποι δεν έχουν απολύτως κανένα μέσο ή δίαυλο μέσω του οποίου να μάθουν κάτι γι’ αυτόν. Γιατί το λέω αυτό; Το λέω, επειδή, στον κόσμο των ανθρώπων, όλα όσα ανήκουν στον υλικό κόσμο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την υλική ύπαρξη του ανθρώπου, και επειδή οι άνθρωποι νιώθουν ότι τα πάντα στον υλικό κόσμο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον υλικό τρόπο ζωής και την υλική ζωή τους, οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν μόνο ή βλέπουν τα υλικά πράγματα μπροστά στα μάτια τους που είναι ορατά σ’ αυτούς. Ωστόσο, όσον αφορά το πνευματικό βασίλειο —δηλαδή όλα όσα ανήκουν σ’ αυτόν τον άλλο κόσμο— δικαίως θα λέγαμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πιστεύουν. Επειδή οι άνθρωποι δεν τον βλέπουν, και πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να τον κατανοήσουν ή να μάθουν οτιδήποτε γι’ αυτόν, για να μην πούμε για το πώς το πνευματικό βασίλειο είναι ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος από τον υλικό κόσμο και, από την οπτική του Θεού, είναι ανοιχτός —παρόλο που, για τους ανθρώπους, είναι μυστικός και κλειστός— επομένως, οι άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να βρουν ένα μονοπάτι για να κατανοήσουν τις διάφορες πτυχές αυτού του κόσμου. Οι διάφορες πτυχές του πνευματικού βασιλείου, για τις οποίες πρόκειται να μιλήσω, αφορούν μόνο τη διοίκηση και την κυριαρχία του Θεού· δεν θα αποκαλύψω οποιαδήποτε μυστήρια ούτε θα σας πω τα μυστικά που επιθυμείτε να μάθετε. Διότι αυτό αφορά την κυριαρχία του Θεού, τη διοίκηση του Θεού και την παροχή του Θεού, συνεπώς θα μιλήσω μόνο για όσα είναι ανάγκη να γνωρίζετε.

Πρώτον, επιτρέψτε Μου να σας κάνω μια ερώτηση: Στο μυαλό σας, τι είναι το πνευματικό βασίλειο; Σε γενικές γραμμές, είναι ένας κόσμος έξω από τον υλικό κόσμο, ο οποίος είναι και αόρατος και άυλος για τους ανθρώπους. Στη φαντασία σας, ωστόσο, τι είδους κόσμος θα έπρεπε να είναι το πνευματικό βασίλειο; Ίσως, επειδή δεν είστε σε θέση να τον δείτε, είστε ανίκανοι να τον σκεφτείτε. Εντούτοις, όταν ακούτε κάποιους θρύλους, εξακολουθείτε να τον σκέφτεστε, και δεν μπορείτε να σταματήσετε. Γιατί το λέω αυτό; Υπάρχει κάτι που συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους όταν είναι νέοι: Όταν κάποιος τους λέει μια τρομακτική ιστορία —για φαντάσματα ή ψυχές— τρελαίνονται από τον φόβο. Για ποιον λόγο ακριβώς φοβούνται; Επειδή φαντάζονται αυτά τα πράγματα. Παρόλο που δεν μπορούν να τα δουν, αισθάνονται ότι είναι παντού μέσα στο δωμάτιό τους, σε κάποια κρυφή ή σκοτεινή γωνιά, και φοβούνται τόσο πολύ που δεν τολμούν να πάνε για ύπνο. Ειδικά τη νύχτα, φοβούνται υπερβολικά να μείνουν μόνοι τους στο δωμάτιο ή να βγουν μόνοι τους στην αυλή. Αυτό είναι το πνευματικό βασίλειο της φαντασίας σας, και είναι ένας κόσμος, τον οποίον οι άνθρωποι θεωρούν τρομακτικό. Γεγονός είναι ότι όλοι τον φαντάζονται σε κάποιον βαθμό, και όλοι μπορούν να τον νιώσουν λιγάκι.

Ας ξεκινήσουμε να μιλάμε για το πνευματικό βασίλειο. Τι είναι αυτό; Επιτρέψτε Μου να σας δώσω μια σύντομη και απλή εξήγηση: Το πνευματικό βασίλειο είναι ένας σημαντικός τόπος, ο οποίος διαφέρει από τον υλικό κόσμο. Γιατί λέω ότι αυτό είναι σημαντικό; Θα το συζητήσουμε διεξοδικά αυτό. Η ύπαρξη του πνευματικού βασιλείου συνδέεται άρρηκτα με τον υλικό κόσμο της ανθρωπότητας. Παίζει σημαντικό ρόλο στον κύκλο της ανθρώπινης ζωής και θανάτου στο κράτος του Θεού επί των πάντων. Αυτός είναι ο ρόλος του, κι αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η ύπαρξή του είναι σημαντική. Επειδή είναι ένας τόπος που δεν είναι αισθητός στις πέντε αισθήσεις, κανείς δεν μπορεί να κρίνει με ακρίβεια το κατά πόσο το πνευματικό βασίλειο υπάρχει ή όχι. Οι διάφορες δυναμικές του συνδέονται στενά με την ανθρώπινη ύπαρξη, με αποτέλεσμα η τάξη της ζωής της ανθρωπότητας να επηρεάζεται επίσης έντονα από το πνευματικό βασίλειο. Αφορά αυτό την κυριαρχία του Θεού ή όχι; Την αφορά. Όταν το λέω αυτό, καταλαβαίνετε γιατί συζητώ αυτό το θέμα: Το κάνω επειδή αφορά την κυριαρχία του Θεού, καθώς και τη διοίκησή Του. Σε έναν τέτοιον κόσμο —ο οποίος είναι αόρατος στους ανθρώπους— κάθε ουράνιο διάταγμα, διάταξη και διοικητικό σύστημά του βρίσκεται πολύ ψηλότερα από τους νόμους και τα συστήματα οποιαδήποτε έθνους του υλικού κόσμου, και κανένα ον που ζει σ’ αυτόν τον κόσμο δεν θα τολμούσε να τα αντικρούσει ή να τα παραβιάσει. Σχετίζεται αυτό με την κυριαρχία και τη διοίκηση του Θεού; Στο πνευματικό βασίλειο, υπάρχουν σαφή διοικητικά διατάγματα, σαφή ουράνια διατάγματα και σαφείς νόμοι. Σε διαφορετικά επίπεδα και σε διάφορες περιοχές, οι συνοδοί επιτελούν τα καθήκοντά τους και τηρούν τους κανόνες και τους κανονισμούς αυστηρά, διότι γνωρίζουν ποιες είναι οι συνέπειες της παραβίασης ενός ουράνιου διατάγματος· γνωρίζουν σαφώς τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός τιμωρεί το κακό και ανταμείβει το καλό, και πώς Αυτός διοικεί και κυβερνά επί των πάντων. Επιπλέον, βλέπουν ξεκάθαρα πώς Αυτός εκτελεί τα ουράνια διατάγματα και τους νόμους Του. Διαφέρουν αυτά από τον υλικό κόσμο στον οποίο κατοικεί η ανθρωπότητα; Όντως διαφέρουν παρασάγγας. Το πνευματικό βασίλειο είναι ένας κόσμος εντελώς διαφορετικός από τον υλικό κόσμο. Εφόσον υπάρχουν ουράνια διατάγματα και νόμοι, αυτό αφορά την κυριαρχία, τη διοίκηση του Θεού και, επιπλέον, τη διάθεσή Του, καθώς και αυτό που έχει και είναι Αυτός. Εφόσον τα έχετε ακούσει αυτά, δεν νομίζετε ότι είναι άκρως αναγκαίο να μιλήσω γι’ αυτό το θέμα; Δεν θέλετε να μάθετε τα μυστικά που υπάρχουν μέσα του; (Ναι, θέλουμε.) Αυτή είναι η έννοια του πνευματικού βασιλείου. Αν και συνυπάρχει με τον υλικό κόσμο και ταυτόχρονα υπόκειται στη διοίκηση και την κυριαρχία του Θεού, η διοίκηση και η κυριαρχία του Θεού επί αυτού του κόσμου είναι πολύ αυστηρότερη από εκείνες του υλικού κόσμου. Όσον αφορά τις λεπτομέρειες, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τον τρόπο με τον οποίο το πνευματικό βασίλειο ευθύνεται για το έργο του κύκλου ζωής και θανάτου των ανθρώπων, διότι αυτό το έργο αποτελεί σημαντικό μέρος του έργου των όντων του πνευματικού βασιλείου.

Στην ανθρωπότητα, κατηγοριοποιώ όλους τους ανθρώπους σε τρεις τύπους. Ο πρώτος είναι οι άπιστοι, οι οποίοι είναι όσοι δεν έχουν θρησκευτικές πεποιθήσεις. Αποκαλούνται άπιστοι. Η συντριπτική πλειονότητα των άπιστων πιστεύει μόνο στο χρήμα· στηρίζουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα, είναι υλιστές και πιστεύουν μόνο στον υλικό κόσμο —δεν πιστεύουν στον κύκλο ζωής και θανάτου, ή σε οτιδήποτε λέγεται σχετικά με θεότητες και φαντάσματα. Κατατάσσω αυτούς τους ανθρώπους ως άπιστους, και αυτοί αποτελούν τον πρώτο τύπο. Ο δεύτερος τύπος περιλαμβάνει τους διάφορους ανθρώπους της πίστης εκτός από τους άπιστους. Μεταξύ των ανθρώπων, διαχωρίζω αυτούς τους ανθρώπους της πίστης σε διάφορες μεγάλες ομάδες: Η πρώτη είναι οι Εβραίοι, η δεύτερη είναι οι καθολικοί, η τρίτη είναι οι χριστιανοί, η τέταρτη είναι οι μουσουλμάνοι και η πέμπτη είναι οι βουδιστές· υπάρχουν πέντε είδη. Αυτά είναι τα διάφορα είδη ανθρώπων της πίστης. Ο τρίτος τύπος περιλαμβάνει όσους πιστεύουν στον Θεό, και αυτός περιλαμβάνει εσάς. Αυτοί οι πιστοί είναι όσοι ακολουθούν τον Θεό σήμερα. Αυτοί οι άνθρωποι διακρίνονται σε δύο είδη: στον εκλεκτό λαό του Θεού και στους παρόχους υπηρεσιών. Η διάκριση μεταξύ αυτών των κύριων τύπων είναι σαφέστατη. Συνεπώς, τώρα είστε σε θέση να διακρίνετε σαφώς στο μυαλό σας μεταξύ των τύπων και της κατάταξης των ανθρώπων, έτσι δεν είναι; Ο πρώτος τύπος περιλαμβάνει τους άπιστους, και έχω πει τι είναι αυτοί. Λογίζονται όσοι πιστεύουν στον Γέροντα στον Ουρανό ως άπιστοι; Πολλοί άπιστοι πιστεύουν μόνο στον Γέροντα στον Ουρανό. Πιστεύουν ότι ο άνεμος, η βροχή, η βροντή και ούτω καθεξής ελέγχονται όλα από αυτήν την οντότητα στην οποία βασίζονται για τη σπορά των καλλιεργειών και τη συγκομιδή —εντούτοις, μόλις αναφέρεται η πίστη στον Θεό, είναι απρόθυμοι να πιστέψουν σε Αυτόν. Μπορεί αυτό να ονομαστεί πίστη; Αυτοί οι άνθρωποι συμπεριλαμβάνονται μεταξύ των άπιστων. Το καταλαβαίνετε αυτό, έτσι; Μη συγχέετε αυτές τις κατηγορίες. Ο δεύτερος τύπος περιλαμβάνει τους ανθρώπους της πίστης, και ο τρίτος τύπος είναι όσοι ακολουθούν τον Θεό επί του παρόντος. Γιατί, λοιπόν, έχω διαχωρίσει όλους τους ανθρώπους σε αυτούς τους τύπους; (Επειδή οι διάφοροι τύποι ανθρώπων έχουν διαφορετικό τέλος και προορισμό.) Αυτή είναι η μία πτυχή. Όταν αυτές οι διάφορες φυλές και τύποι ανθρώπων επιστρέψουν στο πνευματικό βασίλειο, θα καταλάβουν διαφορετική θέση και θα υπόκεινται σε διάφορους νόμους του κύκλου ζωής και θανάτου, και γι’ αυτό ταξινόμησα τους ανθρώπους σε αυτούς τους κύριους τύπους.

α. Ο κύκλος ζωής και θανάτου των άπιστων

Ας ξεκινήσουμε με τον κύκλο ζωής και θανάτου των άπιστων. Αφού πεθάνει κάποιος, τον παίρνει ένας συνοδός από το πνευματικό βασίλειο. Και τι ακριβώς από αυτόν παίρνει; Όχι τη σάρκα του, αλλά την ψυχή του. Όταν φύγει η ψυχή του, φτάνει σε έναν τόπο που είναι πρακτορείο του πνευματικού βασιλείου το οποίο παραλαμβάνει ειδικά τις ψυχές των ανθρώπων που έχουν μόλις πεθάνει. Αυτός είναι ο πρώτος τόπος στον οποίον πηγαίνει κανείς αφού πεθάνει, που είναι άγνωστος στην ψυχή. Όταν μεταφέρεται σ’ αυτόν τον τόπο, ένας αξιωματούχος πραγματοποιεί τους πρώτους ελέγχους, επιβεβαιώνοντας το όνομα, τη διεύθυνση, την ηλικία του και όλες τις εμπειρίες του. Όλα όσα έκανε ενώ βρισκόταν εν ζωή καταγράφονται σε ένα βιβλίο και επαληθεύονται ως προς την ακρίβειά τους. Αφού ελεγχθούν όλα, η συμπεριφορά και οι πράξεις του ατόμου καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του καθορίζουν εάν θα τιμωρηθεί ή θα συνεχίσει να μετενσαρκώνεται ως άνθρωπος, το οποίο είναι το πρώτο στάδιο. Είναι το πρώτο στάδιο αυτό τρομακτικό; Δεν είναι υπερβολικά τρομακτικό, επειδή το μόνο πράγμα που έχει συμβεί είναι ότι το άτομο έφτασε σε ένα σκοτεινό και άγνωστο μέρος.

Στο δεύτερο στάδιο, αν το άτομο αυτό έχει κάνει πολλά κακά πράγματα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του κι έχει διαπράξει πολλές κακές πράξεις, τότε θα μεταφερθεί σε έναν τόπο τιμωρίας για να αντιμετωπιστεί. Αυτός θα είναι ο τόπος που χρησιμοποιείται ειδικά για την τιμωρία των ανθρώπων. Οι λεπτομέρειες για το πώς τιμωρείται εξαρτώνται από τις αμαρτίες που έχει διαπράξει, καθώς και από το πόσες κακές πράξεις έκανε πριν πεθάνει —αυτή είναι η πρώτη κατάσταση που συμβαίνει σ’ αυτό το δεύτερο στάδιο. Λόγω των μοχθηρών πράξεων που έκαναν και του κακού που διέπραξαν πριν πεθάνουν, όταν μετενσαρκώνονται μετά την τιμωρία τους —όταν γεννιούνται και πάλι στον υλικό κόσμο— ορισμένοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να είναι άνθρωποι, ενώ άλλοι θα γίνουν ζώα. Τουτέστιν, αφού ένα άτομο επιστρέψει στο πνευματικό βασίλειο, τιμωρείται λόγω του κακού που έχει διαπράξει. Επιπλέον, λόγω των κακών πράξεων που έχει κάνει, στην επόμενη μετενσάρκωσή του πιθανώς δεν θα επιστρέψει ως άνθρωπος, αλλά ως ζώο. Το εύρος των ζώων που μπορεί να γίνει περιλαμβάνει αγελάδες, άλογα, χοίρους και σκύλους. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να ξαναγεννηθούν ως πτηνά, πάπιες ή χήνες… Αφού μετενσαρκωθούν ως ζώα, όταν πεθάνουν και πάλι, θα επιστρέψουν στο πνευματικό βασίλειο. Εκεί, όπως και πριν, με βάση τη συμπεριφορά τους πριν τον θάνατό τους, το πνευματικό βασίλειο θα αποφασίσει εάν θα μετενσαρκωθούν ή όχι ως άνθρωποι. Οι περισσότεροι άνθρωποι διαπράττουν πάρα πολύ κακό, και οι αμαρτίες τους είναι πάρα πολύ σοβαρές, γι’ αυτό πρέπει να μετενσαρκωθούν ως ζώα επτά έως δώδεκα φορές. Επτά έως δώδεκα φορές —δεν είναι τρομακτικό αυτό; (Είναι τρομακτικό.) Τι σας τρομάζει; Το ότι ένα άτομο γίνεται ζώο —αυτό είναι τρομακτικό. Και για ένα άτομο, τι είναι πιο οδυνηρό όταν γίνει ζώο; Να μη διαθέτει γλωσσική ικανότητα, να κάνει μόνο απλές σκέψεις, να είναι μόνο σε θέση να κάνει τα πράγματα που κάνουν τα ζώα και να τρώει την τροφή που τρώνε τα ζώα, να διαθέτει απλό τρόπο σκέψης και τη γλώσσα του σώματος ενός ζώου, να μην μπορεί να περπατάει σε όρθια στάση, να μην μπορεί να επικοινωνεί με τους ανθρώπους, και το γεγονός ότι καμία συμπεριφορά ή δραστηριότητα των ανθρώπων δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τα ζώα. Τουτέστιν, μεταξύ των πάντων, το να είναι κανείς ζώο τον καθιστά υποδεέστερο όλων των έμβιων όντων και περιλαμβάνει πολύ περισσότερη ταλαιπωρία από το να είναι κανείς άνθρωπος. Αυτή είναι μια πτυχή της τιμωρίας του πνευματικού βασιλείου για όσους έχουν κάνει πολύ κακό και έχουν διαπράξει μεγάλες αμαρτίες. Όσον αφορά την αυστηρότητα της τιμωρίας τους, αυτή καθορίζεται ανάλογα με το τι είδους ζώο γίνονται. Για παράδειγμα, είναι καλύτερο το να είναι κανείς χοίρος από το να είναι σκύλος; Άραγε ένας χοίρος ζει καλύτερα ή χειρότερα από έναν σκύλο; Χειρότερα, σωστά; Αν οι άνθρωποι γίνουν αγελάδες ή άλογα, θα ζουν καλύτερα ή χειρότερα από ό,τι θα ζούσαν αν ήταν χοίροι; (Καλύτερα.) Θα ζήσει κανείς πιο άνετα αν ξαναγεννηθεί ως γάτα; Πάλι ζώο θα ήταν, και το να είναι γάτα θα ήταν πολύ ευκολότερο από το να είναι αγελάδα ή άλογο, επειδή οι γάτες μπορούν να τεμπελιάζουν και να κοιμούνται τον περισσότερο χρόνο τους. Το να γίνει κανείς αγελάδα ή άλογο είναι πιο κουραστικό. Επομένως, αν ένα άτομο μετενσαρκώνεται ως αγελάδα ή άλογο, πρέπει να δουλέψει σκληρά —κάτι που είναι παρόμοιο με σκληρή τιμωρία. Το να γίνει κανείς σκύλος θα ήταν λίγο καλύτερο από το να γίνει αγελάδα ή άλογο, γιατί ο σκύλος έχει στενότερη σχέση με τον κύριό του. Κάποιοι σκύλοι που είναι κατοικίδια επί πολλά χρόνια μπορούν να καταλάβουν πολλά από αυτά που λένε οι κύριοί τους. Μερικές φορές, ένας σκύλος μπορεί να προσαρμοστεί στη διάθεση και τις απαιτήσεις του κυρίου του, και ο κύριος συμπεριφέρεται καλύτερα στον σκύλο, και ο σκύλος τρώει και πίνει καλύτερα. Όταν δε, πονάει, τυγχάνει μεγαλύτερης φροντίδας. Δεν απολαμβάνει τότε ο σκύλος μια ευτυχισμένη ζωή; Έτσι, το να είναι κανείς σκύλος είναι καλύτερο από το να είναι αγελάδα ή άλογο. Όσον αφορά αυτό, η αυστηρότητα της τιμωρίας ενός ατόμου καθορίζει πόσες φορές μετενσαρκώνεται κάποιος ως ζώο, καθώς και σε ποιο είδος μετενσαρκώνεται.

Επειδή διέπραξαν τόσο πολλές αμαρτίες κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ορισμένοι άνθρωποι τιμωρούνται μέσω της μετενσάρκωσής τους ως ζώα για επτά έως δώδεκα ζωές. Έχοντας τιμωρηθεί αρκετές φορές, όταν επιστρέφουν στο πνευματικό βασίλειο, μεταφέρονται κάπου αλλού —σε έναν τόπο όπου οι διάφορες ψυχές έχουν ήδη τιμωρηθεί και ανήκουν στον τύπο που ετοιμάζονται να μετενσαρκωθούν ως άνθρωποι. Σε αυτόν τον τόπο, κάθε ψυχή κατηγοριοποιείται σε τύπο ανάλογα με το είδος της οικογένειας στην οποία θα γεννηθεί, τι είδους ρόλο θα παίξει αφού μετενσαρκωθεί, και ούτω καθεξής. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι θα γίνουν τραγουδιστές όταν έρχονται σ’ αυτόν τον κόσμο, και έτσι τοποθετούνται ανάμεσα στους τραγουδιστές. Κάποιοι θα γίνουν επιχειρηματίες όταν έρχονται σ’ αυτόν τον κόσμο, και έτσι τοποθετούνται ανάμεσα στους επιχειρηματίες. Και αν κάποιος πρόκειται να γίνει επιστημονικός ερευνητής αφού γίνει άνθρωπος, τότε τοποθετείται μεταξύ των επιστημονικών ερευνητών. Αφού ταξινομηθούν, ο καθένας αποστέλλεται σε διαφορετικό χρόνο και καθορισμένη ημερομηνία, όπως όταν οι άνθρωποι στέλνουν ηλεκτρονικά μηνύματα σήμερα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα ολοκληρωθεί ένας κύκλος ζωής και θανάτου. Από την ημέρα που ένας άνθρωπος φτάνει στο πνευματικό βασίλειο μέχρι το τέλος της τιμωρίας του, ή έως ότου μετενσαρκωθεί ως ζώο πολλές φορές και ετοιμάζεται να μετενσαρκωθεί ως άνθρωπος, αυτή η διαδικασία ολοκληρώνεται.

Όσο για εκείνους των οποίων η τιμωρία έχει ολοκληρωθεί, και δεν έχουν μετενσαρκωθεί ως ζώα, θα αποσταλούν γρήγορα στον υλικό κόσμο για να μετενσαρκωθούν ως άνθρωποι; Ή, πόσον καιρό θα κάνουν μέχρι να φτάσουν μεταξύ των ανθρώπων; Ποια είναι η συχνότητα με την οποία μπορεί να συμβεί αυτό; Υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί όσον αφορά αυτό. Όλα όσα συμβαίνουν στο πνευματικό βασίλειο υπόκεινται σε ακριβείς χρονικούς περιορισμούς και κανόνες —τους οποίους, αν τους εξηγήσω με αριθμούς, θα καταλάβετε. Για όσους μετενσαρκώνονται σε σύντομο χρονικό διάστημα, όταν πεθαίνουν, θα έχουν γίνει ήδη προετοιμασίες για να μετενσαρκωθούν ως άνθρωποι. Το συντομότερο χρονικό διάστημα στο οποίο μπορεί να συμβεί αυτό είναι τρεις ημέρες. Για κάποιους ανθρώπους παίρνει τρεις μήνες, για κάποιους παίρνει τρία χρόνια, για κάποιους παίρνει τριάντα χρόνια, για κάποιους παίρνει τριακόσια χρόνια, και ούτω καθεξής. Άρα, τι μπορούμε να πούμε γι’ αυτούς τους χρονικούς κανόνες, και ποιες είναι οι ιδιαιτερότητές τους; Βασίζονται σ’ αυτό που ο υλικός κόσμος —ο κόσμος του ανθρώπου— χρειάζεται από μια ψυχή, και στον ρόλο που η συγκεκριμένη ψυχή πρόκειται να παίξει σ’ αυτόν τον κόσμο. Όταν οι άνθρωποι μετενσαρκώνονται ως συνηθισμένοι άνθρωποι, οι περισσότεροι από αυτούς μετενσαρκώνονται πολύ γρήγορα, επειδή ο κόσμος του ανθρώπου έχει μεγάλη ανάγκη για αυτούς τους συνηθισμένους ανθρώπους —οπότε, τρεις ημέρες αργότερα, στέλνονται ξανά σε μια οικογένεια που είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που ήταν πριν πεθάνουν. Εντούτοις, υπάρχουν κάποιοι που παίζουν έναν ιδιαίτερο ρόλο σ’ αυτόν τον κόσμο. «Ιδιαίτερο» σημαίνει ότι δεν υπάρχει μεγάλη ζήτηση γι’ αυτούς τους ανθρώπους στον κόσμο του ανθρώπου. Δεν χρειάζονται πολλοί άνθρωποι για να παίξουν έναν τέτοιο ρόλο, έτσι μπορεί να χρειαστούν τριακόσια χρόνια. Με άλλα λόγια, αυτή η ψυχή θα έρθει μόνο μία φορά κάθε τριακόσια χρόνια ή ακόμα και μία φορά κάθε τρεις χιλιάδες χρόνια. Γιατί συμβαίνει αυτό; Λόγω του γεγονότος ότι είτε για τριακόσια χρόνια ή τρεις χιλιάδες χρόνια, ένας τέτοιος ρόλος δεν απαιτείται στον κόσμο του ανθρώπου, και έτσι αυτός ο άνθρωπος κρατείται κάπου στο πνευματικό βασίλειο. Πάρτε τον Κομφούκιο για παράδειγμα: Επηρέασε ριζικά τον παραδοσιακό κινεζικό πολιτισμό, και η άφιξή του επηρέασε σε βάθος τον πολιτισμό, τη γνώση, την παράδοση και την ιδεολογία των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Εντούτοις, ένα τέτοιο άτομο δεν χρειάζεται σε κάθε εποχή, κι έτσι έπρεπε να παραμείνει στο πνευματικό βασίλειο, περιμένοντας εκεί για τριακόσια ή τρεις χιλιάδες χρόνια πριν μετενσαρκωθεί. Επειδή ο κόσμος του ανθρώπου δεν είχε ανάγκη από κάποιον σαν αυτόν, έπρεπε να περιμένει αδρανής, διότι υπήρχαν πολύ λίγοι ρόλοι σαν τον δικό του, και υπήρχαν πολύ λίγα που θα μπορούσε να κάνει. Ως εκ τούτου, έπρεπε να παραμείνει κάπου στο πνευματικό βασίλειο τον περισσότερο καιρό, σε αδράνεια, και να σταλεί μόλις ο κόσμος του ανθρώπου τον είχε ανάγκη. Αυτοί είναι οι χρονικοί κανόνες του πνευματικού βασιλείου όσον αφορά τη συχνότητα με την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι μετενσαρκώνονται. Είτε πρόκειται για συνηθισμένους ή ιδιαίτερους ανθρώπους, το πνευματικό βασίλειο έχει κατάλληλους κανόνες και ορθές πρακτικές για την επεξεργασία των μετενσαρκώσεών τους, και αυτοί οι κανόνες και πρακτικές αποστέλλονται από τον Θεό, δεν καθορίζονται ούτε ελέγχονται από οποιονδήποτε συνοδό ή ον του πνευματικού βασιλείου. Τώρα το καταλαβαίνετε αυτό, σωστά;

Για κάθε ψυχή, η μετενσάρκωσή της, ο ρόλος της σε αυτήν τη ζωή, σε ποια οικογένεια γεννιέται, και πώς είναι η ζωή της είναι στενά συνδεδεμένα με την προηγούμενη ζωή της ψυχής. Όλα τα είδη των ανθρώπων μπαίνουν στον κόσμο του ανθρώπου, και οι ρόλοι που παίζουν ποικίλλουν, όπως και τα καθήκοντα που εκτελούν. Και ποια είναι τα καθήκοντα αυτά; Κάποιοι άνθρωποι έχουν έρθει για να αποπληρώσουν χρέη: Αν χρωστούσαν σ’ άλλους πάρα πολλά χρήματα στην προηγούμενη ζωή τους, έρχονται για να αποπληρώσουν αυτά τα χρέη σ’ αυτήν τη ζωή. Κάποιοι άνθρωποι, στο μεταξύ, έχουν έρθει για να εισπράξουν χρέη: Είχαν εξαπατηθεί και είχαν χάσει πάρα πολλά πράγματα και πάρα πολλά χρήματα στην προηγούμενη ζωή τους· ως αποτέλεσμα αυτού, όταν φτάνουν στο πνευματικό βασίλειο, τους δικαιώνει και τους επιτρέπει να εισπράξουν τα χρέη τους σ’ αυτήν τη ζωή. Κάποιοι άνθρωποι έχουν έρθει για να ξεπληρώσουν χρέη ευγνωμοσύνης: Κατά την προηγούμενη ζωή τους —δηλαδή, πριν από την προηγούμενη μετενσάρκωσή τους— κάποιος τους φέρθηκε με καλοσύνη και επειδή τους έχει δοθεί μια μεγάλη ευκαιρία να μετενσαρκωθούν σ’ αυτήν τη ζωή, ξαναγεννιούνται για να ξεπληρώσουν αυτά τα χρέη ευγνωμοσύνης. Άλλοι, εντωμεταξύ, έχουν ξαναγεννηθεί σ’ αυτήν τη ζωή για να πάρουν μια ζωή. Και τη ζωή ποιου παίρνουν; Του ατόμου που τους σκότωσε στην προηγούμενη ζωή τους. Συνοψίζοντας, η σημερινή ζωή κάθε ατόμου συνδέεται άμεσα με την προηγούμενη ζωή του· πρόκειται για έναν άρρηκτο δεσμό. Τουτέστιν, η σημερινή ζωή κάθε ατόμου επηρεάζεται έντονα από την προηγούμενή του. Παραδείγματος χάριν, ας πούμε ότι πριν πεθάνει, ο Ζανγκ εξαπάτησε τον Λι και του πήρε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Ο Ζανγκ, λοιπόν, χρωστάει στον Λι; Χρωστάει, άρα δεν είναι φυσικό ο Λι να εισπράξει το χρέος του από τον Ζανγκ; Ως εκ τούτου, αφού πεθάνουν, υπάρχει ένα χρέος μεταξύ τους που πρέπει να διευθετηθεί. Όταν μετενσαρκωθούν και ο Ζανγκ γίνει άνθρωπος, πώς θα εισπράξει ο Λι το χρέος του από αυτόν; Ένας τρόπος είναι να ξαναγεννηθεί ως γιος του Ζανγκ· ο Ζανγκ κερδίζει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, το οποίο στη συνέχεια κατασπαταλά ο Λι. Ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα κερδίζει ο Ζανγκ, ο γιος του, ο Λι, τα κατασπαταλάει. Ανεξάρτητα από το πόσα κερδίζει ο Ζανγκ, δεν είναι ποτέ αρκετά· εντωμεταξύ ο γιος του, για κάποιον λόγο, καταλήγει πάντα να ξοδεύει τα χρήματα του πατέρα του με διάφορα μέσα. Ο Ζανγκ έχει μείνει άναυδος κι αναρωτιέται: «Γιατί ο δικός μου γιος είναι τόσο κακότυχος; Γιατί να φέρονται τόσο καλά οι γιοι των άλλων ανθρώπων; Γιατί ο δικός μου γιος δεν έχει φιλοδοξίες, γιατί είναι τόσο άχρηστος και ανίκανος να βγάλει χρήματα, και γιατί πρέπει πάντα να τον στηρίζω οικονομικά; Εφόσον πρέπει να τον στηρίξω, θα το κάνω —αλλά γιατί ανεξάρτητα από το πόσα χρήματα του δίνω, χρειάζεται πάντα περισσότερα; Γιατί είναι ανίκανος να εργαστεί τίμια έστω για μία ημέρα, και αντιθέτως κάνει κάθε λογής πράγματα, όπως να κοπροσκυλιάζει, να τρώει, να πίνει, να ξοδεύει τα λεφτά σε οίκους ανοχής και στον τζόγο; Τι στο καλό συμβαίνει;» Τότε ο Ζανγκ σκέφτεται για λίγο: «Ίσως του οφείλω κάποιο χρέος από την προηγούμενη ζωή. Θα τον εξοφλήσω, λοιπόν! Αυτό δεν θα τελειώσει μέχρι να τον εξοφλήσω στο ακέραιο!» Ίσως έρθει η ημέρα που ο Λι έχει όντως εξοφλήσει το χρέος του, και όταν φτάσει στην ηλικία των σαράντα ή πενήντα, ίσως έρθει ξαφνικά στα λογικά του και συνειδητοποιήσει το εξής: «Δεν έκανα ούτε ένα καλό πράγμα σ’ ολόκληρο το πρώτο ήμισυ της ζωής μου! Έχω κατασπαταλήσει όλα τα χρήματα που κέρδισε ο πατέρας μου, οπότε, θα πρέπει να γίνω καλός άνθρωπος! Θα προετοιμαστώ: Θα είμαι κάποιος που είναι έντιμος και ζει σωστά και ποτέ δεν θα ξαναστενοχωρήσω τον πατέρα μου!» Γιατί τα σκέφτεται αυτά; Γιατί ξαφνικά αλλάζει προς το καλύτερο; Υπάρχει κάποιος λόγος; Ποιος είναι ο λόγος; (Ο λόγος είναι ότι ο Λι έχει εισπράξει το χρέος του, και ο Ζανγκ έχει εξοφλήσει το χρέος του.) Σ’ αυτήν την περίπτωση, υπάρχει αιτία και αποτέλεσμα. Η ιστορία ξεκίνησε πάρα πολύ παλιά, πριν τη σημερινή ζωή τους· αυτή η ιστορία από την προηγούμενη ζωή τους ήρθε στη σημερινή τους ζωή, και κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει τον άλλο. Ανεξάρτητα από το τι δίδαξε ο Ζανγκ στον γιο του, ο γιος του ποτέ δεν τον άκουσε ούτε εργάστηκε ποτέ τίμια. Ωστόσο, την ημέρα που το χρέος εξοφλήθηκε, δεν χρειαζόταν να διδάξει τον γιο του —κατάλαβε με φυσικό τρόπο. Αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα. Υπάρχουν πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα; (Ναι, υπάρχουν.) Τι λέει στους ανθρώπους; (Να είναι καλοί και να μη διαπράττουν το κακό.) Ότι δεν θα πρέπει να κάνουν κακό, και ότι θα υπάρξουν αντίποινα για τις άδικες πράξεις τους! Οι περισσότεροι άπιστοι διαπράττουν πολύ κακό, και οι άδικες πράξεις τους έχουν δεχτεί αντίποινα, σωστά; Ωστόσο, είναι αυθαίρετα αυτά τα αντίποινα; Για κάθε πράξη, υπάρχει υπόβαθρο και λόγος πίσω από τα αντίποινα εναντίον της. Πιστεύεις ότι δεν θα σου συμβεί τίποτα όταν έχεις εξαπατήσει κάποιον και του έχεις πάρει χρήματα; Πιστεύεις ότι, αφού άρπαξες αυτά τα χρήματα, δεν θα αντιμετωπίσεις συνέπειες; Κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο· θα υπάρξουν πράγματι συνέπειες! Ανεξάρτητα από το ποιοι είναι ή από το αν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός ή όχι, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για τη δική τους συμπεριφορά και να αναλάβουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Όσον αφορά αυτό το απλό παράδειγμα —την τιμωρία του Ζανγκ και την εξόφληση του Λι— δεν είναι δίκαιο; Όταν οι άνθρωποι κάνουν τέτοια πράγματα, αυτό είναι το αποτέλεσμα που προκύπτει. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη διοίκηση του πνευματικού βασιλείου. Παρά το ότι είναι άπιστοι, η ύπαρξη όσων δεν πιστεύουν στον Θεό υπόκειται σε τέτοιου είδους ουράνια διατάγματα και διατάξεις. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτά, και κανείς δεν μπορεί να αποφύγει αυτήν την πραγματικότητα.

Όσοι δεν έχουν πίστη, συχνά πιστεύουν ότι όλα όσα είναι ορατά στους ανθρώπους υπάρχουν, ενώ όλα όσα δεν μπορεί να τα δει κανείς ή είναι πολύ μακριά από τους ανθρώπους, δεν υπάρχουν. Προτιμούν να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει «κύκλος ζωής και θανάτου» και ότι δεν υπάρχει «τιμωρία»· ως εκ τούτου, αμαρτάνουν και διαπράττουν το κακό χωρίς ενοχές. Κατόπιν, τιμωρούνται ή μετενσαρκώνονται ως ζώα. Τα περισσότερα από τα διάφορα είδη ανθρώπων μεταξύ των άπιστων πέφτουν σε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν γνωρίζουν ότι το πνευματικό βασίλειο είναι αυστηρό στη διοίκησή του επί όλων των έμβιων όντων. Είτε πιστεύεις είτε όχι, αυτό είναι γεγονός, διότι κανένας άνθρωπος ή αντικείμενο δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεδίο που παρατηρεί ο Θεός με τα μάτια Του, και κανένα άτομο ή αντικείμενο δεν μπορεί να ξεφύγει από τους κανόνες και τους περιορισμούς των ουράνιων διαταγμάτων και διατάξεών Του. Επομένως, αυτό το απλό παράδειγμα λέει σε όλους ότι ανεξάρτητα από το αν πιστεύεις στον Θεό ή όχι, είναι απαράδεκτο να αμαρτάνεις και να διαπράττεις κακό, και όλες οι πράξεις έχουν συνέπειες. Όταν κάποιος που πήρε χρήματα από κάποιον άλλον με απάτη τιμωρείται, η τιμωρία αυτή είναι δίκαιη. Τέτοια συνήθης συμπεριφορά τιμωρείται στο πνευματικό βασίλειο, και αυτή η τιμωρία εφαρμόζεται από τις διατάξεις και τα ουράνια διατάγματα του Θεού. Συνεπώς, η πολύ σοβαρή εγκληματική και κακή συμπεριφορά —βιασμοί και λεηλασίες, απάτη και εξαπάτηση, κλοπή και ληστεία, δολοφονίες και εμπρησμοί, και ούτω καθεξής— υπόκειται ακόμη περισσότερο σε μια σειρά τιμωριών κλιμακούμενης αυστηρότητας. Τι περιλαμβάνουν αυτές οι τιμωρίες κλιμακούμενης αυστηρότητας; Κάποιες καθορίζουν το επίπεδο αυστηρότητας με βάση τον χρόνο, ενώ κάποιες το κάνουν με διαφορετική μεθοδολογία· κι άλλες το κάνουν καθορίζοντας τον τόπο όπου οι άνθρωποι πηγαίνουν όταν μετενσαρκώνονται. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι είναι αθυρόστομοι. Τι σημαίνει «αθυρόστομος»; Σημαίνει ότι κάποιος ξεστομίζει συχνά βωμολοχίες προς τους άλλους και εκφράζεται κακόβουλα, καταριέται τους άλλους. Τι δηλώνουν οι κακόβουλες εκφράσεις; Δηλώνουν ότι το άτομο είναι κακόκαρδο. Οι αισχρές εκφράσεις που περιέχουν κατάρες για τους άλλους συχνά προέρχονται από το στόμα τέτοιων ανθρώπων, και μια τέτοια κακόβουλη έκφραση φέρει σοβαρές συνέπειες. Αφού αυτοί οι άνθρωποι πεθάνουν και λάβουν την κατάλληλη τιμωρία, μπορεί να ξαναγεννηθούν ως μουγγοί. Κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ ραδιούργοι όσο ζουν· συχνά εκμεταλλεύονται τους άλλους, οι μικρές τους μηχανορραφίες είναι ιδιαίτερα καλοσχεδιασμένες και κάνουν πολύ κακό στους ανθρώπους. Όταν ξαναγεννιούνται, μπορεί να είναι χαζοί ή άνθρωποι που είναι διανοητικά ανάπηροι. Κάποιοι άνθρωποι συχνά παρακολουθούν τις προσωπικές υποθέσεις των άλλων. Τα μάτια τους βλέπουν πολλά, τα οποία δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν, και μαθαίνουν πολλά που δεν όφειλαν να γνωρίζουν. Ως αποτέλεσμα αυτού, όταν ξαναγεννιούνται, μπορεί να είναι τυφλοί. Κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ επιτήδειοι όσο ζουν· συχνά τσακώνονται και κάνουν πολύ κακό. Εξαιτίας αυτού, μπορεί να ξαναγεννηθούν ως άτομα με αναπηρία, κουτσοί ή χωρίς χέρι· ειδάλλως, μπορεί να μετενσαρκωθούν ως καμπούρηδες ή με ραιβόκρανο, μπορεί να κουτσαίνουν, να έχουν ένα πόδι κοντύτερο από το άλλο, και ούτω καθεξής. Σ’ αυτήν την περίπτωση, έχουν υποβληθεί σε διάφορες τιμωρίες με βάση το επίπεδο του κακού που διέπραξαν όσο ήταν ζωντανοί. Γιατί νομίζετε ότι κάποιοι άνθρωποι είναι αλλήθωροι; Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; Αυτές τις μέρες υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Κάποιοι άνθρωποι είναι αλλήθωροι επειδή στην προηγούμενη ζωή τους χρησιμοποίησαν τα μάτια τους σε υπερβολικό βαθμό κι έκαναν πάρα πολλά κακά πράγματα, και έτσι γεννήθηκαν σ’ αυτήν τη ζωή αλλήθωροι, και σε σοβαρές περιπτώσεις γεννήθηκαν ακόμη και τυφλοί. Αυτά είναι τα αντίποινα! Κάποιοι άνθρωποι τα πάνε καλά με τους άλλους πριν πεθάνουν· κάνουν πολλά καλά πράγματα για τους συγγενείς, τους φίλους, τους συναδέλφους τους ή τους ανθρώπους με τους οποίους έχουν σχέση. Κάνουν φιλανθρωπίες και παρέχουν φροντίδα σ’ άλλους, ή τους βοηθούν οικονομικά, και οι άνθρωποι τους έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Όταν αυτοί οι άνθρωποι επιστρέψουν στο πνευματικό βασίλειο, δεν τιμωρούνται. Αν κάποιος άπιστος δεν τιμωρηθεί με οποιονδήποτε τρόπο σημαίνει ότι ήταν πολύ καλός άνθρωπος. Αντί να πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού, πιστεύει μόνο στον Γέροντα στον Ουρανό. Αυτό το άτομο πιστεύει μόνο ότι υπάρχει ένα πνεύμα από πάνω του που βλέπει ό,τι κάνει —μόνο αυτό πιστεύει αυτό το άτομο. Ως εκ τούτου, αυτό το άτομο έχει πολύ καλύτερη συμπεριφορά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι καλοσυνάτοι και φιλάνθρωποι, και όταν τελικά επιστρέψουν στο πνευματικό βασίλειο, θα τους φερθεί πολύ καλά, και σύντομα θα μετενσαρκωθούν. Όταν ξαναγεννηθούν, σε τι είδους οικογένειες θα καταλήξουν; Παρόλο που αυτές οι οικογένειες δεν θα είναι πλούσιες, θα είναι ασφαλείς από οποιοδήποτε κακό, θα υπάρχει αρμονία μεταξύ των μελών της· εκεί, αυτοί οι μετενσαρκωμένοι άνθρωποι θα περνούν ασφαλείς, ευτυχισμένες ημέρες, και όλοι θα χαίρονται και θα έχουν καλή ζωή. Όταν αυτοί οι άνθρωποι φτάσουν στην ενηλικίωση, θα αποκτήσουν μεγάλες, εκτεταμένες οικογένειες, τα παιδιά τους θα είναι ταλαντούχα και θα έχουν επιτυχίες, και οι οικογένειές τους θα χαίρουν καλής τύχης —και ένα τέτοιο αποτέλεσμα συνδέεται στενά με την προηγούμενη ζωή αυτών των ανθρώπων. Τουτέστιν, το πού πάνε οι άνθρωποι αφού πεθάνουν και μετενσαρκωθούν, είτε είναι άνδρες ή γυναίκες, ποια είναι η αποστολή τους, τι θα περάσουν στη ζωή, τι αναποδιές θα συναντήσουν, τι ευλογίες θα απολαύσουν, ποιους θα γνωρίσουν, και τι θα τους συμβεί —κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αυτά τα πράγματα, να τα αποφύγει ή να κρυφτεί από αυτά. Με άλλα λόγια, μόλις καθοριστεί η ζωή σου, ό,τι σου συμβεί —όσο κι αν προσπαθείς να το αποφύγεις, και με οποιαδήποτε μέσα— δεν υπάρχει κανένας τρόπος να παραβιάσεις την πορεία της ζωής που ο Θεός καθόρισε για σένα στο πνευματικό βασίλειο. Διότι όταν μετενσαρκώνεσαι, η μοίρα της ζωής σου έχει ήδη καθοριστεί. Είτε είναι καλή είτε κακή, ο καθένας πρέπει να έρθει αντιμέτωπος μ’ αυτό το ζήτημα και θα πρέπει να συνεχίσει να προχωράει. Αυτό είναι ένα ζήτημα που κανείς από όσους ζουν σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί να αποφύγει, και κανένα ζήτημα δεν είναι πιο πραγματικό. Έχετε όλοι καταλάβει όλα όσα έχω πει, σωστά;

Εφόσον έχετε κατανοήσει αυτά τα πράγματα, βλέπετε πλέον ότι ο Θεός έχει πολύ απαιτητικούς και αυστηρούς ελέγχους και διοίκηση για τον κύκλο ζωής και θανάτου των άπιστων; Πρώτον, έχει θεσπίσει διάφορα ουράνια διατάγματα, διατάξεις και συστήματα στο πνευματικό βασίλειο, και μόλις διακηρυχθούν, εκτελούνται πολύ αυστηρά, όπως ορίζεται από τον Θεό, από όντα σε διάφορες επίσημες θέσεις στο πνευματικό βασίλειο, και κανείς δεν θα τολμούσε να τα παραβιάσει. Συνεπώς, στον κύκλο ζωής και θανάτου της ανθρωπότητας στον κόσμο του ανθρώπου, για το αν κάποιος θα μετενσαρκωθεί ως ζώο ή άνθρωπος, υπάρχουν νόμοι και για τα δύο. Επειδή αυτοί οι νόμοι προέρχονται από τον Θεό, κανείς δεν τολμά ούτε μπορεί να τους παραβιάσει. Μόνο λόγω αυτής της κυριαρχίας του Θεού, και επειδή υπάρχουν αυτοί οι νόμοι, ο υλικός κόσμος που βλέπουν οι άνθρωποι έχει αρμονία και τάξη. Μόνο λόγω αυτής της κυριαρχίας του Θεού, οι άνθρωποι είναι σε θέση να συνυπάρχουν ειρηνικά με τον άλλο κόσμο που είναι εντελώς αόρατος σ’ αυτούς, και είναι σε θέση να ζουν σε αρμονία μ’ αυτόν —όλα αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την κυριαρχία του Θεού. Αφού τελειώσει η σαρκική ζωή ενός ατόμου, η ψυχή εξακολουθεί να ζει, οπότε τι θα συνέβαινε αν δεν ήταν υπό τη διοίκηση του Θεού; Η ψυχή θα περιπλανιόταν παντού, θα εισέβαλε παντού και θα έβλαπτε ακόμη και τα έμβια όντα στον ανθρώπινο κόσμο. Δεν θα βλάπτονταν μόνο οι άνθρωποι, αλλά ίσως και τα φυτά και τα ζώα —ωστόσο, οι πρώτοι που θα βλάπτονταν θα ήταν οι άνθρωποι. Εάν συνέβαινε αυτό —αν μια τέτοια ψυχή υπήρχε χωρίς διοίκηση, έβλαπτε πραγματικά τους ανθρώπους και όντως έκανε κακά πράγματα— τότε αυτή η ψυχή θα τύγχανε κατάλληλης διαχείρισης στο πνευματικό βασίλειο: Αν τα πράγματα ήταν σοβαρά, η ψυχή σύντομα θα έπαυε να υπάρχει και θα καταστρεφόταν. Αν ήταν δυνατόν, θα τοποθετούνταν κάπου και στη συνέχεια θα μετενσαρκωνόταν. Τουτέστιν, η διοίκηση των διαφόρων ψυχών από το πνευματικό βασίλειο διατάσσεται και εκτελείται σύμφωνα με στάδια και κανόνες. Μόνο λόγω αυτής της διοίκησης ο υλικός κόσμος του ανθρώπου δεν έχει βυθιστεί στο χάος, οι άνθρωποι του υλικού κόσμου διαθέτουν κανονική νοοτροπία, κανονικό ορθολογισμό και καθορισμένη σαρκική ζωή. Μόνο αφότου η ανθρωπότητα έχει μια τέτοια κανονική ζωή, όσοι ζουν στη σάρκα θα είναι σε θέση να συνεχίσουν να αναπτύσσονται και να αναπαράγονται από γενιά σε γενιά.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα λόγια που μόλις ακούσατε; Πρώτη φορά τα ακούτε; Και τι είδους εντυπώσεις σάς άφησαν τα σημερινά θέματα της συναναστροφής; Εκτός από ότι είναι καινοφανή, έχετε κάποια άλλη άποψη; (Οι άνθρωποι πρέπει να συμπεριφέρονται καλά, και βλέπουμε ότι ο Θεός είναι μεγάλος και πρέπει να Τον σεβόμαστε.) (Έχοντας μόλις ακούσει την επικοινωνία του Θεού για τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός ρυθμίζει το τέλος των διαφόρων τύπων ανθρώπων, από μια άποψη πιστεύω ότι η διάθεσή Του δεν επιτρέπει καμία ύβρη, και ότι θα πρέπει νιώθω φόβο Θεού· από μια άλλη άποψη γνωρίζω τι είδους άνθρωποι αρέσουν στον Θεό και τι είδος δεν Του αρέσει, οπότε θέλω να είμαι ένας από εκείνους που Του αρέσουν.) Βλέπετε ότι οι πράξεις του Θεού σ’ αυτόν τον τομέα βασίζονται σε αρχές; Ποιες είναι οι αρχές σύμφωνα με τις οποίες ενεργεί; (Ορίζει το τέλος των ανθρώπων σύμφωνα με όλα όσα κάνουν.) Πρόκειται για το διαφορετικό τέλος των άπιστων για το οποίο μόλις μιλήσαμε. Όταν πρόκειται για τους άπιστους, η βασική αρχή πίσω από τις πράξεις του Θεού είναι η επιβράβευση των καλών και η τιμωρία των κακών; Υπάρχουν άραγε εξαιρέσεις; (Όχι.) Βλέπετε ότι υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή πίσω από τις πράξεις του Θεού; Οι άπιστοι δεν πιστεύουν ουσιαστικά στον Θεό, ούτε υποτάσσονται στις ενορχηστρώσεις Του. Επιπλέον, αγνοούν την κυριαρχία Του, πολύ λιγότερο δε, Τον αναγνωρίζουν. Το πιο σοβαρό είναι ότι βλασφημούν εναντίον του Θεού και Τον καταριούνται, και είναι εχθρικοί απέναντι σε όσους πιστεύουν στον Θεό. Παρά αυτήν τη στάση τους απέναντι στον Θεό, η διοίκησή Του επί αυτών εξακολουθεί να μην αποκλίνει από τις θεμελιώδεις αρχές Του. Τους διοικεί με τάξη, σύμφωνα με τις αρχές και τη διάθεσή Του. Πώς βλέπει την εχθρικότητά τους; Ως άγνοια! Ως εκ τούτου, έχει κάνει αυτούς τους ανθρώπους —δηλαδή, τη συντριπτική πλειονότητα των άπιστων— να μετενσαρκωθούν ως ζώα στο παρελθόν. Τι είναι, λοιπόν, ακριβώς οι άπιστοι στα μάτια του Θεού; Είναι όλοι κτήνη. Ο Θεός διοικεί τα κτήνη, καθώς και την ανθρωπότητα, και έχει τις ίδιες θεμελιώδεις αρχές για αυτούς τους ανθρώπους. Ακόμα και όταν διοικεί αυτούς τους ανθρώπους, εξακολουθεί να φαίνεται η διάθεσή Του, καθώς και οι νόμοι πίσω από το κράτος Του επί των πάντων. Επομένως, βλέπετε την κυριαρχία του Θεού στις αρχές με τις οποίες διοικεί τους άπιστους που μόλις ανέφερα; Βλέπετε τη δίκαιη διάθεση του Θεού; (Τη βλέπουμε.) Με άλλα λόγια, ανεξάρτητα από το ποια πράγματα αντιμετωπίζει, ο Θεός ενεργεί σύμφωνα με τις δικές Του θεμελιώδεις αρχές και διάθεση. Αυτή είναι η ουσία του Θεού· δεν θα παραβίαζε απερίσκεπτα τις διατάξεις ή τα ουράνια διατάγματα που Αυτός έχει καθορίσει μόνο και μόνο επειδή θεωρεί αυτούς τους ανθρώπους κτήνη. Ο Θεός ενεργεί σύμφωνα με θεμελιώδεις αρχές, χωρίς την παραμικρή απερισκεψία, και οι πράξεις Του δεν επηρεάζονται καθόλου από οποιονδήποτε παράγοντα. Ό,τι κάνει, γίνεται σύμφωνα με τις δικές Του αρχές. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός κατέχει την ουσία του ίδιου του Θεού· αυτή είναι μια πτυχή της ουσίας Του, την οποία δεν κατέχει κανένα δημιουργημένο ον. Ο Θεός είναι ευσυνείδητος και υπεύθυνος κατά τον χειρισμό, την προσέγγιση, τη διαχείριση, τη διοίκηση και την κυριαρχία του επί κάθε αντικειμένου, προσώπου και έμβιου όντος ανάμεσα σε όλα όσα δημιούργησε, και όσον αφορά αυτό, ποτέ δεν είναι απρόσεκτος. Σε όσους είναι καλοί, είναι γεμάτος χάρη και καλοσύνη· σε όσους είναι κακοί, επιβάλλει αμείλικτη τιμωρία. Και όσον αφορά τα διάφορα έμβια όντα, κάνει κατάλληλες ρυθμίσεις έγκαιρα και τακτικά σύμφωνα με τις διάφορες απαιτήσεις του ανθρώπινου κόσμου σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, έτσι ώστε αυτά τα διάφορα έμβια όντα να μετενσαρκώνονται με τάξη σύμφωνα με τους ρόλους που παίζουν και να κινούνται μεταξύ του υλικού κόσμου και του πνευματικού βασιλείου μεθοδικά.

Ο θάνατος ενός έμβιου όντος —ο τερματισμός μιας υλικής ζωής— δηλώνει ότι το έμβιο ον έχει περάσει από τον υλικό κόσμο στο πνευματικό βασίλειο, ενώ η γέννηση μιας νέας υλικής ζωής δηλώνει ότι ένα έμβιο ον έχει έλθει από το πνευματικό βασίλειο στον υλικό κόσμο και έχει αρχίσει να αναλαμβάνει και να παίζει τον ρόλο του. Είτε πρόκειται για την αναχώρηση ή την άφιξη ενός όντος, και οι δύο είναι αναπόσπαστες με το έργο του πνευματικού βασιλείου. Μέχρι τη στιγμή που κάποιος έρχεται στον υλικό κόσμο, έχουν ήδη διαμορφωθεί οι κατάλληλες ρυθμίσεις και έννοιες στο πνευματικό βασίλειο από τον Θεό, όσον αφορά σε ποια οικογένεια θα πάει αυτό το άτομο, ποια εποχή θα φθάσει, ποια ώρα θα φθάσει και ποιον ρόλο θα παίξει. Συνεπώς, ολόκληρη η ζωή αυτού του ανθρώπου —τα πράγματα που κάνει και τα μονοπάτια που ακολουθεί— θα εξελιχθεί σύμφωνα με τις ρυθμίσεις που έγιναν στο πνευματικό βασίλειο, χωρίς την παραμικρή απόκλιση. Επιπλέον, ο χρόνος κατά τον οποίο τερματίζεται μια υλική ζωή και ο τρόπος και ο τόπος στον οποίο λήγει, είναι ξεκάθαροι και διακριτοί στο πνευματικό βασίλειο. Ο Θεός κυβερνά τον υλικό κόσμο αλλά και το πνευματικό βασίλειο, και δεν θα καθυστερήσει τον κανονικό κύκλο ζωής και θανάτου μιας ψυχής, ούτε θα μπορούσε να διαπράξει ποτέ λάθη στις ρυθμίσεις αυτού του κύκλου. Καθένας από τους συνοδούς στις επίσημες θέσεις του πνευματικού βασιλείου εκτελεί τα προσωπικά καθήκοντά του και κάνει αυτό που οφείλει, σύμφωνα με τις οδηγίες και τους κανόνες του Θεού. Επομένως, στον κόσμο της ανθρωπότητας, κάθε υλικό φαινόμενο που βλέπει ο άνθρωπος είναι σε τάξη και δεν περιέχει χάος. Όλα αυτά οφείλονται στην ομαλή κυριαρχία του Θεού επί των πάντων, αλλά και στο γεγονός ότι η εξουσία Του κυβερνά τα πάντα. Το κράτος Του περιλαμβάνει τον υλικό κόσμο στον οποίο ζει ο άνθρωπος και, επιπλέον, το αόρατο πνευματικό βασίλειο πίσω από την ανθρωπότητα. Συνεπώς, εάν οι άνθρωποι επιθυμούν να έχουν μια καλή ζωή και ευελπιστούν να ζήσουν σε ένα ωραίο περιβάλλον, πέρα από ολόκληρο τον ορατό υλικό κόσμο που έχουν στη διάθεσή τους, πρέπει να έχουν και το πνευματικό βασίλειο στη διάθεσή τους, τον οποίο κανείς δεν μπορεί να δει, ο οποίος κυβερνά κάθε έμβιο ον για λογαριασμό της ανθρωπότητας, και ο οποίος χαρακτηρίζεται από τάξη. Έτσι, εφόσον είπαμε ότι ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα, δεν έχουμε ενισχύσει τη γνώση και την κατανόηση που έχουμε περί «των πάντων»; (Ναι.)

β. Ο κύκλος ζωής και θανάτου των διαφόρων ανθρώπων της πίστης

Μόλις συζητήσαμε τον κύκλο ζωής και θανάτου των ανθρώπων που ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, των άπιστων. Τώρα, ας συζητήσουμε αυτόν της δεύτερης κατηγορίας, των διαφόρων ανθρώπων της πίστης. «Ο κύκλος ζωής και θανάτου των διαφόρων ανθρώπων της πίστης» είναι επίσης ένα πολύ σημαντικό θέμα και είναι εξαιρετικά αναγκαίο να το κατανοείτε σε κάποιον βαθμό. Πρώτον, ας πούμε σε ποια είδη πίστης αναφέρεται η «πίστη» των «ανθρώπων της πίστης»: στις πέντε μεγάλες θρησκείες του ιουδαϊσμού, του χριστιανισμού, του καθολικισμού, του ισλαμισμού και του βουδισμού. Εκτός από τους άπιστους, οι άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτές τις πέντε θρησκείες καταλαμβάνουν ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού. Μεταξύ αυτών των πέντε θρησκειών, όσοι έχουν σταδιοδρομήσει μέσω της πίστης τους είναι λίγοι, όμως πολλοί ακολουθούν αυτές τις θρησκείες. Όσοι τις ακολουθούν πηγαίνουν σε διαφορετικό μέρος όταν πεθαίνουν. «Διαφορετικό» από ποιους; Από τους άπιστους —τους ανθρώπους χωρίς πίστη— για τους οποίους μόλις μιλήσαμε. Αφού πεθάνουν, οι πιστοί αυτών των πέντε θρησκειών πηγαίνουν κάπου αλλού, κάπου διαφορετικά από τους άπιστους. Εντούτοις, η διαδικασία είναι η ίδια. Το πνευματικό βασίλειο θα τους κρίνει και αυτούς με βάση όλα όσα έκαναν πριν πεθάνουν, και στη συνέχεια θα υποστούν την ανάλογη επεξεργασία. Γιατί, όμως, οι άνθρωποι αυτοί στέλνονται κάπου αλλού για να υποστούν επεξεργασία; Υπάρχει ένας σημαντικός λόγος που συμβαίνει αυτό. Ποιος είναι; Θα σας τον εξηγήσω χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα. Εντούτοις, προτού να το κάνω, ίσως σκεφτείτε από μέσα σας: «Ίσως οφείλεται στο ότι πιστεύουν στον Θεό σε έναν βαθμό! Δεν είναι εξ ολοκλήρου άπιστοι». Ωστόσο, δεν είναι αυτός ο λόγος. Υπάρχει ένας πολύ σημαντικός λόγος για τον οποίο τοποθετούνται χωριστά από τους άλλους.

Πάρτε για παράδειγμα τον βουδισμό. Θα σας αναφέρω ένα γεγονός. Ένας βουδιστής είναι, κατά πρώτον, κάποιος που έχει ασπαστεί τον βουδισμό, και είναι κάποιος που ξέρει ποια είναι η πίστη του. Όταν ένας βουδιστής κόβει τα μαλλιά του και γίνεται μοναχός ή μοναχή, αυτό σημαίνει ότι έχει διαχωριστεί από τα εγκόσμια, αφήνοντας πίσω του την οχλαγωγία του ανθρώπινου κόσμου. Κάθε μέρα, απαγγέλει τις σούτρες και ψάλλει τα ονόματα των Βούδων, τρώει μόνο χορτοφαγική τροφή, ζει ασκητική ζωή και περνά τις μέρες του συντροφιά με το κρύο, χαμηλό φως του λύχνου. Περνά ολόκληρη τη ζωή του κατ’ αυτόν τον τρόπο. Όταν τελειώσει η φυσική του ζωή, συνοψίζει τη ζωή του, αλλά μέσα στην καρδιά του δεν ξέρει πού θα πάει μετά τον θάνατό του, ποιον θα συναντήσει ή ποιο τέλος θα έχει: Βαθιά μέσα του δεν έχει σαφή εικόνα αυτών των πραγμάτων. Δεν έχει κάνει τίποτα περισσότερο από το να κουβαλά στα τυφλά ένα είδος πίστης κατά τη διάρκεια όλης της ζωής του, και στη συνέχεια αναχωρεί από τον ανθρώπινο κόσμο μαζί με τις τυφλές επιθυμίες και τα τυφλά ιδανικά του. Αυτό είναι το τέλος της υλικής ζωής ενός βουδιστή όταν φεύγει από τον κόσμο των ζωντανών· κατόπιν, επιστρέφει στην αρχική του θέση στο πνευματικό βασίλειο. Το αν αυτό το άτομο μετενσαρκώνεται ή όχι για να επιστρέψει στη γη και να συνεχίσει την αυτοκαλλιέργειά του εξαρτάται από τη συμπεριφορά και την άσκησή του πριν από τον θάνατό του. Εάν δεν έκανε τίποτα λάθος κατά τη διάρκεια της ζωής του, θα μετενσαρκωθεί γρήγορα και θα σταλεί ξανά στη γη, όπου και πάλι θα γίνει μοναχός ή μοναχή. Με άλλα λόγια, κάνει πράξη την αυτοκαλλιέργεια κατά τη διάρκεια της φυσικής του ζωής σύμφωνα με τον τρόπο που το έκανε την πρώτη φορά, και στη συνέχεια επιστρέφει στο πνευματικό βασίλειο, όταν ολοκληρωθεί η φυσική ζωή του, όπου εξετάζεται. Κατόπιν, εάν δεν προκύψουν προβλήματα, μπορεί να επιστρέψει και πάλι στον κόσμο του ανθρώπου και να ασπαστεί για μια ακόμη φορά τον βουδισμό, συνεχίζοντας έτσι την άσκησή του. Αφού μετενσαρκωθεί τρεις έως επτά φορές, θα επιστρέψει για άλλη μια φορά στο πνευματικό βασίλειο, εκεί όπου πηγαίνει κάθε φορά που τελειώνει η υλική του ζωή. Αν τα διάφορα προσόντα και η συμπεριφορά του στον ανθρώπινο κόσμο συνάδουν με τα ουράνια διατάγματα του πνευματικού βασιλείου, τότε στο εξής θα παραμείνει εκεί· δεν θα μετενσαρκώνεται πλέον ως άνθρωπος, ούτε θα υπάρχει κίνδυνος να τιμωρηθεί για κακές πράξεις στη γη. Δεν θα πρέπει να υποβληθεί ποτέ ξανά σε αυτήν τη διαδικασία. Αντ’ αυτού, σύμφωνα με τις περιστάσεις, θα πάρει μια θέση στο πνευματικό βασίλειο. Αυτό το χαρακτηρίζουν οι βουδιστές ως «επίτευξη της φώτισης». Η επίτευξη της φώτισης σημαίνει, κυρίως, το να επιτύχει κανείς την πραγμάτωση ως αξιωματούχος του πνευματικού βασιλείου και, από εκεί και έπειτα, να μη μετενσαρκώνεται πια ούτε να διατρέχει τον κίνδυνο να τιμωρηθεί. Πολύ περισσότερο δε, σημαίνει ότι δεν υποφέρει κανείς πλέον από τα βάσανα της ανθρώπινης ύπαρξης μετά από τη μετενσάρκωση. Εξακολουθεί να υπάρχει, λοιπόν, πιθανότητα να μετενσαρκωθεί ως ζώο; (Όχι.) Αυτό σημαίνει ότι παραμένει για να αναλάβει κάποιον ρόλο στο πνευματικό βασίλειο και ότι δεν θα μετενσαρκωθεί πλέον. Αυτό είναι ένα παράδειγμα επίτευξης της πραγμάτωσης της φώτισης στον βουδισμό. Όσο για εκείνους που δεν επιτυγχάνουν την πραγμάτωση, όταν επιστρέφουν στο πνευματικό βασίλειο, υπόκεινται στην εξέταση και την επαλήθευση από τον σχετικό αξιωματούχο, ο οποίος ανακαλύπτει πως, ενώ ήταν ακόμα εν ζωή, δεν έκαναν επιμελώς πράξη την αυτοκαλλιέργεια, ή δεν απάγγελλαν επιμελώς τις σούτρες ούτε έψαλλαν τα ονόματα των Βούδων, όπως ορίζει ο βουδισμός και, αντ’ αυτού, είχαν διαπράξει πολλές κακές πράξεις και είχαν επιδοθεί σε πολλές κακές συμπεριφορές. Τότε, διενεργείται μια κρίση στο πνευματικό βασίλειο όσον αφορά τις κακές πράξεις τους, κατόπιν της οποίας είναι σίγουρο ότι θα τιμωρηθούν. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Ως εκ τούτου, πότε μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να επιτύχει την πραγμάτωση; Στη ζωή, όταν δεν κάνει κακό —όταν, μετά την επιστροφή του στο πνευματικό βασίλειο, διαπιστώνεται ότι δεν έκανε τίποτα λάθος πριν πεθάνει. Εξακολουθεί, τότε, να μετενσαρκώνεται, συνεχίζοντας να απαγγέλει τις σούτρες και να ψάλλει τα ονόματα των Βούδων, περνώντας τις μέρες του με το κρύο, χαμηλό φως του λύχνου, αποφεύγοντας να σκοτώσει οποιοδήποτε έμβιο ον ή να φάει κρέας. Δεν συμμετέχει στον κόσμο του ανθρώπου, αφήνει τα προβλήματά του πίσω του και δεν έχει διαμάχες με άλλους. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, αν δεν κάνει κανένα κακό, στη συνέχεια επιστρέφει στο πνευματικό βασίλειο και αφού όλες οι πράξεις του και η συμπεριφορά του εξεταστούν, αποστέλλεται για άλλη μια φορά στον κόσμο του ανθρώπου, σε έναν κύκλο που συνεχίζεται για τρεις έως επτά φορές. Αν δεν διαπραχθεί καμία παράβαση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τότε η επίτευξη της φώτισής του θα παραμείνει ανεπηρέαστη και δεν θα καθυστερήσει. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του κύκλου ζωής και θανάτου όλων των ανθρώπων της πίστης: Είναι σε θέση να «επιτύχουν την πραγμάτωση» και να καταλάβουν μια θέση στο πνευματικό βασίλειο· αυτή είναι η διαφορά τους από τους άπιστους. Πρώτον, ενόσω ζουν ακόμα στη γη, ποια είναι η συμπεριφορά εκείνων που είναι σε θέση να λάβουν μια θέση στο πνευματικό βασίλειο; Ασφαλώς, δεν πρέπει να διαπράξουν κανένα απολύτως κακό: Δεν πρέπει να διαπράξουν δολοφονία, εμπρησμό, βιασμό ή λεηλασία. Αν διαπράξουν απάτη, εξαπάτηση, κλοπή ή ληστεία, τότε δεν μπορούν να επιτύχουν την πραγμάτωση. Τουτέστιν, αν σχετίζονται ή συνδέονται με κακές πράξεις με οποιονδήποτε τρόπο, δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την τιμωρία του πνευματικού βασιλείου. Το πνευματικό βασίλειο προβαίνει στις κατάλληλες διευθετήσεις για τους βουδιστές που επιτυγχάνουν τη φώτιση: Μπορεί να τους ανατεθεί να διοικούν όσους φαίνεται να πιστεύουν στον βουδισμό και στον Γέροντα στον Ουρανό —μπορεί να τους ανατεθεί μια αρμοδιότητα. Μπορεί, επίσης, να διοικούν μόνο τους άπιστους, ή να καταλάβουν θέσεις με ασήμαντα καθήκοντα. Η κατανομή αυτή εξαρτάται από τη φύση της ψυχής τους. Αυτό είναι ένα παράδειγμα από τον βουδισμό.

Μεταξύ των πέντε θρησκειών που έχουμε αναφέρει, ο χριστιανισμός είναι πιο ιδιαίτερος. Και τι το ιδιαίτερο έχει ο χριστιανισμός; Οι χριστιανοί είναι άνθρωποι που πιστεύουν στον αληθινό Θεό. Πώς μπορούν να συμπεριληφθούν εδώ όσοι πιστεύουν στον αληθινό Θεό; Λέγοντας ότι ο χριστιανισμός είναι ένα είδος πίστης, τότε, χωρίς αμφιβολία, θα σχετιζόταν μόνο με την πίστη· θα ήταν μόνο ένα είδος τελετής, ένα είδος θρησκείας και θα διέφερε τελείως από την πίστη εκείνων που πραγματικά ακολουθούν τον Θεό. Ο λόγος για τον οποίο έχω συμπεριλάβει τον χριστιανισμό μεταξύ των πέντε μεγάλων θρησκειών είναι επειδή έχει περιέλθει στο ίδιο επίπεδο με τον ιουδαϊσμό, τον βουδισμό και τον ισλαμισμό. Οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός ή ότι Αυτός κυβερνάει επί των πάντων, πολύ λιγότερο δε, πιστεύουν στην ύπαρξή Του. Αντ’ αυτού, απλώς χρησιμοποιούν τις Γραφές για να μιλήσουν για θεολογία και χρησιμοποιούν τη θεολογία για να διδάξουν στους ανθρώπους να είναι καλοσυνάτοι, να υπομένουν τα δεινά και να κάνουν καλές πράξεις. Αυτό το είδος της θρησκείας έχει γίνει ο χριστιανισμός: Επικεντρώνεται μόνο στις θεολογικές θεωρίες, δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το έργο του Θεού που αφορά τη διαχείριση και τη σωτηρία του ανθρώπου. Έχει γίνει μια θρησκεία ανθρώπων που ακολουθούν τον Θεό αλλά δεν αναγνωρίζονται, στην ουσία, από τον Θεό. Εντούτοις, κι ο Θεός έχει μια θεμελιώδη αρχή όσον αφορά το πώς προσεγγίζει τέτοιους ανθρώπους. Δεν τους χειρίζεται απερίσκεπτα ούτε τους αντιμετωπίζει κατά βούληση, όπως κάνει με τους άπιστους. Τους μεταχειρίζεται με τον ίδιο τρόπο που μεταχειρίζεται τους βουδιστές: Εάν, ενόσω ζει, ένας χριστιανός διαθέτει αυτοπειθαρχία, μπορεί να τηρεί αυστηρά τις Δέκα Εντολές και να έχει απαιτήσεις από τη δική του συμπεριφορά σύμφωνα με τους νόμους και τις εντολές, και τις τηρεί καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, τότε θα πρέπει και να διάγει τον ίδιο χρόνο περνώντας από τους κύκλους ζωής και θανάτου πριν μπορέσει πραγματικά να επιτύχει τη λεγόμενη «αρπαγή». Μετά την επίτευξη της αρπαγής, παραμένει στο πνευματικό βασίλειο, όπου καταλαμβάνει μια θέση και γίνεται ένας από τους αξιωματούχους του. Ομοίως, εάν διαπράττει κακό στη γη, αν είναι υπερβολικά αμαρτωλός και διαπράττει πάρα πολλές αμαρτίες, τότε αναπόφευκτα θα τιμωρηθεί και θα πειθαρχηθεί με αντίστοιχο βαθμό αυστηρότητας. Στον βουδισμό, η επίτευξη της πραγμάτωσης σημαίνει το πέρασμα στην Αγνή Γη της Υπέρτατης Ευδαιμονίας, αλλά πώς αποκαλείται αυτό στον χριστιανισμό; Αποκαλείται «είσοδος στον ουρανό» και συνιστά «αρπαγή». Όσοι έχουν πραγματικά αρπαγεί περνούν, επίσης, από τον κύκλο ζωής και θανάτου τρεις έως επτά φορές, και στη συνέχεια, αφού έχουν πεθάνει, έρχονται στο πνευματικό βασίλειο, σαν να είχαν κοιμηθεί. Εάν πληρούν τις προδιαγραφές, μπορούν να παραμείνουν για να καταλάβουν κάποια θέση και, αντίθετα από τους ανθρώπους στη γη, δεν θα μετενσαρκωθούν με έναν απλό τρόπο ή σύμφωνα με τις συμβάσεις.

Μεταξύ όλων αυτών των θρησκειών, το τέλος για το οποίο μιλούν και για το οποίο αγωνίζονται είναι το ίδιο με την επίτευξη της πραγμάτωσης στον βουδισμό· απλώς αυτή η «πραγμάτωση» επιτυγχάνεται με διαφορετικά μέσα. Είναι όλες τους όψεις του ίδιου νομίσματος. Όσον αφορά τη μερίδα των ανθρώπων που ακολουθούν τις θρησκείες αυτές, που είναι σε θέση να τηρούν αυστηρά τις θρησκευτικές αρχές στη συμπεριφορά τους, ο Θεός τούς δίνει έναν κατάλληλο προορισμό, έναν κατάλληλο τόπο για να πάνε, και τους χειρίζεται κατάλληλα. Όλα αυτά είναι λογικά, αλλά δεν είναι όπως τα φαντάζονται οι άνθρωποι. Τώρα, έχοντας ακούσει τι συμβαίνει στους χριστιανούς, πώς νιώθετε; Θεωρείτε ότι αδίκως υποφέρουν; Συμπάσχετε μαζί τους; (Λίγο.) Δεν μπορεί να γίνει τίποτα· αυτοί οι ίδιοι φταίνε. Γιατί το λέω αυτό; Το έργο του Θεού είναι αληθινό· ο Θεός είναι ζωντανός και πρακτικός, και το έργο Του απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα και σε κάθε άνθρωπο. Γιατί, τότε, δεν το αποδέχονται; Γιατί αντιτίθενται και διώκουν τον Θεό τόσο μανιωδώς; Θα έπρεπε μάλιστα να θεωρούν τον εαυτό τους τυχερό που έχουν τέτοιο τέλος, άρα γιατί τους λυπάστε; Το ότι τυγχάνουν αυτού του είδους τη μεταχείριση δείχνει μεγάλη ανοχή. Βάσει του βαθμού στον οποίο αντιτίθενται στον Θεό, θα έπρεπε να καταστραφούν, κι όμως, ο Θεός δεν το κάνει· αντ’ αυτού απλώς μεταχειρίζεται τον χριστιανισμό το ίδιο όπως μια συνηθισμένη θρησκεία. Χρειάζεται, λοιπόν, να μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες για τις άλλες θρησκείες; Η φιλοσοφία όλων αυτών των θρησκειών είναι οι άνθρωποι να υποφέρουν περισσότερα δεινά, να μην κάνουν κακό, να κάνουν καλές πράξεις, να μην εξυβρίζουν τους άλλους, να μην κρίνουν τους άλλους, να αποστασιοποιούνται από διαμάχες, και να είναι καλοί άνθρωποι —οι περισσότερες θρησκευτικές διδασκαλίες έτσι είναι. Συνεπώς, εάν αυτοί οι άνθρωποι της πίστης —αυτοί οι άνθρωποι που ακολουθούν διάφορες θρησκείες και δόγματα— είναι σε θέση να τηρούν αυστηρά τις θρησκευτικές τους αρχές, τότε δεν θα διαπράξουν μεγάλα σφάλματα ή αμαρτίες κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στη γη, και αφού μετενσαρκωθούν τρεις έως επτά φορές, αυτοί οι άνθρωποι —οι άνθρωποι που είναι σε θέση να τηρούν αυστηρά τις θρησκευτικές αρχές— θα παραμείνουν, σε γενικές γραμμές, για να καταλάβουν μια θέση στο πνευματικό βασίλειο. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; (Όχι, δεν υπάρχουν.) Πώς αιτιολογείτε την απάντησή σας; Δεν είναι εύκολο να κάνει κάποιος καλό και να τηρεί τους θρησκευτικούς κανόνες και νόμους. Ο βουδισμός δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να τρώνε κρέας —θα μπορούσες να το κάνεις αυτό; Εάν έπρεπε να φοράς γκρίζο μανδύα και να απαγγέλεις σούτρες και να ψέλνεις τα ονόματα των Βούδων σε έναν βουδιστικό ναό όλη τη μέρα, θα μπορούσες να το κάνεις; Δεν θα ήταν εύκολο. Ο χριστιανισμός έχει τις Δέκα Εντολές, τις εντολές και τους νόμους· είναι εύκολη η τήρησή τους; Δεν είναι, σωστά; Πάρτε ως παράδειγμα τον κανόνα του να μην εξυβρίζει κανείς τους άλλους: Οι άνθρωποι είναι απλούστατα ανίκανοι να τηρήσουν αυτόν τον κανόνα. Δεν μπορούν να συγκρατηθούν, βωμολοχούν —και αφού ξεστομίσουν βωμολοχίες, δεν μπορούν να τις πάρουν πίσω, οπότε τι κάνουν; Τη νύχτα εξομολογούνται τις αμαρτίες τους. Μερικές φορές, αφού εξυβρίσουν τους άλλους, εξακολουθούν να τρέφουν μίσος στην καρδιά τους, και μάλιστα φτάνουν μέχρι το σημείο να προγραμματίζουν το πότε θα τους βλάψουν περισσότερο. Εν ολίγοις, δεν είναι εύκολο για όσους ζουν σ’ αυτό το νεκρό δόγμα να μην αμαρτάνουν ή να μη διαπράττουν κακό. Συνεπώς, σε κάθε θρησκεία, μόνο μια χούφτα άνθρωποι είναι πραγματικά σε θέση να επιτύχουν την πραγμάτωση. Υποθέτεις ότι επειδή τόσο πολλοί άνθρωποι ακολουθούν αυτές τις θρησκείες, αρκετοί θα είναι σε θέση να παραμείνουν για να αναλάβουν κάποιον ρόλο στο πνευματικό βασίλειο; Δεν υπάρχουν τόσο πολλοί· μόνο μερικοί είναι πραγματικά σε θέση να το επιτύχουν αυτό. Αυτά αφορούν, γενικά, τον κύκλο ζωής και θανάτου των ανθρώπων της πίστης. Αυτό που τους ξεχωρίζει είναι ότι μπορούν να επιτύχουν την πραγμάτωση, κι αυτό είναι που τους διαφοροποιεί από τους άπιστους.

γ. Ο κύκλος ζωής και θανάτου των ακόλουθων του Θεού

Στη συνέχεια, ας μιλήσουμε για τον κύκλο ζωής και θανάτου όσων ακολουθούν τον Θεό. Αυτό σας αφορά, οπότε δώστε προσοχή: Πρώτον, σκεφτείτε πώς μπορούν να κατηγοριοποιηθούν οι ακόλουθοι του Θεού. (Οι εκλεκτοί του Θεού και οι πάροχοι υπηρεσιών.) Υπάρχουν όντως δύο: Οι εκλεκτοί του Θεού και οι πάροχοι υπηρεσιών. Πρώτα, ας μιλήσουμε για τους εκλεκτούς του Θεού, οι οποίοι είναι μόνο λίγοι. Σε ποιους αναφέρονται «οι εκλεκτοί του Θεού»; Αφότου ο Θεός δημιούργησε τα πάντα και απέκτησε υπόσταση η ανθρωπότητα, ο Θεός επέλεξε μια ομάδα ανθρώπων που θα Τον ακολουθούσαν· σ’ αυτούς αναφέρονται απλώς «οι εκλεκτοί του Θεού». Υπήρχε ένα ειδικό πεδίο και σημασία όσον αφορά την επιλογή των ανθρώπων αυτών από τον Θεό. Το πεδίο είναι ειδικό διότι περιορίστηκε σε λίγους εκλεκτούς, οι οποίοι πρέπει να έρχονται όταν Εκείνος επιτελεί σημαντικό έργο. Και ποια είναι η σημασία; Εφόσον ήταν μια ομάδα που επέλεξε ο Θεός, η σημασία είναι τεράστια. Δηλαδή, ο Θεός επιθυμεί να ολοκληρώσει αυτούς τους ανθρώπους και να τους οδηγήσει στην τελείωση, και μόλις περατωθεί το έργο διαχείρισής Του, θα κερδίσει αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι πολύ σημαντικό αυτό; Επομένως, αυτοί οι εκλεκτοί είναι πολύ σημαντικοί για τον Θεό, διότι είναι εκείνοι που σκοπεύει να κερδίσει ο Θεός. Όσον αφορά τους πάροχους υπηρεσιών, ας κάνουμε, λοιπόν, ένα μικρό διάλειμμα από το θέμα του προκαθορισμού του Θεού, και ας μιλήσουμε καταρχάς για τις καταβολές τους. Ένας «πάροχος υπηρεσιών» είναι στην κυριολεξία κάποιος που παρέχει υπηρεσίες. Όσοι παρέχουν υπηρεσίες είναι περαστικοί· δεν το κάνουν μακροπρόθεσμα ή για πάντα, αλλά προσλαμβάνονται ή απασχολούνται προσωρινά. Οι καταβολές της πλειονότητάς τους είναι ότι επιλέχθηκαν μεταξύ των άπιστων. Ήρθαν στη γη όταν αποφασίστηκε ότι θα αναλάμβαναν τον ρόλο των παρόχων υπηρεσιών στο έργο του Θεού. Μπορεί να ήταν ζώα στην προηγούμενη ζωή τους, αλλά μπορεί και να ήταν άπιστοι. Αυτές είναι οι καταβολές των παρόχων υπηρεσιών.

Ας μιλήσουμε περαιτέρω για τον εκλεκτό λαό του Θεού. Όταν πεθαίνουν, πάνε σε έναν εντελώς διαφορετικό τόπο από αυτόν που πάνε οι άπιστοι και οι διάφοροι άνθρωποι της πίστης. Είναι ένας τόπος όπου συνοδεύονται από αγγέλους και αγγελιοφόρους του Θεού· είναι ένας τόπος τον οποίο διοικεί προσωπικά ο Θεός. Παρόλο που, στον τόπο αυτόν, ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν μπορεί να βλέπει τον Θεό ιδίοις όμμασι, δεν μοιάζει με οποιονδήποτε άλλον τόπο στο πνευματικό βασίλειο· αυτός είναι ένας διαφορετικός τόπος όπου πηγαίνει αυτή η μερίδα ανθρώπων μετά θάνατον. Όταν πεθαίνουν, υπόκεινται και αυτοί σε αυστηρή έρευνα από τους αγγελιοφόρους του Θεού. Και τι ερευνούν; Οι αγγελιοφόροι του Θεού ερευνούν τα μονοπάτια που έχουν πάρει αυτοί οι άνθρωποι καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους όσον αφορά την πίστη τους στον Θεό, κατά πόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αντιτάχθηκαν ποτέ στον Θεό ή Τον καταράστηκαν, και κατά πόσο διέπραξαν τυχόν σοβαρές αμαρτίες ή κακό. Αυτή η έρευνα θα απαντήσει την ερώτηση κατά πόσο ένα συγκεκριμένο άτομο επιτρέπεται να παραμείνει ή πρέπει να αποχωρήσει. Τι σημαίνει «να αποχωρήσει»; Και τι σημαίνει «να παραμείνει»; Το «αποχωρεί» σημαίνει κατά πόσο, με βάση τη συμπεριφορά του, παραμένει ανάμεσα στις τάξεις των εκλεκτών του Θεού· το επιτρέπεται να «παραμείνει» σημαίνει ότι μπορεί να παραμείνει ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν ολοκληρωθεί από τον Θεό κατά τις έσχατες ημέρες. Για όσους παραμένουν, ο Θεός έχει κάνει ειδικές ρυθμίσεις. Κατά τη διάρκεια κάθε περιόδου του έργου Του, θα στέλνει τέτοιους ανθρώπους να ενεργούν ως απόστολοι ή να επιτελούν το έργο της αναβίωσης ή της φροντίδας των εκκλησιών. Εντούτοις, οι άνθρωποι που είναι ικανοί για ένα τέτοιο έργο δεν μετενσαρκώνονται τόσο συχνά όσο οι άπιστοι, που ξαναγεννιούνται από γενιά σε γενιά· αντίθετα, επιστρέφουν στη γη σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τα στάδια του έργου του Θεού, και δεν μετενσαρκώνονται συχνά. Υπάρχουν, λοιπόν, κάποιοι κανόνες σχετικά με το πότε θα μετενσαρκωθούν; Έρχονται μία φορά κάθε λίγα χρόνια; Έρχονται με τέτοια συχνότητα; Όχι. Όλα αυτά βασίζονται στο έργο του Θεού, στα στάδιά του και στις ανάγκες Του, και δεν υπάρχουν καθορισμένοι κανόνες. Ο μόνος κανόνας είναι ότι όταν ο Θεός επιτελεί το τελικό στάδιο του έργου Του κατά τις έσχατες ημέρες, θα έρθουν όλοι αυτοί οι εκλεκτοί άνθρωποι, και όταν θα έρθουν, αυτή θα είναι η τελευταία τους μετενσάρκωση. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό βασίζεται στο αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί κατά τη διάρκεια του τελευταίου σταδίου του έργου του Θεού —διότι κατά τη διάρκεια αυτού του τελευταίου σταδίου του έργου, ο Θεός θα ολοκληρώσει εντελώς αυτούς τους εκλεκτούς. Τι σημαίνει αυτό; Εάν, κατά τη διάρκεια αυτής της τελικής φάσης, αυτοί οι άνθρωποι ολοκληρωθούν και τελειωθούν, τότε δεν θα μετενσαρκωθούν όπως πριν· η διαδικασία της ενανθρώπισής τους θα έχει ολοκληρωθεί πλήρως, όπως και η διαδικασία της μετενσάρκωσής τους. Αυτό αφορά όσους θα παραμείνουν. Έτσι, πού πάνε όσοι δεν μπορούν να παραμείνουν; Όσοι δεν επιτρέπεται να παραμείνουν έχουν τον δικό τους κατάλληλο προορισμό. Πρώτον, ως αποτέλεσμα των κακών τους πράξεων, των σφαλμάτων που έχουν κάνει και των αμαρτιών που έχουν διαπράξει, θα τιμωρηθούν και αυτοί. Αφού τιμωρηθούν, ο Θεός είτε θα κάνει ρυθμίσεις για να τους στείλει ανάμεσα στους άπιστους, ανάλογα με τις περιστάσεις, ή θα κανονίσει να πάνε ανάμεσα στους διάφορους ανθρώπους της πίστης. Με άλλα λόγια, υπάρχουν δύο πιθανές εκβάσεις γι’ αυτούς: Η μία είναι να τιμωρηθούν και ίσως να ζήσουν μεταξύ των ανθρώπων μιας συγκεκριμένης θρησκείας αφού μετενσαρκωθούν, και η άλλη είναι να γίνουν άπιστοι. Εάν γίνουν άπιστοι, τότε θα χάσουν κάθε δυνατότητα· εντούτοις, αν γίνουν άνθρωποι της πίστης —αν, για παράδειγμα, γίνουν χριστιανοί— τότε, θα εξακολουθούν να έχουν την ευκαιρία να επιστρέψουν ανάμεσα στις τάξεις του εκλεκτού λαού του Θεού· υπάρχουν πολύ σύνθετες σχέσεις εδώ. Εν ολίγοις, αν κάποιος από τον εκλεκτό λαό του Θεού κάνει κάτι που υβρίζει τον Θεό, θα τιμωρηθεί όπως και όλοι οι άλλοι. Πάρτε τον Παύλο, για παράδειγμα, για τον οποίο συζητήσαμε προηγουμένως. Ο Παύλος είναι ένα παράδειγμα ατόμου που τιμωρείται. Έχετε πάρει μια ιδέα για το τι πράγμα μιλάω; Είναι καθορισμένο το πεδίο των εκλεκτών του Θεού; (Ναι, σε γενικές γραμμές.) Το μεγαλύτερο μέρος του είναι καθορισμένο, αλλά ένα μικρό μέρος του δεν έχει καθοριστεί. Γιατί άραγε; Εδώ, ανέφερα τον πιο προφανή λόγο: τη διάπραξη κακού. Όταν οι άνθρωποι διαπράττουν κακό, ο Θεός δεν τους θέλει, και όταν ο Θεός δεν τους θέλει, τους ρίχνει ανάμεσα σε διάφορες φυλές και τύπους ανθρώπων. Έτσι, χάνουν κάθε ελπίδα και είναι δύσκολο να επιστρέψουν. Όλα αυτά σχετίζονται με τον κύκλο ζωής και θανάτου των εκλεκτών του Θεού.

Το επόμενο θέμα έχει σχέση με τον κύκλο ζωής και θανάτου των παρόχων υπηρεσιών. Μόλις μιλήσαμε για τις καταβολές των παρόχων υπηρεσιών· δηλαδή, το γεγονός ότι μετενσαρκώθηκαν ενώ ήταν άπιστοι και ζώα στις προηγούμενες ζωές τους. Με την άφιξη του τελευταίου σταδίου του έργου, ο Θεός επέλεξε από τους άπιστους μια ομάδα τέτοιων ανθρώπων, και αυτή η ομάδα είναι ιδιαίτερη. Ο Θεός επιλέγει αυτούς τους ανθρώπους για να υπηρετήσουν το έργο Του. Η λέξη «υπηρεσία» δεν είναι πολύ κομψή, ούτε συνάδει με τις επιθυμίες όλων, αλλά θα πρέπει να δούμε σε ποιον απευθύνεται. Η ύπαρξη των παρόχων υπηρεσιών του Θεού έχει ιδιαίτερη σπουδαιότητα. Κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο τους, διότι αυτοί επιλέχθηκαν από τον Θεό. Και ποιος είναι ο ρόλος αυτών των παρόχων υπηρεσιών; Είναι να υπηρετούν τους εκλεκτούς του Θεού. Κατά κύριο λόγο, ο ρόλος τους είναι να παρέχουν υπηρεσίες στο έργο του Θεού, να συνεργάζονται μ’ αυτό και να συνδράμουν τον Θεό ως προς την ολοκλήρωση των εκλεκτών Του. Ανεξάρτητα από το αν μοχθούν, εκτελούν κάποια πτυχή του έργου ή αναλαμβάνουν συγκεκριμένες εργασίες, ποια είναι η απαίτηση του Θεού από αυτούς τους παρόχους υπηρεσιών; Έχει ο Θεός πολλές απαιτήσεις από αυτούς; (Όχι, ζητάει μόνο να είναι πιστοί.) Και οι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι πιστοί. Ανεξάρτητα από τις καταβολές σου ή γιατί ο Θεός σε επέλεξε, εσύ πρέπει να είσαι πιστός στον Θεό, σε όποια αποστολή ο Θεός σού εμπιστεύεται, καθώς και στο έργο για το οποίο είσαι υπεύθυνος και για τα καθήκοντα που εκτελείς. Ποια θα είναι άραγε η έκβαση των παρόχων υπηρεσιών που είναι ικανοί να είναι πιστοί και να ικανοποιούν τον Θεό; Θα μπορούν να παραμείνουν. Είναι ευλογία να είναι κανείς πάροχος υπηρεσιών που παραμένει; Τι σημαίνει να παραμένει κανείς; Τι σημαίνει αυτή η ευλογία; Όσον αφορά τη θέση τους, δεν μοιάζουν με όσους ανήκουν στους εκλεκτούς του Θεού· φαίνονται διαφορετικοί. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν απολαμβάνουν σ’ αυτήν τη ζωή τα ίδια με αυτά των εκλεκτών του Θεού; Τουλάχιστον, είναι τα ίδια σ’ αυτήν τη ζωή. Δεν το αρνείστε αυτό, έτσι; Οι ομιλίες του Θεού, η χάρη του Θεού, οι παροχές του Θεού, οι ευλογίες του Θεού —ποιος δεν τα απολαμβάνει αυτά; Όλοι απολαμβάνουν αυτήν την αφθονία. Η ταυτότητα ενός παρόχου υπηρεσιών είναι κάποιου που παρέχει υπηρεσίες, αλλά για τον Θεό, είναι απλώς ένα από τα δημιουργήματά Του· απλώς ο ρόλος τους είναι εκείνος του παρόχου υπηρεσιών. Εφόσον και οι δύο είναι δημιουργήματα του Θεού, υπάρχει καμιά διαφορά ανάμεσα σε έναν πάροχο υπηρεσιών και σ’ έναν από τους εκλεκτούς του Θεού; Στην ουσία, δεν υπάρχει. Θεωρητικά μιλώντας, υπάρχει διαφορά· στην ουσία και όσον αφορά τον ρόλο που παίζουν υπάρχει διαφορά —αλλά ο Θεός δεν φέρεται άδικα σ’ αυτήν την ομάδα ανθρώπων. Γιατί, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι ορίζονται ως πάροχοι υπηρεσιών; Θα πρέπει να το κατανοείτε κάπως αυτό! Οι πάροχοι υπηρεσιών προέρχονται από τους άπιστους. Μόλις αναφέρουμε ότι προέρχονται από τους άπιστους, γίνεται σαφές ότι το υπόβαθρό τους είναι κακό: Όλοι είναι αθεϊστές και υπήρξαν αθεϊστές και στο παρελθόν τους· δεν πίστευαν στον Θεό και ήταν εχθρικοί προς Αυτόν, προς την αλήθεια και προς όλα τα θετικά πράγματα. Δεν πίστευαν στον Θεό ή στην ύπαρξή Του. Τουτέστιν, είναι ικανοί να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού; Δικαίως θα λέγαμε ότι, σε μεγάλο βαθμό, δεν είναι. Ακριβώς όπως τα ζώα είναι ανίκανα να κατανοήσουν τις ανθρώπινες λέξεις, οι πάροχοι υπηρεσιών δεν μπορούν να καταλάβουν τι λέει ο Θεός, τι απαιτεί ή γιατί θέτει αυτές τις απαιτήσεις. Δεν καταλαβαίνουν· αυτά τα πράγματα είναι ακατανόητα γι’ αυτούς, και παραμένουν χωρίς διαφώτιση. Για αυτόν τον λόγο, αυτοί οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη ζωή για την οποία έχουμε μιλήσει. Χωρίς τη ζωή, μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια; Κατέχουν την αλήθεια; Διαθέτουν την εμπειρία και τη γνώση των λόγων του Θεού; (Όχι.) Αυτές είναι οι καταβολές των παρόχων υπηρεσιών. Εντούτοις, από τη στιγμή που ο Θεός κάνει αυτούς τους ανθρώπους παρόχους υπηρεσιών, εξακολουθούν να υπάρχουν προδιαγραφές στις απαιτήσεις Του από αυτούς. Δεν τους υποτιμά ούτε είναι διεκπεραιωτικός απέναντί τους. Παρόλο που δεν κατανοούν τα λόγια Του και δεν κατέχουν τη ζωή, ο Θεός εξακολουθεί να τους φέρεται με καλοσύνη, και εξακολουθούν να υπάρχουν προδιαγραφές όσον αφορά τις απαιτήσεις Του από αυτούς. Μόλις μιλήσατε γι’ αυτές τις προδιαγραφές: Να είστε πιστοί στον Θεό και να κάνετε αυτό που λέει. Στη δική σου υπηρεσία πρέπει να υπηρετείς όπου χρειάζεται και πρέπει να υπηρετείς μέχρι τέλους. Εάν μπορείς να είσαι πιστός πάροχος υπηρεσιών, αν είσαι σε θέση να υπηρετήσεις μέχρι τέλους και μπορείς να εκπληρώσεις την αποστολή που σου εμπιστεύτηκε ο Θεός, τότε θα ζήσεις μια ζωή με αξία. Αν μπορέσεις να το κάνεις αυτό, θα είσαι σε θέση να παραμείνεις. Αν κάνεις λίγη παραπάνω προσπάθεια, αν προσπαθήσεις λίγο πιο σκληρά, αν μπορείς να διπλασιάσεις τις προσπάθειές σου για να γνωρίσεις τον Θεό, αν μπορείς να μιλήσεις λίγο για τη γνώση περί του Θεού, αν μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία σ’ Αυτόν και, επιπλέον, αν μπορείς να καταλάβεις κάτι από τις προθέσεις Του, αν μπορείς να συνεργαστείς στο έργο του Θεού και να λαμβάνεις σε κάποιον βαθμό υπόψη σου τις προθέσεις του Θεού, τότε εσύ, ως πάροχος υπηρεσιών, θα βιώσεις αλλαγή στην τύχη σου. Και ποια θα είναι αυτή η αλλαγή στην τύχη; Δεν θα είσαι πλέον σε θέση απλώς να παραμείνεις. Ανάλογα με τη διαγωγή σου και τις προσωπικές σου προσδοκίες και επιδιώξεις, ο Θεός θα σε καταστήσει έναν από τους εκλεκτούς. Αυτή θα είναι η αλλαγή στην τύχη σου. Για τους παρόχους υπηρεσιών, ποιο είναι το καλύτερο πράγμα σχετικά μ’ αυτό; Ότι μπορούν να συμπεριληφθούν στους εκλεκτούς του Θεού. Αν συμπεριληφθούν, σημαίνει ότι δεν θα μετενσαρκώνονται πλέον ως ζώα όπως οι άπιστοι. Είναι καλό αυτό; Ναι, και είναι και καλά νέα: Σημαίνει ότι οι πάροχοι υπηρεσιών μπορούν να διαμορφωθούν. Δεν σημαίνει, επειδή ο Θεός προκαθόρισε έναν πάροχο υπηρεσιών να υπηρετήσει, ότι θα το κάνει για πάντα. Δεν είναι απαραιτήτως έτσι. Ο Θεός θα τον χειριστεί και θα του φερθεί με τρόπο που αρμόζει στη συμπεριφορά αυτού του ατόμου.

Ωστόσο, υπάρχουν πάροχοι υπηρεσιών που δεν είναι σε θέση να υπηρετήσουν μέχρι τέλους· υπάρχουν εκείνοι που κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους εγκαταλείπουν στη μέση και απαρνούνται τον Θεό, καθώς και άνθρωποι που κάνουν πολλές άδικες πράξεις. Επιπλέον, υπάρχουν ακόμη και εκείνοι που βλάπτουν τρομερά και προκαλούν τρομερές απώλειες στο έργο του Θεού, και υπάρχουν μάλιστα και πάροχοι υπηρεσιών που καταριούνται τον Θεό και ούτω καθεξής. Τι υποδεικνύουν αυτές οι ανεπανόρθωτες συνέπειες; Οποιεσδήποτε τέτοιες κακές πράξεις θα σηματοδοτήσουν τον τερματισμό της υπηρεσίας τους. Επειδή η διαγωγή σου κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας σου ήταν υπερβολικά κακή, και επειδή το έχεις παρακάνει, μόλις ο Θεός δει ότι η υπηρεσία σου δεν είναι ικανοποιητική, θα σου αφαιρέσει το δικαίωμα να υπηρετείς. Δεν θα σου επιτρέψει πλέον να υπηρετείς· θα σε διώξει από μπροστά από τα μάτια Του και από τον οίκο του Θεού. Δεν είναι αλήθεια ότι δεν θες να υπηρετήσεις; Δεν θες συνεχώς να κάνεις κακό; Δεν είσαι συνεχώς χωρίς πίστη; Υπάρχει, λοιπόν, μια απλή λύση: Θα σου αφαιρέσει το δικαίωμά σου να υπηρετείς. Για τον Θεό, το να αφαιρεί το δικαίωμα ενός παρόχου υπηρεσιών να υπηρετεί σημαίνει ότι έχει διακηρυχθεί το τέλος αυτού του παρόχου υπηρεσιών, και δεν θα έχει πλέον το δικαίωμα να υπηρετεί τον Θεό. Ο Θεός δεν χρειάζεται περαιτέρω τις υπηρεσίες αυτού του ατόμου, και ανεξάρτητα από το πόσο ωραία πράγματα μπορεί να λέει, αυτά τα λόγια θα είναι μάταια. Όταν τα πράγματα φτάσουν σ’ αυτό το σημείο, η κατάσταση θα έχει γίνει μη αναστρέψιμη· τέτοιοι πάροχοι υπηρεσιών δεν θα μπορούν να επιστρέψουν. Και πώς αντιμετωπίζει ο Θεός αυτούς τους παρόχους υπηρεσιών; Απλώς παύει τις υπηρεσίες τους; Όχι. Απλώς τους εμποδίζει να παραμείνουν; Ή τους βάζει κατά μέρος και περιμένει να κάνουν αναστροφή; Δεν το κάνει. Ο Θεός δεν δείχνει τόση αγάπη όσον αφορά τους παρόχους υπηρεσιών, στην πραγματικότητα. Εάν κάποιος έχει τέτοια στάση στην υπηρεσία του προς τον Θεό, ο Θεός, ως αποτέλεσμα αυτής της στάσης, θα του αφαιρέσει το δικαίωμα να υπηρετεί και θα τον ρίξει ξανά πίσω στους άπιστους. Και ποια είναι η μοίρα ενός παρόχου υπηρεσιών που έχει ριχτεί πίσω ανάμεσα στους άπιστους; Είναι η ίδια με αυτήν των άπιστων: Θα μετενσαρκωθεί ως ζώο και θα λάβει την ίδια τιμωρία στο πνευματικό βασίλειο όπως οι άπιστοι. Επιπλέον, ο Θεός δεν θα ενδιαφερθεί προσωπικά για την τιμωρία αυτού του ατόμου, διότι ένα τέτοιο άτομο δεν έχει πλέον καμία σχέση με το έργο του Θεού. Αυτό δεν είναι μόνο το τέλος της ζωής της πίστης του στον Θεό, αλλά και το τέλος της δικής του μοίρας, καθώς και η διακήρυξη της μοίρας του. Επομένως, αν οι πάροχοι υπηρεσιών παρέχουν κακές υπηρεσίες, θα πρέπει να υποστούν οι ίδιοι τις συνέπειες. Αν κάποιος πάροχος υπηρεσιών δεν είναι ικανός να υπηρετήσει μέχρι τέλους, ή στην πορεία τού αφαιρεθεί το δικαίωμα να υπηρετεί, τότε θα ριχτεί ανάμεσα στους άπιστους —και αν συμβεί αυτό, ένα τέτοιο άτομο θα αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο όπως τα ζώα, όπως οι άνθρωποι χωρίς νοημοσύνη ή ορθολογισμό. Όταν το εκφράζω κατ’ αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να το καταλάβετε, σωστά;

Τα παραπάνω αφορούν το πώς χειρίζεται ο Θεός τον κύκλο ζωής και θανάτου των εκλεκτών Του και των παρόχων υπηρεσιών. Αφού τα έχετε ακούσει αυτά, ποια είναι η άποψή σας; Έχω μιλήσει ποτέ για αυτό το θέμα στο παρελθόν; Έχω μιλήσει ποτέ για το ζήτημα των εκλεκτών του Θεού και των παρόχων υπηρεσιών; Όντως έχω μιλήσει, αλλά δεν θυμάστε. Ο Θεός είναι δίκαιος απέναντι στον εκλεκτό Του λαό και τους παρόχους υπηρεσιών. Από κάθε άποψη, είναι δίκαιος. Μπορείτε να κατακρίνετε κάτι από αυτά; Δεν υπάρχουν άνθρωποι που θα πουν: «Γιατί ο Θεός είναι τόσο ανεκτικός προς τους εκλεκτούς; Και γιατί έχει τόσο λίγη υπομονή προς τους παρόχους υπηρεσιών;» Θέλει κάποιος να υπερασπιστεί τους παρόχους υπηρεσιών; «Μπορεί ο Θεός να δώσει περισσότερο χρόνο στους παρόχους υπηρεσιών και να είναι πιο υπομονετικός και ανεκτικός προς αυτούς;» Είναι σωστή αυτή η ερώτηση; (Όχι, δεν είναι.) Και γιατί δεν είναι σωστή; (Επειδή έχουμε όντως δεχτεί εύνοια μόνο και μόνο λόγω του γεγονότος ότι γίναμε πάροχοι υπηρεσιών.) Οι πάροχοι υπηρεσιών έχουν όντως δεχτεί εύνοια απλώς και μόνο γιατί τους επιτράπηκε να υπηρετήσουν! Χωρίς τον τίτλο «πάροχοι υπηρεσιών» και χωρίς το έργο που κάνουν, πού θα ήταν αυτοί οι άνθρωποι; Θα ήταν μεταξύ των άπιστων που ζουν και πεθαίνουν με τα ζώα. Τι μεγάλες χάρες απολαμβάνουν σήμερα που τους επιτρέπεται να έρθουν ενώπιον του Θεού και να έρθουν στον οίκο του Θεού! Πρόκειται για τεράστια θεία χάρη! Αν ο Θεός δεν σου έδινε τη δυνατότητα να υπηρετήσεις, δεν θα είχες ποτέ την ευκαιρία να έρθεις ενώπιόν Του. Φερ’ ειπείν, ακόμα και αν είσαι βουδιστής και έχεις επιτύχει την πραγμάτωση, δεν είσαι παρά παιδί για όλες τις δουλειές στο πνευματικό βασίλειο. Ποτέ δεν θα συναντήσεις τον Θεό, δεν θα ακούσεις τη φωνή Του ούτε τα λόγια Του, ούτε θα νιώσεις την αγάπη και τις ευλογίες Του, ούτε θα μπορούσες ποτέ να Τον αντικρίσεις κατά πρόσωπο. Τα μόνα πράγματα που έχουν οι βουδιστές μπροστά τους είναι απλές εργασίες. Δεν μπορούν ποτέ να γνωρίσουν τον Θεό, και απλώς συμμορφώνονται και υποτάσσονται, ενώ οι πάροχοι υπηρεσιών κερδίζουν τόσο πολλά σ’ αυτό το στάδιο του έργου! Πρώτον, είναι σε θέση να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό, να ακούσουν τη φωνή Του, να ακούσουν τα λόγια Του και να δοκιμάσουν τις χάρες και τις ευλογίες που παραχωρεί στους ανθρώπους. Επιπλέον, είναι σε θέση να απολαμβάνουν τα λόγια και τις αλήθειες που παραχωρούνται από τον Θεό. Οι πάροχοι υπηρεσιών κερδίζουν στ’ αλήθεια πάρα πολλά! Αν, λοιπόν, ως πάροχος υπηρεσιών, δεν μπορείς να καταβάλεις τη δέουσα προσπάθεια, τότε θα μπορεί ο Θεός να εξακολουθεί να σε κρατάει; Δεν μπορεί να σε κρατάει. Δεν ζητά πολλά από εσένα, κι όμως εσύ δεν κάνεις τίποτα σωστά από όσα ζητάει· δεν έχεις συμμορφωθεί με το καθήκον σου. Επομένως, αναμφίβολα, ο Θεός δεν μπορεί να σε κρατήσει. Αυτή είναι η δίκαιη διάθεση του Θεού. Ο Θεός δεν σε κανακεύει, ούτε και κάνει διακρίσεις εναντίον σου. Αυτές είναι οι θεμελιώδεις αρχές με τις οποίες ενεργεί ο Θεός. Ο Θεός φέρεται σε όλους τους ανθρώπους και τα δημιουργήματα με αυτόν τον τρόπο.

Όταν πρόκειται για το πνευματικό βασίλειο, εάν τα διάφορα όντα σ’ αυτόν κάνουν κάτι λάθος ή δεν κάνουν τη δουλειά τους σωστά, ο Θεός έχει αντίστοιχα ουράνια διατάγματα και διατάξεις με τα οποία τα αντιμετωπίζει· αυτό είναι απόλυτο. Συνεπώς, κατά τη διάρκεια αρκετών χιλιάδων ετών του έργου διαχείρισης του Θεού, ορισμένοι που επιτελούσαν καθήκοντα και διέπραξαν άδικες πράξεις έχουν εξολοθρευτεί, ενώ ορισμένοι —μέχρι και σήμερα— εξακολουθούν να είναι υπό κράτηση και να τιμωρούνται. Με αυτό πρέπει να έρθει αντιμέτωπο κάθε ον στο πνευματικό βασίλειο. Αν κάνουν κάτι λανθασμένο ή διαπράξουν κακό, τότε τιμωρούνται —και αυτό είναι ίδιο με την προσέγγιση του Θεού προς τους εκλεκτούς Του και τους παρόχους υπηρεσιών. Συνεπώς, και στο πνευματικό βασίλειο και στον υλικό κόσμο, οι θεμελιώδεις αρχές με τις οποίες ο Θεός ενεργεί δεν αλλάζουν. Ανεξάρτητα από το αν μπορείς να δεις τις πράξεις του Θεού ή όχι, οι θεμελιώδεις αρχές τους δεν αλλάζουν. Ανέκαθεν, ο Θεός είχε τις ίδιες αρχές στην προσέγγισή Του προς τα πάντα και στον χειρισμό Του όσον αφορά όλα τα πράγματα. Αυτό είναι αμετάβλητο. Ο Θεός θα είναι καλός προς όσους μεταξύ των άπιστων ζουν με σχετικά δέοντα τρόπο, και θα δώσει ευκαιρίες σε όσους σε κάθε θρησκεία συμπεριφέρονται καλά και δεν κάνουν κακό, επιτρέποντάς τους να παίξουν τον ρόλο τους σε όλα όσα διαχειρίζεται ο Θεός και να κάνουν αυτό που οφείλουν. Ομοίως, μεταξύ όσων ακολουθούν τον Θεό και μεταξύ του εκλεκτού Του λαού, ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις εναντίον οποιουδήποτε σύμφωνα μ’ αυτές τις αρχές Του. Είναι καλός προς όλους όσοι είναι σε θέση να Τον ακολουθήσουν ειλικρινά και αγαπά όλους όσοι Τον ακολουθούν ειλικρινά. Απλώς, όσον αφορά αυτούς τους διάφορους τύπους ανθρώπων —τους άπιστους, τους διάφορους ανθρώπους της πίστης και τους εκλεκτούς του Θεού— διαφέρει αυτό που τους παραχωρεί. Πάρτε τους άπιστους, για παράδειγμα: Παρόλο που δεν πιστεύουν στον Θεό, και ο Θεός τους βλέπει ως κτήνη, μεταξύ όλων των πραγμάτων, καθένας από αυτούς έχει φαγητό να φάει, δικό του χώρο και έναν φυσιολογικό κύκλο ζωής και θανάτου. Όσοι κάνουν κακό τιμωρούνται, και όσοι κάνουν καλό ευλογούνται και λαμβάνουν την καλοσύνη του Θεού. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; Για τους ανθρώπους της πίστης, αν είναι σε θέση να τηρήσουν αυστηρά τις θρησκευτικές τους αρχές μετά από κάθε αναγέννηση, τότε μετά από όλες αυτές τις μετενσαρκώσεις ο Θεός θα κάνει τελικά τη διακήρυξή Του προς αυτούς. Ομοίως, εσάς σήμερα, είτε ανήκετε στους εκλεκτούς του Θεού είτε στους παρόχους υπηρεσιών, ο Θεός θα σας συμμορφώσει και θα καθορίσει την έκβασή σας ομοίως, σύμφωνα με τους κανονισμούς και τα διοικητικά διατάγματα που έχει ορίσει. Μεταξύ αυτών των τύπων ανθρώπων, των διαφορετικών τύπων ανθρώπων της πίστης —δηλαδή, αυτούς που ανήκουν σε διάφορες θρησκείες— τους έχει δώσει ο Θεός χώρο για να ζήσουν; Πού είναι οι Εβραίοι; Έχει παρέμβει ο Θεός στην πίστη τους; Δεν έχει παρέμβει. Και τι γίνεται με τους χριστιανούς; Ούτε σ’ αυτούς έχει παρέμβει. Τους επιτρέπει να τηρούν τις δικές τους διαδικασίες, δεν τους μιλάει ούτε τους δίνει καμία διαφώτιση και, επιπλέον, δεν τους αποκαλύπτει τίποτα. Αν νομίζεις ότι είναι σωστό, τότε πίστευε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Οι καθολικοί πιστεύουν στη Μαρία και ότι μέσω αυτής η είδηση πέρασε στον Ιησού· τέτοια μορφή έχει η πίστη τους. Έχει διορθώσει ποτέ ο Θεός την πίστη τους; Τους δίνει απόλυτη ελευθερία· δεν τους δίνει προσοχή, και τους δίνει έναν συγκεκριμένο χώρο για να ζήσουν. Προς τους μουσουλμάνους και τους βουδιστές δεν φέρεται το ίδιο; Έχει θέσει όρια και γι’ αυτούς, και τους επιτρέπει να έχουν τον δικό τους ζωτικό χώρο, χωρίς να παρεμβαίνει στις αντίστοιχες πεποιθήσεις τους. Όλα είναι καλά οργανωμένα. Και τι διακρίνετε σε όλα αυτά; Ότι ο Θεός κατέχει εξουσία, αλλά δεν την καταχράται. Ο Θεός ρυθμίζει τα πάντα σε άριστη τάξη και το κάνει με μεθοδικό τρόπο, και εκεί βρίσκεται η σοφία και η παντοδυναμία Του.

Σήμερα έχουμε θίξει ένα νέο και ιδιαίτερο θέμα, το οποίο αφορά ζητήματα του πνευματικού βασιλείου, το οποίο αντιπροσωπεύει μία πτυχή της διοίκησης του Θεού και του κράτους Του επί αυτού του βασιλείου. Πριν κατανοήσετε αυτά τα πράγματα, ίσως είπατε: «Όλα όσα έχουν σχέση με αυτά είναι ένα μυστήριο και δεν έχουν καμία σχέση με τη ζωή-είσοδό μας. Αυτά τα πράγματα διαχωρίζονται από τον τρόπο με τον οποίο ζουν οι άνθρωποι στην πραγματικότητα και δεν χρειάζεται να τα κατανοήσουμε ούτε επιθυμούμε να τα ακούσουμε. Δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τη γνώση για τον Θεό». Πιστεύετε, λοιπόν, ότι είναι προβληματικός αυτός ο τρόπος σκέψης; Είναι σωστός; (Όχι.) Αυτός ο τρόπος σκέψης δεν είναι σωστός και είναι άκρως προβληματικός. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι, αν θέλεις να κατανοήσεις πώς ο Θεός κυβερνάει επί των πάντων, δεν μπορείς απλώς και μόνο να κατανοήσεις αυτό που μπορείς να δεις και αυτό που αντιλαμβάνεται η σκέψη σου· πρέπει επίσης να καταλάβεις λίγο τον άλλον κόσμο, ο οποίος ίσως είναι αόρατος σ’ εσένα, αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένος μ’ αυτόν τον κόσμο που μπορείς να δεις. Αυτό αφορά την κυριαρχία του Θεού, και αφορά το θέμα «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα». Παρέχει πληροφορίες σχετικά μ’ αυτά. Χωρίς αυτές τις πληροφορίες, θα υπήρχαν ατέλειες και ελλείψεις στη γνώση των ανθρώπων για το πώς ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα. Επομένως, αυτά που έχουμε συζητήσει σήμερα θα λέγαμε ότι έχουν ολοκληρώσει τα προηγούμενα θέματά μας, καθώς και το περιεχόμενο του «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα». Έχοντας κατανοήσει αυτό, είστε πλέον σε θέση να γνωρίσετε τον Θεό μέσω αυτού του περιεχομένου; Το πιο σημαντικό είναι ότι σήμερα σας διαβίβασα πολύ κρίσιμες πληροφορίες σχετικά με τους παρόχους υπηρεσιών. Ξέρω ότι όντως σας αρέσει να ακούτε για θέματα όπως αυτό, και ότι ενδιαφέρεστε πραγματικά για αυτά τα πράγματα. Είστε, λοιπόν, ικανοποιημένοι με ό,τι σας έχω πει σήμερα; (Ναι, είμαστε.) Κάποια από τα άλλα πράγματα ίσως δεν σας έχουν κάνει σπουδαία εντύπωση, αλλά όσα έχω πει για τους παρόχους υπηρεσιών σάς έχουν κάνει ιδιαίτερα έντονη εντύπωση, διότι αυτό το θέμα αγγίζει την ψυχή καθενός σας.

Οι απαιτήσεις του Θεού από την ανθρωπότητα

α. Η ταυτότητα και η θέση του ίδιου του Θεού

Έχουμε φτάσει στο τέλος του θέματος «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής για όλα τα πράγματα», καθώς και του θέματος «ο Θεός είναι ο ίδιος ο μοναδικός Θεός». Εφόσον τα ολοκληρώσαμε, πρέπει να κάνουμε μια σύνοψη των πραγμάτων. Τι είδους σύνοψη πρέπει να κάνουμε; Πρόκειται για ένα συμπέρασμα για τον ίδιο τον Θεό. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, πρέπει να υπάρχει μια αναπόφευκτη σύνδεση με κάθε πτυχή του Θεού, καθώς και με το πώς πιστεύουν οι άνθρωποι στον Θεό. Συνεπώς, πρώτα πρέπει να σας ρωτήσω: Έχοντας ακούσει αυτά τα κηρύγματα, ποιος είναι ο Θεός με τα μάτια του νου σας; (Ο Δημιουργός.) Ο Θεός στα μάτια του νου σας είναι ο Δημιουργός. Υπάρχει κάτι άλλο; Ο Θεός είναι ο Κύριος των πάντων. Είναι κατάλληλες αυτές οι λέξεις; (Ναι.) Ο Θεός είναι Αυτός που κυβερνάει επί των πάντων και που διοικεί τα πάντα. Αυτός δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν, διοικεί όλα όσα υπάρχουν, κυβερνά όλα όσα υπάρχουν, και φροντίζει όλα όσα υπάρχουν. Αυτή είναι η θέση του Θεού και αυτή είναι η ταυτότητά Του. Για τα πάντα και για όλα όσα υπάρχουν, η αληθινή ταυτότητα του Θεού είναι ο Δημιουργός και ο Κυρίαρχος όλης της δημιουργίας. Αυτή είναι η ταυτότητα που κατέχει ο Θεός, και είναι μοναδικός μεταξύ των πάντων. Κανένα από τα πλάσματα του Θεού —είτε βρίσκονται μεταξύ των ανθρώπων είτε στο πνευματικό βασίλειο— δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο ή δικαιολογία για να μιμηθεί ή να αντικαταστήσει την ταυτότητα και τη θέση του Θεού, διότι υπάρχει μόνο Ένας, μεταξύ των πάντων, ο οποίος κατέχει αυτή την ταυτότητα, τη δύναμη, την εξουσία, και την ικανότητα να κυριαρχεί επί της δημιουργίας: ο μοναδικός μας ο Θεός ο ίδιος. Ζει και κινείται μεταξύ των πάντων. Μπορεί να φτάσει στο ψηλότερο μέρος, πάνω από τα πάντα. Μπορεί να ταπεινωθεί μέσω της ενανθρώπισής Του, να γίνει ένας μεταξύ εκείνων με σάρκα και αίμα, να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τους ανθρώπους και να μοιραστεί τα καλά και τα άσχημα μαζί τους, ενώ ταυτόχρονα, ορίζει όλα όσα υπάρχουν, αποφασίζοντας τη μοίρα όλων όσων υπάρχουν και προς ποια κατεύθυνση κινούνται όλα. Επιπλέον, καθοδηγεί τη μοίρα ολόκληρης της ανθρωπότητας και ορίζει την κατεύθυνση της ανθρωπότητας. Ένας τέτοιος Θεός θα πρέπει να τυγχάνει λατρείας, υποταγής και αναγνώρισης από όλα τα έμβια όντα. Συνεπώς, ανεξαρτήτως σε ποια ομάδα ή τύπο μεταξύ των ανθρώπων ανήκεις, το να πιστεύεις στον Θεό, να ακολουθείς τον Θεό, να νιώθεις φόβο Θεού, να αποδέχεσαι την κυριαρχία Του και να αποδέχεσαι τις ρυθμίσεις Του για τη μοίρα σου είναι η μόνη επιλογή —η απαραίτητη επιλογή— για οποιοδήποτε άτομο και για οποιοδήποτε έμβιο ον. Στη μοναδικότητα του Θεού, οι άνθρωποι βλέπουν ότι η εξουσία Του, η δίκαιη διάθεσή Του, η ουσία Του και τα μέσα με τα οποία παρέχει στα πάντα είναι όλα απολύτως μοναδικά· η μοναδικότητά αυτή καθορίζει την πραγματική ταυτότητα του ίδιου του Θεού και καθορίζει επίσης τη θέση Του. Συνεπώς, ανάμεσα σε όλα τα πλάσματα, εάν ένα έμβιο ον στο πνευματικό βασίλειο ή μεταξύ των ανθρώπων επιθυμούσε να πάρει τη θέση του Θεού, η επιτυχία θα ήταν αδύνατη, και το ίδιο ισχύει και για την επιτυχία κάθε προσπάθειας μίμησης του Θεού. Αυτό είναι γεγονός. Ποιες είναι οι απαιτήσεις που έχει από την ανθρωπότητα ένας τέτοιος Δημιουργός και Κυρίαρχος, ο οποίος κατέχει την ταυτότητα, την εξουσία και τη θέση του ίδιου του Θεού; Αυτό θα πρέπει να είναι σαφές σε όλους, και θα πρέπει να το θυμούνται όλοι· είναι πολύ σημαντικό και για τον Θεό και για τον άνθρωπο!

β. Διάφορες στάσεις της ανθρωπότητας προς τον Θεό

Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται προς τον Θεό κρίνει τη μοίρα τους, καθώς και το πώς ο Θεός θα τους συμπεριφερθεί και θα τους αντιμετωπίσει. Σε αυτό το σημείο, θα δώσω μερικά παραδείγματα για το πώς οι άνθρωποι συμπεριφέρονται προς τον Θεό. Ας ακούσουμε κι ας δούμε κατά πόσο οι τρόποι και οι στάσεις που υιοθετούν ενώπιον του Θεού είναι σωστές ή όχι. Ας εξετάσουμε τη διαγωγή των ακόλουθων επτά τύπων ανθρώπων.

1) Υπάρχει ένας τύπος ανθρώπων, των οποίων η στάση απέναντι στον Θεό είναι ιδιαίτερα παράλογη. Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν ότι ο Θεός είναι σαν ένας μποντισάτβα ή κάποιο ιερό ον ανθρώπινων θρύλων, και πρέπει οι άνθρωποι να υποκλίνονται τρεις φορές όποτε συναντά ο ένας τον άλλον και να ανάβουν θυμίαμα μετά από κάθε γεύμα. Ως αποτέλεσμα αυτού, όποτε θέλουν να Τον ευχαριστήσουν πολύ για τη χάρη Του και νιώθουν ευγνωμοσύνη προς Αυτόν, συχνά έχουν αυτού του είδους την παρόρμηση. Η επιθυμία τους είναι ο Θεός που πιστεύουν σήμερα να μπορεί, όπως και το άγιο ον που λαχταρούν στις καρδιές τους, να δεχτεί τον τρόπο που υποκλίνονται τρεις φορές όποτε συναντιούνται και ανάβουν θυμίαμα μετά από κάθε γεύμα.

2) Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν τον Θεό ως ζωντανό Βούδα ικανό να λυτρώσει όλους τους ανθρώπους από τον πόνο και να τους σώσει· Τον βλέπουν ως ζωντανό Βούδα ικανό να τους πάρει μακριά από τη θάλασσα των δεινών. Η πίστη αυτών των ανθρώπων στον Θεό αφορά τη λατρεία Του ως Βούδα. Παρόλο που δεν ανάβουν θυμίαμα, ούτε προσκυνούν ούτε κάνουν προσφορές, βαθιά μέσα στις καρδιές τους νιώθουν ότι ο Θεός είναι απλώς ένας τέτοιος Βούδας που ζητάει μόνο να είναι καλοί και φιλάνθρωποι, να μη σκοτώνουν κανένα έμβιο ον, να μην εξυβρίζουν τους άλλους, να διάγουν μια ζωή που φαίνεται τίμια και να μη διαπράττουν άδικες πράξεις. Πιστεύουν ότι μόνο αυτά τα πράγματα ζητάει από αυτούς· έτσι είναι ο Θεός στις καρδιές τους.

3) Κάποιοι άνθρωποι λατρεύουν τον Θεό σαν να ήταν κάποιος σπουδαίος ή διάσημος. Για παράδειγμα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που θέλει να μιλάει αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος, τον επιτονισμό με τον οποίο μιλάει, τις λέξεις και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί, τον τόνο του, τις χειρονομίες του, τις απόψεις και τις πράξεις του, τη συμπεριφορά του —τα αντιγράφουν όλα αυτά, και αυτά είναι πράγματα που πρέπει να αναπαράγουν πλήρως κατά την πορεία της πίστης τους στον Θεό.

4) Κάποιοι βλέπουν τον Θεό ως μονάρχη, θεωρούν Αυτός ότι είναι υπεράνω όλων και ότι κανένας δεν τολμά να Τον υβρίσει —και αν το κάνει κάποιος, αυτό το άτομο θα τιμωρηθεί. Λατρεύουν έναν τέτοιον μονάρχη επειδή οι μονάρχες κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στις καρδιές τους. Οι σκέψεις, οι τρόποι, η εξουσία και η φύση τους —ακόμα και τα ενδιαφέροντα και η προσωπική ζωή τους— όλα γίνονται κάτι που οι άνθρωποι νομίζουν ότι πρέπει να κατανοήσουν· γίνονται ζητήματα και θέματα τα οποία τους απασχολούν. Ως αποτέλεσμα αυτού, λατρεύουν τον Θεό ως μονάρχη. Αυτή η μορφή πίστης είναι γελοία.

5) Κάποιοι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερη πίστη στην ύπαρξη του Θεού, και αυτή η πίστη είναι βαθιά και ακλόνητη. Επειδή η γνώση τους για τον Θεό είναι τόσο επιφανειακή, εντούτοις, και δεν έχουν μεγάλη εμπειρία όσον αφορά τα λόγια Του, Τον λατρεύουν ως είδωλο. Αυτό το είδωλο είναι ο Θεός στις καρδιές τους· είναι κάτι το οποίο θεωρούν ότι πρέπει να σέβονται, να προσκυνούν, να ακολουθούν και να το μιμούνται. Βλέπουν τον Θεό ως είδωλο, το οποίο πρέπει να ακολουθούν σε ολόκληρη τη ζωή τους. Αντιγράφουν τον τόνο με τον οποίο ο Θεός μιλάει και, εξωτερικά, μιμούνται όσους ευαρεστούν τον Θεό. Κάνουν συχνά πράγματα που φαίνονται αφελή, αγνά και έντιμα, και μάλιστα ακολουθούν αυτό το είδωλο σαν να ήταν κάποιος σύντροφος ή συνοδοιπόρος, τον οποίο δεν μπορούν ποτέ να αποχωριστούν. Αυτή είναι η μορφή της πίστης τους.

6) Υπάρχει ένας τύπος ανθρώπων οι οποίοι, παρόλο που έχουν διαβάσει πολλά από τα λόγια του Θεού και έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα, αισθάνονται βαθιά μέσα τους ότι η μόνη θεμελιώδης αρχή πίσω από τη συμπεριφορά τους απέναντι στον Θεό είναι ότι θα πρέπει να είναι πάντοτε δουλοπρεπείς και υποτακτικοί, ή ότι θα πρέπει να δοξολογούν τον Θεό και να Τον αινούν με τρόπο μη ρεαλιστικό. Πιστεύουν ότι ο Θεός είναι Θεός που απαιτεί από αυτούς να συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Επιπλέον, πιστεύουν ότι αν δεν το κάνουν, τότε ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκαλέσουν τον θυμό Του ή να περιπέσουν σε αμαρτία εναντίον Του και ότι ως αποτέλεσμα αυτής της αμαρτίας, ο Θεός θα τους τιμωρήσει. Έτσι είναι ο Θεός που έχουν στις καρδιές τους.

7) Και μετά υπάρχει η πλειονότητα των ανθρώπων που βρίσκουν πνευματική τροφή στον Θεό. Αυτό συμβαίνει επειδή ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο, δεν έχουν γαλήνη ή ευτυχία, και πουθενά δεν βρίσκουν παρηγοριά. Μόλις βρουν τον Θεό, αφού δουν και ακούσουν τα λόγια Του, αρχίζουν να τρέφουν κρυφή χαρά κι ενθουσιασμό στην καρδιά τους. Αυτό συμβαίνει επειδή πιστεύουν ότι τελικά βρήκαν ένα μέρος που θα κάνει ευτυχισμένο το πνεύμα τους, και έχουν βρει επιτέλους έναν Θεό που θα τους δώσει πνευματική τροφή. Αφού έχουν αποδεχτεί τον Θεό και έχουν αρχίσει να Τον ακολουθούν, γίνονται ευτυχισμένοι και η ζωή τους ολοκληρώνεται. Δεν ενεργούν πλέον όπως οι άπιστοι, οι οποίοι ζουν σαν υπνωτισμένοι και σαν ζώα, και αισθάνονται ότι έχουν κάτι να προσβλέπουν στη ζωή. Έτσι, πιστεύουν ότι αυτός ο Θεός μπορεί να ικανοποιήσει στο έπακρο τις πνευματικές τους ανάγκες και να τους φέρει μεγάλη ευτυχία τόσο στο μυαλό όσο και στο πνεύμα. Χωρίς να το συνειδητοποιούν, δεν μπορούν να εγκαταλείψουν αυτόν τον Θεό που τους δίνει τέτοια πνευματική τροφή, και φέρνει την ευτυχία στο πνεύμα τους και σε όλα τα μέλη της οικογένειάς τους. Πιστεύουν ότι η πίστη στον Θεό δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα περισσότερο από το να τους φέρει πνευματική τροφή.

Έχει κανείς μεταξύ σας αυτές τις διάφορες στάσεις προς τον Θεό που προαναφέρθηκαν; (Ναι.) Αν στην πίστη του στον Θεό, η καρδιά ενός ατόμου τρέφει κάποια από αυτές τις στάσεις, είναι σε θέση να έρθει αληθινά ενώπιον του Θεού; Αν κάποιος έχει κάποια από αυτές τις στάσεις στην καρδιά του, πιστεύει στον Θεό; Πιστεύει ένα τέτοιο άτομο στον μοναδικό Θεό τον ίδιο; (Όχι.) Εφόσον δεν πιστεύεις στον μοναδικό Θεό τον ίδιο, σε ποιον πιστεύεις; Αν αυτό στο οποίο πιστεύεις δεν είναι ο μοναδικός Θεός ο ίδιος, τότε μάλλον πιστεύεις σ’ ένα είδωλο ή σ’ έναν σπουδαίο άνθρωπο ή σ’ έναν μποντισάτβα, ή λατρεύεις τον Βούδα που έχεις στην καρδιά σου. Επιπλέον, είναι πιθανό να πιστεύεις σ’ ένα συνηθισμένο άτομο. Εν ολίγοις, λόγω των διαφορετικών μορφών πίστης και στάσης που έχουν οι άνθρωποι απέναντι στον Θεό, τοποθετούν τον Θεό της δικής τους γνώσης στις καρδιές τους, επιβάλλουν τη φαντασία τους στον Θεό, τοποθετούν τη στάση και τις φαντασιώσεις τους για τον Θεό δίπλα-δίπλα με τον μοναδικό Θεό τον ίδιο, και, στη συνέχεια, τις ανυψώνουν για να τις καθαγιάσουν. Τι σημαίνει όταν οι άνθρωποι έχουν τέτοια ανάρμοστη στάση απέναντι στον Θεό; Σημαίνει ότι έχουν απορρίψει τον αληθινό Θεό τον ίδιο και ότι λατρεύουν έναν ψεύτικο θεό· σημαίνει ότι ενώ πιστεύουν στον Θεό, Τον απορρίπτουν και Του αντιτίθενται, και αρνούνται την ύπαρξη του αληθινού Θεού. Εάν οι άνθρωποι μένουν προσκολλημένοι σε τέτοιες μορφές πίστης, ποιες θα είναι οι συνέπειες με τις οποίες θα έρθουν αντιμέτωποι; Με αυτές τις μορφές πίστης, θα είναι σε θέση να πλησιάσουν όλο και περισσότερο στην εκπλήρωση των απαιτήσεων του Θεού; (Όχι, δεν θα είναι.) Αντιθέτως, λόγω των αντιλήψεων και των φαντασιώσεών τους, θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο από την οδό του Θεού, διότι η κατεύθυνση που αναζητούν είναι αντίθετα από την κατεύθυνση που ο Θεός απαιτεί από αυτούς να πάρουν. Έχετε ακούσει ποτέ την ιστορία που λέει «πηγαίνει νότια οδηγώντας το άρμα προς τα βόρεια»; Αυτή μπορεί κάλλιστα να είναι μια τέτοια περίπτωση όπου κάποιος πηγαίνει νότια οδηγώντας το άρμα προς τα βόρεια. Εάν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό με τέτοιον γελοίο τρόπο, τότε όσο περισσότερο προσπαθείς, τόσο πιο πολύ θα απομακρύνεσαι από τον Θεό. Ως εκ τούτου, σας προειδοποιώ ως εξής: Πριν ξεκινήσετε, πρέπει πρώτα να διακρίνεις αν όντως πηγαίνεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Να επικεντρώνεστε στις προσπάθειές σας, και να φροντίζετε να αναρωτιέστε: «Είναι ο Θεός στον οποίο πιστεύω ο Κυρίαρχος των πάντων; Είναι ο Θεός στον οποίο πιστεύω απλώς κάποιος που μου δίνει πνευματική τροφή; Είναι απλώς το είδωλό μου; Τι ζητάει από μένα αυτός ο Θεός στον οποίο πιστεύω; Ο Θεός εγκρίνει όλα όσα κάνω; Συνάδουν όλες οι ενέργειες και επιδιώξεις μου με την αναζήτηση της γνώσης για τον Θεό; Συμφωνούν με τις απαιτήσεις Του από μένα; Έχει το μονοπάτι που διαβαίνω την αναγνώριση και την έγκριση του Θεού; Είναι ικανοποιημένος με την πίστη μου;» Θα πρέπει συχνά και επανειλημμένα να αναλογίζεσαι αυτά τα ερωτήματα. Εάν επιθυμείς να αναζητήσεις τη γνώση για τον Θεό, τότε πρέπει να έχεις ξεκάθαρη συνείδηση και σαφείς στόχους προτού καταφέρεις να Τον ικανοποιήσεις.

Είναι πιθανό, ως αποτέλεσμα της ανοχής Του, ο Θεός να δεχτεί απρόθυμα αυτές τις ανάρμοστες στάσεις για τις οποίες μόλις μίλησα; Θα μπορούσε ο Θεός να επαινέσει τις στάσεις αυτών των ανθρώπων; (Όχι.) Ποιες είναι οι απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους και όσους Τον ακολουθούν; Τι λογής στάση απαιτεί Αυτός από τους ανθρώπους; Έχετε ξεκάθαρη ιδέα σχετικά μ’ αυτά; Σ’ αυτό το σημείο, έχω πει πάρα πολλά· έχω μιλήσει πάρα πολύ για το θέμα του ίδιου του Θεού, καθώς και για τα έργα Του και για αυτό που έχει και είναι. Γνωρίζετε τώρα τι επιθυμεί ο Θεός να κερδίσει από τους ανθρώπους; Γνωρίζεις τι θέλει από σένα; Πείτε τη γνώμη σας. Εάν οι γνώσεις σας από τις εμπειρίες και την πράξη εξακολουθούν να έχουν ελλείψεις ή εξακολουθούν να είναι πολύ επιφανειακές, τότε μπορείτε να πείτε κάτι σχετικά με τις γνώσεις σας για αυτά τα λόγια. Έχετε μια συνοπτική γνώση; Τι ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο; (Κατά τη διάρκεια αυτών των πολλών επικοινωνιών, ο Θεός έχει καταλήξει στο σημείο να ζητήσει να Τον γνωρίσουμε, να γνωρίσουμε τα έργα Του, να γνωρίσουμε ότι Αυτός είναι η πηγή της ζωής των πάντων, και να γνωρίσουμε τη θέση και την ταυτότητά Του.) Και ποια είναι η τελική έκβαση όταν ο Θεός ζητάει οι άνθρωποι να Τον γνωρίσουν; (Κατανοούν ότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός, και ότι οι άνθρωποι είναι δημιουργημένα όντα.) Όταν οι άνθρωποι αποκτούν τέτοια γνώση, ποιες αλλαγές λαμβάνουν χώρα στη στάση τους απέναντι στον Θεό, στην εκτέλεση του καθήκοντός τους ή στις διαθέσεις της ζωής τους; Το έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό; Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι, όταν γνωρίσουν τον Θεό και Τον κατανοήσουν, γίνονται καλοί άνθρωποι; (Η πίστη στον Θεό δεν αφορά την αναζήτηση του να είναι κανείς καλός άνθρωπος. Αντίθετα, είναι η επιδίωξη του να γίνεται κανείς δημιούργημα του Θεού που πληροί τις προδιαγραφές, και του να είναι ειλικρινής άνθρωπος.) Υπάρχει κάτι άλλο; (Αφού γνωρίσουμε τον Θεό αληθινά και σωστά, είμαστε σε θέση να Του συμπεριφερθούμε ως Θεό· γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι πάντα ο Θεός, ότι είμαστε δημιουργημένα όντα, ότι θα πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό και ότι θα πρέπει να μείνουμε στη σωστή μας θέση.) Πολύ ωραία! Ας ακούσουμε και κάποιους άλλους. (Γνωρίζουμε τον Θεό και τελικά μπορούμε να είμαστε άνθρωποι που υποτάσσονται πραγματικά στον Θεό, νιώθουν φόβο Θεού και αποφεύγουν το κακό.) Σωστά!

γ. Η στάση που απαιτεί ο Θεός να έχουν οι άνθρωποι προς Αυτόν

Στην πραγματικότητα, ο Θεός δεν είναι πολύ απαιτητικός από τους ανθρώπους —ή, τουλάχιστον, δεν είναι τόσο απαιτητικός όσο οι άνθρωποι φαντάζονται. Αν ο Θεός δεν είχε εκφέρει καθόλου λόγια, και αν δεν είχε εκφράσει τη διάθεσή Του ή καμία πράξη, τότε η γνώση για τον Θεό θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη για εσάς, διότι οι άνθρωποι θα έπρεπε να συμπεράνουν τις επιθυμίες και τις προθέσεις Του· αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο. Εντούτοις, στο τελικό στάδιο του έργου Του, ο Θεός έχει εκφράσει πολλά λόγια, έχει επιτελέσει πολύ έργο, και έχει θέσει πολλές απαιτήσεις στον άνθρωπο. Με τα λόγια Του και το εκτενές έργο Του, έχει ενημερώσει τους ανθρώπους για το τι Του αρέσει, τι αποστρέφεται, και τι είδους άνθρωποι θα πρέπει να είναι. Αφού κατανοήσουν αυτά τα πράγματα, οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν έναν ακριβή ορισμό των απαιτήσεων του Θεού στην καρδιά τους, διότι δεν πιστεύουν στον Θεό εν μέσω ασαφειών ούτε πιστεύουν πλέον σε έναν ασαφή Θεό, ούτε πιστεύουν στον Θεό εν μέσω ασάφειας ή κενού. Αντίθετα, είναι σε θέση να ακούσουν τις ομιλίες Του, να κατανοήσουν τις προδιαγραφές των απαιτήσεών Του και να τις επιτύχουν, και ο Θεός χρησιμοποιεί τη γλώσσα της ανθρωπότητας, για να τους πει όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζουν και να κατανοούν. Σήμερα, αν οι άνθρωποι εξακολουθούν να μη γνωρίζουν τι είναι ο Θεός και τι απαιτεί από εκείνους, αν δεν γνωρίζουν ούτε γιατί θα πρέπει κανείς να πιστεύει στον Θεό ούτε πώς θα πρέπει να πιστεύει κανείς σε Εκείνον και πώς να Του συμπεριφέρεται, τότε υπάρχει πρόβλημα. Τώρα μόλις, ο καθένας σας μίλησε για έναν ιδιαίτερο τομέα. Γνωρίζετε κάποια πράγματα, είτε αυτά τα πράγματα είναι συγκεκριμένα είτε γενικά. Εντούτοις, Εγώ θέλω να σας πω τις σωστές, ολοκληρωμένες και συγκεκριμένες απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τους ανθρώπους. Πρόκειται για λίγα και πολύ απλά λόγια· ίσως να τα γνωρίζετε ήδη. Οι σωστές απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους και όσους ακολουθούν τον Θεό είναι οι εξής. Ο Θεός απαιτεί πέντε πράγματα από όσους Τον ακολουθούν: να πιστεύουν αληθινά, να ακολουθούν πιστά, να υποτάσσονται απόλυτα, να έχουν αληθινή γνώση και ειλικρινή φόβο Θεού.

Σε αυτά τα πέντε πράγματα, ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να μην Τον αμφισβητούν πλέον ούτε να Τον ακολουθούν χρησιμοποιώντας τις φαντασιώσεις τους ή ασαφείς και αόριστες απόψεις. Δεν πρέπει να ακολουθούν τον Θεό με βάση οποιεσδήποτε φαντασιώσεις ή αντιλήψεις. Ο Θεός απαιτεί από όσους Τον ακολουθούν να το κάνουν πιστά, όχι με μισή καρδιά ή επιφυλακτικά. Όταν ο Θεός θέτει οποιεσδήποτε απαιτήσεις σ’ εσένα ή σε δοκιμάζει, σε κρίνει, σε κλαδεύει ή σε πειθαρχεί και σε πατάσσει, εσύ θα πρέπει να υποτάσσεσαι απόλυτα σ’ Αυτόν. Δεν θα πρέπει να ζητάς την αιτία ή να θέτεις όρους, πολύ λιγότερο δε, θα πρέπει να μιλάς για λόγους. Η υποταγή σου πρέπει να είναι απόλυτη. Η γνώση για τον Θεό είναι ο τομέας στον οποίο οι άνθρωποι έχουν τις περισσότερες ελλείψεις. Συχνά επιβάλλουν στον Θεό εκφράσεις, ομιλίες και λόγια που δεν σχετίζονται μ’ Αυτόν, με την πεποίθηση ότι αυτά τα λόγια είναι ο πιο ακριβής ορισμός της γνώσης για τον Θεό. Δεν γνωρίζουν ότι αυτές οι εκφράσεις, οι οποίες προέρχονται από την ανθρώπινη φαντασία, τη δική τους λογική και τη δική τους γνώση, δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την ουσία του Θεού. Συνεπώς, θέλω να σας πω ότι, όσον αφορά τη γνώση που επιθυμεί ο Θεός να έχουν οι άνθρωποι, δεν ζητά απλώς να αναγνωρίσεις Αυτόν και τα λόγια Του, αλλά και να είναι σωστή η γνώση σου για Αυτόν. Ακόμα κι αν μπορείς να πεις μόνο μία πρόταση ή γνωρίζεις μόνο ελάχιστα, αυτό το πολύ μικρό κομμάτι της γνώσης είναι σωστό και αληθές, και είναι συμβατό με την ουσία του ίδιου του Θεού. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός απεχθάνεται οποιαδήποτε δοξολογία ή αίνο γι’ Αυτόν όταν είναι μη ρεαλιστικός ή απερίσκεπτος. Επιπλέον, δεν Του αρέσει όταν οι άνθρωποι Τον αντιμετωπίζουν σαν τον αέρα. Δεν Του αρέσει όταν, κατά τη συζήτηση θεμάτων για τον Θεό, οι άνθρωποι μιλάνε χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα γεγονότα, μιλάνε κατά βούληση και χωρίς δισταγμό, μιλάνε όπως νομίζουν. Επιπλέον, μισεί όσους πιστεύουν ότι γνωρίζουν τον Θεό και κομπάζουν για τις γνώσεις τους για Αυτόν, συζητώντας θέματα σχετικά με Αυτόν ασυγκράτητα ή ανεπιφύλακτα. Η τελευταία από τις πέντε προαναφερθείσες απαιτήσεις ήταν ο ειλικρινής φόβος Θεού: Αυτή είναι η ύστατη απαίτηση του Θεού από όλους όσους Τον ακολουθούν. Όταν κάποιος κατέχει τη σωστή και αληθινή γνώση για τον Θεό, είναι σε θέση να νιώθει πραγματικά φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό. Αυτός ο φόβος Θεού προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς του· αυτός ο φόβος Θεού δίδεται με μεγάλη προθυμία, και όχι ως αποτέλεσμα πίεσης από τον Θεό. Ο Θεός δεν ζητάει να Του κάνεις δώρο οποιαδήποτε καλή στάση, διαγωγή ή εξωτερική συμπεριφορά προς Αυτόν· αντίθετα, ζητάει να έχεις φόβο Θεού και να Τον τρέμεις στα βάθη της καρδιάς σου. Αυτός ο φόβος Θεού επιτυγχάνεται ως αποτέλεσμα των αλλαγών στη διάθεση της ζωής σου, επειδή αποκτάς γνώσεις για τον Θεό και έχεις κατανοήσει τα έργα του Θεού, επειδή έχεις καταφέρει να κατανοήσεις την ουσία του Θεού, και επειδή έχεις αναγνωρίσει το γεγονός ότι είσαι ένα από τα δημιουργήματά Του. Συνεπώς, όταν χρησιμοποιώ τη λέξη «ειλικρινής» για να ορίσω εδώ τον φόβο Θεού, στόχος Μου είναι να κατανοήσουν οι άνθρωποι ότι ο φόβος Θεού θα πρέπει να προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς τους.

Τώρα εξετάστε αυτές τις πέντε απαιτήσεις: Υπάρχει κάποιος από εσάς ικανός να επιτύχει τις τρεις πρώτες; Τουτέστιν, αναφέρομαι στο να πιστεύει αληθινά, να ακολουθεί πιστά και να υποτάσσεται απόλυτα. Υπάρχει κάποιος ικανός μεταξύ σας για αυτά τα πράγματα; Ξέρω ότι αν έλεγα και τις πέντε, τότε αναμφισβήτητα δεν θα υπήρχε κανένας μεταξύ σας που να είναι ικανός, αλλά έχω μειώσει τον αριθμό στις τρεις. Σκεφτείτε εάν έχετε επιτύχει αυτά τα πράγματα ή όχι. Είναι η «αληθινή πίστη» εύκολο να επιτευχθεί; (Όχι, δεν είναι.) Δεν είναι εύκολο, διότι οι άνθρωποι συχνά αμφισβητούν τον Θεό. Και τι γίνεται με την «πιστή τήρηση των κανόνων»; Τι σημαίνει η λέξη «πιστή»; (Να μην το κάνει κάποιος με μισή καρδιά αλλά αντιθέτως, ολόψυχα.) Να μην το κάνει κάποιος με μισή καρδιά αλλά ολόψυχα. Βρήκατε τη σωστή απάντηση! Άρα, είστε ικανοί να εκπληρώσετε αυτήν την απαίτηση; Πρέπει να προσπαθήσετε περισσότερο, σωστά; Προς το παρόν, δεν έχετε ακόμη εκπληρώσει αυτήν την απαίτηση. Τι γίνεται με την «απόλυτη υπακοή» —την έχετε επιτύχει; (Όχι.) Δεν την έχετε επιτύχει ούτε αυτή. Είστε συχνά ανυπότακτοι και επαναστατικοί· συχνά δεν ακούτε, δεν θέλετε να υποταχθείτε ή δεν θέλετε να ακούσετε. Αυτές είναι οι τρεις πιο θεμελιώδεις απαιτήσεις που εκπληρώνουν οι άνθρωποι αφού επιτύχουν τη ζωή-είσοδό τους, αλλά εσείς δεν τις έχετε εκπληρώσει ακόμη. Συνεπώς, επί του παρόντος, έχετε μεγάλες δυνατότητες; Σήμερα, έχοντας ακούσει να λέω αυτά τα λόγια, αισθάνεστε άγχος; (Ναι.) Καλά κάνετε κι έχετε άγχος. Μην προσπαθείτε να αποφύγετε το άγχος. Αισθάνομαι άγχος για λογαριασμό σας. Δεν θα υπεισέλθω στις άλλες δύο απαιτήσεις. Αναμφίβολα, κανείς εδώ δεν είναι ικανός να τις εκπληρώσει. Έχετε άγχος. Άρα, έχετε καθορίσει τους στόχους σας; Με ποιους στόχους και προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να στρέψετε τις επιδιώξεις και να αφιερώσετε τις προσπάθειές σας; Έχετε κάποιον στόχο; Επιτρέψτε Μου να μιλήσω απλά: Μόλις εκπληρώσετε αυτές τις πέντε απαιτήσεις, θα έχετε ικανοποιήσει τον Θεό. Κάθε μία από αυτές είναι ένας δείκτης, καθώς και ένας τελικός στόχος, ότι η ζωή-είσοδος ενός ατόμου έχει ωριμάσει. Ακόμα κι αν είχα επιλέξει μόνο μία από αυτές τις απαιτήσεις για να μιλήσω λεπτομερώς σχετικά, και να σας ζητήσω να την εκπληρώσετε, δεν θα ήταν εύκολο να επιτευχθεί. Πρέπει να υπομείνετε έναν συγκεκριμένο βαθμό κακουχίας και να κάνετε σε κάποιον βαθμό προσπάθεια. Τι είδους νοοτροπία θα πρέπει να έχετε; Θα πρέπει να είναι η ίδια με αυτήν ενός ασθενή που υποφέρει από καρκίνο και περιμένει να ανέβει στο χειρουργικό τραπέζι. Γιατί το λέω αυτό; Εάν επιθυμείς να πιστεύεις στον Θεό και αν επιθυμείς να κερδίσεις τον Θεό και να κερδίσεις την ικανοποίησή Του, τότε αν δεν υπομείνεις κάποιον βαθμό πόνου και δεν κάνεις κάποια προσπάθεια, δεν θα είσαι σε θέση να τα επιτύχεις αυτά. Έχεις ακούσει πολλά κηρύγματα, αλλά επειδή τα έχεις μόνο και μόνο ακούσει δεν σημαίνει ότι αυτά τα κηρύγματα είναι δικά σου· πρέπει να τα απορροφήσεις και να τα μετατρέψεις σε κάτι που σου ανήκει. Πρέπει να τα ενσωματώσεις στη ζωή σου και να τα βάλεις στην ύπαρξή σου, επιτρέποντας σ’ αυτά τα λόγια και τα κηρύγματα να καθοδηγήσουν τον τρόπο που ζεις και να φέρουν υπαρξιακή αξία και νόημα στη ζωή σου. Όταν συμβεί αυτό, τότε θα έχει αξία το ότι έχεις ακούσει αυτά τα λόγια. Αν τα λόγια που εκφράζω δεν φέρουν οποιαδήποτε βελτίωση στη ζωή σου ή δεν προσθέτουν οποιαδήποτε αξία στην ύπαρξή σου, τότε δεν έχει νόημα να τα ακούς. Το καταλαβαίνετε αυτό, σωστά; Αφού το έχετε καταλάβει, τότε το τι θα ακολουθήσει στην συνέχεια εξαρτάται από εσάς. Πρέπει να ξεκινήσετε δουλειά! Πρέπει να είστε σοβαροί με τα πάντα! Μην είστε σε σύγχυση· ο χρόνος κυλάει γρήγορα! Οι περισσότεροι μεταξύ σας πιστεύουν ήδη στον Θεό πάνω από μια δεκαετία. Αναλογιστείτε αυτά τα δέκα χρόνια: Πόσα έχετε κερδίσει; Και πόσες δεκαετίες σάς έχουν απομείνει να ζήσετε σ’ αυτήν τη ζωή; Δεν έχετε πολύ χρόνο. Ξεχάστε το αν το έργο του Θεού σάς περιμένει, αν σας έδωσε μια ευκαιρία ή αν Αυτός θα επιτελέσει ξανά το ίδιο έργο —μη μιλάτε γι’ αυτά τα πράγματα. Μπορείς να αντιστρέψεις την πορεία των τελευταίων δέκα χρόνων της ζωής σου; Με κάθε μέρα που περνάει, και με κάθε βήμα που κάνεις, έχεις μία μέρα λιγότερη. Ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν! Θα κερδίζεις μόνο από την πίστη σου στον Θεό αν την προσεγγίζεις ως το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή σου, πιο σημαντικό ακόμα κι από την τροφή, τα ρούχα ή οτιδήποτε άλλο. Εάν πιστεύεις μόνο όταν έχεις χρόνο και είσαι ανίκανος να αφιερώσεις ολόκληρη την προσοχή σου στην πίστη σου, και εάν είσαι πάντα μπερδεμένος στην πίστη σου, τότε δεν θα κερδίσεις τίποτα. Το καταλαβαίνετε αυτό, σωστά; Θα σταματήσουμε εδώ για σήμερα. Θα τα πούμε την επόμενη φορά!

15 Φεβρουαρίου 2014