417 Ο Θεός δίνει στους ανθρώπους ό,τι χρειάζονται μέσα απ’ τις κραυγές τους
Ⅰ
Σαν τον άνθρωπο έπλασε ο Θεός,
πνεύματα έδωσε σ’ αυτόν,
κι είπε Αυτόν πάντα να καλεί
για να ‘ναι με το Πνεύμα Του μαζί,
κι η “ουράνια εκπομπή”
για να ληφθεί στη γη.
Απ’ τις κραυγές των ανθρώπων,
ο Θεός δίνει αυτό που ζητούν.
Στην αρχή μέσα τους δε “μένει”,
μα τους βοηθάει με τις κραυγές τους.
Απ’ τη δύναμη που έχουν μέσα τους,
σκληραίνουν κι ο Σατανάς δεν τους εμπαίζει όπως θέλει.
Ⅱ
Αν δεν είναι στου ανθρώπου το πνεύμα,
η θέση Του μένει αδειανή,
κι ο Σατανάς Τού παίρνει τη θέση.
Μα αν Τον ζητήσουν με την καρδιά,
ο Σατανάς φοβάται και τρέπεται σε φυγή.
Απ’ τις κραυγές των ανθρώπων,
ο Θεός δίνει αυτό που ζητούν.
Στην αρχή μέσα τους δε “μένει”,
μα τους βοηθάει με τις κραυγές τους.
Απ’ τη δύναμη που έχουν μέσα τους,
σκληραίνουν κι ο Σατανάς δεν τους εμπαίζει όπως θέλει.
Ⅲ
Σ' όποιον είναι με του Θεού το Πνεύμα,
ο Σατανάς δεν παρεμβαίνει.
Χωρίς τις παρεμβολές του,
ζούν οι άνθρωποι κανονικά,
και το έργο Του μπορεί ο Θεός
να κάνει χωρίς εμπόδια.
Κι έτσι, λοιπόν, ό,τι θέλει ο Θεός
θα γίνει με την ανθρωπότητα.
Απ’ τις κραυγές των ανθρώπων,
ο Θεός δίνει αυτό που ζητούν.
Στην αρχή μέσα τους δε “μένει”,
μα τους βοηθάει με τις κραυγές τους.
Απ’ τη δύναμη που έχουν μέσα τους,
σκληραίνουν κι ο Σατανάς δεν τους εμπαίζει όπως θέλει,
όπως θέλει.
Διασκευασμένο από το «Κεφάλαιο 17» του «Ερμηνείες των μυστηρίων των λόγων του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
