825 Ο Θεός προτρέπει τον άνθρωπο να καταθέσει απλώς μαρτυρία
1 Γι’ αυτό συνεχώς ανησυχώ για σας: Αν ο άνθρωπος αφεθεί να ζήσει τη ζωή του μόνος του, θα είναι πραγματικά καλύτερα ή σε σύγκριση με το πώς είναι σήμερα; Δεν αγχώνεστε με το παιδιάστικο ανάστημά σας; Μπορείτε πραγματικά να είστε σαν τον εκλεκτό λαό του Ισραήλ, πιστοί σ’ Εμένα και μόνο Εμένα σε οποιαδήποτε περίπτωση; Αυτό που αποκαλύπτεται μέσα σας δεν είναι η αταξία των παιδιών που έχουν απομακρυνθεί από τους γονείς τους, αλλά η θηριωδία που ξεχύνεται από τα ζώα τα οποία δεν τα φτάνει το μαστίγιο των αφεντικών τους. Θα πρέπει να γνωρίζετε τη φύση σας, που είναι κι η αδυναμία που μοιράζεστε όλοι σας, η κοινή σας αρρώστια. Η μόνη Μου προτροπή σ’ εσάς σήμερα είναι να καταθέσετε μαρτυρία για Εμένα. Μην αφήσετε σε καμία περίπτωση την παλιά αρρώστια να ξαναφουντώσει. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να γίνετε μάρτυρες. Αυτή είναι η ψυχή του έργου Μου. Θα πρέπει να δεχτείτε τα λόγια Μου όπως η Μαρία δέχτηκε την αποκάλυψη του Ιεχωβά που ήρθε στο όνειρό της, πιστεύοντας και μετά υπακούοντας. Μόνο αυτό αναγνωρίζεται ως αγνότητα.
2 Γιατί εσείς είστε αυτοί που ακούτε περισσότερο τα λόγια Μου, αυτοί που είστε πιο ευλογημένοι από Εμένα. Σας δίνω όλα τα πολύτιμα αγαθά Μου, παραδίδοντας τα πάντα σ’ εσάς. Παρόλα αυτά, η δική σας η θέση κι αυτή του λαού του Ισραήλ, είναι τόσο διαφορετικές, με ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσά τους. Ωστόσο, σε σύγκριση μ’ αυτούς, εσείς λαμβάνετε πολλά παραπάνω. Ενώ αυτοί περιμένουν απεγνωσμένα την εμφάνισή Μου, εσείς περνάτε ευχάριστες μέρες μαζί Μου, μοιραζόμενοι τα πλούτη Μου. Αν τα συγκρίνει κανείς, τι σας δίνει το δικαίωμα να στριγκλίζετε και να μαλώνετε μαζί Μου και να απαιτείτε μερίδια των αγαθών Μου; Δεν λαμβάνετε αρκετά; Σας δίνω τόσα πολλά, αλλά αυτό που Μου δίνετε εσείς ως αντάλλαγμα είναι θλίψη που Μου σπαράζει την καρδιά κι αγωνία κι ανεξέλεγκτη πικρία και δυσαρέσκεια. Είστε τόσο αποκρουστικοί, όμως είστε και αξιολύπητοι, γι’ αυτό δεν έχω άλλη επιλογή παρά να καταπιώ όλη την πικρία Μου και να σας εκφράσω τις αντιρρήσεις Μου ξανά και ξανά.
Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς κατανοείς εσύ τον Θεό;