Στην αρχή, ο Θεός ήταν σε ανάπαυση. Δεν υπήρχαν άνθρωποι ή οτιδήποτε άλλο πάνω στη γη εκείνη την εποχή, και ο Θεός δεν είχε κάνει ακόμα κανένα έργο. Ξεκίνησε το έργο διαχείρισής Του μόνο τη στιγμή που άρχισε να υπάρχει η ανθρωπότητα κι αφότου η ανθρωπότητα είχε διαφθαρεί· από εκείνο το σημείο και μετά, δεν αναπαύθηκε ξανά, αλλά, αντ’ αυτού, άρχισε να δουλεύει μεταξύ των ανθρώπων. Εξαιτίας της διαφθοράς της ανθρωπότητας αλλά και εξαιτίας της προδοσίας του αρχαγγέλου ο Θεός έχασε την ανάπαυσή Του. Αν ο Θεός δεν νικήσει τον Σατανά και δεν σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, δεν θα είναι ποτέ ξανά σε θέση να εισέλθει σε ανάπαυση. Όπως ο άνθρωπος δεν έχει ανάπαυση, το ίδιο και ο Θεός, και όταν ο Θεός αναπαυτεί ξανά, το ίδιο θα κάνουν κι οι άνθρωποι. Όταν ζει κανείς σε ανάπαυση, σημαίνει ότι ζει μια ζωή χωρίς πόλεμο, χωρίς βρομιά και χωρίς διαρκή αδικία. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια ζωή χωρίς την αναστάτωση του Σατανά (εδώ ο «Σατανάς» αναφέρεται στις δυνάμεις του εχθρού) και τη διαφθορά του Σατανά, και η οποία δεν είναι επιρρεπής στην εισβολή οποιασδήποτε δύναμης που εναντιώνεται στον Θεό· πρόκειται για μια ζωή όπου όλα ακολουθούν το δικό τους είδος και μπορούν να λατρεύουν τον Κύριο της δημιουργίας, και όπου ο ουρανός και η γη είναι σε απόλυτη ηρεμία —αυτό σημαίνει η φράση «ξεκούραστη ζωή των ανθρώπων». Όταν ο Θεός αναπαυτεί, η αδικία δεν θα παραμείνει πια πάνω στη γη ούτε θα υπάρξει καμία περαιτέρω εισβολή από εχθρικές δυνάμεις, και το ανθρώπινο είδος θα εισέλθει σε ένα νέο βασίλειο —δεν θα είναι πια μια ανθρωπότητα που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, αλλά μια ανθρωπότητα που έχει σωθεί αφότου έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Η ημέρα ανάπαυσης της ανθρωπότητας θα είναι και η ημέρα ανάπαυσης του Θεού. Ο Θεός έχασε την ανάπαυσή Του λόγω της αδυναμίας της ανθρωπότητας να εισέλθει σε ανάπαυση, όχι επειδή Αυτός δεν ήταν αρχικά σε θέση να αναπαυθεί. Η είσοδος στην ανάπαυση δεν σημαίνει ότι τα πάντα σταματούν να κινούνται ή ότι παύουν να αναπτύσσονται, ούτε σημαίνει ότι ο Θεός σταματάει να εργάζεται ή ότι οι άνθρωποι παύουν να ζουν. Το σημάδι της εισόδου στην ανάπαυση θα φανεί όταν ο Σατανάς καταστραφεί, όταν αυτοί οι κακοί άνθρωποι που συμμετείχαν στις σατανικές του πράξεις τιμωρηθούν και αφανιστούν, και όταν όλες οι δυνάμεις, οι εχθρικές προς τον Θεό, πάψουν να υπάρχουν. Όταν ο Θεός εισέρχεται σε ανάπαυση σημαίνει ότι δεν θα πραγματοποιεί πλέον το έργο Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Όταν η ανθρωπότητα εισέρχεται σε ανάπαυση σημαίνει ότι όλη η ανθρωπότητα θα ζήσει μέσα στο φως του Θεού και κάτω από τις ευλογίες Του, χωρίς τη διαφθορά του Σατανά, και δεν θα γίνεται πια καμία αδικία. Οι άνθρωποι θα ζήσουν κανονικά στη γη υπό τη φροντίδα του Θεού. Όταν ο Θεός και η ανθρωπότητα εισέλθουν σε ανάπαυση μαζί, αυτό σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει σωθεί και ότι ο Σατανάς έχει καταστραφεί, ότι το έργο του Θεού μέσα στους ανθρώπους έχει ολοκληρωθεί πλήρως. Ο Θεός δεν θα συνεχίσει πια να εργάζεται μέσα στους ανθρώπους και αυτοί δεν θα ζουν πλέον υπό την εξουσία του Σατανά. Ως εκ τούτου, ο Θεός δεν θα είναι πλέον απασχολημένος, και οι άνθρωποι δεν θα είναι διαρκώς σε κίνηση· ο Θεός και η ανθρωπότητα θα εισέλθουν σε ανάπαυση ταυτόχρονα. Ο Θεός θα επιστρέψει στην αρχική Του θέση, και κάθε άτομο θα επιστρέψει στην αντίστοιχη θέση του. Αυτοί είναι οι προορισμοί στους οποίους ο Θεός και οι άνθρωποι θα διαμείνουν μόλις λήξει ολόκληρη η διαχείριση του Θεού. Ο Θεός έχει τον προορισμό του Θεού και η ανθρωπότητα έχει τον προορισμό της ανθρωπότητας. Ενώ αναπαύεται, ο Θεός θα συνεχίσει να καθοδηγεί όλους τους ανθρώπους στη ζωή τους πάνω στη γη, κι ενώ βρίσκονται στο φως Του, θα λατρεύουν τον έναν αληθινό Θεό στον ουρανό. Ο Θεός δεν θα ζει πλέον ανάμεσα στους ανθρώπους ούτε οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να ζήσουν με τον Θεό στον προορισμό Του. Ο Θεός και οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να ζήσουν μέσα στο ίδιο βασίλειο· αντίθετα, και οι δύο θα έχουν το δικό τους αντίστοιχο τρόπο ζωής. Ο Θεός είναι Αυτός που καθοδηγεί όλη την ανθρωπότητα, και όλη η ανθρωπότητα είναι η αποκρυστάλλωση του έργου διαχείρισης του Θεού. Οι άνθρωποι είναι αυτοί που οδηγούνται, και δεν έχουν την ίδια ουσία με τον Θεό. Για να «αναπαυθεί» κανείς, θα πρέπει να επιστρέψει στην αρχική του θέση. Επομένως, όταν ο Θεός εισέρχεται σε ανάπαυση, σημαίνει ότι έχει επιστρέψει στην αρχική Του θέση. Αυτός δεν θα ζει πλέον πάνω στη γη ούτε θα βρίσκεται ανάμεσα στους ανθρώπους για να συμμετέχει στη χαρά και τον πόνο τους. Όταν οι άνθρωποι εισέρχονται σε ανάπαυση, αυτό σημαίνει ότι έχουν έχει γίνει πραγματικά δημιουργήματα· θα λατρεύουν τον Θεό από τη γη και θα ζουν κανονική ανθρώπινη ζωή. Οι άνθρωποι δεν θα επαναστατούν ενάντια στον Θεό ούτε θα Του αντιστέκονται και θα επιστρέψουν στην αρχική ζωή του Αδάμ και της Εύας. Αυτή θα είναι η αντίστοιχη ζωή και ο προορισμός του Θεού και των ανθρώπων μετά την είσοδό τους στην ανάπαυση. Η ήττα του Σατανά είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη στον πόλεμο ανάμεσα σ’ αυτόν και τον Θεό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η είσοδος του Θεού στην ανάπαυση μετά την ολοκλήρωση του έργου διαχείρισής Του και η πλήρης σωτηρία και η είσοδος της ανθρωπότητας στην ανάπαυση, θα είναι αναπόφευκτη εξέλιξη. Ο τόπος ανάπαυσης της ανθρωπότητας είναι πάνω στη γη και ο τόπος ανάπαυσης του Θεού είναι στον ουρανό. Ενώ οι άνθρωποι λατρεύουν τον Θεό στην ανάπαυση, θα ζήσουν επί της γης, κι ενώ ο Θεός καθοδηγεί την υπόλοιπη ανθρωπότητα σε ανάπαυση, θα τους καθοδηγήσει από τον ουρανό, όχι από τη γη. Ο Θεός θα εξακολουθεί να είναι το Πνεύμα, ενώ οι άνθρωποι θα εξακολουθούν να είναι σάρκα. Ο Θεός και οι άνθρωποι αναπαύονται και οι δύο με διαφορετικό τρόπο. Ενώ ο Θεός αναπαύεται, θα έρθει και θα εμφανιστεί ανάμεσα στους ανθρώπους· ενώ οι άνθρωποι αναπαύονται, θα οδηγηθούν από τον Θεό να επισκεφθούν τον ουρανό, καθώς και να απολαύσουν τη ζωή εκεί. Αφού ο Θεός και η ανθρωπότητα εισέλθουν σε ανάπαυση, ο Σατανάς δεν θα υπάρχει πλέον· ομοίως, και αυτοί οι κακοί άνθρωποι θα πάψουν να υπάρχουν. Πριν ο Θεός και η ανθρωπότητα αναπαυθούν, εκείνοι οι κακοί άνθρωποι που κάποτε εκδίωκαν τον Θεό πάνω στη γη, καθώς και οι εχθροί που ήταν επαναστατικοί απέναντί Του εκεί, θα έχουν ήδη καταστραφεί· θα τους έχουν αφανίσει οι μεγάλες καταστροφές των έσχατων ημερών. Μόλις οι κακοί αυτοί άνθρωποι καταστραφούν ολοσχερώς, η γη δεν θα δει ποτέ ξανά την αναστάτωση του Σατανά. Τότε μόνο θα αποκτήσει η ανθρωπότητα πλήρη σωτηρία, και θα ολοκληρωθεί πλήρως το έργο του Θεού. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για να εισέλθουν ο Θεός και ο άνθρωπος σε ανάπαυση.

Η έλευση του τέλους όλων των πραγμάτων υποδεικνύει την ολοκλήρωση του έργου του Θεού, καθώς και το τέλος στην ανάπτυξη της ανθρωπότητας. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι, όπως διεφθάρησαν από τον Σατανά, θα έχουν φτάσει στο τελικό στάδιο της ανάπτυξης, και ότι οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας θα έχουν ολοκληρώσει την αναπαραγωγή τους. Σημαίνει, επίσης, ότι θα είναι αδύνατο μια τέτοια ανθρωπότητα, που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Ο Αδάμ και η Εύα στην αρχή δεν είχαν διαφθαρεί, αλλά ο Αδάμ και η Εύα που εκδιώχθηκαν από τον Κήπο της Εδέμ διεφθάρησαν από τον Σατανά. Όταν ο Θεός και οι άνθρωποι εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί, ο Αδάμ και η Εύα —οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τον Κήπο της Εδέμ— και οι απόγονοί τους θα βρουν το τέλος τους. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος θα εξακολουθεί να αποτελείται από τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας, αλλά εκείνοι δεν θα είναι άνθρωποι που ζουν υπό την εξουσία του Σατανά. Αντίθετα, θα είναι άνθρωποι που έχουν σωθεί και εξαγνιστεί. Αυτή θα είναι μια ανθρωπότητα που έχει κριθεί και παιδευτεί και που είναι αγία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα μοιάζουν με την ανθρώπινη φυλή όπως ήταν αρχικά· θα μπορούσε σχεδόν να ειπωθεί ότι είναι ένα εντελώς διαφορετικό είδος ανθρωπότητας από αυτή του Αδάμ και της Εύας στις απαρχές. Αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν επιλεγεί μεταξύ όλων εκείνων που είχαν διαφθαρεί από τον Σατανά και θα είναι αυτοί που τελικά παρέμειναν ακλόνητοι κατά την κρίση και την παίδευση του Θεού· θα είναι η τελευταία ομάδα ανθρώπων που θα έχει απομείνει ανάμεσα στο διεφθαρμένο ανθρώπινο είδος. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να εισέλθουν στην τελική ανάπαυση μαζί με τον Θεό. Όσοι είναι σε θέση να παραμείνουν σταθεροί κατά τη διάρκεια του έργου της κρίσης και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες —δηλαδή, κατά τη διάρκεια του τελικού έργου του εξαγνισμού— θα είναι εκείνοι που θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση στο πλευρό του Θεού· έτσι, όλοι όσοι θα εισέλθουν στην ανάπαυση, θα έχουν απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και θα έχουν αποκτηθεί από τον Θεό αφότου έχουν υποβληθεί στο τελικό έργο Του, αυτό του εξαγνισμού. Αυτοί οι άνθρωποι που θα έχουν τελικά αποκτηθεί από τον Θεό, θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση. Ο σκοπός του έργου της παίδευσης και της κρίσης του Θεού έχει ουσιαστικά πρόθεση να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, χάριν της τελικής ανάπαυσής της· αλλιώς, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ταξινομηθεί σε διαφορετική κατηγορία ανάλογα με το είδος του ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει τους ανθρώπους από την αδικία τους, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα επαναστατικά στοιχεία της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει αυτό το έργο, όλοι εκείνοι στους οποίους επιτραπεί να παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα εισέλθουν σε μια υψηλότερη κατάσταση της ανθρωπότητας, στην οποία θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη· με άλλα λόγια, θα ξεκινήσουν την ανθρώπινη ημέρα ανάπαυσής τους και θα συνυπάρξουν μαζί με τον Θεό. Αφού θα έχουν παιδευτεί και κριθεί όσοι δεν επιτρέπεται να παραμείνουν, θα εκτεθούν πλήρως τα αληθινά τους πρόσωπα και μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι. Όπως και ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιλαμβάνει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να λάβουν μέρος στην ημέρα ανάπαυσης που θα μοιραστούν ο Θεός και η ανθρωπότητα, γιατί είναι οι στόχοι της τιμωρίας και είναι κακοί, άδικοι άνθρωποι. Είχαν λυτρωθεί κάποτε και είχαν, επίσης, κριθεί και παιδευτεί· είχαν, επίσης, παράσχει κάποτε υπηρεσίες στον Θεό. Εντούτοις, όταν έρθει η τελική μέρα, θα αποκλειστούν και θα καταστραφούν και πάλι εξαιτίας της κακίας τους και ως αποτέλεσμα της επαναστατικότητας και της αδυναμίας τους να λυτρωθούν· δεν θα ξαναδημιουργηθούν ποτέ στον κόσμο του μέλλοντος και δεν θα ζουν πλέον ανάμεσα στην ανθρώπινη φυλή του μέλλοντος. Είτε είναι πνεύματα νεκρών είτε άνθρωποι που ζουν εν σαρκί, όλοι όσοι διαπράττουν το κακό κι όλοι όσοι δεν έχουν σωθεί θα καταστραφούν μόλις οι άγιοι ανάμεσα στην ανθρωπότητα εισέλθουν στην ανάπαυση. Όσον αφορά αυτά τα κακοποιά πνεύματα και τους κακούς ανθρώπους, ή τα πνεύματα των δίκαιων ανθρώπων και εκείνων που εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη, ανεξαρτήτως σε ποια εποχή ζουν, όλοι όσοι είναι κακοί θα καταστραφούν τελικά κι όλοι όσοι είναι δίκαιοι θα επιβιώσουν. Το αν ένα άτομο ή πνεύμα θα λάβει σωτηρία δεν αποφασίζεται εξ ολοκλήρου βάσει του έργου της τελικής εποχής· αντιθέτως, καθορίζεται από το αν έχει αντισταθεί ή επαναστατήσει ενάντια στον Θεό ή όχι. Οι άνθρωποι της προηγούμενης εποχής που έπρατταν το κακό και δεν μπορούσαν να επιτύχουν τη σωτηρία, θα είναι αναμφισβήτητα στόχοι τιμωρίας, και εκείνοι που την παρούσα εποχή διαπράττουν το κακό και δεν μπορούν να σωθούν θα είναι κι αυτοί σίγουρα στόχοι τιμωρίας. Οι άνθρωποι κατηγοριοποιούνται με βάση το καλό και το κακό, όχι με βάση την εποχή στην οποία ζουν. Μόλις κατηγοριοποιηθούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα τιμωρηθούν ούτε θα ανταμειφθούν αμέσως· αντίθετα, ο Θεός θα πραγματοποιήσει το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού, μόνο αφού έχει περατώσει το έργο Του της κατάκτησης τις έσχατες ημέρες. Στην πραγματικότητα, έχει διαχωρίσει τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς από τότε που ξεκίνησε να επιτελεί το έργο Του όσον αφορά τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Απλώς θα επιβραβεύσει τους δίκαιους και θα τιμωρήσει τους πονηρούς μόνο αφού έρθει εις πέρας το έργο Του· δεν θα τους διαχωρίσει σε κατηγορίες μόλις ολοκληρωθεί το έργο Του και αμέσως μετά θα ξεκινήσει το έργο της τιμωρίας των κακών και της επιβράβευσης των δικαίων. Αντιθέτως, αυτό θα επιτελεστεί μόνο όταν το έργο Του θα ολοκληρωθεί πλήρως. Ο μοναδικός σκοπός πίσω από το τελικό έργο του Θεού για την τιμωρία του κακού και την ανταμοιβή του καλού είναι να εξαγνίσει τελείως όλους τους ανθρώπους, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια αμιγώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο· είναι το τελικό στάδιο ολόκληρου του έργου διαχείρισής Του. Εάν ο Θεός δεν κατέστρεφε τους κακούς, αλλά αντίθετα τους επέτρεπε να παραμένουν, τότε κάθε άνθρωπος θα εξακολουθούσε να μην μπορεί να εισέλθει στην ανάπαυση και ο Θεός δεν θα ήταν σε θέση να φέρει όλη την ανθρωπότητα σε ένα καλύτερο βασίλειο. Ένα τέτοιο έργο δεν θα ήταν ολοκληρωμένο. Όταν τελειώσει το έργο Του, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα είναι εντελώς αγία· μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί ο Θεός να ζήσει σε ανάπαυση ειρηνικά.

Οι άνθρωποι σήμερα εξακολουθούν να αδυνατούν να εγκαταλείψουν όσα αφορούν τη σάρκα. Δεν μπορούν να εγκαταλείψουν την απόλαυση της σάρκας, τον κόσμο, τα χρήματα ή τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι κυνηγούν τις επιδιώξεις τους με επιφανειακό τρόπο. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους καθόλου· ακόμα χειρότερα, δεν έχουν τρόμο για τον Θεό. Δεν έχουν τον Θεό στις καρδιές τους και έτσι δεν μπορούν να αντιληφθούν όλα όσα κάνει ο Θεός, πόσο δε μάλλον είναι ικανοί να πιστέψουν τα λόγια που εκφέρει Αυτός. Αυτοί οι άνθρωποι εξαρτώνται υπερβολικά από τη σάρκα· είναι πολύ βαθιά διεφθαρμένοι και στερούνται κάθε αλήθειας. Επιπλέον, δεν πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί να ενσαρκωθεί. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό —δηλαδή, όποιος δεν πιστεύει στον ορατό Θεό ή στο έργο και τα λόγια Του, και αντίθετα λατρεύει τον αόρατο Θεό στον ουρανό— είναι άτομο που δεν έχει τον Θεό μέσα στην καρδιά του. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ανυπότακτοι και αντιστέκονται στον Θεό. Στερούνται ανθρώπινης φύσης και λογικής, πόσο μάλλον της αλήθειας. Επιπλέον, αυτοί οι άνθρωποι, ακόμα δεν μπορούν να πιστέψουν τον ορατό και απτό Θεός, κι όμως θεωρούν ότι ο αόρατος και άυλος Θεός είναι ο πλέον αξιόπιστος και ο πλέον χαροποιός. Αυτό που αναζητούν δεν είναι η πραγματική αλήθεια ούτε η πραγματική ουσία της ζωής· πολύ λιγότερο δε, είναι το θέλημα του Θεού. Αντιθέτως, αναζητούν τον ενθουσιασμό. Όποια πράγματα τούς διευκολύνουν να εκπληρώσουν τις δικές τους επιθυμίες, είναι, χωρίς αμφιβολία, αυτό που πιστεύουν και αυτό που επιδιώκουν. Πιστεύουν στον Θεό μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τις δικές τους επιθυμίες, όχι για να αναζητήσουν την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πράττουν το κακό; Έχουν εξαιρετικά υψηλή αυτοπεποίθηση και δεν πιστεύουν διόλου ότι ο Θεός στον ουρανό θα καταστρέψει τους «καλούς ανθρώπους» όπως οι ίδιοι. Αντ’ αυτού, πιστεύουν ότι ο Θεός θα τους επιτρέψει να παραμείνουν και, επιπλέον, θα τους ανταμείψει με γενναιοδωρία, λόγω του ότι έχουν κάνει πολλά πράγματα για τον Θεό και έχουν επιδείξει σημαντική «πίστη» απέναντί Του. Αν επρόκειτο να επιδιώξουν και τον ορατό Θεό, θα αντεπιτίθονταν στον Θεό ή θα γίνονταν έξαλλοι μόλις οι επιθυμίες τους δεν εκπληρώνονταν. Αποδεικνύονται ότι είναι άθλια ανθρωπάκια που αναζητούν διαρκώς να ικανοποιήσουν τις δικές τους επιθυμίες· δεν είναι ακέραιοι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι λεγόμενοι κακοί που ακολουθούν τον Χριστό. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν αναζητούν την αλήθεια, δεν μπορούν ποτέ να πιστέψουν την αλήθεια και πόσο δε μάλλον, είναι σε θέση να αντιληφθούν τη μελλοντική έκβαση της ανθρωπότητας, διότι δεν πιστεύουν σε οποιεσδήποτε εργασίες ή λόγια του ορατού Θεού —συμπεριλαμβανομένου του ότι δεν είναι σε θέση να πιστέψουν στον μελλοντικό προορισμό της ανθρωπότητας. Επομένως, ακόμα κι αν ακολουθούν τον ορατό Θεό, εξακολουθούν να διαπράττουν το κακό και διόλου δεν αναζητούν την αλήθεια, ούτε κάνουν πράξη την αλήθεια που απαιτώ. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν ότι θα καταστραφούν είναι, αντιστρόφως, οι ίδιοι που θα καταστραφούν. Όλοι πιστεύουν ότι είναι τόσο έξυπνοι και νομίζουν ότι οι ίδιοι είναι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια. Θεωρούν ότι η κακή συμπεριφορά τους είναι η αλήθεια και γι’ αυτό, την εκτιμούν. Αυτοί οι κακοί άνθρωποι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση· παίρνουν την αλήθεια ως δόγμα και τις κακές πράξεις τους ως την αλήθεια, αλλά τελικά, μπορούν να δρέπουν μόνο ό,τι έχουν σπείρει. Όσο πιο γεμάτοι αυτοπεποίθηση είναι οι άνθρωποι και όσο πιο άκρως αλαζονικοί, τόσο περισσότερο δεν είναι σε θέση να αποκτήσουν την αλήθεια. Όσο περισσότερο οι άνθρωποι πιστεύουν στον επουράνιο Θεό, τόσο περισσότερο αντιστέκονται στον Θεό. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα τιμωρηθούν. Πριν η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, το εάν κάθε είδος ατόμου θα τιμωρηθεί ή θα ανταμειφθεί θα καθορίζεται ανάλογα με το αν έχει αναζητήσει την αλήθεια, αν γνωρίζει τον Θεό και αν μπορεί να υποταχθεί στον ορατό Θεό. Όσοι έχουν παράσχει υπηρεσίες στον ορατό Θεό, κι όμως ούτε Τον γνωρίζουν ούτε υποτάσσονται σ’ Αυτόν, στερούνται αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοί και αναμφισβήτητα οι κακοί θα αποτελέσουν αντικείμενο τιμωρίας. Επιπλέον, θα τιμωρηθούν σύμφωνα με την κακή διαγωγή τους. Ο Θεός είναι για να πιστεύουν σ’ Αυτόν οι άνθρωποι και αξίζει, επίσης, την υποταγή τους. Εκείνοι που πιστεύουν μόνο στον ασαφή και αόρατο Θεό είναι άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Θεό και δεν είναι σε θέση να υποταχθούν στον Θεό. Αν αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην καταφέρνουν να πιστέψουν στον ορατό Θεό από τη στιγμή που θα τελειώσει το έργο Του της κατάκτησης, και εξακολουθούν να επαναστατούν ενάντια στον ορατό ενσαρκωμένο Θεό και να Του αντιστέκονται, τότε αυτοί, οι «ασαφιστές», θα αποτελέσουν αντικείμενο καταστροφής χωρίς αμφιβολία. Έτσι κάνουν και κάποιοι ανάμεσά σας —όποιος αναγνωρίζει προφορικά τον ενσαρκωμένο Θεό, κι όμως δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια της υποταγής στον ενσαρκωμένο Θεό, πρόκειται τελικά να αποκλειστεί και να καταστραφεί. Επιπλέον, όποιος αναγνωρίζει προφορικά τον ορατό Θεό, τρώει και πίνει από την αλήθεια που εκφράζεται από Αυτόν, ενώ επίσης αναζητά τον ασαφή και αόρατο Θεό, σίγουρα θα αποτελέσει αντικείμενο καταστροφής. Κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν θα είναι σε θέση να παραμείνει μέχρι την ώρα της ανάπαυσης που θα έρθει αφού τελειώσει το έργο του Θεού, ούτε μπορεί ένα άτομο που μοιάζει σ’ αυτούς τους ανθρώπους να παραμείνει εκείνη την ώρα της ανάπαυσης. Οι δαιμονικοί άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Η ουσία τους είναι η αντίσταση και η επαναστατικότητα απέναντι στον Θεό, και δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να υποταχθούν σ’ Αυτόν. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Το κατά πόσο κατέχεις την αλήθεια και το κατά πόσο αντιστέκεσαι στον Θεό εξαρτάται από την ουσία σου, όχι από την εμφάνισή σου ή από το πώς μπορεί να μιλάς ή να συμπεριφέρεσαι κάποιες φορές. Το αν θα καταστραφεί ή όχι κάποιο άτομο καθορίζεται από την ουσία του· αποφασίζεται σύμφωνα με την ουσία που αποκαλύπτει η συμπεριφορά κάποιου και η επιδίωξη της αλήθειας από τον ίδιο. Μεταξύ των ανθρώπων που μοιάζουν επειδή επιτελούν έργο και παράγουν τον ίδιο όγκο έργου, εκείνοι οι οποίοι έχουν καλή ανθρώπινη ουσία και κατέχουν την αλήθεια είναι οι άνθρωποι που θα έχουν την άδεια να παραμείνουν, ενώ εκείνοι που έχουν κακή ουσία και επαναστατούν ενάντια στον ορατό Θεό, είναι αυτοί που θα αποτελέσουν αντικείμενο καταστροφής. Όλο το έργο ή όλα τα λόγια του Θεού που αφορούν τον προορισμό της ανθρωπότητας θα αντιμετωπίσουν καταλλήλως τους ανθρώπους σύμφωνα με την ουσία καθενός· δεν θα συμβεί ούτε το παραμικρό σφάλμα και δεν θα γίνει ούτε ένα λάθος. Μόνο όταν κάνουν έργο οι άνθρωποι, μπαίνουν στην εξίσωση τα ανθρώπινα συναισθήματα ή νόημα. Το έργο που κάνει ο Θεός είναι το καταλληλότερο. Δεν θα φέρει, σε καμία περίπτωση, ψευδείς ισχυρισμούς εναντίον οποιουδήποτε δημιουργήματος. Υπάρχουν επί του παρόντος πολλοί άνθρωποι που δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν τον μελλοντικό προορισμό της ανθρωπότητας και οι οποίοι δεν πιστεύουν τα λόγια που εκφέρω. Όλοι όσοι δεν πιστεύουν, καθώς κι εκείνοι που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι δαίμονες!

Σήμερα, αυτοί που αναζητούν κι αυτοί που δεν αναζητούν είναι δύο εντελώς διαφορετικοί τύποι ανθρώπων, των οποίων οι προορισμοί είναι επίσης πολύ διαφορετικοί. Εκείνοι που επιδιώκουν τη γνώση της αλήθειας και κάνουν πράξη την αλήθεια είναι εκείνοι στους οποίους ο Θεός θα φέρει σωτηρία. Εκείνοι που δεν γνωρίζουν την αληθινή οδό είναι οι δαίμονες και οι εχθροί· είναι οι απόγονοι του αρχαγγέλου και θα αποτελέσουν αντικείμενα καταστροφής. Ακόμη και όσοι είναι ευσεβείς πιστοί ενός ασαφούς Θεού δεν είναι επίσης δαίμονες; Οι άνθρωποι που έχουν καλή συνείδηση, αλλά δεν αποδέχονται την αληθινή οδό, είναι δαίμονες· η ουσία τους είναι μια αντίσταση στον Θεό. Εκείνοι που δεν αποδέχονται την αληθινή οδό είναι εκείνοι που αντιστέκονται στον Θεό, κι ακόμη κι αν τέτοιου είδους άνθρωποι υπομείνουν πολλές κακουχίες, και πάλι θα καταστραφούν. Όλοι όσοι δεν είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν τον κόσμο, όσοι δεν μπορούν να αντέξουν να αποχωριστούν τους γονείς τους και όσοι δεν μπορούν να αντέξουν να απαλλαγούν από τις σαρκικές απολαύσεις τους είναι επαναστατικοί απέναντι στον Θεό και όλοι θα αποτελέσουν αντικείμενα καταστροφής. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι δαιμονικός και επιπλέον θα καταστραφεί. Εκείνοι που έχουν πίστη, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αυτοί που δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό κι εκείνοι που δεν πιστεύουν καθόλου στην ύπαρξη του Θεού, θα γίνουν κι αυτοί αντικείμενα καταστροφής. Όλοι όσοι επιτραπεί να παραμείνουν, είναι άνθρωποι που έχουν υποστεί την οδύνη του ραφιναρίσματος και παρέμειναν σταθεροί· είναι άνθρωποι που έχουν πραγματικά υπομείνει δοκιμασίες. Όποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό είναι εχθρός· δηλαδή, οποιοσδήποτε δεν αναγνωρίζει τον ενσαρκωμένο Θεό —είτε είναι μέσα είτε έξω από αυτό το ρεύμα— είναι ένας αντίχριστος! Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι οι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι οι ανθιστάμενοι που δεν πιστεύουν στον Θεό; Δεν είναι αυτοί που είναι επαναστατικοί απέναντι στον Θεό; Δεν είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν, κι όμως στερούνται αλήθειας; Δεν είναι εκείνοι που αναζητούν απλώς να αποκτήσουν ευλογίες, ενώ δεν είναι σε θέση να καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό; Εξακολουθείς να συναναστρέφεσαι με αυτούς τους δαίμονες σήμερα και να τρέφεις συνείδηση και αγάπη προς αυτούς, μα, σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν έχεις καλές προθέσεις προς τον Σατανά; Δεν έχεις γίνει ένα με τους δαίμονες; Αν οι άνθρωποι αυτές τις μέρες εξακολουθούν να αδυνατούν να διακρίνουν το καλό από το κακό, και συνεχίζουν να είναι στοργικοί και ελεήμονες στα τυφλά, χωρίς καμία πρόθεση να αναζητήσουν το θέλημα του Θεού ή να είναι σε θέση να τρέφουν, με οποιοδήποτε τρόπο, τις προθέσεις του Θεού ως δικές τους, τότε η κατάληξή τους θα είναι ακόμα πιο καταστροφική. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι εχθρός του Θεού. Αν τρέφεις συνείδηση και αγάπη προς έναν εχθρό, δεν στερείσαι του αισθήματος της δικαιοσύνης; Εάν είσαι σε σύμπνοια με εκείνους τους οποίους απεχθάνομαι και με τους οποίους διαφωνώ, και όμως τρέφεις αγάπη ή προσωπικά συναισθήματα προς αυτούς, τότε δεν είσαι επαναστατικός; Δεν αντιστέκεσαι σκόπιμα στον Θεό; Μήπως ένα τέτοιο άτομο κατέχει την αλήθεια; Εάν οι άνθρωποι τρέφουν συνείδηση προς τους εχθρούς, αγάπη για τους δαίμονες και έλεος για τον Σατανά, τότε δεν διαταράσσουν σκόπιμα το έργο του Θεού; Αυτοί οι άνθρωποι που πιστεύουν μόνο στον Ιησού και δεν πιστεύουν στον Θεό που ενσαρκώθηκε κατά τις έσχατες ημέρες, καθώς και όσοι προφορικά ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά πράττουν το κακό, είναι όλοι αντίχριστοι, χωρίς να γίνει καν αναφορά σ’ αυτούς που δεν πιστεύουν καν στον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα αποτελέσουν αντικείμενο καταστροφής. Το πρότυπο με το οποίο οι άνθρωποι κρίνουν τους άλλους ανθρώπους βασίζεται στη συμπεριφορά τους. Όσοι έχουν καλή συμπεριφορά είναι δίκαιοι, ενώ όσοι έχουν αποτρόπαια συμπεριφορά είναι κακοί. Το πρότυπο, με το οποίο ο Θεός κρίνει τους ανθρώπους βασίζεται στο κατά πόσο η ουσία τους υποτάσσεται σε Αυτόν ή όχι· όποιος υποτάσσεται στον Θεό είναι δίκαιος άνθρωπος, ενώ κάποιος που δεν υποτάσσεται είναι εχθρός και κακός, ανεξάρτητα από το αν η συμπεριφορά αυτού του ατόμου είναι καλή ή κακή, κι ανεξάρτητα από το αν όσα λέει είναι ορθά ή εσφαλμένα. Κάποιοι άνθρωποι επιθυμούν να κάνουν καλές πράξεις, ώστε να αποκτήσουν έναν καλό προορισμό στο μέλλον, και κάποιοι άνθρωποι επιθυμούν να χρησιμοποιούν ωραία λόγια για να αποκτήσουν καλό προορισμό. Όλοι πιστεύουν εσφαλμένα ότι ο Θεός καθορίζει την έκβαση των ανθρώπων αφού παρακολουθήσει τη συμπεριφορά τους ή αφού ακούσει όσα λένε· γι’ αυτό, πολλοί άνθρωποι επιθυμούν να το εκμεταλλευτούν αυτό για να εξαπατήσουν τον Θεό ώστε να τους κάνει μια στιγμιαία χάρη. Στο μέλλον, οι άνθρωποι που θα επιβιώσουν σε κατάσταση ανάπαυσης, θα έχουν όλοι υπομείνει την ημέρα των δεινών και θα έχουν επίσης καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό· θα είναι όλοι τους άνθρωποι που έχουν εκπληρώσει τα καθήκοντά τους και έχουν υποταχθεί αυτοβούλως στον Θεό. Όσοι απλώς επιθυμούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να παρέχουν υπηρεσίες με την πρόθεση να αποφύγουν να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν θα τους επιτραπεί να παραμείνουν. Ο Θεός έχει τα κατάλληλα πρότυπα για τη διευθέτηση της έκβασης κάθε ατόμου. Δεν παίρνει απλώς αυτές τις αποφάσεις σύμφωνα με τα λόγια και τη συμπεριφορά κάποιου, ούτε βάσει του πώς ενεργεί κάποιος κατά τη διάρκεια μιας μόνο χρονικής περιόδου. Δεν θα είναι καθόλου επιεικής όσον αφορά την κακή διαγωγή κάποιου λόγω της παρελθούσης υπηρεσίας του για Αυτόν, ούτε θα γλιτώσει κάποιον από τον θάνατο επειδή έχει τυχόν δαπανήσει τον εαυτό του για τον Θεό μία και μοναδική φορά. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει την τιμωρία για την κακία του και κανείς δεν μπορεί να καλύψει την κακή συμπεριφορά του, ώστε να αποφύγει το μαρτύριο της καταστροφής. Εάν οι άνθρωποι μπορούν πραγματικά να εκπληρώσουν το δικό τους καθήκον, αυτό σημαίνει ότι είναι αιώνια πιστοί στον Θεό και δεν αναζητούν ανταμοιβές, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνουν ευλογίες ή υποφέρουν από κακοτυχία. Εάν οι άνθρωποι είναι πιστοί στον Θεό όταν βλέπουν ευλογίες, αλλά χάνουν την πίστη τους όταν δεν μπορούν να δουν ευλογίες, και αν, τελικά, εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό ή να εκπληρώσουν τα καθήκοντα που τους ανατίθενται, τότε θα εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο καταστροφής παρότι κάποτε στο παρελθόν παρείχαν πιστές υπηρεσίες στον Θεό. Εν ολίγοις, οι κακοί άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν στην αιωνιότητα, ούτε μπορούν να εισέλθουν στην ανάπαυση· μόνο οι δίκαιοι είναι οι κύριοι της ανάπαυσης. Μόλις η ανθρωπότητα μπει στον σωστό δρόμο, οι άνθρωποι θα έχουν κανονική ανθρώπινη ζωή. Όλοι θα κάνουν το δικό τους αντίστοιχο καθήκον και θα είναι απόλυτα πιστοί στον Θεό. Θα αποβάλλουν εντελώς την επαναστατικότητά τους και τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και θα ζήσουν για τον Θεό και λόγω του Θεού, χωρίς επαναστατικότητα και αντίσταση. Θα είναι όλοι σε θέση να υποταχθούν πλήρως στον Θεό. Αυτή θα είναι η ζωή του Θεού και της ανθρωπότητας· θα είναι η ζωή της βασιλείας, και θα είναι μια ζωή ανάπαυσης.

Όσοι σέρνουν τα εντελώς άπιστα παιδιά και τους συγγενείς τους στην εκκλησία είναι όλοι τους εξαιρετικά εγωιστές και απλώς επιδεικνύουν καλοσύνη. Αυτοί οι άνθρωποι επικεντρώνονται μόνο στο να είναι στοργικοί, ανεξάρτητα από το αν πιστεύουν ή όχι και ανεξάρτητα από το αν είναι θέλημα Θεού. Κάποιοι φέρνουν τις γυναίκες τους ενώπιον του Θεού ή σέρνουν τους γονείς τους ενώπιον του Θεού και, ανεξάρτητα από το αν το Άγιο Πνεύμα συμφωνεί ή όχι με αυτό είτε εργάζεται μέσα τους, συνεχίζουν τυφλά να «υιοθετούν ταλαντούχους ανθρώπους» εκ μέρους του Θεού. Τι όφελος μπορεί ποτέ να επιτευχθεί αν δείξει κανείς καλοσύνη προς αυτούς τους μη πιστούς; Ακόμα κι αν αυτοί, που δεν έχουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, αγωνίζονται να ακολουθήσουν τον Θεό, εξακολουθούν να μην μπορούν να σωθούν, όπως μπορεί κανείς να πιστεύει. Όσοι μπορούν να λάβουν σωτηρία, δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο εύκολο να την αποκτήσουν. Οι άνθρωποι που δεν έχουν υποστεί το έργο και τις δοκιμασίες του Αγίου Πνεύματος και δεν έχουν τελειωθεί από τον ενσαρκωμένο Θεό, είναι παντελώς ανίκανοι να ολοκληρωθούν. Επομένως, από τη στιγμή που αρχίζουν να ακολουθούν εικονικά τον Θεό, αυτοί οι άνθρωποι στερούνται της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος. Εν όψει των συνθηκών και των πραγματικών τους καταστάσεων, απλώς δεν μπορούν να ολοκληρωθούν. Ως εκ τούτου, το Άγιο Πνεύμα αποφασίζει να μη δαπανήσει πολλή ενέργεια επάνω τους, ούτε παρέχει κανέναν διαφωτισμό ούτε τους καθοδηγεί με οποιονδήποτε τρόπο. Απλώς τους επιτρέπει να ακολουθούν και τελικά θα αποκαλύψει την έκβασή τους —αυτό αρκεί. Ο ενθουσιασμός και οι προθέσεις της ανθρωπότητας προέρχονται από τον Σατανά, και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν αυτά τα πράγματα να ολοκληρώσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ανεξάρτητα από το πώς είναι οι άνθρωποι, πρέπει να έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μπορούν οι άνθρωποι να ολοκληρώσουν τους ανθρώπους; Γιατί ένας σύζυγος αγαπά τη γυναίκα του; Γιατί μια σύζυγος αγαπά τον άντρα της; Γιατί τα παιδιά έχουν χρέος προς τους γονείς τους; Γιατί οι γονείς λατρεύουν τα παιδιά τους; Τι λογής προθέσεις τρέφουν στην πραγματικότητα οι άνθρωποι; Δεν έχουν πρόθεση να ικανοποιήσουν τα δικά τους σχέδια και τις εγωιστικές τους επιθυμίες; Έχουν πράγματι πρόθεση να ενεργήσουν για χάρη του σχεδίου διαχείρισης του Θεού; Ενεργούν πραγματικά για χάρη του έργου του Θεού; Έχουν πρόθεση να εκπληρώσουν τα καθήκοντα ενός δημιουργημένου όντος; Εκείνοι που από τη στιγμή που άρχισαν να πιστεύουν στον Θεό αδυνατούν να επιτύχουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, δεν μπορούν ποτέ να αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος· αυτοί οι άνθρωποι είναι σαφώς αντικείμενα προς καταστροφή. Ανεξάρτητα από το πόσο πολλή αγάπη έχει κάποιος για αυτούς, δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο ενθουσιασμός και η αγάπη των ανθρώπων αντιπροσωπεύουν τις ανθρώπινες προθέσεις, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν το έργο του Θεού. Ακόμη κι αν κάποιος δείξει τη μέγιστη δυνατή ποσότητα αγάπης ή ελέους προς εκείνους τους ανθρώπους που πιστεύουν θεωρητικά στον Θεό και προσποιούνται ότι Τον ακολουθούν, χωρίς να ξέρουν τι σημαίνει στην πραγματικότητα η πίστη στον Θεό, και πάλι δεν θα αποκτήσουν τη συμπάθεια του Θεού ούτε θα αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι που ακολουθούν ειλικρινά τον Θεό είναι χαμηλού επιπέδου και αδυνατούν να κατανοήσουν πολλές αλήθειες, μπορούν μάλιστα να αποκτήσουν περιστασιακά το έργο του Αγίου Πνεύματος· εντούτοις, εκείνοι που έχουν αρκετά καλό επίπεδο, αλλά δεν πιστεύουν ειλικρινά, απλώς δεν μπορούν να αποκτήσουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα σωτηρίας για αυτούς τους ανθρώπους. Ακόμη κι αν διαβάζουν τα λόγια του Θεού ή περιστασιακά ακούν κηρύγματα ή δοξολογούν μάλιστα τον Θεό, τελικά δεν θα είναι σε θέση να επιβιώσουν μέχρι τον καιρό της ανάπαυσης. Το αν οι άνθρωποι αναζητούν με ειλικρίνεια δεν καθορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι τους κρίνουν ή τον τρόπο που τους βλέπουν οι άνθρωποι, αλλά από το αν το Άγιο Πνεύμα εργάζεται επάνω τους και από το αν έχουν επιτύχει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Επιπλέον, εξαρτάται από το εάν οι διαθέσεις τους αλλάζουν και από το αν έχουν αποκτήσει κάποια γνώση για τον Θεό αφού έχουν υποβληθεί στο έργο του Αγίου Πνεύματος για μια ορισμένη περίοδο. Αν το Άγιο Πνεύμα εργάζεται πάνω σε ένα άτομο, η διάθεση αυτού του ατόμου θα αλλάξει σταδιακά και η οπτική του για την πίστη στον Θεό θα γίνει σταδιακά πιο αγνή. Ανεξάρτητα από το πόσο καιρό ακολουθούν οι άνθρωποι τον Θεό, από τη στιγμή που έχουν αλλάξει, αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται πάνω τους. Εάν δεν την έχουν αλλάξει, αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται πάνω τους. Ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι όντως παρέχουν κάποια υπηρεσία, αυτό που τους ωθεί να το κάνουν είναι η επιθυμία να λάβουν ευλογίες. Το να παρέχουν υπηρεσίες περιστασιακά μόνο δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη βίωση αλλαγής στις διαθέσεις τους. Τελικά, θα καταστραφούν, διότι στη βασιλεία δεν θα είναι απαραίτητοι οι πάροχοι υπηρεσιών ούτε θα είναι αναγκαίοι εκείνοι των οποίων η διάθεση δεν έχει αλλάξει για να παράσχουν υπηρεσίες σ’ εκείνους τους ανθρώπους που έχουν τελειωθεί και είναι πιστοί στον Θεό. Αυτά τα λόγια που ειπώθηκαν κατά το παρελθόν: «Όταν κάποιος πιστεύει στον Κύριο, η τύχη χαμογελάει σε ολόκληρη την οικογένειά του», είναι κατάλληλα για την Εποχή της Χάριτος, αλλά δεν σχετίζονται με τον προορισμό της ανθρωπότητας. Ήταν κατάλληλα μόνο για ένα στάδιο κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος. Η συνυποδήλωση αυτών των φράσεων αναφερόταν στη γαλήνη και στις υλικές ευλογίες που απολάμβαναν οι άνθρωποι· δεν σήμαιναν ότι ολόκληρη η οικογένεια κάποιου που πιστεύει στον Κύριο θα σωθεί, ούτε σήμαιναν ότι όταν κάποιος λάβει ευλογίες, ολόκληρη η οικογένειά του μπορεί επίσης να έρθει στην ανάπαυση. Το αν κάποιος λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία του ατόμου, όχι σύμφωνα με οποιαδήποτε κοινή ουσία που ίσως μοιράζεται με άλλους. Αυτού του είδους η ρήση ή ο κανόνας δεν έχει απολύτως καμία θέση στη βασιλεία. Εάν ένα άτομο είναι τελικά σε θέση να επιβιώσει, είναι επειδή πληροί τις απαιτήσεις του Θεού, κι αν δεν είναι τελικά σε θέση να παραμείνει μέχρι τον καιρό της ανάπαυσης, είναι επειδή υπήρξε επαναστατικός απέναντι στον Θεό και δεν έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Θεού. Ο καθένας έχει έναν κατάλληλο προορισμό. Αυτοί οι προορισμοί καθορίζονται σύμφωνα με την ουσία κάθε ατόμου και δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τους άλλους ανθρώπους. Η κακή συμπεριφορά ενός παιδιού δεν μπορεί να μεταφέρεται στους γονείς του ούτε η δικαιοσύνη ενός παιδιού μπορεί να μοιράζεται με τους γονείς του. Η κακή συμπεριφορά ενός γονέα δεν μπορεί να μεταφέρεται στα παιδιά του ούτε η δικαιοσύνη ενός γονέα μπορεί να μοιράζεται με τα παιδιά του. Ο καθένας φέρει τις δικές του αμαρτίες και ο καθένας απολαμβάνει τις δικές του αντίστοιχα ευλογίες. Κανείς δεν μπορεί να υποκαταστήσει κάποιον άλλον· αυτή είναι δικαιοσύνη. Από την οπτική του ανθρώπου, αν οι γονείς λάβουν ευλογίες, τότε το ίδιο θα συμβεί λογικά και με τα παιδιά τους, κι αν τα παιδιά διαπράττουν το κακό, τότε οι γονείς τους πρέπει να εξιλεωθούν για αυτές τις αμαρτίες. Αυτή είναι η ανθρώπινη οπτική και ο ανθρώπινος τρόπος δράσης· δεν είναι η οπτική του Θεού. Η έκβαση καθενός καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που προέρχεται από τη συμπεριφορά του και καθορίζεται πάντοτε κατάλληλα. Κανείς δεν μπορεί να φέρει τις αμαρτίες του άλλου, πόσο μάλλον να λάβει τιμωρία στη θέση κάποιου άλλου. Αυτό είναι απόλυτο. Η στοργική φροντίδα ενός γονέα για τα παιδιά του δεν υποδεικνύει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους των παιδιών του, ούτε η στοργική αγάπη ενός παιδιού προς τους γονείς του σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους των γονιών του. Αυτό είναι το αληθινό νόημα της φράσης: «Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται· δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται». Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάρουν στην ανάπαυση τα κακά παιδιά τους λόγω της βαθιάς αγάπης τους γι’ αυτά, ούτε μπορεί κανείς να πάρει στην ανάπαυση τη σύζυγό του (ή τον σύζυγό της) βάσει της δικής του δίκαιης συμπεριφοράς. Αυτός είναι διοικητικός κανόνας· δεν μπορεί να υπάρξουν εξαιρέσεις για κανέναν. Στο τέλος, όσοι πράττουν τη δικαιοσύνη είναι δίκαιοι, και όσοι πράττουν το κακό είναι κακοί. Θα επιτραπεί τελικά στους δικαίους να επιβιώσουν, ενώ οι κακοί θα καταστραφούν. Οι άγιοι είναι άγιοι· δεν είναι ακάθαρτοι. Οι ακάθαρτοι είναι ακάθαρτοι, και δεν έχουν τίποτα άγιο. Οι άνθρωποι που θα καταστραφούν θα είναι όλοι τους κακοί κι αυτοί που θα επιβιώσουν θα είναι όλοι τους δίκαιοι —έστω κι αν τα παιδιά των κακών εκτελούν δίκαιες πράξεις και ακόμη κι αν οι γονείς των δικαίων διαπράττουν κακές πράξεις. Δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ ενός συζύγου που πιστεύει και μιας συζύγου που δεν πιστεύει, και δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των παιδιών που πιστεύουν και των γονέων που δεν πιστεύουν· αυτοί οι δύο τύποι ανθρώπων είναι παντελώς ασύμβατοι. Προτού εισέλθει στην ανάπαυση, κάποιος έχει σαρκικούς συγγενείς, αλλά όταν κάποιος έχει εισέλθει στην ανάπαυση, δεν θα έχει πλέον σαρκικούς συγγενείς. Όσοι κάνουν το καθήκον τους είναι εχθροί όσων δεν το κάνουν· όσοι αγαπούν τον Θεό και όσοι Τον μισούν αντιτίθενται ο ένας στον άλλο. Εκείνοι που θα εισέλθουν στην ανάπαυση και εκείνοι που θα έχουν καταστραφεί είναι δύο ασύμβατα είδη δημιουργημάτων. Τα δημιουργήματα που εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους θα είναι σε θέση να επιβιώσουν, ενώ τα δημιουργήματα που δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους θα αποτελέσουν αντικείμενο καταστροφής. Επιπλέον, αυτό θα διαρκέσει ως την αιωνιότητα. Εσύ αγαπάς τον σύζυγό σου ώστε να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Εσύ αγαπάς τη σύζυγό σου ώστε να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Είσαι υπάκουος στους γονείς σου που δεν πιστεύουν ώστε να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Είναι σωστή η άποψη του ανθρώπου σχετικά με την πίστη στον Θεό ή λάθος; Γιατί πιστεύεις στον Θεό; Τι επιθυμείς να κερδίσεις; Πώς αγαπάς τον Θεό; Εκείνοι που δεν μπορούν να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους ως δημιουργημένα όντα και που δεν μπορούν να καταβάλουν εντατική προσπάθεια, θα μετατραπούν σε αντικείμενα καταστροφής. Υπάρχουν σωματικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων της σημερινής εποχής, καθώς και σχέσεις αίματος, αλλά στο μέλλον, όλοι αυτοί οι δεσμοί θα σπάσουν. Οι πιστοί και οι άπιστοι δεν είναι συμβατοί· αντίθετα, αντιτίθενται ο ένας στον άλλο. Αυτοί στην ανάπαυση θα πιστέψουν ότι υπάρχει ένας Θεός και θα υποταχθούν στον Θεό, ενώ όσοι είναι επαναστατικοί απέναντι στον Θεό θα έχουν όλοι καταστραφεί. Δεν θα υπάρχουν πλέον οικογένειες στη γη· πώς θα μπορούσαν να υπάρχουν γονείς ή παιδιά ή συζυγικές σχέσεις; Η μεγάλη ασυμβατότητα μεταξύ πίστης και απιστίας θα έχει καταργήσει πλήρως τέτοιου είδους σωματικές σχέσεις!

Αρχικά δεν υπήρχαν οικογένειες μεταξύ της ανθρωπότητας· υπήρχαν μόνο ένας άνδρας και μία γυναίκα —δύο διαφορετικά είδη ανθρώπων. Δεν υπήρχαν χώρες, πόσο μάλλον οικογένειες, αλλά ως αποτέλεσμα της διαφθοράς της ανθρωπότητας, όλα τα είδη των ανθρώπων οργανώθηκαν σε μεμονωμένες πατριές που αργότερα εξελίχθηκαν σε χώρες και εθνότητες. Αυτές οι χώρες και οι εθνότητες αποτελούνταν από μικρές μεμονωμένες οικογένειες και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, κατανεμήθηκαν όλα τα είδη ανθρώπων μεταξύ διαφόρων φυλών βάσει γλωσσικών διαφορών και συνόρων. Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από πόσες φυλές μπορεί να υπάρχουν στον κόσμο, η ανθρωπότητα έχει μόνο έναν πρόγονο. Στην αρχή, υπήρχαν μόνο δύο είδη ανθρώπων, και αυτά τα δύο είδη ήταν οι άντρες και οι γυναίκες. Ωστόσο, εξαιτίας της προόδου του έργου του Θεού, της πορείας της ιστορίας και των γεωγραφικών αλλαγών, αυτά τα δύο είδη ανθρώπων εξελίχθηκαν σε διαφορετικό βαθμό σε ακόμη περισσότερα είδη ανθρώπων. Κατά βάση, ανεξάρτητα από το πόσες φυλές μπορεί να συνιστούν την ανθρωπότητα, όλη η ανθρωπότητα εξακολουθεί να είναι δημιουργία του Θεού. Ανεξάρτητα από τις φυλές στις οποίες ανήκουν, είναι όλα δημιουργήματά Του· είναι όλοι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας. Παρόλο που δεν φτιάχτηκαν από τα χέρια του Θεού, είναι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας, τους οποίους δημιούργησε ο ίδιος ο Θεός. Σε όποιο είδος όντων κι αν ανήκουν οι άνθρωποι, είναι όλοι δημιουργήματά Του· δεδομένου ότι ανήκουν στην ανθρωπότητα, η οποία δημιουργήθηκε από τον Θεό, ο προορισμός τους είναι αυτός τον οποίο θα πρέπει να έχει η ανθρωπότητα, και έχουν διαχωριστεί σύμφωνα με τους κανόνες οργάνωσης των ανθρώπων. Με άλλα λόγια, όλοι όσοι κάνουν κακό και όλοι όσοι εκτελούν δίκαιες πράξεις είναι, εξάλλου, δημιουργήματα. Τα δημιουργήματα που διαπράττουν το κακό, τελικά, θα καταστραφούν και τα δημιουργήματα που εκτελούν δίκαιες πράξεις θα επιβιώσουν. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη διευθέτηση για αυτά τα δύο είδη δημιουργημάτων. Όσοι κάνουν κακό δεν μπορούν, εξαιτίας της επαναστατικότητάς τους, να αρνηθούν ότι παρόλο που είναι δημιουργήματα του Θεού, έχουν αρπαχθεί από τον Σατανά, και γι’ αυτό δεν μπορούν να σωθούν. Τα δημιουργήματα που συμπεριφέρονται δίκαια δεν μπορούν, βάσει του γεγονότος ότι θα επιβιώσουν, να αρνηθούν ότι έχουν δημιουργηθεί από τον Θεό, αλλά έχουν λάβει σωτηρία αφότου έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Όσοι κάνουν κακό είναι δημιουργήματα που είναι επαναστατικά απέναντι στον Θεό· είναι δημιουργήματα που δεν μπορούν να σωθούν και έχουν ήδη κυριευτεί πλήρως από τον Σατανά. Οι άνθρωποι που διαπράττουν το κακό είναι επίσης άνθρωποι· είναι άνθρωποι που έχουν διαφθαρεί στον μέγιστο βαθμό και δεν μπορούν να σωθούν. Ακριβώς, όμως, επειδή είναι και δημιουργήματα, οι άνθρωποι με δίκαιη συμπεριφορά έχουν επίσης διαφθαρεί, αλλά είναι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να απελευθερωθούν από τις διεφθαρμένες τους διαθέσεις και έχουν καταστεί ικανοί να υποταχθούν στον Θεό. Οι άνθρωποι με δίκαιη συμπεριφορά δεν βρίθουν δικαιοσύνης· αντιθέτως, έχουν λάβει σωτηρία και έχουν απελευθερωθεί από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους· μπορούν να υποταχθούν στον Θεό. Θα παραμείνουν σταθεροί στο τέλος, παρόλο που αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν διαφθαρεί ποτέ από τον Σατανά. Αφού τελειώσει το έργο του Θεού, ανάμεσα σε όλα τα δημιουργήματα θα υπάρξουν κι εκείνα που θα καταστραφούν κι εκείνα που θα επιβιώσουν. Αυτή είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη του έργου διαχείρισής του· κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί. Δεν θα επιτραπεί στους κακούς να επιβιώσουν· όσοι υποτάσσονται στον Θεό και Τον ακολουθούν μέχρι τέλους, σίγουρα θα επιβιώσουν. Καθώς πρόκειται για το έργο διαχείρισης της ανθρωπότητας, θα υπάρξουν κι εκείνοι που παραμένουν κι αυτοί που αποκλείονται. Πρόκειται για τις διαφορετικές εκβάσεις διαφορετικών ειδών ανθρώπων, και αυτές είναι οι πιο κατάλληλες ρυθμίσεις για τα δημιουργήματα. Η τελική διευθέτηση του Θεού για το ανθρώπινο είδος είναι να το διαχωρίσει διασπώντας οικογένειες, διαλύοντας εθνότητες και καταλύοντας εθνικά σύνορα καταλήγοντας σε μια διευθέτηση χωρίς οικογένειες ή εθνικά σύνορα, διότι οι άνθρωποι, τελικά, κατάγονται από έναν πρόγονο και είναι δημιουργήματα του Θεού. Εν ολίγοις, τα δημιουργήματα που κάνουν κακό θα καταστραφούν όλα και τα δημιουργήματα που υποτάσσονται στον Θεό θα επιβιώσουν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπάρχουν οικογένειες, ούτε χώρες και, κυρίως, ούτε εθνότητες όταν θα έρθει ο καιρός της ανάπαυσης· αυτό το είδος της ανθρωπότητας θα είναι το πιο άγιο είδος ανθρωπότητας. Ο Αδάμ και η Εύα δημιουργήθηκαν αρχικά, έτσι ώστε να μπορεί η ανθρωπότητα να φροντίζει για όλα τα πράγματα επί γης· οι άνθρωποι ήταν αρχικά οι κύριοι των πάντων. Η πρόθεση του Ιεχωβά όταν δημιούργησε τους ανθρώπους ήταν να τους επιτρέψει να υπάρχουν επί γης και να φροντίζουν όλα τα πράγματα επάνω σ’ αυτήν, διότι η ανθρωπότητα δεν είχε αρχικά διαφθαρεί και ήταν ανίκανη να διαπράξει κακό. Ωστόσο, αφότου οι άνθρωποι διεφθάρησαν, δεν ήταν πλέον οι φροντιστές των πάντων. Ο σκοπός της σωτηρίας του Θεού είναι να αποκατασταθεί αυτή η λειτουργία της ανθρωπότητας, να αποκατασταθεί η αρχική λογική και η αρχική υποταγή του ανθρώπινου είδους. Η ανθρωπότητα στην ανάπαυση θα είναι η ίδια η αναπαράσταση του αποτελέσματος, το οποίο ο Θεός ελπίζει να επιτύχει με το έργο Του της σωτηρίας. Αν και δεν θα είναι πλέον μια ζωή όπως αυτή στον Κήπο της Εδέμ, η ουσία τους θα είναι η ίδια. Η ανθρωπότητα δεν θα είναι πια απλώς ο παλαιότερος μη διεφθαρμένος εαυτός της, αλλά αντιθέτως, μια ανθρωπότητα που διεφθάρη και αργότερα έλαβε τη σωτηρία. Αυτοί οι άνθρωποι που έχουν λάβει σωτηρία, τελικά (δηλαδή αφού επιτελεστεί το έργο του Θεού) θα εισέλθουν στην ανάπαυση. Ομοίως, και η έκβαση εκείνων που πρόκειται να τιμωρηθούν θα αποκαλυφθεί πλήρως στο τέλος και θα καταστραφούν μόνο αφού περατωθεί το έργο του Θεού. Με άλλα λόγια, μόλις περατωθεί το έργο Του, όσοι ποιούν το κακό και όσοι έχουν σωθεί θα αποκαλυφθούν όλοι τους, διότι το έργο της έκθεσης όλων των ειδών ανθρώπων (ανεξάρτητα από το αν είναι κακοί ή μεταξύ όσων σώζονται) θα πραγματοποιηθεί πάνω σε όλους ταυτόχρονα. Οι κακοί θα αποκλειστούν και σε όσους επιτραπεί να παραμείνουν θα αποκαλυφθούν ταυτόχρονα. Επομένως, η έκβαση όλων των ειδών ανθρώπων θα αποκαλυφθεί ταυτόχρονα. Ο Θεός δεν θα επιτρέψει σε μια ομάδα ανθρώπων που έχει λάβει σωτηρία να εισέλθει στην ανάπαυση, προτού παραμερίσει τους κακούς και δεν τους κρίνει ούτε τους υποβάλλει σε αργή τιμωρία· αυτό δεν θα συμβάδιζε με τα γεγονότα. Όταν οι κακοί καταστραφούν κι εκείνοι που θα επιβιώσουν εισέλθουν στην ανάπαυση, το έργο του Θεού θα έχει ολοκληρωθεί σε ολόκληρο το σύμπαν. Δεν θα υπάρχει σειρά προτεραιότητας μεταξύ εκείνων που λαμβάνουν ευλογίες και όσων υποφέρουν από κακοτυχία· αυτοί που λαμβάνουν ευλογίες θα ζήσουν για πάντα, ενώ όσοι υποφέρουν από κακοτυχία θα χαθούν στην αιωνιότητα. Αυτά τα δύο στάδια του έργου θα ολοκληρωθούν ταυτόχρονα. Ακριβώς λόγω της ύπαρξης επαναστατικών ανθρώπων, θα αποκαλυφθεί η δικαιοσύνη εκείνων που υποτάσσονται, κι ακριβώς επειδή υπάρχουν εκείνοι που έχουν λάβει ευλογίες, θα αποκαλυφθεί η κακοτυχία που υφίστανται οι κακοί, εξαιτίας της κακής τους συμπεριφοράς. Αν ο Θεός δεν εξέθετε τους κακούς, τότε οι άνθρωποι που υποτάσσονται ειλικρινά στον Θεό δεν θα έβλεπαν ποτέ τον ήλιο. Αν ο Θεός δεν έπαιρνε αυτούς που υποτάσσονται σ’ Αυτόν σε έναν κατάλληλο προορισμό, τότε εκείνοι που είναι επαναστατικοί απέναντι στον Θεό δεν θα ήταν σε θέση να λάβουν την τιμωρία που τους αξίζει. Αυτή είναι η διαδικασία του έργου του Θεού. Εάν δεν πραγματοποιούσε αυτό το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού, τότε τα δημιουργήματα δεν θα ήταν ποτέ σε θέση να εισέλθουν στους αντίστοιχους προορισμούς τους. Μόλις το ανθρώπινο είδος εισέλθει στην ανάπαυση, οι κακοί θα έχουν καταστραφεί και ολόκληρη η ανθρωπότητα θα είναι στον σωστό δρόμο· όλα τα είδη των ανθρώπων θα είναι το καθένα με το δικό του είδος σε συμφωνία με τις λειτουργίες που θα πρέπει να πραγματοποιούν. Μόνο αυτή θα είναι η ημέρα της ανάπαυσης της ανθρωπότητας, θα είναι η αναπόφευκτη εξέλιξη για την ανάπτυξη της ανθρωπότητας, και μόνο όταν η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση θα ολοκληρωθεί το μεγάλο και τελευταίο επίτευγμα του Θεού. Αυτό θα είναι το τελικό μέρος του έργου Του. Αυτό το έργο θα τελειώσει ολόκληρη την παρακμιακή ζωή της ανθρωπότητας εν σαρκί, καθώς και τη ζωή της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Από εκείνο το σημείο και μετά, οι άνθρωποι θα εισέλθουν σε ένα νέο βασίλειο. Αν και όλοι οι άνθρωποι θα ζουν εν σαρκί, θα υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της ουσίας αυτής της ζωής και της ζωής της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Η σημασία αυτής της ύπαρξης και της ύπαρξης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας επίσης διαφέρουν. Αν και αυτό δεν θα είναι η ζωή ενός νέου είδους ανθρώπου, μπορεί να λεχθεί ότι είναι η ζωή μιας ανθρωπότητας που έχει λάβει σωτηρία, καθώς και μια ζωή στην οποία η ανθρώπινη φύση και λογική έχουν ανακτηθεί. Αυτοί είναι άνθρωποι που κάποτε ήταν επαναστατικοί απέναντι στον Θεό, οι οποίοι έχουν κατακτηθεί από τον Θεό και έπειτα σώθηκαν από Αυτόν. Αυτοί είναι άνθρωποι που ατίμασαν τον Θεό και αργότερα κατέθεσαν μαρτυρία σ’ Αυτόν. Αφού υποβλήθηκαν στη δοκιμή Του και επιβίωσαν, η ύπαρξή τους θα είναι η πιο σημαντική ύπαρξη· είναι άνθρωποι που κατέθεσαν μαρτυρία στον Θεό ενώπιον του Σατανά, και είναι άνθρωποι που είναι κατάλληλοι να ζήσουν. Αυτοί που θα καταστραφούν είναι όσοι δεν μπορούν να παραμείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους στον Θεό και δεν είναι κατάλληλοι να συνεχίσουν να ζουν. Η καταστροφή τους θα είναι αποτέλεσμα της κακής συμπεριφοράς τους, και αυτός ο αφανισμός είναι ο καλύτερος προορισμός για αυτούς. Στο μέλλον, όταν η ανθρωπότητα εισέλθει σε ένα όμορφο βασίλειο, δεν θα υπάρξει καμία σχέση μεταξύ συζύγων, μεταξύ πατέρα και κόρης ή μεταξύ μητέρας και γιου όπως οι άνθρωποι φαντάζονται ότι θα βρουν. Εκείνη την ώρα, κάθε άνθρωπος θα ακολουθήσει το δικό του είδος, και οι οικογένειες θα έχουν ήδη διαλυθεί. Έχοντας αποτύχει παταγωδώς, ο Σατανάς δεν θα ενοχλήσει ποτέ ξανά την ανθρωπότητα, και οι άνθρωποι δεν θα έχουν πλέον διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις. Αυτοί οι επαναστατικοί άνθρωποι θα έχουν ήδη καταστραφεί, και μόνο οι άνθρωποι που υποτάσσονται θα παραμείνουν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, πολύ λίγες οικογένειες θα επιβιώσουν άθικτες· πώς μπορούν να εξακολουθήσουν να υπάρχουν σαρκικές σχέσεις; Η προηγούμενη ένσαρκη ζωή της ανθρωπότητας θα απαγορευτεί τελείως· άρα πώς μπορούν να υπάρχουν σαρκικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων; Χωρίς διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις, η ανθρώπινη ζωή δεν θα είναι πια η παλιά ζωή του παρελθόντος, αλλά αντίθετα μια νέα ζωή. Οι γονείς θα χάσουν τα παιδιά, και τα παιδιά θα χάσουν τους γονείς τους. Οι σύζυγοι θα χάσουν τις συζύγους, και οι σύζυγοι θα χάσουν τους συζύγους τους. Επί του παρόντος, υπάρχουν σαρκικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, αλλά θα πάψουν να υπάρχουν μόλις εισέλθουν όλοι στην ανάπαυση. Μόνο αυτού του είδους η ανθρωπότητα θα κατέχει δικαιοσύνη και αγιοσύνη· μόνο αυτού του είδους η ανθρωπότητα μπορεί να λατρεύει τον Θεό.

Ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους, τους τοποθέτησε επί γης και τους έχει οδηγεί έκτοτε. Στη συνέχεια, τους έσωσε και πρόσφερε τον εαυτό Του ως θυσία περί αμαρτίας για την ανθρωπότητα. Στο τέλος, πρέπει να κατακτήσει την ανθρωπότητα, να σώσει πλήρως τους ανθρώπους και να αποκαταστήσει την αρχική τους ομοιότητα. Αυτό είναι το έργο με το οποίο ασχολείται από τις απαρχές —η αποκατάσταση της ανθρωπότητας στην αρχική της εικόνα και ομοιότητα. Ο Θεός θα εδραιώσει τη βασιλεία Του και θα αποκαταστήσει την αρχική ομοιότητα των ανθρωπίνων όντων, το οποίο σημαίνει ότι ο Θεός θα αποκαταστήσει την εξουσία Του επί γης και μεταξύ όλων των δημιουργημάτων. Η ανθρωπότητα έχασε τη θεοφοβούμενη καρδιά της, καθώς και τη λειτουργία που βαρύνει τα δημιουργήματα αφότου διαφθάρηκε από τον Σατανά, κι έτσι μετατράπηκε σε εχθρό που επαναστατεί ενάντια στον Θεό. Στη συνέχεια, η ανθρωπότητα ζούσε υπό την εξουσία του Σατανά και ακολουθούσε τις εντολές του Σατανά· επομένως, ο Θεός δεν είχε τρόπο να εργαστεί μεταξύ των δημιουργημάτων Του, πόσο δε μάλλον μπορούσε να κερδίσει τον φόβο τους. Οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από τον Θεό και όφειλαν να λατρεύουν τον Θεό, αλλά, στην πραγματικότητα, γύρισαν την πλάτη τους σ’ Αυτόν και λάτρεψαν τον Σατανά αντ’ Αυτού. Ο Σατανάς έγινε το είδωλο στην καρδιά τους. Έτσι, ο Θεός έχασε τη θέση Του στην καρδιά τους, έχασε δηλαδή ουσιαστικά τη σημασία πίσω από τη δημιουργία της ανθρωπότητας από Εκείνον. Συνεπώς, για να αποκαταστήσει τη σημασία πίσω από τη δημιουργία της ανθρωπότητας από Εκείνον, πρέπει να αποκαταστήσει την αρχική ομοιότητά της και να απαλλάξει την ανθρωπότητα από τις διεφθαρμένες της διαθέσεις. Για να διεκδικήσει και πάλι τους ανθρώπους από τον Σατανά, πρέπει να τους σώσει από την αμαρτία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί ο Θεός να αποκαταστήσει σταδιακά την αρχική ομοιότητα και λειτουργία τους και, τελικά, να αποκαταστήσει τη βασιλεία Του. Η τελική καταστροφή αυτών των υιών της επανάστασης θα πραγματοποιηθεί, επίσης, για να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να βελτιώσουν τη λατρεία τους στον Θεό και τη ζωή τους επί γης. Επειδή ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους, θα τους κάνει να Τον λατρεύουν· επειδή επιθυμεί να αποκαταστήσει την αρχική λειτουργία της ανθρωπότητας, θα την αποκαταστήσει πλήρως και χωρίς καμία νόθευση. Η αποκατάσταση της εξουσίας Του σημαίνει πως θα κάνει τους ανθρώπους να Τον λατρεύουν και να υποτάσσονται σ’ Αυτόν· σημαίνει ότι ο Θεός θα κάνει τους ανθρώπους να ζουν λόγω Αυτού και θα κάνει τους εχθρούς Του να χάνονται ως αποτέλεσμα της εξουσίας Του. Σημαίνει ότι ο Θεός θα κάνει όλα όσα έχουν σχέση μ’ Αυτόν να κυριαρχήσουν μεταξύ των ανθρώπων χωρίς καμία αντίσταση από κανέναν. Η βασιλεία που επιθυμεί να εγκαθιδρύσει ο Θεός είναι η δική Του βασιλεία. Η ανθρωπότητα που επιθυμεί είναι εκείνη που θα Τον λατρεύει, που θα υποτάσσεται πλήρως σ’ Αυτόν και θα εκδηλώνει τη δόξα Του. Εάν ο Θεός δεν σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, τότε η σημασία πίσω από τη δημιουργία της ανθρωπότητας από Εκείνον θα χαθεί. Δεν θα έχει άλλη εξουσία μεταξύ των ανθρώπων, και η βασιλεία Του δεν θα είναι πλέον σε θέση να υπάρχει πάνω στη γη. Εάν ο Θεός δεν καταστρέψει εκείνους τους εχθρούς που είναι επαναστατικοί απέναντι σ’ Αυτόν, δεν θα είναι σε θέση να αποκτήσει την πλήρη δόξα Του, ούτε θα είναι σε θέση να εδραιώσει τη βασιλεία Του πάνω στη γη. Αυτά θα είναι τα σημάδια της ολοκλήρωσης του έργου Του και του μεγάλου επιτεύγματός Του: να καταστρέψει τελείως εκείνους μεταξύ της ανθρωπότητας που είναι επαναστατικοί απέναντι σ’ Αυτόν και να φέρει στην ανάπαυση όσους έχουν ολοκληρωθεί. Όταν οι άνθρωποι αποκατασταθούν στην αρχική τους ομοιότητα, και όταν μπορέσουν να εκπληρώσουν τα αντίστοιχα καθήκοντά τους, μπορέσουν να διατηρήσουν τη δική τους σωστή θέση και να υποταχθούν σε όλες τις ρυθμίσεις του Θεού, ο Θεός θα έχει αποκτήσει μια ομάδα ανθρώπων πάνω στη γη που Τον λατρεύει, και θα έχει επίσης εγκαθιδρύσει μια βασιλεία πάνω στη γη που Τον λατρεύει. Θα σημειώσει αιώνια νίκη επί γης και όλοι όσοι εναντιώνονται σ’ Αυτόν, θα χαθούν στην αιωνιότητα. Έτσι, θα αποκατασταθεί η αρχική Του πρόθεση όσον αφορά τη δημιουργία της ανθρωπότητας. Θα αποκατασταθεί η πρόθεσή Του να δημιουργήσει τα πάντα και θα αποκατασταθεί επίσης η εξουσία Του επί γης, μεταξύ των πάντων και μεταξύ των εχθρών Του. Αυτά θα είναι τα σύμβολα της συνολικής νίκης Του. Από εκείνο το σημείο και πέρα, η ανθρωπότητα θα εισέλθει στην ανάπαυση και θα ξεκινήσει μια ζωή που είναι στον σωστό δρόμο. Ο Θεός θα εισέλθει επίσης στην αιώνια ανάπαυση με την ανθρωπότητα, και θα ξεκινήσει μια αιώνια ζωή, την οποία θα μοιράζονται ο ίδιος και οι άνθρωποι. Η ακαθαρσία και η επαναστατικότητα επί γης θα έχουν εξαφανιστεί, και όλος ο θρήνος θα έχει υποχωρήσει, και τα πάντα σ’ αυτόν τον κόσμο που εναντιώνονται στον Θεό θα έχουν πάψει να υπάρχουν. Μόνο ο Θεός και εκείνοι οι άνθρωποι στους οποίους έχει φέρει τη σωτηρία θα παραμείνουν· μόνο η δημιουργία Του θα παραμείνει.