Τα παρακάτω καταγράφονται στο Βιβλίο του Ιωνά 4: 10-11:

«Και είπε Ιεχωβά, Συ ελυπήθης υπέρ της κολοκύνθης,

διά την οποίαν δεν εκοπίασας, αλλ' ουδέ έκαμες αυτήν να αυξήση,

ήτις εγεννήθη εν μιά νυκτί και εν μιά νυκτί εχάθη.

Και εγώ δεν έπρεπε να λυπηθώ υπέρ της Νινευή, της πόλεως της μεγάλης,

εν ή υπάρχουσι πλειότεροι των δώδεκα μυριάδων ανθρώπων,

οίτινες δεν διακρίνουσι την δεξιάν αυτών από της αριστεράς αυτών,

και κτήνη πολλά;»

Τούτα είναι τα πραγματικά λόγια του Ιεχωβά Θεού,

ένας διάλογος μεταξύ του ιδίου και του Ιωνά.

Αν και ο διάλογος είναι σύντομος,

είναι γεμάτος από την έγνοια του Δημιουργού για την ανθρωπότητα,

και την απροθυμία Του να την εγκαταλείψει.

Τα λόγια αυτά εκφράζουν την αληθινή στάση και τα αισθήματα

που κρατά ο Θεός μέσα στην καρδιά Του για τη δημιουργία Του,

και με τα ξεκάθαρα αυτά λόγια, που όμοιά τους σπάνια ακούγονται από τον άνθρωπο,

ο Θεός δηλώνει τις αληθινές προθέσεις Του για την ανθρωπότητα.

Ⅰ

Ο Δημιουργός πάντα ανάμεσα είναι στους ανθρώπους.

Πάντα συζητά με τον άνθρωπο και με όλη τη δημιουργία.

Και κάνει νέες πράξεις κάθε μέρα.

Η ουσία και η διάθεσή Του εκφράζονται,

μεταφέρονται στον διάλογό Του με τον άνθρωπο.

Οι σκέψεις κι οι ιδέες Του τελείως αποκαλύπτονται.

Ναι, φαίνονται τελείως στις πράξεις Του.

Συνεχώς συνοδεύει και παρατηρεί τον άνθρωπο,

μιλά σ' αυτόν χαμηλόφωνα

και σ' όλη τη δημιουργία με τα σιωπηλά Του λόγια.

Ο Θεός είναι στους ουρανούς, ανάμεσα στη δημιουργία Του.

Παρατηρεί και περιμένει. Είναι στο πλευρό σου.

Τα χέρια Του ζεστά και δυνατά.

Τα βήματά Του ελαφριά.

Η φωνή Του απαλή και με χάρη,

η μορφή Του πάει κι έρχεται, όλους τους αγκαλιάζει.

Ευγενική και όμορφη είναι η έκφρασή Του.

Ποτέ Του δεν έφυγε ούτε εξαφανίστηκε.

Μέρα-νύχτα είναι με τον άνθρωπο.

Πάντα είναι σύντροφος της ανθρωπότητας.

Ⅱ

Η αφοσιωμένη φροντίδα και η εξαιρετική στοργή Του,

που έχει για όλη την ανθρωπότητα,

κι η συνεχής ανησυχία κι η αγάπη Του για τον άνθρωπο

σταδιακά όλα φανερώθηκαν

όταν έσωσε τη Νινευή.

Ειδικά η συζήτηση ανάμεσα στον Ιεχωβά Θεό και τον Ιωνά

έκανε ακόμα πιο φανερό το έλεος του Δημιουργού

για τον άνθρωπο που ο ίδιος ο Θεός είχε πλάσει.

Μέσω του διαλόγου τους θα δεις τ' αληθινά συναισθήματα του Θεού για τον άνθρωπο.

Ο Θεός είναι στους ουρανούς, ανάμεσα στη δημιουργία Του.

Παρατηρεί και περιμένει. Είναι στο πλευρό σου.

Τα χέρια Του ζεστά και δυνατά.

Τα βήματά Του ελαφριά.

Η φωνή Του απαλή και με χάρη,

η μορφή Του πάει κι έρχεται, όλους τους αγκαλιάζει.

Ευγενική και όμορφη είναι η έκφρασή Του.

Ποτέ Του δεν έφυγε, ούτε εξαφανίστηκε.

Μέρα-νύχτα είναι με τον άνθρωπο.

Πάντα είναι σύντροφος της ανθρωπότητας.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Β΄