Ⅰ

Ποιου τα γλυκά λόγια έθρεψαν το πνεύμα μου;

Ποιου η αγάπη κατέκτησε την καρδιά μου;

Ποιου το υπέροχο έργο την κακία του ανθρώπου καθαίρει;

Ποιος σώζει και με πάει στον θρόνο του Θεού;

Ποιος εκφράζει την αλήθεια για να σώσει τον άνθρωπο;

Ποιος με κάνει να δω το φως ξανά;

Ποιος είναι ο πιο αξιαγάπητος;

Ποιος είναι Αυτός που θα σκέφτομαι πάντα;

Παντοδύναμε Θεέ, αγαπημένε μου, είσαι στην καρδιά μου.

Παντοδύναμε Θεέ, αγαπημένε μου, η καρδιά μου Σου ανήκει.

Ⅱ

Διαχειρίστηκες την ανθρωπότητα για έξι χιλιάδες χρόνια, μη σταματώντας ποτέ το έργο Σου.

Σήμερα ενσαρκώθηκες ξανά για να τους κερδίσεις.

Αναστενάζεις με την κακία τους,

βλέποντάς τους όλους απ’ τον ουρανό.

Περπατώντας ανάμεσα στους ανθρώπους,

βιώνεις εγκόσμιες κακουχίες.

Μιλάς κι εργάζεσαι, δίνεις το αίμα της καρδιάς Σου

για να οδηγήσεις στην τελείωση όσους Σ’ αγαπούν.

Παντοδύναμε Θεέ, αγαπημένε μου, είσαι στην καρδιά μου.

Παντοδύναμε Θεέ, αγαπημένε μου, η καρδιά μου Σου ανήκει.

Ⅲ

Τι πρέπει να πάρει κανείς απ’ την πίστη στον Θεό;

Τη γνώση του Θεού και της αλήθειας.

Ποια σημαντική κακουχία πρέπει να αντέξει;

Αυτή που αλλάζει τη διάθεση του ανθρώπου.

Ποιο το μονοπάτι της επιτυχίας; Αγάπη σαν του Πέτρου για τον Θεό.

Ποια η αληθινή αγάπη γι’ Αυτόν; Να Τον νοιάζεται κανείς εγκάρδια.

Ελπίζει οι άνθρωποι ν’ αλλάξουν διάθεση ζωής και να κερδηθούν απ’ Αυτόν.

Προσπαθώ να ικανοποιήσω την καρδιά Του.

Παντοδύναμε Θεέ, αγαπημένε μου, είσαι στην καρδιά μου.

Παντοδύναμε Θεέ, αγαπημένε μου, η καρδιά μου Σου ανήκει.