Ⅰ

Ω, Θεέ,

είτε έχω κύρος είτε όχι,

τώρα καταλαβαίνω τον εαυτό μου.

Αν το κύρος μου είν' υψηλό,

είναι επειδή Εσύ το ανέβασες.

Αν είναι χαμηλό,

είναι επειδή Εσύ το όρισες.

Ⅱ

Ω, Θεέ,

δεν έχω επιλογές, δεν έχω παράπονα.

Όλα είναι στα χέρια Σου.

Εσύ όρισες

να γεννηθώ σ’ αυτή τη χώρα, σ' αυτόν τον λαό

κι ότι πρέπει μόνο να ’μαι

υπάκουος κάτω απ’ το κράτος Σου.

Δεν είμαι παρά ένα μικροσκοπικό πλάσμα

που το έφερε στη ζωή ο Κύριος της δημιουργίας.

Με δημιούργησες, και τώρα βρίσκομαι

στα χέρια Σου, υπό το έλεός Σου.

Είμαι πρόθυμος να γίνω το εργαλείο και το αντιθετικό στοιχείο Σου,

γιατί αυτό όρισες

και κανείς δεν μπορεί ποτέ να το αλλάξει.

Όλα είναι στα χέρια Σου.

Ⅲ

Ω, Θεέ,

δεν επικεντρώνομαι στο κύρος.

Είμαι μόνο ένα πλάσμα μέσα σ’ όλα.

Κι αν με έβαζες

στη λίμνη από φωτιά και θειάφι,

στο απύθμενο πηγάδι,

δεν είμαι παρά ένα πλάσμα.

Δεν είμαι παρά ένα μικροσκοπικό πλάσμα,

που το έφερε στη ζωή ο Κύριος της δημιουργίας.

Με δημιούργησες, και τώρα βρίσκομαι

στα χέρια Σου, υπό το έλεός Σου.

Είμαι πρόθυμος να γίνω το εργαλείο και το αντιθετικό στοιχείο Σου,

γιατί αυτό όρισες

και κανείς δεν μπορεί ποτέ να το αλλάξει.

Όλα είναι στα χέρια Σου.

Αν με χρησιμοποιήσεις,

είμαι ένα πλάσμα.

Αν με οδηγήσεις στην τελείωση,

είμαι ακόμα ένα πλάσμα.

Αν δεν με οδηγήσεις στην τελείωση,

και πάλι θα Σ' αγαπώ.

Γιατί είμαι μόνο ένα πλάσμα.

Δεν είμαι παρά ένα μικροσκοπικό πλάσμα,

που το έφερε στη ζωή ο Κύριος της δημιουργίας.

Με δημιούργησες, και τώρα βρίσκομαι

στα χέρια Σου, υπό το έλεός Σου.

Είμαι πρόθυμος να γίνω το εργαλείο και το αντιθετικό στοιχείο Σου,

γιατί αυτό όρισες

και κανείς δεν μπορεί ποτέ να το αλλάξει.

Όλα είναι στα χέρια Σου.