Σήμερα, η επιδημία εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο και οι συμφορές μεγαλώνουν. Έχουμε δει σεισμούς, λιμούς και πολέμους, και όλοι οι πιστοί περιμένουν ανυπόμονα να έρθει ο Σωτήρας, ο Κύριος Ιησούς, να τους σηκώσει στον ουρανό για να Τον συναντήσουν και να ξεφύγουν απ’ τις συμφορές. Όμως, μετά από αναμονή τόσων ετών, δεν έχουν δει τον Σωτήρα Κύριο Ιησού να κατέρχεται πάνω στα σύννεφα, πόσο μάλλον κάποιον να υψώνεται στον ουρανό για να Τον συναντήσει, κάτι που έχει απογοητεύσει πολλούς. Οι άνθρωποι μένουν άναυδοι γιατί, αντί να δουν τον Κύριο πάνω σε νεφέλη, βλέπουν την Αστραπή της Ανατολής να μαρτυρεί επανειλημμένως την επιστροφή του Κυρίου ως Παντοδύναμος Θεός, που εκφράζει την αλήθεια και επιτελεί το έργο της κρίσεως. Η μαρτυρία αυτή είναι πολύ εντυπωσιακή και σαφής. Όμως, εξαιτίας της ξέφρενης καταστολής και των συλλήψεων από το ΚΚΚ, και της άγριας βλασφημίας και συκοφαντίας από τις αντίχριστες δυνάμεις του θρησκευτικού κόσμου, οι άνθρωποι αγνόησαν και αρνήθηκαν να ερευνήσουν την αληθινή οδό. Αναπάντεχα, μέσα σε λίγα χρόνια, ο Υιός του ανθρώπου, που περιφρονήθηκε τόσο, εξέφρασε τόση αλήθεια, και όλο και περισσότεροι ακούν τη φωνή του Θεού κι ακολουθούν τον Παντοδύναμο Θεό. Δεν έχει συνταραχθεί μόνο ο θρησκευτικός κόσμος, αλλά κι ολόκληρη η οικουμένη. Το «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» λάμπει όπως το αληθινό φως από την Ανατολή προς τη Δύση, φωτίζοντας ολόκληρο τον κόσμο, κι όσοι αγαπούν την αλήθεια και λαχταρούν να φανερωθεί η εμφάνιση του Θεού, ακούν τη φωνή του Θεού και παρίστανται στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου. Τα γεγονότα αυτά έχουν εκπλήξει τους πάντες: Τι είδους άτομο είναι; Από πού ήρθε; Πώς έχει τόση δύναμη; Πολλοί έχουν ρωτήσει: Η Αστραπή της Ανατολής είναι πράγματι η εκδήλωση και το έργο του Θεού; Μήπως τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η φωνή του Δημιουργού που μιλά στην ανθρωπότητα; «Αδύνατο», σκέφτονται. «Όταν ο Κύριος επιστρέψει, πρώτα θα σηκώσει τους πιστούς στον ουρανό για να Τον συναντήσουν. Ποτέ δεν θ’ αφήσει τους πιστούς Του να καταστραφούν ούτε θα μιλήσει για να επιτελέσει το έργο της κρίσεως. Αυτό αποκλείεται». Σήμερα, πολλοί παρακολουθούν ταινίες, ύμνους και βίντεο με μαρτυρίες της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, και το κυριότερο, τα αναγνώσματα του λόγου του Παντοδύναμου Θεού. Υπάρχει μια πλούσια γκάμα περιεχομένου, και η ζωή στη Χαναάν είναι μια πραγματικά υπέροχη εμπειρία. Έτσι, οι άνθρωποι αναγκάζονται να παραδεχτούν πως μόνο το έργο του Αγίου Πνεύματος, κι όχι κάποιο ατόμο, θα μπορούσε να το πετύχει. Χωρίς την εμφάνιση και το έργο του Θεού, κανείς δεν θα μπορούσε να επιτύχει τόσο σπουδαία πράγματα. Αυτό κάνει πολλούς πιστούς του Κυρίου να αναρωτιούνται: Γιατί ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες; Έχουμε συγχωρεθεί για τις αμαρτίες μας και ο Θεός μάς έχει δικαιώσει, άρα γιατί πρέπει να βιώσουμε κρίση και παίδευση; Η κρίση του Θεού τις έσχατες ημέρες πρέπει να στοχεύει στους άπιστους, άρα γιατί ξεκινά από τον οίκο του Θεού; Τι συμβαίνει εδώ πέρα; Η σημερινή μας συναναστροφή θα εστιάσει σ’ αυτό το θέμα.

Πριν ξεκινήσουμε, ας ξεκαθαρίσουμε το εξής: Το ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε τις έσχατες ημέρες για να επιτελέσει το έργο της κρίσεως είναι κάτι που Εκείνος καθόρισε πριν καιρό. Ανεξάρτητα από τις αντιλήψεις των ανθρώπων ή τα όποια εμπόδια, κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες και καμιά χώρα ή δύναμη δεν μπορεί να το εμποδίσει. Έτσι, κάποιοι θα ρωτήσουν: Υπάρχει βιβλική βάση για το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες; Φυσικά και υπάρχει, και είναι αρκετά ισχυρή. Σ’ όλη τη Βίβλο, υπάρχουν τουλάχιστον διακόσιες αναφορές στην «κρίση», κι επίσης, ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς προφήτευσε την επιστροφή Του τις έσχατες ημέρες ως ο ενσαρκωμένος Υιός του ανθρώπου για να εκφράσει την αλήθεια και να κάνει το έργο της κρίσεως. Τώρα, ας παραθέσουμε μερικά χωρία της προφητείας του Κυρίου Ιησού: «Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:47-48). «Επειδή ουδέ κρίνει ο Πατήρ ουδένα, αλλ’ εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν […] και εξουσίαν έδωκεν εις αυτόν να κάμνη και κρίσιν, διότι είναι Υιός ανθρώπου» (Κατά Ιωάννην 5:22, 27). «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). Υπάρχει επίσης το Α Πέτρου 4:17: «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού […]». Τα λόγια αυτά είναι πολύ σαφή: «Ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα», «εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν», «να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» και «Θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν». Βλέπουμε πως ο Κύριος θα έλθει ως Υιός του ανθρώπου τις έσχατες ημέρες για να εκφράσει την αλήθεια και να επιτελέσει το έργο της κρίσεως, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Σήμερα, ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει τόση αλήθεια και, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού, διενεργεί το έργο της κρίσεως, που είναι να κρίνει και να εξαγνίσει όλους όσοι προσέρχονται ενώπιον του θρόνου του Θεού, και να καθοδηγήσει τους εκλεκτούς του Θεού να εισέλθουν σε όλες τις αλήθειες. Κι ο Θεός έχει δημιουργήσει μια ομάδα νικητών πριν την καταστροφή. Βλέπουμε πως αυτές οι προφητείες έχουν εκπληρωθεί πλήρως.

Έτσι, κάποιοι θα ρωτήσουν: Οι αμαρτίες μας έχουν ήδη συγχωρεθεί, άρα γιατί πρέπει να δεχτούμε την κρίση και την παίδευση του Θεού τις έσχατες ημέρες; Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού αποκαλύπτουν αυτό το μυστήριο της αλήθειας. Ας ρίξουμε, λοιπόν, μια ματιά στο τι λέει ο Παντοδύναμος Θεός. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. […] Αν και ο άνθρωπος μπορεί να έχει λυτρωθεί και να έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, αυτό μπορεί να οφείλεται μόνο στο ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν φέρεται στον άνθρωπο σύμφωνα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος, ο οποίος ζει σε ένα σώμα από σάρκα, δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, αποκαλύπτοντας ασταμάτητα τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος —ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειονότητα των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα, κι απλώς εξομολογείται το βράδυ. Έτσι, παρόλο που η προσφορά περί αμαρτίας είναι αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορέσει να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Έχει ολοκληρωθεί μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση. […] Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του· δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη βαθιά ριζωμένη φύση του και πρέπει να στηριχθεί στην κρίση του λόγου για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο κι έπειτα» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)]. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι πολύ σαφή. Την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης. Αν πιστεύουμε στον Κύριο, εξομολογούμαστε και μετανοούμε, οι αμαρτίες μας συγχωρούνται. Δεν καταδικαζόμαστε πια ούτε εκτελούμαστε για παράβαση του νόμου και μπορούμε να απολαύσουμε την άφθονη χάρη του Κυρίου. Όμως, συγχώρεση αμαρτιών σημαίνει πως έχουμε απαλλαγεί από την αμαρτία και είμαστε άγιοι; Σημαίνει πως πετυχαίνουμε αληθινή υπακοή στον Θεό; Σίγουρα όχι. Βλέπουμε όλοι καθαρά πως οι πιστοί αμαρτάνουν τη μέρα και εξομολογούνται τη νύχτα. Ζούμε παγιδευμένοι σ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο, αμαρτάνουμε συχνά άθελά μας κι όλοι προσευχόμαστε και λέμε: «Υποφέρω. Γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω απ’ την αμαρτία;» Όλοι θέλουμε να απαλλαγούμε από τα επίγεια και να δαπανήσουμε για τον Κύριο, να αγαπάμε τον Κύριο και αλλήλους, αλλά ό,τι κάνουμε είναι ακούσιο και δεν μπορούμε καν να σταματήσουμε να λέμε συχνά ψέματα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι άνθρωποι έχουν αμαρτωλή φύση και διεφθαρμένες διαθέσεις, κι αυτή είναι η ρίζα της αμαρτίας. Αν δεν διαλύσουμε τη ρίζα της αμαρτίας, ακόμα κι αν προσπαθούμε να συγκρατηθούμε, και πάλι αμαρτάνουμε ακούσια. Παρ’ όλο που κάποιοι μπορούν να δαπανούν με ειλικρίνεια για τον Κύριο, να υποφέρουν, να πληρώνουν το τίμημα και να υπομένουν χωρίς διαμαρτυρία, μπορούν κατά βάθος να υπακούσουν ειλικρινά τον Θεό; Τον αγαπούν αληθινά; Πολλοί δεν βλέπουν αυτό το πρόβλημα καθαρά. Προκειμένου να λάβουν ευλογίες,να ανταμειφθούν και να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών, οι άνθρωποι κάνουν πολλές καλές πράξεις, όμως, ποιες προσμείξεις έχουν αναμειχθεί μ’ αυτές τις καλές πράξεις; Έχουν μολυνθεί από συναλλαγές ή προθέσεις; Αν έρθει η καταστροφή και δεν υψωθούμε, αλλά αντ’ αυτού, ριχτούμε σ’ αυτήν, θα διαμαρτυρηθούμε στον Θεό; Θα κατηγορήσουμε και θα αρνηθούμε τον Θεό; Όταν το έργο του Θεού συμφωνεί με ανθρώπινες αντιλήψεις, Τον ευχαριστούμε και Τον δοξάζουμε, όμως αν δεν συμφωνεί και δεν είναι αυτό που θέλουμε, θα κρίνουμε και θα καταδικάσουμε τον Θεό; Για παράδειγμα, όταν ο Κύριος Ιησούς λέει σε όσους κηρύττουν και εκβάλλουν δαιμόνια στο όνομά Του: «Φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Κατά Ματθαίον 7:23). αυτοί θα αναπτύξουν έννοιες, θα αντισταθούν και θα καταδικάσουν τον Κύριο; Ας υποθέσουμε πως ο Κύριος Ιησούς ερχόταν και πάλι κατ’ εικόνα του Ιουδαίου Υιού του ανθρώπου για να εκφράσει την αλήθεια στις εκκλησίες. Πόσοι στον θρησκευτικό κόσμο θα αρνούνταν και θα εγκατέλειπαν τον Κύριο; Πόσοι θα αποδέχονταν την αλήθεια που θα εξέφραζε ο Κύριος Ιησούς και θα έλεγαν πως είναι ο ένας, αληθινός Θεός; Πόσοι θα Τον καταδίκαζαν επειδή είναι άνθρωπος κι όχι Θεός; Αυτά πρέπει να μας προβληματίσουν. Οι Φαρισαίοι του ιουδαϊσμού ήταν άνθρωποι που πίστευαν στον Θεό επί γενεές και έδιναν συχνά προσφορές περί αμαρτίας στον Θεό. Όταν ο Ιεχωβά Θεός ενσαρκώθηκε ως Κύριος Ιησούς, γιατί οι Φαρισαίοι δεν γνώριζαν ότι ήταν η εμφάνιση του Ιεχωβά Θεού; Γιατί καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού που εξέφραζε την αλήθεια; Γιατί σταυρώθηκε ο Κύριος Ιησούς; Ποια είναι η ουσία του προβλήματος εδώ; Γιατί οι Φαρισαίοι δεν γνώριζαν την εμφάνιση και το έργο του Θεού, παρ’ όλο που οι πρόγονοί τους πίστευαν στον Θεό επί γενεές; Γιατί και πάλι καταδίκασαν τον Θεό και Του αντιστάθηκαν; Έχουμε όλοι δει με τα ίδια μας τα μάτια πως ο Θεός έχει εμφανιστεί και εργάζεται τις έσχατες ημέρες ως ο ενσαρκωμένος Υιός του ανθρώπου και εκφράζει πολλές αλήθειες. Γιατί, λοιπόν, πολλοί στον θρησκευτικό κόσμο με μανία αντιστέκονται στον Παντοδύναμο Θεό, Τον καταδικάζουν και μάλιστα Τον βλασφημούν; Αν ο Κύριος Ιησούς είχε επιστρέψει έχοντας και πάλι την εικόνα του Ιουδαίου Υιού του ανθρώπου και είχε εκφράσει την αλήθεια στον θρησκευτικό κόσμο, θα είχε εκδιωχθεί από την εκκλησία; Ή ακόμα θα είχε καταδικαστεί και θανατωθεί; Όλα είναι πιθανά. Ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει την αλήθεια όπως ο Κύριος Ιησούς, και οι δύο είναι ο κανονικός, συνηθισμένος Υιός του ανθρώπου. Ο θρησκευτικός κόσμος αντιστέκεται με τόση μανία στον Παντοδύναμο Θεό. Θα ήταν, επομένως, πιο ανοιχτοί στον Κύριο Ιησού κατ’ εικόνα ενός Υιού του ανθρώπου; Γιατί εξακολουθούν να κρίνουν όσους ακολουθούν τον Παντοδύναμο Θεό λέγοντας πως πιστεύουν σε ένα άτομο κι όχι στον Θεό; Αν γεννιόνταν την εποχή του Κυρίου Ιησού, δεν θα έκριναν όσους ακολουθούσαν τον Κύριο Ιησού ως πιστούς ενός ανθρώπου κι όχι του Θεού; Ποια είναι ακριβώς η ουσία του προβλήματος; Αυτό συμβαίνει επειδή όλα τα διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα έχουν σατανική φύση και ζουν σύμφωνα με τις σατανικές τους διαθέσεις. Γι’ αυτό δεν είναι καθόλου παράξενο που αντιστεκόμαστε στον Θεό και Τον καταδικάζουμε. Αυτό δεν είναι ξεκάθαρο σε πολλούς. Θεωρούν πως εφόσον οι αμαρτίες μας συγχωρούνται και ο Θεός δεν μας βλέπει ως ένοχους, γινόμαστε άγιοι. Πως μπορούμε να κερδίσουμε την αποδοχή του Θεού μέσα από καλές πράξεις. Οι απόψεις αυτές είναι εντελώς εσφαλμένες. Το γεγονός πως οι Φαρισαίοι αντιστάθηκαν στον Κύριο Ιησού και Τον καταδίκασαν είναι αρκετό για να δούμε καθαρά πως οι άνθρωποι έχουν σατανική φύση και διεφθαρμένες διαθέσεις, κι έτσι, όσα χρόνια κι αν πιστεύουμε στον Θεό, όσο κι αν κατανοούμε τη Βίβλο ή σ’ όποια εποχή κι αν γεννιόμαστε, και πάλι μισούμε την αλήθεια, αντιστεκόμαστε στον Θεό, Τον καταδικάζουμε και είμαστε εχθρικοί απέναντί Του. Γι’ αυτόν τον λόγο, το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες είναι καθοριστικό! Λόγω της σατανικής μας φύσης, οι διεφθαρμένοι άνθρωποι θα πρέπει να δεχτούμε την κρίση και παίδευση του Θεού. Χωρίς αυτές, έτσι διεφθαρμένοι που είμαστε, πάντα θα αμαρτάνουμε και θα αντιστεκόμαστε στον Θεό, δεν θα είμαστε ποτέ αληθινά υπάκουοι στον Θεό ή σε σύμπνοια μαζί Του και δεν θα εισέλθουμε ποτέ στη βασιλεία του Θεού. Παρ’ όλο που όλοι γνωρίζουμε και κατανοούμε πως η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη, κανείς δεν βλέπει την τρομακτική κατάσταση της βαθιάς διαφθοράς μας από τον Σατανά, σε ποιον βαθμό μπορούμε να αντισταθούμε στον Θεό ή να μισήσουμε τον Υιό του ανθρώπου που εκφράζει την αλήθεια, με άλλα λόγια, σε ποιον βαθμό μπορούμε να αποστρεφόμαστε την αλήθεια. Οι άνθρωποι δεν βλέπουν τίποτα απ’ αυτά καθαρά. Συνεπώς, πάντα έχουμε πολλές αντιλήψεις και αμφιβολίες σχετικά με το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες. Όλοι θεωρούν πως η συγχώρεση των αμαρτιών μας μας κάνει άγιους. Πως εφόσον ο Θεός δεν μας θεωρεί αμαρτωλούς, είμαστε άγιοι, το έργο της σωτηρίας του Θεού έχει ολοκληρωθεί και το έργο της κρίσεώς Του δεν χρειάζεται. Πως όταν ο Κύριος Ιησούς επιστρέψει, θα μας φέρει στη βασιλεία των ουρανών, κι όταν θα είμαστε στον ουρανό, είναι εγγυημένο πως θα υπακούμε και θα λατρεύουμε τον Θεό αιώνια. Όμως αυτό δεν αποτελεί κατάφωρη ανοησία; Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό στη γη και απολαμβάνουν τη χάρη Του, μα Τον κρίνουν και Τον καταδικάζουν. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσαν να υπακούν και να λατρεύουν τον Θεό στον ουρανό; Είναι απολύτως αδύνατον. Τα λόγια του Θεού αναφέρουν: «Χωρίς αγιασμού ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Προς Εβραίους 12:14). Η πρόταση αυτή είναι η αλήθεια και κανόνας του ουρανού! Τώρα θα πρέπει να κατανοούμε γιατί ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες. Σε τελική ανάλυση, ο Θεός έχει έρθει για να σώσει πλήρως τους ανθρώπους, δηλαδή να εξαγνίσει και να αλλάξει τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας, καθώς και να μας σώσει εντελώς από την αμαρτία και την εξουσία του Σατανά. Σήμερα, ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει την αλήθεια για να εξαγνίσει τους ανθρώπους και επιτελεί το έργο της κρίσεως, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Πολλοί από τους εκλεκτούς του Θεού έχουν βιώσει την κρίση και τον εξαγνισμό Του και τώρα δοξάζουν από καρδιάς τη δικαιοσύνη και την αγιοσύνη Του. Έχουν δει πόσο βαθιά διεφθαρμένοι από τον Σατανά είναι οι άνθρωποι, τι αμαρτίες ακριβώς μπορούν να διαπράξουν και πόσο μπορούν να αντισταθούν στον Θεό. Έχουν κατανοήσει τον εαυτό τους, έχουν δει την ασχήμια της σατανικής τους διαφθοράς κι όλοι νιώθουν πως αν δεν βιώσουν την κρίση του Θεού, αλλά αντιθέτως ζουν στη διαφθορά τους, αντιστέκονται στον Θεό, Τον προδίδουν, ζώντας ως διάβολοι, ο Θεός θα τους στείλει στην κόλαση και θα τους τιμωρήσει, είναι ανάξιοι να ζουν ενώπιον του Θεού, κι έτσι νιώθουν βαθιά μεταμέλεια, αποστρέφονται τον εαυτό τους και πετυχαίνουν ειλικρινή μετάνοια και αλλαγή. Μόνον όταν βιώνουμε την κρίση και την παίδευση του Θεού γνωρίζουμε πως το έργο της κρίσεώς Του είναι η σπουδαία σωτηρία Του και η μεγάλη Του αγάπη για την ανθρωπότητα.

Πολλοί δεν καταλαβαίνουν τη σημασία του έργου της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες και πιστεύουν πως με το πέρας του έργου της λύτρωσης από τον Κύριο Ιησού, οι άνθρωποι σώθηκαν εντελώς και το έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας ολοκληρώθηκε. Όμως, αυτό είναι μεγάλο λάθος! Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι πολύ σαφή. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

Το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες τερμάτισε την Εποχή της Χάριτος. Συγχρόνως, ξεκίνησε την Εποχή της Βασιλείας. Μια πτυχή της κρίσεως τις έσχατες ημέρες είναι να εξαγνίσει και να σώσει πλήρως τους ανθρώπους, να μας απαλλάξει από την αμαρτία και την εξουσία του Σατανά και να αποκτηθούμε πλήρως απ’ τον Θεό. Μια άλλη πτυχή είναι να εκθέσει κάθε κατηγορία ανθρώπων και να τους ξεχωρίσει σύμφωνα με το είδος τους, να καταστρέψει όλες τις δυνάμεις του κακού που αντιστέκονται στον Θεό και να λήξει αυτήν τη σκοτεινή, παλιά εποχή. Αυτή είναι η σημασία του έργου της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες. Ας διαβάσουμε ένα άλλο χωρίο από τον Παντοδύναμο Θεό. «Στο τελικό έργο Του που αφορά την ολοκλήρωση της εποχής, η διάθεση του Θεού χαρακτηρίζεται από παίδευση και κρίση, κατά την οποία αποκαλύπτει όλα όσα είναι άδικα προκειμένου να κρίνει δημοσίως όλους τους λαούς και να οδηγήσει στην τελείωση όσους Τον αγαπούν με ειλικρινή καρδιά. Μόνο μια τέτοια διάθεση μπορεί να φέρει την εποχή στο τέλος της. Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη καταφτάσει. Τα πάντα στην κτίση θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους και θα χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τη φύση τους. Αυτή είναι η στιγμή που ο Θεός αποκαλύπτει την έκβαση και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε παίδευση και κρίση, τότε δεν θα υπάρχει τρόπος να εκτεθεί η ανυπακοή και η αδικία τους. Μόνο μέσω παίδευσης και κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης. Ο άνθρωπος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μόνο όταν παιδεύεται και κρίνεται. Το κακό θα ταξινομηθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους. Μέσω της παίδευσης και της κρίσης θα αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης, έτσι ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί και να ανταμειφθούν οι καλοί, και όλοι οι άνθρωποι να υπαχθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω της δίκαιης παίδευσης και κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η ανυπακοή του γίνεται όλο και πιο έντονη, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού —μια διάθεση η οποία συνίσταται κυρίως από παίδευση και κρίση και αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών— μπορεί να μεταμορφώσει και να ολοκληρώσει πλήρως τον άνθρωπο. Μόνο αυτή η διάθεση μπορεί να εκθέσει το κακό και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να τιμωρήσει αυστηρά όλους τους άδικους. […] Κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, μόνο η δίκαιη κρίση μπορεί να διαχωρίσει τους ανθρώπους σύμφωνα με το είδος τους και να φέρει τον άνθρωπο σε μια νέα σφαίρα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η εποχή φτάνει στο τέλος της μέσω της δίκαιης διάθεσης της κρίσης και της παίδευσης του Θεού» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)]. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσεως με την αλήθεια που αποκαλύπτει τη στάση κάθε κατηγορίας ανθρώπων απέναντι στην αλήθεια και στον Θεό. Η σωτηρία και η τελείωση του Θεού απευθύνονται σε όσους αγαπούν την αλήθεια και επιδιώκουν να αγαπούν τον Θεό. Ακούν τη φωνή του Θεού, επιστρέφουν στον θρόνο Του, τρώνε και πίνουν τα λόγια Του, βιώνουν την κρίση, τις δοκιμασίες και το ραφινάρισμά Του, τελικά απελευθερώνονται από τα δεσμά και τον έλεγχο της αμαρτίας, καταφέρουν να εξαγνίσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, κι έπειτα τελειώνονται από τον Θεό και γίνονται νικητές, δηλαδή τα πρωτοκάρπια. Όμως, όσοι αποστρέφονται την αλήθεια και αντιστέκονται στον Θεό είναι στόχος της εξάλειψης του Θεού. Προσκολλούνται πεισματικά στο κείμενο της Βίβλου και περιμένουν απλώς τον Κύριο να έρθει πάνω στα σύννεφα, ενώ αντιστέκονται με μανία στον Παντοδύναμο Θεό. Έτσι, χάνουν την ευκαιρία τους να υψωθούν πριν την καταστροφή και θα οδηγηθούν στον όλεθρο. Υπάρχουν άλλοι που αναζητούν μόνο ευλογίες και αποδέχονται απρόθυμα τον Παντοδύναμο Θεό για να αποφύγουν τις συμφορές. Πιστεύουν μόνο στη θεωρία κι η φύση τους απεχθάνεται την αλήθεια. Δεν κάνουν ποτέ πράξη την αλήθεια, δεν αποδέχονται ούτε υπακούν στην κρίση, στο κλάδεμα και στην αντιμετώπιση του Θεού και οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους δεν αλλάζουν ποτέ. Είναι μη πιστοί και μοχθηροί που έχουν αναμειχθεί στον οίκο του Θεού και θα εκτεθούν και θα εξαλειφθούν όλοι τους. Αυτό δείχνει πως το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες έχει ήδη αποκαλύψει κάθε είδος ατόμου. Όσοι αγαπούν την αλήθεια κι όσοι αναζητούν μόνο να γεμίσουν τις κοιλιές τους, το σιτάρι και τα ζιζάνια, τα πρόβατα και τα ερίφια έχουν όλα χωριστεί σε διαφορετικές κατηγορίες. Τελικά, ο Θεός θα ανταμείψει το καλό και θα τιμωρήσει το κακό και θα ανταποδώσει στον καθένα ανάλογα με τις πράξεις του. Αυτό φανερώνει πλήρως τη δίκαιη διάθεση του Θεού κι εκπληρώνει τις εξής προφητείες της Αποκάλυψης: «Όστις αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος» (Αποκάλυψη 22:11). «Και ιδού, έρχομαι ταχέως, και ο μισθός μου είναι μετ’ εμού, διά να αποδώσω εις έκαστον ως θέλει είσθαι το έργον αυτού» (Αποκάλυψη 22:12).

Σήμερα, ο Παντοδύναμος Θεός έχει ήδη δημιουργήσει μια ομάδα νικητών πριν την καταστροφή, και το έργο της κρίσεως που ξεκινά από τον οίκο του Θεού έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία. Τα λόγια που εκφράζει ο Παντοδύναμος Θεός έχουν διαδοθεί σε όλα τα έθνη της γης και έχουν συνταράξει τον κόσμο, αποδεικνύοντας πως ο Θεός έχει νικήσει τον Σατανά κι έχει αποκτήσει δόξα. Κατόπιν, ο Θεός θα φέρει όλεθρο και θα αρχίσει να κρίνει όλα τα έθνη και τους λαούς. Η επερχόμενη καταστροφή αποτελεί την κρίση του Θεού προς την κακή εποχή κι επίσης έχει σκοπό να σώσει την ανθρωπότητα. Ο Θεός χρησιμοποιεί την καταστροφή για να αναζητήσουν οι άνθρωποι την αληθινή οδό, να βρουν το έργο του Σωτήρα, να προσέλθουν στον Θεό και να αποδεχτούν τη σωτηρία Του. Συγχρόνως, τη χρησιμοποιεί για να διαλύσει όλες τις δυνάμεις του κακού και τους μοχθηρούς που αντιστέκονται στον Θεό, και να βάλει τέλος σ’ αυτήν την κακή εποχή, όπου κυριαρχεί ο Σατανάς. Στο τέλος, όλοι όσοι έχουν βιώσει την κρίση του Θεού κι έχουν εξαγνιστεί, θα προστατευτούν από τον Θεό εν μέσω της καταστροφής και θα μεταφερθούν στον όμορφο προορισμό. Έτσι θα ολοκληρωθεί το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες. Έπειτα, σ’ έναν καινούριο κόσμο, η βασιλεία του Χριστού θα πραγματοποιηθεί πλήρως στη γη.

Τέλος, ας παρακολουθήσουμε ένα βίντεο ανάγνωσης των λόγων του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Αντιλαμβάνεσαι τώρα τι είναι κρίση και τι είναι αλήθεια; Εάν ναι, τότε σε προτρέπω να υποταχθείς υπάκουα στην κρίση, αλλιώς δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να λάβεις την επιδοκιμασία του Θεού ή να σε οδηγήσει στη βασιλεία Του. Εκείνους που μόνο αποδέχονται την κρίση, μα δεν μπορούν να εξαγνιστούν ποτέ, δηλαδή, εκείνους που διαφεύγουν εν μέσω του έργου της κρίσης ο Θεός θα τους απεχθάνεται και θα τους απορρίπτει για πάντα. Οι αμαρτίες τους είναι πιο πολλές και πιο μεγάλες από εκείνες των Φαρισαίων, διότι έχουν προδώσει τον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Τέτοιοι άνθρωποι που δεν είναι άξιοι ούτε καν να παρέχουν υπηρεσίες θα λάβουν ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία, μια τιμωρία που θα είναι, επιπλέον, αιώνια. Ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν προδότη που κάποτε επέδειξε αφοσίωση σ’ Εκείνον μονάχα στα λόγια και στη συνέχεια Τον πρόδωσε. Τέτοιοι άνθρωποι θα υποστούν αντίποινα μέσω τιμωρίας του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Δεν είναι αυτή ακριβώς μια αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού; Δεν είναι αυτός ο σκοπός του Θεού όταν κρίνει και αποκαλύπτει τον άνθρωπο; Ο Θεός ξαποστέλνει όλους όσοι κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις κατά τη διάρκεια της κρίσης σε ένα μέρος μολυσμένο από μοχθηρά πνεύματα και επιτρέπει σε αυτά τα κακά πνεύματα να καταστρέψουν τη σάρκα αυτών των ανθρώπων κατά βούληση, ενώ τα σώματά αυτών των ανθρώπων αναδίδουν τη δυσωδία πτωμάτων. Τέτοια τιμωρία τούς αρμόζει. Ο Θεός καταγράφει στο αρχείο τους όλες τις αμαρτίες αυτών των άπιστων ψευδακόλουθων, των ψευδαποστόλων, και των ψευδεργατών· έπειτα, όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, τους πετά ανάμεσα στα ακάθαρτα πνεύματα, επιτρέποντας σε τούτα τα πνεύματα να βεβηλώσουν κατά βούληση τα σώματά τους, ώστε να μην μπορέσουν ποτέ ξανά να ενσαρκωθούν και να μη δουν ποτέ ξανά το φως. Αυτούς τους υποκριτές που παρέχουν υπηρεσία για κάποια περίοδο, μα είναι ανίκανοι να παραμείνουν πιστοί μέχρι τέλους, ο Θεός τους προσμετρά ανάμεσα στους αχρείους, έτσι ώστε να συνωμοτούν με τους αχρείους και να γίνουν κομμάτι του απείθαρχου αυτού όχλου· στο τέλος, ο Θεός θα τους αφανίσει. Ο Θεός απορρίπτει και δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς που ποτέ δεν υπήρξαν πιστοί στον Χριστό ή που ποτέ δεν συνεισέφεραν τίποτα από τις δυνάμεις τους, και θα τους αφανίσει όλους όταν αλλάξει η εποχή. Δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη, πόσο μάλλον θα αποκτήσουν πρόσβαση στη βασιλεία του Θεού. Εκείνοι που ποτέ δεν υπήρξαν ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αλλά αναγκάστηκαν από τις περιστάσεις να ασχοληθούν επιπόλαια μ’ Αυτόν, προσμετρούνται ανάμεσα σε όσους παρέχουν υπηρεσίες στον λαό Του. Μονάχα ένας μικρός αριθμός τέτοιων ανθρώπων θα επιβιώσει, ενώ η πλειοψηφία θα χαθεί μαζί μ’ εκείνους που παρέχουν ανεπαρκείς υπηρεσίες. Τελικά, ο Θεός θα φέρει στη βασιλεία Του όλους όσοι σκέφτονται όπως ο ίδιος, τον λαό και τους υιούς του Θεού, κι εκείνους που προορίζονται από τον Θεό να γίνουν ιερείς. Αυτοί θα είναι το απόσταγμα του έργου του Θεού. Όσο για εκείνους που δεν μπορούν να ταξινομηθούν σε καμία από τις κατηγορίες που έχει ορίσει ο Θεός, θα προσμετρηθούν μαζί με τους άπιστους —και σίγουρα μπορείτε να φανταστείτε ποια θα είναι η κατάληξή τους. Ήδη σας έχω πει όλα όσα έπρεπε να πω· η επιλογή του δρόμου που θα ακολουθήσετε είναι αποκλειστικά δική σας. Αυτό που θα πρέπει να καταλάβετε είναι το εξής: Το έργο του Θεού δεν περιμένει ποτέ όσους δεν μπορούν να συμβαδίσουν μαζί Του και η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν δείχνει έλεος σε κανέναν άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

«Όσοι είναι σε θέση να παραμείνουν σταθεροί κατά τη διάρκεια του έργου της κρίσης και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες —δηλαδή, κατά τη διάρκεια του τελικού έργου του εξαγνισμού— θα είναι εκείνοι που θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση στο πλευρό του Θεού· έτσι, όλοι όσοι θα εισέλθουν στην ανάπαυση, θα έχουν απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και θα έχουν αποκτηθεί από τον Θεό αφότου έχουν υποβληθεί στο τελικό έργο Του, αυτό του εξαγνισμού. Αυτοί οι άνθρωποι που θα έχουν τελικά αποκτηθεί από τον Θεό, θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση. Ο σκοπός του έργου της παίδευσης και της κρίσης του Θεού έχει ουσιαστικά πρόθεση να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, χάριν της τελικής ανάπαυσής της· χωρίς έναν τέτοιον εξαγνισμό, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ταξινομηθεί σε διαφορετική κατηγορία ανάλογα με το είδος του ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει τους ανθρώπους από την αδικία τους, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα ανυπάκουα στοιχεία της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει αυτό το έργο, όλοι εκείνοι στους οποίους επιτραπεί να παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα εισέλθουν σε μια υψηλότερη κατάσταση της ανθρωπότητας, στην οποία θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη· με άλλα λόγια, θα ξεκινήσουν την ανθρώπινη ημέρα ανάπαυσής τους και θα συνυπάρξουν μαζί με τον Θεό. Αφού θα έχουν παιδευτεί και κριθεί όσοι δεν επιτρέπεται να παραμείνουν, θα εκτεθούν πλήρως τα αληθινά τους πρόσωπα και μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι. Όπως και ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιλαμβάνει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να λάβουν μέρος στην ημέρα ανάπαυσης που θα μοιραστούν ο Θεός και η ανθρωπότητα, γιατί είναι οι στόχοι της τιμωρίας και είναι μοχθηροί, άδικοι άνθρωποι. Είχαν λυτρωθεί κάποτε και είχαν, επίσης, κριθεί και παιδευτεί· είχαν, επίσης, παράσχει κάποτε υπηρεσίες στον Θεό. Εντούτοις, όταν έρθει η τελική μέρα, θα αποκλειστούν και θα καταστραφούν και πάλι εξαιτίας της κακίας τους και ως αποτέλεσμα της ανυπακοής και της αδυναμίας τους να λυτρωθούν· δεν θα ξαναδημιουργηθούν ποτέ στον κόσμο του μέλλοντος και δεν θα ζουν πλέον ανάμεσα στην ανθρώπινη φυλή του μέλλοντος. […] Ο μοναδικός σκοπός πίσω από το τελικό έργο του Θεού για την τιμωρία του κακού και την ανταμοιβή του καλού είναι να εξαγνίσει τελείως όλους τους ανθρώπους, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια αμιγώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο· είναι το τελικό στάδιο ολόκληρου του έργου διαχείρισής Του» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί).