Μία πανδημία εξαπλώνεται αδυσώπητα, κι έχουν αρχίσει να εμφανίζονται σεισμοί, πλημμύρες, σμήνη εντόμων και λιμοί. Πολλοί άνθρωποι είναι μονίμως αγχωμένοι, και οι πιστοί αναμένουν εναγωνίως τον ερχομό του Κυρίου σε νεφέλη, για να ανέλθουν στον ουρανό, να μην υποστούν τις συμφορές και να μην πεθάνουν. Δεν ξέρουν γιατί δεν έχουν ακόμα αρπαγεί για να συναντήσουν τον Κύριο, και ατενίζουν ολημερίς τον ουρανό, χωρίς να βλέπουν τίποτα. Πολλοί είναι απόλυτα δυστυχισμένοι, ιδίως όταν βλέπουν να πεθαίνουν τόσα μέλη του κλήρου από την πανδημία. Ανησυχούν ότι ο Κύριος τούς έχει απορρίψει και ότι έχουν πέσει στις συμφορές, και η επιβίωσή τους είναι αμφίβολη. Νιώθουν μπερδεμένοι και χαμένοι. Η Αποκάλυψη προφήτεψε πως ο Κύριος Ιησούς θα ερχόταν πριν από τις συμφορές για να μας πάρει στον ουρανό, ώστε να μη χαθούμε σ’ αυτές. Αυτή είναι η ελπίδα μας. Πιστεύουμε για να διαφύγουμε τη συμφορά και να αποκτήσουμε αιώνια ζωή. Όμως, οι συμφορές έχουν αρχίσει να πέφτουν βροχή, οπότε γιατί δεν έχει έλθει ο Κύριος σε νεφέλη για να πάρει τους πιστούς; Μέσω της πίστης, οι αμαρτίες μας συγχωρούνται και δικαιωνόμαστε και ευλογούμαστε με σωτηρία. Γιατί δεν έχουμε ανέλθει στη βασιλεία των ουρανών; Αναμένουμε με αγωνία τον Κύριο επί χρόνια κι έχουμε υποφέρει πολύ. Γιατί δεν έχει έλθει να μας πάρει, ώστε να Τον συναντήσουμε και να ξεφύγουμε από τη δυστυχία των συμφορών; Μήπως μας έχει απορρίψει; Αυτά τα ερωτήματα παιδεύουν πολλούς πιστούς. Η σωτηρία μέσω πίστης μάς προσφέρει πράγματι είσοδο στη βασιλεία; Θα μιλήσω λιγάκι για το πώς κατανοώ εγώ το θέμα.

Όμως, προτού συναναστραφώ πάνω σ’ αυτό, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η ιδέα της δικαίωσης μέσω πίστης υποστηρίζεται καθόλου από τον λόγο του Θεού; Είπε ποτέ ο Κύριος Ιησούς πως η δικαίωση μέσω πίστης αρκεί για να εισέλθουμε στη βασιλεία Του; Ποτέ. Έδωσε ποτέ το Άγιο Πνεύμα μαρτυρία περί αυτού; Όχι. Άρα, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως είναι μόνο μία ανθρώπινη αντίληψη, στην οποία δεν γίνεται να βασιστούμε για να εισέλθουμε στη βασιλεία. Στην πραγματικότητα, ο Κύριος Ιησούς ήταν ξεκάθαρος για το ποιος μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ’ ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Κατά Ματθαίον 7:21-23). «Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε» (Κατά Ιωάννην 8:34-35). «Θέλετε λοιπόν είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ» (Λευιτικόν 11:45). «Χωρίς αγιασμού ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Προς Εβραίους12:14). Ο Κύριος Ιησούς μάς είπε σαφώς πως μόνο όσοι κάνουν το θέλημα του Θεού θα εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών, πως μόνο όσοι ξεφεύγουν απ’ την αμαρτία και καθαίρονται θα έχουν μια θέση στη βασιλεία. Είναι το μόνο κριτήριο για την είσοδο. Η λύτρωση από την αμαρτία και η δικαίωση μέσω πίστης σημαίνουν πως κάνουμε το θέλημα του Θεού; Πως πια δεν αμαρτάνουμε, δεν επαναστατούμε κατά του Θεού και δεν Του αντιστεκόμαστε; Όχι, βέβαια. Όλοι οι πιστοί στον Κύριο μπορούν να δουν πως αν και λυτρωνόμαστε και δικαιωνόμαστε μέσω πίστης, αμαρτάνουμε συνεχώς. Αμαρτάνουμε τη μέρα κι εξομολογούμαστε τη νύχτα σ’ έναν φαύλο κύκλο. Υποφέρουμε γιατί δεν μπορούμε να ξεφύγουμε απ’ την αμαρτία. Είμαστε ανήμποροι. Υπάρχουν άνθρωποι σε όλα τα δόγματα, που είναι ζηλότυποι κι εριστικοί, μάχονται για φήμη και κέρδος, και κακολογούν ο ένας τον άλλο. Είναι πολύ συνηθισμένο. Οι περισσότεροι πιστεύουν επειδή αποζητούν άπληστα τη χάρη του Θεού, μα δεν κάνουν ό,τι Εκείνος λέει. Τρέχουν στην εκκλησία όταν αντιμετωπίζουν κάποια κρίση, μα σε περιόδους ηρεμίας ακολουθούν κοσμικές τάσεις. Και οι εκκλησίες διοργανώνουν τη μία γιορτή μετά την άλλη. Κανείς δεν συναναστρέφεται περί της αλήθειας ούτε δίνει προσωπική μαρτυρία. Απλώς συναγωνίζονται για το ποιος θα λάβει την πιο πολλή χάρη, τις πιο πολλές ευλογίες. Βλέποντας να έρχονται οι μεγάλες συμφορές, μα να μην έρχεται ο Κύριος σε νεφέλη για να τους αρπάξει, η πίστη και η αγάπη πολλών εξασθενίζουν, κι εκείνοι έχουν αρχίσει να κατηγορούν και να επικρίνουν τον Θεό. Κάποιοι, μάλιστα, Τον έχουν αρνηθεί και προδώσει. Τα γεγονότα μάς δείχνουν πως με την άφεση των αμαρτιών και τη σωτηρία που κερδίζουν, μπορεί μεν να φέρονται καλύτερα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχουν ξεφύγει τελείως από την αμαρτία, πως δεν παρακούν τον Θεό και, ιδίως, πως έχουν εξαγνιστεί και είναι άξιοι της βασιλείας. Αυτό είναι μόνο ευσεβής πόθος. Τώρα, κατανοούμε το γεγονός αυτό και τον λόγο που ο Κύριος Ιησούς είπε πως όσοι κηρύττουν και εκβάλλουν δαιμόνια στ’ όνομά Του κάνουν κακό, και δεν τους γνώρισε ποτέ. Ο λόγος είναι ότι οι άνθρωποι συνεχίζουν να αμαρτάνουν, αν και έχουν λάβει άφεση αμαρτιών, και κατηγορούν κι επικρίνουν τον Κύριο. Βλέποντας πως ο Κύριος δεν έχει έλθει ακόμα, είναι γεμάτοι παράπονα κι έχουν αρχίσει να Τον αρνούνται και να Τον προδίδουν. Κάποιοι, μάλιστα, λένε πως θα ζητήσουν τον λόγο από τον Κύριο αν δεν τους αρπάξει στη βασιλεία. Δεν είναι καλύτεροι από τους Φαρισαίους που καταδυνάστευσαν και καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού. Μπορεί να’ ναι και χειρότεροι. Οι άλλοι βλέπουν ξεκάθαρα πώς συμπεριφέρονται και, στα μάτια του Θεού, κάνουν αναμφίβολα το κακό. Ο Θεός είναι άγιος και δίκαιος. Θα άφηνε, συνεπώς, να μπουν στον ουρανό όσοι διαρκώς αμαρτάνουν, Τον επικρίνουν και Του αντιστέκονται; Όχι, βέβαια. Κι έτσι, η πεποίθηση των ανθρώπων πως με τη δικαίωση μέσω πίστης θα μπουν στη βασιλεία είναι μια αντίληψη που αντιβαίνει στα λόγια του Κυρίου και στην αλήθεια. Είναι μόνο μια ανθρώπινη αντίληψη και φαντασιοκοπία, προϊόν των εξωφρενικών επιθυμιών μας.

Σ’ αυτό το σημείο, κάποιοι ίσως αναφέρουν πως η κατά χάριν σωτηρία μέσω πίστης έχει βιβλικό έρεισμα: «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν» (Προς Ρωμαίους 10:10). «Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως· και τούτο δεν είναι από σας, Θεού το δώρον» (Προς Εφεσίους 2:8). Συνεπώς, αν δεν μπορούμε να μπούμε έτσι στη βασιλεία, τι σημαίνει πραγματικά να είμαστε «σεσωσμένοι»; Ο Παντοδύναμος Θεός μάς μιλά γι’ αυτό το μυστήριο της αλήθειας. Ας δούμε τι λένε τα λόγια Του. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Τον καιρό εκείνον, το έργο του Ιησού ήταν το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας. Οι αμαρτίες όλων όσοι πίστευαν σ’ Αυτόν συγχωρέθηκαν. Εφόσον πίστευες σε Αυτόν, θα σε λύτρωνε· αν πίστευες σε Αυτόν, δεν ήσουν πλέον αμαρτωλός, είχες απαλλαγεί από τις αμαρτίες σου. Αυτή ήταν η σημασία της σωτηρίας και της δικαίωσης μέσω πίστης. Εντούτοις, όσοι πίστευαν, είχαν ακόμα μέσα τους το επαναστατικό στοιχείο και το στοιχείο της αντίστασης στον Θεό —στοιχεία τα οποία έπρεπε σιγά-σιγά να απομακρυνθούν» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (2)]. «Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρούνταν, αλλά όσο για το πώς θα αποβάλλονταν οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μέσα από τον άνθρωπο, αυτό το έργο δεν είχε επιτελεστεί ακόμα. Ο άνθρωπος σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μόνο λόγω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. […] Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)]. Βλέπουμε, λοιπόν, πως ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε ως η προσφορά περί αμαρτίας της ανθρωπότητας, λυτρώνοντάς μας από την αμαρτία. Για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας, αρκεί να εξομολογηθούμε και να μετανοήσουμε στον Κύριο. Δεν καταδικαζόμαστε ούτε θανατωνόμαστε πλέον υπό τον νόμο. Ο Κύριος δεν μας θεωρεί πια αμαρτωλούς και ο Σατανάς δεν μπορεί πια να μας κατηγορήσει. Μας επιτρέπεται να ερχόμαστε ενώπιον του Κυρίου για προσευχή και να απολαμβάνουμε τη γαλήνη και χαρά που απονέμει, καθώς και την άφθονη χάρη Του. Αυτή είναι η σημασία του «σεσωσμένοι» εδώ. Η σωτηρία μέσω της πίστης σημαίνει απλώς συγχώρεση αμαρτιών και μη καταδίκη υπό τον νόμο. Δεν είναι όπως φαντάζονται οι άνθρωποι· πως άπαξ και σωθούν, έχουν σωθεί δια παντός και θα είναι άξιοι να εισέλθουν στη βασιλεία. Οι αναφορές της Βίβλου στο «σεσωσμένοι» είναι οι περιγραφές του Παύλου, αλλά δεν το είπαν ποτέ ούτε ο Κύριος Ιησούς ούτε το Άγιο Πνεύμα. Δεν γίνεται να χρησιμοποιούμε ως βάση τις ανθρώπινες δηλώσεις της Βίβλου, παρά μόνο τα λόγια του Κυρίου Ιησού. Κάποιοι ίσως ρωτήσουν: «Αφού ο Κύριος έχει συγχωρέσει τις αμαρτίες μας κι ο Θεός δεν μας θεωρεί πια αμαρτωλούς και μας έχει αποκαλέσει δίκαιους, γιατί δεν μπορούμε να αρπαγούμε στη βασιλεία;» Πράγματι, ο Θεός μάς αποκάλεσε δίκαιους, μα δεν είπε πως με την άφεση αμαρτιών θα αξίζαμε τη βασιλεία, ούτε ότι εφόσον συγχωρεθήκαμε, μπορούμε να διαπράττουμε αμαρτίες και να παραμένουμε άγιοι. Πρέπει να καταλάβουμε πως η διάθεση του Θεού είναι άγια και δίκαιη, κι Εκείνος δεν θα αποκαλούσε ποτέ «άγιο» κάποιον που συνεχώς αμαρτάνει, ούτε «αναμάρτητο» κάποιον που παραμένει αμαρτωλός. Αν ένας πιστός, που έχει λάβει άφεση αμαρτιών, αντιστέκεται στον Θεό και Τον βλασφημά, ο Θεός θα τον καταραστεί. Όπως λέει και η Βίβλος: «Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών» (Προς Εβραίους 10:26). Ο Κύριος Ιησούς καταράστηκε τους Φαρισαίους γιατί Τον επέκριναν, Τον καταδίκαζαν και Του αντιστέκονταν. Δεν είναι γεγονός; Όλοι οι πιστοί ξέρουν πως η διάθεση του Θεού δεν ανέχεται προσβολή, και ο Κύριος Ιησούς είπε: «Πάσα αμαρτία και βλασφημία θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους, η κατά του Πνεύματος όμως βλασφημία δεν θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους· και όστις είπη λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν· όστις όμως είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου, δεν θέλει συγχωρηθή εις αυτόν ούτε εν τούτω τω αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι» (Κατά Ματθαίον 12:31-32). Η άφεση αμαρτιών είναι πράγματι η χάρη του Θεού, μα αν αφού τη λάβουν, οι άνθρωποι συνεχίσουν να προσβάλλουν τη διάθεσή Του, ο Θεός μπορεί και πάλι να τους καταραστεί και να τους τιμωρήσει. Αν σταυρώσουμε εκ νέου τον Θεό, οι συνέπειες θα είναι σοβαρές. Ο Θεός, όμως, είναι αγάπη και έλεος. Έτσι, θέλει να μας σώσει από την αμαρτία και το κακό, για να γίνουμε άγιοι. Γι’ αυτό ο Κύριος Ιησούς υποσχέθηκε πως θα ερχόταν ξανά μετά το λυτρωτικό Του έργο. Γιατί θα επέστρεφε; Για να μας σώσει πλήρως από την αμαρτία και τις δυνάμεις του Σατανά, ώστε να στραφούμε στον Θεό και να αποκτηθούμε από Εκείνον. Μόνο ένας πιστός που υποδέχεται την επιστροφή του Κυρίου έχει ελπίδα να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών. Σ’ αυτό το σημείο, κάποιοι ίσως διερωτώνται: «Εφόσον οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρεθεί, πώς θα ξεφύγουμε πραγματικά από την αμαρτία, θα γίνουμε άγιοι και θα εισέλθουμε στη βασιλεία;» Έτσι ερχόμαστε στο κυρίως θέμα. Η απλή αποδοχή της συγχώρεσης του Κυρίου Ιησού δεν αρκεί. Πρέπει να υποδεχτούμε και τον ερχομό του Κυρίου και να δεχτούμε το επόμενο βήμα του έργου Του για να ξεφύγουμε από την αμαρτία, να σωθούμε πλήρως από τον Θεό, κι έτσι να είμαστε άξιοι της βασιλείας. Όπως προφήτευσε και ο Κύριος Ιησούς: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). «Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:47-48). «Επειδή ουδέ κρίνει ο Πατήρ ουδένα, αλλ’ εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν […] και εξουσίαν έδωκεν εις αυτόν να κάμνη και κρίσιν, διότι είναι Υιός ανθρώπου» (Κατά Ιωάννην 5:22, 27). Και «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α΄ Πέτρου 4:17). Αν το σκεφτούμε προσεκτικά, βλέπουμε πως ο Κύριος Ιησούς επιστρέφει τις έσχατες ημέρες ως ο Υιός του ανθρώπου, εκφράζει αλήθειες, επιτελεί το έργο της κρίσης και μας οδηγεί να εισέλθουμε σε όλες τις αλήθειες, ώστε να ελευθερωθούμε από την αμαρτία και τις δυνάμεις του Σατανά και να σωθούμε. Επομένως, η αποδοχή της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες και η κάθαρση της διαφθοράς μας είναι ο μόνος δρόμος για τη βασιλεία των ουρανών. Ας δούμε λίγα ακόμα εδάφια των λόγων του Παντοδύναμου Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)]. «Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού δεν διασαφηνίζουν τα πάντα; Ο Κύριος Ιησούς επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης την Εποχή της Χάριτος, συγχώρεσε, δηλαδή, τις αμαρτίες μας και μας λύτρωσε από αυτές. Αυτό είναι αλήθεια. Όμως, η αμαρτωλή φύση μας δεν έχει διορθωθεί κι ακόμα αντιστεκόμαστε στον Θεό, άρα δεν έχουμε σωθεί πλήρως. Ο Παντοδύναμος Θεός έχει έλθει τις έσχατες ημέρες, εκφράζει πολλές αλήθειες κι επιτελεί το έργο της κρίσης ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού, πάνω στο θεμέλιο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού. Ήλθε για να μας εξαγνίσει και να μας σώσει πλήρως, και να μας πάρει στη βασιλεία του Θεού. Το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες είναι το πλέον καίριο και θεμελιώδες για τη σωτηρία μας, και ο μόνος τρόπος για να εξαγνιστούμε και να σωθούμε πλήρως. Πρόκειται για μια χρυσή ευκαιρία —τη μόνη μας ευκαιρία να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το έργο της κρίσης του Παντοδύναμου Θεού που ξεκινά από τον οίκο του Θεού είναι το έργο της αρπαγής των πιστών. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του Θεού, μπορεί να καθαρθεί η διαφθορά μας, και τότε θα προστατευτούμε από τις μεγάλες συμφορές και θα εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού. Αυτό σημαίνει αρπαγή. Αν δεν συμβαδίσουμε με αυτό το έργο, όσο καιρό κι αν πιστεύουμε, όσο κι αν έχουμε υποφέρει ή πληρώσει ένα τίμημα, όλα θα είναι μάταια. Έτσι, τα παρατάμε μεσοδρομίς· όλες οι πρότερες προσπάθειές μας θα ήταν άσκοπες. Θα πέφταμε απλώς στη συμφορά, θρηνώντας και τρίζοντας τα δόντια μας. Ο Θεός δεν θα έφερνε ποτέ στη βασιλεία Του κάποιον που εξακολουθούσε να επαναστατεί εναντίον Του. Αυτό καθορίζεται από τη δίκαιη διάθεσή Του.

Κάποιοι ίσως ρωτήσουν πώς επιτελεί ο Παντοδύναμος Θεός το έργο της κρίσης για την κάθαρση και σωτηρία μας. Ας δούμε τι λέει Εκείνος γι’ αυτό. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια). Ο Παντοδύναμος Θεός έχει εκφράσει εκατομμύρια λόγια τις έσχατες ημέρες, και μας λέει όλες τις αλήθειες που χρειαζόμαστε για να καθαρθεί η διαφθορά μας και να σωθούμε. Κρίνει και εκθέτει την αμαρτωλή, αντίθεη σατανική μας φύση και κάθε πτυχή των διεφθαρμένων διαθέσεών μας, φανερώνοντας τα πιο ενδόμυχα, καλά κρυμμένα και ποταπά κίνητρα και αντιλήψεις μας. Όσο διαβάζουμε τα λόγια του Θεού, τόσο βιώνουμε αυτήν την κρίση, βλέπουμε πόσο βαθιά μάς έχει διαφθείρει ο Σατανάς και πόσο αλαζονικοί και αντιδραστικοί είμαστε. Είμαστε πολύ πονηροί, ιδιοτελείς και άπληστοι, και ζούμε βάσει σατανικών φιλοσοφιών και νόμων στα πάντα, προστατεύοντας μονίμως τα συμφέροντά μας. Ακόμη και η πίστη και το έργο μας για την εκκλησία αποσκοπούν σε ανταμοιβές και είσοδο στη βασιλεία. Δεν έχουμε συνείδηση και λογική, μα βιώνουμε εξολοκλήρου την ομοιότητα του Σατανά. Μέσω της κρίσης και παίδευσης του Θεού, βλέπουμε τελικά τη δικαιοσύνη Του, που δεν ανέχεται προσβολή. Ο Θεός πράγματι βλέπει μες στην καρδιά και τον νου μας, κι ακόμη κι αν δεν λέμε κάτι, ο Θεός θα φανερώσει τι σκεφτόμαστε, τη διαφθορά που κατοικεί βαθιά μες στην καρδιά μας. Δεν έχουμε πού να κρυφτούμε, έτσι νιώθουμε μεγάλη ντροπή κι αναπτύσσουμε φόβο Θεού. Μπορούμε να προσευχόμαστε για ό,τι έχουμε μέσα μας και να ανοιγόμαστε ειλικρινά για τις λαθεμένες σκέψεις και ιδέες μας, αποκτώντας συνείδηση και λογική. Αν πούμε κάποιο ψέμα, θα το αποκαλύψουμε αμέσως και θα επανορθώσουμε. Βιώνοντας έτσι τα λόγια του Θεού, οι διεφθαρμένες διαθέσεις μας σταδιακά καθαίρονται κι αλλάζουν, και μπορούμε να βιώσουμε μια ανθρώπινη ομοιότητα. Μέσω της κρίσης και της κάθαρσης του Παντοδύναμου Θεού, νιώθουμε βαθιά πόσο πρακτικό είναι το έργο του Θεού για τη σωτηρία μας! Χωρίς αυτό, δεν θα μπορούσαμε να δούμε ποτέ τη διαφθορά μας, δεν θα μετανοούσαμε ούτε θα αλλάζαμε πραγματικά. Βλέπουμε πως με σκληρή δουλειά και αυτοέλεγχο, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από το κακό. Πρέπει να μας κρίνει, παιδεύσει και δοκιμάσει ο Θεός. Χρειαζόμαστε επίσης κλάδεμα, αντιμετώπιση και πειθαρχία. Μόνο έτσι θα αλλάξουν πραγματικά οι διαθέσεις της ζωής μας, θα υποταχθούμε αληθινά στον Θεό και θα έχουμε φόβο Θεού. Άρα, αν έχουμε μόνο τη λύτρωση του Κυρίου Ιησού στην πίστη μας, οι αμαρτίες μας συγχωρούνται και δικαιωνόμαστε μέσω πίστης, μα δεν είμαστε άξιοι της βασιλείας. Πάλι πρέπει να υποδεχτούμε την επιστροφή του Κυρίου και να δεχτούμε την κρίση του Παντοδύναμου Θεού για να αποτινάξουμε τη διαφθορά και να διορθώσουμε τελείως την αμαρτωλή μας φύση. Έτσι, ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς που κάνει το έργο της κρίσης. Είναι ο Σωτήρας που κατήλθε για να εργαστεί προσωπικά για τη σωτηρία του ανθρώπου. Πολλοί πιστοί από όλα τα δόγματα ακούν τη φωνή του Θεού και αποδέχονται τον Παντοδύναμο Θεό. Είναι οι σοφές παρθένες και παρευρίσκονται στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου. Εκείνοι, όμως, που απορρίπτουν τον Παντοδύναμο Θεό, γίνονται οι μωρές παρθένες που θα πέσουν θρηνώντας στις συμφορές. Πρέπει να κατανοούμε πλέον τον λόγο που ο θρησκευτικός κόσμος δεν έχει δει τον Κύριο Ιησού να κατεβαίνει σε νεφέλη. Προσκολλούνται πεισματικά και κατά γράμμα στις Γραφές, βέβαιοι πως ο Κύριος έρχεται σε νεφέλη για να τους αρπάξει, βασιζόμενοι στις δικές τους ιδέες. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Κύριος έχει ήδη έλθει μυστικά για να εργαστεί. Ο Παντοδύναμος Θεός έχει εκφράσει πολλές αλήθειες που αρνούνται να ερευνήσουν. Ακούνε, αλλά όχι προσεκτικά. Βλέπουν, αλλά δεν καταλαβαίνουν. Αντιστέκονται τυφλά στον Παντοδύναμο Θεό και Τον καταδικάζουν. Ατενίζουν συνεχώς τον ουρανό, περιμένοντας τον Σωτήρα Ιησού να κατέβει σε νεφέλη. Αυτό θα τους οδηγήσει στις συμφορές. Ποιος ευθύνεται;

Σήμερα, ο Παντοδύναμος Θεός έχει ολοκληρώσει μια ομάδα νικητών μέσω του έργου της κρίσης τις έσχατες ημέρες. Οι συμφορές έχουν αρχίσει, και οι εκλεκτοί του Θεού ρίχνονται στη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας του Παντοδύναμου Θεού, δίνοντας μαρτυρία για την εμφάνιση και το έργο του Θεού. Όλοι και περισσότεροι διερευνούν και δέχονται την αληθινή οδό, και η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού ιδρύεται σε όλο και περισσότερες χώρες. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού διαδίδονται και μαρτυρούνται σε όλον τον κόσμο. Όσοι διψούν για την αλήθεια και αναζητούν την εμφάνιση του Θεού, έρχονται, ο ένας μετά τον άλλο, ενώπιον του θρόνου Του. Αυτό δεν το σταματά κανείς! Εκπληρώνει την εξής βιβλική προφητεία: «Εν ταις εσχάταις ημέραις το όρος του οίκου του Ιεχωβά θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων και υψωθή υπεράνω των βουνών και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό» (Ησαΐας 2:2). Όμως, οι αντίχριστες δυνάμεις του θρησκευτικού κόσμου που αντιστέκονται στον Παντοδύναμο Θεό και οι υποτιθέμενοι πιστοί που παραπλανιόνται κι ελέγχονται από αυτές, έχουν ήδη πέσει στις συμφορές, χάνοντας την ευκαιρία τους για αρπαγή. Θρηνούν και τρίζουν τα δόντια τους. Είναι αληθινή τραγωδία. Κλείνοντας, ας δούμε ένα βίντεο ανάγνωσης των λόγων του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει τη ζωή και φέρνει τη διαρκή και αέναη οδό για την αλήθεια. Αυτή η αλήθεια είναι το μονοπάτι με το οποίο ο άνθρωπος κερδίζει τη ζωή και είναι το μοναδικό μονοπάτι για να γνωρίσει τον Θεό και να λάβει την έγκρισή Του. Εάν δεν αναζητήσεις την οδό της ζωής που προσφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε δεν θα κερδίσεις ποτέ την έγκριση του Ιησού και δεν θα έχεις ποτέ τα προσόντα για να διαβείς την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, γιατί είσαι μαριονέτα και δεσμώτης της ιστορίας. Εκείνοι που εξουσιάζονται από κανονισμούς, από γράμματα, και είναι εγκλωβισμένοι στην ιστορία, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή ούτε να κερδίσουν την αέναη οδό της ζωής. Κι αυτό γιατί το μόνο που έχουν είναι θολό νερό στο οποίο προσκολλώνται για χιλιάδες χρόνια, κι όχι το νερό της ζωής που αναβλύζει από τον θρόνο. Αυτοί που δεν είναι εφοδιασμένοι με το νερό της ζωής, θα παραμείνουν για πάντα πτώματα, παιχνιδάκια του Σατανά και υιοί της κόλασης. Πώς, λοιπόν, θα μπορέσουν να δουν τον Θεό; Εάν απλώς προσπαθείς να παραμείνεις προσκολλημένος στο παρελθόν, εάν απλώς προσπαθείς να διατηρήσεις τα πράγματα ως έχουν παραμένοντας ακίνητος, και δεν προσπαθείς να αλλάξεις την καθεστηκυία τάξη και να απορρίψεις την ιστορία, μήπως τότε δεν θα είσαι πάντα ενάντια στον Θεό; Τα στάδια του έργου του Θεού είναι τεράστια και πανίσχυρα, σαν φουσκωμένα κύματα και βροντεροί κεραυνοί —κι εσύ, παρ’ όλα αυτά, κάθεσαι περιμένοντας παθητικά την καταστροφή, προσκολλημένος στον παραλογισμό σου, και δεν κάνεις τίποτα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πώς είναι δυνατόν να θεωρηθείς σαν κάποιος που ακολουθεί τα βήματα του Αμνού; Πώς μπορείς να τεκμηριώσεις ότι ο Θεός στον οποίον είσαι προσκολλημένος είναι ένας Θεός πάντα νέος και ποτέ παλιός; Και πώς μπορούν οι λέξεις από τα κιτρινισμένα σου βιβλία να σε περάσουν σε μια νέα εποχή; Πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στην αναζήτηση των σταδίων του έργου του Θεού; Και πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στον ουρανό; Αυτό που κρατάς στα χέρια σου είναι γράμματα που μπορούν να παράσχουν μόνο παροδική παρηγοριά, κι όχι αλήθειες που μπορούν να δώσουν ζωή. Οι γραφές που διάβασες μπορούν μόνο να σου εμπλουτίζουν τη γλώσσα και δεν είναι λόγια φιλοσοφίας που θα σε βοηθήσουν να γνωρίσεις την ανθρώπινη ζωή, πόσο μάλλον τα μονοπάτια που μπορούν να σε οδηγήσουν στην τελείωση. Αυτή η διαφορά, δεν νομίζεις ότι είναι λόγος για περίσκεψη; Μήπως δεν σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τα μυστήρια που εμπεριέχονται; Έχεις την ικανότητα να οδηγήσεις μόνος σου τον εαυτό σου να συναντήσει τον Θεό στον ουρανό; Χωρίς την έλευση του Θεού, μπορείς να πας μόνος σου στον ουρανό και να απολαύσεις την οικογενειακή ευτυχία μαζί με τον Θεό; Εξακολουθείς ακόμα να ονειρεύεσαι; Σου προτείνω, λοιπόν, να πάψεις να ονειρεύεσαι και να δεις ποιος είναι αυτός που εργάζεται τώρα —να κοιτάξεις για να δεις ποιος είναι τώρα αυτός που επιτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών. Εάν δεν το κάνεις, δεν θα κερδίσεις ποτέ την αλήθεια και δεν θα κερδίσεις ποτέ τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή).