Γεια σου,

Ζεν Ζιν!

Στην τελευταία σου επιστολή, είπες ότι η συνεργάτιδά σου δεν είχε αρχές, ήταν αυτάρεσκη και αυθαίρετη. Ήθελες να της το πεις, μα φοβόσουν πως δεν θα το δεχόταν, θα σχημάτιζε κακή γνώμη για σένα, και δεν θα μπορούσατε να συνεργαστείτε. Είχες δίλημμα και δεν ήξερες πώς να επιλύσεις την κατάσταση. Καταλαβαίνω πώς νιώθεις. Αυτό το πρόβλημα υπάρχει κυρίως επειδή ζούμε με σατανικές φιλοσοφίες· μας νοιάζει να διατηρήσουμε τις σχέσεις μας και το πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Αυτά μας περιορίζουν και δεν μας αφήνουν να κάνουμε πράξη την αλήθεια και να τηρούμε τις αρχές. Έχω βρεθεί κι εγώ σ’ αυτή την κατάσταση, και με την αποκάλυψη του λόγου του Θεού, κατάλαβα κάπως τις λανθασμένες απόψεις μου μου και τη διεφθαρμένη μου διάθεση. Πλέον έχω αλλάξει κάπως και δεν περιορίζομαι στο να επισημαίνω τα προβλήματα των άλλων. Θα μιλήσω για την εμπειρία μου. Ελπίζω να σε βοηθήσει λίγο.

Εργαζόμουν στην εκκλησία με τη Ζου Φανγκ και τη Λιου Γινγκ. Η Ζου Φανγκ συχνά κυριαρχούσε στις συζητήσεις για το έργο. Αργότερα, επειδή δεν είχαμε καλά αποτελέσματα, η επικεφαλής όρισε να διευθύνει το έργο μας η αδελφή Ζανγκ Λινγκ. Η Ζανγκ Λινγκ έβρισκε τα προβλήματα στο έργο μας, και έδειχνε μονοπάτια άσκησης. Βλέποντας ότι ακούγαμε τις ιδέες της, η Ζου Φανγκ άρχισε να ζηλεύει. Στις συζητήσεις για το έργο, ακόμη και όταν η Ζανγκ Λινγκ είχε σαφώς δίκιο, η Ζου Φανγκ έβρισκε τρόπους να την αντικρούσει, καθιστώντας πολύ δύσκολες τις συζητήσεις για το έργο. Ήθελα να το πω αυτό στη Ζου Φανγκ, μα σκέφτηκα ότι ήταν αναπόφευκτη μια μικρή τριβή στην αρχή της συνεργασίας, οπότε δεν το έκανα θέμα. Η Ζανγκ Λινγκ συνέχισε να παρακολουθεί διεξοδικά το έργο και έδινε αμέσως λύσεις στα προβλήματα, βελτιώνοντας πολύ την αποτελεσματικότητά μας. Μα η Ζου Φανγκ άρχισε να υπαινίσσεται ότι εκείνη προσπαθούσε να αποκτήσει φήμη, ήθελε γρήγορα κέρδη και εργαζόταν για το κύρος. Οι υπαινιγμοί της ήταν επικριτικοί και σκόπευαν να σπείρουν τη διχόνοια, κι έτσι η Λιου Γινγκ άρχισε κι αυτή να αντιτίθεται στη Ζανγκ Λινγκ. Άρχισα να πιστεύω πως το πρόβλημα της Ζου Φανγκ ήταν σοβαρό όταν την είδα να προστατεύει το κύρος της και να υποτιμά τη Ζανγκ Λινγκ. Αποκάλυπτε διάθεση αντίχριστου και βάδιζε στο μονοπάτι ενός αντίχριστου. Ήθελα να συζητήσω μαζί της την ουσία αυτού του θέματος, αλλά δεν μου έβγαιναν λόγια. Ήταν σαν να είχε κολλήσει το στόμα μου. Η κατάστασή μου τότε ήταν η ίδια με τη δική σου τώρα. Ανησυχούσα πολύ. Φοβόμουν ότι αν εξέθετα τη Ζου Φανγκ ότι βάδιζε στο μονοπάτι του αντίχριστου, θα σχημάτιζε κακή γνώμη για μένα, θα συνοφρυωνόταν, ή θα με απομόνωνε όπως τη Ζανγκ Λινγκ. Δεν ήθελα να της επισημάνω τα προβλήματά της και βρήκα κάποιες δικαιολογίες: «Δεν είναι ότι δεν ξέρει τον εαυτό της, καθώς παλαιότερα είχε επίγνωση της ανησυχίας της για φήμη και κύρος. Η αλλαγή στη διάθεση δεν συμβαίνει απ’ τη μια μέρα στην άλλη, ας της δώσω χρόνο να το σκεφτεί».

Μετά απ’ αυτό, όποτε σκεφτόμουν πως δεν τη βοηθούσα ή δεν υποδείκνυα τα προβλήματά της, ένιωθα ενοχές. Προσευχήθηκα στο Θεό να με καθοδηγήσει να μην με περιορίζει η διεφθαρμένη μου διάθεση και να λέω την αλήθεια. Τις επόμενες ημέρες, είδα ένα βίντεο μαρτυρίας όπου η εμπειρία της πρωταγωνίστριας ήταν παρόμοια με τη δική μου. Μια αδελφή με την οποία συνεργαζόταν ανταγωνιζόταν για το κύρος και τα κέρδη, επηρεάζοντας το έργο της εκκλησίας, γι’ αυτό και θέλησε να αναφέρει το πρόβλημα στην επικεφαλής. Μα για να μην προσβάλει τη συνεργάτιδά της, αργούσε να κάνει την αναφορά. Μόνο όταν αντιμετωπίστηκε σοβαρά άρχισε να προβληματίζεται. Τότε, διάβασε ένα πολύ συγκινητικό χωρίο του λόγου του Θεού. Ο λόγος του Θεού λέει: «Όλοι αυτοί που επιμένουν στη μέση οδό, είναι οι πιο μοχθηροί. Προσπαθούν να μην προσβάλλουν κανέναν, ευχαριστούν τους ανθρώπους, συμφωνούν με τα πράγματα και κανείς δεν μπορεί να τους καταλάβει. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ζωντανός Σατανάς!» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο κάνοντας πράξη την αλήθεια μπορεί κανείς να απαλλαχτεί από τα δεσμά μιας διεφθαρμένης διάθεσης). Αυτό το χωρίο μού έκανε μεγάλη εντύπωση. Ο Θεός είπε ότι όσοι διαλέγουν τη μέση οδό είναι οι πιο μοχθηροί και δόλιοι, είναι ζωντανοί διάβολοι. Έτσι δεν ήταν και η δική μου κατάσταση; Ήξερα ότι το πρόβλημα της Ζου Φανγκ ήταν αρκετά σοβαρό και ήδη διατάρασσε το έργο της εκκλησίας, και ότι έπρεπε να προειδοποιηθεί αμέσως, μα φοβόμουν μην την προσβάλω, δεν είπα τίποτα και δεν προστάτεψα το έργο της εκκλησίας. Βάδιζα στη μέση οδό όπως περιέγραψε ο Θεός και ήμουν ένα πρόσωπο που Αυτός απεχθανόταν. Ήταν δύσκολο να το δεχτώ· αποφάσισα να μην είμαι πια ένα δόλιο άτομο που ικανοποιεί τους άλλους. Έπρεπε να τηρήσω τις αρχές και να προστατεύσω το έργο· ήξερα ότι έπρεπε να βρω χρόνο να επισημάνω το πρόβλημα της Ζου Φανγκ. Μα την ίδια μέρα, αιφνιδιάστηκα όταν η Ζου Φανγκ επισήμανε πρώτη τα δικά μου προβλήματα. Είπε ότι επιζητούσα φήμη και κύρος στο καθήκον μου, και ότι επέπληττα τους άλλους. Είδα ότι τα δικά μου προβλήματα ήταν τόσο σοβαρά, που δεν τόλμησα να της επισημάνω τα δικά της· απλώς ανέφερα επιγραμματικά κάποια απ’ αυτά, δεν είπα τίποτα για την επιδίωξή της για φήμη και κύρος ή ότι βάδιζε στο μονοπάτι του αντίχριστου. Στη συνέχεια, ρώτησε να της πω αν έβλεπα να έχει προβλήματα, ώστε να τα αναγνωρίσει και να αλλάξει. Της είπα ψέματα: «Όχι, είσαι μια χαρά». Είχα πολλά να πω, αλλά δεν τόλμησα να τα πω, φοβούμενη μήπως νόμιζε ότι ήθελα να την εκδικηθώ, και μήπως ήταν δύσκολο να συνεργαστούμε αν με έπαιρνε με κακό μάτι. Έτσι, για να κρατήσω τα προσχήματα, δεν είπα τίποτα. Μετά από αυτό γέμισα αυτομομφή και ενοχές. Ένιωσα τόσο δειλή. Δεν μπόρεσα καν να πω λίγα ειλικρινή λόγια, πόσο μάλλον να ασκήσω την αλήθεια. Για ένα διάστημα, δεν μπορούσα να φάω ή να κοιμηθώ και δεν μπορούσα να ηρεμήσω στις συναθροίσεις. Προσευχήθηκα στον Θεό, «Θεέ μου! Βλέπω τα προβλήματα της αδελφής μου, μα φοβάμαι μήπως την προσβάλω! Είμαι τόσο δειλή και εγωίστρια. Δεν θέλω να συνεχίσω έτσι. Καθοδήγησέ με να απαρνηθώ τον εαυτό μου και δώσε μου αίσθημα δικαίου».

Έπειτα, διάβασα στον λόγο του Θεού: «“Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”. Αυτό περιγράφει μια μέθοδο αλληλεπίδρασης με τους άλλους που έχει ενσταλάξει ο Σατανάς στους ανθρώπους. Σημαίνει ότι όταν αλληλεπιδράτε με τους άλλους, πρέπει να τους δίνετε κάποιο περιθώριο. Δεν θα πρέπει να είστε πολύ σκληροί μαζί τους, δεν μπορείτε να αναφέρετε τα σφάλματα που έκαναν στο παρελθόν, πρέπει να διαφυλάσσετε την αξιοπρέπειά τους, δεν μπορείτε να βλάπτετε τις καλές σχέσεις μαζί τους, πρέπει να είστε επιεικής απέναντί τους και ούτω καθεξής. Αυτό το ρητό σχετικά με την ηθική περιγράφει κυρίως ένα είδος φιλοσοφίας για τη ζωή που υπαγορεύει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ανθρώπων. Υπάρχει ένα αξίωμα στις φιλοσοφίες για τη ζωή που λέει: “Για να έχεις φίλους, μη μιλάς για τα ελαττώματά τους”. Αυτό σημαίνει ότι για να διατηρήσει κανείς μια φιλική σχέση, πρέπει να μένει σιωπηλός όσον αφορά τα προβλήματα του φίλου του, ακόμη κι αν τα βλέπει ξεκάθαρα —θα πρέπει να ακολουθεί πιστά τις αρχές τού να μη χτυπά τους ανθρώπους στο πρόσωπο ούτε να εκθέτει τα ελαττώματά τους. Πρέπει να εξαπατά ο ένας τον άλλον, να κρύβεται ο ένας απ’ τον άλλον, να εμπλέκονται σε δολοπλοκίες ο ένας με τον άλλον και, μολονότι ο καθένας γνωρίζει με απόλυτη σαφήνεια τι είδους άτομο είναι ο άλλος, δεν το λέει ξεκάθαρα, αλλά χρησιμοποιεί πονηρές μεθόδους για να διατηρήσει τη φιλική τους σχέση. Γιατί να θέλει κανείς να διατηρήσει τέτοιου είδους σχέσεις; Διότι δεν θέλει να κάνει εχθρούς σ’ αυτήν την κοινωνία, μέσα στην ομάδα του, κάτι που θα σήμαινε ότι θα εξέθετε συχνά τον εαυτό του σε επικίνδυνες καταστάσεις. Γνωρίζοντας ότι κάποιος θα γίνει εχθρός σου και θα σε βλάψει αφότου εκθέσεις τα ελαττώματά του ή τον πληγώσεις, και μη θέλοντας να βρεθείς σε μια τέτοια κατάσταση, χρησιμοποιείς το αξίωμα των φιλοσοφιών για τη ζωή που έχει ως εξής: “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”. Υπό το πρίσμα αυτό, εάν δύο άτομα έχουν μια τέτοια σχέση, λογίζονται αληθινοί φίλοι; (Όχι.) Δεν είναι αληθινοί φίλοι, ούτε βέβαια έχουν εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Άρα, τι είδους σχέση είναι αυτή, ακριβώς; Δεν είναι μια βασική κοινωνική σχέση; (Είναι.) Σε τέτοιες κοινωνικές σχέσεις, οι άνθρωποι δεν μπορούν να προσφέρουν τα συναισθήματά τους, ούτε να κάνουν συζητήσεις επί της ουσίας, ούτε να μιλήσουν για οτιδήποτε επιθυμούν. Δεν μπορούν να πουν δυνατά αυτό που έχουν στην καρδιά τους ή τα προβλήματα που διαπιστώνουν στον άλλον, ή λόγια που θα ωφελούσαν τον άλλον. Αντίθετα, διαλέγουν ωραία πράγματα να πουν, για να διατηρήσουν την εύνοια του άλλου. Δεν τολμούν να πουν την αλήθεια ή να υποστηρίξουν τις αρχές, για να μην προκαλέσουν στους άλλους εχθρική διάθεση απέναντί τους. Όταν κανείς δεν αποτελεί απειλή για ένα άτομο, δεν ζει το άτομο αυτό με σχετική ηρεμία και γαλήνη; Αυτός δεν είναι ο στόχος των ανθρώπων που προωθούν το ρητό: “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”; (Ναι.) Πρόκειται, σαφώς, για έναν πονηρό και παραπλανητικό τρόπο ύπαρξης, με στοιχεία αμυντικού πνεύματος, στόχος του οποίου είναι η αυτοσυντήρηση. Όσοι ζουν έτσι δεν έχουν έμπιστους ανθρώπους ούτε στενούς φίλους με τους οποίους να μπορούν να πουν οτιδήποτε θέλουν. Τηρούν αμυντική στάση μεταξύ τους, είναι υπολογιστές και παίζουν παιχνίδια, παίρνοντας ο καθένας ό,τι χρειάζεται από τη σχέση. Δεν είναι έτσι; Στη βάση του, στόχος του ρητού “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους” είναι να αποφεύγει κανείς να προσβάλλει τους άλλους και να δημιουργεί εχθρούς, καθώς και να προστατεύει τον εαυτό του με το να μην προκαλεί κακό σε κανέναν. Είναι μια τεχνική και μια μέθοδος που υιοθετεί κανείς για να μην πληγωθεί. Αν εξετάσουμε αυτές τις πολλές πτυχές της ουσίας της, είναι όντως ευγενής η απαίτηση της ηθικής διαγωγής των ανθρώπων “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”; Είναι θετική; (Όχι.) Τότε, τι διδάσκει στους ανθρώπους; Ότι δεν πρέπει να προσβάλλεις ή να πληγώνεις κανέναν, αλλιώς, είσαι αυτός που θα καταλήξει να πληγωθεί· και επίσης, ότι δεν θα πρέπει να εμπιστεύεσαι κανέναν. Αν πληγώσεις κάποιον από τους καλούς σου φίλους, η φιλία θα αρχίσει σιγά-σιγά να αλλάζει: Από καλός, στενός φίλος σου θα γίνει ένας ξένος ή ένας εχθρός. Ποια προβλήματα μπορεί να επιλύσει το να διδάσκονται οι άνθρωποι να ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ακόμη και αν, ενεργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν κάνεις εχθρούς, και μάλιστα μειώσεις αυτούς που έχεις, θα κάνει αυτό τους ανθρώπους να σε θαυμάζουν και να σε εγκρίνουν και να σε κρατούν πάντα για φίλο; Επιτυγχάνεται έτσι πλήρως το πρότυπο της ηθικής διαγωγής; Στην καλύτερη περίπτωση, δεν είναι παρά μια φιλοσοφία για τη ζωή» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (8)]. Ο λόγος Του αποκάλυψε ότι το «Μη χτυπάς κάτω απ’ τη ζώνη» είναι μια πονηρή κοσμική φιλοσοφία που φέρνει ο Σατανάς στους ανθρώπους. Όταν οι άνθρωποι ζουν με τέτοια φιλοσοφία, χρησιμοποιούν και ξεγελούν ο ένας τον άλλον και γίνονται επιφυλακτικοί μεταξύ τους. Δεν τολμούν να ανοιχτούν ή να πουν αλήθεια σε κανέναν. Απλώς γίνονται όλο και πιο πονηροί και δόλιοι. Ζούσα με αυτή τη φιλοσοφία του «Μη χτυπάς κάτω απ’ τη ζώνη» στις αλληλεπιδράσεις μου. Ήξερα ότι η Ζου Φανγκ ζήλευε τη Ζανγκ Λινγκ, ότι την υποτιμούσε και την περιθωριοποιούσε, ότι η ουσία του προβλήματος ήταν σοβαρή, ότι διατάρασσε το έργο μας, κι ότι έπρεπε να το επισημάνω στη Ζου Φανγκ, μα πίστευα ότι έτσι θα εξέθετα τις αδυναμίες της και θα την έφερνα σε δύσκολη θέση. Φοβόμουν ότι θα με έβλεπε με κακό μάτι και μετά δεν θα συνεργαζόμασταν καλά. Έτσι, για να διατηρήσω τη σχέση μας, δεν είπα τίποτα, και απλώς μίλησα επιγραμματικά για το θέμα. Δεν επιστράτευσα τον λόγο του Θεού για να επισημάνω την ουσία και τις συνέπειες των πράξεών της. Όταν με ρώτησε αν είχα δει άλλη διαφθορά σ’ αυτήν, ήξερα ότι είχε προβλήματα που δεν είχα επισημάνει, μα είπα ψέματα ότι τα πήγαινε καλά. Έλεγα απροκάλυπτα ψέματα, την κορόιδευα και την εξαπατούσα! Έβλεπα ότι η Ζου Φανγκ υποτιμούσε και περιθωριοποιούσε τη Ζανγκ Λινγκ, αλλά έκανα το καλό παιδί και δεν έλεγα τίποτα. Δεν ασκούσα την αλήθεια ούτε προστάτευα το έργο. Ήμουν τόσο πονηρή και δόλια. Ο Θεός ζητάει να είμαστε τίμιοι και ειλικρινείς μεταξύ μας, και αν βλέπουμε στους άλλους διεφθαρμένη διάθεση, αν βαδίζουν σε λάθος μονοπάτι ή παραβιάζουν τις αρχές, να δίνουμε βοήθεια και συμπόνια. Εγώ όμως ζούσα με σατανικές φιλοσοφίες. Όταν έβλεπα κάποιον να βαδίζει στο λάθος μονοπάτι, δεν τον βοηθούσα. Δεν είχα συμπόνια. Δεν εξέθετα τα προβλήματα των άλλων και φοβόμουν να μιλήσω ειλικρινά και να δυσκολευτώ. Δεν έλεγα τίποτα για τα προβλήματα των άλλων, για να προστατεύσω τα συμφέροντά μου και να μην κάνω εχθρούς. Έκανα μόνο κομπλιμέντα και γλυκόηχες κολακείες. Αν και φαινόταν ότι τα πήγαινα καλά με όλους, ήμουν επιφυλακτική, απλώς τους εξαπατούσα και τους χρησιμοποιούσα. Είναι αυτές κανονικές σχέσεις; Είναι αυτή αληθινή φιλία; Δεν είχα καθόλου ειλικρίνεια. Πίστευα ότι το «Μη χτυπάς κάτω απ’ τη ζώνη» ήταν μια έξυπνη ιδέα να ακολουθήσω, ότι θα προστάτευα τον εαυτό μου, δεν θα πρόσβαλα κανέναν ούτε θα έκανα εχθρούς. Μα η έκθεση του λόγου του Θεού μού έδειξε ότι αξίες όπως το «Μη χτυπάς κάτω απ’ τη ζώνη» είναι σατανικοί τρόποι και διαφθείρουν τους ανθρώπους. Μας ενθαρρύνουν να προστατεύουμε τον εαυτό μας και μας κάνουν όλο και πιο εγωιστές και δόλιους. Μας βάζουν απλώς να κοιτάμε χωρίς συναναστροφή ή κριτική, ενώ οι άλλοι παίρνουν τον λάθος δρόμο και επηρεάζουν το έργο. Δεν είχα συμπόνια και ανθρώπινη φύση.

Διάβασα άλλο ένα χωρίο του λόγου του Θεού. «Ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, εφόσον σε δεσμεύει, σ’ ελέγχει και σε κυβερνά η διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά, ό,τι βιώνεις, ό,τι αποκαλύπτεις και ό,τι εκφράζεις —ή τα συναισθήματά σου, οι σκέψεις κι οι απόψεις σου κι ο τρόπος με τον οποίο ενεργείς— όλα ανήκουν στον Σατανά. Όλα αυτά τα πράγματα παραβιάζουν την αλήθεια κι είναι εχθρικά προς τον λόγο του Θεού και την αλήθεια. Όσο περισσότερο απομακρύνεσαι από τον λόγο του Θεού και την αλήθεια, τόσο περισσότερο πέφτεις στα δίχτυα του Σατανά που σε ελέγχει και παγιδεύεσαι σ’ αυτά. […] Αφενός, οι άνθρωποι ελέγχονται από διεφθαρμένες διαθέσεις και ζουν μέσα στα δίχτυα του Σατανά, υιοθετώντας τις διάφορες μεθόδους, σκέψεις και απόψεις που τους προσφέρει ο Σατανάς για την επίλυση των ζητημάτων τα οποία προκύπτουν γύρω τους. Αφετέρου, οι άνθρωποι εξακολουθούν να ελπίζουν ότι θα κερδίσουν γαλήνη κι ευτυχία χάρη στον Θεό. Ωστόσο, επειδή δεσμεύονται διαρκώς από τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά κι είναι παγιδευμένοι στα δίχτυα του, συνειδητά ανίκανοι ν’ αντισταθούν και ν’ απελευθερωθούν, απομακρύνονται από τον λόγο του Θεού και τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας. Ως αποτέλεσμα αυτού, δεν μπορούν ποτέ να κερδίσουν την ηρεμία, την ευτυχία, τη γαλήνη και τις ευλογίες που δίνει ο Θεός. Σε τι κατάσταση ζουν, τελικά, οι άνθρωποι; Αν και είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια, δεν μπορούν ν’ αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και, μολονότι επιθυμούν να εκτελούν τα καθήκοντά τους, δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Θεού, μα έχουν κολλήσει εκεί ακριβώς όπου βρίσκονται. Είναι ένα οδυνηρό μαρτύριο αυτό. Οι άνθρωποι ζουν μέσα στη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά, παρά τη θέλησή τους. Περισσότερο σαν κτήνη παρά σαν άνθρωποι, ζουν συχνά σε σκοτεινές γωνιές, αναζητώντας επαίσχυντες και μοχθηρές μεθόδους με τις οποίες θ’ ανταποκριθούν στις πολλές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Είναι γεγονός ότι, βαθιά μέσα στο μυαλό τους, οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να είναι καλοί και λαχταρούν το φως. Ελπίζουν να ζήσουν ως ανθρώπινα όντα, με αξιοπρέπεια. Ελπίζουν επίσης ότι μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια και να βασιστούν στον λόγο του Θεού για να ζήσουν, κάνοντάς τον ζωή και πραγματικότητά τους, όμως ποτέ δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και, μολονότι κατανοούν πολλά δόγματα, δεν μπορούν να επιλύσουν τα προβλήματά τους. Είναι εγκλωβισμένοι σ’ αυτό το δίλημμα, δεν μπορούν να πάνε μπροστά και δεν θέλουν να γυρίσουν πίσω. Είναι κολλημένοι εκεί, και το αίσθημα αυτό είναι αίσθημα οδύνης —τρομερής οδύνης. Οι ίδιοι αυτοί δεν μπορούν ν’ αποδεχτούν την αλήθεια και να κάνουν πράξη τον λόγο του Θεού, όμως, στο μυαλό τους, εξακολουθούν να λαχταρούν το φως και δεν είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν τον λόγο του Θεού και το σωστό μονοπάτι. Ωστόσο, είναι ανίκανοι ν’ απελευθερωθούν από τα δεσμά και τον έλεγχο της σατανικής διεφθαρμένης διάθεσής τους. Τελικά, το μόνο που μπορούν είναι να ζουν μες στην οδύνη και να μην έχουν πραγματική ευτυχία» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (8)]. Από τον λόγο Του κατάλαβα πως το ότι δεν τολμούσα να μιλήσω για τα προβλήματα των άλλων ήταν επειδή έβλεπα το «Μη χτυπάς κάτω απ’ τη ζώνη» και το «Για να έχεις φίλους, μη μιλάς για τα ελαττώματά τους» ως θετικές αρχές με τις οποίες πρέπει να ζει κανείς. Πίστευα ότι αυτό σήμαινε συμπόνια και έτσι θα προστατευόμουν και δεν θα πληγωνόμουν. Όταν ήμουν μικρή, η γιαγιά μου με δίδαξε να μην επισημαίνω τα προβλήματα των άλλων για να τα πηγαίνουμε καλά, αλλιώς θα είχα προβλήματα και δεν θα αποκτούσα κοινωνική καταξίωση. Θεωρούσα αυτά που μου έλεγε λογικά, έτσι δεν ήθελα να επισημάνω τα ελαττώματα των άλλων και δεν εξέθετα τα προβλήματά τους. Τα πήγαινα πολύ καλά με τους φίλους μου και πίστευα ότι αυτό ήταν το μυστικό της κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Θεωρούσα αυτόν ως αξιοθαύμαστο τρόπο ζωής, κάτι που με έκανε καλό άτομο, ενώ αν δεν ακολουθούσα αυτές τις αξίες, δεν θα ήμουν καλό άτομο. Βασιζόμουν σε αυτές τις σατανικές φιλοσοφίες στις αλληλεπιδράσεις μου με άλλα μέλη. Είχα δει να παραβιάζουν τις αρχές και να βαδίζουν στο λάθος μονοπάτι και ήξερα καλά ότι έπρεπε να τους ασκήσω κριτική και να τους βοηθήσω, αλλά με περιόριζαν οι σατανικές φιλοσοφίες και δεν τολμούσα να ασκήσω κριτική. Οι φιλοσοφίες του Σατανά ήταν σαν δίχτυ που με έδενε σφιχτά, εμποδίζοντάς με να κινηθώ, και έλεγχαν απόλυτα την καρδιά μου. Δεν είχαμε πολύ καλά αποτελέσματα στο έργο μας, έτσι η εκκλησία όρισε να μας καθοδηγεί η Ζανγκ Λινγκ. Αυτό ήταν ωφέλιμο για το έργο της εκκλησίας. Μα η Ζου Φανγκ όχι μόνο δεν συνεργαζόταν μαζί της, μα την κατηγόρησε ότι κυνηγούσε τη φήμη, το κύρος και τα γρήγορα κέρδη, ενώ την έβλεπε να αναλαμβάνει την ευθύνη και να είναι επιμελής και αποτελεσματική. Την υποτιμούσε, την περιθωριοποιούσε και επιτίθετο στη θετικότητά της. Επίσης, την έκρινε μπροστά σ’ εμένα και τη Λιου Γινγκ, για να μας κάνει να την περιθωριοποιήσουμε κι εμείς. Η Ζου Φανγκ επιτέθηκε στη Ζανγκ Λινγκ για το δικό της κύρος. Αυτό δεν ήταν κανονική διαφθορά. Ήταν η διάθεση ενός αντίχριστου. Θα έπρεπε ως συνεργάτιδά της να της το είχα επισημάνει, αλλά δεν ενήργησα έτσι, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί το έργο μας. Ένιωσα πολλές ενοχές και μίσησα τον εαυτό μου που ήμουν τόσο εγωίστρια και ανεύθυνη. Αν και δεν επεσήμανα τα προβλήματα της Ζου Φανγκ, εκείνη δεν είχε προκατάληψη εναντίον μου, και διατηρήθηκε η σχέση μας, ήξερα ότι δεν είχα ασκήσει την αλήθεια και ότι είχα προσβάλει και αηδιάσει τον Θεό.

Συνέχισα να αναζητώ. Γιατί δεν μπορούσα να εκθέσω τα προβλήματα των άλλων; Διάβασα τον λόγο του Θεού. «Είναι καλή ή κακή η λέξη “εκθέτω” στη φράση “ποτέ μην εκθέτεις τα ελαττώματα των άλλων”; Το επίπεδο της σημασίας της αφορά ανθρώπους που αποκαλύπτονται ή εκτίθενται υπό το πρίσμα των λόγων του Θεού; (Όχι.) Με βάση τη δική Μου κατανόηση της λέξης “εκθέτω” σ’ αυτό το πλαίσιο της ανθρώπινης γλώσσας, δεν σημαίνει αυτό. Σημαίνει περισσότερο να ξεσκεπάζετε κακόβουλα τη φύση των ανθρώπων και ν’ αποκαλύπτετε ορισμένα από τα προβλήματα και τις ελλείψεις τους, ή κάποια πράγματα και συμπεριφορές που είναι άγνωστα στους άλλους, καθώς και κάποιες ραδιουργίες ή ιδέες και απόψεις που δρουν παρασκηνιακά. Αυτή είναι η έννοια της λέξης “εκθέτω” στη φράση “ποτέ μην εκθέτεις τα ελαττώματα των άλλων”. Αν δύο άνθρωποι τα πάνε καλά κι έχουν μεταξύ τους εμπιστοσύνη, χωρίς να τους χωρίζει κάτι, κι ελπίζουν ότι μπορούν ν’ αντλούν όφελος και συνδρομή ο ένας απ’ τον άλλον, τότε θα ήταν καλύτερο να καθίσουν μαζί, εξηγώντας ξεκάθαρα ο ένας τα προβλήματα του άλλου ανοιχτά και με ειλικρίνεια. Αυτό είναι το ορθό, και δεν εκτίθενται έτσι τα ελαττώματα των άλλων. Εάν ανακαλύψεις τα προβλήματα κάποιου άλλου, αλλά διαπιστώσεις ότι δεν είναι ακόμη σε θέση να δεχτεί τις συμβουλές σου, τότε απλά μην πεις τίποτα, ώστε ν’ αποφύγεις καυγάδες ή σύγκρουση. Εάν θέλεις να τον βοηθήσεις, μπορείς πρώτα να ζητήσεις τη γνώμη του και να τον ρωτήσεις: “Βλέπω ότι έχεις κάποιο μικρό πρόβλημα κι ελπίζω να σου δώσω κάποιες συμβουλές. Δεν ξέρω αν μπορείς να το δεχτείς. Αν μπορείς, θα στις πω. Αν δεν μπορείς, θα τις κρατήσω μέσα μου προς το παρόν και δεν θα μιλήσω”. Εάν πει: “Σ’ εμπιστεύομαι. Ό,τι και να πεις είναι πρέπον. Μπορώ να δεχτώ οτιδήποτε”, αυτό σημαίνει ότι έλαβες την άδεια και μπορείς στη συνέχεια να του ανακοινώσεις τα προβλήματά του ένα προς ένα. Όχι μόνο θ’ αποδεχτεί πλήρως όσα είπες, αλλά και θα επωφεληθεί από αυτά, και θα μπορέσετε οι δυο σας να συνεχίσετε να έχετε μια κανονική σχέση. Δεν φέρεστε έτσι ο ένας στον άλλον με ειλικρίνεια; (Ναι.) Αυτή είναι η σωστή μέθοδος αλληλεπίδρασης με τους άλλους. Δεν είναι το ίδιο με το να εκθέτεις τα ελαττώματά τους. Τι σημαίνει να μην “εκθέτεις τα ελαττώματα των άλλων”, όπως λέει η εν λόγω φράση; Σημαίνει να μη μιλάς για τις ελλείψεις των άλλων, να μη μιλάς για τα προβλήματα εκείνα που είναι τα πλέον απαγορευμένα για κάποιον, να μην εκθέτεις την ουσία ενός προβλήματος και να μην το αποκαλύπτεις εμφανέστατα. Σημαίνει να κάνεις απλώς κάποιες επιπόλαιες παρατηρήσεις, να λες όσα λένε πάντα όλοι, να λες πράγματα που και το ίδιο το άτομο είναι ήδη σε θέση ν’ αντιληφθεί και να μην αποκαλύπτεις σφάλματα που έχει κάνει στο παρελθόν ή ευαίσθητα θέματα. Εάν ενεργείς κατ’ αυτόν τον τρόπο, τι όφελος αποφέρει ετούτο στον άλλον; Ίσως δεν τον προσβάλλεις ούτε τον κάνεις εχθρό, όμως η πράξη σου αυτή δεν τον βοηθά ούτε τον ωφελεί. Κατά συνέπεια, η ίδια η φράση “ποτέ μην εκθέτεις τα ελαττώματα των άλλων” είναι μια υπεκφυγή, μια μορφή εξαπάτησης. Δεν μπορείτε να συμπεριφέρεστε ο ένας στον άλλον με ειλικρίνεια. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι το να ενεργείς κατ’ αυτόν τον τρόπο ισοδυναμεί με το να τρέφεις κακές προθέσεις. Δεν είναι ο ορθός τρόπος αλληλεπίδρασης με τους άλλους. Οι άπιστοι μάλιστα θεωρούν το να “μην εκθέτεις ποτέ τα ελαττώματα των άλλων” κάτι που θα πρέπει να κάνει ένα άτομο με ευγενή αρετή. Πρόκειται σαφώς για δόλιο τρόπο αλληλεπίδρασης με τους άλλους, τον οποίο υιοθετούν οι άνθρωποι για να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Δεν είναι καθόλου σωστός τρόπος αλληλεπίδρασης. Το να μην εκθέτεις ποτέ τα ελαττώματα των άλλων είναι από μόνο του ανειλικρινές. Υπάρχει ίσως μια απώτερη πρόθεση όταν εκθέτεις τα ελαττώματα των άλλων» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (8)]. Ήμουν στην ίδια κατάσταση. Πίστευα ότι η επισήμανση των προβλημάτων των άλλων εξέθετε τις αδυναμίες τους και τους πλήγωνε. Νόμιζα πως αν το έκανα αυτό θα έκανα εχθρούς και θα επηρέαζε τις σχέσεις μας. Τώρα βλέπω ότι αυτή η άποψη ήταν λάθος και ότι δεν έβλεπα τα πράγματα σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Ο Θεός ζητά να είμαστε ειλικρινείς στις αλληλεπιδράσεις μας και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Όταν παραβιάζουν τις αρχές με βάση τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους ή παίρνουν τον λάθος δρόμο, πρέπει να το επισημαίνουμε σύμφωνα με την αλήθεια, καθοδηγώντας τους να γνωρίσουν τον εαυτό τους. Ακόμα κι αν η αντιμετώπιση και η έκθεση είναι δύσκολη, γίνεται για να γνωρίσει κάποιος τον εαυτό του. Είναι συμπόνια και βοήθεια. Είναι προστασία του έργου της εκκλησίας. Η υποτιθέμενη «έκθεση των ελλείψεων» δεν είναι προσφορά ειλικρινούς βοήθειας, μα είναι γεμάτη προσωπικά κίνητρα και προκαταλήψεις, στηρίζεται σε διεφθαρμένη διάθεση για να εκθέσει τις ελλείψεις και τα κακώς κείμενα, και εργάζεται για να επιτεθεί, να κρίνει και να υποτιμήσει ώστε να πληγώσει ή να ντροπιάσει κάποιον. Δεν δίνει κανένα μονοπάτι. Προκαλεί μόνο πόνο και αρνητικότητα. Είδα ότι η Ζου Φανγκ κυνηγούσε τη φήμη και το κύρος, βρισκόταν στο μονοπάτι ενός αντίχριστου, και επηρέαζε το έργο της εκκλησίας. Η συναναστροφή και η κριτική μου θα την έκαναν να κατανοήσει τον εαυτό της. Θα προστάτευα το έργο της εκκλησίας, ενώ την βοηθούσα. Με αυτή τη διαπίστωση ένιωσα λίγο πιο άνετα και δεν περιοριζόμουν πια από λάθος απόψεις.

Έπειτα, διάβασα κάποια ακόμα λόγια του Θεού πάνω στις αρχές συμπεριφοράς προς τους αδελφούς και τις αδελφές. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Στον οίκο του Θεού, ποιες είναι οι αρχές για το πώς να φερόμαστε στους άλλους; Θα πρέπει να συμπεριφέρεστε σε όλους σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, σε καθένα δε από τους αδελφούς και τις αδελφές σας θα πρέπει να συμπεριφέρεστε δίκαια. Πώς τους συμπεριφερόμαστε δίκαια; Με βάση τα λόγια του Θεού, με βάση το ποιους ανθρώπους σώζει ο Θεός και ποιους αποκλείει, ποιους συμπαθεί και ποιους μισεί. Αυτές είναι οι θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας. Οι αδελφοί κι οι αδελφές θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται με στοργική βοήθεια και αμοιβαία αποδοχή κι υπομονή. Όσους πράττουν το κακό και τους μη πιστούς θα πρέπει να τους επισημαίνουμε, να τους διαχωρίζουμε και να μένουμε μακριά τους. Μόνο με αυτόν τον τρόπο συμπεριφέρεστε στους ανθρώπους με βάση τις αρχές. Κάθε αδελφός και αδελφή έχει δυνατά σημεία και ατέλειες, κι όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, επομένως όταν οι άνθρωποι είναι μαζί, θα πρέπει να βοηθούν ο ένας τον άλλον με αγάπη, θα πρέπει να είναι δεκτικοί και υπομονετικοί και να μην ψειρίζουν τα πράγματα, ούτε να είναι πολύ σκληροί. […] Πρέπει να δεις πώς αντιμετωπίζει ο Θεός τους αγνοούντες και μωρούς ανθρώπους, πώς αντιμετωπίζει εκείνους με το ανώριμο ανάστημα, πώς αντιμετωπίζει τις κανονικές εκδηλώσεις της διεφθαρμένης διάθεσης της ανθρωπότητας και πώς χειρίζεται τους κακόβουλους. Ο Θεός μεταχειρίζεται διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικό τρόπο, αλλά έχει και ποικίλους τρόπους διαχείρισης των μυριάδων καταστάσεων των διαφορετικών ανθρώπων. Πρέπει να κατανοήσεις αυτές τις αλήθειες. Μόλις καταλάβεις τις εν λόγω αλήθειες, τότε θα μπορείς να μάθεις πώς να βιώνεις τα ζητήματα και να μεταχειρίζεσαι τους ανθρώπους σύμφωνα με τις αρχές» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για να κερδίσει κανείς την αλήθεια, πρέπει να μάθει από τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα τριγύρω). Από τον λόγο του Θεού κατάλαβα τις αρχές για να βοηθάω τους αδελφούς. Λόγω της διαφθοράς του Σατανά, όλοι έχουμε πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις. Όσον αφορά τις διεφθαρμένες διαθέσεις κατά την εκτέλεση των καθηκόντων, αν δεν επηρεάζεται το έργο ή αν το ανάστημα κάποιου είναι πολύ ανώριμο, δεν μπορείς να εκμεταλλευτείς αυθαίρετα τη διαφθορά ή τις ελλείψεις του για να τον εκθέσεις και να το βλάψεις. Αυτές οι καταστάσεις απαιτούν συμπόνια για θετική συναναστροφή και βοήθεια. Μα για όσους βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων ή έχουν σοβαρές διεφθαρμένες διαθέσεις, διαταράσσοοντας το έργο της εκκλησίας, αν η θετική συναναστροφή δεν έχει αποτέλεσμα, πρέπει να κλαδευτούν και να αντιμετωπιστούν, και να εκτεθεί και να αναλυθεί η συμπεριφορά τους, για να γνωρίσουν την ουσία του προβλήματός τους και να μετανοήσουν. Αν δεν εκτεθούν, δεν θα μπορέσουν να αναλογιστούν ή να κατανοήσουν το πρόβλημά τους και θα συνεχίσουν να διαταράσσουν το έργο. Οι άνθρωποι πρέπει να βοηθιούνται ανάλογα με την ουσία, το ανάστημα και το υπόβαθρο. Δεν πρέπει πάντα να εκθέτουμε και να αναλύουμε αμέσως τα προβλήματά τους ούτε να επιλέγουμε πάντα την ανοχή και την υπομονή. Κάποια πράγματα δεν επηρεάζουν το έργο και απαιτούν ανοχή και υπομονή· άλλα διαταράσσουν το έργο, και σε αυτές τις περιπτώσεις οι άνθρωποι πρέπει να εκτίθενται και να αντιμετωπίζονται με συγκεκριμένα μέτρα ανάλογα με το ανάστημα του ατόμου. Έτσι οι αδελφοί και οι αδελφές θα γνωρίζουν τη διαφθορά τους και θα μπορούν να μετανοήσουν, να αλλάξουν και να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές. Αυτή η συναναστροφή βοηθάει τους ανθρώπους, ενώ ωφελεί και το έργο. Διαπιστώνοντας αυτά, η καρδιά μου φωτίστηκε λίγο και έγραψα επιστολή στη Ζου Φανγκ εκθέτοντας τα προβλήματά της. Απάντησε στην επιστολή μου, λέγοντας «Σ’ ευχαριστώ που με εξέθεσες και με αντιμετώπισες. Δεν περίμενα ότι τα προβλήματά μου ήταν τόσο σοβαρά. Πίστευα ότι απλώς αποκάλυπτα λίγη διαφθορά και ότι θα ήμουν μια χαρά, αρκεί να προβληματιζόμουν και να διάβαζα λίγα λόγια του Θεού. Δεν ήξερα ότι βάδιζα σε μονοπάτι αντίχριστου και ότι είχα προβλήματα ανθρώπινης φύσης. Βλέπω από τη συναναστροφή και την ανάλυσή σου ότι θέλεις να με βοηθήσεις. Το δέχομαι, θα προβληματιστώ και θα φτάσω στην αυτογνωσία». Διαβάζοντας αυτά τα λόγια, συγκινήθηκα. Ένιωσα ότι η άσκηση σύμφωνα με τον λόγο του Θεού ωφέλησε και εμένα και τους άλλους, και ένιωσα γαλήνη στην καρδιά. Από αυτήν την εμπειρία, είδα ότι με την πρότερη εξάρτησή μου από ιδέες όπως «Μη χτυπάς κάτω απ’ τη ζώνη» ο Σατανάς με πλήγωνε, και ζούσα μια εγωιστική, ποταπή και δόλια ζωή. Τώρα βλέπω ότι μόνο ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια και ότι μόνο με το να συμπεριφερόμαστε σύμφωνα με τον λόγο του Θεού μπορούμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Η εμπειρία μου ήταν αρκετά επιφανειακή, γι’ αυτό αν έχεις περισσότερες γνώσεις, γράψε μου.

Τσενζί

10 Σεπτεμβρίου 2022