Από την Τσιν Σιουτιούν, πόλη Λινγί, επαρχία Σαντόνγκ

Για κάποιο διάστημα, παρόλο που δεν είχα πάψει να τρώω και να πίνω τον λόγο του Θεού, δεν ένιωθα ποτέ το φως. Είχα προσευχηθεί στον Θεό γι’ αυτό, αλλά, μετέπειτα, δεν είχα ακόμη διαφωτιστεί. Έτσι σκέφτηκα: «Υπάρχει ένας συγκεκριμένος χρόνος για να διαφωτίσει ο Θεός κάθε άνθρωπο, οπότε δεν υπάρχει νόημα στο να προσπαθώ να το επισπεύσω». Έπειτα από αυτό, κρατούσα τους κανόνες και έτρωγα και έπινα τον λόγο του Θεού χωρίς αγωνία, περιμένοντας «υπομονετικά» τη διαφώτιση του Θεού.

Ώσπου μια μέρα διαβάζω αυτά τα λόγια του Θεού: «Μόνο εάν η καρδιά σου βρίσκεται σε ειρήνη ενώπιον του Θεού, η επιδίωξη της αλήθειας και των αλλαγών στη διάθεσή σου θα καρποφορήσει. Επειδή έρχεσαι φορτωμένος ενώπιον του Θεού και πάντα αισθάνεσαι ότι σου λείπουν πάρα πολλά, ότι υπάρχουν πολλές αλήθειες που πρέπει να γνωρίσεις, πολλή πραγματικότητα που πρέπει να ζήσεις, και ότι πρέπει να δώσεις κάθε φροντίδα στο θέλημα του Θεού - αυτά τα πράγματα είναι πάντα στο μυαλό σου και είναι σαν να σε πιέζουν τόσο σκληρά, ώστε να μην μπορείς να αναπνεύσεις, κι έτσι αισθάνεσαι βαριά καρδιά (αλλά όχι σε αρνητική κατάσταση). Μόνο τέτοιοι άνθρωποι είναι κατάλληλοι να δεχθούν την διαφώτιση των λόγων του Θεού και να συγκινηθούν από το Πνεύμα του Θεού. Εξαιτίας του βάρους τους, επειδή είναι βαριά η καρδιά τους και, μπορεί να ειπωθεί, εξαιτίας του τιμήματος που έχουν πληρώσει και των βασάνων που έχουν υποφέρει ενώπιον του Θεού, λαμβάνουν τη διαφώτιση και τη φώτισή Του, διότι ο Θεός δεν δίνει σε κανέναν ειδική μεταχείριση. Είναι πάντα δίκαιος όταν μεταχειρίζεται τους ανθρώπους, αλλά δεν είναι επίσης αυθαίρετος στο τι παρέχει στους ανθρώπους και δεν τους δίνει άνευ όρων. Αυτή είναι μια πτυχή της δίκαιης διάθεσής Του» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η δημιουργία μιας κανονικής σχέσης με τον Θεό είναι πολύ σημαντική). Αναλογιζόμενη αυτά τα λόγια του Θεού, κατάλαβα: ο Θεός είναι ένας δίκαιος Θεός. Δεν δίνει ποτέ αυθαίρετα τις παροχές Του στον άνθρωπο και επίσης δεν δίνει στον άνθρωπο άνευ όρων. Για να λάβουν οι άνθρωποι τη διαφώτιση και τη φώτιση του Θεού πρέπει να γαληνέψουν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού και να έχουν μια καρδιά που λαχταρά και αναζητεί τον λόγο του Θεού. Πρέπει να κουβαλούν το φορτίο για τη δική τους ζωή και να ψάχνουν μέσα στον λόγο του Θεού τις δικές τους αδυναμίες. Ενώ κουβαλούν το φορτίο τους, πρέπει να τρώνε και να πίνουν τον λόγο του Θεού συνειδητά, έχοντας ως σκοπό να δώσουν κάθε μέριμνα στο θέλημά Του και να προχωρούν πάντα βαθύτερα μέσα στην αλήθεια. Μόνο πληρώνοντας πρακτικά ένα τέτοιο τίμημα για να εργαστεί με τον Θεό μπορεί κάποιος να αποκτήσει τη διαφώτιση του Θεού. Εκ των υστέρων, βλέπω πως δεν κουβαλούσα κανένα φορτίο ούτε και είχα σε καμία περίπτωση μια καρδιά που λαχταρούσε να φάει και να πιεί τον λόγο του Θεού. Κάθε φορά που έπιανα το βιβλίο του λόγου του Θεού, το ξεφύλλιζα και έβλεπα πως είχα διαβάσει το τάδε εδάφιο και το δείνα εδάφιο, σκεπτόμενη πως είχα μια γενική ιδέα για κάθε εδάφιο. Στη συνέχεια έβρισκα ένα οποιοδήποτε παλιό, του έκανα μια βιαστική ανάγνωση και είχα τελειώσει. Όταν έτρωγα και έπινα τον λόγο του Θεού, ήταν αρκετό για μένα μόνο να καταλαβαίνω την κυριολεκτική σημασία των λέξεων, εστιάζοντας μόνο στο να τηρώ μερικούς κανόνες και μερικές πρακτικές. Σίγουρα δεν έβλεπα μεγάλο μέρος της αλήθειας στην οποία χρειαζόμουν να εισέλθω ούτε και ευαρεστούσα την καρδιά του Θεού. Δεν κουβαλούσα σε καμία περίπτωση κάποιο φορτίο για τη δική μου ζωή ούτε ανησυχούσα σχετικά με το ότι δεν είχα εφοδιάσει τον εαυτό μου με αρκετή αλήθεια˙ απλώς χειριζόμουν τη βρώση και την πόση του λόγου του Θεού με αδιαφορία. Με μια τόσο υπεροπτική συμπεριφορά απέναντι στον λόγο του Θεού, πώς θα είχα αποκτήσει τη διαφώτιση και τη φώτισή Του; Δεν εργαζόμουν πραγματικά με τον Θεό και χρησιμοποιούσα το «Υπάρχει ένας συγκεκριμένος χρόνος για να διαφωτίσει ο Θεός κάθε άνθρωπο» σαν δικαιολογία για να περιμένω τυφλά για τη διαφώτιση του Θεού. Ήμουν πραγματικά τόσο αδαής! Μόνο τώρα αναγνωρίζω πως, παρόλο που υπάρχει ένας συγκεκριμένος χρόνος για να διαφωτίσει ο Θεός κάθε άνθρωπο –αυτό είναι αλήθεια– υπάρχει μια θεμελιώδης αρχή πίσω από το έργο που κάνει το Άγιο Πνεύμα πάνω στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος από μόνος του πρέπει να έχει μια καρδιά που λαχταρά, που αναζητά να είναι σε θέση να εργαστεί θετικά και ενεργητικά με τον Θεό. Τότε μόνο μπορεί το Άγιο Πνεύμα να εργαστεί πάνω στον άνθρωπο και να διαφωτίσει και να φωτίσει την κατανόηση του ανθρώπου για το θέλημα του Θεού, με αποτέλεσμα να κατανοήσει την αλήθεια στον λόγο Του.

Ω, Θεέ! Σε ευχαριστώ για την έγκαιρη διαφώτισή Σου που μου επέτρεψε να αναγνωρίσω τις παρεκκλίσεις στη δική μου εμπειρία. Τώρα εύχομαι να επιστρέψω πίσω στο θετικό και ενεργητικό έργο μαζί Σου, να διατηρώ μια καρδιά που λαχταρά και αναζητά, να κουβαλώ το φορτίο μου τρώγοντας και πίνοντας τον λόγο Σου, να επιδιώκω περαιτέρω διαφώτιση που θα αποκτηθεί μέσω του λόγου Σου, να κάνω τον εαυτό μου να εισχωρήσει βαθύτερα μέσα στην αλήθεια, και η ζωή μου να αναπτυχθεί όλο και περισσότερο.