Καθώς διαδίδεται το ευαγγέλιο, περισσότεροι διερευνούν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Άρα χρειάζεται κόσμος να κηρύξει το ευαγγέλιο και να ποτίσει τους νεοφώτιστους. Είναι κρίσιμη η εκπαίδευση νεοφώτιστων καλού επιπέδου, ώστε να αναλάβουν καθήκοντα. Σύντομα, ανακάλυψα ότι η εκπαίδευση νεοφώτιστων δεν ήταν εύκολο θέμα. Ήταν σαν νεογέννητα μωρά που δεν ήξεραν τίποτα. Έπρεπε να τους κρατώ από το χέρι, να τους συμβουλεύω για το περιεχόμενο των συναθροίσεών τους και να τους διδάσκω πώς να τις οργανώνουν. Όταν οργάνωναν συναθροίσεις, έπρεπε να τους επιβλέπω. Αν μιλούσαν πολύ γρήγορα, τους υπενθύμιζα να μη βιάζονται, ώστε να τους καταλαβαίνουν όλοι. Αν μιλούσαν αργά, τους έλεγα να κάνουν πιο γρήγορα. Επιπλέον, τους δίδασκα πώς να λύνουν τα προβλήματα που συναντούσαν, ώστε αυτοί που πότιζαν στην εκκλησία να συναθροίζονται, να διαβάζουν τα λόγια του Θεού και να βρίσκουν την αληθινή οδό. Όταν οι νεοφώτιστοι είχαν προβλήματα, παρακολουθούσα την κατάστασή τους και τους συναναστρεφόμουν πώς να βιώνουν τις δυσκολίες, ώστε να μην επηρεάζονται και να κάνουν το καθήκον τους.

Μετά από λίγο, η εκπαίδευση των νεοφώτιστων με εξάντλησε. Ήμουν επικεφαλής ομάδας και υπεύθυνος για το έργο της ομάδας και το πότισμα των άλλων. Αυτές οι εργασίες ήθελαν χρόνο και κόπο. Μα εγώ ξόδευα χρόνο κι ενέργεια στην εκπαίδευση νεοφώτιστων, και στην πορεία, κάποιοι που είχα ποτίσει δεν έρχονταν στις συναθροίσεις. Έπρεπε να τους βρω μόνος μου. Αυτό με άγχωνε, και παραπονέθηκα ότι η εκπαίδευση νεοφώτιστων έπαιρνε χρόνο κι επηρέαζε το πότισμα. Έναν μήνα μετά, ήμουν ο χειρότερος στην ομάδα. Ντρεπόμουν πολύ. Σε μια συνάντηση, ο επικεφαλής μου είπε ότι δεν έκανα αποτελεσματικά το πότισμα. Ντράπηκα τόσο που ήθελα να το βάλω στα πόδια. Ως επικεφαλής ομάδας, αν ήμουν αναποτελεσματικός στο πότισμα, τι θα σκέφτονταν οι άλλοι για μένα; Δεν μπορούσα να το δεχτώ και στενοχωριόμουν. Είχα κουραστεί να καλλιεργώ νεοφώτιστους. Αν είχα βάλει όλη την ενέργειά μου στους αδελφούς και τις αδελφές που πότιζα, δεν θα ήμουν ο χειρότερος στην ομάδα. Δεν βλέπαμε το αποτελέσμα της καλλιέργειας των νεοφώτιστων άμεσα, κι οι άλλοι δεν έβλεπαν το τίμημα που πλήρωνα. Στη σκέψη αυτή, ένιωσα να πνίγομαι κι έχασα το κίνητρό μου. Έβλεπα την εκπαίδευση των νεοφώτιστων ως βάρος. Κάποιοι νεοφώτιστοι που εκπαίδευσα μπορούσαν να ποτίσουν άλλους. Αν αναλάμβαναν το πότισμα όσων είχαν αποδεχτεί το έργο του Θεού, έπρεπε να τους βοηθάω με το πότισμα και να επίβλεπω το έργο τους. Θα είχα περισσότερη δουλειά και δεν θα έπαιρνα τα εύσημα για τα αποτελέσματα του έργου. Άρχισα να σκέφτομαι «Δεν θα τους αφήσω να ποτίσουν άλλους, θα με βοηθήσουν να ποτίσω αυτούς για τους οποίους είμαι υπεύθυνος. Έτσι θα βελτιωθεί το έργο μου και θα φανώ καλύτερος». Σκεφτόμουν μόνο τη φήμη μου και δεν καταλάβαινα ότι ήταν λάθος. Μέχρι που διάβασα τα εξής λόγια του Θεού που μου έδειξαν την κατάστασή μου. Τα λόγια του Θεού λένε: «Ποιο είναι το πρότυπο βάσει του οποίου οι πράξεις ενός ανθρώπου κρίνονται ως καλές ή κακές; Εξαρτάται από το κατά πόσο μέσα στις σκέψεις, τις εκφράσεις και τις ενέργειές του κατέχει μαρτυρία στο να κάνει πράξη την αλήθεια και να βιώνει την πραγματικότητα της αλήθειας. Αν δεν έχεις αυτήν την πραγματικότητα ή δεν το βιώνεις αυτό, τότε είσαι αδιαμφισβήτητα ένα κακοποιό στοιχείο. Ποια είναι η άποψη του Θεού για τα κακοποιά στοιχεία; Οι σκέψεις και οι εξωτερικές σου πράξεις δεν γίνονται μάρτυρες για τον Θεό, ούτε ντροπιάζουν τον Σατανά, ούτε τον νικούν· αντιθέτως, ντροπιάζουν τον Θεό, και είναι γεμάτες σημάδια που κάνουν τον Θεό να ντρέπεται. Δεν καταθέτεις μαρτυρία για τον Θεό, δεν ξοδεύεις τον εαυτό σου για τον Θεό, ούτε εκπληρώνεις την ευθύνη σου και τις υποχρεώσεις σου απέναντι στον Θεό· αντιθέτως, ενεργείς για χάρη του εαυτού σου. Τι υπονοεί η φράση “για χάρη του εαυτού σου”; Για την ακρίβεια, σημαίνει για χάρη του Σατανά. Συνεπώς, στο τέλος ο Θεός θα πει: “φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν”. Στα μάτια του Θεού, δεν έχεις διαπράξει καλές πράξεις, αλλά αντιθέτως, η συμπεριφορά σου έχει γίνει κακή. Όχι μόνο δεν θα τύχει της έγκρισης του Θεού, αλλά θα καταδικαστεί. Τι επιδιώκει να κερδίσει κάποιος με μια τέτοια πίστη στον Θεό; Δεν θα καταλήξει, τελικά, στο κενό μια τέτοια πίστη;» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). «Για όλους όσοι εκπληρώνουν το καθήκον τους, όσο βαθιά ή ρηχή κι αν είναι η κατανόησή τους για την αλήθεια, ο πιο απλός τρόπος άσκησης με τον οποίο μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας είναι να σκέφτονται στα πάντα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να εγκαταλείψουν τις εγωιστικές επιθυμίες, τις ατομικές προθέσεις και κίνητρα, την περηφάνια και την κοινωνική θέση. Βάλε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού πάνω απ’ όλα —αυτό είναι το ελάχιστο που οφείλει να κάνει κανείς» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Όταν τα διάβασα, είδα ότι ο Θεός δεν μας αξιολογεί βάσει πόσο υποφέρουμε, ή των αποτελεσμάτων μας. Ο Θεός κοιτάει αν κάνουμε πράξη την αλήθεια στο καθήκον μας, αν ο στόχος και το εφαλτήριό μας είναι η διαφύλαξη των συμφερόντων της εκκλησίας, κι αν ικανοποιούμε τον Θεό. Αν η πρόθεσή σου είναι να φανείς καλός και να ξεχωρίσεις, ο Θεός δεν θα το εγκρίνει και θα σε καταδικάσει ως κακό. Ήξερα ότι η καλλιέργεια νεοφώτιστων ήταν σημαντική. Θα έλυνε το θέμα έλλειψης του προσωπικού ποτίσματος, και θα έδινε στους νεοφώτιστους καθήκοντα, θα τους δίδασκε την αλήθεια και πώς να βιώνουν το έργο του Θεού, ώστε να ωριμάσουν γρήγορα. Μα δεν σκεφτόμουν το θέλημα του Θεού ή τη ζωή των νεοφώτιστων. Σκεφτόμουν μόνο το έργο μου, την εικόνα και τη θέση μου, και δεν ήθελα να εργαστώ σκληρά για τους νεοφώτιστους. Ήμουν απαίσιος. Δεν έκανα το καθήκον μου. Επιδίωκα μόνο φήμη και κύρος, έκανα κακό.

Μετά, διάβασα τα εξής λόγια του Θεού: «Οι αντίχριστοι σκέφτονται σοβαρά πώς να αντιμετωπίσουν τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, τις αποστολές από τον Θεό και το έργο του οίκου του Θεού ή πώς να αντιμετωπίσουν τα πράγματα που βρίσκονται απέναντί τους. Δεν σκέφτονται πώς να εκπληρώσουν το θέλημα του Θεού, πώς να μην βλάψουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, πώς να ικανοποιήσουν τον Θεό ή πώς να ωφελήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές· αυτά δεν είναι τα πράγματα που λαμβάνουν υπόψη τους. Τι λαμβάνουν υπόψη τους οι αντίχριστοι; Αν θα επηρεαστεί η κοινωνική θέση και η φήμη τους, και αν θα μειωθεί το κύρος τους. Αν το να κάνουν κάτι σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας είναι επωφελές για το έργο της εκκλησίας και για τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά θα προκαλούσε πλήγμα στη δική τους φήμη και θα έκανε πολλούς ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν το πραγματικό τους ανάστημα και να μάθουν τι είδους φύση και ουσία έχουν, τότε σίγουρα δεν θα ενεργήσουν σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας. Εάν η εκτέλεση πρακτικού έργου πρόκειται να κάνει περισσότερους ανθρώπους να τους εκτιμούν, να τους σέβονται και να τους θαυμάζουν, ή να δώσει στα λόγια τους κύρος και κάνει περισσότερους ανθρώπους να τους υποταχθούν, τότε θα επιλέξουν να ενεργήσουν με αυτόν τον τρόπο· διαφορετικά, δεν θα επιλέξουν ποτέ να αγνοήσουν τα δικά τους συμφέροντα από ενδιαφέρον για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ή των αδελφών. Αυτή είναι η φύση και η ουσία των αντίχριστων. Δεν είναι αυτό εγωιστικό και ποταπό;» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος τρίτο)). Αποκαλύπτουν τους εγωιστές αντίχριστους, οι οποίοι βάζουν τον εαυτό τους πάνω απ’ όλα, χωρίς να σκέφτονται το έργο της εκκλησίας ή τη ζωή των άλλων. Σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους. Κατάλαβα ότι ήμουν σαν αντίχριστος. Ήξερα ότι ήταν σημαντική η καλλιέργεια νεοφώτιστων, αλλά όταν είδα ότι ήθελε πολύ χρόνο, σκέφτηκα μόνο το συμφέρον μου. Οι νεοφώτιστοι με έκαναν να χάνω χρόνο, να μένω πίσω στο έργο, και να είμαι λιγότερο αποδοτικός. Αυτό χαλούσε την εικόνα μου. Το έβρισκα άδικο, διαμαρτυρόμουν για την καλλιέργεια νεοφώτιστων, κι έβαζα τους νεοφώτιστους να με βοηθούν να βελτιώσω την απόδοσή μου στο έργο και να φανώ καλύτερος. Η αποκάλυψη του λόγου του Θεού μού έδειξε ότι ήμουν εγωιστής. Καλλιεργούσα νεοφώτιστους όχι για να στηρίξω το έργο της εκκλησίας, αλλά για να διατηρήσω τη θέση μου. Έτσι αντιστεκόμουν στον Θεό. Μέσω του λόγου του Θεού το είδα. Προσευχήθηκα και μετανόησα. Είπα ότι θα εκπαίδευα νεοφώτιστους. Κατόπιν, είπα σε κάποιους νεοφώτιστους να κάνουν το πότισμα. Ευγνωμονούσαν τον Θεό. Ήξεραν ότι το καθήκον τους είχε δυσκολίες, μα θα στηρίζονταν στον Θεό κι Αυτός θα τους βοηθούσε να τις ξεπεράσουν. Συγκινήθηκα με την ενεργή στάση των νεοφώτιστων πάνω στο καθήκον και ήθελα να τους διδάξω κι άλλα. Ήθελα να τους βοηθήσω να βελτιωθούν στο πότισμα. Τους έγραψα κάποιες καλές ιδέες για το πότισμα, για να τους δείξω πώς να ποτίζουν τους νέους πιστούς. Μετά τη συνάθροιση, τους συναναστρεφόμουν και συνόψιζα τα προβλήματα που εντόπιζα. Μερικές φορές, όταν είχαν δυσκολίες στο έργο του ποτίσματος, τους βοηθούσα να λύσουν τα προβλήματα. Δεν αντιστεκόμουν πια στην καλλιέργεια νεοφώτιστων, και δεν την έβλεπα ως φορτίο. Αντιθέτως, την έβλεπα ως ευθύνη μου.

Όμως, μεταξύ των νεοφώτιστων, ήταν και η αδελφή Άννα που σπάνια κουβαλούσε φορτίο. Δεν πλήρωνε το ανάλογο τίμημα στο καθήκον της. Μετά από βδομάδες, οι νεοφώτιστοί της δεν καταλάβαιναν βασικές αλήθειες όπως η ενσάρκωση του Θεού και τα τρία στάδια του έργου, και κάποιοι δεν έρχονταν καν στις συναθροίσεις, οπότε την παρότρυνα να τους στηρίξει. Μα κάποιες φορές δεν την έβρισκα, κι έπρεπε να το κάνω ο ίδιος. Είχα εκνευριστεί με την Άννα. Ένιωθα ότι δεν έκανε αληθινό έργο και με καθυστερούσε. Έπρεπε να λύσω τα προβλήματά της, ενώ είχα ήδη πολλή δουλειά. Σαν να είχα δύο καθήκοντα. Πιο πολλές έγνοιες και κόπος. Θα ήμουν καλύτερα αν δεν την εκπαίδευα. Έτσι, δεν θα είχα άγχος. Καθώς σκεφτόμουν να εγκαταλείψω την αδελφή Άννα, θυμήθηκα το εξής χωρίο των λόγων του Θεού: Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Όταν εμφανίζονται μέσα σου εγωισμός και τυχοδιωκτισμός, και το συνειδητοποιείς, πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και να επιζητάς την αλήθεια για να το αντιμετωπίσεις. Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να γνωρίζεις είναι ότι στην ουσία, το να ενεργείς με αυτόν τον τρόπο αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών αρχών της αλήθειας, είναι επιζήμιο για το έργο της εκκλησίας, είναι εγωιστική και κατάπτυστη συμπεριφορά, δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να κάνουν οι φυσιολογικοί άνθρωποι. Θα πρέπει να παραμερίσεις τα συμφέροντά σου και τον εγωισμό σου, και να σκεφτείς το έργο της εκκλησίας —αυτό θέλει ο Θεός. Αφού κάνεις αυτοκριτική μέσα από την προσευχή, αν πραγματικά συνειδητοποιήσεις ότι το να ενεργείς έτσι είναι εγωιστικό και ποταπό, θα είναι εύκολο να παραμερίσεις τον εγωισμό σου. Όταν παραμερίσεις τον εγωισμό και τον τυχοδιωκτισμό σου, θα νιώσεις προσγειωμένος, θα είσαι γαλήνιος, χαρούμενος, και θα νιώσεις ότι θα πρέπει να υπάρχει συνείδηση και λογική στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεσαι, ότι θα πρέπει να σκέφτεσαι το έργο της εκκλησίας, ότι δεν θα πρέπει να εμμένεις στα συμφέροντά σου, πράγμα που είναι τόσο εγωιστικό, ποταπό και στερείται συνείδησης ή λογικής. Το να ενεργείς ανιδιοτελώς, να σκέφτεσαι το έργο της εκκλησίας και να κάνεις μόνο ό,τι ικανοποιεί τον Θεό είναι δίκαιο και έντιμο, και θα προσδώσει αξία στην ύπαρξή σου. Ζώντας με αυτόν τον τρόπο στη γη, είσαι ανοιχτός και ειλικρινής, βιώνεις την κανονική ανθρώπινη φύση και την αληθινή εικόνα του ανθρώπου, και όχι μόνο έχεις καθαρή συνείδηση, αλλά είσαι, επίσης, άξιος όλων των πραγμάτων που σου χαρίζει ο Θεός. Όσο περισσότερο ζεις έτσι, τόσο πιο προσγειωμένος θα νιώθεις, τόσο πιο γαλήνιος και χαρούμενος θα είσαι, και τόσο πιο πολύ φως θα νιώθεις ότι έχεις. Ως εκ τούτου, δεν θα έχεις πατήσει το πόδι σου στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια). Ο λόγος του Θεού έδειχνε τον δρόμο. Πρέπει να διαφυλάττουμε τα συμφέροντα της εκκλησίας και να ενεργούμε βάσει συνείδησης. Η αδελφή Άννα είχε μόλις αποδεχτεί το έργο του Θεού, δεν κατανοούσε την αλήθεια, και δεν είχε φορτίο στο καθήκον της. Έπρεπε να τη συναναστραφώ πιο πολύ, με αγάπη. Αυτή ήταν η ευθύνη μου. Μα όταν είδα τις ελλείψεις της, την είδα σαν μπελά κι ήθελα να την εγκαταλείψω. Δεν είχα ανθρώπινη φύση. Αργότερα, τη συναναστράφηκα με τον λόγο του Θεού. Συγκινήθηκα όταν είδα τι έγραψε αργότερα. Έλεγε: «Έκανα το καθήκον μου χωρίς φορτίο. Πρέπει να βλέπω όσους αποδέχτηκαν το νέο έργο του Θεού ως φίλους μου, να τους κηρύττω τον λόγο του Θεού με σαφήνεια και καλοσύνη, για να μάθουν ότι μόνο το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες θα μας σώσει. Πρέπει να μπω στη θέση τους για να καταλάβω τι περνάνε. Πρέπει να αγαπώ το καθήκον μου». Κατόπιν, ανέλαβε μεγαλύτερο φορτίο. Ένα βράδυ, μετά τα μεσάνυχτα, τη ρώτησα γιατί δεν κοιμόταν, και μου είπε ότι τσέκαρε ποιοι δεν είχαν έρθει στη συνάθροιση, για να τους συναναστραφεί αργότερα. Μου είπε για την κατάσταση των άλλων. Ενώ μιλούσε, έβηχε και τη ρώτησα αν είχε κρυώσει. Μου είπε ότι αυτή και οι δικοί της είχαν κοροναϊό. Παρόλο που δεν ένιωθε καλά, δεν άφηνε το καθήκον της. Με δάκρυα, μου είπε ότι χωρίς τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού θα κατέρρεε. Αν δεν την κινητοποιούσε το καθήκον της, ίσως είχε πεθάνει βασανιστικά. Ο Θεός την έσωσε. Έκλαψα με τη συναναστροφή της και συγκινήθηκα πολύ. Είδα πόσο σημαντική είναι η καλλιέργεια νεοφώτιστων. Αν κι η αδελφή Άννα ήταν άρρωστη, δεν υπέκυψε. Στηριζόταν στον Θεό με μεγαλύτερη σιγουριά. Ήξερα ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα των λόγων του Θεού. Σε μια βδομάδα ανάρρωσε. Ευγνωμονούσα τον Θεό, όταν το άκουσα. Επιπλέον, ντρεπόμουνα που ήμουν εγωιστής. Εξαιτίας του εγωισμού μου, η αδελφή Άννα παραλίγο να μην κάνει το καθήκον της.

Η εκκλησία με έβαλε να εκπαιδεύσω δύο νεοφώτιστους. Στην αρχή, τους βοηθούσα από κοντά, αλλά σύντομα, είδα ότι το έργο μου δεν βελτιωνόταν. Σκεφτόμουν ότι η εκπαίδευσή τους θα απαιτούσε πολλή δουλειά, χρόνο και πολύ κόπο. Δεν μπορούσα παρά να σκέφτομαι «Καλλιέργησα κάποιους νεοφώτιστους. Πρέπει να κοπιάσω για να ποτίσω όσους αδελφούς καθοδηγώ. Αν δεν είμαι αποτελεσματικός, τι θα σκεφτούν οι άλλοι για μένα;» Γι’ αυτό έδωσα αλλού τους δύο νεοφώτιστους για εκπαίδευση. Για κάποιους λόγους, μετά από τρεις μέρες, δεν μπορούσαν να εκτελέσουν το καθήκον τους. Το πιο λυπηρό ήταν ότι η αδελφή Τζένη που καλλιεργούσα, κι ήταν ικανή να ποτίσει, τα παράτησε κι έκοψε επικοινωνία. Έμαθα ότι άφησε την ομάδα γιατί είχε προβλήματα στο σπίτι. Ο γιος της ήταν άρρωστος και χρειαζόταν γιατρό. Εκείνη την περίοδο ήταν αδύναμη, μα δεν ήξερα το πρόβλημά της ούτε τη στήριζα. Ακόμα κι όταν ήθελε να μου μιλήσει, την αγνοούσα επειδή είχα πολλή δουλειά. Τα προβλήματά της δεν λύθηκαν, γι’ αυτό έγινε παθητική κι έφυγε. Ενόψει αυτών των γεγονότων, το μυαλό μου άδειασε κι η καρδιά μου πονούσε. Προσπάθησα να ηρεμήσω και προσευχήθηκα στον Θεό. Του ζήτησα να με καθοδηγήσει να καταλάβω το θέλημά Του.

Κατόπιν, ο επικεφαλής μού έστειλε τα εξής λόγια του Θεού. «Εάν κάποιος λέει ότι αγαπά την αλήθεια και την επιδιώκει, αλλά στην ουσία ο στόχος που επιδιώκει είναι να διακρίνεται, να επιδεικνύεται, να κάνει τους ανθρώπους να τον εκτιμούν και να επιτυγχάνει τα δικά του συμφέροντα, η δε εκπλήρωση του καθήκοντός του δεν αφορά το να υπακούει ή να ικανοποιεί τον Θεό αλλά, αντιθέτως, είναι να αποκτά κύρος και κοινωνική θέση, τότε η επιδίωξή του είναι παράνομη. Σε αυτήν την περίπτωση, όσον αφορά το έργο της εκκλησίας, οι ενέργειές του αποτελούν εμπόδιο ή βοηθούν στην προώθηση του; Σαφώς αποτελούν εμπόδιο, δεν το προωθούν. Κάποιοι άνθρωποι διατείνονται μεγαλόστομα ότι κάνουν το έργο της εκκλησίας, αλλά επιδιώκουν το προσωπικό τους κύρος και την κοινωνική τους θέση, διοικούν τη δική τους επιχείρηση, δημιουργούν τη δική τους ομαδούλα, το δικό τους μικρό βασίλειο —τέτοιου είδους άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους; Όλο το έργο που κάνουν ουσιαστικά διακόπτει, διαταράσσει και παραβλάπτει το έργο της εκκλησίας. Ποια είναι η συνέπεια του να επιδιώκουν την κοινωνική θέση και το κύρος; Καταρχάς, αυτό επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι εκλεκτοί του Θεού τρώνε και πίνουν τον λόγο του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, παρεμποδίζει την είσοδό τους στη ζωή, τους εμποδίζει να εισέλθουν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και τους οδηγεί σε λάθος μονοπάτι —γεγονός το οποίο βλάπτει τους εκλεκτούς και τους φέρνει στην καταστροφή. Και τι προκαλεί τελικά στο έργο της εκκλησίας; Διάλυση, διακοπή και προβλήματα. Αυτή είναι η συνέπεια που επιφέρει η επιδίωξη της φήμης και της κοινωνικής θέσης από τους ανθρώπους. Όταν εκτελούν το καθήκον τους κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι βαδίζουν στον δρόμο ενός αντίχριστου; Όταν ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να παραμερίσουν την κοινωνική θέση και το κύρος, δεν είναι ότι τους στερεί το δικαίωμα επιλογής· αντιθέτως, αυτό συμβαίνει επειδή, ενώ επιδιώκουν το κύρος και την κοινωνική θέση, διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας και την είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού στη ζωή, και μπορούν ακόμη και να επηρεάζουν το εάν οι άλλοι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, και, συνεπώς, το εάν θα επιτύχουν τη σωτηρία του Θεού. Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν το δικό τους κύρος και τη δική τους κοινωνική θέση, είναι βέβαιο ότι δεν θα επιδιώξουν την αλήθεια και ότι δεν θα εκτελέσουν πιστά το καθήκον τους. Θα μιλούν και θα ενεργούν μόνο για χάρη του κύρους και της κοινωνικής θέσης, και όλο το έργο που κάνουν, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση, είναι για χάρη αυτών των πραγμάτων. Το να συμπεριφέρεται και να ενεργεί κανείς με τέτοιο τρόπο σημαίνει, χωρίς αμφιβολία, ότι βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων· αποτελεί διαταραχή και αναστάτωση του έργου του Θεού, και όλες οι διάφορες συνέπειές του εμποδίζουν τη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας και την ελεύθερη ροή του θελήματος του Θεού μέσα στην εκκλησία. Έτσι, μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ότι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν εκείνοι που επιδιώκουν το κύρος και την κοινωνική θέση είναι το μονοπάτι της αντίστασης ενάντια στον Θεό. Είναι η σκόπιμη αντίσταση εναντίον Του, η αρνητική στάση απέναντί Του —είναι η συνεργασία με τον Σατανά για την αντίσταση στον Θεό και την εναντίωση σ’ Αυτόν. Αυτή είναι η φύση της επιδίωξης της κοινωνικής θέσης και του κύρους. Το πρόβλημα με τους ανθρώπους που επιδιώκουν τα δικά τους συμφέροντα είναι ότι οι στόχοι που επιδιώκουν είναι στόχοι του Σατανά —είναι στόχοι πονηροί και άδικοι» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος πρώτο)). Αν αναζητάμε φήμη και θέση, τα κίνητρα και τα εφαλτήρια είναι εχθρικά στον Θεό, είναι του Σατανά. Έτσι, εμποδίζουμε κι αναστατώνουμε το έργο της εκκλησίας. Κάνουμε κακό. Χρησιμοποιούσα τεχνάσματα, για να καλλιεργήσω τους νεοφώτιστους. Όποτε έπρεπε να βάλω χρόνο και κόπο, επέλεγα έργο που με έκανε να ξεχωρίσω, κι έδινα αλλού τους νεοφώτιστους για εκπαίδευση, σαν να ήταν βάρος. Ήξερα ότι αυτό είχε μειονεκτήματα. Ο άλλος εκπαιδευτής έπρεπε να τους γνωρίσει και να δει την κατάστασή τους, κι ο νέος εκπαιδευτής, ίσως να μην μπορούσε να παρακολουθήσει τις αλλαγές. Μα δεν υπολόγιζα την κατάσταση ή τα αισθήματά τους. Για να βρω χρόνο να βελτιώσω την απόδοση στο έργο μου, έδιωχνα τους νεοφώτιστους. Ήμουν σκληρόκαρδος. Ιδίως όσον αφορά την αδελφή Τζένη, όταν είχε προβλήματα και ήθελε βοήθεια, δεν νοιάστηκα γι’ αυτήν. Η συμπεριφορά μου την πλήγωσε πολύ. Όσο το σκεφτόμουν, τόσο μισούσα τον εαυτό μου. Τα γεγονότα μού έδειξαν ότι επιδίωκα όνομα και κύρος παντού. Καθυστερούσα την εκπαίδευση των νεοφώτιστων, κάνοντας μια νεοφώτιστη να αποσυρθεί. Έκανα κακό. Επρόκειτο για παράβαση! Ένιωθα ενοχές. Επί μέρες, την έπαιρνα τηλέφωνο και της έστελνα μηνύματα. Ήθελα να τη βρω και να της ζητήσω συγγνώμη, μα η ζημιά είχε γίνει. Είχα τύψεις, κι είδα πόσο σιχαμένη ήταν η επιδίωξή μου.

Για διαλύσω τη διεφθαρμένη μου διάθεση, έψαξα να βρω σχετικά λόγια του Θεού. Ο Θεός λέει: «Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι λένε ότι αναζητούν πρόθυμα την αλήθεια, όταν πρόκειται να την κάνουν πράξη ή να πληρώσουν ένα τίμημα γι’ αυτήν, κάποιοι άνθρωποι απλώς τα παρατάνε. Αυτό είναι προδοσία στην ουσία. Όσο πιο κρίσιμη είναι μια στιγμή, τόσο περισσότερο χρειάζεται να εγκαταλείψεις τα σαρκικά συμφέροντα και να παραμερίσεις τη ματαιοδοξία και την περηφάνια· αν δεν είσαι σε θέση να το κάνεις αυτό, δεν μπορείς να κερδίσεις την αλήθεια, και αυτό δείχνει ότι δεν είσαι υπάκουος προς τον Θεό. Ο Θεός θα θυμηθεί τους ανθρώπους μόνο αν ισχύει ότι όσο πιο κρίσιμη είναι μια στιγμή, τόσο πιο ικανοί είναι εκείνοι να υποταχθούν και να εγκαταλείψουν ταπροσωπικά τους συμφέροντα, τη ματαιοδοξία και την υπερηφάνειά τους και να εκτελέσουν σωστά το καθήκον τους. Όλα αυτά αποτελούν καλές πράξεις! Άσχετα με το τι καθήκον εκτελούν ή με το τι κάνουν οι άνθρωποι, ποιο είναι πιο σημαντικό; Η ματαιοδοξία και η υπερηφάνειά τους ή η δόξα του Θεού; Ποιο απ’ τα δυο θα πρέπει να διαλέξουν οι άνθρωποι; (Τη δόξα του Θεού.) Ποια είναι πιο σημαντικά; Οι υποχρεώσεις σας ή τα προσωπικά σας συμφέροντα; Το πιο σημαντικό είναι η εκπλήρωση των υποχρεώσεών σας, οι οποίες αποτελούν το δεσμευτικό καθήκον σας. […] Όταν ασκείσαι σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, θα υπάρξει θετικό αποτέλεσμα και θα καταθέσεις μαρτυρία στον Θεό, πράγμα που είναι τρόπος να ντροπιάσεις τον Σατανά και να καταθέσεις μαρτυρία στον Θεό. Η χρήση διάφορων μεθόδων για να καταθέσεις μαρτυρία στον Θεό και να κάνεις τον Σατανά να δει την αποφασιστικότητά σου να εγκαταλείψεις και να απορρίψεις τον Σατανά: Αυτό είναι ντροπή για τον Σατανά και μαρτυρία προς τον Θεό —είναι κάτι θετικό και σύμφωνο με το θέλημα του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν κερδίσει κανείς την αλήθεια κερδίζει πραγματικά τον Θεό). «Όταν κάποιος επιδιώκει την αλήθεια, είναι σε θέση να λαμβάνει υπόψη του το θέλημα του Θεού και να υπολογίζει το φορτίο του Θεού. Όταν εκτελεί το καθήκον του, υποστηρίζει το έργο της εκκλησίας από κάθε άποψη. Είναι σε θέση να εξυψώνει τον Θεό και να καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό, φέρνει όφελος στους αδελφούς και τις αδελφές, τους στηρίζει και παρέχει γι’ αυτούς, και ο Θεός κερδίζει δόξα και μαρτυρία, η οποία φέρνει ντροπή στον Σατανά. Ως αποτέλεσμα της επιδίωξής του, ο Θεός κερδίζει ένα πλάσμα πραγματικά ικανό να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό, ικανό να λατρεύει τον Θεό. Ως αποτέλεσμα της επιδίωξής του, επίσης, εκτελείται το θέλημα του Θεού και μπορεί να προχωρήσει το έργο του Θεού. Στα μάτια του Θεού, μια τέτοια επιδίωξη είναι θετική, είναι ορθή. Μια τέτοια επιδίωξη έχει τεράστιο όφελος για τους εκλεκτούς του Θεού, καθώς επίσης είναι απολύτως επωφελής για το έργο της εκκλησίας, βοηθάει στην πρόοδο των πραγμάτων και ο Θεός την επαινεί» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος πρώτο)). Ο λόγος του Θεού έκανε την καρδιά μου να ριγήσει. Δεν έπρεπε να επιδιώκω κύρος και θέση, αλλά να κάνω το καθήκον μου. Όσο πιο κρίσιμη η στιγμή, τόσο έπρεπε να παραμερίζω τα συμφέροντά μου και να κάνω το καθήκον μου σωστά. Αυτή είναι καλή πράξη. Τώρα που διαδίδεται το ευαγγέλιο, ο Θεός ελπίζει περισσότεροι να το κηρύττουν και να καταθέτουν μαρτυρία, για να ακούσουν τη φωνή του Θεού όσοι ζουν στο σκοτάδι, να έρθουν ενώπιόν Του και να δεχτούν τη σωτηρία. Ελπίζει οι νεοφώτιστοι να κάνουν το καθήκον τους ενώ κηρύττουν το ευαγγέλιο. Η καλλιέργεια νεοφώτιστων είναι σημαντικό έργο. Δεν μπορούσα να ζω εγωιστικά πια. Έπρεπε να αναστρέψω τις επιδιώξεις μου και να ζήσω έντιμα ενώπιον του Θεού. Ό,τι κι αν σκέφτονταν οι άλλοι για μένα, ήθελα να εκπαιδεύω νεοφώτιστους και να κάνω το καθήκον μου.

Κατόπιν, συναναστράφηκα αδελφούς κι αδελφές, ανέλυσα τις λάθος απόψεις που είχα στην καλλιέργεια νεοφώτιστων, κι ανέλαβα την εκπαίδευση των νεοφώτιστων. Ανάμεσά τους, ένας αδελφός είχε δουλειά και δεν μπορούσε να οργανώσει κάθε συνάθροιση. Ήξερα ότι ήθελα χρόνο να τον καλλιεργήσω, μα δεν αντιστάθηκα. Μετά, είχα πιο πολλή υπομονή με όσους εκπαίδευα. Ό,τι δυσκολίες κι αν είχαν, προσπαθούσα να τους βοηθήσω. Σύντομα, έγιναν πιο αποτελεσματικοί στο πότισμα από εμένα, και χαιρόμουν. Όταν το είδα αυτό, ένιωσα ασφάλεια κι ηρεμία. Είδα ότι ο Θεός δεν μετράει τα επιτεύγματα στο έργο μου. Ελπίζει να λάβω υπόψη το θέλημά Του και να κάνω το καθήκον μου, όχι να δουλεύω για το συμφέρον μου, και να εκπαιδεύω νεοφώτιστους για να κάνουν το καθήκον τους. Παρόλο που εκείνον τον μήνα δεν τα πήγα πολύ καλά στο πότισμα, δεν στενοχωρήθηκα πολύ, δεν ποθούσα κύρος και θέση τόσο, κι εργαζόμουν πιο σκληρά με τους νεοφώτιστους. Ήξερα ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα του έργου του Θεού. Δόξα τω Θεώ!