Όλοι ξέρουμε πως 2.000 χρόνια πριν, ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε και εργάστηκε στην Ιουδαία για να μας λυτρώσει, και κήρυξε: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (Κατά Ματθαίον 4:17). Εξέφρασε πολλές αλήθειες και αποκάλυψε πολλά σημεία και τέρατα, που συγκλόνισαν το έθνος της Ιουδαίας. Οι ανώτεροι επικεφαλής του Ιουδαϊσμού είδαν πόση εξουσία και δύναμη είχαν το έργο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού, και πως πάντα αποκτούσε ακολούθους. Αυτοί οι επικεφαλής ένιωθαν πως το έργο του Ιησού απειλούσε το κύρος τους, έτσι έψαχναν διάφορα για να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον Του, κατασκεύαζαν φήμες και ψέματα, καταδίκαζαν τον Ιησού κι εμπόδιζαν τους ανθρώπους να Τον ακολουθήσουν. Επειδή ο Ιησούς ήταν ο Υιός του ανθρώπου κι όχι με μορφή πνεύματος, έγιναν ακόμα πιο θρασείς και αχαλίνωτοι. Με τη δικαιολογία πως το έργο και τα λόγια Του υπερέβαιναν τον νόμο, Τον καταδίκασαν και Τον καταδίωξαν μανιασμένα και τελικά Τον σταύρωσαν. Αυτό επέφερε την καταδίκη και τιμωρία του Θεού στο έθνος του Ισραήλ για 2.000 χρόνια. Τώρα, ο Ιησούς έχει επιστρέψει τις έσχατες ημέρες ως ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός, εκφράζει αλήθειες και κάνει το έργο της κρίσεως, ξεκινώντας απ’ τον οίκο του Θεού, για να μας καθάρει και μας σώσει εντελώς. Άτομα απ’ όλα τα δόγματα που πρόσμεναν την εμφάνιση του Θεού, διάβασαν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, αναγνώρισαν τη φωνή του Θεού και στράφηκαν στον Παντοδύναμο Θεό. Όμως πολλοί θρησκευτικοί επικεφαλής δεν το αποδέχονται. Τα καλά τους πρόβατα έχουν φύγει και το κύρος και το εισόδημά τους κινδυνεύουν, κι δεν το ανέχονται. Κατασκευάζουν ψέματα για να καταδικάσουν την εμφάνιση και το έργο του Παντοδύναμου Θεού και παραπλανούν και εμποδίζουν τους πιστούς να ερευνήσουν την αληθινή οδό. Λένε πως ο Κύριος Ιησούς έχει ήδη λυτρώσει την ανθρωπότητα και το έργο σωτηρίας του Θεού έχει ολοκληρωθεί, και πως θα αρπάξει τους πιστούς όταν επιστρέψει. Δεν υπάρχει άλλο έργο σωτηρίας. Μάλιστα, κραυγάζουν: «Αν ο Κύριος επιστρέψει και δεν μας πάρει στη βασιλεία, τότε δεν είναι ο Κύριος! Ο ενσαρκωμένος Κύριος που κάνει το έργο της κρίσεως δεν μπορεί να είναι ο Κύριος! Θα είναι ο Κύριος, ο Κύριος που πιστεύουμε, μόνο αν μας αρπάξει!» Ειδικά όταν βλέπουν πως ο Παντοδύναμος Θεός δεν είναι πνεύμα, αλλά ένας συνηθισμένος Υιός του ανθρώπου, γίνονται ακόμα πιο προκλητικοί και Τον καταδικάζουν και Τον βλασφημούν πιο πολύ. Μάλιστα, συνασπίζονται με το Κομμουνιστικό Κόμμα για να συλληφθούν οι πιστοί που διαδίδουν το ευαγγέλιο. Με τις ενέργειές τους, έχουν σταυρώσει ξανά τον Θεό. Για σκεφτείτε το. Γιατί κάθε στάδιο του έργου του Θεού ο θρησκευτικός κόσμος το αρνείται, το καταδικάζει και του αντιστέκεται; Επειδή η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί βαθιά απ’ τον Σατανά. Όλοι έχουν σατανική φύση· όλοι μισούν την αλήθεια και τη σιχαίνονται. Ένας άλλος λόγος είναι πως οι άνθρωποι δεν κατανοούν το έργο του Θεού, κι έτσι βλέπουν το έργο της σωτηρίας Του πιο απλό απ’ ότι πραγματικά είναι. Ξέρουμε πως οι Ισραηλίτες πίστευαν πως μόλις το έργο του Θεού της Εποχής του Νόμου τελείωνε, θα έπρεπε απλώς να τηρούν τον νόμο και θα σώζονταν, κι όταν ο Μεσσίας ερχόταν, θα τους ανύψωνε αμέσως στη βασιλεία. Και τι συνέβη; Ο Κύριος Ιησούς ήρθε και οι Ιουδαίοι Τον σταύρωσαν. Την Εποχή της Χάριτος νόμιζαν πως με τη λύτρωση του Ιησού, οι αμαρτίες τους συγχωρέθηκαν και σώθηκαν μια για πάντα, έτσι όταν ο Κύριος επέστρεφε, θα ανυψώνονταν αμέσως στη βασιλεία. Και τι συνέβη; Ο Παντοδύναμος Θεός ήρθε, κι ο θρησκευτικός κόσμος, συμμαχώντας με το καθεστώς του Σατανά, Τον σταυρώνει ξανά. Νομίζουν πως ο Κύριος Ιησούς ολοκλήρωσε το έργο Του, πως το έργο της σωτηρίας του Θεού ολοκληρώθηκε. Όμως αυτό αληθεύει;

Στην πραγματικότητα, κάθε στάδιο του έργου του Θεού έχει προφητευθεί προ πολλού. Όταν ο Ιησούς ήρθε για το έργο της λύτρωσης, οι προφήτες το είχαν ήδη προφητέψει. «Η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν, και θέλει καλεσθή το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (Ησαΐας 7:14). «Διότι παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς· και η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης» (Ησαΐας 9:6). Και για το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες, υπάρχουν πολλές βιβλικές προφητείες, τουλάχιστον 200. Δείτε τι είπε ο Κύριος Ιησούς: «Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:48). «Επειδή ουδέ κρίνει ο Πατήρ ουδένα, αλλ’ εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν» (Κατά Ιωάννην 5:22). Και στην επιστολή του Πέτρου: «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α’ Πέτρου 4:17). Όσοι ενδιαφέρονται για το έργο του Θεού, βλέπουν εύκολα πως έχει μια βάση, κι έτσι, δεν επιμένουν τόσο επιθετικά και ακλόνητα να σταυρώσουν τον Θεό. Αυτό δείχνει πόσο έχουν διαφθαρεί οι άνθρωποι απ’ τον Σατανά. Όλοι οι άνθρωποι έχουν σατανική φύση, και δικαίως μπορεί αν ειπωθεί πως είναι εχθροί του Θεού. Όλοι έχουμε δει το εξής: Από την Εποχή του Νόμου μέχρι τη λύτρωση του Ιησού την Εποχή της Χάριτος, κι ως τώρα, τις έσχατες ημέρες, που ο Παντοδύναμος Θεός κάνει το έργο της κρίσεως για να τελειώσει το έργο Του είναι φανερό πως το έργο της σωτηρίας του Θεού αποτελείται από τρία στάδια. Γιατί λοιπόν είναι απαραίτητο το έργο της σωτηρίας Του να εκτελεστεί σε τρία στάδια; Είναι κάτι που οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν, κι έτσι πολλοί αντιστέκονται και καταδικάζουν το έργο του Θεού. Οι συνέπειες είναι σοβαρές. Γι’ αυτό, το ζήτημα που ερευνούμε σήμερα είναι ο λόγος που ο Θεός εκτελεί έργο τριών σταδίων.

Το έργο του Παντοδύναμου Θεού έχει αποκαλύψει όλα τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισής Του. Ας διαβάσουμε ένα χωρίο των λόγων του Παντοδύναμου Θεού για να το καταλάβουμε καλύτερα. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Τα 6.000 χρόνια του έργου της διαχείρισης του Θεού χωρίζονται σε τρία στάδια: την Εποχή του Νόμου, την Εποχή της Χάριτος και την Εποχή της Βασιλείας. Τα τρία αυτά στάδια του έργου αφορούν αποκλειστικά στη σωτηρία της ανθρωπότητας, δηλαδή αφορούν στη σωτηρία της ανθρωπότητας που έχει διαφθαρεί σοβαρά από τον Σατανά. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν και για να διευκολύνουν τον Θεό να πολεμήσει τον Σατανά. Έτσι, ακριβώς όπως το έργο της σωτηρίας χωρίζεται σε τρία στάδια, η μάχη με τον Σατανά χωρίζεται κι εκείνη σε τρία στάδια, και αυτές οι δύο όψεις του έργου του Θεού διεξάγονται ταυτόχρονα. Η μάχη με τον Σατανά γίνεται στην πραγματικότητα προς χάριν της σωτηρίας της ανθρωπότητας· επειδή το έργο για τη σωτηρία της δεν είναι κάτι που μπορεί να ολοκληρωθεί επιτυχώς σε ένα και μόνο στάδιο, η μάχη με τον Σατανά χωρίζεται και εκείνη σε φάσεις και περιόδους, και ο πόλεμος διεξάγεται εναντίον του, ανάλογα με τις ανάγκες του ανθρώπου και την έκταση της διαφθοράς του από τον Σατανά. […] Το έργο για τη σωτηρία του ανθρώπου έχει τρία στάδια, πράγμα που σημαίνει ότι η μάχη με τον Σατανά έχει χωριστεί σε τρία στάδια, προκειμένου ο Σατανάς να συντριβεί μια για πάντα. Ωστόσο, η εσωτερική αλήθεια ολόκληρου του έργου για τη μάχη με τον Σατανά είναι ότι οι στόχοι του επιτυγχάνονται μέσω αρκετών σταδίων έργου: διά της χάρης προς στον άνθρωπο, διά της προσφοράς περί αμαρτίας για τον άνθρωπο, διά της άφεσης των αμαρτιών του, διά της κατάκτησης και της τελείωσής του» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό). Βλέπουμε πως το έργο σωτηρίας του Θεού γίνεται σε τρία στάδια. Αυτά είναι: το έργο του Ιεχωβά Θεού την Εποχή του Νόμου, της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού την Εποχή της Χάριτος και της κρίσεως των εσχάτων ημερών του Παντοδύναμου Θεού την Εποχή της Βασιλείας. Αυτά είναι τα τρία στάδια του έργου που αποτελούν όλο το έργο σωτηρίας, κι έτσι ο Θεός σώζει την ανθρωπότητα από τις δυνάμεις του Σατανά, βήμα-βήμα, ώστε να αποκτηθούμε εντελώς απ’ τον Θεό. Η σημασία πίσω από κάθε στάδιο είναι βαθιά. Όλα αυτά είναι απαραίτητα στο σχέδιο διαχείρισης του Θεού για να μας σώσει, και καίρια σημεία για να σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα απ’ την αμαρτία και τις δυνάμεις του Σατανά.

Στη συνέχεια, θα περιγράψω εν συντομία τα τρία στάδια του έργου το Θεού βάσει των λόγων Του. Πρώτα, ας μιλήσουμε για το πρώτο στάδιο της σωτηρίας απ’ τον Θεό: το έργο της Εποχής του Νόμου. Όλοι ξέρουμε πως πριν ο Θεός εκτελέσει το έργο Του την Εποχή του Νόμου, οι άνθρωποι ήταν εντελώς αδαείς. Δεν ήξεραν πώς να λατρεύουν τον Θεό ή πώς να ζουν στη γη. Συνεχώς αμάρταναν και πρόσβαλλαν τον Θεό, και δεν ήξεραν καν τι είναι αμαρτία. Για να τους βοηθήσει να αποστασιοποιηθούν από την αμαρτία και να ζουν σωστά, ο Θεός άρχισε το έργο Του της Εποχής του Νόμου. Ας διαβάσουμε ένα χωρίο των λόγων του Θεού. «Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, ο Ιεχωβά θέσπισε πολλές εντολές προκειμένου να τις παραδώσει ο Μωυσής στους Ισραηλίτες που τον ακολούθησαν έξω από την Αίγυπτο. Οι εντολές αυτές δόθηκαν από τον Ιεχωβά στους Ισραηλίτες και δεν είχαν καμία σχέση με τους Αιγυπτίους· είχαν σκοπό να συγκρατήσουν τους Ισραηλίτες, κι Εκείνος χρησιμοποίησε τις εντολές για να θέσει απαιτήσεις από αυτούς. Αν τηρούσαν το Σάββατο, αν σέβονταν τους γονείς τους, αν προσκυνούσαν είδωλα και ούτω καθεξής —αυτές ήταν οι αρχές βάσει των οποίων κρινόταν αν ήταν αμαρτωλοί ή δίκαιοι. Μεταξύ αυτών, υπήρχαν κάποιοι που επλήγησαν από τη φωτιά του Ιεχωβά, κάποιοι που λιθοβολήθηκαν μέχρι θανάτου και κάποιοι που έλαβαν την ευλογία του Ιεχωβά, και αυτό καθοριζόταν με βάση το αν υπάκουαν σε αυτές τις εντολές ή όχι. Όσοι δεν τηρούσαν το Σάββατο, λιθοβολούνταν μέχρι θανάτου. Όσοι ιερείς δεν τηρούσαν το Σάββατο, πλήττονταν από τη φωτιά του Ιεχωβά. Όσοι δεν έδειχναν σεβασμό στους γονείς τους, λιθοβολούνταν κι εκείνοι μέχρι θανάτου. Όλα αυτά τα επιδοκίμαζε ο Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά θέσπισε τις εντολές και τους νόμους Του ώστε, καθώς καθοδηγούσε τους ανθρώπους στη ζωή τους, εκείνοι θα άκουγαν τον λόγο Του, θα υπάκουαν σε αυτόν και δεν θα επαναστατούσαν εναντίον Του. Χρησιμοποίησε τους νόμους αυτούς για να διατηρήσει υπό έλεγχο τη νεογέννητη ανθρώπινη φυλή, ώστε να θέσει πιο γερά θεμέλια για το μελλοντικό Του έργο. Κι έτσι, βάσει του έργου που έκανε ο Ιεχωβά, η πρώτη εποχή ονομάστηκε η Εποχή του Νόμου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο την Εποχή του Νόμου). Την Εποχή του Νόμου, ο Ιεχωβά Θεός έδωσε τους νόμους και τις εντολές, διδάσκοντας τους ανθρώπους πώς να λατρεύουν τον Θεό και πώς να ζουν. Όσοι τηρούσαν τον νόμο είχαν την προστασία και τις ευλογίες του Θεού, ενώ όσοι παρέβαιναν τον νόμο, έπρεπε να προσφέρουν θυσίες για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους. Αλλιώς, θα τιμωρούνταν και θα καταδικάζονταν απ’ τον Θεό. Οι άνθρωποι της Εποχής του Νόμου γνώριζαν προσωπικά τη δικαιοσύνη και την οργή του Θεού, την απρόσβλητη διάθεσή Του, αλλά και το έλεος και τις ευλογίες Του. Γι’ αυτό όλοι φοβόνταν τον Ιεχωβά Θεό και τηρούσαν τον νόμο και τις εντολές Του. Είχαν την προστασία του Θεού και ζούσαν σωστά στη γη. Ας το σκεφτούμε τώρα λιγάκι: Αν ο Θεός δεν είχε κάνει το έργο Του της Εποχής του Νόμου, τι θα είχε συμβεί στην ανθρωπότητα; Χωρίς τους περιορισμούς του νόμου και την καθοδήγηση του Θεού, η ανθρωπότητα θα είχε πέσει στο απόλυτο χάος και θα την είχε κυριέψει ο Σατανάς. Η παράδοση του νόμου ήταν απίστευτα σημαντικό έργο! Το έργο της Εποχής του Νόμου δίδαξε στον άνθρωπο τι είναι αμαρτία και τι δικαιοσύνη, και του έδειξε πως απαιτείται μια θυσία για τον εξιλασμό της αμαρτίας. Το πρώτο στάδιο του έργου του Θεού, όχι μόνο έφερε την ανθρωπότητα στον σωστό δρόμο, αλλά έστρωσε και τον δρόμο για το έργο της λύτρωσης της Εποχής της Χάριτος.

Στα τέλη της Εποχής του Νόμου, όλη η ανθρωπότητα είχε διαφθαρεί βαθιά απ’ τον Σατανά κι όλοι αμάρταναν όλο και περισσότερο, και ο νόμος δεν μπορούσε πια να τους ελέγξει. Δεν υπήρχαν αρκετές θυσίες για τις αμαρτίες τους, έτσι αντιμέτωποι με την καταδίκη και τη θανάτωση υπό τον νόμο, στην οδύνη τους, όλοι καλούσαν τον Θεό. Κι έτσι, ο Θεός ενσαρκώθηκε προσωπικά ως Κύριος Ιησούς και εκτέλεσε το έργο της λύτρωσης, αρχίζοντας την Εποχή της Χάριτος και βάζοντας τέλος στην Εποχή του Νόμου. Ας διαβάσουμε κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς ήρθε για να λυτρώσει όλο το έκπτωτο ανθρώπινο γένος (όχι μόνο του Ισραηλίτες). Έδειχνε έλεος και στοργικότητα απέναντι στους ανθρώπους. Ο Ιησούς, τον οποίο αντίκρισε ο άνθρωπος κατά την Εποχή της Χάριτος, ήταν γεμάτος στοργικότητα και φερόταν στον άνθρωπο πάντοτε με αγάπη, καθότι είχε έρθει για να σώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία. Είχε την ικανότητα να συγχωρεί τις αμαρτίες των ανθρώπων, μέχρι τη σταύρωσή Του, με την οποία λύτρωσε πλήρως το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Θεός παρουσιάστηκε στους ανθρώπους δείχνοντας έλεος και στοργικότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος προσφέρθηκε ως θυσία εξιλέωσης των αμαρτιών για τον άνθρωπο και σταυρώθηκε για τις αμαρτίες των ανθρώπων, ώστε εκείνοι να μπορέσουν να συγχωρεθούν για πάντα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης). «Χωρίς τη λύτρωση του Ιησού, οι άνθρωποι θα ζούσαν για πάντα στην αμαρτία και θα αποτελούσαν τα τέκνα της αμαρτίας, τους απόγονους των δαιμόνων. Αν συνεχιζόταν αυτή η κατάσταση, ολόκληρος ο κόσμος θα είχε γίνει τόπος διαμονής του Σατανά, το μέρος της κατοικίας του. Εντούτοις, το έργο της λύτρωσης απαιτούσε την επίδειξη ελέους και στοργικότητας προς την ανθρωπότητα. Μόνο μ’ αυτά τα μέσα θα μπορούσε η ανθρωπότητα να λάβει συγχώρεση και τελικά να κερδίσει το δικαίωμα να ολοκληρωθεί και να κερδηθεί πλήρως από τον Θεό. Χωρίς αυτό το στάδιο του έργου, το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών δεν θα μπορούσε να προχωρήσει. Αν ο Ιησούς δεν είχε σταυρωθεί, αν είχε απλώς θεραπεύσει τους αρρώστους και εξορκίσει δαιμόνια, τότε οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να συγχωρεθούν πλήρως για τις αμαρτίες τους. Στα τριάμισι χρόνια που ο Ιησούς αφιέρωσε στο έργο Του στη γη, ολοκλήρωσε μόνο το ήμισυ του έργου Του όσον αφορά τη λύτρωση. Στη συνέχεια, μέσω της σταύρωσης και αφού έγινε η ομοιότητα της αμαρτωλής σάρκας παραδιδόμενος στον πονηρό, ολοκλήρωσε το έργο της σταύρωσης και εξουσίασε τη μοίρα της ανθρωπότητας. Μόνο αφού παραδόθηκε στα χέρια του Σατανά λύτρωσε την ανθρωπότητα. Επί τριάντα τρία και μισό χρόνια υπέφερε στη γη, υπέστη εξευτελισμούς, συκοφαντίες, εγκατάλειψη, ακόμα και σε σημείο που δεν είχε πού την κεφαλήν κλίναι, πού να αναπαυθεί, και αργότερα σταυρώθηκε, με όλο Του το Είναι —ένα άγιο και αθώο σώμα— καρφωμένο στον σταυρό. Υπέμεινε κάθε είδους δυνατό μαρτύριο. Εκείνοι που ήταν στην εξουσία Τον περιγελούσαν και Τον μαστίγωσαν, και οι στρατιώτες μάλιστα Τον έφτυσαν κατά πρόσωπο. Ωστόσο, Αυτός παρέμεινε σιωπηλός και άντεξε μέχρι τέλους, υποτασσόμενος άνευ όρων μέχρι θανάτου, λυτρώνοντας έτσι ολόκληρη την ανθρωπότητα. Μόνο τότε Του επετράπη να αναπαυθεί. Το έργο που επιτέλεσε ο Ιησούς αντιπροσωπεύει μόνο την Εποχή της Χάριτος· δεν αντιπροσωπεύει την Εποχή του Νόμου ούτε υποκαθιστά το έργο των εσχάτων ημερών. Αυτή είναι η ουσία του έργου του Ιησού την Εποχή της Χάριτος, τη δεύτερη εποχή που διένυσε η ανθρωπότητα —την Εποχή της Λύτρωσης» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο της Εποχής της Λύτρωσης). Όταν ο Κύριος ζούσε ανάμεσά μας, κήρυξε: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (Κατά Ματθαίον 4:17). Μας δίδαξε να εξομολογούμαστε και να μετανοούμε, να αγαπάμε τον πλησίον και να συγχωρούμε εβδομήντα φορές εφτά, να αγαπάμε τον Θεό με όλη την καρδιά, την ψυχή και τον νου μας, να λατρεύουμε τον Θεό εν πνεύματι και αληθεία, κι άλλα. Τα λόγια του Ιησού μάς έδειξαν ποιο ήταν το θέλημα του Θεού και μας έδωσαν έναν σαφή στόχο και κατεύθυνση στην πίστη μας. Ήταν ένα στάδιο πέραν των περιορισμών του νόμου και των κανόνων. Έκανε επίσης πολλά σημεία και τέρατα, θεράπευσε ασθενείς, εξέβαλε δαιμόνια και συγχώρεσε αμαρτίες. Ήταν γεμάτος επιείκεια και υπομονή. Όλοι ένιωθαν την αγάπη και το έλεος του Θεού, έβλεπαν την ομορφιά Του και ήρθαν κοντά στον Θεό. Τελικά, ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε κι έγινε αιώνια προσφορά περί αμαρτίας, συγχωρώντας τις αμαρτίες μας μια για πάντα. Στο εξής, οι άνθρωποι θα εξομολογούνταν και θα μετανοούσαν για να συγχωρούνται οι αμαρτίες τους και δεν θα καταδικάζονταν ούτε θα τιμωρούνταν υπό τον νόμο. Μπορούσαν να προσέρχονται στον Θεό σε προσευχή και να απολαμβάνουν γαλήνη, χαρά και πλούσιες ευλογίες του Κυρίου. Προφανώς, το έργο της λύτρωσης του Ιησού ήταν μεγάλη ευλογία για την ανθρωπότητα, επιτρέποντάς μας να επιβιώσουμε και να ευημερούμε μέχρι σήμερα.

Εφόσον λοιπόν, ο Κύριος Ιησούς ολοκλήρωσε το έργο Του και μας έσωσε απ’ τα νύχια του Σατανά, αυτό σημαίνει πως το έργο της σωτηρίας ολοκληρώθηκε; Πως δεν χρειαζόμαστε πια το έργο της σωτηρίας του Θεού; Η απάντηση είναι όχι. Το έργο του Θεού δεν έχει τελειώσει. Χρειαζόμαστε ένα ακόμα στάδιο του σωτήριου έργου του Θεού. Λυτρωθήκαμε απ’ τον Κύριο Ιησού και οι αμαρτίες μας συγχωρέθηκαν, όμως η αμαρτωλή μας φύση δεν έχει διορθωθεί. Οδηγούμαστε απ’ την αμαρτωλή μας φύση, ζώντας πάντα στη διαφθορά. Λέμε ψέματα και αμαρτάνουμε διαρκώς. Επαναστατούμε και αντιστεκόμαστε στον Κύριο και δεν κάνουμε πράξη τα λόγια Του. Ζούμε σε έναν φαύλο κύκλο αμαρτίας και εξομολόγησης, σε μια οδυνηρή μάχη ενάντια στην αμαρτία. Κανείς δεν ξεφεύγει απ’ τα δεσμά και τους περιορισμούς της αμαρτίας. Όσοι λοιπόν δεν μπορούν να ξεφύγουν απ’ την αμαρτία, μπορούν στ’ αλήθεια να αρπαχτούν στη βασιλεία χωρίς κρίση και κάθαρση; Σίγουρα όχι. Ο Θεός είναι άγιος. «Χωρίς αγιασμού ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Προς Εβραίους 12:14). Ο Θεός δεν θα άφηνε όσους αμαρτάνουν και Του αντιστέκονται να εισέλθουν στη βασιλεία. Γι’ αυτό ο Κύριος προφήτεψε πως θα ερχόταν ξανά μετά που θα ολοκλήρωνε το έργο της λύτρωσής Του. Ο Κύριος Ιησούς επιστρέφει για να διορθώσει εντελώς την αμαρτωλή μας φύση, για να μας σώσει απ’ την αμαρτία, ώστε να γίνουμε άγιοι και να εισέλθουμε στη βασιλεία. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). «Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου· ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια» (Κατά Ιωάννην 17:17). Η Αποκάλυψη επίσης προφήτεψε: «Και έλεγε μετά φωνής μεγάλης· Φοβήθητε τον Θεόν και δότε δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν η ώρα της κρίσεως αυτού» (Αποκάλυψη 14:7). Βλέπουμε πως ο Κύριος Ιησούς εκφράζει αλήθειες και κάνει το έργο της κρίσεως όταν επιστρέφει, οδηγώντας μας στην είσοδο σε όλες τις αλήθειες. Έτσι, μας σώζει εντελώς από την αμαρτία και τις δυνάμεις του Σατανά, οδηγώντας μας στη βασιλεία του Θεού. Είναι ένα στάδιο του έργου που σχεδίασε πριν καιρό ο Θεός και το τελευταίο στάδιο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού. Ας διαβάσουμε κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να το κατανοήσουμε καλύτερα.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος).

«Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας, ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη φτάσει στο τέλος του και ο Θεός έχει επικρατήσει του Σατανά. Ωστόσο, εφόσον η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του, ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό, και ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε αυτό το στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να εκθέσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, κάνοντάς τον να ασκείται σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο ουσιαστικό από το προηγούμενο, καθώς και πιο αποδοτικό, διότι τώρα ο λόγος προμηθεύει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Πρόκειται για ένα πολύ πιο εμπεριστατωμένο στάδιο του έργου. Επομένως, η ενσάρκωση κατά τις έσχατες ημέρες έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει περατώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)].

«Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

Διαβάζοντάς τα, μας βοηθούν να δούμε γιατί ο Θεός κάνει το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες. Το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού απλώς συγχωρεί τις αμαρτίες μας, όμως η αμαρτωλή μας φύση είναι ακόμα βαθιά ριζωμένη. Ο Θεός πρέπει να πει περισσότερες αλήθειες και να κάνει το έργο της κρίσεως για να μας καθάρει και να μας σώσει εντελώς. Με άλλα λόγια, το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού έστρωσε τον δρόμο για το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες, που είναι το πιο βασικό και κεντρικό μέρος όλου του έργου σωτηρίας του Θεού. Και είναι ο μόνος δρόμος για να σωθούμε εντελώς και να εισέλθουμε στη βασιλεία. Μ’ αυτό το στάδιο του έργου, οι διεφθαρμένες διαθέσεις μας θα καθαρθούν και δεν θα αμαρτάνουμε ενάντια στον Θεό. Θα υποτασσόμαστε αληθινά και θα αγαπάμε τον Θεό, και το έργο της σωτηρίας του Θεού θα ολοκληρωθεί πλήρως. Έτσι θα ολοκληρωθεί το 6.000 ετών σχέδιο διαχείρισής Του. Ο Παντοδύναμος Θεός εμφανίστηκε τις έσχατες ημέρες, τερματίζοντας την Εποχή της Χάριτος και αρχίζοντας την Εποχή της Βασιλείας. Έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες που απαιτούνται για την κάθαρση και τη σωτηρίας μας, αποκαλύπτοντας όλα τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισης του Θεού, αλλά και κρίνοντας και εκθέτοντας τη σατανική φύση και τις διαθέσεις μας που αντιτίθενται στον Θεό και αποκαλύπτοντας όλες τις απόψεις μας για τον Θεό και τις εσφαλμένες ιδέες στην πίστη μας. Μας δίνει επίσης ένα μονοπάτι διαφυγής από την αμαρτία και σωτηρίας, και άλλα. Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι ανεκτίμητα! Αυτές είναι οι πραγματικότητες της αλήθειας που πρέπει να κατέχουμε για να εξαγνιστούμε και να σωθούμε και τα λόγια που ο Θεός ποτέ δεν είπε τις Εποχές του Νόμου και της Χάριτος. Αυτός είναι ο Θεός που μας φέρνει στο μονοπάτι της αιώνιας ζωής τις έσχατες ημέρες. Πολλοί εκλεκτοί του Θεού που έχουν υποβληθεί στην κρίση Του έχουν δει τη διαφθορά τους και τη σατανική φύση τους που αντιστέκεται στον Θεό, έχουν κατανοήσει πραγματικά τη δίκαιη και απρόσβλητη διάθεση του Θεού κι έχουν αποκτήσει σεβασμό προς τον Θεό. Τελικά, ελευθερώνονται απ’ τα δεσμά της αμαρτίας και βιώνουν την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου. Έχουν απίστευτη μαρτυρία αυτής της απελευθέρωσης και του θριάμβου τους επί του Σατανά. Όλοι οι εκλεκτοί του Θεού γνωρίζουν πως το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες είναι η τελική σωτηρία Του για τον άνθρωπο. Χωρίς το έργο της κρίσεως, δεν θα βλέπαμε ποτέ την αλήθεια της διαφθοράς μας, δεν θα μαθαίναμε ποτέ τη ρίζα της αμαρτίας μας, δεν θα καθαιρόμαστε και δεν θα αλλάζαμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας. Ο Παντοδύναμος Θεός έχει ήδη ολοκληρώσει μια ομάδα νικητών πριν τις συμφορές και το ευαγγέλιο της βασιλείας Του έχει διαδοθεί στην υφήλιο. Τα γεγονότα δείχνουν πως ο Παντοδύναμος Θεός έχει νικήσει ολοσχερώς τον Σατανά κι έχει δοξαστεί, και το 6.000 ετών σχέδιο διαχείρισής Του έχει ολοκληρωθεί. Οι μεγάλες συμφορές έχουν αρχίσει, κι όλοι οι κακοποιοί που αντιστέκονται στον Θεό θα τιμωρηθούν και θα καταστραφούν σ’ αυτές, ενώ όσοι υποβάλλονται σε κρίση και καθαίρονται, θα προστατευτούν από τον Θεό εν μέσω των συμφορών. Θα υπάρχει καινούριος ουρανός και γη. Η βασιλεία του Χριστού θα φανερωθεί στη γη, κι όσοι απέμειναν θα είναι ο λαός του Θεού, που θα ζει για πάντα στη βασιλεία του Θεού και θα απολαμβάνει τις ευλογίες Του κι ό,τι υποσχέθηκε. Αυτό εκπληρώνει πλήρως τις προφητείες: «Αι βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού, και θέλει βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων» (Αποκάλυψη 11:15). «Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού, λέγουσαν· Ιδού, η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών· και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον» (Αποκάλυψη 21:3-4).

Στο σημείο αυτό, βλέπουμε πόσο πολύτιμα και πρακτικά είναι τα τρία στάδια του έργου του Θεού! Καθένα επιλύει το πρόβλημα της αμαρτίας του ανθρώπου και ολοκληρώνει έναν σκοπό. Να σώσει την ανθρωπότητα από τη εξουσία του Σατανά και την αμαρτία, βήμα-βήμα, για να εισέλθουμε στη βασιλεία και να λάβουμε τις υποσχέσεις και τις ευλογίες Του. Κάθε στάδιο του έργου συνδέεται με το επόμενο, και καθένα χτίζεται πάνω στα θεμέλια του προηγούμενου και είναι πιο βαθύ και εξυψωμένο απ’ το προηγούμενο. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένα και κανένα δεν λειτουργεί χωρίς τα άλλα. Βλέπετε, χωρίς το έργο της Εποχής του Νόμου, κανείς δεν θα γνώριζε τι είναι αμαρτία και θα ποδοπατούμασταν απ’ τον Σατανά, ζώντας στην αμαρτία. Θα μας άρπαζε ο Σατανάς και θα μας αφάνιζε. Χωρίς το έργο της λύτρωσης της Εποχής της Χάριτος, η ανθρωπότητα θα τιμωρούνταν για τη διάπραξη πολλών αμαρτιών και δεν θα είχαμε επιβιώσει μέχρι σήμερα. Κι αν δεν γινόταν το έργο της κρίσεως των εσχάτων ημερών; Χωρίς αυτό, ποτέ δεν θα ξεφεύγαμε απ’ τα δεσμά της αμαρτίας ούτε θα εισερχόμασταν στη βασιλεία. Τελικά θα καταστρεφόμασταν ως βαθιά αμαρτωλοί. Σαφέστατα, χωρίς κάποιο απ’ αυτά τα τρία στάδια του έργου, η ανθρωπότητα θα ανήκε στον Σατανά και δεν θα σωζόταν εντελώς ποτέ. Αυτά τα τρία στάδια του έργου αποτελούν όλο το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία μας. Κάθε στάδιο είναι πιο σημαντικό απ’ το προηγούμενο, και είναι οι ακριβείς ρυθμίσεις του Θεού για να σώσει την ανθρωπότητα. Αυτό μας δείχνει τη μεγάλη αγάπη και σωτηρία του Θεού για τον άνθρωπο, και μας δείχνει τη σοφία και την παντοδυναμία Του. Όπως λέει ο Παντοδύναμος Θεός: «Ολόκληρο το σχέδιο της διαχείρισής Μου, το σχέδιο διαχείρισης διάρκειας έξι χιλιάδων ετών, αποτελείται από τρία στάδια ή τρεις εποχές: την αρχική Εποχή του Νόμου, την Εποχή της Χάριτος (που είναι επίσης και η Εποχή της Λύτρωσης) και την Εποχή της Βασιλείας τις έσχατες ημέρες. Το έργο Μου στις τρεις αυτές εποχές διαφέρει σε περιεχόμενο σύμφωνα με τη φύση της κάθε εποχής, αλλά σε κάθε στάδιο αυτό το έργο ανταποκρίνεται στις ανάγκες του ανθρώπου —ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, γίνεται σύμφωνα με τα κόλπα που ο Σατανάς εφαρμόζει στον πόλεμο που διεξάγω εναντίον του. Ο σκοπός του έργου Μου είναι να νικήσω τον Σατανά, να εκδηλώσω τη σοφία και την παντοδυναμία Μου, να αποκαλύψω όλα τα κόλπα του Σατανά και, μ’ αυτόν τον τρόπο, να σώσω ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, το οποίο ζει υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Γίνεται για να δείξω τη σοφία και την παντοδυναμία Μου, ενώ ταυτόχρονα να αποκαλύψω το αβάσταχτα αποκρουστικό πρόσωπο του Σατανά. Ακόμη περισσότερο, γίνεται για να δώσω τη δυνατότητα στα δημιουργημένα όντα να διακρίνουν μεταξύ καλού και κακού, να γνωρίζουν ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης των πάντων, να δουν ξεκάθαρα ότι ο Σατανάς είναι ο εχθρός της ανθρωπότητας, φαύλος, ο πονηρός, και να τους δώσω τη δυνατότητα να διακρίνουν με απόλυτη βεβαιότητα τη διαφορά μεταξύ καλού και κακού, αλήθειας και ψεύδους, αγιοσύνης και ακαθαρσίας, και τι είναι μεγαλειώδες και τι ποταπό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η αδαής ανθρωπότητα θα μπορεί να γίνει μάρτυράς Μου στο γεγονός ότι δεν διαφθείρω Εγώ την ανθρωπότητα, και μόνο Εγώ —ο Δημιουργός— μπορώ να σώσω την ανθρωπότητα, μπορώ να παρέχω στους ανθρώπους αυτά που μπορούν να απολαύσουν· και τελικά θα αναγνωρίσουν ότι Εγώ είμαι ο Κυβερνήτης των πάντων και ο Σατανάς είναι απλώς ένα από τα όντα που δημιούργησα, το οποίο αργότερα στράφηκε εναντίον Μου. Το σχέδιο διαχείρισής Μου των έξι χιλιάδων ετών διακρίνεται σε τρία στάδια, κι Εγώ εργάζομαι κατά τέτοιον τρόπο ώστε να επιτύχω το παρακάτω αποτέλεσμα: Να βοηθήσω τα δημιουργημένα όντα Μου να γίνουν μάρτυρές Μου, να κατανοήσουν το θέλημά Μου και να αναγνωρίσουν ότι Εγώ είμαι η αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η αληθινή ιστορία πίσω από το έργο της Εποχής της Λύτρωσης).